Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Tomasz Zieliński

Protokolant – sekr. Anna Rogojsza

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w (...)– Elżbiety Biernackiej

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2019 roku sprawy

M. R.

urodz. (...) w G.

syna Z. i A. zd. Ł.

oskarżonego o to, że:

I.  W dniu 21 lutego 2019 roku, ok. godz. 00:25 na drodze nr (...) na trasie W.-S., gm. W., kierując samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości ustalonym na 0,53 mg/l, 0,46 mg/l i 0,42 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachowując należytej ostrożności i nie dostosowując prędkości jazdy do panujących warunków drogowych, stracił panowanie nad kierowanym pojazdem, zjechał na prawe pobocze jezdni i następnie wpadł do rowu, w następstwie którego to zdarzenia pasażer kierowanego przez niego pojazdu marki A. – A. M. doznał obrażeń ciała w postaci pourazowego pęknięcia dolnego brzegu wątroby z krwawieniem do jamy brzusznej, stłuczenia głowy z utratą przytomności i podejrzeniem wstrząśnienia mózgu oraz stłuczenia okolicy biodra lewego i spojenia łonowego po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały u niego chorobę realnie zagrażającą życiu w rozumieniu art. 156§1 pkt 2 kk

tj. o czyn z art. 177§2 kk w zw. z art. 178§1 kk

II.  W dniu 21 lutego 2019 r. ok. godz. 00:25 na drodze nr (...) na trasie W.-S., gm. W., kierował samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości ustalonym na urządzeniu typu A. o godz. 02:05 na 0,53 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu i kolejno o godz. 02:07 i 02:29 odpowiednio na 0,46 mg/l i 0,42 mg/l alkoholu zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o czyn z art. 178a§1 kk

1.  Oskarżonego M. R. uznaje za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu aktem oskarżenia i za to:

a)  za czyn zarzucany w pkt I na podstawie art. 177§2 kk w zw. z art. 178§1 kk skazuje go na karę 2 (dwa) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 42§3 kk orzeka tytułem środka karnego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, a nadto na podstawie art. 47§3 kk orzeka na rzecz pokrzywdzonego A. M. nawiązkę w kwocie 10.000,00 (dziesięć tysięcy) złotych;

b)  za czyn zarzucany w pkt II na podstawie art. 178a§1 kk skazuje go na karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 42§2 kk orzeka tytułem środka karnego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 3 (trzy), a nadto na podstawie art. 43a§2 kk orzeka na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000,00 (pięć tysięcy) złotych.

2.  Na podstawie art. 568a§1 pkt 1 kpk w zw. z art. art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk i art. 90§2 kk łączy kary i środki karne orzeczone w pkt 1 powyższego wyroku i wymierza oskarżonemu karę łączną 2 (dwa) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz łączny środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

3.  Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w związku z zatrzymaniem od dnia 21 lutego 2019 r. godz. 01:45 do dnia 22 lutego 2019 r. godz. 13:15.

4.  Na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego łącznego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 22 lutego 2019 roku.

5.  Na podstawie art. 230§2 kpk nakazuje zwrócić A. M. jako uprawnionemu zabezpieczony jako dowód rzeczowy skóropodobny pokrowiec siedziska kierowcy zapisany w księdze depozytów tut. sądu pod nr 27/19.

6.  Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych i art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty kwotę 400,00 (czterysta) złotych i obciąża go kosztami sądowymi w pozostałym zakresie w kwocie 488,88 (czterysta osiemdziesiąt osiem 88/100) złotych.

Sygn. akt IIK 280/19

UZASADNIENIE

W związku z tym, że wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku został złożony przez obrońcę oskarżonego M. R. i dotyczy wyroku wydanego w trybie art. 387 kpk sąd na podstawie art. 424§3 kpk, ograniczył zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz zawartych w nim rozstrzygnięć o karze i innych konsekwencjach prawnych czynów.

Wyrokiem z dnia 12.09.2019 roku sąd uwzględniając wniosek złożony przez oskarżonego uznał go za winnego tego, że:

1)  w dniu 21 lutego 2019 roku, ok. godz. 00:25 na drodze nr (...) na trasie W.-S., gm. W., kierując samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości ustalonym na 0,53 mg/l, 0,46 mg/l i 0,42 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachowując należytej ostrożności i nie dostosowując prędkości jazdy do panujących warunków drogowych, stracił panowanie nad kierowanym pojazdem, zjechał na prawe pobocze jezdni i następnie wpadł do rowu, w następstwie którego to zdarzenia pasażer kierowanego przez niego pojazdu marki A. – A. M. doznał obrażeń ciała w postaci pourazowego pęknięcia dolnego brzegu wątroby z krwawieniem do jamy brzusznej, stłuczenia głowy z utratą przytomności i podejrzeniem wstrząśnienia mózgu oraz stłuczenia okolicy biodra lewego i spojenia łonowego po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały u niego chorobę realnie zagrażającą życiu w rozumieniu art. 156§1 pkt 2 kk tj. występku z art. 177§2 kk w zw. z art. 178a§1 kk;

2)  w dniu 21 lutego 2019 r. ok. godz. 00:25 na drodze nr (...) na trasie W.-S., gm. W., kierował samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości ustalonym na urządzeniu typu A. o godz. 02:05 na 0,53 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu i kolejno o godz. 02:07 i 02:29 odpowiednio na 0,46 mg/l i 0,42 mg/l alkoholu zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu tj. występku z art. 178a§1 kk.

Uznając, że okoliczności popełnienia przestępstw zarzucanych aktem oskarżenia i wina oskarżonego M. R. nie budzą wątpliwości oraz, że zostały spełnione pozostałe przesłanki określone w art. 387§1 i 2 kpk sąd uwzględnił wniosek i skazał go:

-

na podstawie art. 177§2 kk w zw. z art. 178§1 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 42§2 kk mając na uwadze obligatoryjny charakter tego przepisu orzekł tytułem środka karnego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, a nadto na podstawie art. 47§3 kk, który to przepis ma również charakter obligatoryjny orzekł na rzecz pokrzywdzonego A. M. nawiązkę w kwocie 10 tys. zł;

-

na podstawie art. 178a§1 kk na kare 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 42§2 kk mając na uwadze obligatoryjny charakter tego przepisu orzekł zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, a nadto na podstawie art. 43a§2 kk, który to przepis ma również charakter obligatoryjny orzekł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5 tys. zł.

Zdaniem sądu zachowaniami opisanymi w zarzutach stawianych w akcie oskarżenia oskarżony w pełni wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 177§2 kk, gdyż skutkiem wypadku, który spowodował był ciężki uszczerbek na zdrowiu pokrzywdzonego w postaci choroby realnie zagrażającej jego życiu w rozumieniu art. 156§1 pkt 2 kk. Stan jego nietrzeźwości w rozumieniu art. 115§16 kk był natomiast podstawą nadzwyczajnego obostrzenia kary w oparciu o art. 178§1 kk. Znajdując się w tym stanie i prowadząc pozjada mechaniczny w ruchu lądowym wyczerpał również znamiona przestępstwa określonego w art. 178a§1 kk.

Zgodnie z wnioskiem oskarżonego sąd na podstawie art. 568a§1 pkt 1 kpk w zw. z art. art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk i art. 90§2 kk łącząc orzeczone kary jednostkowe i środki karne wymierzył mu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63§1 kk zaliczył okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 21.02.2019 r. godz. 01:45 do dnia 22.02.2019 r. godz. 13:15 oraz łączny środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio zaliczając na jego poczet na podstawie art. 63§4 kk okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 22 lutego 2019 r.

Wymierzając powyższe kary jednostkowe pozbawienia wolności sąd miał na uwadze, jako okoliczności przemawiające na niekorzyść oskarżonego przede wszystkim wysoki stopień jego zawinienia wynikający z umyślności naruszonych zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym określonych w art. 3 ust 1 i 19 ust. 1 ustawy z dnia 20.06.1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1990), co przesądza o jego tzw. świadomej nieumyślności (lekkomyślności) spowodowania wypadku oraz społecznej szkodliwości czynu wyrażającej się w rodzaju i charakterze naruszonych dóbr, jakimi są bezpieczeństwo w komunikacji oraz zdrowie i życie uczestników ruchu drogowego, rozmiarze wyrządzanej szkody w postaci ciężkich obrażeń doznanych przez pokrzywdzonego, a także sposobie i okolicznościach popełnienia tego czynu i wadze naruszonych obowiązków wynikających z przepisów wyżej powołanej ustawy Prawo o ruchu drogowym, w szczególności podstawowego obowiązku jakim jest trzeźwość kierowcy i prowadzenie pojazdu z bezpieczną prędkością zapewniającą panowanie nad nim. Na niekorzyść oskarżonego sąd uwzględnił również jego znaczny stan nietrzeźwości wynoszący ponad 1‰.

Jako okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego sąd uwzględnił natomiast jego przyznanie się do winy oraz okazany żal i skruchę, a nadto dotychczasową niekaralność (dowód: dane o karalności k. 93).

Łącząc orzeczone kary pozbawienia wolności i środki karne sąd mając na uwadze ścisły związek podmiotowy i przedmiotowy zachodzący pomiędzy zarzucanymi oskarżonemu czynami kierował się zasadą pełnej absorbcji.

Zdaniem sądu tak wymierzona kara łączna 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oscylująca w granicach minimum ustawowego zagrożenia (zgodnie z art. 178§1 kk w wypadku przestępstwa określonego w art. m177§2 kk należy wymierzyć karę pozbawienia wolności w wysokości nie niższej niż 2 lata) oraz środek karny są współmierne do stopnia zawinienia oskarżonego, społecznej szkodliwości czynów, których dopuścił się, a nadto winny przyczynić się do osiągnięcia celów w zakresie wychowawczego i zapobiegawczego oddziaływania na jego osobę, jako sprawcę oraz w zakresie szeroko rozumianej prewencji ogólnej.

O kosztach procesu orzeczono jak w pkt 6 wyroku nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa należności w postaci opłaty i kosztów sądowych w pozostałym zakresie.