Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2019 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa Z. P.

przeciwko R. G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego R. G. na rzecz powoda Z. P. kwotę 2.300 zł (dwa tysiące trzysta zł) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 14 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1032 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód Z. P. wniósł o zasądzenie od pozwanego R. G. kwoty 2.300 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że jest właścicielem nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym położonym w R. gm. S.. We wrześniu 2018 r. szukał kamienia polnego ciętego w celu wyłożenia nim tarasu i schodów. W serwisie internetowym (...).PL znalazł ogłoszenie pozwanego, który oferował sprzedaż takiego kamienia. Powód skontaktował się z pozwanym telefonicznie.

W dniu 20.09.2018 r. strony za pośrednictwem telefonu ostatecznie porozumiały się, że powód kupi od pozwanego 17 m ² kamienia prezentowanego w ogłoszeniu. W przedmiotową ilość wliczone były stopnie i podstopnie. Strony uzgodniły, że kamień zostanie przywieziony przez pozwanego na nieruchomość powoda. Ustalone wynagrodzenie wynosiło 2.300 zł. Zapłata nastąpiła gotówką.

Pracownicy pozwanego dostarczyli kamień na nieruchomość powoda w dniu 20.09.2018 r. Kamień znajdował się na paletach owinięty folią. Powód po odjeździe pracowników pozwanego odpakował dostarczony towar. Okazało się, że dostarczony towar znacząco różni się wyglądem i jakością od prezentowanego w ogłoszeniu. Poszczególne płyty były nierówne, popękane, miały widoczne ślady cięcia nieprofesjonalna maszyną. Powód jeszcze tego samego dnia zadzwonił do pozwanego, lecz ten nie odbierał połączeń. Następnego dnia udał się do pozwanego, pozwany odmówił jednak jakiejkolwiek rozmowy o jakości dostarczonego kamienia. Pismem z dnia 4.10.2018 r. powód złożył pozwanemu oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

Pozwany R. G. wniósł o oddalenie powództwa, stanowisko swoje motywując tym, że nigdy nie współpracował z powodem, nie zna go. (k.12, k.22)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód jest właścicielem nieruchomości położonej w R. gm. S.. Nieruchomość zabudowana jest domem mieszkalnym. Powód szukał kamienia ciętego do obłożenia nim schodów i tarasu. W serwisie internetowym (...).PL znalazł ogłoszenie, w którym sprzedawca oferował do sprzedaży kamień cięty polny. W wyszukiwarce google powód odnalazł dane sprzedającego, tj. jego numer telefonu i adres. Wskazany numer telefonu jest numerem telefonu pozwanego. Powodowi spodobał się prezentowany w ogłoszeniu kamień, telefonicznie, na wskazany numer, skontaktował się ze sprzedawcą. Rozmawiał z mężczyzną na temat możliwości kupna kamienia. Podała, że potrzebuje kamień polny cięty łomieniowany w ilości 21 m ². Rozmówca zapewnił go, że dysponuje takim kamieniem. Prosił by powód na podany przez niego adres mailowy przesłał mu szkic tarasu i schodów w celu przygotowania kamienia. Uzgodnili cenę sprzedaży kamienia na kwotę 2.300 zł.

Powód w dniu 10.09.2018 r. na wskazany adres mailowy przesłał wymiary i schemat tarasu i schodów na których miał być położony kamień. Poinformował informację, że odbierze towar osobiście w dniu 22.09.2018 r. W dniu 11.09.2018 r. powód z numeru telefonu pozwanego otrzymał wiadomość SMS z informacją o miejscu odbioru towaru – R. G. (...)-(...) M., R. 16c.

Ponieważ zamówiony przez powoda kamień nie był gotowy w uzgodnionym terminie, pozwany poinformował go, że dostarczy kamień z tygodniowym opóźnieniem, osobiście na nieruchomość powoda w R.. Powód wyraził na to zgodę. Pod koniec września 2018 r. pozwany wraz z drugim mężczyzną przywieli na nieruchomość powoda w R. kamień w ilości 17 m ². Kamień znajdował się na paletach i był owinięty folią. Pozwany i drugi mężczyzna, z którym przyjechał, wylądowali kamień z samochodu. Powód zapłacił pozwanemu uzgodniona kwotę 2.300 zł. Ponieważ w chwili dostarczenia kamienia padał deszcz, powód dopiero po tym jak przestała padać deszcz przystąpił do rozpakowania kamienia. Stwierdził, że dostarczony kamień nie nadaję się do położenia na taras i schody. Kamień nie trzymał wymiarów jeżeli chodzi o jego grubość, miał różną grubość od 1 do 3 cm, w większości był popękany, nie zgadzały się wymiary stopni, miały 28 cm szerokość i były różnej grubości. Powód zamówił kamień o grubości 3 cm, stopnie miały być o szerokości 36 cm. Sprzedany przez pozwanego towar w 70 % nie nadawała się do wykorzystania w celu, w jakim został zakupiony przez powoda.

Powód w tym samym dniu kilkakrotnie telefonicznie próbował skontaktować się z pozwany w kwestii, jakości sprzedanego towaru. Pozwany nie odbierał połączeń. Następnego dnia powód wraz z sąsiadem śwd. D. B. pojechała pod podany mu adres pozwanego (...)-(...) M., R. 16c. Pod adresem tym zastał mężczyznę, który ciął kamień, pozwanego nie było na nieruchomości. Skontaktował się z nim telefonicznie. Powiedział, że chce z nim porozmawiać o dostarczonym towarze. Pozwany poinformował go, że nie będzie z nim rozmawiał, że według niego sprzedany kamień jest dobry. Na tym rozmowa się skończyła.

Powód w dniu 3.10.2018 r. wysłał na numer telefonu pozwanego wiadomość SMS by zabrał dostarczony kamień. Następnie pismem z dnia 4.10.2018 r. adresowanym do pozwanego oświadczył, że odstępuje od umowy sprzedaży kamienia, gdyż dostarczony towar znacząco różni się jakością od oferty opublikowanej w serwisie internetowym i zapewnień sprzedawcy. W związku z tym żąda zwrotu uiszczonej ceny w kwocie 2.300 zł. Pismo zostało nadane na adres pozwanego w dniu 4.10.2018 r.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie dokumentów k. 7-8, 28-36, zeznań świadka D. B. płyta CD k. 44, zeznań powoda płyta CD k. 52, częściowo zeznań pozwanego płyta CD k.52.

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o złożone przez powoda do akt dokumenty w postaci wydruków ze strony internetowej, korespondencji SMS i mailowej, wydruku połączeń, dokumentów nadesłanych przez Grupę (...).pl. sp. z o.o., w oparciu o zeznania świadka D. B. zeznania powoda, zeznania pozwanego w części dotyczącej przyznania, że numer telefonu widniejący w wizytówce firmy na stronie internetowej jest numerem należącego do niego telefonu.

Wydruki komputerowe, korespondencji SMS mogą stanowić dowód w postępowaniu cywilnym, co wynika z przyjętej powszechnie wykładni przepisów art. 308 k.p.c., wydruk komputerowy stanowi, bowiem inny środek dowodowy, o którym mowa w art. 308 k.p.c., 309 k.p.c., gdyż wymieniony tam katalog ma charakter otwarty. W ocenie sądu, w realiach niniejszej sprawy nie było podstaw do kwestionowania mocy dowodowej przez powoda wydruków komputerowych, korespondencji SMS.

Z dowodów tych wynika cała sekwencja zdarzeń świadcząca o tym, że powód z pozwanym, a nie z inną osobą, zawarł umowę sprzedaży kamienia polnego ciętego.

Z zeznań powoda wynika, że w serwisie internetowym (...).PL znalazł ogłoszenie, w którym sprzedawca oferował do sprzedaży kamień cięty polny, w wyszukiwarce google odnalazł dane sprzedającego, tj. jego numer telefonu i adres. Pozwany przyznał, że wskazany w wyszukiwarce google numer telefonu jest jego numerem telefonu. Powód przedłożył wydruk z korespondencji SMS prowadzonej z numerem telefony pozwanego. W wiadomości z dnia 10.09.2018 r. wskazano adres poczty elektronicznej, na którą powód w tym samym dniu powód wysłał wiadomość załączając schemat z wymiarami tarasu i schodów gdzie miał był kładziony kamień oraz kiedy chce odebrać towar. W wiadomości SMS z dnia 11.09.2018 r. z numeru telefonu pozwanego, powód otrzymał informację wskazującą na osobę sprzedającego R. M. (...) c. Powód zeznał, że wszystkie rozmowy prowadził, z mężczyzną. Pozwanemu, który przywiózł towar, przekazał cenę zakupu towaru w kwocie 2.300 zł.

W tym stanie rzeczy, jako sprzeczne z całokształtem materiału dowodowego, sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego, że to nie on zawarł z powodem umowę sprzedaży kamienia polnego ciętego. Pozwany wskazywał, że pod adresem R. 16c, działalność gospodarczą prowadzi jego żona, jednakże nie przedłożył na ta okoliczność żadnego dowodu. Ponadto fakt, że pod tym adresem działalność gospodarcza prowadzi inna osoba, nie przesadza o tym, że umowa sprzedaży towaru w postaci kamienia polnego ciętego została zawarta z pozwanym.

Powód dochodzi od pozwanego ceny sprzedaży w związku odstąpieniem od umowy sprzedaży w kwocie 2.300 zł. Od umowy tej odstąpił pismem z dnia 4.10.2018 r. z uwagi na wady fizyczne rzeczy sprzedanej, a mianowicie, że zakupiony towar różni się jakością publikowanej oferty i zapewnień sprzedawcy.

Normy prawne dotyczące rękojmi za wady przy umowie sprzedaży zostały ujęte m.in. art. 556 i nast. k.c. Zgodnie z tym pierwszym przepisem sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, m.in. jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy. Nie jest przy tym sporne w orzecznictwie, że przy ocenie pojęcia wady fizycznej zastosowanie znajduje kryterium funkcjonalne. Odnosi się ono do użyteczności rzeczy rozumianej jako spełnianie przez nią wymagań normalnego użytku, które dotyczą z kolei posiadania takich właściwości przez przedmiot sprzedaży, które odpowiadają jego przeznaczeniu, lub wynikają z okoliczności bądź umowy (por. Uchwała Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z 30 grudnia 1988 r. III CZP 48/88, OSNC 1989/3/36). Przy tym choć na skutek zmniejszenia funkcjonalności następuje zazwyczaj obniżenie wartości rzeczy, to do powstania wady fizycznej wystarczające jest zaistnienie przynajmniej jednej z wymienionych okoliczności (por. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 2003 r. I CK 267/02, LEX nr 479348). Skoro zatem zgodność z normą techniczną nie musi wyłączać zmniejszenia użyteczności, lub wartości przedmiotu umowy sprzedaży, to zasadnie podnosi się w judykaturze, że przy ocenie istnienia wady fizycznej kryterium funkcjonalne wysuwa się na plan pierwszy przed kryterium normatywno-technicznym (por. wymieniona wyżej uchwała Sądu Najwyższego z 27 listopada 2003 r.; wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 21 października 2014 r. I ACa 3/14, LEX nr 1651907). Tak rozumiana wada powinna wynikać z cech, które "tkwiły" w sprzedanej rzeczy, zanim niebezpieczeństwo przeszło na kupującego ( art. 559 k.c.) Dłużnik ponosi za nią odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, która ma przy tym charakter bezwzględnie obiektywny, bowiem nie można się od niej uwolnić poprzez wykazanie braku winy a nawet wiedzy o wystąpieniu, czy możliwości wystąpienia wady.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy Sąd zważył, że powód zdołał wykazać istnienie wady rzeczy, którą należało określić, jako brak właściwości wynikających z przeznaczenia przedmiotu sprzedaży ( art. 556 ¹ § 1k.c. kryterium funkcjonalne).

Z zeznań powoda wynika, bowiem, że dostarczony kamień nie nadawał się do położenia na taras i schody gdyż nie trzymał wymiarów jeżeli chodzi o jego grubość. Podał, że kamień miał różną grubość od 1 do 3 cm, a on zamówił kamień o grubości 3 cm. Kamień w większości był popękany, nie zgadzały się wymiary stopni, miały 28 cm szerokość i były różnej grubości. Powód wskazał, że stopnie miały być o szerokości 36 cm. Stwierdził, że sprzedany przez pozwanego towar w 70 % nie nadawała się do wykorzystania w celu, w jakim został przez niego zakupiony, a pozostała część nie wystarcza na wykorzystanie jej w celu wyłożenia tarasu i schodów. Zeznania powoda korespondują z zeznaniami śwd. D. B., któremu powód zaraz po rozpakowaniu towaru żalił się, na jakość dostarczonego kamienia, i który razem z powodem pojechał do pozwanego w celu zgłoszenia reklamacji.

Pozwany nie przedstawił żadnych dowodów podważających wiarygodność zeznań powoda, co do wadliwości sprzedanego mu przez pozwanego towaru.

Sąd przyjął, że powód kupił od pozwanego 17 m ² , tak jak to podał w oświadczeniu o odstąpieniu od umowy, a nie 21 m ² , jak wskazywał w zeznaniach, z uwagi na to, że oświadczenie o odstąpieniu od umowy złożone zostało bezpośrednio po dostarczeniu towaru, a zatem wówczas powód dokładniej wiedział ile towaru kupił.

W tym stanie rzeczy, uznać należy, w świetle powyższych rozważań, że powód skutecznie odstąpiła od umowy, dlatego jego powództwo na mocy powołanych przepisów należało uwzględnić.

O kosztach procesu orzeczono na mocy art. 98 k.p.c., na które składa się opłata od pozwu w kwocie 115 zł , opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, wynagrodzenie pełnomocnika.