Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2019r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2019r. w S.

odwołania B. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 17 października 2018 r. Nr (...)

w sprawie B. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala wysokość emerytury B. C. na dzień 01 września 2018r. na kwotę (...),12 (jeden tysiąc trzysta dwadzieścia pięć złotych i dwanaście groszy) brutto miesięcznie;

II.  przyznaje i nakazuje wypłacić z sum Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego w Siedlcach) na rzecz adw. R. D. kwotę 110,70 zł (sto dziesięć złotych i siedemdziesiąt groszy) zawierającą podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej na rzecz B. C. z urzędu.

Sygn. akt: IV U 832/18 UZASADNIENIE

Decyzją z (...)2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił B. C. prawa do przeliczenia emerytury wskazując, że decyzją z 24 marca 2009r. przeliczono podstawę wymiaru emerytury, przy czym do ustalenia tej podstawy przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z 5 kolejnych lat kalendarzowych od 1980r. do 1984r., który wynosi 75,45% i jest wyższy od wskaźnika obliczonego z uwzględnieniem zarobków z 10 lat z okresu 1980-1999 ,tj. od 1980r. do 1989r. wynoszącego 69,63% i od wskaźnika obliczonego z uwzględnieniem zarobków z 20 lat z całego okresu ubezpieczenia wynoszącego 56,09%. Wobec tego, że oba w/w wskaźniki są niższe od dotychczasowego wskaźnika wynoszącego 75,45% w świetle art.111 ust.1 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych brak jest podstaw do przeliczenia emerytury ubezpieczonej (zaskarżona decyzja z 17 października 2018r. k.278 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczona B. C. wnosząc o jej zmianę poprzez ponowne ustalenie wysokości emerytury przy uwzględnieniu wynagrodzenia faktycznie uzyskiwanego w latach 1966-1979 z tytułu zatrudnienia w Zakładach (...) w S. wskazując, że z w/w okresu nie zachowała się dokumentacja płacowa jednakże okoliczność ta nie może przemawiać na jej niekorzyść. Na okoliczność wynagrodzenia uzyskiwanego w w/w okresie ubezpieczona wniosła o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków w osobach współpracowników z tamtego okresu zatrudnienia (odwołanie wraz z załącznikami k.1-5 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na argumentację podniesioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.6-7 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Od (...)1994r. ubezpieczona B. C. uprawniona była do renty inwalidzkiej (decyzja z 30 sierpnia 1994r. o przyznaniu renty k.20-21 akt rentowo-emerytalnych). Następnie, od 12 lutego 2000r. ubezpieczona nabyła prawo do emerytury. Do obliczenia wysokości emerytury przyjęto podstawę wymiaru renty i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wysokości 73,85% (decyzja z 29 lipca 2008r. o przeliczeniu emerytury k.199-199v akt emerytalnych). Następnie decyzją z 24 marca 2009r. organ rentowy ponownie ustalił wysokość emerytury ubezpieczonej przy uwzględnieniu kwot minimalnego wynagrodzenia w podstawie wymiaru. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonej organ rentowy przyjął wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru składek z 5 lat kalendarzowych ,tj. od stycznia 1980r. do grudnia 1984r. Obliczony w oparciu o powyższe wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 75,45% (decyzja z 24 marca 2009r. o ponownym ustaleniu wysokości emerytury k.236 akt emerytalnych).

W dniu 18 września 2018r. wpłynął do organu rentowego wniosek ubezpieczonej o ponowne ustalenie wysokości emerytury poprzez obliczenie podstawy wymiaru emerytury z okresu, za który nie udokumentowała zarobków (wniosek z 18 września 2018r. k.75 akt emerytalnych). Po rozpoznaniu powyższego wniosku zaskarżoną decyzją z 17 października 2018r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do przeliczenia emerytury podnosząc, że dotychczas przyjęty wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury obliczony z lat 1980-1984 i wynoszący 75,45% jest najkorzystniejszy ,tj. jest korzystniejszy od wskaźnika obliczonego z uwzględnieniem zarobków z 10 lat wybranych z okresu 1980-1999 ,tj. od 1980r. do 1989r. wynoszącego 69,63% i od wskaźnika obliczonego z uwzględnieniem zarobków z 20 lat z całego okresu ubezpieczenia wynoszącego 56,09% (decyzja z 17 października 2018r. k.278 akt emerytalnych).

W okresie od 12 lutego 1966r. do 10 sierpnia 1979r. ubezpieczona była zatrudniona w Zakładach (...) w S., początkowo jako uczeń w szwalni, a następnie kolejno na stanowiskach robotnika warząco-mierzącego w dziale krojowni, rozdzielczej w dziale konfekcji, a następnie od 1 czerwca 1968r. do końca zatrudnienia ,tj. do 10 sierpnia 1979r. na stanowisku robotnika magazynowego w dziale przygotowania produkcji. Zgodnie ze świadectwem pracy oraz zachowanymi dokumentami – angażami zgromadzonymi w aktach osobowych ubezpieczonej, w okresie powyższego zatrudnienia ubezpieczonej przysługiwało wynagrodzenie zasadnicze w stawce godzinowej, premia do 40%, deputat węglowy oraz dodatek za staż pracy (świadectwo pracy z 10 sierpnia 1979r. wystawione przez Zakłady (...) w S. k.8 akt emerytalno-rentowych, dokumentacja zgromadzona w aktach osobowych ubezpieczonej z okresu zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie k.32-56 akt sprawy, częściowo zeznania świadków J. G. i E. K. k.61v-62 akt sprawy, zeznania ubezpieczonej k.60-61 akt sprawy).

Biegła z zakresu księgowości w osobie A. D. w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu w oparciu o zachowaną dokumentację osobową ubezpieczonej (angaże wskazujące na składniki wynagrodzenia i ich wysokość) z okresu zatrudnienia w Zakładach (...) w S. ustaliła wysokość wynagrodzenia uzyskiwanego przez ubezpieczoną w kolejnych latach w/w zatrudnienia od 1966r. do 1978r., a następnie obliczyła, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyliczony z 20 lat dowolnie wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu wynosi 76,88%, a zatem jest korzystniejszy od dotychczas ustalonego przez organ rentowy w wysokości 75,45%, a obliczona przy uwzględnieniu powyższego wskaźnika (76,88%) emerytura na dzień 1 września 2018r. ,tj. na miesiąc wystąpienia przez ubezpieczoną z wnioskiem o przeliczenie emerytury wynosi 1 325,12 złotych brutto miesięcznie (opinia biegłej księgowej A. D. k.71-81 akt sprawy i opinia uzupełniająca k.103-108 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie B. C. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.111 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art.15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenie emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

1)  z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2)  z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury albo o ponowne ustalenie emerytury,

3)  z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne emerytury,

a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Odnosząc powyższe uregulowanie do okoliczności sprawy i mając na uwadze ustalenia płynące z opinii biegłej księgowej Sąd stwierdził, że zachodzą podstawa do zmiany zaskarżonej decyzji. Zgromadzone w sprawie dowody, w głównej mierze z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonej z okresu zatrudnienia w Zakładach (...) w S. pozwoliły na ustalenie wysokości wynagrodzenia osiąganego przez ubezpieczoną w okresie zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie. To zaś pozwoliło na ustalenie, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonej ustalony z 20 lat dowolnie wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu wynosi 76,88 %, a zatem jest wyższy od dotychczas ustalonego w wysokości 75,45%. Sąd podzielił ustalenia opinii, która wydana została przez osobę posiadającą wiadomości specjalne, jest spójna, logiczna i należycie uzasadniona. W tych okolicznościach zachodziła podstawa do przeliczenia emerytury ubezpieczonej, której wysokość przy przyjęciu w/w wskaźnika wysokości podstawy wymiaru w wysokości 76,88% wynosi poczynając od 1 września 2018r. ,tj. od miesiąca, w którym ubezpieczona zgłosiła wniosek o przeliczenie 1 325,12 złotych brutto miesięcznie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności i ustalenia Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.