Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 601/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Lidia Grzelak

Protokolant st. sekr. sąd. Jolanta Dziki

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2019 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko K. W.

o zapłatę 20514,23 zł

I zasądza od pozwanej K. W. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 20514,23 zł ( dwadzieścia tysięcy pięćset czternaście złotych dwadzieścia trzy grosze ) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 12 października 2018 r. do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanej K. W. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 3874,00 zł ( trzy tysiące osiemset siedemdziesiąt cztery złote ) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 3617,00 zł ( trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia Lidia Grzelak

Sygn. akt I C 601/19

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. w W. wniósł w dniu 23 października 2018 r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanej K. W. kwoty 20514,23 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 października 2018 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego.

Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 12 grudnia 2018 r. w sprawie VI Nc-e (...) uwzględnił powództwo w całości. Wskutek prawidłowo wniesionego sprzeciwu nakaz zapłaty utracił moc w całości, a sprawa została przekazana do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ciechanowie ( postanowienie z dnia 26 lutego 2019 r. ).

Powód (...) S.A. w W. przed Sądem Rejonowym w Ciechanowie podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Pozwana K. W. wnosiła o rozłożenie należności na raty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. W. w dniu 16 czerwca 2017 r. zawarła umowę kredytu gotówkowego nr (...) z (...) S.A. w W.. Umowa została zawarta na okres 80 miesięcy licząc od daty spłaty pierwszej raty kredytu. Wysokość kredytu wynosiła 20708,10 zł. Rzeczywista roczna stopa oprocentowania kredytu wynosiła 11,42 %. Raty kredytu płatne były do 15. dnia każdego miesiąca w wysokości po 334,72. Łączna kwota do spłaty wynosiła 26912,19 zł. Umowa w związku z brakiem spłat po stronie K. W. została jej wypowiedziana pismem z dnia 1 maja 2018 r. Okres wypowiedzenia wynosił 30 dni. Po wypowiedzeniu umowy i wytoczeniu powództwa bankowi przysługiwało roszczenie o zapłatę odsetek umownych od całości zadłużenia. K. W. wypowiedzenie umowy otrzymała w dniu 21 maja 2018 r. – doręczenie zastępcze w trybie art. 139 kpc ( umowa kredytu gotówkowego wraz z regulaminem udzielania kredytów i harmonogramem spłat k. 25 – 43, wypowiedzenie umowy wraz z zpo k. 46 – 49 ).

K. W. ma na utrzymaniu małoletnie dziecko. Obecnie przybywa na urlopie macierzyńskim. Wcześniej była zatrudniona jako technik rachunkowości. Zamieszkuje w W., gdzie wynajmuje pokój. Płaci czynsz w wysokości 500 – 600 złotych miesięcznie. Utrzymuje się ze świadczenia przysługującego w okresie urlopu macierzyńskiego oraz świadczenia 500+. (...) pomagają jej rodzice zamieszkujący w C.. Oprócz kredytu konsolidacyjnego z dnia 16 czerwca 2017 r. spłaca zadłużenie na karcie kredytowej w wysokości około 8000 złotych ( zeznania pozwanej K. W. k. 115 – 116 ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dołączonych do akt sprawy dokumentów, a w szczególności umowy kredytu, regulaminu udzielania kredytu gotówkowego, wypowiedzenia umowy pożyczki, harmonogramu spłat, a nadto – w zakresie sytuacji rodzinnej i majątkowej - zeznań pozwanej K. W. ( k. 115 – 116 ) . Powyższe dowody nie były kwestionowane przez żadną ze stron i stanowiły podstawę do ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

W pierwszej kolejności stwierdzić trzeba, że pozwana K. W. nie kwestionowała zawarcia umowy kredytu gotówkowego z powodem. Ponadto nie kwestionowała, że nie spłacała zadłużenia zgodnie z umową kredytu.

Powód (...) S.A. w W. spełnił swoje zobowiązanie wynikające z umowy kredytowej z dnia 16 czerwca 2017 r. i wypłacił pozwanej kwotę kredytu w pełnej wysokości, natomiast pozwana K. W., pomimo ciążącego na niej obowiązku zwrotu kwoty kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty, obowiązku swojego nie dopełniła.

Szczegółowe warunki udzielenia i spłaty kredytu gotówkowego, strony ustaliły w umowie z dnia 16 czerwca 2017 r. Po wypowiedzeniu umowy pozwana K. W. nie uregulowała swojego zadłużenia zgodnie z wezwaniem i umową. Łączna kwota zobowiązania pozwanej A. K. z tytułu przedmiotowej umowy kredytu wynosi łącznie 20514,23 zł.

Niewątpliwie roszczenie powoda należało uznać w świetle treści umowy kredytowej za zasadne, zarówno co do należności głównej, jak i żądania zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie.

Podnoszone przez pozwaną zarzuty dotyczące zawarcia w umowie klauzul niedozwolonych nie zostało poparte przez pozwaną żadnymi dowodami. Ponadto nie wykazała, aby jakiekolwiek zapisy badanej umowy były tożsame z tymi wpisanymi do rejestru klauzul niedozwolonych. Również zarzut przedawnienia nie mógł zostać uwzględniony, gdyż od daty wymagalności nie upłynął 3 - letni okres przedawnienia, który ma zastosowanie do roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej ( art. 118 kc ).

Sąd również nie znalazł przesłanek do rozłożenia niniejszego świadczenia na raty. W pierwszej kolejności wskazać należy, że niewątpliwie, wniosek taki - co do zasady - uznać należy za dopuszczalny. Stosownie bowiem do art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzony świadczenie.

Pozwana K. W. dobrowolnie zaciągnęła kredyt, którego świadomie nie spłacała. Sąd nie neguje, że obecna sytuacja finansowa pozwanej K. W. jest trudna, jednakże jest ona osobą zdrową, która może zatroszczyć się o zwiększenie swoich dochodów. Argument, że pozwana nie pobiera alimentów od ojca dziecka na jego utrzymanie, gdyż nie załatwiła związanych z tą procedurą formalności, nie może stanowić przesłanki do rozłożenia przez Sąd zadłużenia pozwanej na raty. Rozłożenie na raty ma przysługiwać stronie, która jest wykazuje rzeczywistą gotowość spłaty zadłużenia, a jej stan majątkowy ( często niezależny od niej ) nie pozwala na jednorazową spłatę. W niniejszej sprawie pozwana sama przyznała, że jej zadłużenie powstało wskutek jej niefrasobliwości finansowej, nie podjęła również żadnych działań zmierzających do uregulowania spraw finansowych. Powyższe okoliczności powodują daleko idący sceptycyzm co do rzeczywistej woli spłaty zobowiązania w ratach i w ocenie Sądu mają na celu jedynie - niezasługujące na uwzględnienie - odroczenie spłaty powstałych zobowiązań. Sąd nie neguje trudnej sytuacji finansowej pozwanej K. W., jednakże brak jest związku pomiędzy rozłożeniem na raty należnej powodowi kwoty a poprawą jej trudnej sytuacji.

W związku z powyższym, Sąd zasądził w pkt I wyroku od pozwanej K. W. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 20514,23 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia 12 października 2018 r. do dnia zapłaty.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W pkt II wyroku Sąd zasądził od pozwanej K. W. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 3874,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 617,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

O zwrocie kosztów procesu przez pozwaną na rzecz powoda, Sąd orzekł stosownie do art. 98 kpc, obciążając nimi pozwaną w całości, jako stronę przegrywającą proces. Na koszty te składają się opłata sądowa od pozwu w kwocie 257,00 zł ,opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3600,00 zł. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika powoda Sąd ustalił na podstawie § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.