Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

J. S., przedstawicielka ustawowa małoletniej J. M. wniosła o zasądzenie od pozwanego K. M. na rzecz małoletniej tytułem alimentów po 1500 zł miesięcznie. Uzasadniając roszczenie stwierdziła, że rodzice małoletniego dziecka pozostawali w nieformalnym związku od 2015 r. Mieszkali w L.. W dniu (...) urodziła się córka J.. Pozwany mimo obietnic przyjmował narkotyki, w związku z tym dochodziło między nim a przedstawicielką dziecka do konfliktów. Zdarzało się też, że z powodu swojego stanu nie chodził do pracy. Z tego powodu matka dziecka zdecydowała się powrócić do Polski. Do kraju przyleciała w sierpniu 2017 r. Od tego czasu pozwany nie łoży żadnych pieniędzy na utrzymanie córki. Zdaniem matki dziecka miesięczny koszt utrzymania małoletniej zamyka się w kwocie 1760 zł. Na kwotę tę składają się:

- koszty związane z mieszkaniem i opłatami 550 zł

- multimedia 60 zł

- jedzenie, artykuły higieniczne, chemiczne i kosmetyczne 500 zł

- odzież, obuwie, materiały edukacyjne 300 zł

- leki, witaminy 100 zł

- przedszkole 250 zł

Matka małoletniej pracuje. Jej wynagrodzenie netto miesięcznie wynosi 1808,10 zł. Wynagrodzenie to nie pokrywa wszystkich kosztów utrzymania dziecka, dlatego powódka jest zdana na wsparcie finansowe siostry i pozostałych członków rodziny. Według przedstawicielki pozwany uzyskuje miesięcznie 1400-1500 funtów netto, płaci czynsz w wysokości 366 funtów, za jedzenie około 400 funtów, telefon – 20 funtów, za wodę około 20 funtów, za gaz i prąd 30 funtów, za tv 20 funtów oraz podatek miejski w kwocie 42 funtów. Pozostaje mu do dyspozycji 500-600 funtów miesięcznie, tą kwotą powinien dzielić się z małoletnią.

Pozwany K. M. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa z uwagi na brak legitymacji czynnej po stronie matki dziecka oraz o zasądzenie kosztów procesu. Zaprzeczył wszystkim twierdzeniom zawartym w pozwie i dokumentom prywatnym do niego załączonych. Stwierdził ponadto, że córka zamieszkuje w domu z całą rodziną matki dziecka, więc koszty mieszkania w odniesieniu do córki wynoszą około 50 zł. Dodał, że od ponad roku walczy o córkę i robi wszystko żeby wróciła do niego do L., gdzie ma zapewnione odpowiednie warunki bytowe, mieszkaniowe i wszelkie inne, uznał roszczenie co do alimentów do kwoty po 400 zł miesięcznie ( k. 85 – 86, k. 79 – 81, ).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Małoletnia powódka J. M. urodziła się (...) w L.. Początkowo mieszkała z rodzicami w Wielkiej Brytanii. Rodzice małoletniej nie żyli zgodnie. Dziecko pochodzi z nieformalnego związku. W sierpniu 2018 r. matka z dzieckiem przyjechała do Polski. Matka małoletniej pracuje. Otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 2500 zł miesięcznie brutto ( 1 800 zł netto ). Otrzymuje też premię. Za sierpień 2019 r. otrzymała 1 000 zł brutto premii. Nie złożyła wniosku by uzyskać świadczenie wychowawcze – 500+, ponieważ jak stwierdziła musi zakończyć sprawy sądowe. Innych świadczeń również nie pobiera. Dziecko korzysta z prywatnych zajęć z psychologiem raz w tygodniu po pół godziny. Koszt tych zajęć to 40 zł za półgodzinne spotkanie. Za przedszkole dziecka matka płaci 240 zł miesięcznie. Małoletnia przyjmuje leki. W mieszkaniu oprócz powódki i jej matki, mieszkają jeszcze dziadkowie dziecka i brat matki dziecka. Przedstawicielka ustawowa przekazuje rodzicom 500 zł miesięcznie tytułem opłat za czynsz i media. Udział dziecka w tych opłatach stanowi połowę tej kwoty. Matka z reguły zaopatruje dziecko w żywność. Na wyżywienie, środki czystości i kosmetyki matka płaci 400 zł miesięcznie. Ubrania i obuwie kosztują 150 zł miesięcznie. Witaminy, suplementy diety kosztują 50 zł miesięcznie. Koszt utrzymania mieszkania stanowiącego współwłasność matki powódki i jej byłego męża wraz kredytem stanowi kwotę 600 – 700 zł miesięcznie. Mieszkania nie można wynająć gdyż czasowo mieszka w nim były mąż. Nie zgadza się na wynajęcie mieszkania. Trwa sprawa o podział majątku ( dowód z przesłuchania strony powodowej, odpis aktu urodzenia dziecka k. 8, umowa korzystania z przedszkola k. 9, umowa o pracę k. 10, zaświadczenie z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. k. 91, opłata za energię z 23 stycznia 2018 r. k. 99 ).

Pozwany mieszka w L.. Jest zatrudniony firmie sprzątającej. Pracuje na umowę o pracę na czas określony. Ukończył technikum kolejowe. Poza małoletnią powódką nie ma innych dzieci. Ma mieszkanie w N.. Użyczył to mieszkanie w zamian za opłaty osobie z rodziny. Nie otrzymuje czynszu. Innego majątku nie ma. Wysyła do córki paczki. Przesłał np. hulajnogę. Interesuje się stanem zdrowia i rozwojem dziecka. Korzysta z firmowego samochodu. Pozwany płaci alimenty zasądzone przez Sąd. Nie ma innych osób na utrzymaniu ( dowód z przesłuchania strony powodowej oraz świadków M. S. oraz S. M. ).

Sąd zważył, co następuje.

Stan faktyczny jest bezsporny. Strony nie wnosiły o jego uzupełnienie oraz nie złożyły wniosków dowodowych, których Sąd następnie by nie uwzględnił. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków oraz uznał za wiarygodne przesłuchanie strony powodowej, gdyż dowody te są ze sobą zbieżne, nie są jednocześnie sprzeczne z dowodami z dokumentów, które uznano za obiektywne. Co charakterystyczne świadkowie nie miały praktycznie żadnej wiedzy o sytuacji finansowej pozwanego mimo, że pozwany wskazał tezę dowodową wnioskując o przesłuchanie świadków m.in. na okoliczność możliwości zarobkowych i majątkowych stron.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro).

Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumie się takie potrzeby, których zaspokojenie zapewni osobie uprawnionej, odpowiednio do wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Zgodnie z art. 96 kro, rodzice są obowiązani troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. Stosownie do tej dyrektywy rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych ( wyżywienia, mieszkania, odzieży, środków higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych i kulturalnych, także środki wychowania i kształcenia uwzględniając zdolności uprawnionych oraz dostarczania rozrywek i zapewnienia wypoczynku.

Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz także zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 135 § 2 kro, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej, może polegać także, w całości lub części, na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania.

Rodzice zobowiązani są bowiem do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie i nie posiadają własnego majątku, z którego dochody wystarczałyby na całkowite pokrycie jego kosztów utrzymania lub wychowania (art. 133 § 1 kro).

Co oczywiste małoletnia nie jest samodzielna.

Należy podkreślić, że problem uprowadzenia dziecka będzie przedmiotem rozstrzygnięcia właściwego organu. W tym czasie jednak dziecko musi mieć zabezpieczone potrzeby, dlatego ,,przerwa” w zaspokojeniu potrzeb jest nie do zaakceptowania.

Kwota 1700 zł na potrzeby dziecka jest kwotą zawyżoną. Podczas przesłuchania matka powódki zredukowała wysokość wydatków na mieszkanie w odniesieniu do dziecka z kwoty po 500 zł do kwoty po 250 zł miesięcznie. Zawyżone natomiast są wydatki na jedzenie, artykuły higieniczne, chemiczne i kosmetyczne ( 500 zł ). Matka dziecka nie udowodniła fakturami czy paragonami wielkości tych wydatków. Realnie może to być kwota nie przekraczająca 400 zł miesięcznie. Nieco zawyżone są też wydatki na odzież i obuwie. Tak jak artykuły powyżej zakupy tych rzeczy nie zostały udokumentowane dowodami zakupów takimi jak paragony lub faktury. Odzież i obuwie zostały zawyżone o połowę, tak jak wydatki na leki i witaminy. Nie sposób jednak zakwestionować wydatków na Przedszkole ( 250 zł ). Uznano w całości również wydatki na psychologa 160 zł i na media 60 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu wydatki na dziecko zostały zawyżone o około 380 zł. Sąd jednocześnie przyjął, że po ustaleniu alimentów w kwocie po 700 zł miesięcznie wszystkie potrzeby dziecka będą zaspokojone.

Pozwany powinien wspierać finansowo swoją córkę. Proponowana przez niego kwota jest jednak zbyt niska w stosunku do usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Pozwany pracuje, nie ma innych osób na utrzymaniu, jest właścicielem mieszkania w N., które może wynajmować i osiągać dochody. Przede wszystkim jednak zarobkuje na terenie Wielkiej Brytanii. Jest zatem w stanie - zdaniem Sądu - płacić alimenty ustalone przez Sąd.

Dodać należy, że postępowanie może toczyć się przed sądem polskim gdyż matka powódki wystąpiła z powództwem przed sąd polski, a pozwany to zaakceptował.

Pozwany w zasadzie nie uczestniczy w osobistych staraniach o utrzymanie dziecka, jednak nie należy czynić mu z tego powodu zarzutu, ponieważ dziecko jest w zasadzie pod wyłączną pieczą matki na skutek jej decyzji i działań.

Zdaniem Sądu oboje rodzice powinni w równych częściach zaspokajać potrzeby małoletniej powódki i w zasadzie niemalże w takiej proporcji ustalone zostały alimenty od pozwanego w stosunku do ustalonej kwoty z tytułu usprawiedliwionych potrzeb ( 1320 zł ).

Kwota 700 zł miesięcznie odpowiada usprawiedliwionym potrzebom dziecka oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym pozwanego.

W pozostałej części powództwo jako przekraczające usprawiedliwione potrzeby dziecka oddalono.

Zgodnie z treścią art. 333 § 1 pkt 1 kpc rozstrzygnięto o rygorze natychmiastowej wykonalności.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w spawach w zw. z art. 102 kpc.