Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 czerwca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Krośnie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2019 r. w Krośnie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.

przeciwko H. M. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej H. M. (1) (PESEL (...)) na rzecz powoda (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. kwotę 2.003,90 zł (słownie: dwa tysiące trzy złote 90/100) płatną w ratach:

1.  pierwsza rata w kwocie 500,00 zł (słownie: pięćset złotych) płatna
w terminie 1-go miesiąca od dnia prawomocności orzeczenia
z ustawowymi odsetkami od dnia 7 marca 2018 r. do dnia zapłaty,

2.  druga rata w kwocie 562,98 zł (słownie: pięćset sześćdziesiąt dwa złote 98/100) płatana w terminie 1-go miesiąca od dnia terminu płatności pierwszej raty z ustawowymi odsetkami od dnia 7 marca 2018 r. do dnia zapłaty,

3.  trzecia rata w kwocie 492,15 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt dwa złote 15/100) płatana w terminie 2-ch miesięcy od dnia terminu płatności pierwszej raty z ustawowymi odsetkami od dnia 7 marca
2018 r. do dnia zapłaty,

4.  czwarta rata w kwocie 400,00 zł (słownie: czterysta złotych) płatana
w terminie 3-ch miesięcy od dnia terminu płatności pierwszej raty
z ustawowymi odsetkami od dnia 7 marca 2018 r. do dnia zapłaty,

5.  piąta rata w kwocie 48,77 zł (słownie: czterdzieści osiem złotych 77/100) płatna w terminie 4-ch miesięcy od dnia terminu płatności pierwszej raty,

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.017,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemnaście złotych) tytułem kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 1699/18

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 10 czerwca 2019 r.

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. w pozwie z dnia 09 lipca 2018 r. wniósł o zasądzenie od pozwanej H. M. (1) kwoty 2.003,90 zł., w tym kwoty 1.955,13 zł. wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 07 marca 2018 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z uiszczoną opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu strona powodowa podała, że wierzytelność będącą przedmiotem niniejszego postępowania nabyła od pierwotnego wierzyciela na mocy umowy przelewu wierzytelności z dnia 26.06.2017 r. W tym dniu została zawarta umowa pożyczki z pozwaną H. M. (1). Kwota udzielonej pożyczki została wypłacona zgodnie z umową oraz dyspozycją pozwanej. Pozwana zobowiązała się spłacić kwotę wypłaconej pożyczki wraz z kosztami w łącznej wysokości 2.220,00 zł. w 24 miesięcznych ratach. Termin ostatniej raty przypadał na dzień 26 czerwca 2019 r. Zgodnie z umową zostały naliczone pozwanej od należności głównej odsetki umowne w wysokości 10% za okres od dnia wypłaty pożyczki do dnia jej wymagalności. Pozwana uiściła z tytułu umowy jedynie kwotę 293,61 zł. W związku z niewykonaniem postanowień umowy wezwano pozwaną pismem z dnia 20.12.2017 r. do zapłaty zaległości pod rygorem wypowiedzenia umowy. W związku z nieuregulowaniem płatności w terminie wskazanym w wezwaniu w dniu 16 stycznia 2018 r. przesłano do pozwanej listem poleconym z poświadczeniem odbioru oświadczenie o rozwiązaniu umowy pożyczki, z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia. Umowa została rozwiązana za wypowiedzeniem. W dniu 04 kwietnia 2018 r. do pozwanej zostało skierowane ostateczne wezwanie do zapłaty, w którym została ona wezwana do zapłaty pod rygorem skierowania sprawy do postepowania sądowego.

W sprzeciwie do nakazu zapłaty, wydanego w dniu 20 listopada 2018r.
w postępowaniu upominawczym (sygn. akt I C 1699/18), uwzględniającym żądanie pozwu w całości, pozwana H. M. (1) wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu wg norm przepisanych.

H. M. (1) podniosła zarzut braku legitymacji czynnej powoda, który nie załączył do pozwu dokumentów świadczących, iż nastąpił przelew wierzytelności od pożyczkodawcy SMS (...) z. o.o. we W.. Wyjaśniła, że od 8 lat choruje na schizofrenię, nie radzi sobie z życiowymi sprawami, w tym finansowymi, pomaga jej teściowa H. M. (2). Potwierdziła, że zawarła pożyczkę, ale nie jest w stanie jej spłacić, gdyż nie ma pieniędzy. Wskazała, że utrzymuje się z zasiłków z pomocy społecznej z MOPS w D., nie ma swoich pieniędzy ani majątku. Od kwietnia 2019 r. zamierza wyjechać za granicę do pracy, wówczas będzie wstanie spłacić zadłużenie. Chciałaby spłacić zadłużenie wobec powoda w ratach, każda z rat miałaby wynosić po 400,00 zł.

Pismem z dnia 13 marca 2019 r. powód odparł wszystkie zarzuty zgłoszone przez pozwaną, w szczególności dotyczące umowy przelewu wierzytelności. Odniósł się także do propozycji H. M. (1) rozłożenia wierzytelności na raty wskazując, że satysfakcjonującą formą rozłożenia na raty byłoby dla niego rozłożenie zasądzonego zobowiązania na raty nie niższe niż 150,00 zł. miesięcznie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 26 czerwca 2017 r. we W. pozwana H. M. (1) zawarła z (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. umowę pożyczki nr (...). Na mocy umowy pożyczkodawca udzielił pożyczkobiorcy pożyczki gotówkowej kwocie 1.200,00 zł. na okres od dnia 26 czerwca 2017 r. do 26 czerwca 2019 r. włącznie, na warunkach określonych w umowie i regulaminie pożyczek SMS Kredyt, który stanowił załącznik do umowy. Oprocentowanie pożyczki było stałe i wynosiło 10% w stosunku rocznym w całym okresie obowiązywania umowy. Kwota naliczonych odsetek umownych od kwoty pożyczki wyniosła za cały okres obowiązywania umowy 129,11 zł. Całkowita kwota do zapłaty przez pożyczkodawcę wynosiła 2.349,11 zł., na co składała się kwota całkowitej pożyczki w wysokości 1.200,00 zł., całkowity koszt pożyczki – odsetki naliczone za cały okres obowiązywania umowy w wysokości 129,11 zł., opłata operacyjna naliczona za cały okres obowiązywania umowy w wysokości 1.200,00 zł. Za okres opóźnienia w spłacie pożyczki lub spłacie raty albo jej części pożyczkodawca zastrzegł sobie możliwość naliczania odsetek za opóźnienie, o których mowa w art. 481 § 1 kc. liczonych do dnia zapłaty, od kwoty zaległości w spłacie należności głównej pożyczki, raty lub jej części. W przypadku umów spłacanych przez pożyczkobiorcę w ratach miesięcznych, w razie opóźnienia w zapłacie dwóch pełnych rat lub powstania zaległości przekraczających sumę dwóch pełnych rat, pożyczkodawca zastrzegł sobie prawo do rozwiązania za wypowiedzeniem umowę z zachowaniem 30 – dniowego terminu wypowiedzenia. Wypowiedzenie umowy mogło nastąpić po uprzednim pisemnym wezwaniu pożyczkodawcy do zapłaty zaległości w terminie nie krótszym niż 14 dni, licząc od dnia otrzymania wezwania przez pożyczkobiorcę, pod rygorem wypowiedzenia umowy. Wezwanie miało zostać przesłane przez pożyczkodawcę listem poleconym na ostatni wskazany przez pożyczkobiorcę jako adres do korespondencji.

Umowa została własnoręcznie przez pozwaną podpisana. H. M. (1) przedłożyła także swój dowód osobisty, oraz podpisała oświadczenie o osiąganych dochodach oraz o miejscu zamieszkania. Kwota pożyczki w wysokości 1.200,00 zł. została przelana na konto pozwanej w dniu zawarcia umowy pożyczki.

W dniu 30 grudnia 2016 r. pomiędzy pożyczkodawcą a powodem została zawarta ramowa umowa przelewu wierzytelności, która stała się podstawą zawierania pomiędzy stronami umów sekurytyzacyjnych. W § 1 umowy ramowej wskazano, że na jej podstawie oraz zgodnie z warunkami w niej określonymi, spółka – pożyczkodawca zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz Funduszu Wierzytelności wchodzących w skład pakietów wierzytelności, które będą przysługiwać spółce w stosunku do dłużników, którym spółka udzieliła pożyczek pieniężnych na Fundusz zobowiązał się do stałego nabywania przenoszonych na jego rzecz wierzytelności oraz do zapłaty spółce umówionego wynagrodzenia. Przeniesienie wierzytelności wchodzących w skład przelewów cząstkowych oraz pakietów wierzytelności miało być dokonywane przez spółkę na rzecz Funduszu pod warunkiem istnienia zobowiązania przysługującego spółce wobec dłużnika lub innej osoby trzeciej, w związku z zawarciem umowy pożyczki lub wypłatą kwoty pożyczki. przeniesienie wierzytelności wchodzących w skład pakietów wierzytelności następować będzie jako przelew cząstkowy, z chwilą złożenia podpisów przez uprawnionych przedstawicieli każdej ze stron, na sporządzonym w formie pisemnej wydruku z systemu informatycznego spółki, zawierającym oświadczenie o dokonanym przeniesieniu wraz z informacją o wierzytelnościach będących przedmiotem przeniesienia w ramach przelewu cząstkowego oraz cyklu, którego dotyczą, obejmującego co najmniej nr umowy pożyczki, wysokość wierzytelności oraz ustalone zgodnie z umową wynagrodzenie za przeniesienie wierzytelności w ramach pakietu wierzytelności.

Taka umowa przelewu wierzytelności została zawarta pomiędzy pożyczkodawcą a powodem w dniu 26 czerwca 2017 r., czyli w tym samym dniu, w którym pozwana zawarła umowę pożyczki z (...) Sp. z o.o. Wierzytelność przysługująca od pozwanej została wymieniona w załączniku nr 1 do umowy sekurytyzacyjnej z dnia 30 grudnia 2016 r. tj. przelewie cząstkowym nr (...) z dnia 26 czerwca 2017 r./pakiet 8 dokonanym pomiędzy (...) Sp. z o.o. a K. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.. Załącznik został opatrzony podpisami złożonymi przez obie strony.

Z tytułu pożyczki pozwana uiściła kwotę 293,61 zł. Na dochodzoną wierzytelność składa się: kwota 1.062,98 zł. tytułem udzielonej pożyczki, z odsetkami umownymi za czas trwania umowy w wysokości 42,51 zł, z odsetkami w zapłacie w wysokości 6,26 zł. naliczonymi od dnia wymagalności kwoty raty do dnia rozwiązania umowy pożyczki, opłata operacyjna stanowiąca koszt zawarcia i wykonania umowy, naliczona za okres obowiązywania umowy pożyczki w łącznej wysokości 892,15 zł.

Pismem z dnia 14 lipca 2017 r. pozwana została poinformowana, że w dniu 26 lipca 2017 r. nastąpiło przeniesienie jej pożyczki do funduszu (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.. Pozwana została poinformowana o nowym numerze rachunku bankowego, na który należy dokonywać wpłat. W dniu 19 grudnia 2017 r. do pozwanej zostało wystosowane wezwanie do zapłaty kwoty 196,94 zł. pod rygorem wypowiedzenia umowy. H. M. (1) został poinformowana, że brak zapłaty spowoduje wypowiedzenie umowy pożyczki i postawienie całej wierzytelności w stan wymagalności. W dniu 16 stycznia 2018 r. do pozwanej zostało skierowane pismo o warunkowym wypowiedzeniu umowy pożyczki nr (...), z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia. W umowie zastrzeżono, że jeżeli H. M. (1) nie zapłaci zaległości tj. kwoty 296,27 zł. umowa ulegnie rozwiązaniu, a całość kwoty pożyczki zostanie postawiona w stan natychmiastowej wymagalności. Pismem z dnia 03 kwietnia 2018 r. do pozwanej zostało wystosowane ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty.

/dowód: odpis umowy przelewu wierzytelności z dnia 30 grudnia 2016 r. – k. 29-32, wyciąg z ksiąg funduszu – k. 33, umowa z dnia 26 czerwca 2017 r. – k. 34-37, potwierdzenie dokonania przelewu – k. 38, list informujący o zmianie wierzyciela z dnia 11 lipca 2017 r. – k. 40, wezwanie do zapłaty pod rygorem wypowiedzenia umowy z dnia 19 grudnia 2017 r. – k. 41, warunkowe wypowiedzenia umowy pożyczki z dnia 16 stycznia 2018 r. – k. 42, ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 4 kwietnia 2018 r. – k. 43, pismo powoda z 13.03.2019 r. – k. 67, załącznik nr 1 do ramowej umowy sekurytyzacyjnej z dnia 30 grudnia 2016 r. – k. 27/

Sąd dał wiarę zgromadzonym w sprawie dokumentom, gdyż ich autentyczność nie budziła wątpliwości, nie była też kwestionowana przez pozwaną.

Sąd zważył, co następuje:

Odnosząc się do zasadności roszczenia dochodzonego w niniejszym postępowaniu to należy stwierdzić, że zasługuje ono w całości na uwzględnienie.

Na wstępie należy zaznaczyć, że pożyczkodawca profesjonalnie, zawodowo zajmuje się udzielaniem pożyczek i kredytów, natomiast pożyczkobiorca H. M. (1) jest konsumentem. Zgodnie z treścią art. 22 ¹ kc., za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Przedmiotowa umowa pożyczki została więc zawarta w trybie art. 29 i 30 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (t. j.: Dz.U. z 2018 r. poz. 993). Zgodnie z art. 3 ust. 1 cyt. ustawy przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550,00 zł. albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki (art. 3 ust. 2 pkt 1). Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej, chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę. Umowa w niniejszej sprawie została zawarta w przepisanej formie, H. M. (1) złożyła pod umową własnoręczny podpis.

Pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty podniosła jedynie zarzut dotyczący braku legitymacji czynnej po stronie powodowej – w jej ocenie nie wykazała ona przejścia wierzytelności pomiędzy pierwotnym wierzycielem a (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.. W dalszej części sprzeciwu odnosiła się do swojej ciężkiej sytuacji życiowej oraz finansowej oraz zawnioskowała o rozłożenie dochodzonej przez stronę powodową wierzytelności na raty. Należy więc stwierdzić, że H. M. (1) nie kwestionowała faktu zawarcia umowy, jej treści, wysokości zobowiązania, wymagalności roszczenia. Te okoliczności pomiędzy stronami były niesporne. W ocenie Sądu pozwana zawarła umowę pożyczki z (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., nie budzi również wątpliwości wysokość dochodzonego roszczenia. Odnosząc się natomiast to podanych przez pozwaną okoliczności dotyczących jej stanu zdrowia tj. tego że choruje na schizofrenię, H. M. (1) nie przedłożyła w tym zakresie żadnego dowodu, chociażby zaświadczenia lekarskiego, nie wskazywała, aby była osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie czy częściowo, nie powoływała się na wady oświadczenia woli, które mogłyby mieć wpływ na ważność zawartej przez nią umowy.

Nie budzi również wątpliwości okoliczność, że na mocy ramowej umowy sekurytyzacji z dnia 30 grudnia 2016 r., a następnie umowy przelewu z dnia 22 czerwca 2017 r. stronie powodowej przysługuje dochodzona w niniejszym postepowaniu wierzytelność. Strona powodowa przedłożyła a tym zakresie stosowne dowody tj. ramową umowę z dnia 30 grudnia 2016 r. wraz z załącznikiem nr 1 stanowiącym przelew cząstkowy, w którym znajduje się wierzytelność przysługująca jej względem H. M. (1). W ocenie Sądu zarzut pozwanej w tym zakresie nie zasługuje na uwzględnienie.

Natomiast Sąd przychylił się do wniosku pozwanej o rozłożenie dochodzonej wierzytelności na raty – na rozłożenie na raty wyraziła zgodę również strona powodowa wskazując, że satysfakcjonujące dla niej byłyby raty nie mniejsze niż 150,00 zł. miesięcznie. H. M. (1) zadeklarowała spłatę należności w ratach ok. 400,00 zł. miesięcznie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 320 kpc. szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Zastosowanie przez sąd instytucji moratorium (art. 320 kpc) może nastąpić z urzędu lub na wniosek strony. Zgłoszenie przez stronę właściwego wniosku obliguje sąd do jego rozpoznania, a w przypadku nieuwzględnienia – do jego oddalenia. Przyjmuje się, że okoliczności, które uzasadniają wyjątkowość danej sytuacji mogą wynikać z szeroko rozumianego stanu majątkowego, zdrowotnego czy rodzinnego strony pozwanej.

Z uwagi na stanowiska stron, trudną sytuację majątkową pozwanej, która utrzymuje się w głównej mierze ze świadczeń z opieki społecznej, Sąd rozłożył na raty dochodzone przez stronę powodową świadczenie, i tak: w punkcie I wyroku Sąd zasądził od pozwanej H. M. (1) (PESEL (...)) na rzecz powoda (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. kwotę 2.003,90 zł. płatną w ratach:

1.pierwsza rata w kwocie 500,00 zł (słownie: pięćset złotych) płatna
w terminie 1-go miesiąca od dnia prawomocności orzeczenia
z ustawowymi odsetkami od dnia 7 marca 2018 r. do dnia zapłaty,

2. druga rata w kwocie 562,98 zł (słownie: pięćset sześćdziesiąt dwa złote 98/100) płatana w terminie 1-go miesiąca od dnia terminu płatności pierwszej raty z ustawowymi odsetkami od dnia 7 marca 2018 r. do dnia zapłaty,

3. trzecia rata w kwocie 492,15 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt dwa złote 15/100) płatana w terminie 2-ch miesięcy od dnia terminu płatności pierwszej raty z ustawowymi odsetkami od dnia 7 marca 2018 r. do dnia zapłaty,

4. czwarta rata w kwocie 400,00 zł (słownie: czterysta złotych) płatana
w terminie 3-ch miesięcy od dnia terminu płatności pierwszej raty
z ustawowymi odsetkami od dnia 7 marca 2018 r. do dnia zapłaty,

5. piąta rata w kwocie 48,77 zł (słownie: czterdzieści osiem złotych 77/100) płatna w terminie 4-ch miesięcy od dnia terminu płatności pierwszej raty.

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu, tj. od dnia 07 marca 2018 r. Umowa została wypowiedziana na mocy oświadczenia złożonego w piśmie z dnia 16 stycznia 2018 r. – termin wypowiedzenia wynosił 1 miesiąc, umowa została więc po upływie tego terminu rozwiązana.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w myśl art. 98 kpc. Pozwana przegrała proces w całości, winna stronie powodowej zwrócić poniesione przez nią koszt procesu, na które składają się opłata od pozwu, wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

Sędzia: