Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Łomży I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Jędrzejewska

Protokolant: Ewa Polkowska

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2019 r. w Łomży

sprawy z powództwa J. C.

przeciwko (...) S.A. w L.

o zapłatę i nakazanie

I.  Umarza postępowanie w zakresie żądania o nakazanie.

II.  Oddala powództwo o zapłatę.

III.  Zasądza od powoda J. C. na rzecz pozwanego (...) S.A. w L. kwotę 2.417 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

IV.  Nakazuje pobrać od powoda J. C. na rzecz Skarbu państwa (Kasa Sądu) kwotę 3.510,22 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Powód J. C. wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. w L. kwoty 50.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z jego nieruchomości, zajętej przez pozwaną spółkę pod urządzenia elektroenergetyczne w okresie 10 lat od dnia wniesienia powództwa wraz z kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że jest właścicielem nieruchomości oznaczonej numerem (...) o powierzchni 3,2685 ha, położonej w Ł., dla której Sąd Rejonowy w Łomży prowadzi księgę wieczystą o nr (...). Przedsiębiorstwo energetyczne (poprzednik prawny pozwanej spółki) umieścił na jego nieruchomości bez jego zgody szereg urządzeń elektroenergetycznych, tj. elementów linii wysokiego napięcia w postaci 3 słupów energetycznych wraz z zawieszonymi na nich dwoma napowietrznymi liniami wysokiego napięcia, które przecinając jego działkę pod ukosem mniej więcej w połowie jej długości, zajmują jej znaczny obszar oraz 2 podziemnych linii wysokiego napięcia, zasilających szpital, które biegną od stacji transformatorowej, zlokalizowanej na działce nr (...) do szpitala, przecinając jego działkę w poprzek, mniej więcej w 1/3 długości, by następnie rozgałęzić się i przebiegać wzdłuż granic działki o nr (...).

Sąd Rejonowy w Łomży w dniu 11.07.2014 r. sprawie I Nc 1021/14 wydal nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanej, by zapłaciła na rzecz powoda J. C. kwotę 50.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 7.07.2014 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu (k. -17).

Pozwana (...) S.A. w L. wniosła sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, w którym wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwana podniosła, że powód nie może domagać się od niej wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z jego nieruchomości (roszczenie uzupełniające z art. 224 i 225 kc) bowiem powodowi nie przysługuje względem niej roszczenie windykacyjne z art. 222 § 1 kc, które jest warunkiem sine qua non skorzystania z roszczeń uzupełniających, a zatem po stronie powoda nie ma legitymacji czynnej do dochodzenia roszczenia z pozwu. Korzystanie z nieruchomości powoda w zakresie linii kablowych nN objęte jest tytułem prawnym w postaci decyzji wywłaszczeniowej z 18.10.1993 r. nr (...), wydanej na podstawie art. 70 ustawy z 29.04.1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. W ocenie pozwanej powyższa decyzja administracyjna stanowi tytuł prawny do nieruchomości powoda, który stanowi przesłankę negatywną do zapłaty za bezumowne korzystanie z nieruchomości. Ponadto pozwana podnosiła, że korzysta z nieruchomości powoda w zakresie fragmentu linii napowietrznej SN o nazwie Tor I i Tor II wraz ze stanowiskami słupowymi na podstawie przysługującego jej prawa służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu, które zostało nabyte w drodze zasiedzenia przez jej poprzednika prawnego, tj. przez Skarb Państwa (k. -21 - 27).

Pismem z dnia 9.09.2014 r. powód zmodyfikował powództwo w ten sposób, że wniósł dodatkowo o przywrócenie stanu zgodnego z prawem poprzez nakazanie pozwanej spółce usunięcia urządzeń elektroenergetycznych, posadowionych na jego nieruchomości oraz zaniechanie dalszych naruszeń (k. -159-161).

Pozwana pismem procesowym z dnia 25.09.2014 r. wniosła o oddalenie powództwa, w tym także w rozszerzonym zakresie (k -163- 164).

Postanowieniem z dnia 6.11.2014 r. Sąd zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 kpc, albowiem pozwana wniosła o zasiedzenie służebności gruntowej (k. -180).

Postanowieniem z dnia 27.04.2018 r. Sąd podjął postępowanie w niniejszej sprawie (k. -219).

Na rozprawie w dniu 8.06.2018 r. strona powodowa cofnęła powództwo w zakresie żądania usunięcia urządzeń elektroenergetycznych, znajdujących się na nieruchomości powoda, w pozostałym zakresie podtrzymała powództwo o zapłatę kwoty 50.000 zł tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z jego nieruchomości zajętej przez pozwaną spółkę pod urządzenia elektroenergetyczne w okresie 10 lat od dnia wniesienia powództwa (k.- 230).

Na cofnięcie powództwa w ww. zakresie strona pozwana wyraziła zgodę (k.-230v).

Sąd Rejonowy w Łomży ustalił i zważył, co następuje:

Aktem własności ziemi z 27.05.1972 r. znak (...) Wydział (...) w Ł. stwierdził, że W. C. s. F. i H. oraz jego żona A. C. stali się właścicielami działek o nr (...), o łącznej pow. 10,2474 ha.

W wyniku przeprowadzonego w 1976 r. scalenia gruntów wydzielono dla W. i A. małż. C. ekwiwalent w działce nr (...) za działki wskazane w akcie własności ziemi z dnia 27.05.1972 r. Część działki nr (...) została wywłaszczona pod Szpital (...), w następstwie której to czynności, dotychczasowa działka o nr (...) otrzymała nr (...).

Na podstawie umowy nieodpłatnego przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 4.12.1990 r. Rep. (...) W. i A. małż. C. przekazali działkę nr (...) dla syna J. C.. Na podstawie wniosku w tym akcie, założono dla tej działki księgę wieczystą nr (...).

W wyniku przeprowadzonego w 1992 r. odnowienia ewidencji gruntów dotychczasowa działka (...) otrzymała nr (...).

Decyzją Prezydenta Miasta Ł. z dnia 29.03.2012 r. zatwierdzono podział działki nr (...) na działki (...) o pow. 0,13611 ha i (...) o pow. 3,2685 ha pod warunkiem, że działka nr (...) zostanie przeznaczone na powiększenie sąsiedniej nieruchomości oznaczonej działką nr (...).

Aktem notarialnym Rep. A (...) z dnia 17.04.2012 r. dokonano zamiany działek, w wyniku której J. C. przeniósł na rzecz A. L. własność działki nr (...), natomiast A. L. przeniósł na rzecz J. C. własność działki nr (...) o pow. 0,1362 ha (opinia biegłego W. K. k.-260-268).

Właścicielem działki gruntu poł. w Ł. oznaczonej numerem geodezyjnym (...), dla której prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w Łomży księga wieczysta o nr (...) jest J. C..

Wojewoda (...) ostateczną decyzją z dnia 18.10.1993 r. (...) na podstawie art. 70 ust. 1 i 2, art. 73 i art. 74 ustawy z dnia 29.04.1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości zezwolił (...) na zakładanie i prowadzenie linii napowietrznych i kablowych, zgodnie z decyzją o lokalizacji inwestycji Wójta Gminy P. z dna 1.03.1993 r. nr (...) działkę nr (...), stanowiącą własność A. L. oraz przez działkę (...), stanowiącą własność J. C.. Jednocześnie zobowiązano Zakład (...) do ustalenia i wypłaty odszkodowania za straty w zasiewach uprawach i plonach (decyzja k.-68-70).

W latach 1995-1996 ułożone zostały pod ziemią na działce powoda, oznaczonej wówczas nr (...) linie kablowe nN, wyprowadzone ze stacji trafo (...), zlokalizowanej na działce o nr (...). Jedna wiązka linii kablowych nN składała się z 5 kabli, przechodząc dalej w wiązkę kabli, składającej się z 4 kabli a następnie w wiązkę kabli, składającej się z 3 kabli, zaś druga wiązka kabli linii kablowej nN skradała się z 11 kabli. Odległość pomiędzy kablami w obu wiązkach kablowych zarówno w projekcie jak i na gruncie wynosiła 0,50 m (opinia biegłego W. K. k.-260-268).

Przedsiębiorstwo (...) z siedzibą w B. powstało w latach 1958-1959. W dniu 1.01.1959 r. doszło do połączenia przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w B. z przedsiębiorstwem (...) z siedzibą w W.. Przejęte przedsiębiorstwo działało dalej pod nazwą Zakład (...) z siedzibą w B., jako zakład nieposiadający osobowości prawnej w zakresie wytwarzania, przesyłania, rozdziału i sprzedaży energii elektrycznej i ciepłej.

Na podstawie Zarządzenia nr (...)z dnia 16.01.1989 r. Ministra Przemysłu powstało (...) w B., działające na obszarze ówczesnego województwa (...), (...), (...), którego przedmiotem działania była m.in. budowa, rozbudowa, modernizacja i remonty elektrociepłowni oraz sieci elektroenergetycznych. W dniu 20.12.1990 r. ze Skarbu Państwa nabyte prawo rzeczowe jako składnik mienia zgodnie z art. 44 kc z dniem 7.01.1991 r. przeszło na podstawie art. 1 pkt. 9 ustawy z 20.12.1990 r. na przedsiębiorstwo (...), które wcześniej zarządzało jedynie mieniem państwowym.

Zarządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu nr 184/Org/93 z dnia 9.07.1993 r. z dniem 12.07.1993 r. dokonano podziału przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą: Zakład (...) w B. w celu wniesienia przez Skarb Państwa zorganizowanej części mienia przedsiębiorstwa do spółki akcyjnej (...) S.A. w W. oraz przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakład (...) w B. w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa pod nazwą Zakład (...) Spółka Akcyjna w B.. Zgodnie z § 3 niniejszego zarządzenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki Zakładu (...) w B., z wyłączeniem praw i obowiązków przejętych przez (...) S.A. w W. (zarządzenie k. - 90 - 93).

Dnia 12.07.1993 r. na mocy umowy zawartej w formie aktu notarialnego doszło do przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakład (...) w B. w (...) Spółkę Akcyjną Skarbu Państwa (umowa k.-110-122).

W dniu 30.06.2007 r. na podstawie umowy aportowego zbycia przedsiębiorstwa, sporządzonej przed notariuszem, Spółka – Zakład (...) S.A. z/s w B. na pokrycie obejmowanych udziałów Spółki – Zakładu (...) Sp. z o.o. wniosła do spółki pod firmą: (...) Spółka z o.o. wkład niepieniężny w postaci: Zakładu (...) Spółka Akcyjna z/s w B. Operatora Systemu Dystrybucyjnego – Oddział (...) w B., obejmującego m.in. służebności gruntowe, w tym polegające na zapewnieniu dostępu do urządzeń służących do doprowadzania prądu elektrycznego, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy, służebności przesyłu oraz użyczenia nieruchomości lub ruchomości związanych z prowadzeniem Zakładu (...) S.A. z/s w B. (umowa k.-140-149).

Postanowieniem z dnia 11.09.2008 r. dokonano zmiany nazwy spółki (...) Sp. z o.o. na (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (k.-94).

Na podstawie aktu notarialnego z 23.11.2009 r. Rep. A nr (...), zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ksh połączono spółki przez przeniesienie całego majątku spółek przejmowanych w tym m.in. (...) sp. z o.o. na rzecz spółki przejmującej tj. Spółki (...) S.A. z/s w L.. Z dniem połączenia (...) S.A. z siedzibą w L. wstąpiła z mocy ustawy we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej, tj. (...) Sp. z o.o. w ramach sukcesji uniwersalnej

Prawomocnym postanowieniem z dnia 28.02.2017 r. (sygn. akt I Ns 1187/14) Sąd Rejonowy w Łomży stwierdził, że (...) S.A. z siedzibą w L. z dniem 04.05.2011 r. nabyła przez zasiedzenie służebność przesyłu - w zakresie posadowienia na działce nr (...) położonej w Ł., stanowiącej aktualnie własność J. C. s. W. i A. (KW (...)) - fragmentu linii napowietrznej SN o nazwie Tor I wraz ze stanowiskami słupowymi i fragmentem linii napowietrznej SN o nazwie Tor II wraz ze stanowiskami słupowymi, jak też polegającą na prawie przebiegu ww. urządzeń elektroenergetycznych przez działkę nr (...), prawie nieodpłatnego korzystania z nieruchomości obciążonej w zakresie niezbędnym do eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych, prawie nieodpłatnego każdorazowego usunięcia awarii, dokonywania konserwacji, remontów, modernizacji oraz przebudowy urządzeń, jak też prawie nieograniczonego i nieodpłatnego dostępu do urządzeń elektroenergetycznych poprzez prawo wjazdu i wejścia do służebności na ww. nieruchomości – w zakresie opisanym w opinii i zaznaczonym na mapie zasadniczej biegłego sądowego z zakresu geodezji W. K. (2) z dnia 10.06.2015r. , stanowiącej załącznik nr 2 do opinii (k. -157), którą to mapę uznać za integralną część Postanowienia.

W ocenie Sądu powództwo jako nie zasadne, nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód ostatecznie wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. w L. na swoją rzecz kwoty 50.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z jego nieruchomości, zajętej przez pozwaną spółkę pod urządzenia elektroenergetyczne, cofając powództwo w zakresie żądania o usunięcie spornych urządzeń elektroenergetycznych.

W niniejszej sprawie bezsporny pozostawała fakt, że na działce gruntu poł. w Ł. o nr (...), stanowiącej własność powoda znajdują się pod ziemią linie kablowe nN, wyprowadzone ze stacji trafo (...), zlokalizowanej na działce o nr (...). Jedna wiązka linii kablowych nN składała się z 5 kabli, przechodząc dalej w wiązkę kabli, składającej się z 4 kabli a następnie w wiązkę kabli, składającej się z 3 kabli, zaś druga wiązka kabli linii kablowej nN składała się z 11 kabli. Odległość pomiędzy kablami w obu wiązkach kablowych zarówno w projekcie jak i na gruncie wynosiła 0,50 m (opinia biegłego W. K. k.-260-268).

Zdaniem Sądu powyższe urządzenia zostały jednakże posadowione na działce powoda legalnie albowiem na podstawie decyzji wywłaszczeniowej z 18.10.1993 r., nr (...), wydanej na podstawie art. 70 ustawy z dnia 29.04.1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Fakt, że powyższa decyzja dotyczy spornych linii elektroenergetycznych wynika z opinii biegłego sądowego W. K. z dnia 12.07.2018 r., niekwestionowanej przez strony w tym zakresie.

Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 8.04.2014 r. III CZP 87/13 ustalił, iż wykonywanie uprawnień w zakresie wynikającym z decyzji wydanej na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.), stanowiącej tytuł prawny do ich wykonywania, nie prowadzi do nabycia przez zasiedzenie służebności gruntowej odpowiadającej treści służebności przesyłu.

W uzasadnieniu powyższej uchwały SN wskazał, iż „należy zauważyć, że inny jest charakter władania cudzą nieruchomością w zakresie treści służebności gruntowej (po dniu 3 sierpnia 2008 r. - służebności przesyłu), a inny jest charakter władania nieruchomością przez przedsiębiorcę w związku z wydaniem w stosunku do jej właściciela decyzji mających podstawy w art. 35 ust. 1 u.z.t.w.n. (art. 70 ust. 1 u.g.g. i art. 124 ust. 1 u.g.n.). Decyzje te wywołują trwałe skutki nie tylko w tym sensie, że nie można ich dowolnie odwrócić, ale i w tym sensie, że nie "konsumują się" one przez jedno doniosłe dla obrotu prawnego zdarzenie. Decyzja ta prowadzi do wywłaszczenia właściciela nieruchomości przez trwałe ograniczenie jego prawa. Przedsiębiorca korzystający z urządzeń przesyłowych przystępuje do wykonywania uprawnień, jakie dla niego wynikają z ustaw wywłaszczeniowych nie "obok" właściciela, niejako wytyczając sobie zakres władztwa nad cudzą nieruchomością działaniami manifestowanymi na zewnątrz, co jest właściwe dla posiadacza służebności gruntowej, ale w zakresie, w którym właściciel został ograniczony w przysługującym mu prawie w interesie publicznym i na rzecz państwa. (...)

Działania przedsiębiorcy korzystającego z urządzeń przesyłowych, które legalnie postawił na cudzej nieruchomości w związku z wywłaszczeniem jej właściciela przez ograniczenie przysługującego mu prawa własności, polegające na wstępie na tę nieruchomość i podejmowanie w stosunku do własnych urządzeń działań koniecznych dla zapewnienia im sprawności technicznej, jest wykonywaniem uprawnień zagwarantowanych takiemu przedsiębiorcy w ustawie (art. 35 ust. 2 u.z.t.w.n. i art. 70 ust. 2 u.g.g.), albo w decyzji, dla której podstawę tworzy art. 124 ust. 6 u.g.n. Nie są to akty posiadania cudzej nieruchomości, skierowane przeciwko jej właścicielowi, mogące doprowadzić do zasiedzenia służebności gruntowej, obejmującej uprawnienia do wykonywania w stosunku do nieruchomości takich działań, na które przedsiębiorcy pozwalają ustawy wywłaszczeniowe.

Ograniczony w przysługującym mu prawie własności właściciel nieruchomości na podstawie zewnętrznych cech władztwa nad jego nieruchomością manifestowanego przez przedsiębiorcę korzystającego z urządzeń przesyłowych nie może odróżnić, czy przedsiębiorcy w jego działaniach towarzyszy animus posiadania jego nieruchomości w zakresie treści służebności gruntowej (służebności przesyłu), czy też wkracza na tę nieruchomość jako wykonujący uprawnienie ustawowe.

Wykonywanie przewidzianych ustawą i decyzją administracyjną uprawnień do utrzymywania urządzeń przesyłowych posadowionych na cudzej nieruchomości na podstawie tytułu prawnego mającego źródło w decyzji o charakterze wywłaszczeniowym ograniczającej prawo właściciela oraz uprawnień do dostępu do tych urządzeń w celu ich utrzymania we właściwym stanie technicznym, jest działaniem podejmowanym w tym zakresie, w którym właściciel nieruchomości został w swoim prawie trwale ograniczony.

Instytucja zasiedzenia służebności ma na celu uporządkowanie długotrwałych stosunków prawnorzeczowych i zmobilizowanie biernego właściciela do zajęcia się przedmiotem swojej własności (uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 13.10.2011 r., V CSK 502/10). Właścicielowi nieruchomości, na której urządzenia przesyłowe umieszczone zostały bez tytułu prawnego, można po odpowiednio długim czasie korzystania w określony sposób z jego nieruchomości postawić zarzut, że pozostawał bierny wobec tych aktów, co doprowadziło do obciążenia nieruchomości służebnością gruntową. Takiego zarzutu nie można postawić właścicielowi nieruchomości legalnie zajętej pod urządzenia przesyłowe. Ustawowe upoważnienie przedsiębiorcy korzystającego z takich urządzeń do podejmowania w stosunku do nieruchomości, na której je zainstalował, czynności zmierzających do utrzymania ich w należytym stanie technicznym sprawia, że właściciel nieruchomości nie mógłby się im skutecznie przeciwstawić, tamując przedsiębiorcy drogę do zasiedzenia służebności cywilnoprawnej na jego nieruchomości.

Inaczej wygasza się prawa i obowiązki mające źródło w ustawie lub akcie administracyjnym, a inaczej wynikające ze stosunku cywilnoprawnego. Skoro ustawodawca w związku z uchwaleniem ustawy z dnia 30 maja 2008 r. nie zdecydował się na wygaszenie uprawnień przedsiębiorców korzystających z urządzeń przesyłowych na cudzych nieruchomościach, w związku z wydaniem decyzji administracyjnych mających podstawę w art. 35 ust. 1 u.z.t.w.n. (art. 70 ust. 1 u.g.g. i art. 124 ust. 1 u.g.n.), to drogą wykładni nie można dokonywać konwersji tych uprawnień w uprawnienia właściwe podmiotom, które uzyskały służebność przesyłu”.

Podobne stanowisko zajął SN w uchwale z dnia 6.06.2014 r. sygn. akt III CZP 107/13, zgodnie z którą „Jeżeli przedsiębiorca będący właścicielem urządzeń wymienionych w art. 49 § 1 kc wykonuje uprawnienia wynikające z decyzji, wydanej na rzecz jego poprzednika prawnego na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.), właściciel nieruchomości nie może żądać ustanowienia służebności przesyłu (art. 305 ² § 2 kc).

Zatem podzielając w całości powyższe stanowisko Sądu Najwyższego należy stwierdzić, iż przedmiotowa linia została pobudowana na działce powoda legalnie, bowiem na podstawie ostatecznej decyzji wydanej na podstawie art. 70 ustawy z dnia 29.04.1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, stanowiącej tytuł prawny do wykonywania przez pozwaną uprawnień do utrzymywania spornych urządzeń przesyłowych, posadowionych na nieruchomości powoda.

Istnienie zaś decyzji zezwalającej zakładowi energetycznemu na czasowe wejście na teren, stanowiący własność prywatną celem budowy linii energetycznej, pozbawia powoda do dochodzenia ochrony własności na podstawie przepisów prawa cywilnego ( vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 17.04.2007 r. I ACA 77/07). Powyższe orzeczenie koreluje ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, wyrażonym w wyroku z 9.03.2007 r., II CSK 457/05, zgodnie z którym urządzenia służące do przesyłu energii elektrycznej posadowione na nieruchomości legalnie nie mogą być z niej usunięte.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę zdaniem Sądu zachodzi brak podstaw prawnych do dochodzenia przez powoda odszkodowania za bezumowne korzystanie przez pozwaną z jego nieruchomości, którą posiadała na podstawie tytułu prawnego w postaci ostatecznej decyzji wywłaszczeniowej z 18.10.1993 r., nr (...).

Ponadto podobne stanowisko zajął Sąd Rejonowy w Łomży sygn. akt I C 1406/14 z powództwa A. L..

Z tych względów wobec braku przesłanek z art. 224 i 225 kc Sąd powództwo o zapłatę kwoty 50.000 zł jako niezasadne oddalił.

Z uwagi na to, że strona powodowa cofnęła powództwo o nakazanie usunięcia z działki nr (...) urządzeń elektroenergetycznych, należących do pozwanej, na co pozwana wyraziła zgodę, Sąd na podstawie art. 355 § 1 kpc postępowanie w tym zakresie umorzył, zgodnie z pkt. I wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc i § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349), zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążono powoda, jako stronę przegrywającą niniejszą sprawę kosztami wynagrodzenia biegłych, poniesionymi tymczasowo przez Skarb Państwa.