Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 września 2019 roku.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzi SA Wiesław Pędziwiatr (sprawozdawca)

Sędziowie: SA Cezariusz Baćkowski

SA Edyta Gajgał

po rozpoznaniu

skargi skazanego Ł. J. (...)

na naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie V K 223/18 Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków we Wrocławiu

na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 z późn. zm.) w zw. z art. 430 § 1 k.p.k. oraz art. 623 k.p.k.

p o s t a n a w i a

I.  zwolnić Ł. J. z obowiązku uiszczenia opłaty od wniesionej skargi;

II.  pozostawić bez rozpoznania skargę Ł. J. na przewlekłość postępowania przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia Krzyków we Wrocławiu w sprawie V K 223/18.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2019 roku skazany Ł. J. wniósł do Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków skargę w sprawie V K 223/18, która została przekazana Sądowi Okręgowemu we Wrocławiu, a ten zarządzeniem z 10 lipca 2019 roku przesłał ją, jako mylnie skierowaną, do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu domagając się stwierdzenia przewlekłości postępowania w tej sprawie oraz przyznania skarżącemu od Skarbu Państwa kwoty 6.000 złotych.

Uzasadniając wniesioną skargę, skazany wskazał, że;

1.  listownie przeprosił pokrzywdzonych,

2.  do zarzuconych przestępstw przyznał się,

3.  postępowanie w sprawie toczyło się od 6 grudnia 2017 roku do 5 grudnia 2018 roku,

4.  wyrok prawomocny zapadł 7 maja 2019 roku.

W ocenie skazanego „(…)Sąd bez nieuzasadnionej zwłoki przewlekał postępowanie” (cytat z pisma skazanego).

Sąd Apelacyjny ustalił, co następuje:

W dniu 27 września 2017 roku skierowano do Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków akt oskarżenia w sprawie Ł. J.(k. 227, t. I).

3 października 2017 roku wydano zarządzenie o wyznaczeniu rozprawy, której termin określono na 6 grudnia 2017 roku (k. 245. t. I). Rozprawa w tym terminie nie odbyła się z powodu choroby sędziego referenta i został wyznaczony jej nowy termin na 29 stycznia 2018 roku (k. 253, t. I).

Podczas rozprawy 29 stycznia 2018 roku Sąd postanowił o zasięgnięciu opinii biegłych psychiatrów o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego i odroczył rozprawę do 12 marca 2018 roku oraz wyznaczył oskarżonemu obrońcę z urzędu (k. 257, 258, t. I). Na tym terminie rozprawy doszło do dalszego jej odroczenia, do 26 kwietnia 2018 roku, z powodu braku akt, których nie zwrócili biegli (k. 267, t. I).

W dniu 5 kwietnia 2018 roku do Sądu wpłynęła wraz z aktami opinia psychiatryczna dotycząca oskarżonego (k. 270, t. I) .

Rozprawa rozpoczęła się 28 czerwca 2018 roku i toczyła się na kolejnych terminach 13 września i 22 listopada 2018 roku zaś wyrok w tej sprawie ogłoszono 5 grudnia 2018 roku (k. 287, 328, 334, 338, t. I).

Obrońca skazanego 10 grudnia 2018 roku złożył wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku (k. 340, t.I). Tego samego dnia akta zostały doręczone sędziemu referentowi, który zarządził wezwanie obrońcy o uzupełnienie braków formalnych wniosku. 12 grudnia 2018 roku obrońca uzupełnił swój wniosek (k. 342, t. I). Wyrok z uzasadnieniem został obrońcy wysłany 19 grudnia 2018 roku, a doręczony 4 stycznia 2019 roku

W dniu 21 stycznia 2019 roku obrońca skazanego wniósł apelację od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków z 5 grudnia 2018 roku (sygn. akt V K 223/18). (k. 351, t. I)

W dniu 12 marca 2019 roku, wskutek wniesionej apelacji, do Sądu Okręgowego we Wrocławiu wpłynęły akta o sygn. V K 223/18 (k. 366, t. I).

Zarządzeniem Przewodniczącego IV Wydziału Karnego Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 21 marca 2019 roku wyznaczono termin rozprawy apelacyjnej na 7 maja 2019 roku (k. 368, t. I).

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z 27 lutego 2019 roku (sygn. akt IV Ka 338/19) dokonał kilku zmian w zaskarżonym wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków z 5 grudnia 2018 roku (sygn. akt V K 223/18). (k. 376, t. I)

Dowód:

- akta sprawy o sygn. V K 223/18 Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków,

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

I.  Tylko w zakresie wniosku o zwolnienie od opłaty uznano zasadność postulatu Ł. J.. Skoro jest on pozbawiony wolności i choć przebywając w warunkach izolacji pracuje to pozostające go jego dyspozycji środki własne to 87,15 złotych uznano, że nie będzie w stanie pokryć obowiązkowej opłaty od skargi. Nadto z powodu finalnego rozstrzygnięcia o zasadniczym wniosku Ł. J. przyjęto – z uwagi na jego nietrafność już od chwili jego złożenia – że byłoby niewłaściwym obciążanie skarżącego opłatą, za coś, co od początku nie miało żadnych szans powodzenia.

II.  Rozważając o meritum rozstrzygnięcia w części dotyczącej przewlekłości postępowania przed Sądem Rejonowym w sprawie o sygnaturze akt V K 223/18, należy wskazać, że koniecznym jest pozostawienie skargi Ł. J. bez rozpoznania.

Nie budzi wątpliwości w tej sprawie żaden z faktów przywołanych wyżej w części ustalającej. Postępowanie sądowe w tej sprawie zainicjowane 27 września 2017 roku aktem oskarżenia Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Krzyków Zachód zakończyło się prawomocnie 7 maja 2019 roku.

Jest najzupełniej oczywiste, że w chwili złożenia skargi na przewlekłość postępowania, to jest 27 czerwca 2019 roku (data wpływu skargi do Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków – data nadania w zakładzie karnym 19 czerwca 2017 roku), przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia Krzyków w sprawie, w której jako oskarżony występowałaby Ł. J. nie toczyło się – i obecnie nie toczy – żadne postępowanie. Postępowanie przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia Krzyków, którego skarga dotyczy zakończyło się wszak z chwilą wydania w tej sprawie prawomocnego wyroku 7 maja 2019 roku, przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie , a w myśl ust. 2 cytowanego przepisu składa się ją do sądu, przed którym toczy się postępowanie.

Taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie zachodzi, bowiem wszystkie fazy postępowania przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia Krzyków zakończone zostały wydaniem wyroku w sprawie V K 223/18 (5 grudnia 2018 roku) i w efekcie wydanego orzeczenia postępowanie, po rozpoznaniu apelacji na treść wydanego orzeczenia, zostało zakończone wydanym wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu 7 maja 2019 roku.

Należy dostrzec, że istotą skargi na przewlekłość postępowania jest kontrola sprawności toczącego się postępowania i przeciwdziałanie istniejącej przewlekłości, czemu służyć ma, m.in. możliwość zalecenia podjęcia przez sąd rozpoznający sprawę co do istoty odpowiednich czynności w wyznaczonym terminie (art. 12 ust. 3 ustawy).

Dlatego też ocenie podlega sprawność aktualnie toczącego się postępowania, a nie jego wcześniejsze etapy, które zostały już zakończone. W podobny sposób wypowiedział się Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 18 lutego 2005 r., III SPP 19/05, OSNP 2005/17/277, jak też w postanowieniu z dnia 18 lutego 2005 r., III SPP 14/05, OSNP 2005/16/261. Przywołując tezy zawarte w orzeczeniach tego Sądu wypada wskazać na choćby następujące: Pod pojęciem "rozstrzygnięcia sprawy" w rozumieniu art. 2 ustawy z 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki należy rozumieć jej prawomocne zakończenie. Przedmiotem postępowania wywołanego skargą na przewlekłość jest zaś badanie, czy doszło do naruszenia przysługującego skarżącemu prawa do sądu przez przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawie od chwili jego wszczęcia do prawomocnego zakończenia. Dlatego właśnie art. 5 ust. 1 ustawy przewiduje, że skargę wnosi się w toku postępowania w sprawie. Stąd wniesienie skargi powinno nastąpić w toku postępowania, po zaistnieniu stanu, który w ocenie skarżącego uzasadnia podniesione w niej zarzuty, nie później jednak niż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. ( postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2017 roku, III SPP 10/17, LEX nr 2331698). Przedmiotem postępowania wywołanego skargą na przewlekłość jest badanie podniesionego przez składającego skargę zarzutu, iż doszło do naruszenia przysługującego mu prawa do sądu przez przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawie od chwili jego wszczęcia do prawomocnego zakończenia. Z takim stanowiskiem koresponduje treść art. 5 ust. 1 ustawy z 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, zgodnie z którym skargę wnosi się w toku postępowania w sprawie. Wniesienie skargi powinno zatem nastąpić w toku postępowania, po zaistnieniu stanu, który w ocenie skarżącego uzasadnia podniesione w niej zarzuty, nie później jednak niż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Postępowanie w sprawie trwa bowiem (jest w toku) dopóty, dopóki nie dojdzie do wydania w sprawie prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie. ( postanowienie Sądu Najwyższego z 12 lipca 2017 roku, III SPP 30/17, LEX nr 2332311).

W tym świetle nie może ulegać wątpliwości, że złożona 19 czerwca 2019 roku skarga na przewlekłość postępowania, w zakresie dotyczącym postępowania przed Sądem Rejonowym, przed którym zakończono prowadzenie sprawy Ł. J. złożona została po upływie terminu, o którym mowa w przepisie art. 5 ust. 1, skoro orzeczenie to uprawomocniło się 7 maja 2019 roku, a zatem, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy w zw. z art. 430 § 1 k.p.k., należało ją pozostawić bez rozpoznania.

Mając to wszystko na uwadze, orzeczono jak na wstępie.

SSA Cezariusz Baćkowski SSA Wiesław Pędziwiatr SSA Edyta Gajgał