Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Zambrowie Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Tomasz Makaruk
Protokolant Pamela Trześniewska

po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2019 r. w Zambrowie na rozprawie

w postepowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...)

przeciwko H. M.

o zapłatę 915,82 zł

I.  zasądza od pozwanego H. M. na rzecz powoda (...) kwotę 475 (czterysta siedemdziesiąt pięć) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego H. M. na rzecz powoda (...) kwotę 164,84 (sto sześćdziesiąt cztery i 84/100) złotych tytułem zwrotu części kosztów procesu;

IV.  wyrokowi w punkcie I (pierwszym) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 475 (czterysta siedemdziesiąt pięć) złotych.

Sygn. akt I C 400/18 upr

UZASADNIENIE

Powód (...), reprezentowany przez fachowego pełnomocnika, wniósł do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym skierowany przeciwko H. M. o zapłatę kwoty 915,82 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż nabył wierzytelność w stosunku do pozwanego od (...) W. z tytułu świadczonych usług telekomunikacyjnych przez tę spółkę pozwanemu. Wierzytelność ta jest bezsporna, jako, że pozwany nie kwestionował wysokości zadłużenia w postępowaniu reklamacyjnym lub też ewentualnie reklamacje pozwanego nie zostały uwzględnione przez operatora.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 20 lipca 2018 r. w sprawie (...) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od tego nakazu zapłaty pozwany H. M. uznał żądanie pozwu co do kwoty 475 zł, a w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa. Wskazał, iż w grudniu 2016 r. zawarł przez telefon aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, zgodnie z którym miał płacić 95 zł miesięcznie za 3 numery telefoniczne i internet z upustem za fakturę elektroniczną. W cenie tej miały się mieścić wszystkie usługi. Pomimo zawarcia takiej umowy (...) Sp. z o.o. wystawiała faktury na kwoty o 120 zł wyższe i blokował mu pochodzenia wychodzące. W związku z tym zażądał wystawiania faktur zgodnie z umową, a gdy sprzedawca usług na to się nie zgodził, wniósł o anulowanie aneksów i umożliwienie mu zawarcia umowy w salonie. W następstwie rozpoznania zgłoszonych przez klienta reklamacji, poprzednik prawny powoda oświadczył, iż anuluje aneks i przywraca poprzednie warunki. Ponieważ H. M. nie zgodził się na te warunki w maju 2017 r. rozwiązał umowę i przeniósł numery do konkurencyjnej sieci telefonii komórkowej. W ocenie pozwanego winien on zapłacić powodowi należność za 5 miesięcy w wysokości po 95 zł, tak jak umówił się przez telefon z konsultantem firmy (...).

Postanowieniem z dnia 12 września 2018 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, w związku ze skutecznym wniesieniem sprzeciwu, przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

H. M. i (...) Sp. z o.o. w W., operatora sieci P., od wielu lat łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Była ona wielokrotnie odnawiana. Zgodnie z postanowieniami umowy, której termin obowiązywania upływał w 2017 r., za trzy numery telefoniczne i internet, abonent uiszczał kwotę 215 zł miesięcznie.

W grudniu 2016 r. do H. M. zadzwonił konsultant sieci P. i zaproponował mu zawarcie aneksu do umowy, w myśl którego za trzy numery telefoniczne i internet miałby on płacić 95 zł miesięcznie, która to cena uwzględniała 10 złotowy rabat za fakturę elektroniczną. W cenie tej mieściły się wszystkie usługi. Ponieważ H. M. słyszał od znajomych, iż konsultanci P. najpierw dzwonili i proponowali takie warunki, a potem są wystawiane wyższe rachunki, zapytał konsultanta czy na pewno może zaproponować te warunki. Ponieważ uzyskał zapewnienie, że tak, zawarł przez telefon aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych na tych warunkach.

Pomimo tego dostawca usług wystawił za miesiąc styczeń 2017 r. fakturę na kwotę 215 zł i zażądał zapłaty takiej kwoty.

H. M. za pośrednictwem przedstawiciela operatora zażądał wystawienia faktury zgodnie z umową, a gdy jego zgłoszenia z dnia 25 stycznia i 7 lutego 2017 r. nic nie dały, zażądał w dniu 21 lutego 2017 r. anulowania aneksów i umożliwienia zawarcia mu umowy w salonie.

W odpowiedzi na kolejną reklamację z 8 marca 2017 r., przedstawiciel operatora 11 kwietnia 2017 r. poinformował, iż odsłuch wykazał, że H. M. otrzymał nieprawidłowe informacje i w związku z tym aneksy zostały anulowane, a na numerach zostały przywrócone wcześniejsze warunki.

Ponieważ H. M. nie wyrażał zgody na przywrócenie poprzednich warunków, w maju 2017 r. wypowiedział łączącą strony umowę i przeniósł swoje numery do konkurencyjnej sieci telefonii komórkowej. Jednocześnie od stycznia 2017 r. nie uiszczał on żadnych należności na rzez (...) Sp. z o.o., albowiem operator wystawiał na kwoty niezgodne z umową.

Za okres styczeń – maj 2017 r. zobowiązania H. M. wobec (...) Sp. z o.o. wynoszą 475 zł.

W dniu 3 listopada 2017 r. została zawarta pomiędzy (...) Sp. z o.o. w W. a (...) umowa cesji wierzytelności. Wśród zbytych wierzytelności były też wierzytelności wobec H. M. wynikające z faktur (...) na kwotę 707,96 zł, (...) na kwotę 99,17 zł, (...) na kwotę 38,97 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: zeznania w charakterze strony pozwanego H. M. (k.102v w zw. z k. 96-96v), aneks do umowy o świadczenie usług (k.15-16), potwierdzenie zarejestrowania zgłoszenia (k.17,18), pismo (19-20), umowę cesji (k.35-41), dokumenty znajdujące się na kartach 64-76, rozliczenie (k.77-79), wezwanie (k.80), zawiadomienie (k.81), Regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych (k.82-86).

Zgodnie z art. 56 ust. 6 Ustawy Prawo telekomunikacyjne z dnia 16 lipca 2004 r., w brzmieniu obowiązującym w grudniu 2016 r., dostawca usług mógł umożliwić abonentowi będącemu stroną umowy zawartej w formie pisemnej lub elektronicznej zmianę warunków umowy, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 4-7, za pomocą środków porozumiewania się na odległość, w szczególności telefonicznie lub przy użyciu poczty elektronicznej lub faksu. Dostawca usług obowiązany był jednak utrwalić oświadczenie abonenta złożone w sposób określony w zdaniu pierwszym i przechowywać je do końca obowiązywania umowy na zmienionych warunkach i udostępniać jego treść abonentowi na jego żądanie, zgłoszone w szczególności w trakcie postępowania reklamacyjnego. W przypadku zmiany warunków umowy dokonanej telefonicznie powinna być utrwalona cała rozmowa. Jednocześnie dostawca usług obowiązany był do potwierdzenia abonentowi faktu złożenia oświadczenia o zmianie warunków umowy oraz jego zakresu i terminu wprowadzenia zmian w terminie ustalonym z abonentem, ale nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia zlecenia zmiany. Abonentowi przysługiwało prawo odstąpienia od dokonanej zmiany warunków umowy, bez podania przyczyn, poprzez złożenie oświadczenia w formie pisemnej w terminie 10 dni od dnia otrzymania potwierdzenia. Do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem.

Natomiast zgodnie z art. 509 § 1 i 2 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Powód (...) następca prawny dostawcy usług (...) Sp. z o.o., był reprezentowany w toku niniejszego postępowania przez fachowego pełnomocnika, który zna zasadę rozkładu ciężaru dowodu w polskiej procedurze cywilnej. Jeśli nawet pełnomocnik miał jakieś wątpliwości co do spornych w sprawie kwestii, to doręczone mu w dniu 15 lutego 2019 r. zobowiązanie jasno wskazywało jakie dowody winny być złożone w terminie 14 dni (nagranie rozmowy pozwanego z konsultantem firmy (...), w czasie której został zawarty ostatni aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych - prawdopodobnie grudzień 2016 r. – a także zestawienie kwot wpłaconych przez pozwanego za okres od października 2016 r. do czerwca 2017 r. w związku z realizacją umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych będących podstawą żądań w niniejszej sprawie oraz papierowego potwierdzenia zawarcia aneksu jaki został w grudniu 2016 r. przesłany pozwanemu) i jaki będzie też skutek nie złożenia ich w zakreślonym terminie.

Pełnomocnik powódki wezwanie powyższe odebrał 15 lutego 2019 r. i do dnia wyrokowania (pomimo, że Sąd odroczył publikacje na maksymalny czas do 22 marca 2019 r.) nie złożył żądanych dowodów, przy czym w żaden sposób nawet nie odniósł się do zobowiązania do przedstawienia zestawienia kwot wpłaconych przez pozwanego.

Wobec powyższego Sąd uznał za w pełni wiarygodne zeznania pozwanego, które mają też pośrednie potwierdzenie w innych dowodach, a mianowicie w zgłoszeniach reklamacyjnych i odpowiedzi udzielonej przez specjalistę ds. reklamacji poprzednika prawnego powoda. Wynika z nich, iż aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych został zawarty, a tym samym operator nie jest uprawniony do jednostronnego oświadczenia o odstąpieniu od niego i przywróceniu poprzednich warunków. O ile pozwany, co wynika z jego zgłoszeń i zeznań złożonych w niniejszej sprawie, wyrażał zgodę na odstąpienie od aneksu, to warunkiem tego było umożliwienie zawarcia mu nowej umowy w salonie. Ponieważ powód nie wyraził na to zgody, pozwany wypowiedział łączącą strony aneksowaną umowę i tym samym za okres od stycznia do maja 2017 r. zobowiązany on był płacił (...) Sp. z o.o. kwoty wynikające z aneksu tj. po 95 zł miesięcznie, zgodnie z jego wiarygodnymi zeznaniami, w żaden sposób nie podważonymi przez powoda. Do takiej też kwoty pozwany uznał powództwo. Zgodnie z przepisem art. 213 § 2 kpc sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba, ze uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Sąd jest związany uznaniem powództwa, co oznacza, że powinien uwzględnić wyrażoną w ten sposób wolę pozwanego i w zakresie, w jakim powództwo zostało uznane wydać wyrok zgodny z żądaniem powoda. Związanie sądu uznaniem powództwa nie zwalnia go jednak od oceny skuteczności oświadczenia pozwanego. Uznanie powództwa pozostaje bezskuteczne, jeżeli jest sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Ocena skuteczności uznania powództwa powinna być dokonana wyłącznie w świetle materiału procesowego znajdującego się w aktach sprawy. Jeżeli żadna z tych okoliczności nie zachodzi sąd jest obowiązany wydać wyrok zgodny z uznaniem powództwa, bez względu na to, czy uznanie znajduje uzasadnienie w okolicznościach sprawy (wyrok Sądu Najwyższego z dn. 22 lutego 2010 r. IV CSK 436/09, Legalis).

W ocenie Sądu częściowe uznanie przez pozwanego powództwa nie było sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego i nie zmierzało do obejścia prawa. Pomimo tego, że poprzednik prawny powoda nie wystawiał faktur w umówionej wysokości, to od daty wniesienia pozwu do Sądu przysługują mu ustawowe odsetki za opóźnienie od uznanej części żądania.

Dalej idące żądanie pozwu, jako nieudowodnione, podlega oddaleniu, o czym orzeczono w punkcie II wyroku.

W związku z faktem uznania powództwa, stosownie do art. 333 § 1 pkt 2 pkt kpc wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności, jak w punkcie IV sentencji.

O kosztach, na które składa się opłata od pozwu (30 zł) i koszty zastępstwa procesowego (270 zł+17 zł), orzeczono na podstawie art. 100 kpc, mając na uwadze procent uwzględnionego powództwa (52).