Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa J. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim

z dnia 20 września 2013 roku, sygn. akt I C 1300/12

oddala apelację i zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. ma rzecz powoda J. K. kwotę 300 ( trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Ca 31/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 września 2013 r. Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim po rozpoznaniu sprawy z powództwa J. K. przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W., o zapłatę

1/ zasądził od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda J. K. kwotę 5.000,00 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 22 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 617,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

2/ nakazał ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa / Sądu Rejonowego/ od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 917,70 złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych w postaci nieuiszczonej opłaty od pozwu oraz zwrotu wydatków poniesionych w sprawie.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego.

W dniu 27 stycznia 2012 roku, około godziny 11,oo, w T. (...). na skrzyżowaniu ulic; K.i S.kierujący samochodem osobowym marki S. (...), numer rej. (...)- M. S., wykonując skręt w prawo z ulicy podporządkowanej nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu pojazdowi V. (...)kierowanemu przez powoda -J. K..

Pojazd kierowany przez sprawcę wypadku posiadał obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne w (...) S.A. w W. . Na miejscu zdarzenia spisano zostało oświadczenie przez sprawcę zdarzenia drogowego.

Powód w dniu 29 stycznia 2012 roku udał się do Szpitala w T. (...)., gdyż miał problemy z kręgosłupem szyjnym i odczuwał drętwienie lewej ręki. Na Oddziale (...) wykonano powodowi zdjęcia RTG czaszki oraz kręgosłupa szyjnego i piersiowego, które nie wykazały zmian urazowych. Powód był konsultowany przez neurologa, który nie stwierdził odchyleń w badaniu przedmiotowym. Rozpoznano u powoda stan po urazie komunikacyjnym i zalecono kołnierz ortopedyczny na szyję.

W dniu 20 marca 2012 roku powód rozpoczął leczenie w Poradni (...). Zgłaszał tam bóle kręgosłupa szyjnego z promieniowaniem do barku lewego i lewej łopatki oraz drętwienie lewej kończyny górnej. W badaniu przedmiotowym odnotowano bolesny i ograniczony skręt szyi w lewo i pochylenie w prawo, bolesność przy rotacji barku prawego, wzmożenie napięcia mięśni kapturowych obustronnie oraz asymetryczne ustawienie łopatek /lewa wyższa/. Zalecono fizykoterapię /laser i pole magnetyczne na odcinek szyjny/.

W dniu 24 kwietnia 2012 roku powód ponownie zgłosił się do Poradni(...), gdzie odnotowano, że bóle kręgosłupa szyjnego są znacznie mniejsze. Odnotowano nadal utrzymywanie się zwiększonego napięcia mięśni kapturowych obustronnie oraz cechy skoliozy piersiowo- lędźwiowej. Zalecono kolejne zabiegi fizykoterapii na odcinek szyjno- piersiowy /laser i prądy inferencyjne/.

Biegły specjalista - neurolog potwierdził, że w wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 27 stycznia 2012 roku powód doznał urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego. W wypadku tym powód nie doznał bezpośrednich obrażeń ośrodkowego układu nerwowego ani obwodowego układu nerwowego. W następstwie doznanego urazu odcinka szyjnego kręgosłupa powód, w początkowym okresie po wypadku, odczuwał bóle kręgosłupa szyjnego z promieniowaniem bólu do barku lewego i lewej łopatki oraz drętwienie lewej kończyny górnej.

Dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego po przebytym urazie utrzymywały się 3 do 4. Miesięcy /promieniowanie bólu do barku lewego i lewej łopatki /. W tym czasie dolegliwości bólowe w pewnym stopniu ograniczały aktywność życiową powoda. Obecnie powód zgłasza okresowe bóle odcinka szyjnego kręgosłupa, które nie mają istotnego wpływu na ogólną sprawność organizmu i aktywność życiową powoda.

Biegły określił stopień uszczerbku na zdrowiu powoda, doznanego na skutek wypadku z dnia 27 stycznia 2012r. na 3% ( poz. 94a-przez analogię) w oparciu o załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. ( Dz. U. nr 234, poz. 1974) w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

Strona pozwana przyznała powodowi tytułem zadośćuczynienia kwotę 1.000,00 złotych/w dniu 21 sierpnia 2012 roku/.

Sąd Rejonowy zważył, iż powództwo zasługuje na uwzględnienie.

W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty (....). Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać (...) / art. 444 § 1 i 2 k.c. A W wypadkach przewidzianych w artykule 444 k.c. sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumą tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę / art. 445 § 1 k.c./.

Ustalenia faktyczne oparto w większej mierze na bezosobowych źródłach dowodowych, mianowicie na dokumentach w postaci historii choroby, dokumentacji lekarskiej / k-25 do k-22, k-6 do k-4 oraz opisanej przez biegłych/. Przy ocenie rozmiaru i stopnia doznanych przez powoda cierpień fizycznych i rozstroju zdrowia Sąd posiłkował się dowodem z opinii biegłego - w szczególności- neurologa B. S. /k-52 do k-53 odwrót/.

Zebrany materiał dowodowy nie budzi wątpliwości, co do rodzaju uszkodzenia ciała u powoda pozostającego w bezpośrednim związku przyczynowym ze zdarzeniem z dnia 27 stycznia 2012 roku. Opinie biegłych jako wiarygodne, obiektywne i zrozumiałe zostały przez Sąd przyjęte, stanowiąc podstawę rozstrzygnięcia.

Podstawą żądania zadośćuczynienia mogą być cierpienia fizyczne i psychiczne występujące oddzielnie lub łącznie. Przyznanie zadośćuczynienia zależy od uznania sądu. Nie oznacza to jednak dowolności. Sąd powinien umotywować zarówno przyznanie, jak i odmowę zadośćuczynienia. Roszczenie jest zasadne także wówczas, gdy zdarzenie pogłębiło istniejący rozstrój zdrowia albo zaostrzyło cierpienia fizyczne doznawane przez poszkodowanego (OSNC 1967r, poz.112 ).

Określając wysokość zadośćuczynienia, sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, a zwłaszcza stopień i czas trwania cierpień fizycznych i psychicznych ( pobyt w szpitalu, bolesność zabiegów, dokonywane operacje, leczenie sanatoryjne itp.), trwałość skutków czynu niedozwolonego ( kalectwo, oszpecenie, bezradność życiową, poczucie nieprzydatności), prognozy na przyszłość ( polepszenie lub pogorszenie stanu zdrowia), wiek poszkodowanego, niemożność wykonywania ulubionego zawodu, pracy twórczej itp. Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny, nie może więc być symboliczne ani też nadmierne w stosunku do doznanej krzywdy. Wysokość zadośćuczynienia musi być utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie społeczeństwa.

/ porusza Kodeks Cywilny z Komentarzem, tom I. pod red. Jana Winiarza, Wyd. Prawnicze , W-wa , 1989r, str. 447 do 448/.

Mając na uwadze powyższe wskazówki oraz podany wcześniej stan faktyczny Sąd doszedł do przekonania, że zadośćuczynienie w wysokości /żądanej/ 5.000,00 złotych nie jest ani nadmierne, ani wygórowane. Orzekając o zadośćuczynieniu Sąd wziął również pod rozwagę zakres cierpień fizycznych powoda, rodzaj i charakter doznanych uszkodzeń oraz wiek powoda.

Biegła neurolog określiła stopień uszczerbku na zdrowiu powoda, doznanego na skutek wypadku z dnia 27 stycznia 2012r. na 3%, posiłkując się załącznikiem do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. ( Dz. U. nr 234, poz. 1974) w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

Na marginesie dodać należy, że sądy przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia posiłkują się często, określanym przez biegłego stopniem uszczerbku na zdrowiu wynikającym z. powołanego wyżej załącznika do rozporządzenia, przyjmując za 1 % uszczerbku kwoty od 2.000,00 złotych do 4.000,00 złotych /w wypadkach szczególnych/.

Strona pozwana przyznała i wypłaciła powodowi z tytułu zadośćuczynienia kwotę 1.000,00 złotych. Zatem zasądzona z tytułu zadośćuczynienia kwota 5.000,00 złotych uwzględnia dokonaną wpłatę / 3% x 2.500,00 zł = 7.500,00 zł -1.000,00 zł =6.500,00 złotych/.

Odsetki od zasądzonej kwoty zadośćuczynienia przyjął Sąd od daty 22 sierpnia 2012 roku, tj. od dnia następnego od daty 21 sierpnia 2012 roku, kiedy przyznano powodowi kwotę zadośćuczynienia w wysokości 1.000 złotych.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. - przyjmując zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy. Na koszty te składają się, koszty zastępstwa procesowego / 2.400,00 zł - § 6 pkt. 3 rozporządzenia Min. Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu -Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zmianami /, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17,00 złotych.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie przepisu art.113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz. U. nr 167, poz. 1389 z późniejszymi zmianami/ w związku z art. 98 k.p.c. Na koszty te składają się wydatki w łącznej wysokości 667,70 złotych /k-45, k-56/ związane z wydaniem opinii przez biegłych, a wyłożone tymczasowo z funduszu Skarbu Państwa oraz opłata od pozwu w wysokości 250,00 złotych- od uiszczenia której powód został zwolniony /k-25/.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany naruszenie prawa materialnego — art.445 § 1 kc. poprzez przyjęcie, że odpowiednim zadośćuczynieniem dla powoda jest kwota 5.000 zł (po uwzględnieniu kwoty już wypłaconej w toku likwidacji szkody).

Wskazując na powyższe wnosił o:

1) zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa,

2) zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego nie jest uzasadniona.

Treść zarzutów w niej zawartych jednoznacznie wskazuje, iż jego autor nie kwestionuje ustaleń Sądu ani oceny zgromadzonych w sprawie dowodów.

Skarżący jedynie zarzuca obrazę prawa materialnego tj. art. 445 § 1 kc.

W zaistniałej sytuacji ewidentnie niezrozumiałym jest zwalczanie przez skarżącego ustaleń jakie Sąd I instancji poczynił w oparciu o opinię biegłego sądowego. Na marginesie jednakże stwierdzić trzeba, iż opinia ta jest sporządzona fachowo i rzetelnie oraz nie była skutecznie kwestionowana w toku postępowania przed Sądem Rejonowym.

Odpis opinii pozwany Zakład otrzymał 16 sierpnia 2013 r. Skarżący nie złożył pisma procesowego, że ma zastrzeżenia wobec wniosków biegłego.

Na ostatniej rozprawie pozwany oraz jego pełnomocnik nie byli obecni i nie zostały złożone zastrzeżenia w rozumieniu art. 162 kpc.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie upoważniał Sądu I instancji do oddalenia powództwa.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 385 kpc należało orzec jak w sentencji, rozstrzygając na podstawie art. 98 kpc o kosztach procesu za instancję odwoławczą stosując zasadę w nim wyrażoną odpowiedzialności za wynik procesu.

Na oryginale właściwe podpisy