Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 834/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Puławach II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marek Stachoń

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anita Szczepanik

Bez udziału Prokuratora -

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 09.04.2019 r. i 07.06.2019 r.

sprawy K. M., syna P. i A. z domu K., urodzonego dnia (...) w L.,

oskarżonego o to, że: w okresie od czerwca 2017 r. daty dziennej nieustalonej do 4 marca 2018 r. w P. gm. G., woj. (...), znęcał się fizycznie i psychicznie nad D. S. w ten sposób, wzbudzał w domu awantury podczas których wyzywał w/w słowami wulgarnymi powszechnie uważanymi za obelżywe, poniżał, wykręcał dłonie, szarpał za ubranie, uderzał pięściami po głowie, rękach, nogach i całym ciele oraz groził pozbawieniem życia. A nadto w dniu 8 lutego 2018 r. uderzył pokrzywdzoną pięścią w czoło powodując u niej na powierzchni czoła ciastowaty obrzęk tkanki podskórnej, zaś w dniu 27 lutego 2018 r. kopano pokrzywdzoną w lewą nogę powodując u niej na powierzchni przednioprzyśrodkowej lewego podudzia ubytek tkanki podskórnej, manifestujący się przy napięciu mięśnia brzuchatego łydki, skutkujące rozstrojem zdrowia oraz naruszeniem czynności narządu ciała na czas poniżej dni siedmiu

tj. o czyn z art. 207§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk

1. uznając, iż czyny których dopuścił się K. M. wyczerpują dyspozycję art. 157§2 kk, art. 216§1 kk, art. 217§1 kk i art. 190§1 kk na mocy art. 66§1 i2 kk i art. 67§1, 2 i 3 kk postepowanie karne wobec oskarżonego K. M. warunkowo umarza na 2 (dwa) lata próby, oddaje go w okresie próby pod dozór kuratora sądowego i zasądza od niego na rzecz pokrzywdzonej D. S. kwotę 500 ( pięciuset) złotych tytułem zadośćuczynienia za doznane krzywdy;

2. na mocy art. 627 kpk w zw z art. 629 kpk obciąża oskarżonego kosztami sądowymi w kwocie 131,50 ( stu trzydziestu jeden 50/100) złotych tytułem tytułem zwrotu wydatków i 60 ( sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

II K 834/18

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Puławach oskarżyła K. M. o to, że w okresie od czerwca 2017 roku daty dziennej nie ustalonej do 4 marca 2018 roku w P., gmina G., województwa (...) znęcał się fizycznie i psychicznie nad D. S. w ten sposób, że wzbudzał w domu awantury, podczas których wyzywał w/w słowami wulgarnymi powszechnie uważanymi za obelżywe, poniżał wykręcał dłonie, szarpał za ubranie, uderzał pięściami po głowie, rękach, nogach i całym ciele oraz groził pozbawieniem życia, a nadto w dniu 8 lutego 2018 roku uderzył pokrzywdzoną pięścią w czoło powodując u niej na powierzchni czoła ciastowaty obrzęk tkanki podskórnej, zaś w dniu 27 lutego 2018 roku kopnął pokrzywdzoną w lewą nogę powodując u niej na powierzchni przednioprzyśrodkowej lewego podudzia ubytek tkanki podskórnej manifestujący się przy napięciu mięśnia brzuchatego łydki skutkujące rozstrojem zdrowia oraz naruszeniem czynności narządu ciała na czas poniżej dni siedmiu, tj. o przestępstwo z art. 207 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Po przeprowadzeniu rozprawy sąd ustalił i zważył, co następuje:

K. M. i D. S. chodzą do szkoły i mieszkają z rodzicami, na których utrzymaniu znajdują się, a od marca 2014 roku spotykali się. Ponieważ K. M. uznał, że D. S. nadmiernie go kontroluje, postanowił zakończyć ich znajomość, czego D. S. nie chciała zaakceptować. D. S. często kontaktowała się z K. M. i przychodziła do niego wbrew jego woli oraz nie chciała opuścić mieszkania jego rodziców, chociaż wprost tego żądał. K. M. reagował bardzo agresywnie na takie postępowanie i od czerwca 2017 roku do 4 marca 2018 roku dochodziło do awantur, podczas których K. M. wyzywał D. S. słowami wulgarnymi, wykręcał dłonie, szarpał za ubranie, uderzał pięściami po całym ciele, groził pozbawieniem życia oraz pobiciem. W dniu 8 lutego 2018 roku K. M. uderzył D. S. pięścią w czoło powodując u niej na powierzchni czoła ciastowaty obrzęk tkanki podskórnej skutkujący rozstrojem zdrowia oraz naruszeniem czynności narządu ciała na czas poniżej dni siedmiu. W dniu 27 lutego 2018 roku K. M. kopnął D. S. w lewą nogę powodując u niej na powierzchni przednioprzyśrodkowej lewego podudzia ubytek tkanki podskórnej manifestujący się przy napięciu mięśnia brzuchatego łydki skutkujący rozstrojem zdrowia oraz naruszeniem czynności narządu ciała na czas poniżej dni siedmiu. K. M. nie był dotychczas karany, uczy się, jest na utrzymaniu rodziców, nie posiada majątku.

Ustalając powyższy stan faktyczny sąd obdarzył wiarą zeznania świadków: częściowo D. S. – k. 108v-109, 17-19, I. B. – k. 109-110, 29-30, M. D. – k. 110, 35-36, E. D. – k. 110-111, 38-39, częściowo A. M. – k. 111-112, 51-52, M. K. – k. 112, 62-64, częściowo K. A. – k. 112v, 68-70, P. W. – k. 112v-113, 43-44, częściowo D. B. – k. 133v-134, ponieważ w tym zakresie ich zeznania są nie sprzeczne ze sobą oraz konsekwentne. Ponadto sąd obdarzył wiarą znajdujące się w aktach sprawy i ujawnione na rozprawie dowody w postaci: wydruków zdjęć uszkodzeń ciała - k. 3, wydruków wiadomości sms – k. 4, nagań na pendrive – k. 5, protokołu oględzin pendrive – k. 8-11, kserokopii niebieskiej karty – k. 12-15, protokołów badania sądowo-lekarskiego pokrzywdzonej – k. 27, 32, danych osobo poznawczych – k. 60, danych z Krajowego Rejestru Karnego – k. 72, 103, płyty CD – k. 117, wydruki rozmów i zdjęcia z internetu – k. 119-132, ponieważ dowody te nie zostały skutecznie zakwestionowane przez zainteresowane strony. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka D. S. w części, w której jednostronnie opisują jedynie agresywne zachowania ze strony K. M. pomijając jej prowokacyjne zachowania, ponieważ stoją w sprzeczności z zeznaniami świadków: A. M., M. K., K. A. i D. B. oraz wydrukami z internetu. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków: A. M., K. A. i D. B. w części, w której jednostronnie opisują prowokacyjne zachowania D. S. pomijając agresywne zachowania ze strony K. M., ponieważ stoją w sprzeczności z zeznaniami świadków: D. S., I. B., M. D. i E. D. oraz nagraniami, na których K. M. wyzywa D. S. i grozi jej pobiciem.

Oskarżony K. M. nie przyznał się do winy zaprzeczając faktom podanym z akcie oskarżenia i tłumacząc konflikt z D. S. faktem, że nie potrafiła zaakceptować ich rozstania i prowokowała go. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w części, gdzie zaprzecza swojemu agresywnemu zachowaniu wobec D. S., ponieważ zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdza jego agresję słowna i fizyczną, a z nagrania dokonanego przez D. S. wynika, że K. M. nie potrafi kontrolować swojej agresji, ponieważ przez cały czas nie próbuje ani razu w normalny sposób jej wyprosić, a jedynym sposobem jaki uznaje są wulgarne wyzwiska i groźby, które kieruje również wobec własnej matki próbującej go uspokoić. Fakt, że D. S. przygotowała się na nagranie, wskazuje, że takie zachowanie ze strony K. M. musiało mieć miejsce wcześniej i spodziewała się tego, co nastąpi.

Wina oskarżonego K. M. nie budzi żadnych wątpliwości, ponieważ jest on osobą świadomą swych czynów i nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające jego odpowiedzialność karną. Prowokowanie jego agresji przez pokrzywdzoną wskazuje na jego motywy, ale nie uwalnia go od odpowiedzialności.

Oskarżony dopuścił się w okresie od czerwca 2017 roku do 4 marca 2018 roku przestępstw: z art. 157 § 2 k.k. powodując u pokrzywdzonej obrażenia ciała skutkujące rozstrojem zdrowia na okres do siedmiu dni, art. 216 § 1 k.k. znieważając pokrzywdzoną słowami wulgarnymi, art. 217 § 1 k.k. naruszając jej nietykalność cielesną i art. 190 § 1 k.k. grożąc jej zabójstwem i pobiciem. Sąd nie stwierdził po stronie oskarżonego znamion czynu z art. 207 § 1 kodeksu karnego, ponieważ oskarżony i pokrzywdzona nie byli w stałym związku, pokrzywdzona nie była w żadnym stopniu zależna od oskarżonego, sama często prowokowała jego agresję oraz sama przychodziła do jego domu wiedząc, co może ją tam spotkać.

Sąd uznał, że samo toczenie się przeciwko oskarżonemu postępowania karnego jest wystarczające, by w przyszłości zrezygnował on z podobnego zachowania jak to, które zostało ustalone w stanie faktycznym. Jest on osobą niekaraną, młodą, jeszcze uczącą się, a jego naganne zachowanie było prowokowane przez natarczywe zachowanie pokrzywdzonej. W chwili obecnej oskarżony i pokrzywdzona definitywnie rozstali się, więc nie ma ryzyka powtórzenia podobnego zachowania.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 616 § 2 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 7 ustawy o opłatach w sprawach karnych oraz art. 616 § 2 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 618 § 1 pkt 10 k.p.k. w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym i w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 roku w sprawie określenia wysokości opłaty za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego.