Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 466/19

POSTANOWIENIE

Dnia 10 września 2019r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Aleksandra Żurawska

Sędziowie: Maciej Ejsmont (spr.)

Jerzy Dydo

Protokolant: Elżbieta Janus

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2019r. w Świdnicy

na rozprawie sprawy

z wniosku (...) SA w K.

przy udziale Gminie C.

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek apelacji wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 26 marca 2019 r. sygn. akt VIII Ns 231/17

postanawia:

I.  oddalić apelację;

II.  zasądzić od wnioskodawcy na rzecz uczestnika postępowania 1.800 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

(...)

Sygn. akt II Ca 466/19

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26 marca 2019 r. Sąd Rejonowy w W. ustanowił na nieruchomości położonej w C., stanowiącej działki nr (...) obręb G., gmina C., powiat W. o łącznej powierzchni (...) ha, dla której prowadzone są księgi wieczyste nr (...), służebność przesyłu na rzecz wnioskodawcy (...) Spółki Akcyjnej w K., polegającą na korzystaniu zgodnie z przeznaczeniem z urządzeń energetycznych przebiegających przez wyżej wskazane działki zgodnie z projektem służebności, sporządzonym przez biegłego P. K., stanowiącym załącznik nr 1 do opinii tego biegłego z dnia 21 listopada 2018 roku, oraz prawie korzystania z nieruchomości obciążonej w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, remontów i modernizacji opisanych wyżej urządzeń wraz z prawem wejścia i wjazdu na te działki odpowiednim sprzętem (pkt I), zasądził od wnioskodawcy na rzecz uczestnika postępowania kwotę 25 300 zł (pkt II), a nadto orzekł, że wnioskodawca i uczestnik postępowania ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie w częściach równych, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu (pkt III).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Gmina C. jest właścicielem nieruchomości stanowiącej działki ewidencyjne nr (...) obręb G., gmina C., powiat W. o powierzchni (...) ha, dla których prowadzone są księgi wieczyste nr (...). Strony prowadziły negocjacje w przedmiocie ustanowienia służebności przesyłu, nie doszło jednak do podpisania protokołu z akceptacji warunków zaproponowanych przez Gminę C. z uwagi na rozbieżności co do wysokości wynagrodzenia.

Przez działkę gruntu nr (...) przebiegają trzy napowietrzne przesyłowe linie energetyczne, w tym dwie linie wysokiego napięcia: (...)- linia dwutorowa i(...) - linia jednotorowa oraz jedna linia średniego napięcia. Na działce posadowiony jest jeden słup podporowy linii średniego napięcia. Przez działkę gruntu nr (...) przebiegają dwie napowietrzne przesyłowe linie elektroenergetyczne wysokiego napięcia: (...) - linia dwutorowa i (...)- linia jednotorowa. Ponadt, na działce posadowiony jest jeden słup podporowy linii wysokiego napięcia (...).

Biegły sądowy z zakresu szacowania nieruchomości T. G. w opinii z dnia 13 marca 2018 r. wskazał, iż istnieje możliwość obciążenia nieruchomości na rzecz przedsiębiorstwa przesyłowego prawem służebności przesyłu. Bezterminowa służebność przesyłu na rzecz (...) S.A. z siedzibą w K., polegać ma na prawie wjazdu sprzętu specjalistycznego i wejścia na teren działki gruntu nr (...) (w obrębie wybudowanych napowietrznych linii elektroenergetycznych wysokiego napięcia (...)KV każda linia dwutorowa (...) i linia jednotorowa (...) oraz linii elektroenergetycznej średniego napięcia (...) Kv- z jednym słupem podporowym) w celu przeprowadzenia prac niezbędnych w zakresie usuwania awarii oraz eksploatacji, napraw, konserwacji i modernizacji sieci elektroenergetycznej (...) S.A. przez osoby uprawnione do dokonywania tych prac. Możliwość ustanowienia służebności przesyłu o powyższej treści dot. także działki gruntu nr (...) (w obrębie wybudowanych linii energetycznych napowietrznych wysokiego napięcia (...) kV każda: linia dwutorowa (...) z jednym słupem podporowym i linia jednotorowa (...)).

Biegły sądowy ustalił jednorazowe wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu w pasie technologicznym istniejących urządzeń elektroenergetycznych przebiegających przez części nieruchomości objętych KW nr (...) (działka gruntu nr (...)) określając je na kwotę 300 zł, z kolei dla części nieruchomości objętej KW nr (...) (działka gruntu nr (...)) na kwotę 25 000 zł.

Biegły sądowy z zakresu geodezji i kartografii P. K. sporządził projekt służebności. W opinii z dnia 22 listopada 2018 r. przedstawił poszczególne powierzchnie dla działki nr (...). Powierzchnię linii (...) określił na (...) ha, pasa technologicznego - (...), strefy ochronnej- (...) ha. Powierzchnie linii (...) określił na (...) ha, pasa technologicznego- (...) ha. Biegły sądowy wskazał, że w przypadku działki nr (...) pas służebności powinien odpowiadać pasowi technologicznemu wyliczonemu według zasad określonych w stadium. Szerokość tego pasa wynosi (...) m dla linii (...) oraz (...) dla linii (...). Na szerokość tego pasa składają się: fizyczna szerokość pomiędzy skrajnymi przewodami poszerzona o pasy (...)m od skrajnych przewodów. Na działce nr (...) znajduje się słup (...) o wymiarach przyziemia (bez fundamentów) (...). Powierzchnia zajęcia gruntu przez słup powiększona o opaskę ochronną 1m. Opaska zabezpieczająca przed zniszczeniem urządzenia stosowana w takich przypadkach wynosi (...) ( ). Biegły sądowy wskazał dalej, że zgodnie z zapisami w studium działka nr (...) przeznaczona jest na tereny cmentarzy. Powierzchnia linii (...) wynosi (...) ha, pasa technologicznego- (...) ha. Powierzchnia linii (...) wynosi 0, (...) ha, pasa technologicznego- 0, (...). Powierzchnia linii (...)wynosi (...) ha. Powierzchnia strefy ochronnej wynosi (...) ha. Biegły wskazał, że w przypadku działki nr (...) pas służebności powinien odpowiadać pasowi fizycznemu zajmowanego przez poszczególne linie, wyliczonego jako rzut zewnętrznych przewodów na płaszczyznę gruntu. Na szerokość takiego pasa składa się fizyczna szerokość pomiędzy skrajnymi przewodami linii i wynosi dla (...) linii (...) i linii (...). Linie energetyczne położone na działce (...) nie mają wpływu na zagospodarowanie przedmiotowej działki. Na działce nr (...) znajduje się słup (...) (...) o wymiarach przyziemia (...)Powierzchnia zajęcia gruntu przez słup powiększona o opaskę ochronną 1m wynosi (...) .

W oparciu o ustalony w powyższy sposób stan faktyczny Sąd Rejonowy uznał, że wniosek o ustanowienie służebności przesyłu za wynagrodzeniem należało uwzględnić w zakresie określonym w sentencji postanowienia.

Uczestnik postępowania nie kwestionował co do zasady wniosku o ustanowienie służebności przesyłu na będących jego własnością działkach nr (...), natomiast różne były stanowiska wnioskodawcy i uczestnika w przedmiocie zakresu służebności, a także wysokości wynagrodzenia.

Zgodnie z treścią art. 305 1 k.c., nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 k.c. (m.in. urządzenia służące do doprowadzania i odprowadzania energii elektrycznej), prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu). Rodzaj urządzeń elektroenergetycznych posadowionych na działce (...) nie był sporny. Artykuł 305 2 § 1 k.c. stanowi, że jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Natomiast zgodnie z treścią art. 305 3 § 1 k.c. służebność przesyłu przechodzi na nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę urządzeń, o których mowa
w art. 49 § 1. Do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych (art. 305 4 k.c.).

Zasadnym, w ocenie Sądu Rejonowego, było ustalenie wartości wynagrodzeń za ustanowienie służebności przesyłu w pasie technologicznym istniejących wszystkich urządzeń elektroenergetycznych na dwóch nieruchomościach. Sąd w celu rozstrzygnięcia okoliczności spornych dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości P. G.. Biegły sądowy ustalił jednorazowe wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu w pasie technologicznym istniejących urządzeń elektroenergetycznych przebiegających przez części nieruchomości objętych KW nr (...) (działka gruntu nr (...)) określając je na kwotę 300 zł, z kolei dla części nieruchomości objętej KW nr (...) (działka gruntu nr (...)) określił je na kwotę 25 000 zł. Wnioskodawca złożył zastrzeżenia do niniejszej opinii, do których biegły sądowy odniósł się w swoich opiniach uzupełniających. Z opinii biegłego sądowego wynika, iż przeznaczenie przedmiotowych nieruchomości ustalono zgodnie z przepisem art. 154 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że w przypadku braku planu miejscowego przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie stadium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Szerokość pasów technologicznych została określona przy uwzględnieniu zapisów stadium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy C. (pkt 15.5). Biegły wskazał, że określenie wartości współczynników „k” i ‘”s” zostało poprzedzone szczegółową analizą szeregu czynników wpływających na ich wartość. Odnosząc się do kolejnych zarzutów, biegły sądowy wskazał, że istnienie infrastruktury przesyłowej na nieruchomości jest zdarzeniem nieodwracalnym w pełnym przedziale czasu, chociaż okres takiej ingerencji nie jest określony. Biegły sądowy odnosząc się do zarzutów w zakresie ustalenia przeznaczenia planistycznego nieruchomości podniósł, że przeznaczenie zostało ustalone w oparciu o art. 154 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przepis ten jest jedyną normą wskazująca sposób postępowania rzeczoznawcy sądowego, gdy brak planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego, która to norma nakazuje stosować studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego. Biegły sądowy odnosząc się do zarzutu objęcia treścią opinii wszystkich linii energetycznych wskazał, że dla określenia wynagrodzenia służebności przesyłu koniecznym było określenie pasa technologicznego. Wysokość wynagrodzenia musi być określona kompleksowo przy uwzględnieniu wszystkich linii, gdyż pasy technologiczne biegną równolegle i nakładają się wzajemnie. Dotyczy to linii wysokiego napięcia, nie zaś linii średniego napięcia, która zachodzi na miejscowy cmentarz. Biegły podkreślił, że obliczone przez niego wynagrodzenie jest mniejsze niż gdyby je obliczał dla poszczególnych linii. Biegły wskazał, że gdyby pasy technologiczne były osobno trzeba by było je podwójnie uwzględniać.

Mając powyższe na uwadze, Sąd ustalił obszar oraz dokładny przebieg służebności przesyłu w zakresie koniecznym do obsługi urządzeń elektroenergetycznych posadowionych na działce nr (...), obejmujący całą ww. działkę, w oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu geodezji i kartografii P. K., a w szczególności na podstawie mapy stanowiącej załącznik graficzny nr(...) do tej opinii, którą to mapę Sąd uczynił integralną częścią postanowienia.

Apelację od powyższego postanowienia złożył wnioskodawca. Zaskarżył je w części, to jest w pkt II i III. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w jego pkt II, w zakresie w jakim dotyczy ono wysokości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu oraz obciążenia uczestnika kosztami postępowania za obie instancje.

Zarzucił:

1. dokonanie błędnych ustaleń faktycznych mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy poprzez:

- pominięcie faktu, że napowietrzna linia energetyczna (...) została wybudowana na terenach „poniemieckich” w roku (...);

- pominięcie faktu, że istniejąca linia napowietrzna została jedynie wyremontowana z powodu jej zużycia;

- pominięcie istotnej okoliczności przy ustalaniu należnego wynagrodzenia, to jest średniej wartości wynegocjowanych wynagrodzeń za ustanowienie służebności przesyłu ze 107 właścicielami nieruchomości.

2. naruszenie przepisów prawa procesowego, mające wpływ na wynik sprawy, a to:

- przepisu art. 321 §1 k.p.c. poprzez orzeczenie przez Sąd I instancji co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem

- przepisu art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i oparcie orzeczenia na opiniach biegłych rzeczoznawcy majątkowego i z zakresu geodezji i kartografii, którzy nie dysponują specjalistyczną wiedzą w zakresie wyliczenia powierzchni pasa technologicznego i strefy ochronnej dla napowietrznej linii energetycznej

- przepisu art. 286 k.p.c. poprzez zaniechanie zażądania dodatkowej opinii biegłego z zakresu energetyki, podczas istniała konieczność powołania takiego właśnie biegłego z uwagi na posiadanie jedynie przez niego wiadomości specjalnych do wyliczenia szerokości i długości pasa służebności przesyły oraz powierzchni strefy ochronnej

3. naruszenie prawa materialnego to jest przepisu art. 305 (2) § 1 k.c. poprzez :

- zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu przy uwzględnieniu ustanowienia służebności przesyłu dla trzech linii energetycznych, podczas gdy wniosek o ustanowienie służebności przesyłu dotyczył jednej linii

- błędną wykładnię i pominięcie w ustaleniu wynagrodzenia podstawowego kryterium, to jest obniżenia użyteczności nieruchomości polegającej na niemożności korzystania z niej w sposób określony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz braku zmiany przeznaczenia nieruchomości oznaczonej działkami nr (...).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja jest bezzasadna i jako taka podlega oddaleniu.

Sąd pierwszej instancji przeprowadził w sposób prawidłowy postępowanie dowodowe, w oparciu o jego wyniki dokonał właściwego ustalenia stanu faktycznego, a następnie trafnej jego oceny prawnej. Z tej przyczyny ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji oraz jego ocenę prawną Sąd Okręgowy przyjmuje za własne. W związku z tym nie zachodzi potrzeba ich powtarzania. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 sierpnia 2001 r., V CKN 348/00, LEX nr 52761, Prok.i Pr. 2002/6/40).

W pierwszej kolejności odnieść należy się do podniesionego przez apelanta zarzutu naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 321 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. W istocie, rację ma skarżący wskazując, iż w treści wniosku domagał się ustanowienia służebności przesyłu, której treścią miało być znoszenie przez uczestnika istnienia na nieruchomościach obciążonych oraz w przestrzeni nad powierzchnią tych nieruchomości urządzeń przesyłowych w postaci jednego słupa energetycznego oraz przewodów (jednej tylko) linii energetycznej wysokiego napięcia (...)Sąd Rejonowy tymczasem, ustanowił służebność przesyłu dla trzech linii energetycznych: (...) oraz (...)Rozstrzygnięcie to zawarł Sąd Rejonowy w punkcie I zaskarżonego postanowienia. Podkreślić należy, że Sąd I instancji decyzję swą umotywował w uzasadnieniu tegoż orzeczenia. Apelant nie objął jednak owego punktu I zakresem zaskarżenia. Wynika to jednoznacznie tak z treści wniosków apelacyjnych, jak i uzasadnienia rozpatrywanego środka odwoławczego. Zażądał bowiem uchylenia zaskarżonego postanowienia jedynie w pkt II i III, nie zaś w pkt I. W uzasadnieniu apelacji (k. (...)akt) skarżący, motywując analizowany tu zarzut wskazał, że konsekwencją stwierdzenia podnoszonego przez niego uchybienia winno być uchylenie postanowienia w zakresie w jakim dotyczy ono wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu dla linii energetycznych (...). Sąd Okręgowy wskazuje, że nie jest dopuszczalna w aspekcie prawnym sytuacja, w której wnioskodawca akceptuje i pragnie czerpać korzyści z faktu ustanowienia na jego służebności przesyłu dla trzech linii (nie kwestionując orzeczenia w tej części), a jednocześnie żąda ustalenia wynagrodzenia z pominięciem faktu ustanowienia służebności także dla linii energetycznych (...). Nie skarżąc zatem postanowienia z dnia 26 marca 2019 r. w jego pkt I, wnioskodawca nie może skutecznie wywodzić zarzutu naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 321 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Brak zaskarżenia pkt I pociąga za sobą konieczność ustalenia wynagrodzenia w związku z ustanowieniem służebności przesyłu dla trzech, nie zaś jednej linii energetycznej.

Z powyższych przyczyn nie są zasadne zarzuty apelacyjne sformułowane w pkt 2 (jako pierwszy) oraz w pkt 3 (jako pierwszy)

Z podobnych przyczyn bezzasadne okazały się także zarzuty sformułowane w pkt 2 apelacji (jako drugi i jako trzeci). Należy wskazać raz jeszcze, że ani wnioskodawca, ani uczestnik postępowania nie składali apelacji, której celem i możliwym skutkiem byłoby wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w pkt I. Nie zostało zatem zakwestionowane ustanowienie służebności przesyłu ani co do zasady, ani co do zakresu. Bezprzedmiotowe są zatem zarzuty apelacji dotyczące oparcia orzeczenia na opiniach biegłych rzeczoznawcy majątkowego i z zakresu geodezji i kartografii, którzy mają nie dysponować specjalistyczną wiedzą w zakresie wyliczenia powierzchni pasa technologicznego i strefy ochronnej dla napowietrznej linii energetycznej, jak również zaniechanie zażądania dodatkowej opinii biegłego z zakresu energetyki.

Dopuszczenie dowodu z opinii biegłych tej ostatniej specjalności doprowadzić by mogło – w przypadku podzielenia przez niego stanowiska wnioskodawcy - do innego ukształtowania zakresu służebności przesyłu obciążającej wskazane wyżej nieruchomości. Dopiero w dalszej kolejności, konsekwencji, po modyfikacji tegoż zakresu, możliwie byłyby zmiany w wysokości wynagrodzenia ustalonego przez Sąd Rejonowy w pkt II zaskarżonego postanowienia.

Bezzasadne okazały się także pozostałe zarzuty apelacji, ogniskujące się wokół wysokości ustalonego przez Sąd Rejonowy wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu. Ustalając jego wysokość Sąd Rejonowy oparł się na opinii biegłego T. G.. Uczynił to trafnie, bez naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów statuowanej w art. 233 § 1 k.p.c. Biegły sporządził zasadniczą opinię pisemną, opinię uzupełniającą, jak również złożył na rozprawie ustne wyjaśnienia, ustosunkowując się w sposób pełny i przekonywujący do zastrzeżeń zgłaszanych przez wnioskodawcę.

Trafnie wskazał przy tym Sąd Rejonowy, że zgodnie z przepisem art. 154 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w przypadku braku planu miejscowego przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie stadium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przepis art. 154 ust. 3 przywołanej wyżej ustawy stanowi, że dopiero w przypadku braku studium lub decyzji, o których mowa w ust. 2, uwzględnia się faktyczny sposób użytkowania nieruchomości. Skoro zatem dla wskazanych wyżej nieruchomości nie był sporządzony plan miejscowy, to Sąd – opierając się na opinii biegłego – nie mógł ustalając wynagrodzenie oprzeć się na faktycznym sposobie użytkowania nieruchomości, a uczynić to musiał na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Wynika z niego, że działka nr (...) przeznaczona jest pod mieszaną zabudowę mieszkaniową, zaś działka nr (...) pod cmentarz.

Biegły ustalając wysokość wynagrodzenia przyjął do porównania jedenaście działek o podobnym przeznaczeniu. I tak w stosunku do działki (...) przyjęto do porównania działki przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową, zaś w stosunku do działki (...) wycenę wartości jednostkowej gruntu określono przy uwzględnieniu cen transakcyjnych nieruchomościami rolnych. Wynika to z tego, że ta ostatnia działka, jak już wyżej wskazano, przeznaczona jest w studium pod cmentarz. W ostatnich pięciu latach nie odnotowano transakcji dotyczących działek o takim przeznaczeniu. Biegły zasadnie przyjął, że skoro działki sąsiednie dla działki nr (...) stanowią głównie grunty rolne, wycenę tej nieruchomości określono przy uwzględnieniu cen transakcyjnych nieruchomości rolnych. Nie ma istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, że linia napowietrzna (...) została wybudowana w 1935 r. i została jedynie wyremontowana z powodu zużycia. Przedmiotem niniejszej sprawy nie było ustalenie wartości urządzeń przesyłowych, a wysokości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu. Brak też podstaw do przyjęcia, by podstawą ustalenia wynagrodzenia były średnie wartości wynegocjowanych przez wnioskodawcę wynagrodzeń za ustanowienie przesyłu ze 107 właścicielami innych nieruchomości. Nie można bowiem ograniczać zakresu poddanych analizie nieruchomości jedynie do tych, co do których podejmowane były czynności prawne z udziałem wnioskodawcy. Trafnie wskazał biegły, że wynagrodzenie za ustanowienie służebności winno równoważyć uszczerbek związany z trwałym obciążeniem nieruchomości.

Uwzględniając całokształt powyższych okoliczności, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.,, orzeczono jak w pkt I.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 520 § 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Uczestnik postępowania wygrał postępowanie apelacyjne. Stąd, zasądzeniu na jej rzecz podlegała kwota 450 zł kosztów zastępstwa prawnego, zgodnie z § 2 pkt 5 w z zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 ze zm.).

(...)