Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2018r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XVIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Michał Piotrowski

Protokolant: Agnieszka Zglenicka, Patryk Janczewski, Krzysztof Niezbecki, Katarzyna Wysocka, Piotr Bielak, Wioletta Wichrowska

z udziałem prokuratora: Dawida Hieropolitańskiego, Tomasza Łopatki, Joanny Garus-Ryba, Justyny Brzozowskiej, oskarżycieli posiłkowych: A. B., R. K., Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach : 17 grudnia 2015r., 20 czerwca 2016r., 10 listopada 2016r., 15 grudnia 2016 r., 05 stycznia 2017r., 19 stycznia 2017 r., 28 luty 2017r., 08 marca 2017r., 21 marca 2017r., 04 kwietnia 2017r., 18 kwietnia 2017r., 22 maja 2017r., 06 czerwca 2017r., 30 sierpnia 2017r., 05 września 2017r., 18 września 2017r., 02 października 2017r., 20 listopada 2017r., 08 stycznia 2018r., 10 kwietnia 2018r., 21 maja 2018r.

sprawy:

J. S. (1) (S.)

s. J. i S. z domu S.

urodz. (...) w W.

oskarżonego o to, że:

I w okresie od co najmniej listopada 2009r. do 5 maja 2014r. w W., kierował zorganizowaną grupą mającą na celu popełnianie przestępstw polegających na nieuprawnionym pozyskiwaniu z urzędów Dzielnic (...) W. - danych chronionych dotyczących nieruchomości gruntowych położonych na terenie (...) W. o nieuregulowanym staniem prawnym, tzw. „nn", podrabianiu dokumentów w postaci aktów własności ziemi, postanowień sądów ze spraw spadkowych z lat danych i następnie przywłaszczaniu praw własności takich nieruchomości poprzez składanie do Sądu Rejonowego dla (...) -Wydziałów właściwych dla Ksiąg Wieczystych wniosków o założenie księgi wieczystej wraz z podrobionymi dokumentami w postaci aktów własności ziemi bądź postanowieniami sądów ze spraw spadkowych z lat dawnych, czym wprowadzano pracowników Sądu w błąd co do rzetelności składanych dokumentów i praw osób wnioskodawców do tych nieruchomości, po czym po uzyskaniu wpisu do założonej księgi wieczystej dla takiej nieruchomości dokonywano ich sprzedaży na rzecz innych osób pokrzywdzonych, wprowadzając ich w błąd co do faktycznego stanu prawnego takiej nieruchomości, czym działano na szkodę ustalonych osób fizycznych bądź Skarbu Państwa lub Prezydenta (...) W. oraz nowych nabywców nieruchomości

tj. o czyn z art. 258 § 3 k.k. w zw. z art. 258 § 1 k.k.

II w okresie od co najmniej listopada 2009r. do 22.04.2010r. w W. działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. K. (1) i B. S. (1) (poprzednio L.), która to (B. S. (1)) wykorzystując osobę L. T. (1) i P. T. i ich dane osobowe, posługując się notarialnym pełnomocnictwem L. T. (1) z dnia 2.02.2010 r. doprowadziła do założenia księgi wieczystej nr (...) dla działek niezbudowanych nr (...) położonych w W. przy ul. (...)/(...) z obrębu (...) z wpisem osoby P. T. i L. T. (1) jako jedynych właścicieli ww. działek, czym przywłaszczono prawa własności ww. nieruchomości znacznej wartości w kwocie łącznej 2.984.198 zł, na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób że (B. S. (1)) wprowadzając L. T. (1) i P. T. w błąd co do faktycznego charakteru podejmowanej przez nią czynności uzyskała od nich notarialne pełnomocnictwa, przedłożyła w Delegaturze Biura Geodezji i Katastru urzędu (...) W. w Dzielnicy (...) kopię w dniu 3.03.2010 r. podrobionego uprzednio dokumentu w postaci wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z dnia 9.02.2010 r. , który został wydany faktycznie przez ww. Urząd w dniu 18.12.2009r., wypisała wniosek o założenie księgi wieczystej, który po jego podpisaniu przez L. T. (1) złożyła w dniu 25.02.2010 r. do Sądu, wraz z podrobionym przez J. S. (1) postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7.08.1941 r., sygn. V Co 697/40 stwierdzającym nabycie prawa do spadku po zmarłym Z. S. przez C. W., z którego to dokumentu wynikały fikcyjne prawa L. T. (1) i P. T. do ubieganie się o nabycie własności tej nieruchomości, wprowadzając pracownika Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności przekładanych dokumentów, po czym w trakcie procedury zakładania księgi wieczystej podrobiła podpisy L. T. (1) na składanych do ww. Sądu w związku z zakładaniem tej księgi wieczystej dokumentach w postaci wniosku o rozpoznanie wniosku poza kolejnością, odpowiedzi na zarządzenie referendarza sądowego, wniosku o wydanie dokumentu, wniosku o wpis w księdze wieczystej, w wyniku których to czynności jako pełnomocnik L. i P. T. wyłudziła podstępnie od pracownika ww. Sądu poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu w dniu 22.04.2010r. do założonej księgi wieczystej numer (...) osoby P. T. i L. T. (1) jako jedynych właścicieli ww. nieruchomości

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

III w dniu 25.06.2010 r. w W. działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. K. (1) i B. S. (1), polegającego na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 625.000 zł -B. i A. B. (1) i w kwocie 375.000 zł - R. i M. K. (1) w wyniku zawarcia przez B. S. (1) przed notariuszem G. R. (1), w Kancelarii Notarialnej w W. przy Al. (...) z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą numer (...) i zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

IV w okresie od 09.11.2010 r. do 10.01.2011 r. w W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. K. (1), M. M. (1) i B. S. (1) (poprzednio L.), polegającego na przywłaszczeniu przez B. S. (1) (poprzednio L.) prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) - oznaczonej jako działki numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) znacznej wartości 2.983.894 zł, na szkodę Skarbu Państwa - Prezydenta (...) W., w ten sposób, iż uzyskał od pracownika Sądu Okręgowego (...) w W. E. W. (1) akta sprawy spadkowej sygn. I NS 38/98 z Sądu Rejonowego dla (...) wraz z oryginałem testamentu po H. B., polecił P. D. (1) podrobienie tego testamentu poprzez dopisanie dodatkowej treści o testowaniu na rzecz B. L. (1) fikcyjnego aktu własności ziemi rep. (...) z dnia 21 XII 1973 r., z którego to dokumentu wynikał rzekomy tytuł prawny do ubiegania się przez B. L. (1) o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, a następnie podrobił ww. akt własności ziemi, który B. L. (1) złożyła, wraz z wnioskiem o założeniu księgi wieczystej, do Sądu Rejonowego dla (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, wprowadzając pracownika Sądu w błąd co do rzetelności przedłużonych dokumentów i uzyskała w dniu 10.01.2011 r. poświadczający nieprawdę wpis w założonej księdze wieczystej (...), iż B. L. (1) jest jedynym właścicielem tej nieruchomości

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

V w dniu 21.02.2011r. w W. działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. K. (1) i B. S. (1) (poprzednio L.), polegającego na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie łącznej 1.400.000 zł A. P. (1) oraz W. W. (2) i E. W. (2), poprzez zawarcie przez B. S. (1) z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży nieruchomości objętej księgą (...) i zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 65§ 1 k.k.

VI w okresie od 12.07.2011 r. do 9.09.2011 r. w W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez B. S. (1) (poprzednio L.), P. K. (1) i inną ustaloną osobę (B. Ż. (1)), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), dzielnica W.- działki niezabudowanej numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) znacznej wartości - 2.111.766zł, na szkodę K. K. (1) i innych spadkobierców po K. i M. M. (2), która to inna ustalona osoba (B. Ż. (1)) działając w wykonaniu poleceń B. S. (1) i P. K. (1) przy sporządzaniu aktu poświadczenia dziedziczenia wprowadziła w błąd notariusza K. B. - zastępcę notariusza w Kancelarii Notarialnej w W. przy ul. (...) lok. (...), poprzez zatajenie iż posiada ona żyjące rodzeństwo, w wyniku czego uzyskała w dniu 12.07.2011 r. poświadczający nieprawdę akt dziedziczenia nr rep (...) i nr (...) po rodzicach a następnie podpisała wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, który wraz z podrobionym przez J. S. (1) aktem własności ziemi numer (...) i ww. notarialnym aktem poświadczenia dziedziczenia został złożony w dniu 1.09.2011 r. do Sądu Rejonowego dla (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych, czym podstępnie wyłudzono w dniu 09.09.2011 r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej numer (...), że B. Ż. (1) jest jedynym właścicielem wymienionej wyżej nieruchomości

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. i 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

VII działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w dniu 27.09.201 lr. w W., kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. K. (1), B. S. (1) ( poprzednio L.) i inną ustaloną osobę ( B. Ż. (1)), polegającego na doprowadzeniu S. i B. Z. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 1.000.000 zł, poprzez zawarcie przez inną ustaloną osobę ( B. Ż. (1) ) w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed notariuszem P. O. z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), posługując się poświadczającym nieprawdę odpisem ww. księgi wieczystej i zatajając że nieruchomość ta ma wadę prawna

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

VIII w okresie od 29.11.2011 r. do 8.12.2011 r. w W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, kierował poprzez M. M. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez B. Ż. (1) polegającego na przywłaszczeniu prawa własności dwóch nw. nieruchomości - działki nr (...) z obrębu (...) oraz działki nr (...) z obrębu (...) położonych w W. D. (...) przy ul. (...), o znacznej wartości - łącznie 1.698.797 zł, poprzez podrobienie aktu własności ziemi nr (...), wskazującego na rzekomy tytuł prawny własności rodziców B. Ż. (1) do ww. nieruchomości, który to dokument został złożony przez M. M. (1) wraz z wnioskiem o założenie księgi wieczystej w dniu 29.11.2011 r. w Sądzie Rejonowym dla (...) w W. Wydział (...) Ksiąg Wieczystych, wraz z poświadczającymi nieprawdę notarialnymi aktami poświadczenia dziedziczenia po T. C. i A. C. z dnia 12.07.2011 rep (...) i (...) r., w wyniku czego wprowadzono pracownika Sądu w błąd co do rzetelności tych dokumentów i praw B. Ż. (1) do nieruchomości i uzyskano w dniu 8.12.201 lr. poświadczające nieprawdę wpisy do ksiąg wieczystych nr (...) założonych dla tych nieruchomości, iż B. Ż. (1) jest jedynym ich właścicielem, czym działał na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. i 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

IX działając ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od 23.12.2011r. do 5.01.2012r. w W., kierował wykonaniem czynu zabronionego przez M. M. (1) i B. Ż. (1), polegającego na doprowadzeniu M. J. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 770.000 zł, poprzez zawarcie z ww. pokrzywdzonym przez B. Ż. (1) w 23.12.2011 r. umowy przedwstępnej sprzedaży i następnie poprzez zawarcie przez M. M. (1) działającego jako pełnomocnik B. Ż. (1) w dniu 5.01.2012r. umowy sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) za kwotę 770.000zł przed notariuszem L. Z. w W. przy ul. (...), zatajając że nieruchomość ta ma wadę prawną

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

X działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierował wykonaniem czynu zabronionego przez M. M. (1), który w dniu 30.01.2012r. przed Notariuszem K. L. (1) w Kancelarii Notarialnej w S. przy ul. (...) posługując się pełnomocnictwem notarialnym od B. Ż. (1) z 4.01.2012r. sporządzonym przed ww. notariusz, w porozumieniu z W. G. (1), przeniósł w wyniku fikcyjnej transakcji sprzedaży prawo własności nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), pochodzącej z czynu zabronionego opisanego w pkt 8, na rzecz W. G. (2) rzekomo za kwotę 1.400.000zł, czym znacznie utrudnił stwierdzenie przestępczego pochodzenia ww. nieruchomości i jej zajęcie

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XI działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w krótkich odstępach czasu

w okresie 6.02.2012 - 4.06.2012 r. w W. kierował wykonaniem czynu zabronionego przez M. M. (1), który wspólnie i w porozumieniu z W. G. (1) w dniach 6.02.2012r i 4.06.2012r. doprowadził M. B. (1) i A. B. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie znacznej wartości 1.540.000zł, w ten sposób, iż W. G. (1) posługując się uzyskanym od M. M. (1) w drodze fikcyjnej umowy sprzedaży prawem własności n.w. nieruchomości i poświadczającym nieprawdę odpisem księgi wieczystej nr (...), przed notariuszem K. N. (2) w W. przy ul. (...), zawarła w dniu 6.02.2012 r. umowę przedwstępną sprzedaży oraz w dniu 4.06.2012r. umowę sprzedaży ww. nieruchomości za kwotę 1.540.000zł, zatajając że nieruchomość ta ma wadę prawną

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XII w okresie od 16.11.2012r. do 28.11.2012r. w W. działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej z wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, poprzez M. M. (1) kierował wykonaniem czynu zabronionego przez R. B. (1), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności trzech nw. nieruchomości położonych w W. przy ul. (...)/ (...) - działek nr (...) z obrębu (...) stanowiącego mienie znacznej wartości -tj. łącznie 3.843.690 zł - w ten sposób, iż R. B. (1) uzyskał w wyniku wprowadzenia notariusza w błąd do co nieposiadania rodzeństwa, akty poświadczenia dziedziczenia po rodzicach-T. i J. B. (2), sporządzone przed notariuszem K. L. (1) w Kancelarii Notarialnej w S. w dniu 16.11.2012r. - rep (...) i (...) i udzielił w dniu 28.11.2012 r. M. M. (1) pełnomocnictwa notarialnego rep. A numer (...) do działania w jego imieniu, złożył podpisy na wnioskach o założenie ksiąg wieczystych podanych niżej nieruchomości, które to ww. wnioski o założenie ksiąg wieczystych M. M. (1) złożył w dniu 27.11.2012 r. w imieniu R. B. (1) do Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, załączając do nich podrobiony wspólnie przez J. S. (1) i M. M. (1) dokument w postaci aktu własności ziemi nr (...), z którego to dokumentu wynikał fikcyjny tytuł prawny własności R. B. (1) do ww. nieruchomości, czym wprowadzono pracownika Sądu w błąd co do rzetelności złożonych dokumentów i praw przysługujących R. B. (1) do ww. nieruchomości i podstępnie wyłudzono w dniu 27.11.2012 r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do założonych ksiąg wieczystych: nr (...), iż R. B. (1) jest jedynym właścicielem podanych powyżej nieruchomości, czym działał na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. i 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XIII działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i porozumieniu z M. M. (1) doprowadził I. i J. L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości - 800tys. zł, w ten sposób, że M. M. (1) w dniu 23.08.2013r. w Kancelarii Notarialnej U. W. w W. przy ul. (...) posługując się pełnomocnictwem notarialnym od R. B. (2) oraz poświadczającym nieprawdę odpisem zwykłym ksiąg wieczystych nr (...) dokonał sprzedaży dwóch ww. nieruchomości za kwotę po 400.000 zł, dla których były prowadzone podane księgi wieczyste, na rzecz I. i J. L., zatajając że nieruchomości te mają wadę prawną

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XIV w okresie od co najmniej 1.10.2012r. do 6.11.2012r. w W. działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez G. T. (1) polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości - działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) przy ul. (...) w W. - o znacznej wartości łącznie 1.539.309 zł, poprzez wprowadzenie przez G. T. (1) w błąd notariusza G. P. (1) prowadzącej kancelarię notarialną w S. przy ul. (...), w drodze złożenia w dniu 1.10.2012 r. do protokołu dziedziczenia po T. T. (2) rep (...) nieprawdziwego oświadczenia co do osób spadkobierców po ww. osobie a następnie złożenie w dniu 31.10.2012r. w Sądzie Rejonowym dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych wniosku o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, wraz z podrobionym przez J. S. (1) aktem własności ziemi numer (...) z dnia 23.12.1973r. na dane uprawnionego T. T. (2) oraz poświadczający nieprawdę odpis aktu poświadczenia dziedziczenia po T. T. (2) numer repertorium (...) z 1.10.2012r., w wyniku czego wprowadzono pracownika Sądu w błąd co do rzetelności przedłożonych dokumentów i rzekomych praw G. T. (1) do tej nieruchomości i uzyskano w ten sposób w dniu 6.11.2012 r. poświadczający nieprawdę wpis do księgi wieczystej numer (...) , że G. T. (1) jest współwłaścicielem wymienionych wyżej działek wraz z matką, T. T. (3), czym działano na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. i 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XV w dniu 21.12.2012 r., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierował przez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez G. T. (1), który doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 300.000zł S. K. (1) reprezentującego (...) spółkę z o.o. sp.k. poprzez zawarcie w dniu 21.12.2012r. przez G. T. (1) w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...), przed asesorem notarialnym P. C., posługującego się pełnomocnictwem od T. T. (3) oraz poświadczającym nieprawdę odpisem zwykłym księgi wieczystej numer (...), umowy sprzedaży ww. nieruchomości na rzecz (...) sp. z o.o. zatajając przed jej przedstawicielem S. K. (1) że nieruchomość ta ma wadę prawną i otrzymał od ww. zapłatę ceny w kwocie 300.000zł, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. sp.k. z.s w J.

tj. o przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2k.k. i 65 § 1 k.k.

XVI w okresie 15.02.2013r. - 19.02.2013r. w W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez G. T. (1) polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nw. nieruchomości gruntowej stanowiącej mienie znacznej wartości 1.324.221 zł - działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) oraz (...) w obrębie ewidencyjnym (...) położonych przy ul. (...) w W., w ten sposób, że podrobił dokument - akt własności ziemi nr (...), a następnie w dniu 15.02.2013r. P. L. (1) złożył w imieniu G. T. (1) do Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych podpisany przez G. T. (1) wniosek o założenie księgi wieczystej dla nw. nieruchomości, załączając do tego wniosku ww. podrobiony akt własności ziemi oraz poświadczające nieprawdę dokument w postaci odpisu aktu poświadczenia dziedziczenia po T. T. (2) numer repertorium (...) sporządzony w dniu 1.10.2012r. , czym wprowadzono pracownika Sądu w błąd co do rzetelności przedłożonych dokumentów i praw G. T. (1) do tej nieruchomości i uzyskano następnie poświadczający nieprawdę wpis do księgi wieczystej nr (...), że G. T. (1) jest współwłaścicielem wymienionych wyżej działek wraz z matką, T. T. (3), czym działała na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XVII w dniu 18.04.2013 r. w W. i w S., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej z góry powziętym zamiarem, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez G. T. (1) polegającego na doprowadzeniu G. R. (2) i G. R. (3) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 880.000 zł poprzez zawarcie przez G. T. (1) z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) w kancelarii notariusza G. P. (1) w S. przy ul. (...) za podaną kwotę zatajając, że nieruchomość ta ma wadę prawną

tj. o czyn art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XVIII w październiku /listopadzie 2013r., daty bliżej nieustalonej w W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z P. L. (1), udzielił M. K. (2) pełniącej funkcję głównego specjalisty w Wydziale Gospodarki Nieruch omościami (...) W. dla Dzielnicy (...) korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 15.000 zł w zamian za udostępnienie im (J. S. (1) i P. L. (1)) jako osobom nieuprawnionym, wbrew warunkom określonym w art. 24 ust. 5 pkt 3 Ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17.05.1989 r. ( Dz.U. 2010.193.1287 tj.), z wewnętrznego systemu teleinformatycznego ww. (...) danych z ewidencji gruntów dotyczących osoby właściciela nieruchomości gruntowej położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...)

tj. o czyn z art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XIX w okresie grudzień 2013/ luty 2014 r. daty bliżej nieustalonej w W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z P. L. (1) , udzielił M. K. (2) pełniącej funkcję głównego specjalisty w Wydziale Gospodarki Nieruchomościami (...) W. dla Dzielnicy (...) korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 25.000 zł w zamian za ustalenie przez nią w wewnętrznym systemie teleinformatycznego ww. (...) danych dotyczących gruntów położonych na terenie (...) W. o nieuregulowanym statusie prawnym co do osoby właściciela, które następnie M. K. (2) wbrew warunkom określonym w art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17.05.1989 r. ( Dz.U. (...) tj.), udostępnienie im z tego systemu odnośnie stanu własności nieruchomości położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...)

tj. o czyn z art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XX w okresie od co najmniej 28.03.2013r. do 6.06.2013r. w W. i S., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez A. D. (1), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nw. nieruchomości gruntowej - działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) przy ul. (...) w W., stanowiącego mienie znacznej wartości - 4.018.194 zł., w ten sposób że A. D. (1) udostępnił swoje dane osobowe, w dniu 28.03.2013r. w Kancelarii Notarialnej G. P. (1) w S. złożył do protokołu dziedziczenia rep (...) nieprawdziwe oświadczenie co do osób spadkobierców po rodzicach -A. D. (2) i I. D. (1), zatajając, iż w chwili śmierci ww. żyła siostra A. D. (3), w wyniku czego uzyskał poświadczający nieprawdę dokument w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia po ww. osobach rep (...) oraz podpisał wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, po czym P. L. (1) złożył ww. dokumenty w dniu 3.06.2013r. do Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, załączając do nich podrobiony przez J. S. (1) dokument w postaci aktu własności ziemi nr rep. (...) z dnia 21.03.1973r. wydany przez Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej (...) na dane uprawnionych A. i I. D. (1), wprowadzając pracownika Sądu w błąd co do rzetelności złożonych dokumentów i praw A. D. (1) do podanej nieruchomości i wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu w dniu 6.06.2013r. do księgi wieczystej (...), że A. D. (1) jest właścicielem tej nieruchomości, czym działał na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXI w okresie od 28.06.2013r. do. 15.07.2013r. w W. i w S., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej z góry powziętym zamiarem, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez A. D. (1), P. L. (1) i A. W., polegającego na przeniesieniu prawa własności nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) pochodzącej z czynu zabronionego polegającego na przywłaszczeniu przez A. D. (1) prawa własności tej nieruchomości w dniu 6.06.2013 r., w ten sposób że w dniu 28.06.2013 r. w kancelarii notarialnej w S. przy ul. (...) przed notariuszem G. P. (1), P. L. (1) wspólnie z A. W. dokonał fikcyjnego zakupu ww. nieruchomości od A. D. (1), a następnie P. L. (1) ponownie pomógł do przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości pochodzącej z korzyści związanych z popełnieniem ww. czynu zabronionego, sprzedając w dniu 15.07.2013 r. w ww. kancelarii notarialnej na rzecz A. W. połowę udziału w tej nieruchomości, czym znacznie utrudnił stwierdzenie jej przestępczego pochodzenia

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXII działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w W., w dniu 21.10.2013 r., kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez A. W., polegającego na doprowadzeniu A. K. (1), P. G. (1), J. K. (1), A. K. (2) oraz W. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 700.000 zł, poprzez zawarcie przez A. W. w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed notariuszem T. W. (1) z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży w dniu 21.10.2013 r. ww. nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) za podaną powyżej kwotę, zatajając że nieruchomość ta ma wadę prawną

tj. o przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art.294 § l k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXIII w okresie 17.01.2014r. - 3.02.2014r. w W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, kierował poprzez P. L. (1) i G. T. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez A. D. (1), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nw. nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) działka nr (...) z obrębu (...) - o dużej wartości - 535.723 zł, poprzez podrobienie postanowienia Sądu Okręgowego w W. sygn. V Co 697/41 z dnia 21.12.1942 r. stwierdzającego rzekome nabycie przez A. D. (2) prawa do spadku po zmarłej B. W., które wraz z wnioskiem o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości oraz poświadczającym nieprawdę dokumentem w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) oraz I. D. (1) numer repertorium nr (...) złożono w dniu 17.01.2014 r. do Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, czym wprowadzono w błąd pracownika Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, co do rzetelności złożonych dokumentów i praw A. D. (1) do tej nieruchomości i podstępnie wyłudzono w dniu 03.02.2014 r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej numer (...), że A. D. (1) jedynym właścicielem wymienionej wyżej nieruchomości, czym działano na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXIV w 2014 r. dacie bliżej nieustalonej, lecz nie później niż 6.03.2014r. w W., działają w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, przy użyciu wytworzonych w celu przestępczym pieczęci na dane notariusza G. P. (1), podrobił wspólnie i w porozumieniu z P. L. (1) notarialny dokument w postaci Aktu Poświadczenia Dziedziczenia Rep (...) po A. D. (2) i I. D. (1), który został sporządzony faktycznie w dniu 14.03.2013 r. przez notariuszem G. P. (1), zmieniając jego datę wystawienia i następnie kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. L. (1), który przedłożył ww. dokument w dniu 6.03.2014r. w Urzędzie Skarbowym W. (...) /tymczasowa siedziba przy ul. (...) w W. /wraz z 2 deklaracjami zgłoszeniowymi SD-Z2 i dwoma wnioskami podpisanym przez A. D. (1) o wydanie zaświadczenia w zakresie potwierdzenia uregulowania podatku od spadków i darowizn

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXV w dniu 14.03.2014 r. w W., działając w zorganizowanej grupie przestępczej, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego G. T. (1) polegającego na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 zł J. K. (1), A. K. (1), A. K. (2) i P. G. (1) oraz usiłowaniu doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem ww. pokrzywdzonych w kwocie znacznej wartości 700.000zł, poprzez zawarcie przez G. T. (1) działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez A. D. (1) w kancelarii notarialnej T. W. (1) przy ul. (...) w W. z ww. pokrzywdzonymi jako kupującymi umowy przedwstępnej sprzedaży wskazanej nieruchomości za cenę łącznie 700.000 zł i przyjęcie kwoty 20.000zł zadatku, zatajając przed kupującymi że nieruchomość ta ma wadę prawną

tj. o czyn z art. l8 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXVI w dniu 5.04.2014r. w S., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. L. (1), G. T. (1) i M. W., polegającego na przeniesieniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) nr działki (...) z obrębu (...) oznaczonej księgą wieczystą nr (...) -pochodzącej z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego przez A. D. (1) polegającego na przywłaszczeniu w dniu 03.02.2014r. prawa własności tej nieruchomości, poprzez zawarcie przez G. T. (1), działającego w imieniu i na rzecz A. D. (1) na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa z dnia 14.11.2013r., umowy sprzedaży w Kancelarii Notarialnej K. L. (1) ww. nieruchomości na rzecz kupującego - M. W., czym znacznie utrudniono stwierdzenie przestępczego pochodzenia ww. nieruchomości i jej zajęcie

tj. o czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 299 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

B. Ż. (1)

c. T. i A. z domu C.

urodz. (...) w K.

oskarżonej o to, że:

I działając w W. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, pod bezpośrednim kierownictwem M. M. (1) i J. S. (1), w okresie od co najmniej 28.11.2011r. do 8.12.2011 r. przywłaszczyła prawa własności dwóch nieruchomości - działki nr (...) z obrębu (...) oraz działki nr (...) z obrębu (...) położonych w W. D. (...), stanowiących mienie znacznej wartości - łącznie 1.698.797 zł, w ten sposób, iż udostępniła M. M. (1) swoje dane osobowe, poświadczające nieprawdę dokumenty - notarialne akty poświadczenia dziedziczenia po T. C. i A. C. z dnia 12.07.2011 rep (...) i (...) r. uzyskane w wyniki wprowadzenia asesora notarialnego K. B. w Kancelarii Notarialnej A. U. (1) w W. w błąd co do faktycznych osób spadkobierców po ww. osobach oraz podpisała dwa wnioski o założenie ksiąg wieczystych dla nw. nieruchomości, które to dokumenty następnie M. M. (1) złożył wraz z sfałszowanym aktem własności ziemi z dnia 21 XII 1973r. nr (...) wydanym rzekomo dla uprawnionego T. C. przez Komisję ds. Uwłaszczenia (...)Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej W. w dniu 29.11.2011 r. w Sądzie Rejonowym dla (...) w W. Wydział (...) Ksiąg Wieczystych, wprowadzając pracownika Sądu w błąd co do rzetelności ww. dokumentów i rzekomych praw własności J. Ż. do ww. nieruchomości, w wyniku czego B. Ż. (1) uzyskała w dniu 8.12.2011 r. poświadczające nieprawdę wpisy do ksiąg wieczystych nr (...) założonych dla tych nieruchomości, iż jest jedynym ich właścicielem, czym działała na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., przy czym czynu tego dopuściła się w stanie ograniczającym w znacznym stopniu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 11 § 2k.k. i 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

II działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu w W. w okresie 23.12.2011r. do 4.01.2012r., pod kierownictwem M. M. (1) doprowadziła M. J. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 770.000 zł, w ten sposób w dniu 23.12.2011 r. przed notariuszem L. Z. w W., podpisała z M. J. (1) akt notarialny rep A nr (...), obejmujący przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) za cenę 770.000 zł, wprowadzając tego nabywcę w błąd co do braku wady prawnej sprzedawanej przez siebie nieruchomości, a następnie w dniu 4.01.2012r. udzieliła M. M. (1) notarialnego pełnomocnictwa do sprzedaży tej nieruchomości, którą następnie M. M. (1) zbył w dniu 5.01.2012r. w jej imieniu jak pełnomocnik, na rzecz M. J. (1), przy czym czynu tego dopuściła się w stanie ograniczającym w znacznym stopniu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

orzeka:

1.  oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie I i za to na podstawie art. 258 § 3 k.k. skazuje go na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

2.  oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego:

a)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie II i III tego, że w okresie od co najmniej listopada 2009r. do 25.06.2010r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. K. (1) i B. S. (1) (poprzednio L.), polegającego na tym, iż B. S. (1) (poprzednio L.) wykorzystując osobę L. T. (1) i P. T. i ich dane osobowe, posługując się notarialnym pełnomocnictwem L. T. (1) z dnia 2.02.2010r. doprowadziła do założenia księgi wieczystej nr (...) dla działek niezbudowanych nr (...) położonych w W. przy ul. (...)/(...) z obrębu (...) z wpisem osoby P. T. i L. T. (1) jako jedynych właścicieli ww. działek, w wyniku czego przywłaszczono prawa własności ww. nieruchomości stanowiącego mienie znacznej wartości w kwocie łącznej 2.984.198 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób że B. S. (1) (poprzednio L.) wprowadzając L. T. (1) i P. T. w błąd co do faktycznego charakteru podejmowanej przez nią czynności uzyskała od nich notarialne pełnomocnictwa, przedłożyła w Delegaturze Biura Geodezji i Katastru urzędu (...) W. w Dzielnicy (...) kopię w dniu 3.03.2010r. podrobionego uprzednio w celu użycia za autentyczny dokumentu w postaci wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z dnia 9.02.2010r., który został wydany faktycznie przez ww. Urząd w dniu 18.12.2009r., po czym wypisała wniosek o założenie księgi wieczystej, który po jego podpisaniu przez L. T. (1) złożyła w dniu 25.02.2010r. do Sądu, wraz z podrobionym w celu użycia za autentyczne przez J. S. (1) postanowieniem Sądu Okręgowego w W. z dnia 7.08.1941 r. sygn. V Co 697/40 stwierdzającym nabycie prawa do spadku po zmarłym Z. S. przez C. W., z którego to dokumentu wynikały fikcyjne prawa L. T. (1) i P. T. do ubieganie się o nabycie własności tej nieruchomości, wprowadzając tym samym podstępnie pracownika Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności przekładanych dokumentów, po czym w trakcie procedury zakładania księgi wieczystej podrobiła podpisy L. T. (1) na składanych do ww. Sądu w związku z zakładaniem tej księgi wieczystej dokumentach w postaci wniosku o rozpoznanie wniosku poza kolejnością, odpowiedzi na zarządzenie referendarza sądowego, wniosku o wydanie dokumentu, wniosku o wpis w księdze wieczystej, w wyniku których to czynności jako pełnomocnik L. i P. T. wyłudziła od pracownika ww. Sądu poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu w dniu 22.04.2010r. do założonej księgi wieczystej numer (...) osoby P. T. i L. T. (1) jako jedynych właścicieli ww. nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 25.06.2010r. doszło do doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 625.000 zł B. i A. B. (1) i w kwocie 375.000 zł R. i M. K. (1) w wyniku zawarcia przez B. S. (1) (poprzednio L.) przed notariuszem G. R. (1) w Kancelarii Notarialnej w W. przy Al. (...) z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży w/w nieruchomości objętej księgą wieczystą numer (...) po uprzednim wprowadzaniu ich w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.;

b)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie IV i V tego, że w okresie od 09.11.2010r. do 21.02.2011r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. K. (1), M. M. (1) i B. S. (1) (poprzednio L.) polegającego na przywłaszczeniu przez B. S. (1) (poprzednio L.) prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) - oznaczonej jako działki numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) stanowiącego mienie znacznej wartości 2.983.894 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób, iż uzyskał od pracownika Sądu Okręgowego (...) w W. E. W. (1) akta sprawy spadkowej sygn. I NS 38/98 z Sądu Rejonowego dla (...) wraz z oryginałem testamentu po H. B., polecił P. D. (1) podrobienie tego testamentu w celu użycia za autentyczny poprzez dopisanie dodatkowej treści o testowaniu na rzecz B. S. (1) (poprzednio L.) fikcyjnego aktu własności ziemi rep. (...) z dnia 21 XII 1973r., z którego to dokumentu wynikał rzekomy tytuł prawny do ubiegania się przez B. S. (1) (poprzednio L.) o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, a następnie podrobił w celu użycia za autentyczny ww. akt własności ziemi, który B. L. (1) złożyła, wraz z wnioskiem o założeniu księgi wieczystej do Sądu Rejonowego dla (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, wprowadzając tym samym podstępnie pracownika Sądu w błąd co do rzetelności przedłużonych dokumentów w wyniku czego uzyskała w dniu 10.01.2011r. poświadczający nieprawdę wpis w założonej księdze wieczystej (...), iż B. S. (1) (poprzednio L.) jest jedynym właścicielem tej nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 21.02.2011r. doszło do doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 1.400.000 zł A. P. (1) oraz W. W. (2) i E. W. (2) w wyniku zawarcie przez B. S. (1) (poprzednio L.) z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży w.w nieruchomości objętej księgą wieczystą (...) po uprzednim wprowadzaniu ich w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.;

c)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie VI i VII tego, że w okresie od 12.07.2011r. do 27.09.2011r. w W., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez B. S. (1) (poprzednio L.), P. K. (1) i osobę o ustalonych personaliach, polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), dzielnica W. - działki niezabudowanej numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) stanowiącego mienie znacznej wartości - 2.111.766 zł na szkodę spadkobierców po K. i M. M. (2), w ten sposób, że osoba o ustalonych personaliach działając w wykonaniu poleceń B. S. (1) (poprzednio L.) i P. K. (1) przy sporządzaniu aktu poświadczenia dziedziczenia wprowadziła w błąd notariusza K. B. - zastępcę notariusza w Kancelarii Notarialnej w W. przy ul. (...) lok.(...), poprzez zatajenie iż posiada żyjące rodzeństwo, w wyniku czego uzyskała w dniu 12.07.2011r. poświadczający nieprawdę akt dziedziczenia nr rep (...) i nr (...) po rodzicach, a następnie podpisała wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, który wraz z podrobionym w celu użycia za autentyczny przez J. S. (1) aktem własności ziemi numer (...) i ww. notarialnym aktem poświadczenia dziedziczenia został złożony w dniu 1.09.2011r. do Sądu Rejonowego dla (...) Wydział VI Ksiąg Wieczystych, wprowadzając tym samym podstępnie pracownika Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd, czym wyłudzono w dniu 09.09.2011 r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej numer (...), że osoba o ustalonych personaliach jest jedynym właścicielem wymienionej wyżej nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 27.09.2011r. doszło do doprowadzenia S. i B. Z. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 1.000.000 zł w wyniku zawarcie przez osobę o ustalonych personaliach w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed notariuszem P. O. z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży w.w nieruchomości objętej księgą wieczystą (...) po uprzednim wprowadzaniu ich w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.;

przy czym przyjmuje, iż czyny opisane w punktach 2a, 2b, 2c stanowią ciąg przestępstw z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. i za to na podstawie art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierza mu karę 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. orzeka względem oskarżonego J. S. (1) obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.:

a)  w zakresie czynu przypisanego w punkcie 2a kwoty 2.984.198 zł (dwa miliony dziewięćset osiemdziesiąt cztery tysiące sto dziewięćdziesiąt osiem złotych);

b)  w zakresie czynu przypisanego w punkcie 2b kwoty 2.983.894 zł (dwa miliony dziewięćset osiemdziesiąt trzy tysiące osiemset dziewięćdziesiąt cztery złote), w tym solidarnie do kwoty 298.389 zł (dwieście dziewięćdziesiąt osiem tysięcy trzysta osiemdziesiąt dziewięć złotych) wraz ze skazanym M. M. (1),

4.  oskarżonego J. S. (1) w ramach czynów zarzucanych w punkcie VIII, IX, X, XI uznaje za winnego tego, że w okresie od 29.11.2011r. do 04.06.2012r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował poprzez M. M. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez B. Ż. (1) polegającego na przywłaszczeniu prawa własności dwóch nieruchomości - działki nr (...) z obrębu (...) oraz działki nr (...) z obrębu (...) położonych w W. D. (...) przy ul. (...) stanowiącego mienie znacznej wartości - łącznie 1.698.797 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., poprzez podrobienie w celu użycia za autentyczny aktu własności ziemi nr (...), wskazującego na rzekomy tytuł prawny własności rodziców B. Ż. (1) do ww. nieruchomości, który to podrobiony dokument został złożony przez M. M. (1) jako autentyczny wraz z wnioskiem o założenie księgi wieczystej w dniu 29.11.2011r. w Sądzie Rejonowym dla (...) w W. Wydział (...) Ksiąg Wieczystych wraz z poświadczającymi nieprawdę notarialnymi aktami poświadczenia dziedziczenia po T. C. i A. C. z dnia 12.07.2011 rep (...) i (...) w wyniku czego wprowadzono tym samym podstępnie pracownika Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności tych dokumentów i praw B. Ż. (1) do nieruchomości, czym wyłudzono w dniu 8.12.2011r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisów do ksiąg wieczystych nr (...) założonych dla tych nieruchomości, iż B. Ż. (1) jest jedynym ich właścicielem, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w zakresie nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) w dniu 05.01.2012r. w W. doszło do doprowadzenia M. J. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 770.000 zł, poprzez zawarcie z ww. przez B. Ż. (1) w 23.12.2011 r. umowy przedwstępnej sprzedaży i następnie poprzez zawarcie przez M. M. (1) działającego jako pełnomocnik B. Ż. (1) w dniu 5.01.2012r. umowy sprzedaży w.w nieruchomości za kwotę 770.000 zł przed notariuszem L. Z. w W. przy ul. (...), po wprowadzaniu nabywcy w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, natomiast w zakresie nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), po uprzednim przeniesieniu w dniu 30.01.2012r. przed notariuszem K. L. (1) w Kancelarii Notarialnej w S. przy ul. (...) przez M. M. (1), posługującego się pełnomocnictwem notarialnym od B. Ż. (1) z 4.01.2012r., działającego w porozumieniu z W. G. (1), prawa własności w.w nieruchomości w wyniku fikcyjnej transakcji sprzedaży prawa własności tejże nieruchomości na rzecz W. G. (2), w celu udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia, działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej doszło do doprowadzenia w dniach 6.02.2012r i 4.06.2012r. M. B. (1) i A. B. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 1.540.000 zł, w ten sposób, iż W. G. (1) posługując się uzyskanym od M. M. (1) w drodze fikcyjnej umowy sprzedaży prawem własności w.w nieruchomości, przed notariuszem K. N. (2) w W. przy ul. (...), zawarła w dniu 6.02.2012 r. umowę przedwstępną sprzedaży oraz w dniu 4.06.2012r. umowę sprzedaży ww. nieruchomości z w.w osobami za kwotę 1.540.000zł, po wprowadzaniu nabywców w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 299 § 5 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. i za to na podstawie art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 299 § 5 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

5.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. orzeka względem oskarżonego J. S. (1) w zakresie czynu przypisanego w punkcie 4 obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W. kwoty 1 698 797 zł (jeden milion sześćset dziewięćdziesiąt osiem tysięcy siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych), w tym solidarnie do kwoty 500.000 zł (pięćset tysięcy złotych) wraz ze skazanym M. M. (1);

6.  oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego:

a)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie XIV i XV tego, że w okresie od co najmniej 01.10.2012r. do 21.12.2012r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez G. T. (1) polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości - działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) przy ul. (...) w W., stanowiącego mienie znacznej wartości łącznie 1.539.309 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., poprzez wprowadzenie przez G. T. (1) w błąd notariusza G. P. (1) prowadzącej kancelarię notarialną w S. przy ul. (...), w drodze złożenia w dniu 1.10.2012 r. do protokołu dziedziczenia po T. T. (2) rep (...) nieprawdziwego oświadczenia co do osób spadkobierców po ww. osobie, a następnie złożenie w dniu 31.10.2012r. w Sądzie Rejonowym dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych wniosku o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, wraz z podrobionym w celu użycia za autentyczny przez J. S. (1) aktem własności ziemi numer (...) z dnia 23.12.1973r. na dane uprawnionego T. T. (2) oraz poświadczającym nieprawdę odpisem aktu poświadczenia dziedziczenia po T. T. (2) numer repertorium (...) z 1.10.2012r., w wyniku czego podstępnie wprowadzono pracownika Sądu upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności przedłożonych dokumentów i rzekomych praw G. T. (1) do tej nieruchomości i wyłudzono w dniu 6.11.2012 r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej numer (...), że G. T. (1) jest współwłaścicielem wymienionych wyżej działek wraz z matką T. T. (3), po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 21.12.2012r. doszło do doprowadzenia (...) spółkę z o.o. w J. reprezentowanej przez S. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 300.000 zł. w wyniku zawarcia w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed asesorem notarialnym P. C. przez G. T. (1) posługującego się nadto pełnomocnictwem od T. T. (3) umowy sprzedaży ww. nieruchomości na rzecz (...) sp. z o.o po uprzednim wprowadzaniu S. K. (1) w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.;

b)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie XVI i XVII tego, że w okresie od 15.02.2013r. do 18.04.2013r. w W. i S. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez G. T. (1) polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości gruntowej działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) oraz (...) w obrębie ewidencyjnym (...) położonych przy ul. (...) w W. stanowiącego mienie znacznej wartości 1.324.221 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób, że podrobił w celu użycia za autentyczny dokument - akt własności ziemi nr (...), a następnie w dniu 15.02.2013r. P. L. (1) złożył w imieniu G. T. (1) do Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych podpisany przez G. T. (1) wniosek o założenie księgi wieczystej dla w.w nieruchomości, załączając do tego wniosku jako autentyczny ww. podrobiony akt własności ziemi oraz poświadczający nieprawdę dokument w postaci odpisu aktu poświadczenia dziedziczenia po T. T. (2) numer repertorium (...) sporządzony w dniu 1.10.2012r., czym wprowadzono podstępnie pracownika Sądu upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności przedłożonych dokumentów i praw G. T. (1) do tej nieruchomości i wyłudzono poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej nr (...), że G. T. (1) jest współwłaścicielem wymienionych wyżej działek wraz z matką T. T. (3), po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 18.04.2013r. doszło do doprowadzenia G. R. (2) i G. R. (3) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 880.000 zł w wyniku zawarcie w kancelarii notarialnej notariusza G. P. (1) w S. przy ul. (...) w W. przez G. T. (1) umowy sprzedaży ww. nieruchomości z w/w nabywcami, po uprzednim wprowadzaniu ich w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.;

c)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie XII i XIII tego, że w okresie od 16.11.2012r. do 23.08.2013r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, poprzez M. M. (1), który działał wspólnie i w porozumieniu z P. M. (1), kierował wykonaniem czynu zabronionego przez R. B. (1), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności trzech nieruchomości położonych w W. przy ul. (...)/ (...) - działek nr (...) z obrębu (...) stanowiącego mienie znacznej wartości - łącznie 3.843.690 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób, iż R. B. (1) uzyskał w wyniku wprowadzenia notariusza w błąd do co nieposiadania rodzeństwa, akty poświadczenia dziedziczenia po rodzicach T. i J. B. (2), sporządzone przed notariuszem K. L. (1) w Kancelarii Notarialnej w S. w dniu 16.11.2012r. - rep (...) i (...) i udzielił w dniu 28.11.2012r. M. M. (1) pełnomocnictwa notarialnego rep. A numer (...) do działania w jego imieniu, złożył podpisy na wnioskach o założenie ksiąg wieczystych podanych niżej nieruchomości, które to ww. wnioski o założenie ksiąg wieczystych M. M. (1) złożył w dniu 27.11.2012r. w imieniu R. B. (1) do Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, załączając do nich podrobiony w celu użycia za autentyczny wspólnie przez J. S. (1) i M. M. (1) dokument w postaci aktu własności ziemi nr (...), z którego to dokumentu wynikał fikcyjny tytuł prawny własności R. B. (2) do ww. nieruchomości, czym wprowadzono podstępnie pracownika Sądu upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności złożonych dokumentów i praw przysługujących R. B. (1) do ww. nieruchomości i wyłudzono w dniu 27.11.2012r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisów do założonych ksiąg wieczystych nr (...)/, z których wynikało, iż R. B. (1) jest jedynym właścicielem w/w nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej M. M. (1) w dniu 23.08.2013r. doprowadził I. i J. L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 800.000 zł, w ten sposób, że w Kancelarii Notarialnej U. W. w W. przy ul. (...) posługując się pełnomocnictwem notarialnym od R. B. (1) dokonał sprzedaży dwóch ww. nieruchomości za kwotę po 400.000 zł, na rzecz I. i J. L., po uprzednim wprowadzaniu nabywców w błąd co do stanu prawnego tychże nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomości te mają wadę prawną, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.;

przy czym przyjmuje, iż czyny opisane w punktach 6a, 6b, 6c stanowią ciąg przestępstw z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. i za to na podstawie art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

7.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. orzeka względem oskarżonego J. S. (1) obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.:

a)  w zakresie czynu przypisanego w punkcie 6a kwoty 1.539 309 zł (jeden milion pięćset trzydzieści dziewięć tysięcy trzysta dziewięć złotych), w tym solidarnie do kwoty 100.000 zł (sto tysięcy złotych) wraz ze skazanym P. L. (1) i do kwoty 20.000 zł (dwadzieścia tysięcy złotych) wraz ze skazanym G. T. (1);

b)  w zakresie czynu przypisanego w punkcie 6b kwoty 1.324 221 zł (jeden milion trzysta dwadzieścia cztery tysiące dwieście dwadzieścia jeden złotych), w tym solidarnie do kwoty 100.000 zł (sto tysięcy złotych) wraz ze skazanym P. L. (1) i do kwoty 20.000 zł (dwadzieścia tysięcy złotych) wraz ze skazanym G. T. (1);

c)  w zakresie czynu przypisanego w punkcie 6c kwoty 3 843 690 zł (trzy miliony osiemset czterdzieści trzy tysiące sześćset dziewięćdziesiąt złotych), w tym solidarnie do kwoty 500.000 zł (pięćset tysięcy złotych) wraz ze skazanym P. M. (1);

8.  oskarżonego J. S. (1) w ramach czynów zarzucanych w punkcie XVIII i XIX uznaje za winnego tego, że:

a)  w okresie października - listopada 2013r., daty bliżej nieustalonej w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, wspólnie i w porozumieniu z P. L. (1), udzielił M. K. (2) pełniącej funkcję głównego specjalisty w Wydziale Gospodarki Nieruchomościami (...) W. dla Dzielnicy (...) korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 15.000 zł w zamian za naruszenie przepisów prawa - udostępnienie J. S. (1) i P. L. (1) jako osobom nieuprawnionym, wbrew warunkom określonym w art. 24 ust. 5 pkt 3 Ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17.05.1989 r. ( Dz.U. 2010.193.1287 tj.) danych z ewidencji gruntów dotyczących osoby właściciela nieruchomości gruntowej położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...) z wewnętrznego systemu teleinformatycznego ww. (...), tj. popełnienia czynu z art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.;

b)  w okresie grudzień 2013 - luty 2014 r. daty bliżej nieustalonej w W., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, wspólnie i w porozumieniu z P. L. (1) udzielił M. K. (2) pełniącej funkcję głównego specjalisty w Wydziale Gospodarki Nieruchomościami (...) W. dla Dzielnicy (...) korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 25.000 zł w zamian za naruszenie przepisów prawa - ustalenie w wewnętrznym systemie teleinformatycznym ww. (...) danych dotyczących gruntów położonych na terenie (...) W. o nieuregulowanym statusie prawnym co do osoby właściciela i następnie udostępnienie J. S. (1) i P. L. (1) jako osobom nieuprawnionym, wbrew warunkom określonym w art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17.05.1989 r. ( Dz.U. 2010.193.1287 tj.), informacji z tego systemu odnośnie stanu własności nieruchomości położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...), tj. popełnienia czynu z art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

przy czym przyjmuje, że czynu opisane w punktach 8a i 8b stanowią ciąg przestępstw z art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. i za to na podstawie art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. skazuje go, a na podstawie art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

9.  oskarżonego J. S. (1) w ramach czynów zarzucanych w punkcie XX, XXI, XXII uznaje za winnego tego, że w okresie od co najmniej 28.03.2013r. do 21.10.2013r. w W. i S., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez A. D. (1), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości gruntowej - działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) przy ul. (...) w W., stanowiącego mienie znacznej wartości - 4.018.194 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób że A. D. (1) udostępnił swoje dane osobowe, w dniu 28.03.2013r. w Kancelarii Notarialnej G. P. (1) w S. złożył do protokołu dziedziczenia rep (...) nieprawdziwe oświadczenie co do osób spadkobierców po rodzicach -A. D. (2) i I. D. (1), zatajając, iż w chwili śmierci ww. żyła siostra A. D. (3), w wyniku czego uzyskał poświadczający nieprawdę dokument w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia po ww. osobach rep (...) oraz podpisał wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, po czym P. L. (1) złożył ww. dokumenty w dniu 3.06.2013r. do Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, załączając do nich podrobiony w celu użycia za autentyczny przez J. S. (1) dokument w postaci aktu własności ziemi nr rep.(...) z dnia 21.03.1973r. wydany przez Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej (...) na dane uprawnionych A. i I. D. (1), wprowadzając podstępnie pracownika Sądu upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności złożonych dokumentów i praw A. D. (1) do podanej nieruchomości czym wyłudzono poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu w dniu 6.06.2013r. do księgi wieczystej (...), że A. D. (1) jest właścicielem tej nieruchomości, po czym po uprzednim przeniesieniu w dniu 28.06.2013 r. w kancelarii notarialnej w S. przy ul. (...) przed notariuszem G. P. (1) prawa własności w.w nieruchomości na rzecz P. L. (1) i A. W., w wyniku fikcyjnego zakupu ww. nieruchomości od A. D. (1), a następnie ponownego przeniesienia w dniu 15.07.2013r. przez P. L. (1) własności przedmiotowej nieruchomości - połowy udziału, w ww. kancelarii notarialnej, na rzecz A. W., w celu udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia, doszło działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do doprowadzenia A. K. (1), P. G. (1), J. K. (1), A. K. (2), W. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 700.000 zł, w ten sposób, iż A. W. w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed notariuszem T. W. (1) zawarła z ww. osobami jako kupującymi umowę sprzedaży w dniu 21.10.2013r. ww. nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) za podaną powyżej kwotę, po wprowadzeniu nabywców w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości, poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 299 § 5 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. i za to na podstawie art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 299 § 5 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. skazuje go, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

10.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. orzeka względem oskarżonego J. S. (1) w zakresie czynu przypisanego w punkcie 9 obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W. kwoty 4.018.194 zł (cztery miliony osiemnaście tysięcy sto dziewięćdziesiąt cztery złote), w tym solidarnie do kwoty 200.000 zł (dwieście tysięcy złotych) wraz ze skazanym P. L. (1);

11.  oskarżonego J. S. (1) w ramach czynów zarzucanych w punkcie XXIII i XXV uznaje za winnego tego, że w okresie od 17.01.2014r. do 14.03.2014r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru kierował poprzez P. L. (1) i G. T. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez A. D. (1), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) działka nr (...) z obrębu (...) o wartości - 535.723 zł stanowiącego mienie znacznej wartości na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., poprzez podrobienie w celu użycia za autentyczny postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. V Co 697/41 z dnia 21.12.1942r. stwierdzającego rzekome nabycie przez A. D. (2) prawa do spadku po zmarłej B. W., które wraz z wnioskiem o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości oraz poświadczającym nieprawdę dokumentem w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) oraz I. D. (1) numer repertorium nr (...) złożono w dniu 17.01.2014r. do Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, czym podstępnie wprowadzono w błąd pracownika Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej, co do rzetelności złożonych dokumentów i praw A. D. (1) do tej nieruchomości i wyłudzono w dniu 03.02.2014r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej numer (...), że A. D. (1) jest jedynym właścicielem wymienionej wyżej nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 14.03.2014r. w W., doprowadzono do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 zł i usiłowano doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenie mieniem w kwocie 680.000 zł co stanowiło mienie znacznej wartości J. K. (1), A. K. (1), A. K. (2), P. G. (1) poprzez zawarcie przez G. T. (1) działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez A. D. (1) w kancelarii notarialnej T. W. (1) przy ul. (...) w W. z ww. pokrzywdzonymi jako kupującymi umowy przedwstępnej sprzedaży wskazanej nieruchomości za cenę 700.000 zł i przyjęcie kwoty 20.000 zł zadatku, po uprzednim wprowadzenie nabywców w błąd co do stanu prawnego w/w nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, do którego to czynu nie doszło na wskutek zorientowania się przez nabywców przed zawarciem umowy finalnej sprzedaży, że nieruchomość ta posiada wadę prawną, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zb z art. 13 § 1 k.k. w zw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. i za to na podstawie art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zb z art. 13 § 1 k.k. w zw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. skazuje go, a na podstawie art. 284 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

12.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. orzeka względem oskarżonego J. S. (1) w zakresie czynu przypisanego w punkcie 11 obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W. kwoty 535.723 zł (pięćset trzydzieści pięć tysięcy siedemset dwadzieścia trzy złote), w tym solidarnie do kwoty 100.000 zł (sto tysięcy złotych) wraz ze skazanym P. L. (1);

13.  oskarżonego J. S. (1) w ramach czynu zarzucanego w punkcie XXIV uznaje za winnego tego, że w 2014r. dacie bliżej nieustalonej, lecz nie później niż 6.03.2014r. w W., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, przy użyciu wytworzonych w celu przestępczym pieczęci na dane notariusz G. P. (1), wspólnie i w porozumieniu z P. L. (1) podrobił w celu użycia za autentyczny dokument notarialny w postaci Aktu Poświadczenia Dziedziczenia Rep (...) po A. D. (2) i I. D. (1), sporządzony faktycznie w dniu 14.03.2013r. przed notariuszem G. P. (1), poprzez zmianę daty jego wystawienia, który to dokument został następnie przedłożony jako autentyczny w dniu 6.03.2014r. w Urzędzie Skarbowym W. (...) przy ul. (...) w W. wraz z 2 deklaracjami zgłoszeniowymi SD- Z2 i dwoma wnioskami podpisanym przez A. D. (1) o wydanie zaświadczenia w zakresie potwierdzenia uregulowania podatku od spadków i darowizn, tj. popełnienia czynu z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawia art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. skazuje go, a na podstawie art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

14.  oskarżonego J. S. (1) w ramach czynu zarzucanego w punkcie XXVI uznaje za winnego tego, że w dniu 5.04.2014 r. w S., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. L. (1), G. T. (1) i M. W., polegającego na przeniesieniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) nr działki (...) z obrębu (...) oznaczonej księgą wieczystą nr (...) pochodzącego z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego przez A. D. (1) polegającego na przywłaszczeniu w dniu 03.02.2014 r. prawa własności w/w nieruchomości na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., poprzez zawarcie przez G. T. (1), działającego w imieniu i na rzecz A. D. (1) na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa z dnia 14.11.2013r., umowy sprzedaży w Kancelarii Notarialnej K. L. (1) ww. nieruchomości na rzecz kupującego - M. W., czym znacznie utrudniono stwierdzenie przestępczego pochodzenia ww. nieruchomości i jej zajęcie, tj. popełnienia czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. skazuje go, a na podstawie art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

15.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. w zw z art. 4 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone w punktach 1, 2, 4, 6, 8, 9, 11, 13, 14 i wymierza oskarżonemu J. S. (1) karę łączną 10 (dziesięciu) lat pozbawienia wolności;

16.  oskarżoną B. Ż. (1) w ramach zarzucanych jej w punkcie I i II czynów uznaje za winną tego, że w okresie od co najmniej 28.11.2011r. do 04.01.2012r. w W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, pod bezpośrednim kierownictwem M. M. (1) i J. S. (1) przywłaszczyła prawa własności dwóch nieruchomości - działki nr (...) z obrębu (...) oraz działki nr (...) z obrębu (...) położonych w W. D. (...), stanowiących mienie znacznej wartości - łącznie 1.698.797 zł, w ten sposób, iż udostępniła M. M. (1) swoje dane osobowe oraz poświadczające nieprawdę dokumenty - notarialne akty poświadczenia dziedziczenia po T. C. i A. C. z dnia 12.07.2011 rep (...) i (...) uzyskane w wyniki wprowadzenia asesora notarialnego K. B. w Kancelarii Notarialnej A. U. (1) w W. w błąd co do faktycznych osób spadkobierców po ww. osobach oraz podpisała dwa wnioski o założenie ksiąg wieczystych dla wskazanych nieruchomości, które to dokumenty następnie M. M. (1) złożył wraz z sfałszowanym aktem własności ziemi z dnia 21 XII 1973r. nr (...) wydanym rzekomo dla uprawnionego T. C. przez Komisję ds. Uwłaszczenia Wydział (...) Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej W. w dniu 29.11.2011r. w Sądzie Rejonowym dla (...) w W. Wydział (...) Ksiąg Wieczystych, wprowadzając tym samym podstępnie pracownika Sądu w błąd co do rzetelności ww. dokumentów i rzekomych praw własności B. Ż. (1) do ww. nieruchomości, w wyniku czego wyłudziła poświadczenie nieprawdy w dniu 8.12.2011r. w postaci wpisów do ksiąg wieczystych nr (...) założonych dla tych nieruchomości, iż jest jedynym ich właścicielem, czym działała na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., po czym działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła M. J. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 770.000 zł, co stanowiło mienie znacznej wartości, w ten sposób w dniu 23.12.2011 r. przed notariuszem L. Z. w W. podpisała z M. J. (1) akt notarialny rep A nr (...), obejmujący przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) za cenę 770.000 zł, po uprzednim wprowadzeniu nabywcy w błąd co do braku wady prawnej sprzedawanej przez siebie nieruchomości, a następnie w dniu 4.01.2012r. udzieliła M. M. (1) notarialnego pełnomocnictwa do sprzedaży tej nieruchomości, którą następnie M. M. (1) zbył w jej imieniu jako pełnomocnik na rzecz M. J. (1), przy czym w czasie popełnienia czynu jej zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, tj. popełnienia czynu z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.i za to na podstawie art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. skazuje ją, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierza jej karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

17.  na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. w zw z art. 4 § 1 k.k. orzeka względem oskarżonej B. Ż. (1) karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

18.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. w zw z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności wobec oskarżonej B. Ż. (1) warunkowo zawiesza na okres próby 4 (czterech) lat;

19.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu J. S. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 06 maja 2014r. do dnia 26 listopada 2015r., zaś oskarżonej B. Ż. (1) na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 29 października 2014 roku, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny i tym samym orzeczoną wobec tejże oskarżonej karę grzywny uznaje za wykonaną do wysokości 2 (dwóch) stawek dziennych,

20.  zasądza od Skarbu Państwa – kasa Sądu Okręgowego w W. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu na rzecz adw. P. R. kwotę 2220 zł (dwa tysiące dwieście dwadzieścia złotych) plus podatek VAT;

21.  na podstawie art. 44 § 2 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. w zw z art. 4 § 1 k.k. orzeka przepadek przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa wyszczególnionych pod pozycją od 1 do 2 na karcie 108 załącznika Drz nr 2;

22.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. dowody rzeczowe wyszczególnione w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/1/14 pod pozycją 1-4 na karcie 446-447 tom IC nakazuje zwrócić Sądowi Rejonowemu dla (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych; pod pozycją 1 na karcie 538 tom IVC nakazuje zwrócić Sądowi Rejonowemu dla (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych; pod pozycją 2 na karcie 538 tom IVC nakazuje zwrócić Sądowi Rejonowemu dla (...) Wydział (...)Ksiąg Wieczystych; pod pozycją 3 na karcie 538 tom IVC nakazuje zwrócić Sądowi Rejonowemu dla (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych; pod pozycją 1 na karcie 297 tom VB nakazuje zwrócić Sądowi Rejonowemu dla (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych; pod pozycją 1 na karcie 178 tom IXA i pod pozycją 1 na karcie 175 tom IXA nakazuje zwrócić Sądowi Rejonowemu dla (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych; pod pozycją 1 na karcie 325 tom XB nakazuje zwrócić Sądowi Rejonowemu dla (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych; pod pozycją od 1 do 4 na karcie 189 tom XIIIA nakazuje pozostawić w aktach sprawy; pod pozycją od 1 do 6 na karcie 4-5, pod pozycją 1 na karcie 9, pod pozycją 1 na karcie 13, pod pozycją od 1 do 3 na karcie 18-19, pod pozycją od 1 do 5 na karcie 23-24, pod pozycją 1 na karcie 28, pod pozycją od 1 do 12 na kartach 33-36, pod pozycją od 1 do 20 na kartach 41-46, pod pozycją od 2 do 12 i od 15 do 17 na karcie 51-55, pod pozycją od 1 do 26, od 29 do 88, od 90 do 102, 106, od 120 do 128 na kartach 64-89 załącznika Drz nr 1 nakazuje pozostawić w aktach sprawy; pod pozycją 1 na karcie 93 załącznika Drz nr 2 nakazuje zwrócić Sądowi Rejonowemu dla (...) Wydział (...) Cywilny; pod pozycją od 1 do 12 na kartach 98-101, pod pozycją od 1 do 7 na kartach 104-105 załącznika Drz nr 2 nakazuje pozostawić w aktach sprawy; pod pozycją 1 na karcie 111 nakazuje zwrócić archiwum dla Sądu Rejonowego dla (...); pod pozycja od 6 do 8, 10 do 36, od 38 do 40, od 43 do 104 na kartach 124-161, pod pozycją od 1 do 9 na kartach 174-176, pod pozycją od 1 do 5 na kartach 180-181 załącznika Drz nr 2 nakazuje pozostawić w aktach sprawy;

23.  zasądza na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty od oskarżonego J. S. (1) kwotę 600 zł (sześćset złotych), zaś od oskarżonej B. Ż. (1) kwotę 500 zł (pięćset złotych) i obciąża ich pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie w częściach ich dotyczących.

Sygn. akt XVIII K 155/15

UZASADNIENIE

a)  w zakresie czynu z punktu I aktu oskarżenia:

W okresie od co najmniej listopada 2009r. do 5 maja 2014r. na terenie W. istniała i funkcjonowała zorganizowana grupa przestępcza mającą na celu popełnianie przestępstw polegających na nieuprawnionym pozyskiwaniu z urzędów dzielnic (...) W. danych chronionych dotyczących nieruchomości gruntowych położonych na terenie (...) W. o nieuregulowanym staniem prawnym, tzw. „nn" oraz podrabianiu dokumentów w postaci aktów własności ziemi, postanowień sądów ze spraw spadkowych i następnie przywłaszczaniu w oparciu o wskazane dokumenty praw własności takich nieruchomości poprzez składanie do Sądu Rejonowego dla (...) -wydziałów właściwych dla ksiąg wieczystych wniosków o założenie księgi wieczystej wraz z podrobionymi dokumentami w postaci aktów własności ziemi bądź postanowieniami sądów ze spraw spadkowych z lat dawnych, czym wprowadzano pracowników Sądu w błąd co do rzetelności składanych dokumentów i praw osób wnioskodawców do tych nieruchomości, po czym po uzyskaniu wpisu do założonej księgi wieczystej dla takiej nieruchomości dokonywano ich sprzedaży na rzecz innych osób pokrzywdzonych, wprowadzając ich w błąd co do faktycznego stanu prawnego takiej nieruchomości, czym działano na szkodę m.in. Skarbu Państwa reprezentowanego przez prezydenta (...) W. oraz nowych nabywców nieruchomości.

Osobą kierującą wskazaną zorganizowaną grupą przestępczą był oskarżony J. S. (1). W/w był inicjatorem całego procederu przestępczego jakim zajmowała się wskazana zorganizowana grupa przestępcza oraz wydawał polecenia członkom grupy dotyczące tejże działalności przestępczej, w jego gestii leżało podejmowanie zasadniczych dla funkcjonowania grupy decyzji, określanie kierunków działania grupy, koordynowanie działalności uczestników grupy, werbowanie osób uczestniczących w popełnianiu poszczególnych przestępstw. Oskarżony J. S. (1) partycypował nadto w zyskach z działalności przestępczej wskazanej zorganizowanej grupy przestępczej.

W skład wskazanej zorganizowanej grupy przestępczej, w różnych okresach jej funkcjonowania, wchodzili m.in. P. L. (1), M. M. (1), G. T. (1), P. M. (1), M. K. (2).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań M. M. (1) (k. 3414-3424 tom VIIN, k. 3444-3452 tom VIIS, k. 3654-3657 tom VIIT, k. 4347-4351, k. 4352-4357, k. 4364-4365 tom VIIY, k. 4544-4545 tom VIIY, k. 4665-4667 tom VIIY, k. 4670-4678 tom VIIY, k. 4679-4685 tom VIIY, k. 4775-4777 tom VIIZ, k. 4778 tom VIIZ, k. 5070-5072 tom VIIŹA, k. 1723-1733 tom IX), zeznań P. L. (1) (k. 239-241, k. 341 tom VIIB, k. 560-564, k. 566-572 tom VIIC, k. 650-655 tom VIID, k. 1127-1129 tom VIIG, k. 1986-1990 tom VIIK, k. 2891-2893 tom VIIO, k. 3102-3104 tom VIIP, k. 3512-3516 tom VIIS, k. 4337- 4347, k. 4358-4363, k. 4367-4370 tom VIIX, k. 4429-4433, k. 4516-4518 tom VIIY, k. 1871-1881 tom X), odpisu wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 lutego 2016r. sygn. akt XVII K 245/15 (k. 3080-3122 tom XVI).

b)  w zakresie czynów z punktu II i III aktu oskarżenia:

W bliżej nieustalonym okresie, nie później niż w listopadzie 2009r. oskarżony J. S. (1) uzyskał od L. T. (1) informacje, iż ten posiada roszczenia spadkowe dotyczące bliżej nieustalonych nieruchomości na terenie dzielnicy (...) w W..

Po pewnym czasie oskarżony J. S. (1) przekazał L. T. (2), że za pośrednictwem M. D. (1) zlokalizował należącą w przeszłości do kręgu jego spadkodawców nieruchomość położoną w W. przy ul. (...)/(...) - działki niezbudowane nr (...) z obrębu (...).

L. T. (1) był przekonany, że wskazane nieruchomości wchodzą w skład należnej mu masy spadkowej.

W rzeczywistości w/w nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.. Wartość w/w nieruchomości wynosiła 2.984.198 zł.

Oskarżony J. S. (1) postanowił, że w/w nieruchomość zostanie przywłaszczona przy wykorzystaniu danych personalnych P. T. i L. T. (1).

Jednocześnie wkrótce oskarżony J. S. (1) zaoferował B. S. (1) (poprzednio L.) kwotę 100.000 zł za udział w czynnościach związanych z przywłaszczenia prawa własności wskazanych nieruchomości, na co w/w wyraziła zgodę.

M.in. w tym celu B. S. (1) (poprzednio L.) wraz z M. J. (2) udała się do L. do Wielkiej Brytanii celem uzyskania od brataL. T. (1) – P. T., pełnomocnictwa dla L. T. (1) celem przeprowadzenia postępowania spadkowego i reprywatyzacyjnego.

Także za namową oskarżonego J. S. (1) B. S. (1) (poprzednio L.) występowała do właściwych organów o uzyskanie wszelkich niezbędnych ku temu dokumentów, w tym m.in. do właściwego urzędu skarbowego.

Następnie oskarżony J. S. (1) podrobił dokument w postaci wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z dnia 9.02.2010r. i przekazał go B. S. (1) (poprzednio L.), a także postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7.08.1941 r. sygn. V Co 697/40 stwierdzające nabycie prawa do spadku po zmarłym Z. S. przez C. W. – siostrę matki L. T. (1).

W dniu 2.02.2010r. L. T. (1) udzielił B. S. (1) (poprzednio L.) pełnomocnictwo notarialne do zawarcia w jego imieniu umów sprzedaży udziałów w w/w nieruchomości.

Następnie w oparciu o tak wytworzone dokumenty B. S. (1) (poprzednio L.) złożyła w dniu 25.02.2010r. w Sądzie Rejonowym dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych podpisany przez L. T. (1) wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości.

W wyniku powyższego w dniu 22.04.2010r. został dokonany wpis do księgi wieczystej numer (...) z którego wynikało, że P. T. i L. T. (1) są jedynymi właścicieli ww. nieruchomości.

Wtedy oskarżony J. S. (1) polecił P. K. (1) znalezienie nabywców w/w nieruchomości i zajęcia się jej sprzedażą.

P. K. (1) zwrócił się w tym celu do agencji (...) w W.. Wkrótce jako potencjalny kupiec zgłosił się A. B. (1).

Oskarżony J. S. (1) wraz z B. S. (1) (poprzednio L.) brał następnie udział w spotkaniach z A. B. (1) dotyczących ustalenia ceny i warunków sprzedaży w/w nieruchomości.

W dniu 25.06.2010r. doszło w kancelarii notarialnej w W. przy Al. (...) przed notariuszem G. R. (1) do zawarcia umowy kupna-sprzedaży w/w nieruchomości przez B. i A. małżonków B. oraz R. i M. małżonków K. za łączną kwotę 1.000.0000 zł, w tym w kwocie 625.000 zł udział finansowy B. i A. B. (1) i w kwocie 375.000 zł udział finansowy R. i M. K. (1).

We wskazanych czynnościach osobami nadzorującymi B. S. (1) (poprzednio L.) z polecenie oskarżonego J. S. (1) byli P. K. (1) i S. I..

Wskazana kwota została wpłacona przez w/w w części w gotówce i w części na rachunek bankowy założony w tym celu przez B. S. (1) (poprzednio L.), która uzyskane środki finansowe w całości przekazała oskarżonemu J. S. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 276 VIIB, k. 3142 tom VIIP, k. 5488 tom VIIŹC), zeznania świadka P. K. (k. 4932, k. 4977-4981 tom VIIŹ, k. 5059-5061, k. 5140 tom VIIŹA), zeznania świadek B. S. (poprzednie L.) (k. 282-284 tom VIIB, k. 2944-2946 tom VIIO, k. 4655-4657 tom VIIZ), zeznania świadka L. T. (k. 410-414 tom IC, k. 591-593 tom ID), zeznania świadka A. B. (k. 594-596 tom ID), zeznania świadka R. K. (k. 614-615 tom ID), kserokopie postanowień spadkowych (k. 415-429 tom IC), protokół oględzin akt księgi wieczystej nr (...) wraz z załącznikami (k. 181-315 tom IB), wykaz dowodów rzeczowych nr 1/1/14 k. 446-447 tom IC), opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego (k. 1211-1259 tom VIIG).

c)  w zakresie czynów z punktu IV i V aktu oskarżenia:

Oskarżony J. S. (1) w nieustalonym czasie, nie później niż 9 listopada 2010r. uzyskał informacje dotyczące nieuregulowanego stanu prawnego nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) - oznaczonej jako działki numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...).

W/w nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.. Wartość w/w nieruchomości wynosiła 2.983.894 zł.

B. S. (1) (poprzednio L.) opowiedziała oskarżonemu J. S. (1) o tym, iż na podstawie testamentu po H. B. odziedziczyła mieszkanie w W. przy ul. (...) i że testament ten został złożony do akt sprawy spadkowej Sądu Rejonowego dla (...) sygn. akt I NS 38/98. Jednocześnie wiedząc jakim procederem przestępczym zajmuje się oskarżony J. S. (1) B. S. (1) (poprzednio L.) wyraziła chęć zarobienia pieniędzy uczestnicząc w popełnieniu przestępstwa.

Wówczas oskarżony J. S. (1) zaproponował B. S. (1) (poprzednio L.) by ta dysponując postanowieniem sądu o stwierdzeniu nabycia spadku na podstawie testamentu po H. B. pomogła mu w przejęciu nieruchomości położnej w W. przy ul. (...). Oskarżony J. S. (1) poinformował w/w, iż wykorzystując swoje kontakty w sądach uzyska akta sprawy spadkowej po H. B., po czym dokona zmian w testamencie jej dotyczącym i w ten sposób dojdzie do przejęcia nieruchomości.

B. S. (1) (poprzednio L.) zgodziła się na propozycję oskarżonego J. S. (1).

Oskarżony J. S. (1) polecił wtedy nadto B. S. (1) (poprzednio L.) dostarczenie mu odpisu postanowienia o nabyciu przez w/w spadku po H. B., co ta wkrótce uczyniła.

Następnie oskarżony J. S. (1) sporządził dokument w postaci aktu własności ziemi nr (...) rep. (...) z dnia 21 grudnia 1973r. z którego to dokumentu wynikał fikcyjny tytuł prawny H. B. do w/w nieruchomości.

Oskarżony J. S. (1) skontaktował się także z E. W. (1) - urzędniczką z Sądu Okręgowego (...) w W., której zaproponował kwotę 20.000 zł za udostępnienie mu akt sprawy spadkowej sygn. akt I NS 38/98 z Sądu Rejonowego dla (...). E. W. (1) przystała na propozycję oskarżonego J. S. (1).

Wkrótce oskarżony J. S. (1) za pośrednictwem E. W. (1) otrzymał akta sprawy spadkowej sygn. I NS 38/98 z Sądu Rejonowego dla (...) wraz z oryginałem testamentu po H. B..

Następnie w miejscu swego zamieszkania w miejscowości Z. oskarżony J. S. (1) podyktował P. D. (1) treść fałszywego testamentu H. B. poprzez dopisanie dodatkowej treści o testowaniu na rzecz B. S. (1) (poprzednio L.) aktu własności ziemi rep. (...) z dnia 21 XII 1973r. oraz polecił w/w podpisanie się za H. B. na tak sfałszowanym dokumencie.

Po czym oskarżony J. S. (1) spalił oryginał testamentu po H. B. i do akt sądowych sygn. akt I NS 38/98 załączył testament podrobiony przez P. D. (1).

Następnego dnia oskarżony J. S. (1) polecił M. M. (1) i P. K. (1) odwiezienie akt I NS 38/98 wraz z podrobionym testamentem po H. B. E. W. (1) w rejon Sądu Okręgowego dla (...) w W., wejście od ul. (...).

Po kilku dniach za wyniesienie z sądu i przekazanie wskazanych akt E. W. (1) otrzymała od J. S. (1) i M. M. (1) kwotę 20.00 zł.

Następnie w oparciu o tak wytworzone dokumenty, za namową oskarżonego J. S. (1), B. S. (1) (poprzednio L.) złożyła w Sądzie Rejonowym dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości.

W wyniku powyższego w dniu 10.01.2011r. został dokonany wpis do księgi wieczystej numer (...), z którego wynikało, że B. S. (1) (poprzednio L.) jest jedynym właścicielem tejże nieruchomości.

Wtedy oskarżony J. S. (1) polecił P. K. (1) znalezienie nabywców w/w nieruchomości i zajęcie się jej sprzedażą.

P. K. (1) umieścił ogłoszenie w internecie o sprzedaży wskazanej nieruchomości. W/w uczestniczył także wraz z B. S. (1) (poprzednio L.) w spotkaniu z potencjalnym nabywcami nieruchomości.

W dniu 21.02.2011r. doszło w kancelarii notarialnej notariusza P. O. w W. przy ul. (...) do zawarcia umowy kupna-sprzedaży w/w nieruchomości przez A. P. (1) oraz W. i E. małżonków W. z B. S. (1) (poprzednio L.) za kwotę 1.400.000 zł.

B. S. (1) (poprzednio L.) na wskazane czynności notarialne została zawieziona przez oskarżonego J. S. (1), który oczekiwał w samochodzie w pobliżu siedziby kancelarii notarialnej, a po dokonaniu wskazanych czynności odebrał od w/w wypis aktu notarialnego.

Wskazana kwota została wpłacona na rachunek bankowy w(...) Bank B. S. (1) (poprzednio L.), która po dokonaniu jej wypłacenia w trzech transzach przekazała pieniądze P. K. (1), a ten oskarżonemu J. S. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 276-278 tom VIIB, k. 1981 tom VII P, k. k. 3504 -3505tom VIIS, k. 5488 tom VIIŹC), zeznania świadka P. K. (k. 5059-5061, k. 5140 tom VIIŹA), zeznania świadka M. M. (k. 3448-3451 VIIS, k. 4544 VIIY, k. 4670-4672, k. 4681-4683, k. 4776-4777 tom VIIZ), zeznania świadek B. S. (poprzednie L.) (k. 284-286 tom VIIB, k. 2946-2947, k. 4658-4660, k. 4662-4663, k. 4679-4681 tom VIIZ), zeznania świadka P. D. (k. 3783 tom VIIT), zeznania świadka A. P. (k. 290-293 tom VB), zeznania świadka W. W. (k. 286-289 tom VB), zeznania świadek E. W. (k. 4672-4676 tom VIIZ), kserokopię aktu własności ziemi (k. 83 tom VA), kserokopię testamentu (k. 86-87 tom VA), kserokopię dokumentów z księgi wieczystej kw nr (...) (k. 64-105 tom VA), protokół oględzin księgi wieczystej kw nr (...) wraz z załącznikami (k. 189-249 tom VB), wykaz dowodów rzeczowych nr (...) (k. 297 tom VB), protokół oględzin akt o stwierdzenie nabycia spadku po H. B. wraz z załącznikami (k. 320-380 tom VB), opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego (k. 1335-1351 tom VIIH).

d)  w zakresie czynów z punktu VI i VII aktu oskarżenia:

Oskarżony J. S. (1) w bliżej nieustalonym okresie, nie później niż 12 lipca 2011r. uzyskał informacje dotyczące stanu prawnego nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), dzielnica W. - działki niezabudowanej numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...).

W/w nieruchomość posiadała nieuregulowany stan prawny – wchodziła w skład masy spadkowej po K. i M. małżonkach M.. Wartość w/w nieruchomości wynosiła 2.111.766 zł.

Oskarżony J. S. (1) postanowił, że w/w nieruchomość zostanie przywłaszczona na dane personalne osoby o ustalonych personaliach (tj. B. Ż. (1)).

Jednocześnie oskarżony J. S. (1) polecił B. S. (1) (poprzednio L.) uczestniczenie wraz z osobą o ustalonych personaliach (B. Ż. (1)) podczas czynności związanych z uzyskaniem dokumentów potrzebnych do przywłaszczenia prawa własności wskazanej nieruchomości.

Nadto oskarżony J. S. (1) używając maszyny do pisania sporządził dokument w postaci aktu własności ziemi numer 91/1/73 z dnia 20 marca 1973r. na dane T. C. – ojca osoby o ustalonych personaliach (tj. B. Ż. (1)).

Osoba o ustalonych personaliach (B. Ż. (1)) udała się do kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) lok. 1, gdzie złożyła przed notariuszem K. B. - zastępcę notariusz A. U. (2) nieprawdziwe oświadczenia co do osób spadkobierców po rodzicach T. i A. C. zatajając, iż posiada żyjące rodzeństwo, w wyniku czego uzyskała w dniu 12.07.2011r. poświadczający nieprawdę akt dziedziczenia nr rep (...) i nr (...) po rodzicach.

Następnie w oparciu o tak wytworzone dokumenty osoba o ustalonych personaliach (B. Ż. (1)) złożyła w dniu 01.09.2011r. w Sądzie Rejonowym dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości.

W wyniku powyższego w dniu 09.09.2011r. został dokonany wpis do księgi wieczystej numer (...), że osoba o ustalonych personaliach (B. Ż. (1)) jest jedynym właścicielem wymienionej wyżej nieruchomości.

We wskazanych czynnościach osobie o ustalonych personaliach (B. Ż. (1)), zgodnie z poleceniem oskarżonego J. S. (1), towarzyszyła B. S. (3) (poprzednio L.).

W dniu 27.09.2011r. doszło w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed notariuszem P. O. do zawarcia umowy kupna-sprzedaży w/w nieruchomości przez S. i B. Z. (1) za kwotę 1.000.000 zł. Na wskazane czynności osoba o ustalonych personaliach (B. Ż. (1)) wraz z B. S. (3) (poprzednio L.) zostały przywiezione przez oskarżonego J. S. (1).

Wskazana kwota została wpłacona na rachunek bankowy założony w tym celu przez osobę o ustalonych personaliach (B. Ż. (1)). Środki pieniężne po ich wypłaceniu zostały następnie przekazane oskarżonemu J. S. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 276-278 VIIB, k. 3508 tom VIIS, k. 5488 VIIŹC), zeznania świadka P. K. (k. 5059-5061, k. 5140 tom VIIŹA), zeznania świadek B. S. (poprzednie L.) (k. 286-287 tom VIIB, k. 2962-2964 tom VIIO, k. 4655-4657 tom VIIZ), zeznania świadka S. Z. (k. 40-42, k. 143-145 tom IIA), zeznania świadek B. Z. (k. 49-51 tom IIA), zeznania świadka K. K. (k. 2-3 tom IIA), zeznania świadka J. K. (k. 255-256 tom IIB, k. 2007 tom XI), zeznania świadka S. Z. (k. 53 tom IIA, k. 2129 tom XI), zeznania świadka D. P. (k. 298 tom IIB, k. 2414 tom XIII), zeznania świadek J. P. (k. 232-235 tom IIB, k. 2415 tom XIII), zeznania świadka A. P. (k. 248 tom IIB, k. 2415-2416 tom XIII), wyjaśnienia oskarżonej B. Ż. (k. 515 tom IIC, k. 2636-2637 tom VIIN,), zeznania świadek M. P. (k. 239 tom IIB, k. 2721-2722 tom XIV), zeznania świadka T. B. (k. 267 tom IIB, k. 2722 tom XIV), zeznania świadka S. B. (k. 269 tom IIB, k. 2722-2723 tom XIV), zeznania świadek M. P. (k. 315 tom IIB, k. 2723 tom XIV), zeznania świadka T. M. (k. 307 tom IIB, k. 2726 tom XIV), zeznania świadek A. K. (k. 360 tom IIB, k. 2729-2730 tom XIV), zeznania świadek J. K. (k. 356 tom IIB, k. 2730 tom XIV), zeznania świadka G. K. (k. 328 tom IIB, k. 2731 tom XIV), zeznania świadek J. G. (k. 263 tom IIB, k. 2822-2823 tom XV), zeznania świadek T. J. (k. 257-258 tom IIB, k. 2823 tom XV), zeznania świadek K. G. (k. 243-244 tom IIB, k. 2823 tom XV), zeznania świadek B. B. (k.290-292 tom IIB, k. 2823 tom XV), zeznania świadek B. K. (k. 320 tom IIB, k. 2918-2919 tom XV), zeznania świadka Z. B. (k. 283 tom IIB, k. 2921 tom XV), zeznania świadka A. B. (k. 342-343 tom IIB, k. 2922 tom XV), zeznania świadka T. S. (k. 251-252 tom IIB, k. 2922 tom XV odpisy postanowień (k. 6-9 tom IIA), odpisy z księgi wieczystej (k. 10-16 tom IIA), wypis aktu notarialnego rep A nr (...) (k. 43-48 tom IIA), kserokopie dokumentów z akt księgi wieczystej kw nr (...) (k. 75-140 tom IIA), kserokopie dokumentów z akt sprawy IV K 150/13 (k. 150-175 tom IIA), opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego (k. 1260-1274 tom VIIH).

e)  w zakresie czynów z punktu VIII, IX, X i XI aktu oskarżenia, w zakresie czynów zarzucanych osk. B. Ż. w punktach I i II aktu oskarżenia:

Oskarżony J. S. (1) w bliżej nieustalonym okresie, nie później niż 29 listopada 2011r., uzyskał informacje dotyczące nieuregulowanego stanu prawnego dwóch nieruchomości działki nr (...) z obrębu (...) oraz działki nr (...) z obrębu (...) położonych w W. D. (...) przy ul. (...) figurujących jako nieruchomości o statusie „n.n”.

W/w nieruchomości stanowiły własność Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.. Wartość w/w nieruchomości wynosiła łącznie 1.698.797 zł.

Oskarżony J. S. (1) postanowił, że nieruchomości te zostaną przywłaszczone na dane personalne oskarżonej B. Ż. (1), zaś osobą zajmującą się wraz z oskarżoną B. Ż. (1) uzyskaniem wszystkich niezbędnych dokumentów i dokonaniem czynności notarialnych związanych z dokonaniem tego przestępstwa będzie M. M. (1).

Oskarżony J. S. (1) poinformował o tym oskarżoną B. Ż. (1), która zgodziła się na jego propozycję.

Oskarżony J. S. (1) używając maszyny do pisania sporządził dokument w postaci aktu własności ziemi nr rep.(...) z dnia 21.12.1973r. wydany przez Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej W. (...) na dane T. C. – ojca oskarżonej B. Ż. (1).

Nadto oskarżony J. S. (1) przekazał M. M. (1) poświadczające nieprawdę notarialne akty poświadczenia dziedziczenia po rodzicach oskarżonej B. T. C. i A. C. z dnia 12.07.2011 rep (...) i 21/20/2011r.

Po czym oskarżony J. S. (1) polecił M. M. (1) uzyskanie i zgromadzenie pozostałych dokumentów na potrzeby przywłaszczenia prawa własności wskazanej nieruchomości.

Oskarżona B. Ż. (1) miała świadomość, iż nie odziedziczyła żadnych nieruchomości po swoim zmarłym ojcu T. C., jak również że jej rodzice nie byli właścicielami żadnych nieruchomości na terenie W..

Oskarżona B. Ż. (1) podpisała wnioski o założenie ksiąg wieczystych dla ww. nieruchomości do Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych.

W oparciu o tak wytworzone dokumenty następnie M. M. (1), za namową oskarżonego J. S. (1), złożył w dniu 29.11.2011r. podpisane przez oskarżoną B. Ż. (1) wnioski o założenie ksiąg wieczystych dla ww. nieruchomości wraz z podrobionym aktem własności ziemi nr (...) oraz poświadczającymi nieprawdę notarialnymi aktami poświadczenia dziedziczenia po T. C. i A. C. z dnia 12.07.2011 rep (...) i 21/20/2011r.

W wyniku powyższego w dniu 08.12.2013r. zostały dokonane wpisy do ksiąg wieczystych nr (...) założonych dla tych nieruchomości, z których wynikało, iż B. Ż. (1) jest jedynym ich właścicielem.

Następnie oskarżony J. S. (1) polecił M. M. (1) zajęcie się sprzedażą wskazanych nieruchomości. W tym celu M. M. (1) zwrócił się do agencji (...) w W..

Wkrótce jako potencjalny nabywca nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) położonej przy ul. (...) za pośrednictwem wskazanej agencji zgłosił się do M. M. (1) M. J. (1). Oskarżony J. S. (1) wyraził zgodę na zawarcie transakcji i wysokość ceny ustalonej przez M. M. (1) z w/w.

W dniu 23.12.2011r. oskarżona B. Ż. (1) przed notariuszem L. Z. w W. przy ul. (...) zawarła z M. J. (1) umowę przedwstępną sprzedaży w/w nieruchomości za kwotę 770.000 zł. Przy dokonaniu wskazanych czynności notarialnych towarzyszył oskarżonej B. Ż. (1) M. M. (1).

W dniu 04 stycznia 2012r. oskarżona B. Ż. (1) działając z polecenie oskarżonego J. S. (1), w biurze należącym do oskarżonego przy ul. (...) w W., przed notariuszem K. L. (1) mającą kancelarię notarialną w S. przy ul. (...) udzieliła pełnomocnictwa notarialnego M. M. (1) do sprzedaży wskazanych nieruchomości.

Po czym w dniu 05.01.2012r. M. M. (1) działającego jako pełnomocnik B. Ż. (1) w dniu 5.01.2012r. przed notariuszem L. Z. w W. przy ul. (...) zawarł umowę finalną sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. (...) objętej księgą wieczystą nr (...).

Zapłata za w/w nieruchomość nastąpiła na rachunek bankowy należący do oskarżonej B. Ż. (1), którego pełnomocnikiem był M. M. (1). W/w wypłacił pieniądze uzyskane we wskazany sposób i przekazał je oskarżonemu J. S. (1).

Oskarżona B. Ż. (1) za udział we wskazanych transakcjach uzyskała kwotę pieniężną w nieustalonej wysokości od oskarżonego J. S. (1).

Następnie oskarżony J. S. (1) wpadł na pomysł przeniesienia prawa własności nieruchomości położonej przy ul. (...) objętej księgą wieczystą (...) na inną osobę. Transakcja sprzedaży miała być fikcyjna bez dokonania zapłaty za prawo własności nieruchomości. Powodem dokonania tej transakcji przez oskarżonego J. S. (1) było utrudnienie ustalenia przestępczego pochodzenia wskazanej nieruchomości a także obawy co do sprawnego przeprowadzenia transakcji sprzedaży nieruchomości z uwagi na problemy zdrowotne oskarżonej B. Ż. (1).

Oskarżony J. S. (1) o zwerbowanie fikcyjnego nabywcy zwrócił się do
M. M. (1). M. M. (1) jako taką osobę wskazał swoją matkę W. G. (2).

Oskarżony J. S. (1) polecił M. M. (1) zorganizowanie czynności notarialnych związanych z przeniesieniem prawa własności wskazanej nieruchomości na W. G. (2).

Nadto oskarżony J. S. (1) przekazał w/w pieniądze na opłacenie kosztów notarialnych związanych z tą transakcją.

Po czym w dniu 30.01.2012r. przed notariuszem K. L. (1) w Kancelarii Notarialnej w S. przy ul. (...) doszło do przeniesienia prawa własności w/w nieruchomości w wyniku umowy sprzedaży przez M. M. (1), posługującego się pełnomocnictwem notarialnym od B. Ż. (1) z 4.01.2012r. na W. G. (2). W. G. (1) w trakcie dokonywania wskazanej czynności notarialnej, oświadczyła, iż uiściła całą należność z tytułu kupna w/w nieruchomości w kwocie 1.400.000 zł. W rzeczywistości W. G. (1) nie dokonała żadnej zapłaty na rzecz M. M. (1) z tego tytułu.

Po pewnym czasie jako potencjalni nabywcy w/w nieruchomości do M. M. (1) za pośrednictwem agencji obrotu nieruchomościami zgłosili się M. B. (1) i A. B. (2).

Oskarżony J. S. (1) wydawał dyspozycje M. M. (1) jak prowadzić negocjacje z w/w dotyczące sprzedaży w/w nieruchomości.

Następnie W. G. (1) przed notariuszem K. N. (2) w W. przy ul. (...), zawarła w dniu 6.02.2012 r. umowę przedwstępną sprzedaży oraz w dniu 4.06.2012r. umowę sprzedaży ww. nieruchomości z w.w osobami za kwotę 1.540.000zł.

Zapłata za w/w nieruchomość nastąpiła na rachunek bankowy należący do W. G. (2), która po dokonaniu wypłaty tychże środków przekazała je M. M. (1), a ten przekazał je oskarżonemu J. S. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 3140 VIIP, k. 3508 tom VIIS, k. 5488-5490 tom VIIŹC), zeznania świadka M. M. (k. 3415-3419, k. 3448 tom VIIS, k. 3657 tom VIIT, k. 4544 VIIY), wyjaśnienia oskarżonej B. Ż. (k. 515 tom IIC, k. 2636-2637 tom VIIN, k. 5491-5492 tom VIIŹC), zeznania świadek W. G. (k. 3335-3336 tom VIIR, k. 5722 tom VIIŹD), zeznania świadka M. J. (k. 250-253 tom IXB), zeznania świadka M. B. (k. 244-247 tom IXB), zeznania świadek A. B. (k. 286-288 tom IXB), zeznania świadek K. L. (k. 4646-4647 tom VIIZ), protokół oględzin akt księgi wieczystej kw nr (...) wraz z załącznikami (k. 51-110 tom IXA), protokół oględzin akt księgi wieczystej kw nr (...) wraz z załącznikami (k. 135-171 tom IXA), wykaz dowodów rzeczowych nr (...) k. 175 tom IXA), opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego (k. 2412-2429, k. 2444-2461 tom VIIM).

f)  w zakresie czynów z punktu XII i XIII aktu oskarżenia:

Oskarżony J. S. (1) przekazał M. M. (1) informacje na czym polega przestępczy proceder dotyczący przywłaszczania prawa własności nieruchomości o statusie n/n, a następnie sprzedaży przywłaszczonych nieruchomości innym osobom, tj. nieruchomości o jakim stanie prawnym kwalifikują się do tego procederu, jakie dokumenty są niezbędne do dokonania przywłaszczenia prawa własności nieruchomości. Oskarżony J. S. (1) udzielił też instrukcji M. M. (1) na czym ma polegać jego rola w kontynuowaniu przestępczego procederu w którym wcześniej współuczestniczył z oskarżonym.

W bliżej nieustalonym okresie, nie później niż 16 listopada 2012r. oskarżony J. S. (1) i M. M. (1) uzyskali informacje dotyczące nieuregulowanego stanu prawnego nieruchomości położonych w W. przy ul. (...)/ (...) - działek nr (...) z obrębu (...).

W/w działki stanowiły własność Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.. Wartość w/w nieruchomości wynosiła 3.843.690 zł.

Oskarżony J. S. (1) postanowił, że w/w nieruchomości zostaną przywłaszczona na dane personalne R. B. (1), tj. osoby którą zapoznał M. M. (1).

W tym celu oskarżony J. S. (1), M. M. (1), P. M. (1) udali się do R. do miejsca zamieszkania R. B. (1). Podczas spotkania z R. B. (1), w którym oprócz w/w uczestniczył nadto mężczyzna o nieustalonych personaliach, oskarżony J. S. (1) zaproponował R. B. (1) udział w przestępczym procederze, poinformował go na czym miała by polegać jego rola oraz zapewnił w/w, że z tego tytułu uzyska wynagrodzenie w kwocie 40.000 zł – 50.000 zł.

Oskarżony J. S. (1) polecił także M. M. (1) by ten zajął się wszelkimi kwestiami niezbędnym do popełnienia przestępstw dotyczącego trzech działek nr (...) z obrębu (...) położonych w W. przy ul. (...)/ (...).

Oskarżony J. S. (1) przekazał nadto M. M. (1) wypełniony lecz nie podpisany fałszywy akt własności ziemi nr (...), z którego to dokumentu wynikał fikcyjny tytuł prawny J. B. (2) - matki R. B. (1) do w/w nieruchomości oraz polecił M. M. (1) podpisanie się w miejscach niewypełnionych na tymże dokumencie, co ten uczynił.

Wkrótce M. M. (1) zajął się zgromadzeniem pozostałych niezbędnych dokumentów dla R. B. (1) oraz uzyskaniem przez R. B. (1) aktu poświadczenia dziedziczenia po rodzicach T. i J. B. (2).

W tym celu M. M. (1) zawiózł R. B. (1) do kancelarii notarialnej notariusz K. L. (1) do S. i doprowadził do uzyskania przez w/w w dniu 16.11.2012r. aktów poświadczenia dziedziczenia po rodzicach T. i J. B. (2) - rep (...) i (...).

R. B. (1) będąc pouczonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń, oświadczył wówczas, że jest jedynym spadkobiercą po rodzicach T. i J. B. (2) pomimo, iż posiadał rodzeństwo.

M. M. (1) poniósł koszty w/w czynności notarialnych z udziałem R. B. (1).

Następnie M. M. (1) w dniu 27.11.2012r. w imieniu R. B. (1) złożył do Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych podpisane przez R. B. (1) wnioski o założenie ksiąg wieczystych w/w nieruchomości, załączając do nich podrobiony dokument w postaci aktu własności ziemi nr (...).

W wyniku powyższego w dniu 27.11.2012r. zostały dokonane wpisy do ksiąg wieczystych (...), z których wynikało, iż R. B. (1) jest jedynym właścicielem w/w nieruchomości.

W dniu 28.11.2012r. R. B. (1) udzielił notarialnie, działając z polecenie M. M. (1), pełnomocnictwa notarialnego rep. A numer (...) dla M. M. (1) do działania w jego imieniu w związku ze sprzedażą dwóch spośród trzech w/w działek.

Następnie M. M. (1) zgłosił się do agencji obrotu nieruchomościami celem dokonania sprzedaży wskazanych nieruchomości.

Wcześniej cena sprzedaży w/w nieruchomości została ustalona przez M. M. (1) z oskarżonym J. S. (1). Po tym jak za pośrednictwem agencji obrotu nieruchomościami do M. M. (1) zgłosili się potencjalni kupujący - I. i J. L., oskarżony J. S. (1) przekazał M. M. (1), iż zgadza się na dokonanie transakcji z w/w.

W dniu 23.08.2013r. w kancelarii notarialnej notariusz U. W. w W. przy ul. (...) M. M. (1) posługując się pełnomocnictwem notarialnym od R. B. (1) dokonał sprzedaży dwóch działek nr (...) z obrębu (...) przy ul. (...)/ (...) w W. za kwotę po 400.000 zł, łącznie 800.000 zł na rzecz I. i J. L..

Wskazana kwota została wpłacona przez nabywców na rachunek bankowy M. M. (1), który następnie połowę tej kwoty przekazał oskarżonemu J. S. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: zeznania świadka M. M. (k. 3420-3421, k. 3422-3423 tom VIIS, k. 4544-4546 VIIY), częściowo zeznania świadka R. B. (k. 2683-2687 tom VIIN), zeznania świadek K. L. (k. 4647 tom VIIZ), zeznania świadek I. L. (k. 310-313 tom IXB), kserokopię aktu poświadczenia dziedziczenia (k. 14-15 i k. 16-17 tom IXA), pełnomocnictwa (k. 43-44 tom IXA), kserokopię akt księgi wieczystej nr (...) (k. 11-25 tom IXA), kserokopię akt księgi wieczystej nr (...) (k. 28-50 tom IXA), kserokopię akt księgi wieczystej nr (...) (k. 113-134 tom IXA), opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego (k. 2318-2335, k. 2347-2365 i k. 2380-2398 tom VIIŁ).

f) w zakresie czynów z punktu XIV i XV aktu oskarżenia:

Oskarżony J. S. (1) i P. L. (1) za pośrednictwem M. K. (2) będącej pracownikiem (...) W. - D. (...) w bliżej nieustalonym okresie, nie później niż 1 października 2012r. uzyskali informacje z ewidencji gruntów dotyczące stanu prawnego nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) działki nr (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...).

W/w nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.. Wartość w/w nieruchomości wynosiła 1.539.309 zł.

G. T. (1) wykonujący prace remontowe na zlecenie oskarżonego J. S. (1) i zamieszkujący na terenie zajmowanej przez niego posesji, wiedząc jakim procederem zajmuje się oskarżony J. S. (1) sam zaproponował swoją osobę jako współuczestnika przestępczego procederu, na co oskarżony J. S. (1) zgodził się i o czym po pewnym czasie poinformował P. L. (1).

Oskarżony J. S. (1) postanowił, że w/w nieruchomość zostanie przywłaszczona na dane personalne G. T. (1).

Jednocześnie oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) i G. T. (1) nakłonienie matki G. T. (1) – T. T. (3) do uczestniczenia w czynnościach związanych z przywłaszczeniem prawa własności w/w nieruchomości – tj. pełnienia przez w/w funkcji tzw. fikcyjnego spadkobiercy.

Następnie oskarżony J. S. (1) używając maszyny do pisania sporządził dokument w postaci aktu własności ziemi numer (...) z dnia 23.12.1973r. na dane T. T. (2) – ojca G. T. (1). Na w/w dokumencie w miejscu „Komisja ds. Uwłaszczenia” podpis złożył m.in. P. L. (1).

Oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) uzyskanie i zgromadzenie dokumentów na potrzeby przywłaszczenia prawa własności wskazanej nieruchomości. W tym celu P. L. (1) wraz z G. T. (1) udali się m.in. do notariusz G. P. (1) prowadzącej kancelarię notarialną w S. przy ul. (...), gdzie G. T. (1) złożył w dniu 1.10.2012 r. do protokołu dziedziczenia po T. T. (2) rep (...) nieprawdziwe oświadczenia co do kręgu osób spadkobierców po w/w.

Także P. L. (1) na polecenie oskarżonego J. S. (1) zajął się zawiezieniem notariusz G. P. (1) do miejsca zamieszkania T. T. (3) w S. przy ul. (...) celem złożenia analogicznego oświadczenia.

Zarówno G. T. (1) jak i T. T. (3) będąc pouczonymi o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń oświadczyli, że są jedynymi spadkobiercami po T. T. (2), pomimo, iż G. T. (1) posiadał wówczas dwie siostry W. R. i S. W. będące spadkobiercami po jego ojcu.

Następnie w oparciu o tak wytworzone dokumenty, za namową oskarżonego J. S. (1), został złożony przez G. T. (1) i P. L. (1) w dniu 31.10.2012r. w Sądzie Rejonowym dla W. (...)Wydział Ksiąg Wieczystych wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości wraz ze sporządzonym przez oskarżonego J. S. (1) fałszywym aktem własności ziemi numer (...) z dnia 23.12.1973r. na dane T. T. (2) oraz poświadczającym nieprawdę odpisem aktu poświadczenia dziedziczenia po T. T. (2) numer repertorium (...) z 1.10.2012r

W wyniku powyższego w dniu 06.11.2012r. został dokonany wpis do księgi wieczystej numer (...), że G. T. (1) jest współwłaścicielem wymienionych wyżej działek wraz z matką T. T. (3).

Oskarżony J. S. (1) polecił następnie P. L. (1) umieszczenie w internecie ogłoszenia o sprzedaży w/w nieruchomości, a następnie skontaktowanie się w celu jej sprzedaży za kwotę 300.000 zł ze S. K. (1) – prezesem zarządu (...) spółka z o.o. w J., a także złożenie wniosku do (...) D. (...) o dokonanie wycinki drzew na terenie wskazanej nieruchomości, od czego S. K. (1) uzależniał jej zakup.

W dniu 21.12.2012r. doszło w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed asesorem notarialnym P. C. do zawarcia umowy kupna-sprzedaży w/w nieruchomości przez spółkę (...) spółka z o.o. w J. reprezentowaną przez S. K. (1) za kwotę 300.000 zł.

W czynnościach notarialnych jako osoba nadzorująca G. T. (1) działającego w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik swej matki T. T. (3), uczestniczył P. L. (1).

Wskazana kwota została wpłacona przez S. K. (1) na rachunek bankowy G. T. (1), którego pełnomocnikiem był P. L. (1). P. L. (1) wypłacił w/w kwotę i przekazał ją oskarżonemu J. S. (1), który dokonał podziału pieniędzy między siebie, P. L. (1), G. T. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 638-639 VIID, k. 3140-3142 VIIP), zeznania świadka P. L. (k. 239-240 tom VIIB, k. 568-569 tom VIIC, k. 651 tom VIID, k. 3103 tom VIIP, k. 4369 tom VIIX, k. 4516-4517 tom VIIY), częściowo zeznania świadka G. T. (k. 246-248 tom VIIB), zeznania świadka S. K. (k. 527-530 tom IVC), zeznania świadek G. P. (k. 5830-5834 tom VIIŹD), protokół oględzin akt kw nr (...) (k. 257-320 tom IVB), wykaz dowodów rzeczowych nr (...)- (...) k. 538-539 tom IVC), opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego (k. 1295-1311 tom VIIH).

g) w zakresie czynów z punktu XVI i XVII aktu oskarżenia:

Oskarżony J. S. (1), w bliżej nieustalonym okresie, nie później niż 15 lutego 2013r., w oparciu o wydruki danych z ewidencji gruntów, uzyskał informacje dotyczące nieuregulowanego stanu prawnego działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) oraz (...) w obrębie ewidencyjnym (...) położonych przy ul. (...) w W..

W/w nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.. Wartość w/w nieruchomości wynosiła 1.324.221 zł.

Oskarżony J. S. (1) postanowił, że w/w nieruchomość zostanie przywłaszczona na dane personalne G. T. (1).

Jednocześnie oskarżony J. S. (1) namówił P. L. (1) do uczestniczenia w czynnościach związanych z przywłaszczeniem prawa własności w/w nieruchomości.

Następnie oskarżony J. S. (1) używając maszyny do pisania sporządził dokument w postaci aktu własności ziemi numer (...) z dnia 23.11.1973r. na dane T. T. (2) – ojca G. T. (1), na którym to dokumencie następnie oskarżony J. S. (1) i P. L. (1) złożyli podpisy.

Oskarżony J. S. (1) polecił także P. L. (1) uzyskanie i zgromadzenie dokumentów na potrzeby przywłaszczenia prawa własności wskazanej nieruchomości m.in. wypisu i wyrysu z rejestru gruntów.

Następnie, za namową oskarżonego J. S. (1), P. L. (1) w dniu 15.02.2013r. złożył w Sądzie Rejonowym dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych podpisany przez G. T. (1) wniosek o założenie księgi wieczystej dla w/w nieruchomości wraz ze sporządzonym przez oskarżonego J. S. (1) fałszywym aktem własności ziemi numer (...) z dnia 23.11.1973r. na dane T. T. (2) oraz poświadczającym nieprawdę odpisem aktu poświadczenia dziedziczenia po T. T. (2) numer repertorium (...) z 1.10.2012r.

W wyniku powyższego w dniu 19.02.2013r. został dokonany wpis do księgi wieczystej nr (...), że G. T. (1) jest współwłaścicielem wymienionych wyżej działek wraz z matką T. T. (3).

Oskarżony J. S. (1) polecił następnie P. L. (1) udanie się do właścicieli stacji paliw znajdującej się na nieruchomości sąsiedniej z w/w nieruchomością – G. R. (2) i G. R. (3) i zaproponowanie im nabycia przedmiotowej nieruchomości, na co w/w wyrazili zgodę.

Oskarżony J. S. (1) wraz z P. L. (1) uczestniczył nadto w jednym ze spotkań z G. R. (2) i G. R. (3) podczas którego to spotkania została ustalona wysokość ceny zakupu nieruchomości.

W dniu 15.03.2013r. P. L. (1) umówił z notariusz G. P. (1), prowadzącą kancelarię notarialną w S. przy ul. (...), sporządzenie w miejscu zamieszkania T. S. (2) ul. (...) czynności notarialnego pełnomocnictwa nr Rep. (...) dla G. T. (1) do sprzedaży w/w działek położonych w W. przy ul. (...). W tym samym dniu we wskazanej kancelarii została zawarta umowa przedwstępna sprzedaży w/w nieruchomości nr rep. (...) między G. T. (1) działającym w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik swej matki T. T. (3), a G. R. (2) i G. R. (3).

W dniu 18.04.2013r. w miejscu zamieszkania T. S. (2) ul. (...) przed notariuszem G. P. (1) prowadzącą kancelarię notarialną w S. przy ul. (...), doszło do zawarcia umowy kupna-sprzedaży nr rep. (...) w/w nieruchomości przez G. R. (2) i G. R. (3) od G. T. (1) działającego w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik swej matki T. T. (3) za kwotę 880.000 zł.

W czynnościach notarialnych jako osoba nadzorująca G. T. (1) uczestniczył P. L. (1).

Wskazana kwota została wpłacona przez nabywców na rachunek bankowy G. T. (1), którego pełnomocnikiem był P. L. (1). P. L. (1) wypłacił w/w kwotę i przekazał oskarżonemu J. S. (1), który dokonał jej podziału między siebie, P. L. (1) i G. T. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 639-639 VIID, k. 3140VIIP, ), zeznania świadka P. L. (k. 240 tom VIIB, k. 652 tom VIID, k. 3103 tom VIIP, k. 4369 tom VIIX), częściowo zeznania świadka G. T. (k. 246-248 tom VIIB), zeznania świadek G. P. (k. 5831-5832 tom VIIŹD), zeznania świadka G. R. (k. 558-561 tom IVC), zeznania świadek G. R. (k. 563-565 tom IVC), protokół oględzin akt kw nr WA6M/00489717/9 (k. 209-256 tom IVB), wykaz dowodów rzeczowych nr 10528-10530/14 k. 538 tom IVC), opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego (k. 1374-1391 tom VIIH).

h) w zakresie czynów z punktu XVIII i XIX aktu oskarżenia:

Oskarżony J. S. (1) w związku z procederem przestępczym przywłaszczania nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym powiedział P. L. (1) o konieczności pozyskiwanie informacji o takich nieruchomościach.

Po pewnym czasie w nieustalonym dniu 2013r. P. L. (1) przekazał oskarżonemu J. S. (1), iż zna osobę będącą pracownikiem (...) W. - D. (...) – swoją sąsiadką M. K. (2) mogącą mieć dostęp do takich informacji i danych.

Oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) udanie się do M. K. (2) celem ustalenia stanu prawnego wskazanej przez siebie nieustalonej nieruchomości.

Wtedy P. L. (1) udał się do mieszkania M. K. (2) z prośbą o sprawdzenie stanu prawnego nieustalonej nieruchomości. M. K. (2) wówczas odmówiła takiego sprawdzenia informując P. L. (1), że nieruchomość ta nie znajduje się w jej rejonie.

P. L. (1) poinformował o powyższym oskarżonego J. S. (1).

Oskarżony J. S. (1) po upływie około miesiąca - dwóch miesięcy w nieustalonym dniu w okresie październik-listopad 2013r. przekazał P. L. (1) listę nieruchomości odnośnie których chciał uzyskać informację co do ich stanu prawnego i wręczając wskazaną listę P. L. (1) polecił w/w, by ten zwrócił się ponownie do M. K. (2) o uzyskanie informacji co do stanu prawnego tych nieruchomości z danych ewidencji gruntów dotyczących osoby właściciela z wewnętrznego systemu teleinformatycznego (...) W. w zamian za gratyfikacje finansowe.

Wtedy P. L. (1) ponownie udał się do M. K. (2), przekazał jej propozycję gratyfikacji finansowych w zamian za udostępnianie i przekazywanie jemu i oskarżonemu J. S. (1) informacji co do stanu prawnego nieruchomości z danych ewidencji gruntów dotyczących osoby właściciela z wewnętrznego systemu teleinformatycznego (...) W..

M. K. (2) przystała wówczas na propozycję korupcyjną przekazaną jej przez P. L. (1). Wtedy P. L. (1) zadzwonił do oskarżonego J. S. (1) z pytaniem, czy ten to akceptuje, na co oskarżony J. S. (1) wyraził zgodę.

M. K. (2) w okresie m.in. października 2013r. – luty 2014r. była zatrudniona w Urzędzie (...) W. dla Dzielnicy (...) i pełniła funkcję głównego specjalisty w Wydziale Gospodarki Nieruchomościami.

M. K. (2) wzięła listę przekazaną jej przez P. L. (1). Po czym wkrótce w okresie października – listopada 2013r. M. K. (2) przekazała P. L. (1) m.in. wydruk danych z ewidencji gruntów dotyczących osoby właściciela nieruchomości gruntowej położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...) z wewnętrznego systemu teleinformatycznego (...).

Po czym P. L. (1) ustalił z M. K. (2), iż pieniądze za udostępnienie wskazanych danych zostaną jej przekazane po tym jak wydruki te dostarczy oskarżonemu J. S. (1) i ten przekaże mu pieniądze z tego tytułu dla M. K. (2).

M. K. (2) przystała na wskazaną propozycję ze strony P. L. (1).

Następnie, po przekazaniu wskazanego wydruku oskarżonemu J. S. (1), obejrzeniu przez w/w działki przy ul. (...), oskarżony J. S. (1) przekazał P. L. (1) 15.000 zł dla M. K. (2), które ten wkrótce dał M. K. (2), informując w/w, że są to pieniądze od J. S. (1).

Następnie w okresie grudzień 2013 - luty 2014 r. daty bliżej nieustalonej M. K. (2) znalazła w wewnętrznym systemie w wewnętrznym systemie teleinformatycznym (...) W. - D. (...) informacje dotyczące stanu prawnego nieruchomości położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...) – tj. nieruchomość o statusie „n/n”.

Wówczas M. K. (2) skontaktowała się z P. L. (1), poinformowała w/w, że znalazła nieruchomość o interesującym jego i oskarżonego J. S. (1) stanie prawnym, zażądała przekazania pieniędzy za udzielnie informacji w tym zakresie.

Wtedy P. L. (1) skontaktował się z oskarżonym J. S. (1), który postanowił, że nieruchomość ta zostanie przywłaszczona na dane personalne A. D. (1).

Po czym P. L. (1) przekazał M. K. (2) pieniądze w kwocie 25.000 zł za powyższe ustalenie w wewnętrznym systemie teleinformatycznym (...) W. - D. (...) stanu własności nieruchomości położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...) i przekazanie wydruków ze wskazanego sytemu teleinformatycznego.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 330 tom VIIB, k. 637-638 VIID), zeznania świadka P. L. (1) (k. 239-241 tom VIIB, k. 659 tom VIID, k. 561-563 tom VIIC, k. 650-651 tom VIID, k. 1128 tom VIIG), zeznania świadek M. K. (2) (k. 789-799 tom VIID, k. 1127-1129 tom VIIG, k. 5281-5283, k. 5326-5327 tom VIIŹB) oraz dokumentację (k. 170 Zał. Drz. Nr II).

i)  w zakresie czynu z punktu XX, XXI i XXII aktu oskarżenia:

Po uzyskaniu informacji od M. K. (2) dotyczących stanu własności nieruchomości gruntowej - działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) przy ul. (...) w W. oskarżony J. S. (1) w bliżej nieustalonym dniu, nie wcześniej niż 28.03.2013r., postanowił, że nieruchomość ta zostanie przywłaszczona na dane personalne A. D. (1), o czym poinformował P. L. (1).

W tym celu oskarżony J. S. (1) pojechał wraz z P. L. (1) do S. celem zwerbowania i nakłonienie A. D. (1) w uczestniczeniu w dokonaniu tego przestępstwa. Oskarżony J. S. (1) zaproponował wówczas A. D. (1) za udział w przestępstwie kwotę 20.000 zł.

A. D. (1) przystał na propozycję oskarżonego J. S. (1).

W/w nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.. Wartość w/w nieruchomości wynosiła 4.018.194 zł.

Oskarżony J. S. (1) używając maszyny do pisania sporządził dokument w postaci aktu własności ziemi nr rep.(...) z dnia 21.03.1973r. wydany przez Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej (...) na dane A. i I. D. (1) – rodziców A. D. (1), na którym podpisał się w miejscu rzekomych wystawców dokumentu.

Po czym oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) uzyskanie i zgromadzenie dokumentów na potrzeby przywłaszczenia prawa własności wskazanej nieruchomości, w tym, m.in. uzyskanie odpisów skróconych aktów zgonu rodziców A. D. (1).

W tym celu m.in. A. D. (1) uzyskał akt poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) i I. D. (1) rep. A. nr (...) z którego wynikać miało, że w/w jest jedynym spadkobierca po w/w. W trakcie wskazanej czynności A. D. (1) za namową oskarżonego J. S. (1) złożył w dniu 28.03.2013r. przed notariuszem G. P. (1) nieprawdziwe oświadczenia, iż nie posiada rodzeństwo, pomimo iż w rzeczywistości posiadał rodzeństwo.

Oskarżony J. S. (1) pokrył koszty opłat notarialnych związanych z w/w czynnościami notarialnymi.

W oparciu o tak wytworzone dokumenty następnie, za namową oskarżonego J. S. (1), został złożony w dniu 03.06.2013r przez P. L. (1) a podpisany przez A. D. (1) do Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości wraz ze sporządzonym przez oskarżonego J. S. (1) aktem własności ziemi nr rep.(...) z dnia 21.03.1973r. wydanym przez Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej (...) na dane uprawnionych A. i I. D. (1) – rodziców A. D. (1) oraz aktem poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) i I. D. (1) rep. A. nr (...).

W wyniku powyższego w dniu 06.06.2013r. został dokonany wpis do księgi wieczystej numer (...), z którego wynikało, że A. D. (1) jest właścicielem w/w nieruchomości.

Następnie oskarżony J. S. (1) wpadł na pomysł przeniesienia prawa własności w/w nieruchomości na inną osobę. Transakcja sprzedaży miała być fikcyjna bez dokonania zapłaty za prawo własności nieruchomości.

Powodem dokonania tej transakcji przez oskarżonego J. S. (1) było utrudnienie ustalenia przestępczego pochodzenia wskazanej nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...), a także chęć uzyskanie kredytu bankowego przez oskarżonego J. S. (1) na dane personalne innej osoby, tj. P. L. (1) i A. W..

Oskarżony J. S. (1) do dokonania wskazanej czynności prawnej związanej z przeniesieniem prawa własności w/w nieruchomości zwerbował jako fikcyjną nabywcę w/w nieruchomości swoją znajomą A. W.. A. W. miała świadomość, iż będzie to czynność fikcyjna, że nie będzie dokonywała żadnej zapłaty ceny na rzecz sprzedającego oraz, że nieruchomość ta posiada wady prawne.

Oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) zorganizowanie czynności notarialnych związanych z przeniesieniem prawa własności wskazanej nieruchomości na niego i A. W..

Nadto oskarżony J. S. (1) przekazał P. L. (1) pieniądze na opłacenie kosztów notarialnych związanych z tą transakcją.

Po czym w dniu 28.06.2013 r. w kancelarii notarialnej w S. przy ul. (...) przed notariuszem G. P. (1) doszło do przeniesienia prawa własności w/w nieruchomości na rzecz P. L. (1) i A. W., w wyniku fikcyjnego zakupu w/w nieruchomości od A. D. (1), a następnie ponownego przeniesienia w dniu 15.07.2013r. przez P. L. (1) własności przedmiotowej nieruchomości - połowy udziału, w w/w kancelarii notarialnej, na rzecz A. W..

Następnie oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) zamieszczenie ogłoszenia w internecie o sprzedaży wskazanej nieruchomości i znalezienie nabywców.

Wówczas jako potencjalni nabywcy w/w nieruchomości do P. L. (1) i A. W. zgłosili się A. K. (1), P. G. (1), J. K. (1), A. K. (2).

Oskarżony J. S. (1) wydawał dyspozycje P. L. (1) jak prowadzić negocjacje z w/w dotyczące sprzedaży w/w nieruchomości.

Następnie 21.10.2013r. w kancelarii notariusz T. W. (1) przy ul. (...) w W. A. W. zawarła z A. K. (1), P. G. (1), J. K. (1), A. K. (2), W. K. jako kupującymi umowę sprzedaży w/w nieruchomości za kwotę 700.000 zł.

Zapłata za w/w nieruchomość nastąpiła na rachunek bankowy należący do A. W. w (...) Bank. A. W. dokonała wypłaty wpłaconych środków i całą kwotę przekazała oskarżonemu J. S. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 637 VIID, k. 5488 tom VIIŹC), zeznania świadków: P. L. (k. 240 tom VIIB, k. 652-654 tom VIID, k. 3103 tom VIIP, k. 4516-4517 tom VIIY, k. 4724 tom VIIZ), A. D. (k. 253-259 tom VIIB, k. 5539 tom VIIŹC), A. K. (k. 226 tom IIIB), P. G. (k. 218 tom IIIB), J. K. (k. 237 tom IIIB), G. P. (k. 5832-5833 tom VIIŹD), A. W. (k. 100-103 tom VIIA), dokumenty z księgi wieczystej nr (...) (k. 330-450 tom IVB, k. 164 Zał. Drz. Nr II), opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego (k. 1415-1432 tom VIIH).

j) w zakresie czynów z punktu XXIII i XXV aktu oskarżenia:

Po uzyskaniu informacji od M. K. (2) dotyczących stanu własności nieruchomości położonej przy ul. (...) działka nr (...) z obrębu (...) nr KW (...) oskarżony J. S. (1) postanowił, że nieruchomość ta zostanie przywłaszczona na dane personalne A. D. (1), o czym poinformował P. L. (1).

W/w nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W.. Wartość w/w nieruchomości wynosiła 535.723 zł.

Oskarżony J. S. (1) zaproponował A. D. (1) udział w przestępstwie dotyczącym wskazanej nieruchomości zapewniając w/w, że jest to nieruchomość stanowiąca niczyją własność, że można na tym zarobić, że zostaną sporządzone dokumenty w oparciu o które w/w uzyska prawo własności tejże nieruchomości.

A. D. (1) przystał na propozycję oskarżonego J. S. (1).

Oskarżony J. S. (1) używając maszyny do pisania sporządził dokument w postaci postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 21 grudnia 1942r. sygn. Nr V Ce 697/41 dotyczącego stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej B. W., z którego wynikało, iż spadek po w/w został odziedziczony przez A. D. (2) ojca A. D. (1). Następnie oskarżony J. S. (1) podpisał się w miejscu „Za zgodność z oryginałem świadczy Sekretarz J. S.”. Na wskazanym dokumencie podpisał się nadto P. L. (1).

Po czym oskarżony J. S. (1) polecił A. D. (1) uzyskanie i zgromadzenie dokumentów na potrzeby przywłaszczenia prawa własności wskazanej nieruchomości.

W tym celu A. D. (1) dostarczył także uzyskany uprzednio, na potrzeby dokonania przywłaszczenia prawa własności nieruchomości przy ul. (...) w W., akt poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) i I. D. (1) rep. A. nr (...) z którego wynikać miało, że w/w jest jedynym spadkobiercą po w/w, pomimo iż w rzeczywistości posiadał dwie siostry.

W oparciu o tak wytworzone dokumenty następnie, za namową oskarżonego J. S. (1), został złożony w dniu 17.01.2014r. do Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości wraz ze sporządzonym przez oskarżonego J. S. (1) fałszywym postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. V Co 697/41 z dnia 21.12.1942r. oraz aktem poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) i I. D. (1) rep. A. nr (...) z których to dokumentów wynikało rzekome nabycie przez A. D. (2) prawa do spadku po zmarłej B. W..

W wyniku powyższego w dniu 03.02.2014r. został dokonany wpis do księgi wieczystej numer (...), z którego wynikało, że A. D. (1) jest jedynym właścicielem w/w nieruchomości.

Oskarżony J. S. (1) polecił następnie P. L. (1) skontaktowanie się w celu sprzedaży wskazanej nieruchomości z nabywcami nieruchomości przy ul. (...) tj. P. G. (1), J. K. (1), A. K. (1), A. K. (2).

P. L. (1) skontaktował się z P. G. (1) i doprowadził do spotkania w/w z oskarżonym J. S. (1), podczas którego ustalono wysokość ceny sprzedaży w/w nieruchomości za kwotę 700.000 zł

Następnie 14 marca 2014r. doszło do podpisania umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości rep A. nr (...) w kancelarii notariusz T. W. (1) przy ul. (...) w W.. Podczas zawarcia umowy przedwstępnej pełnomocnikiem A. D. (1) z uwagi na problemy alkoholowe w/w i obawy oskarżonego J. S. (1) co do przydatności jego osoby do popełnienia przestępstwa, był G. T. (1). G. T. (1) na wskazaną czynności notarialną został przywieziony przez oskarżonego J. S. (1), który następnie oczekiwał w samochodzie w pobliżu kancelarii.

W czynnościach notarialnych jako osoba nadzorująca G. T. (1) uczestniczył P. L. (1).

P. G. (1), J. K. (1), A. K. (1), A. K. (2) w związku z zawartą umową przedwstępna kupna sprzedaży nieruchomości przy ul. (...) zapłacili kwotę 20.000 zadatku, którą P. L. (1) i G. T. (1) po dokonaniu czynności notarialnych przekazali oskarżonemu J. S. (1), który podzielił ją miedzy siebie i w/w.

W trakcie weryfikacji dokumentów stanowiących podstawę do sporządzenia umowy finalnej sprzedaży nieruchomości przy ul. (...) notariusz T. W. (1) zorientowała się, że postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 grudnia 1942 r. sygn. Nr V Ce. 697/41 jest fałszywe, m.in. że w jego treści powołano przepisy niewłaściwego kodeksu cywilnego oraz z informacji uzyskanych przez w/w z Archiwum Państwowego wynikało, że pod wskazaną sygnaturą znajduje się postanowienie na inne osoby. Notariusz T. W. (1) o powyższym poinformowała m.in. P. G. (1).

Wówczas P. G. (1), A. K. (2) skontaktowali się z P. L. (1) i poinformowali go o swoich ustaleniach dotyczących nieprawidłowości związanych z postanowieniem spadkowym złożonym do wniosku o dokonanie wpisu w sądzie wieczystoksięgowym, po czym zaproponowali rozwiązanie umowy przedwstępnej i pokrycie kosztów notarialnych.

Wtedy P. L. (1) skontaktował się z oskarżonym J. S. (1), który nakazał mu podporządkować się propozycji P. G. (1) i A. K. (2) oraz przekazał P. L. (1) 5.000 zł celem zwrotu zadatku dla w/w, resztę dołożyć mieli P. L. (1) i G. T. (1).

W dniu 21 marca 2014r. P. L. (1) i G. T. (1) ponownie udali się do kancelarii notarialnej notariusz T. W. (1), gdzie zostało zawarte porozumienie o odstąpieniu od wskazanej umowy sprzedaży w/w nieruchomości i zwrócili kwotę uzyskaną tytułem zadatku wraz z kosztami notarialnymi.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 1971-1972 tom VIIK), zeznania świadka P. L. (1) (k. 241 tom VIIB, k. 659-662 tom VIID, k. 3103 tom VIIP), zeznania świadka A. D. (k. 253-259 tom VIIB), zeznania świadka G. T. (k. 246-248 tom VIIB), zeznania świadka A. K. (k. 226-229 tom IIIB), zeznania świadka P. G. (k. 217-221 tom IIIB), zeznania świadka J. K. (k. 236-239 tom IIIB), zeznania świadka A. K. (k. 207-210 tom IIIB zeznania świadek T. W. (k. 162-163, k. 182-185 tom IIIA), umowę przedwstępna sprzedaży rep A. nr (...) (k. 97 tom IIIA) wniosek o założenie księgi wieczystej (k. 29 zał. Drz. nr I), dowody rzeczowe ( k. 164, k. 165 zał. Drz. nr 2), opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego (k. 14571474 tom VII i).

k) w zakresie czynu z punktu XXIV aktu oskarżenia:

Po przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), działka nr (...) z obrębu (...) wyniknęła kwestia nie zgłoszenia do właściwego urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia nabycia, tego faktu przez osobę na której dane personalne przywłaszczono własność wskazanej nieruchomości tj. A. D. (1) oraz nieuregulowania podatku od spadków i darowizn.

Wówczas, w dacie bliżej nieustalonej, nie później niż 6 marca 2014r., oskarżony J. S. (1) wpadł na pomysł, aby we właściwym urzędzie skarbowym przedłożyć w związku z tym podrobiony akt poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) i I. D. (1) z 14 marca 2013r. rep. (...) sporządzony przez notariusz G. P. (1).

Następnie oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) załatwienie podrobionych pieczątek notariusz G. P. (1). Wtedy P. L. (1) udał się do swojego znajomego – osoby o ustalonych personaliach (tj. R. D.) prowadzącego punkt poligraficzny M. w W. przy ul. (...), okazał w/w oryginał aktu poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) i I. D. (1) z 14 marca 2013r. rep. (...) i zapytał czy ten może wykonać pieczątki notarialne na dane notariusz G. P. (1) oraz dokument aktu poświadczenia dziedziczenia z 14 marca 2013r. rep. (...) ze zmienioną datą jego sporządzenia.

Osoba o ustalonych personaliach (R. D.) wyraził na powyższe zgodę za zapłatą kwoty co najmniej 500 zł.

Następnego dnia P. L. (1) odebrał od w/w dwie pieczątki notarialne na dane notariusz G. P. (1) oraz dokument aktu poświadczenia dziedziczenia rep. (...) z datą 16 grudnia 2013r.

Oskarżony J. S. (1) przekazał P. L. (1) pieniądze dla ustalonej osoby (R. D.) za podrobienie wskazanych pieczęci i sporządzenie dokumentu aktu poświadczenia dziedziczenia rep. (...) z datą 16 grudnia 2013r.

W dacie bliżej nieustalonej, nie później niż 6 marca 2014r. P. L. (1) z podrobionymi pieczęciami na dane personalne notariusz G. P. (1) i dokumentem aktu poświadczenia dziedziczenia rep. (...) z datą 16 grudnia 2013r. udał się do biura na ul. (...) w W., gdzie przybył oskarżony J. S. (1), który następnie na dokumencie aktu poświadczenia dziedziczenia rep. (...) z datą 16 grudnia 2013r. naniósł pieczęcie notariusz G. P. (1) i podpisał się w miejscu notariusz.

Oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) przesłać do Urzędu Skarbowego W.- (...) podrobiony w ten sposób akt poświadczenia dziedziczenia rep. (...) wraz z deklaracjami zgłoszeniowymi o nabyciu własności rzeczy SD-Z2.

P. L. (1) wypełnił wtedy deklaracje zgłoszeniowe i 6 marca 2014r. dokumenty te wraz z podrobionym aktem poświadczenia dziedziczenia rep. (...) z datą 16 grudnia 2013r. zostały przez niego złożone za pośrednictwem poczty do Urzędu Skarbowego W.-(...).

Następnie Urząd Skarbowy W. (...) wezwał
A. D. (1) do popisania deklaracji zgłoszeniowych, wówczas P. L. (1) na polecenie oskarżonego J. S. (1) zawiózł A. D. (1) do w/w urzędu skarbowego przy ul. (...) w W., gdzie w/w podpisał się na wnioskach o wydanie zaświadczenia w zakresie potwierdzenia uregulowania podatku od spadków i darowizn.

1 kwietnia 2014r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W.-(...) wydał zaświadczenia w którym stwierdził, iż z tytułu dziedziczenia po zmarłej I. D. (1) od nabycia spadku nie należy się podatek na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 1971-1972 VIIK), zeznania świadka P. L. (k. 241 tom VIIB, k. 661-662 VIID, k. 1987-1988 tom VIIK), G. P. (k. 5830-5834 tom VIIŹD), częściowo zeznania świadka R. D. (k. 4415-4418 tom VII Y i 4429-4433 tom VIIY, 1959 tom X) oraz dowody rzeczowe w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia rep. (...) z 16.12.2013r. (k. 13 XIA), zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy SD-Z2 (k. 15-22 tom XIA), zaświadczenia z Urzędu Skarbowego W. (...) (k. 25-26 tom XIA), aktu poświadczenia dziedziczenia rep. (...) z 14.03.2013r (k. 164 zał. Drz nr 2).

l) w zakresie czynu z punktu XXVI aktu oskarżenia:

Po tym jak nie doszło do sprzedaży przywłaszczonej nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), działka nr (...) z obrębu (...) na wskutek zorientowania się przez nabywców - J. K. (1), A. K. (1), A. K. (2), P. G. (1) przed zawarciem umowy finalnej sprzedaży, że nieruchomość ta posiada wadę prawną i wykrycia przez w/w, że postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. V Co 697/41 z dnia 21.12.1942r. stwierdzające rzekome nabycie przez A. D. (2) prawa do spadku po zmarłej B. W. zostało sfałszowane, oskarżony J. S. (1) wpadł na pomysł przeniesienia prawa własności w/w nieruchomości na inną osobę. Transakcja sprzedaży miała być fikcyjna bez dokonania zapłaty za prawo własności nieruchomości.

Powodem dokonania tej transakcji przez oskarżonego J. S. (1) było utrudnienie ustalenia przestępczego pochodzenia wskazanej nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), działka nr (...) z obrębu (...)., ponadto spowodowanie by prawo własności nieruchomości zostało przeniesione na osobę nad która oskarżony J. S. (1) będzie miał pełną kontrolę i której będzie mógł wydawać polecenia.

Oskarżony J. S. (1) do dokonania wskazanej czynności prawnej związanej z przeniesieniem prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), działka nr (...) z obrębu (...) zwerbował jako fikcyjnego nabywcę M. W.- syna swej znajomej A. W..

M. W. miał świadomość, iż będzie to czynność fikcyjna, że nie będzie dokonywał żadnej zapłaty ceny na rzecz sprzedającego oraz, że nieruchomość ta posiada wady prawne.

Oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) zorganizowanie czynności notarialnych związanych z przeniesieniem prawa własności wskazanej nieruchomości, wskazał, że czynności te mają zostać dokonane w kancelarii notarialnej notariusz K. L. (1) w kancelarii notarialnej w S.. Nadto oskarżony J. S. (1) przekazał P. L. (1) 20.000 zł na opłacenie kosztów notarialnych związanych z tą transakcją.

Również oskarżony J. S. (1) zwrócił się do G. T. (1) by pojechał wraz z M. W. dokonać czynności notarialnych w kancelarii notarialnej w S. w oparciu o pełnomocnictwo notarialne udzielone dla w/w przez A. D. (1). Powodem udzielenia, na polecenie oskarżonego J. S. (1), pełnomocnictwa przez A. D. (1) w dniu 14.11.2013r. do reprezentowania go przez G. T. (1) były problemy alkoholowe A. D. (1) i obawa oskarżonego J. S. (1) co do przydatności w/w do działalności przestępczej w związku z prowadzonym procederem.

W dniu 05 kwietnia 2014 r. w S. w kancelarii notarialnej notariusz K. L. (1) przy ul. (...) doszło o podpisania umowy sprzedaży prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) nr działki (...) z obrębu (...) oznaczonej księgą wieczystą nr (...) za kwotę 365.000 zł – akt notarialny nr Rep. (...), która to nieruchomość została uprzednio przywłaszczona w dniu 03.02.2014 r. na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W..

Sprzedającego A. D. (1) reprezentował na podstawie udzielonego dnia 14.11.2013r. pełnomocnictwa G. T. (1). Nabywcą był zwerbowany w tym celu M. W.. Przy czynnościach notarialnych uczestniczył P. L. (1), który opłacił koszty notarialne.

Po sporządzeniu przez notariusz K. L. (1) aktu notarialnego nr rep. (...) dotyczącego wskazanej czynności prawnej nie doszło zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami do przekazania jakichkolwiek pieniędzy przez fikcyjnego nabywcę M. W..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: wyjaśnienia oskarżonego J. S. (k. 1972 tom VIIK), zeznania świadka P. L. (1) (k. 241 tom VIIB, k. 661 tom VIID, k. 3103 tom VIIP), zeznania świadka G. T. (1) (k. 246-247 tom VIIB), zeznania świadka M. W. (k. 1869-1872 tom VIIK), zeznania świadek J. W. (k. 157-158 tom VIIA), zeznania świadek K. L. (1) (k. 4648 tom VIIZ) , protokół przeszukania osoby (k. 152-155 tom VIIA), akt notarialny Rep. A nr (...) (k. 25 zał. Drz. Nr I).

Odnośnie wyjaśnień oskarżonego J. S. (1):

Oskarżony J. S. (1) w toku postępowania przygotowawczego (k. 276-278 VIIB, k. 329-331 tom VIIB, k. 636-640 tom VIID, k. 1971-1973 tom VIIK, k. 1975-1979 tom VIIK, k. 1981-1985 tom VIIK, k. 3141-3142 tom VIIP, k. 3504-3511 tom VIIS, k. 4687-4688 tom VIIZ, k. 4784-4790 tom VIIŹ, k. 5488-5490 tom VIIŹC) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, złożył szczegółowe wyjaśnienia dotyczące każdego z zarzucanych mu czynów, za wyjątkiem czynów z punktu XII i XIII aktu oskarżenia. Oskarżony J. S. (1) składając wyjaśnienia w toku postępowania przygotowawczego nie kwestionował swego sprawstwa ani okoliczności zarzucanych mu czynów.

W toku postępowania sądowego oskarżony J. S. (1) (k. 1353-1357 tom VII, k. 1578-1585 tom VIII, k. 1654- 1661 tom IX) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów z wyjątkiem czynów z punktu XII i XIII, natomiast w zakresie czynu z punktu I aktu oskarżenia – tj. kierowania zorganizowana grupą przestępcza mającą na celu popełnianie przestępstw wskazał, że nie miał nic wspólnego z kierowaniem bądź udziałem w zorganizowanej grupie przestępczej.

Odnośnie czynów zarzucanych w punktach XII i XIII aktu oskarżenia wyjaśnił, iż zarzuty te nie dotyczą jego osoby, w czasie wskazanym w zarzutach był pokłócony i nie kontaktował się z osobami wskazanymi w tychże zarzutach tj. M. M. (1) i P. M. (1), w/w stworzyli bowiem własną grupę przestępcza i robili własne rzeczy, zarzuty te nie dotyczą go w żaden sposób.

Odnośnie pozostałych czynów wskazał, że gdyby wiedział, że nieruchomości miały jakiegoś właściciela lub spadkobiercę przestępstw by tych nie dokonał, działał bowiem w przeświadczeniu że nie zabiera nikomu własności, nikogo nie okrada skoro nieruchomości są niczyje.

Wyjaśnieniom oskarżonego J. S. (1) Sąd dał wiarę w części. Wiarygodnymi w całości Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego złożone w toku postępowania przygotowawczego, w których w żaden sposób nie kwestionował okoliczności zarzucanych mu czynów. Wskazywane wówczas przez oskarżonego okoliczności korelowały bowiem z pozostałym materiałem dowodowym obdarzonym przymiotem wiarygodności w postaci m.in. zeznań prawomocnie skazanych współsprawców poszczególnych czynów: M. M. (1), P. L. (1), P. K. (1), G. T. (1), A. D. (1), A. W., a także B. S. (3) (poprzednio L.), współoskarżonej B. Ż. (1), częściowo świadek M. K. (2), dokumentacji źródłowej dotyczącej przywłaszczenia poszczególnych nieruchomości.

Co zaś się tyczy wyjaśnień złożonych przez oskarżonego na rozprawie, to z analogicznych przyczyn jak powyżej wiarygodnymi Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego dotyczące zarzucanych mu czynów, za wyjątkiem wyjaśnień odnoszących się do czynów z punktu I, XII i XIII z aktu oskarżenia.

Twierdzenia oskarżonego, iż nie miał nic wspólnego z kierowaniem bądź udziałem w zorganizowanej grupie przestępczej nie znalazły żadnego potwierdzenia w prawnokarnej analizie okoliczności odnoszących się do zarzutu z punktu I aktu oskarżenia, co szerzej zostanie przedstawione w części prawnej niniejszego uzasadnienia. Przytaczanie zatem argumentacji Sądu w tym zakresie jest bezcelowym.

Co zaś się tyczy wyjaśnień oskarżonego nie przyznającego się do czynów zarzucanych w punkcie XII i XIII aktu oskarżenia, to zdaniem Sądu jego wyjaśnienia w tym zakresie stanowiły tylko i wyłącznie przyjętą przez niego linię obrony na etapie postępowania sądowego mającą na celu ekskulpowanie go od sprawstwa zarzucanych mu w tym zakresie czynów.

Mianowicie w ocenie Sądu wersja oskarżonego zmierzająca do wykazania, iż nie miał nic wspólnego z popełnieniem tych czynów i że we wskazanym okresie nie popełnił żadnych przestępstw razem z M. M. (1) i P. M. (1) pozostawała w całkowitej sprzeczności z zeznaniami M. M. (1), który zarówno na etapie postępowania przygotowawczego (m.in. k. 3420 tom VIIS, k. 3422-3423 tom VIIS, k. 5237 tom VII ŻB) jak i na rozprawie przed Sądem konsekwentnie wskazywał, że oskarżony J. S. (1) (k. 1724, k. 1727, k. 1732 tom IX) uczestniczył w popełnieniu tego czynu, mianowicie brał udział w spotkaniu z R. B. (1) i zwerbowaniem w/w do uczestniczenia w popełnieniu przestępstwa w charakterze tzw. „słupa” („ odnośnie poznania pana B. miała miejsce taka sytuacja, że pojechałem z S. do R. …S. wytłumaczył wtedy B. na czym polegać ma jego rola, że ma coś po kimś dziedziczyć, że ma być słupem”- k. 3422 tom VIIS - zeznania M. M.; „ S. poznał pana B. dopiero w R., nie znal go wcześniej” – k. 1727 tom IX), przekazał M. M. (1) na potrzeby popełnienia tego przestępstwa podrobiony dokument - akt własności ziemi („ Akt własności ziemi użyty do założenia księgi uzyskałem od J. S. (1). Ten dokument awz otrzymałem od S. już w gotowej formie, ale się podpisałem pod tym dokumentem awz.” - k. 3422 tom VIIS - zeznania M. M.), polecił M. M. (1) podpisanie podrobionego dokumentu aktu własności ziemi („ To S. polecił mi podpisać się pod tym dokumentem awz”- k. 3422 tom VIIS - zeznania M. M.), uczestniczył w ustaleniu ceny sprzedaży przywłaszczonej w ten sposób nieruchomości („ Cenę sprzedaży tak jak poprzednio uzgodniłem z S. ” - k. 3422 – 3423 tom VIIS - zeznania M. M.; „ Wstępną orientacyjną kwotę sprzedaży ustaliliśmy wspólnie” – k. 1727 tom IX), wyraził zgodę i aprobatę na sprzedaż przywłaszczonej uprzednio nieruchomości I. L. (2) („ Jak zgłosili się kupujący to S. się zgodził i doszło do transakcji” k. 3422 tom VIIS - zeznania M. M.), uczestniczył w podziale zysków uzyskanych z popełnienia przedmiotowego przestępstwa („ Połowę z tej kwoty z ceny sprzedaży ja przekazałem S. ” k. 3423 tom VIIS - zeznania M. M.).

Co więcej M. M. (1) konsekwentnie wskazywał, iż P. M. (1) nie miał wiedzy na temat uczestniczenia w popełnieniu tego czynu przez oskarżonego J. S. (1) („ P. M. (2) nie miał ode mnie całej wiedzy o udziale J. S. (1) w procederze przejęcia działek B., faktycznie było tak, że J. S. (1) w tych przestępstwach uczestniczył a M. się tym nie interesował, to nie była jego rola.” - k. 5237 tom VIIŻB - zeznania M. M.).

Stąd też zeznania P. M. (1), w których w/w wskazywał, iż oskarżony J. S. (1) nie uczestniczył w popełnieniu wskazanych czynów, Sąd uznał za niewiarygodne i obarczone błędem, albowiem jak wynikało z zeznań M. M. (1) P. M. (1) nie uzyskał od w/w wiedzy na temat zaangażowania oskarżonego w popełnienie tego czynu.

Co więcej także P. M. (1) potwierdził relację M. M. (1), iż oskarżony J. S. (1) poznał osobę R. B. (1) („ Wydaje mi się, że oskarżony poznał osobę B. ” – k. 1695 tom IX), czemu oskarżony w swych wyjaśnieniach złożonych na rozprawie zaprzeczał, oświadczając, iż nie miał nic wspólnego ze wskazanym czynem.

W ocenie Sądu w sprawie nie ujawniły się żadne racjonalne okoliczności do kwestionowania obiektywizmu relacji M. M. (1) we wskazanym zakresie. Nie sposób przyjąć by w/w miał jakikolwiek interes osobisty czy procesowy by bezpodstawnie pomawiać właśnie osobę oskarżonego J. S. (1).

Z tych względów Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego złożone w tym zakresie za całkowicie niewiarygodne i pozostające w sprzeczności z obiektywnym materiałem dowodowym.

Za niewiarygodne i wysoce naiwne Sąd uznał twierdzenia oskarżonego, iż działał w przeświadczeniu i przekonaniu, że prowadząc wskazany proceder przestępczy nie działał na niczyją szkodę i nie wyrządził nikomu szkody. Powszechnie wiadomym bowiem jest, iż nie ma nieruchomości „niczyich”.

Odnośnie wyjaśnień oskarżonej B. Ż. (1):

Oskarżona B. Ż. (1) w toku postępowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. (k. 181-182 tom IIA, k. 514-516 tom IIC, k. 2630-2635 tom VIIN, k. 2636-2638 tom VIIN). Oświadczyła, iż podpisywała wszystkie dokumenty, wiedziała, że nie miała żadnych spadków ani działek oddziedziczonych po rodzicach. Dodała, że dokonała tych czynów za namową swojego szefa – oskarżonego J. S. (1), który obiecywał, że kupi jej mieszkanie, dlatego to wszystko zrobiła. Potwierdziła, iż była w kancelarii notarialnej w S., gdzie udzielił pełnomocnictwa M. M. (1), że złożyła podpisy na okazanych jej dokumentach w postaci m.in. wniosku o założenie księgi wieczystej (...), że udostępniła oskarżonemu J. S. (1) swój dowód osobisty, skrócony odpis aktu małżeństwa. Wskazała, że za złożenie podpisów na dostarczonych jej przez oskarżonego J. S. (1) dokumentach dostała kwoty po 600 zł.

Na rozprawie przed Sądem oskarżona B. Ż. (1) (k. 1661-1662 tom IX) skorzystała z prawa do odmowy składania wyjaśnień, nie udzieliła odpowiedzi na pytanie czyn przyznaje się do popełnienia zarzucanych jej czynów, potwierdziła wyjaśnienia składane w toku postępowania przygotowawczego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej B. Ż. (1), która w toku całego postępowania nie kwestionowała sprawstwa zarzucanych jej czynów. Wprawdzie na rozprawie przez Sądem oskarżona odmówiła ustosunkowania się do tego, czy przyznaje się do popełnienia zarzucanych jej czynów, ale jednocześnie potwierdziła swe wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego, w których w żaden sposób nie kwestionowała okoliczności ujętych w zarzutach jej dotyczących.

Wyjaśnienia oskarżonej w pełni korelowały zdaniem Sądu z materiałem dowodowym obdarzonym przymiotem wiarygodności w postaci wyjaśnień oskarżonego J. S. (1), także nie kwestionującego swego sprawstwa ani okoliczności dotyczących przywłaszczenia nieruchomości położonych w W. dzielnica (...) przy ul. (...) a następnie sprzedaży jednej z tych nieruchomości w drodze oszustwa M. J. (1), jak również świadka M. M. (1) – prawomocnie skazanego za te czyny, który analogicznie jak oskarżony J. S. (1) przedstawił okoliczności zdarzeń w tym zakresie, czy zeznań P. L. (1). Relacja oskarżonej znalazła także potwierdzenie w dokumentacji źródłowej w postaci dokumentów z ksiąg wieczystych, aktów notarialnych służących do popełnienia przypisanego oskarżonej czynu (vide: protokół oględzin akt księgi wieczystej kw nr (...) wraz z załącznikami - k. 51-110 tom IXA, protokół oględzin akt księgi wieczystej kw nr (...) wraz z załącznikami - k. 135-171 tom IXA).

Z tych względów Sąd nie znalazł żadnych podstaw do zakwestionowania wiarygodności wyjaśnień oskarżonej B. Ż. (1).

Odnośnie dowodów osobowych:

Za w pełni wiarygodne Sąd uznał zeznania pokrzywdzonych w niniejszej sprawie - osób będących stronami transakcji sprzedaży nieruchomości uzyskanych uprzednio w wyniku występków przywłaszczenia; tj. A. B. (k. 594-596 tom ID, k. 2003-2004 tom XI), R. K. (k. 614-615 I D, k. 2004 tom XI), A. P. (1) (k. 290-293 tom VB, k. 2006 tom XI), W. W. (2) (k. 286-289 tom VB, k. 2007-2008 tom XI), B. Z. (1) (k. 50 tom IIA, k. 2129-2130 tom XI), M. J. (1) (k. 250-253 tom IXB, k. 2008-2009 tom XI), A. B. (2) (k. 286-288 tom IXB, k. 2009 tom XI), M. B. (1) (k. 244-247 tom IXB, k. 2010 tom XI), I. L. (2) (k. 310-313 tom IXB, (...) tom XVI), S. K. (1) (k. 527-530 tom IVC, k. 2130-2132 tom XI), G. R. (3) (k. 559-561 tom IVC, k. 2070-2071 tom XI), G. R. (2) (k. 563-565 tom IVC, k. 2071-2072 tom XI), A. K. (1) (k. 226-229 tom IIIB, k.2072-2073 tom XI), P. G. (1) (k. 217-220 tom IIIB, k. 2073-2074 tom XI), J. K. (1) (k. 236-238 tom IIIB, k. 2075 tom XI), A. K. (2) (k. 207-210 tom IIIB, k. 2075-2076 tom XI), M. J. (4) (k.502 tom IIC, k. 2916-2917 tom XV), I. J. (k. 500 tom IIC, k. 2918 tom XV).

Zeznania wskazanych osób w pełni korelowały bowiem z dowodami w postaci umów sprzedaży nieruchomości zawartych w formie notarialnej. Nadto okoliczności wskazywane przez w/w świadków, za wyjątkiem zeznań I. L. (2), pokrzywdzonego w ramach występku zarzucanego oskarżonemu J. S. (1) w punkcie XIII aktu oskarżenia, w żaden sposób nie były kwestionowane przez oskarżonych. Z tych względów Sąd zeznania te uznał za w pełni wiarygodne i stanowiące podstawę do dokonywania ustaleń faktycznych w sprawie

Także wiarygodnymi Sąd uznał zeznania L. T. (1) (k. 410-414 tom IC, k. 591 tom ID, k. 2001-2002 tom XI) dotyczące kontaktów w/w z oskarżonym J. S. (1), posłużenia się jego danymi osobowymi oraz podrobienia podpisów na dokumentach złożonych do (...) Wydziału Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego dla (...) w W. w związku z przywłaszczeniem prawa własności nieruchomości przy ul. (...)/(...) w W. (czyn z punktu II aktu oskarżenia). Okoliczności wskazywane przez świadka w tym zakresie w pełni korelowały bowiem z dowodami w postaci dokumentacji służącej do dokonania tego przestępstwa, a także wyjaśnieniami samego oskarżonego J. S. (1), który opisał przestępcze zachowania przedsiębrane przez siebie i B. S. (1) (poprzednio L.) w tym zakresie. Jednakże materiał dowodowy w żaden sposób nie dawał podstaw do stwierdzenia, iż przedmiotowa nieruchomość wchodziła w skład masy spadkowej pod spadkodawcach L. T. (1).

Wiarygodnymi w całości Sąd uznał także zeznania osób, które zetknęły się niniejszą sprawą wyłącznie z racji wykonywania swoich obowiązków zawodowych, tj. notariuszy przeprowadzających przedmiotowe transakcje bądź dokonujących innych czynności notarialnych z udziałem osób uczestniczących w procederze przestępczym ujętym w zarzutach, tj.: K. L. (1) (k. 4645-4649 tom VIIZ, k. 1965 tom X), G. P. (1) (k. 5830-5834 tom XIIŹD, k. 2000-2001 tom XI), T. W. (1) (k. 161-163, 181-183 tom IIIA, k. 2734 tom XIV), M. Ł. (k. 338-340 tom XB, k. 2771-2772 tom XIV); agentów nieruchomości pośredniczących w sprzedaży nieruchomości i pracowników administracji nieruchomości: M. N. (k. 472-473 tom IIB, k. 2730-2731 tom XIV), K. O. (k. 468-469 tom IIB, k. 2731-2732 tom XIV), A. K. (6) (k. 69-70 tom IIA, k. 2416-2417 tom XIII), E. K. (1) (k. 229-231 tom XB, k. 2772 tom XIV), M. M. (7) (k. 234-237 tom XB, k. 2773 tom XIV), P. K. (3) (k. 175-177 tom XA, k. 2774 tom XIV), T. B. (2) (k. 271-272 tom VB, k. 2774-2775 tom XIV), A. S. (1) (k. 293-297 tom IXB, k. 2775 tom XIV), pracowników urzędów administracji samorządowej (...) W. i sądów: D. K. (k. 1122-1125 tom VIIG, k. 2411 tom XIII), S. S. (4) (k. 3428-3429 tom VIIS, k. 2411-2412 tom XIII), J. S. (4) (k. 502-503 tom IIB, k. 2732 tom XIV), K. K. (3) (k. 230-233 tom IIIB, k. 2734 tom XIV), A. S. (2) (k. 199-200 tom IIIA, k. 2735 tom XIV), A. K. (7) (k. 28-29 tom XIA, k. 2773-2774 tom XIV), U. W. (k. 110-112 tom XA, k. 216-217 tom IXB, k. 2776 tom XIV), A. K. (8) (k. 237-238 tom XVB, k. 2801-2802 tom XIV), A. K. (9) (k. 310-312 tom XIVB, k. 2802 tom XIV), A. B. (6) (k. 311-312 tom IIB, k. 2821 tom XV), M. M. (8) (k. 1-6 tom XIIIA, k. 2915-2916 tom XV), L. G. (k. 282-285 tom VIIIB, k. 2916 tom XV), policjanta uczestniczącego w czynnościach zatrzymania - M. B. (3) (k. 240-242 tom IIIB, k. 2821-2822 tom XV).

W stosunku do w/w nie ujawniły się bowiem żaden racjonalne okoliczności budzące jakiekolwiek wątpliwości co do prawdziwości ich relacji. Zeznania wskazanych świadków także w żaden sposób nie były kwestionowane w toku niniejszego postępowania i korespondowały z dokumentacją źródłową dotyczącą przedmiotowych nieruchomości.

Analogicznie Sąd ocenił zeznania osób wchodzących w krąg spadkobierców po K. i M. małżonkach M., tj. osób mających roszczenia do nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), działki niezabudowanej numer (...) (wskazanej w zarzucie z punktu VI aktu oskarżenia): K. K. (1) (k. 2-3, k. 20-22 IIA k. 2005-2006 tom XI), J. K. (5) (k. 255-256 tom IIB, k. 2007 tom XI), S. Z. (2) (k. 53 tom IIA, k. 2129 tom XI), D. P. (2) (k. 298 tom IIB, k. 2414 tom XIII), J. P. (2) (k. 232-235 tom IIB, k. 2415 tom XIII), A. P. (4) (k. 248 tom IIB, k. 2415-2416 tom XIII), M. P. (k. 239 tom IIB, k. 2721-2722 tom XIV), T. B. (3) (k. 267 tom IIB, k. 2722 tom XIV), S. B. (2) (k. 269 tom IIB, k. 2722-2723 tom XIV) , M. P. (3) (k. 315 tom IIB, k. 2723 tom XIV), T. M. (2) (k. 307 tom IIB, k. 2726 tom XIV), A. K. (10) (k. 360 tom IIB, k. 2729-2730 tom XIV), J. K. (6) (k. 356 tom IIB, k. 2730 tom XIV), G. K. (2) (k. 328 tom IIB, k. 2731 tom XIV), J. G. (2) (k. 263 tom IIB, k. 2822-2823 tom XV), T. J. (2) (k. 257-258 tom IIB, k. 2823 tom XV), K. G. (2) (k. 243-244 tom IIB, k. 2823 tom XV), B. B. (6) (k.290-292 tom IIB, k. 2823 tom XV), B. K. (2) (k. 320 tom IIB, k. 2918-2919 tom XV), Z. B. (2) (k. 283 tom IIB, k. 2921 tom XV), A. B. (7) (k. 342-343 tom IIB, k. 2922 tom XV), T. S. (3) (k. 251-252 tom IIB, k. 2922 tom XV).

Wskazywane przez tychże świadków okoliczności, iż T. C. i A. C. nie wchodzili w skład osób uprawnionych do dziedziczenia spadku po K. i M. małżonkach M. były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności z podrobionym dokumentem w postaci aktu własności ziemi z 21 grudnia 1973r. nr (...) rep. (...).

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania osób prawomocnie skazanych za udział w procederze dotyczącym przywłaszczania prawa własności nieruchomości, związanych z zarzutami stawianymi, w szczególności, oskarżonemu J. S. (1), tj. zeznania: M. M. (1) (k. 3414-3424 tom VIIN, k. 3444-3452 tom VIIS, k. 3654-3657 tom VIIT, k. 4347-4351, k. 4352-4357, k. 4364-4365 tom VIIY, k. 4544-4545 tom VIIY, k. 4665-4667 tom VIIY, k. 4670-4678 tom VIIY, k. 4679-4685 tom VIIY, k. 4775-4777 tom VIIZ, k. 4778 tom VIIZ, k. 5070-5072 tom VIIŹA, k. 1723-1733 tom IX), P. L. (1) (k. 239-241, k. 341 tom VIIB, k. 560-564, k. 566-572 tom VIIC, k. 650-655 tom VIID, k. 1127-1129 tom VIIG, k. 1986-1990 tom VIIK, k. 2891-2893 tom VIIO, k. 3102-3104 tom VIIP, k. 3512-3516 tom VIIS, k. 4337- 4347, k. 4358-4363, k. 4367-4370 tom VIIX, k. 4429-4433, k. 4516-4518 tom VIIY, k. 1871-1881 tom X), A. W. (k. 102-103 t. VIIA, k. 5009-5010 tom VIIŹA, k. 4844 tom VIIŹ, k. 1881-1884 tom X), G. T. (1) (k. 123-127 z akt II Ko 837/17, k. 244-249 tom VIID, k. 5524-5526 tom VII ŹC, k. 123-127 z akt II Ko 837/17, k. 3127 tom XVI), A. D. (1) (k. 255-258 tom VIIB, k. 2348-2349 tom XII), B. L. (1) poprzednio S. (k. 280-288 tom VII B, k. 2933-2949 tom VIIO, k. 2960-2965 tom VII O, k. 4655-4657 tom VII Z, k. 4658-4664 tom VII Z, k. 4679-4685 tom VII Z, k. 2924 tom (...)), M. W. (k. 1869-1872 tom VIIK, k. 1971-1972 tom X), P. D. (1) (k. 3781-3785 tom VIIT, k. 2134 tom XI), P. K. (1) (k. 4928-4933, k. 4977-4981 tom VIIŹ, k. 5058-5062 tom VII ŹA, k. 1960-1964 tom X), W. G. (2) (k. 3333-3337 tom VIIR, k. 5722-5723 tom VIIŹD, k. 2076 tom XI). Zeznania wskazanych osób korelowały bowiem z pozostałym materiałem dowodowym obdarzonym przymiotem wiarygodności, w postaci zabezpieczonych i ujawnionych na rozprawie dowodów z dokumentów, czy z wyjaśnieniami samego oskarżonego J. S. (1) w zakresie sposobu prowadzenia przestępczego procederu, osób w nim uczestniczących oraz poszczególnych zachowań i czynności podejmowanych przez uczestniczące w nim osoby.

Natomiast twierdzenia świadków dotyczące ich subiektywnych odczuć odnośnie tego, czy wskazana działalność przestępcza podejmowana była w ramach zorganizowanej grupy przestępczej nie miały żadnego znaczenia w sprawie, albowiem to nie rolą świadków, lecz wyłącznie Sądu było ustalenie tychże okoliczności na podstawie wynikających z materiału dowodowego okoliczności faktycznych.

Z analogicznych względów wiarygodnymi Sąd uznał zeznania R. B. (1) (k. 2683-2687 tom VIIN) ujawnione w trybie art. 391 par 2 k.p.k. (k. 2134 tom XI), którego relacja korelowała z zeznaniami M. M. (1) i wzajemnie się z nimi uzupełniała.

Okoliczność, iż w/w w swych zeznaniach nie wskazał osoby oskarżonego J. S. (1) w żaden sposób nie uwiarygodniała wersji oskarżonego w tym zakresie przedstawionej na rozprawie, w której zaprzeczył swemu sprawstwu czynu, ani nie dyskredytowała relacji M. M. (1), albowiem jak wynikało z zeznań samego R. B. (1) i M. M. (1) wiedza R. B. (1) na temat przestępstwa w którym uczestniczył, kręgu współsprawców i osób powiązanych z tym przestępstwem była wyłącznie fragmentaryczna, gdyż R. B. (1) pełnił wyłącznie rolę podrzędną tzw. „słupa” i zgodnym zatem z zasadami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania jest, że mógł nie mieć i nie miał pełnej wiedzy o okolicznościach popełnienia przedmiotowego czynu, w tym osób z nim współdziałających, a zwłaszcza osoby kierującej wykonaniem tego czynu, tj. właśnie osoby oskarżonego J. S. (1).

Także wiarygodnymi Sąd uznał zeznania (ówczesne wyjaśnienia) osób objętych pierwotnie aktem oskarżenia w niniejszej sprawie i prawomocnie skazanych za czyny dotyczące występków korupcyjnych popełnionych przez funkcjonariuszy publicznych, tj. M. K. (2) (k. 791-793 tom VIID, k.1127-1229 tom VIIG w zakresie ujawnionym, k. 5281-5283 t VII ŹB, k. 1884-1886 tom X) , E. W. (1) (k. 3749-3753 tom VIIT, k. 3762 tom VIIT, k. 4278-4284 tom VIIX, k. 4658-4664 tom VIIZ w zakresie ujawnionym, k. 4670-4678 tom VIIZ, k. 4784-4790 tom VII Ź w zakresie ujawnionym, k. 4817-4819 tom VIIŹ, k. 2132-2134 tom XI) oraz H. W. (k. 4107-4115 tom VIIW, k. 4424-4428 tom VIIY, k. 4668 VIIZ, k. 1959-1960 tom X), co do której wprawdzie postępowanie jest w toku, lecz która w swych wyjaśnieniach złożonych w toku postępowania przygotowawczego (k. 4668 VIIZ) nie kwestionowała swego sprawstwa czynu ani okoliczności ujętych w zarzucie.

Zeznania tychże świadek, które przyznały się do popełnienia zarzucanych im czynów były zgodne z obiektywnym materiałem dowodowym, w tym z wyjaśnieniami samego oskarżonego J. S. (1), który w sposób tożsamy przedstawił szereg okoliczność w tym zakresie i przyznał się do popełnienia czynów zarzucanych mu w punkcie XVIII i XIX dotyczących występków korupcyjnych – udzielania korzyści majątkowych w zamian za naruszenie przepisów prawa M. K. (2).

Wiarygodnymi w części Sąd uznał zeznania P. M. (3) (k. 2724, k. 2796-2798 tom VIIA, k. 4408-4409 tom VIIY, k. 4791-4803 tom VIIŹ, k. 4495-5000, k. 5047, k. 5048, k. 5055, k. 5056 tom VIIŹA, k. 1446-1447 tom VII, k. 1695-1699 tom IX). Przymiotem wiarygodności Sąd obdarzył zeznania świadka za wyjątkiem jego twierdzeń jakoby oskarżony J. S. (1) nie uczestniczył w popełnieniu czynów zarzucanych mu w punkcie XII i XIII tj. przywłaszczenia nieruchomości przy ul. (...)/(...) w W. przez R. B. (1), a następnie jej zbycia w drodze oszustwa na szkodę I. i J. L..

Twierdzenia P. M. (1) jakoby oskarżony J. S. (1) został pominięty przy dokonaniu tego przestępstwa i nie miał wiedzy ani świadomości o tym czynie, pozostawały w całkowitej sprzeczności z uprzednio przedstawionymi już zeznaniami M. M. (1), który zarówno na etapie postępowania przygotowawczego (m.in. k. 3420 tom VIIS, k. 3422-3423 tom VIIS, k. 5237 tom VII ŻB) jak i na rozprawie przed Sądem konsekwentnie wskazywał, że oskarżony J. S. (1) (k. 1724, k. 1727, k. 1732 tom IX) uczestniczył w popełnieniu tego czynu, mianowicie brał udział w spotkaniu z R. B. (1) i zwerbowaniem w/w do uczestniczenia w popełnieniu przestępstwa w charakterze tzw. „słupa”, przekazał M. M. (1) na potrzeby popełnienia tego przestępstwa podrobiony dokument - akt własności ziemi, polecił M. M. (1) podpisanie podrobionego dokumentu aktu własności ziemi, uczestniczył w ustaleniu ceny sprzedaży przywłaszczonej w ten sposób nieruchomości, wyraził zgodę i aprobatę na sprzedaż przywłaszczonej uprzednio nieruchomości I. L. (2).

Co znamienne sam P. M. (1) w swych zeznaniach wskazywał, iż jego wiedza odnośnie wskazanego czynu była fragmentaryczna, natomiast osobą która miała pełną wiedzę tym zakresie, w tym także odnośnie kręgu osób współuczestniczących w dokonaniu tego czynu i podziale zysków był tylko i wyłącznie M. M. (1) („ Wiedzę na temat tych transakcji miał M. M. (1) on ustalał skład, on był dowodzącym w tej kwestii. On ustalił podział ewentualnych zysków i zakres działania i jakaś pani z urzędu.” – k. 1695 tom IX).

Powyższa relacja P. M. (1) była zgodna z zeznaniami M. M. (1), który konsekwentnie wskazywał, iż P. M. (1) nie miał pełnej wiedzy na temat popełnienia przedmiotowego czynu, w tym odnośnie uczestniczenia w popełnieniu tego czynu przez oskarżonego J. S. (1) („ P. M. (2) nie miał ode mnie całej wiedzy o udziale J. S. (1) w procederze przejęcia działek B., faktycznie było tak, że J. S. (1) w tych przestępstwach uczestniczył a M. się tym nie interesował, to nie była jego rola.” - k. 5237 tom VIIŻB - zeznania M. M.).

Co więcej P. M. (1) z jednej strony wskazywał, iż rola oskarżonego w popełnieniu tego czynu była „żadna” jak to określił, a potwierdził relację M. M. (1), iż oskarżony J. S. (1) poznał osobę R. B. (1) („ Wydaje mi się, że oskarżony poznał osobę B. ” – k. 1695 tom IX).

Stąd też zeznania P. M. (1), w których wskazywał, iż oskarżony J. S. (1) nie uczestniczył w popełnieniu wskazanych czynów Sąd uznał za niewiarygodne i obarczone błędem, albowiem jak wynikało z zeznań M. M. (1), P. M. (1) nie uzyskał od w/w wiedzy na temat zaangażowania oskarżonego w popełnienie tego czynu.

Natomiast zeznania P. M. (1) złożone w pozostałym zakresie, za wyjątkiem subiektywnych odczuć w/w czy wskazana działalność przestępcza podejmowana była w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w ocenie Sądu korelowały z pozostałym materiałem dowodowym obdarzonym przymiotem wiarygodności, w postaci ujawnionych na rozprawie dowodów z dokumentów, czy z wyjaśnieniami samego oskarżonego J. S. (1) w zakresie sposobu prowadzenia przestępczego procederu, osób w nim uczestniczących oraz poszczególnych zachowań i czynności podejmowanych przez uczestniczące w nim osoby, stąd tez Sąd obdarzył je przymiotem wiarygodności.

Wiarygodnymi Sąd uznał zeznania świadek J. W. (k. 156-160 tom VIIA w zakresie ujawnionym na rozprawie, k. 1970 tom X) odnoszące się do czynu zarzucanego oskarżonemu J. S. (1) w punkcie XXVI aktu oskarżenia. Okoliczności wskazywane bowiem przez świadek korespondowały z zeznaniami M. W. i wyjaśnieniami samego oskarżonego J. S. (1), który nie kwestionował okoliczności tego czynu, w tym motywacji i powodu, dlaczego doszło do fikcyjnego przeniesienia prawa własności nieruchomości przy ul. (...) w W. na rzecz M. W..

Z kolei zeznania B. L. (2) (k. 297-299 tom VII B, k. 551-555 tom VIIC, k. 667-669 tom VIID, k. 2350 tom XII), A. L. (k. 610-614 tom VIID, k. 2350 tom XII), A. K. (11) (k. 2616-2617 w zakresie ujawnionym na rozprawie, k. 2618 tom VIIN w zakresie ujawnionym na rozprawie, k. 2884-2888 tom VIIO, k. 2364-2347 tom XII), Z. H. (k. 2931, k. 2966-2967 tom VIIO, k. 3658 tom VIIT, k. 2345-2346 tom XII), J. O. (k. 3716 - 3720 tom VIIT, k. 2724-2725 tom XIV), A. O. (k. 3969-3975 tom VIIU, k.2725-2726 tom XIV), M. S. (k. 3873-3876 tom VIIZ, k. 2347 tom XII), W. P. (k. 3940-3945 tom VIIU, k. 2351-2352 tom XII), M. P. (4) (k. 3957 tom VIIU, k. 4249-4253 tom VIIX, k. 4449-4451 tom VIIY, k. 2350-2351 tom XII) – tj. także osób pierwotnie współoskarżonych w niniejszej sprawie, a obecnie prawomocnie skazanych, nie miały znaczenia dla dokonywania ustaleń faktycznych w sprawie, albowiem zeznania w/w w żaden sposób nie donosiły się do zarzutów dotyczących oskarżonego J. S. (1) czy oskarżonej B. Ż. (1).

Także twierdzenia wskazanych świadków, podnoszone w szczególności w toku przesłuchania na rozprawie, dotyczące ich subiektywnych odczuć odnośnie tego, czy wskazana działalność przestępcza podejmowana była w ramach zorganizowanej grupy przestępczej nie miały żadnego znaczenia w sprawie, albowiem to nie rolą świadków, lecz wyłącznie Sądu było ustalenie tychże okoliczności na podstawie wynikających z materiału dowodowego okoliczności faktycznych.

Nic nie wniosły do sprawy i nie miały żadnego znaczenia dla dokonywania ustaleń faktycznych w sprawie zeznania: A. K. (12) (k. 475-476 tom IIC, 1966-1967 tom X), B. M. (k. 2347 tom XII), I. D. (2) (k. 632-633 tom VIID, k. 2409 tom XIII), E. P. (k. 2413 tom XIII), T. D. (k. 2898-2899 tom VIIO, k. 2413 tom XIII), A. M. (1) (k. 275-277 tom XVB, k. 2923-2924 tom XV), M. L. (k. 621-625 tom VIID, k. 2919-2921 tom XV), A. Ś. (k. 315 tom XIVB, k. 2802-2803 tom XIV), M. D. (2) (k. 991-996 tom VIIF, k. 2410 tom XIII). Osoby te w ocenie Sądu nie dysponowały w żaden sposób wiedzą dotyczącą okoliczności mających bezpośrednie znaczenie dla dokonywania ustaleń faktycznych w sprawie, w swych zeznaniach koncentrowały się na okolicznościach niezwiązanych z zarzucanymi oskarżonym czynami.

Za całkowicie niewiarygodne Sąd uznał zeznania K. S. poprzednio Ś. (k. 4918-4919, k. 4968-4974 tom VIIŹ, k. 2418 tom XIII). W/w składając zeznania w niniejszej sprawie, a wyjaśnienia na etapie postępowania przygotowawczego w ocenie Sądu w żaden sposób nie kierowała się obiektywnym przedstawieniem okoliczności sprawy, lecz jej zeznania (ówczesne wyjaśnienia) determinowane były prowadzonym względem niej postępowaniem karnym i stanowiły element przyjętej linii obrony na potrzeby własnego postępowania. Twierdzenia świadek, w których zaprzeczała podejmowaniu przez siebie jako pracownika sekretariatu (...) Wydziału Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego dla (...), zachowań o charakterze przestępczym, pozostawały w całkowitej sprzeczności z zeznaniami M. M. (1), P. M. (1), wyjaśnieniami J. S. (1), dokumentami potwierdzającymi wypożyczenie akt H. –u A. K. (k. 1-39 tom (...)).

Analogicznie Sąd ocenił zeznania świadków: R. D. (k. 4415-4418 tom VII Y i 4429-4433 tom VIIY, 1959 tom X) i M. K. (3) (k. 5515-5516 tom VIIŹC w zakresie ujawnionym na rozprawie, k. 1967-1970 tom X). Świadkowie ci w ocenie Sądu składając zeznania w niniejszej sprawie, a wyjaśnienia na etapie postępowania przygotowawczego w żaden sposób także nie kierowali się obiektywnym przedstawieniem okoliczności sprawy, lecz ich zeznania (ówczesne wyjaśnienia) determinowane były prowadzonym względem nich postępowaniem karnym i stanowiły element przyjętej linii obrony na potrzeby własnego postępowania. Dlatego też zeznania te Sąd uznał za niewiarygodne.

Z ostrożnością Sąd podszedł do zeznań E. K. (2) (k. 3175-3179 tom VIIP, k. 2924 tom XV) byłej konkubiny oskarżonego, która w swych zeznaniach koncentrowała się na okolicznościach o drugorzędnym charakterze nie mających większego znaczenia dla dokonywania ustaleń faktycznych w sprawie. W zeznaniach w/w w ocenie Sądu widoczna była tendencja do przedstawiania okoliczności o charakterze neutralnym, tak by w żaden sposób nie zaszkodzić oskarżonemu, czy synowi świadek P. K. (1).

Odnośnie pozostałego materiału dowodowego:

Nie budziły żadnych wątpliwości zdaniem Sądu co do swej wiarygodności i rzetelności opinie sądowo-psychiatryczne dotyczące oskarżonego J. S. (1) (k.671-674 tom VIID) i oskarżonej B. Ż. (1) (k. 184-196, k. 199-200 tom IIA, k. 414-417 tom IIC, k. 3033-3037 tom VIIP). Sąd podziela wskazane opinie biegłych, gdyż zostały one sporządzone w oparciu o aktualne wskazania wiedzy medycznej, a wnioski w nich zawarte były logiczne i jasne.

U oskarżonego J. S. (1) nie rozpoznano choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Rozpoznano natomiast osobowość o cechach nieprawidłowych. Biegli podnieśli, iż ten stan psychiczny w odniesieniu do czynów nie znosił ani nie ograniczał zdolności oskarżonego do rozpoznania znaczenia czynu ani pokierowania swoim postępowaniem. W obecnym stanie psychicznym nie ma przeciwwskazań do brania udziału w czynnościach procesowych. (k. 674 tom VIID)

Z kolei u oskarżonej B. Ż. (1) nie stwierdzono upośledzenia umysłowego, rozpoznano natomiast sprawność intelektualną na pograniczu upośledzenia (poniżej normy) oraz organiczną chwiejność afektywną. Biegli wskazali, że stan psychiczny oskarżonej B. Ż. (1) w czasie popełnienia zarzucanych czynów ograniczał w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem (poczytalność była ograniczona w stopniu znacznym w rozumieniu art. 31 par. 2 k.k. (k. 3036v-3037 tom VIIP).

Za w pełni wiarygodne i rzetelne Sąd uznał także pozostałe opinie: biegłego rzeczoznawcy A. Z. (k. 1211-1259 tom VIIG, k. 1260-1294 tom VIIH, k. 1295-1334 tom VIIH, k. 1335-1373 tom VIIH, k. 1374-1413 tom VIIH, k. 1415-1456 tom VIIH, k. 1457-1496 tom VII, k. 1497-1546 tom VII I, k. 1547-1587 tom VII I k. 2318-2411 tom VIIŁ, k. 2412-2443 tom VIIM, k. 2444-2476 tom VII M, k. 2477-2504 tom VIIM, k. 2505-2533 tom VIIM; k. 2280-2281 tom VII L), biegłego z zakresu badania pisma ręcznego T. J. (3) (k. 3187-3261 tom VIIR, k. 3463-3478 tom VIIS), biegłego z zakresu badania dokumentów J. S. (5) (K. 446-454 TOM IIC) oraz biegłego z zakresu informatyki D. G. (k. 1656-1762 tom VII J, k. 2013-2131 tom VIIL, k. 5569-5634 tom VIIŻC, k. 5635-5677 tom VIIŹD, k. 210-215 tom XIIIB).

Wskazane opinie zostały sporządzone przez osoby posiadające wymagane wiadomości specjalne, ich wnioski były pełne i jasne, pozbawione wewnętrznych sprzeczności.

Ponadto przedmiotowe opinie jak i opinie sądowo-psychiatryczne nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony w toku niniejszego postępowania.

Za w pełni wiarygodne i rzetelne Sąd uznał dowody dokumentarne ujawnione na rozprawie wyszczególnione na kartach 2776-2800 t. XIV oraz 2824-2827 tom XIV, 3127 tom XVI. Wskazane dokumenty zostały sporządzone w sposób prawidłowy, zgodnie ze stosownymi regulacjami prawnymi określającymi ich formę i treść. Nadto, treść wyżej wymienionych dokumentów, nie była kwestionowana przez strony, dlatego też Sąd nie znalazł podstaw, by pozbawić je wartości dowodowej.

Sąd zważył co następuje:

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżony J. S. (1) w ramach czynu zarzucanego w punkcie I aktu oskarżenia w okresie od co najmniej listopada 2009r. do 5 maja 2014r. w W., kierował zorganizowaną grupą mającą na celu popełnianie przestępstw polegających na nieuprawnionym pozyskiwaniu z urzędów Dzielnic (...) W. - danych chronionych dotyczących nieruchomości gruntowych położonych na terenie (...) W. o nieuregulowanym staniem prawnym, tzw. „nn", podrabianiu dokumentów w postaci aktów własności ziemi, postanowień sądów ze spraw spadkowych z lat danych i następnie przywłaszczaniu praw własności takich nieruchomości poprzez składanie do Sądu Rejonowego dla (...) -Wydziałów właściwych dla Ksiąg Wieczystych wniosków o założenie księgi wieczystej wraz z podrobionymi dokumentami w postaci aktów własności ziemi bądź postanowieniami sądów ze spraw spadkowych z lat dawnych, czym wprowadzano pracowników Sądu w błąd co do rzetelności składanych dokumentów i praw osób wnioskodawców do tych nieruchomości, po czym po uzyskaniu wpisu do założonej księgi wieczystej dla takiej nieruchomości dokonywano ich sprzedaży na rzecz innych osób pokrzywdzonych, wprowadzając ich w błąd co do faktycznego stanu prawnego takiej nieruchomości, czym działano na szkodę ustalonych osób fizycznych bądź Skarbu Państwa lub Prezydenta (...) W. oraz nowych nabywców nieruchomości tj. popełnił czyn z art. 258 § 3 k.k. w zw. z art. 258 § 1 k.k.

Występku z art. 258 § 3 k.k. dopuszcza się ten kto m.in. kieruje zorganizowaną grupą przestępczą mającą na celu popełnianie przestępstw.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny (por. „Kodeks karny – część szczególna”, K. Buchała, A. Zoll, Zakamycze 2000, t. II, s. 214-215).) „Kierowanie" polega na faktycznym sprawowaniu kontroli nad działalnością związku lub grupy, możliwości wydawania poleceń i podejmowania zasadniczych decyzji. Kierowanie może mieć charakter stały lub przejściowy, kolektywny lub jednoosobowy.

Analogicznie podnosi się w judykaturze, gdzie wskazuje się, że „kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą polega na wydawaniu poleceń innym członkom grupy, których wykonanie bądź wynika z dobrowolnego podporządkowania się autorytetowi kierującego, bądź też jest poparte sankcjami ustalanymi czy to wyraźnie, czy to w sposób dorozumiany w ramach zasad działania grupy. Funkcję kierowniczą sprawuje nie tylko kierujący grupą jednoosobowo, lecz także osoby kierujące doniosłymi odcinkami działalności grupy choćby krótkotrwale, a nawet jednorazowo przy realizacji zadania (w ten sposób SA w Krakowie w wyroku z 2.11.2004 r., II AKa 119/04, LEX nr 584149). Możliwe jest również kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą przez kilka osób równocześnie. W szczególności może powstać sytuacja, w której w kierownictwie takiej grupy doszło do podziału zadań. W tym kierunku zmierza Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z 27.10.2010 r., II AKa 123/10, stwierdzając, że kierowanie może mieć charakter kolektywny, a kierujący może odpowiadać za prawidłowe funkcjonowanie nawet tylko fragmentu tak złożonej struktury.

Nie jest konieczne kierowanie całą grupą przestępczą. Istotne jest to, że całość działań podejmowana była w interesie całej grupy, w ramach jej istnienia, a nie poza nią. W ten sposób również Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w wyroku z 16.07.2013 r., II AKa 58/13, LEX nr 1350414.

Sąd podziela w tym zakresie stanowisko Sądu Apelacyjnego w Katowicach wyrażone w wyroku z 24.01.2008 r., II AKa 396/07, Prok. i Pr. 2008/7–8, poz. 38, że” jedynym kryterium weryfikacji tego, czy sprawca kieruje grupą przestępczą, jest ustalenie, czy sprawuje on faktyczną kontrolę nad działalnością grupy, czy w jego gestii leży podejmowanie zasadniczych dla funkcjonowania grupy decyzji oraz czy ma możliwość wydawania poleceń członkom grupy.

Co zaś się tyczy przesłanek warunkujących istnienie i funkcjonowanie zorganizowanej grupy przestępczej o jakiej mowa w treści art. 258 § 1 k.k., to podnieść należy, iż przepis art. 258 § 1 k.k. nie wskazuje na poziom zorganizowania grupy, jaki musi być spełniony dla realizacji znamion tego przestępstwa. Stopień organizacji osób należących do grupy może zatem być również i niski, a będzie to spełniało przesłanki omawianego przepisu. Grupę mogą tworzyć co najmniej trzy osoby, co jest poglądem utrwalonym przy wykładni art. 258 § 1 k.k. Przychylić się też należy do twierdzeń wedle, których ocena wzajemnych relacji osób tworzących zorganizowaną grupę przestępczą uwzględniać powinna aspekt funkcjonalny i strukturalny (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 23.07.2002 r. w sprawie II AKa 148/01 (Prok.i Pr. 2003/4/20).

Relacje podporządkowania nie stanowią jednak istoty zorganizowanej grupy przestępczej. W ocenie Sądu jest nią stała gotowość uczestników grupy do popełniania przestępstw. To ten typ stosunków powoduje, że taki układ personalny skupiony wokół celu polegającego na popełnieniu przestępstw stanowi zagrożenie dla porządku prawnego i decyduje o szkodliwości społecznej tego występku.

W realiach niniejszej sprawy zdaniem Sądu Okręgowego rozważając stosunki między członkami przedmiotowej grupy w aspekcie funkcjonalnym stwierdzić należy, iż tym co spajało ich postępowanie był wspólny cel działania, który polegał na popełnianiu przestępstw polegających na nieuprawnionym pozyskiwaniu z urzędów Dzielnic (...) W. - danych chronionych dotyczących nieruchomości gruntowych położonych na terenie (...) W. o nieuregulowanym staniem prawnym, tzw. „nn", podrabianiu dokumentów w postaci aktów własności ziemi, postanowień sądów ze spraw spadkowych z lat danych i następnie przywłaszczanie praw własności takich nieruchomości poprzez składanie do Sądu Rejonowego dla (...) -Wydziałów właściwych dla Ksiąg Wieczystych wniosków o założenie księgi wieczystej wraz z podrobionymi dokumentami w postaci aktów własności ziemi bądź postanowieniami sądów ze spraw spadkowych z lat dawnych, czym wprowadzano pracowników Sądu w błąd co do rzetelności składanych dokumentów i praw osób wnioskodawców do tych nieruchomości, po czym po uzyskaniu wpisu do założonej księgi wieczystej dla takiej nieruchomości dokonywano ich sprzedaży na rzecz innych osób pokrzywdzonych, wprowadzając ich w błąd co do faktycznego stanu prawnego takiej nieruchomości, czym działano na szkodę w większości przypadków Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W. a także nowych nabywców nieruchomości.

Ten cel działania pozwalał właśnie w przedmiotowej sprawie na wyodrębnienie grupy osób, którzy połączyli swe siły dla realizacji przestępczego celu. Na poziomie funkcjonalnym jest to zatem element wystarczający dla wyodrębnienia zwartej grupy osób wyróżniającej się spośród innych celem łączącym ich wysiłki.

Samo wyodrębnienie grupy osób nie powoduje jednak zdaniem Sądu, iż grupę można uznać za zorganizowaną. Rozważając więc w tym miejscu relacje między członkami poszczególnych grup w aspekcie strukturalnym stwierdzić należy, iż istotą zorganizowanej grupy mającej na celu popełnianie przestępstw poza wspólnym celem jej członków jest również podział ról między nimi dla realizacji obranego celu. Chodzi bowiem o stworzenie takich warunków, które umożliwią popełnianie przestępstw, przekraczających możliwości jednego lub więcej sprawców ramach wyłącznie jednorazowego porozumienia.

Wspólny cel działania członków przedmiotowej grupy powodował, iż grupa ta opracowała charakterystyczne dla niej metody działania i schematy zachowań, które prowadziły do specjalizacji działalności. Świadczyły one o jej zorganizowanym charakterze, przez wyznaczenie określonych, stałych sposobów postępowania w trakcie popełniania przestępstw. Członkowie grup podejmowali swe działania wspólnie z pozostałymi w zamiarze bezpośrednim dokonywania przestępstw. Czynili to spodziewając się określonych korzyści i co najważniejsze w sposób stały, gdyż nie ograniczali czasowo swego udziału w grupie. Ta współpraca oparta była na zorganizowanym współdziałaniu. Ten wspólny cel działania generował określony schemat działania.

Oskarżony J. S. (1) zdaniem Sądu doskonale zdawał sobie sprawę z tego że uczestniczy w popełnianiu przestępstw (czego zresztą nie kwestionował w żaden sposób w swych wyjaśnieniach), miał świadomość, że kieruje grupą, w której biorą udział więcej niż dwie osoby co wynikało z istoty i charakteru przestępstw za które został nieprawomocnie skazanym na mocy niniejszego wyroku. Oskarżony J. S. (1) znał i z racji popełnianych przestępstw miał kontakt z częścią pozostałych członków grupy. m.in. z P. L. (1), M. M. (1), G. T. (1), P. M. (1), nota bene osobami już prawomocnie skazanymi za udział w przedmiotowej zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw (vide: odpis wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 lutego 2016r. sygn. akt XVII K 245/15 - k. 3080-3122 tom XVI).

Oskarżony J. S. (1) w ocenie Sądu bez wątpliwości był osobą kierującą wskazaną zorganizowaną grupa przestępczą w rozumieniu art. 258 § 3 k.k. i tym samym wypełnił znamiona tego występku.

Z materiału dowodowego w postaci zeznań m.in. P. L. (1), M. M. (1), G. T. (1) w ocenie Sądu bez wątpliwości wynikało, że to oskarżony J. S. (1) wydawał polecenie członkom grupy, zlecał popełnianie przestępstw, partycypował w korzyściach uzyskanych z popełnianych przestępstw, decydował o podziale środków pieniężnych uzyskanych z popełnienia poszczególnych przestępstw i jego udział w podziale korzyści z popełnianych przestępstw był znacznie wyższy aniżeli pozostałych członków grupy. Tym samym oskarżony J. S. (1) sprawował faktyczną kontrolę nad działalnością grupy, w jego gestii należało podejmowanie zasadniczych dla funkcjonowania grupy decyzji oraz wydawania poleceń członkom grupy.

Z uwagi na wyżej wskazaną rolę oskarżonego J. S. (1) można mówić o wyraźnie wyodrębnionym ośrodku decyzyjnym (przywództwie) oraz w miarę stabilnym podziale zadań i funkcji wewnątrz grupy, powiązaniach pomiędzy jej członkami oraz przesłankach nadających tej grupie element trwałości.

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżony J. S. (1):

a)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie II i III aktu oskarżenia w okresie od co najmniej listopada 2009r. do 25.06.2010r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. K. (1) i B. S. (1) (poprzednio L.), polegającego na tym, iż B. S. (1) (poprzednio L.) wykorzystując osobę L. T. (1) i P. T. i ich dane osobowe, posługując się notarialnym pełnomocnictwem L. T. (1) z dnia 2.02.2010r. doprowadziła do założenia księgi wieczystej nr (...) dla działek niezbudowanych nr (...) położonych w W. przy ul. (...)/(...) z obrębu (...) z wpisem osoby P. T. i L. T. (1) jako jedynych właścicieli ww. działek, w wyniku czego przywłaszczono prawa własności ww. nieruchomości stanowiącego mienie znacznej wartości w kwocie łącznej 2.984.198 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób że B. S. (1) (poprzednio L.) wprowadzając L. T. (1) i P. T. w błąd co do faktycznego charakteru podejmowanej przez nią czynności uzyskała od nich notarialne pełnomocnictwa, przedłożyła w Delegaturze Biura Geodezji i Katastru urzędu (...) W. w Dzielnicy (...) kopię w dniu 3.03.2010r. podrobionego uprzednio w celu użycia za autentyczny dokumentu w postaci wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z dnia 9.02.2010r., który został wydany faktycznie przez ww. Urząd w dniu 18.12.2009r., po czym wypisała wniosek o założenie księgi wieczystej, który po jego podpisaniu przez L. T. (1) złożyła w dniu 25.02.2010r. do Sądu, wraz z podrobionym w celu użycia za autentyczne przez J. S. (1) postanowieniem Sądu Okręgowego w W. z dnia 7.08.1941 r. sygn. V Co 697/40 stwierdzającym nabycie prawa do spadku po zmarłym Z. S. przez C. W., z którego to dokumentu wynikały fikcyjne prawa L. T. (1) i P. T. do ubieganie się o nabycie własności tej nieruchomości, wprowadzając tym samym podstępnie pracownika Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności przekładanych dokumentów, po czym w trakcie procedury zakładania księgi wieczystej podrobiła podpisy L. T. (1) na składanych do ww. Sądu w związku z zakładaniem tej księgi wieczystej dokumentach w postaci wniosku o rozpoznanie wniosku poza kolejnością, odpowiedzi na zarządzenie referendarza sądowego, wniosku o wydanie dokumentu, wniosku o wpis w księdze wieczystej, w wyniku których to czynności jako pełnomocnik L. i P. T. wyłudziła od pracownika ww. Sądu poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu w dniu 22.04.2010r. do założonej księgi wieczystej numer (...) osoby P. T. i L. T. (1) jako jedynych właścicieli ww. nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 25.06.2010r. doszło do doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 625.000 zł B. i A. B. (1) i w kwocie 375.000 zł R. i M. K. (1) w wyniku zawarcia przez B. S. (1) (poprzednio L.) przed notariuszem G. R. (1) w Kancelarii Notarialnej w W. przy Al. (...) z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży w/w nieruchomości objętej księgą wieczystą numer (...) po uprzednim wprowadzaniu ich w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

b)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie IV i V aktu oskarżenia w okresie od 09.11.2010r. do 21.02.2011r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. K. (1), M. M. (1) i B. S. (1) (poprzednio L.) polegającego na przywłaszczeniu przez B. S. (1) (poprzednio L.) prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) - oznaczonej jako działki numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) stanowiącego mienie znacznej wartości 2.983.894 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób, iż uzyskał od pracownika Sądu Okręgowego (...) w W. E. W. (1) akta sprawy spadkowej sygn. I NS 38/98 z Sądu Rejonowego dla (...) wraz z oryginałem testamentu po H. B., polecił P. D. (1) podrobienie tego testamentu w celu użycia za autentyczny poprzez dopisanie dodatkowej treści o testowaniu na rzecz B. S. (1) (poprzednio L.) fikcyjnego aktu własności ziemi rep. (...) z dnia 21 XII 1973r., z którego to dokumentu wynikał rzekomy tytuł prawny do ubiegania się przez B. S. (1) (poprzednio L.) o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, a następnie podrobił w celu użycia za autentyczny ww. akt własności ziemi, który B. L. (1) złożyła, wraz z wnioskiem o założeniu księgi wieczystej do Sądu Rejonowego dla (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, wprowadzając tym samym podstępnie pracownika Sądu w błąd co do rzetelności przedłużonych dokumentów w wyniku czego uzyskała w dniu 10.01.2011r. poświadczający nieprawdę wpis w założonej księdze wieczystej (...), iż B. S. (1) (poprzednio L.) jest jedynym właścicielem tej nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 21.02.2011r. doszło do doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 1.400.000 zł A. P. (1) oraz W. W. (2) i E. W. (2) w wyniku zawarcie przez B. S. (1) (poprzednio L.) z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży w.w nieruchomości objętej księgą wieczystą (...) po uprzednim wprowadzaniu ich w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

c)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie VI i VII aktu oskarżenia w okresie od 12.07.2011r. do 27.09.2011r. w W., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez B. S. (1) (poprzednio L.), P. K. (1) i osobę o ustalonych personaliach, polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), dzielnica W. - działki niezabudowanej numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) stanowiącego mienie znacznej wartości - 2.111.766 zł na szkodę spadkobierców po K. i M. M. (2), w ten sposób, że osoba o ustalonych personaliach działając w wykonaniu poleceń B. S. (1) (poprzednio L.) i P. K. (1) przy sporządzaniu aktu poświadczenia dziedziczenia wprowadziła w błąd notariusza K. B. - zastępcę notariusza w Kancelarii Notarialnej w W. przy ul. (...) lok. (...), poprzez zatajenie iż posiada żyjące rodzeństwo, w wyniku czego uzyskała w dniu 12.07.2011r. poświadczający nieprawdę akt dziedziczenia nr rep (...) i nr (...) po rodzicach, a następnie podpisała wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, który wraz z podrobionym w celu użycia za autentyczny przez J. S. (1) aktem własności ziemi numer (...) i ww. notarialnym aktem poświadczenia dziedziczenia został złożony w dniu 1.09.2011r. do Sądu Rejonowego dla (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych, wprowadzając tym samym podstępnie pracownika Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd, czym wyłudzono w dniu 09.09.2011 r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej numer (...), że osoba o ustalonych personaliach jest jedynym właścicielem wymienionej wyżej nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 27.09.2011r. doszło do doprowadzenia S. i B. Z. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 1.000.000 zł w wyniku zawarcie przez osobę o ustalonych personaliach w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed notariuszem P. O. z ww. osobami jako kupującymi umowy sprzedaży w.w nieruchomości objętej księgą wieczystą (...) po uprzednim wprowadzaniu ich w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

przy czym wskazane czyny, tj. opisane w punktach 2a, 2b, 2c wyroku stanowiły ciąg przestępstw z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

Sprawcą kierowniczym w myśl art. 18 § 1 k.k. jest ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub osoby mu podległe.

Przyjmuje się, że do wypełnienia warunków sprawstwa kierowniczego niezbędne jest faktyczne panowanie nad realizacją przestępstwa, tj. możliwość podejmowania decyzji co do jego podjęcia, prowadzenia, przerwania lub zmiany (por. wyrok SN z dnia 30 maja 1975 r., Rw 204/75, OSNKW 1975, nr 8, poz. 115 oraz wyrok SA w Krakowie z dnia 27 lutego 2003 r., II AKa 362/02, KZS 2003, z. 5, poz. 36).

Z kolei występku przywłaszczenia z art. 284 § 1 k.k. dopuszcza się ten kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe.

Przywłaszczenia cudzego prawa majątkowego polega na utracie przez osobę uprawnioną przysługującego jej prawa majątkowego. Z uwagi na brak substratu materialnego w przypadku prawa majątkowego skutek objawia się przez pozbawienie możliwości skorzystania z prawa majątkowego przez osobę, której to prawo przysługuje, co do zasady będący konsekwencją skorzystania z uprawnień stanowiących istotę tego prawa przez sprawcę. Zachowanie sprawcy manifestującego, że to jemu, a nie innej, w rzeczywistości uprawnionej osobie, przysługuje określone prawo majątkowe, musi godzić w istotę cudzego prawa majątkowego i skutkować skorzystaniem z tego prawa przez sprawcę i jednocześnie pozbawieniem możliwości korzystania z tego prawa osoby, której prawo to przysługuje. Konsekwencją zachowania sprawcy w przypadku przywłaszczenia prawa majątkowego musi być zatem stworzenie wobec świata zewnętrznego w sposób skuteczny pozorów, że sprawca jest uprawniony z tytułu określonego prawa majątkowego, z czym związane jest wyłączenie przez zachowanie sprawcy możliwości wykorzystywania tego prawa przez osobę uprawnioną. Przywłaszczenie prawa majątkowego polega zatem na skorzystaniu z uprawnień składających się na dane prawo majątkowe przez sprawcę, z czym skorelowane jest wyłącznie możliwości skorzystania z tych uprawnień przez osobę, której przysługuje dane prawo majątkowe. („Kodeks karny – część szczególna”, K. Buchała, A. Zoll, Zakamycze 2000, s. 386).

Natomiast występku oszustwa art. 286 § 1 k.k. dopuszcza się ten kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą jednego z trzech sposobów m.in. wprowadzenia w błąd tej osoby.

Błędem w rozumienia znamion tego przestępstwa jest niezgodność między obiektywną rzeczywistością o jej odbiciem w świadomości człowieka. Wprowadzenie w błąd oznacza zachowanie prowadzące do wywołania u danej osoby fałszywego odzwierciedlenia rzeczywistości w świadomości tej osoby.

Wprowadzenie w błąd dotyczyć musi tzw. istotnych okoliczności danej sprawy, które mogą mieć wpływ na podjęcie przez oszukiwaną osobę określonej decyzji rozporządzenia mieniem. Innymi słowy działanie mające na celu wywołanie błędu, odnosić się musi do okoliczności powodującej, że rozporządzenie mieniem ma charakter niekorzystny. („Kodeks karny – część szczególna”, K. Buchała, A. Zoll, Zakamycze 2000, t. III, s. 153-154).

Wprowadzenie w błąd może przejawiać się w najrozmaitszych formach. Może polegać m.in. na złożeniu określonego oświadczenia.

Przestępstwo określone w art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem. Nadmienić należy, iż do skutku nie należy osiągnięcie korzyści majątkowej z niekorzystnego rozporządzenia mieniem Ustawa wymaga aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, który w przypadku oszustwa jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową, lecz musi chcieć w tym celu użyć określonego działania lub zaniechania Dla przyjęcia zamiaru konieczne jest ustalenie, że sprawca miał świadomość przekazywania osobie rozporządzającej mieniem nieprawdziwych informacji i działania w celu doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem dla osiągnięcia korzyści majątkowej. („Kodeks karny – część szczególna”, t. III tamże, s. 155).

Typ kwalifikowany występku przywłaszczenia z art. 284 § 1 k.k. jak i oszustwa z art. 286 § 1 k.k. ma miejsce gdy przestępstwo dotyczy mienia znacznej wartości.

Zgodnie z art. 115 § 5 k.k. mieniem znacznej wartości jest mienie którego wartość w chwili popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000 złotych.

Natomiast czynu z art. 272 k.k. dopuszcza się ten kto to wyłudza poświadczenie nieprawdy przez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego lub innej osoby upoważnionej do wystawienia dokumentu.

Przez wyłudzenie należy rozumieć otrzymanie dokumentu zawierającego poświadczenie nieprawdy przez wprowadzenie w błąd osoby funkcjonariusza publicznego lub innej osoby uprawnionej do wystawienia dokumentu. Z użytego określenia „wyłudza" wynika, iż osoba poświadczająca nieprawdę działa w dobrej wierze, tzn. jest przekonana, że poświadcza prawdę. Chodzi o tzw. fałsz pośredni, polegający na tym, że poświadczenie zawiera fałsz, jednakże wystawiający je nie ponosi winy w stwierdzeniu fałszu, gdyż sam padł ofiarą podstępu, zastosowanego przez osobę trzecią („Kodeks karny – część szczególna”, K. Buchała, A. Zoll, Zakamycze 2000, s. 468).

Z kolei znamiona czynu z art. 270 § 1 k.k. wypełnia ten, kto m.in. w celu użycia za autentyczny podrabia dokument. Istota podrobienia dokumentu sprowadza się do sporządzenia takiego zapisu informacji, któremu nadaje się pozory autentyczności, w szczególności, iż pochodzi od określonego wystawcy. („Kodeks karny – część szczególna”, K. Buchała, A. Zoll, Zakamycze 2000, s. 765). Dla realizacji znamion podrobienia dokumentu nie ma znaczenia, czy pozorowanym wystawcą dokumentu jest podmiot realnie istniejący czy fikcyjny. Dla realizacji znamion art. 270 § 1 k.k. wystarczające jest podrobienie tylko fragmentu dokumentu np. podpisu wystawcy.

W realiach niniejszej sprawy oskarżony J. S. (1) w odniesieniu do każdego z czynów przypisanych w punkcie 2 wyroku tworzących ciąg przestępstw (czyn z punktu 2a wyroku, czyn z punktu 2b wyroku, czyn z punktu 2c wyroku) działał jako sprawca kierowniczy albowiem kierował wykonaniem przestępstwa przez P. K. (1) i B. S. (1) (poprzednio L.) – czyn z punktu 2a, przez P. K. (1), M. M. (1), B. S. (1) (poprzednio L.) – czyn z punktu 2b, przez P. K. (1), B. S. (1) (poprzednio L.) i osobę o ustalonych personaliach (B. Ż. (1)) – czyn z punktu 2c.

W zakresie każdego z tych czynów to oskarżony J. S. (1) był bowiem inicjatorem i pomysłodawcą popełnienia każdego z tych czynów, określał i wskazywał osoby uczestniczące w ich popełnieniu, panował nad realizacją każdego z tych czynów – wydając polecenia dotyczące realizacji poszczególnych faz każdego z czynów oraz sposobu i środków prowadzących każdorazowo do przywłaszczenia prawa własności nieruchomości, a następnie oszustwa poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego.

W odniesieniu do każdego z tych czynów zachowania przestępcze dotyczyły realizacji jednocześnie znamion występku przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości (art. 284 § 1 k.k. zw. z art. 294 § 1 k.k.), po uprzednim posłużeniu się podrobionym dokumentem jako autentycznym (art. 270 § 1 k.k.) oraz wyłudzenia podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), a następnie oszustwa mienia znacznej wartości poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego (art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.).

W odniesieniu do każdego z czynów tworzących ciąg przestępstw zachowania podjęte przez oskarżonego J. S. (1) i wskazane osoby co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego następowały bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. O jedności zamiaru świadczy fakt, iż każdorazowo zachowania oskarżonego i wskazanych osób co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego od samego początku ukierunkowane były na przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości po uprzednim posłużeniu się w tym celu podrobionym dokumentem jako autentycznym oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), po to by następnie dokonać sprzedaży przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego poprzez realizację znamion występku oszustwa dotyczącego mienia znacznej wartości. Wskazana sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości w drodze występku oszustwa determinowała od samego początku cel, motywację i tym samym zamiar oskarżonego J. S. (1). Nieruchomości były przywłaszczane każdorazowo właśnie po ty by następnie być przedmiotem oszustwa, co zdaniem Sądu jednoznacznie świadczyło o jedności zamiaru oskarżonego i o tym, że zamiar ten był z góry powzięty.

Zdaniem Sądu w sprawie koniecznym było zatem dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych oskarżonemu J. S. (1) poprzez przyjęcie, iż oskarżony w ramach czynów zarzucanych w punktach II i III, IV i V, VI i VII dopuścił się trzech czynów kwalifikowanych każdorazowo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. tworzących nadto ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k., o czym Sąd uprzedził w trybie art. 399 § 1 k.p.k. na rozprawie w dniu 21 maja 2018r. (k. 3147-3148 tom XVI).

Kwalifikacja przyjęta przez prokuratora w akcie oskarżenia polegająca na kwalifikowaniu każdorazowo jako odrębnych czynów zachowań ujętych w czynie II i III aktu oskarżenia, czynie IV i V aktu oskarżenia, VI i VII aktu oskarżenia w sposób oczywisty zdaniem Sądu stanowiła naruszenie art. 12 k.k.

Jak już wskazano powyżej zachowania oskarżonego i wskazanych powyżej osób co do których oskarżony kierował wykonaniem czynu zabronionego w odniesieniu do każdego z czynów tworzących ciąg przestępstw następowały bowiem bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. Z tych względów koniecznym było dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej każdego czynów tworzących ciąg przestępstw, a co za tym idzie ich opisu poprzez uzupełnienie i zastosowanie konstrukcji czynu ciągłego z art. 12 k.k.

Nieprawidłowym i błędnym było także wskazywanie w kwalifikacji prawnej przez prokuratora art. 273 k.k. (czyn z punktu III a/o, czyn z punktu VI a/o, czyn z punktu VII a/o). Zgodnie bowiem z ugruntowanym stanowiskiem judykatury i doktryny „Sprawca, który wyłudza poświadczenie nieprawdy w celu jego użycia, a następnie poświadczenia tego używa, dopuszcza się jednego przestępstwa kwalifikowanego z art. 272 k.k.” (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2002 r. V KKN 433/00, LEX nr 54394).

W uzasadnieniu wskazanego postanowienia wskazano, że „czyn polegający na wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy jest nierozerwalnie powiązany z czynem polegającym na użyciu tego poświadczenia. Co więcej, owo wyłudzenie było środkiem do celu - ewentualnego użycia dokumentu poświadczającego nieprawdę. Użycie więc było wykorzystaniem "owocu" przestępstwa wyłudzenia dokumentu poświadczającego nieprawdę. Niewątpliwe jest również, że oba czyny były skierowane przeciwko temu samemu dobru prawnie chronionemu. Bezsporna jest także okoliczność, iż czyn polegający na wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy zawiera w sobie znacznie większy ładunek społecznej szkodliwości niż czyn polegający na użyciu tego poświadczenia. Wynika to wprost z porównania sankcji zawartych w przepisach art. 272 i 273 kk.” (tamże).

Analogiczne poglądy prezentowane są w doktrynie m.in. komentarz do art. 273 k.k., Andrzej Marek, LEX 2010, gdzie wskazano, że „Jeżeli sprawca wyłudził poświadczenie nieprawdy w dokumencie w celu jego użycia, a następnie tego dokumentu używał, zachowanie można rozpatrywać w ramach prawnej jedności przestępstwa, uznając używanie dokumentu za współukarany czyn następczy”.

Mając na uwadze powyższe poglądy oraz okoliczności faktyczne niniejszej sprawy, z których zdaniem Sądu bez wątpliwości wynikało, iż czyny polegające na wyłudzeniu poświadczenie nieprawdy w postaci wpisów do ksiąg wieczystych był nierozerwalnie powiązane z późniejszym posłużeniem się uzyskanymi tak dokumentami celem dokonania oszustw poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości poprzez zatajenie ich rzeczywistego stanu prawnego, wskazywanie w kwalifikacji prawnej art. 273 k.k. było nieprawidłowym.

W zakresie czynów przypisanych w punktach 2a, 2b, 2c mając na uwadze normę art. 91 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r., Sąd przyjął, iż czyny te stanowiły ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k. albowiem czyny te zostały popełnienie przez oskarżonego w krótkich odstępach czasu (I czyn w okresie od co najmniej listopada 2009r. do 25.06.2010r., II czyn w okresie od 09.11.2010r. do 21.02.2011r., III czyn w okresie od 12.07.2011r. do 27.09.2011r.), w podobny sposób (tj. tożsame zachowania dotyczące przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości, po uprzednim posłużeniu się podrobionym dokumentem jako autentycznym oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy, a następnie oszustwa dotyczącego mienia znacznej wartości poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego ) i dotyczyły czynów o tożsamej kwalifikacji.

Sąd uznał nadto zasadnym dokonanie zmiany opisu każdego z czynów tworzących wskazany ciąg przestępstw w tym zakresie, tak by w sposób pełny i prawidłowy każdy z tych czynów obejmował znamiona czynu i oddawał charakter bezprawia i przestępczego zachowania oskarżonego.

W związku z treścią art. 4 § 1 k.k. Sąd zastosował jako względniejszą poprzednią ustawę aniżeli obowiązującą w chwili orzekania, tj. ustawę - kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji obowiązującej do dnia 01.07.2015r. Sąd miał na uwadze w tym zakresie zmianę regulacji dotyczących warunków do przyjęcia zaistnienia ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k.

Zgodnie z art. 65 § 1 k.k. przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie określone wobec mulitrecydywisty stosuje się także do sprawcy, który m.in. popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną uprzednio w zakresie wypełnienia przez oskarżonego znamion występku z art. 258 § 3 k.k., Sąd ustalił, iż oskarżony wskazane czyny tworzące ciąg przestępstw popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw, a więc w warunkach art. 65 § 1 k.k.

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżony J. S. (1) w ramach czynów zarzucanych w punkcie VIII i IX, X i XI aktu oskarżenia w okresie od 29.11.2011r. do 04.06.2012r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował poprzez M. M. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez B. Ż. (1) polegającego na przywłaszczeniu prawa własności dwóch nieruchomości - działki nr (...) z obrębu (...) oraz działki nr (...) z obrębu (...) położonych w W. D. (...) przy ul. (...) stanowiącego mienie znacznej wartości - łącznie 1.698.797 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., poprzez podrobienie w celu użycia za autentyczny aktu własności ziemi nr (...), wskazującego na rzekomy tytuł prawny własności rodziców B. Ż. (1) do ww. nieruchomości, który to podrobiony dokument został złożony przez M. M. (1) jako autentyczny wraz z wnioskiem o założenie księgi wieczystej w dniu 29.11.2011r. w Sądzie Rejonowym dla (...) w W. Wydział (...) Ksiąg Wieczystych wraz z poświadczającymi nieprawdę notarialnymi aktami poświadczenia dziedziczenia po T. C. i A. C. z dnia 12.07.2011 rep (...) i 21/20/2011r., w wyniku czego wprowadzono tym samym podstępnie pracownika Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności tych dokumentów i praw B. Ż. (1) do nieruchomości, czym wyłudzono w dniu 8.12.2011r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisów do ksiąg wieczystych nr (...) założonych dla tych nieruchomości, iż B. Ż. (1) jest jedynym ich właścicielem, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w zakresie nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) w dniu 05.01.2012r. w W. doszło do doprowadzenia M. J. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 770.000 zł, poprzez zawarcie z ww. przez B. Ż. (1) w 23.12.2011 r. umowy przedwstępnej sprzedaży i następnie poprzez zawarcie przez M. M. (1) działającego jako pełnomocnik B. Ż. (1) w dniu 5.01.2012r. umowy sprzedaży w.w nieruchomości za kwotę 770.000 zł przed notariuszem L. Z. w W. przy ul. (...), po wprowadzaniu nabywcy w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, natomiast w zakresie nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), po uprzednim przeniesieniu w dniu 30.01.2012r. przed notariuszem K. L. (1) w Kancelarii Notarialnej w S. przy ul. (...) przez M. M. (1), posługującego się pełnomocnictwem notarialnym od B. Ż. (1) z 4.01.2012r., działającego w porozumieniu z W. G. (1), prawa własności w.w nieruchomości w wyniku fikcyjnej transakcji sprzedaży prawa własności tejże nieruchomości na rzecz W. G. (2), w celu udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia, działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej doszło do doprowadzenia w dniach 6.02.2012r i 4.06.2012r. M. B. (1) i A. B. (2) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 1.540.000 zł, w ten sposób, iż W. G. (1) posługując się uzyskanym od M. M. (1) w drodze fikcyjnej umowy sprzedaży prawem własności w.w nieruchomości, przed notariuszem K. N. (2) w W. przy ul. (...), zawarła w dniu 6.02.2012 r. umowę przedwstępną sprzedaży oraz w dniu 4.06.2012r. umowę sprzedaży ww. nieruchomości z w.w osobami za kwotę 1.540.000zł, po wprowadzaniu nabywców w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 299 § 5 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

W zakresie rozważań prawnych dotyczących występków z art. 284 § 1 k.k., z art. 270 § 1 k.k., z art. 272 k.k., z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k., a także przesłanek i warunków do zaistnienia sprawstwa kierowniczego z art. 18 § 1 k.k., czy też warunków czynu ciągłego z art. 12 k.k. nie zachodzi potrzeba ponownego przytaczania argumentacji w tym miejscu, została ona bowiem przedstawiona w części dotyczącej czynu przypisanego oskarżonemu J. S. (1) w punkcie 2 wyroku.

Co zaś się tyczy występku z art. 299 § 5 k.k. to wskazać należy, iż czynu tego dopuszcza się ten kto działając w porozumieniu z innymi osobami m. in. nieruchomości pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego przyjmuje albo podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia.

Przestępstwo prania brudnych pieniędzy z art. 299 k.k. jest przestępstwem formalnym z narażenia. Dla stwierdzenia go należy wykazać nie tylko dokonanie przez sprawcę czynności wykonawczych, ale i świadomość posługiwania się przezeń wartościami majątkowymi o przestępczym pochodzeniu oraz wolę udaremnienia lub znacznego utrudnienia identyfikacji tych pieniędzy przez uprawnione organy. Do zrealizowania tego występku wystarczy, że odnośne działania mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia albo miejsca umieszczenia (ukrycia) przedmiotów lub wartości majątkowych pochodzących z czynu zabronionego.

W zakresie ustalenia przestępstwa pierwotnego stanowiącego źródło wartości majątkowych objętych czynnościami wykonawczymi związanymi z praniem brudnych pieniędzy sąd zachowuje samodzielność jurysdykcyjną (art. 8 § 1 k.p.k.). Przestępstwo zwane inaczej źródłowym nie musi być stwierdzone odrębnym wyrokiem sądu. Nie jest zatem wymagane, aby w sprawie przestępstwa bazowego zapadł wyrok skazujący.

Wystarczy jakiekolwiek uprawdopodobnienie jego zaistnienia, np. w postaci czynności procesowych (postanowienie o przedstawieniu zarzutów, akt oskarżenia, wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne) lub przez przedstawienie stosownych dowodów przed sądem (obszernie na ten temat zob. M. Mazur, Penalizacja prania pieniędzy, Warszawa 2014, s. 92 i n.).

Powyższy pogląd jest ugruntowany w judykaturze, m.in. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 04 października 2011 roku, sygn. akt III KK 28/11, w którym wskazano, iż „ponieważ jednocześnie ustawodawca nie wymaga ustalenia przez sąd, aby czyn stanowiący źródło wartości majątkowych mających charakter „brudnych pieniędzy” spełniał wszystkie znamiona przestępstwa, to z tego też powodu w treści art. 299 § 1 k.k. użył terminu „czyn zabroniony”, a nie „przestępstwo”, przy czym terminu „czyn zabroniony” użył w znaczeniu, w jakim występuje on w innych przepisach o podobnym charakterze (jak np. art. 18 § 2 i 3 k.k. czy art. 291 § 1 k.k. lub 292 § 1 k.k.), a więc obejmujących wyłącznie znamiona o charakterze przedmiotowym (z pominięciem umyślności lub nieumyślności). Nie zachodzi więc konieczność ustalania konkretnego sprawcy, jego winy oraz innych dodatkowych przesłanek warunkujących odpowiedzialność karną”

Sąd powinien ustalić te przedmiotowe elementy czynu „pierwotnego”, które pozwalają zakwalifikować go jako konkretny czyn zabroniony zawarty w ustawie karnej jak też wskazać tę kwalifikację (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 16 października 2012 r., sygn. II AKa 148/12). Jednocześnie ustawodawca nie wymaga ustalenia przez sąd, aby czyn stanowiący źródło wartości majątkowych mających charakter „brudnych pieniędzy” spełniał wszystkie znamiona przestępstwa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2013 roku, sygn. III KK 455/12).

Sprawcą przestępstwa z art. 299 § 1 k.k. może być także ten, kto sam dopuścił się przestępstwa, z którego pochodzą korzyści majątkowe (por. uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 18 grudnia 2013 r., I KZP 19/13).

W realiach niniejszej sprawy oskarżony J. S. (1) działał jako sprawca kierowniczy albowiem kierował poprzez M. M. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez oskarżoną B. Ż. (1). To oskarżony J. S. (1) był bowiem inicjatorem i pomysłodawcą popełnienia tego czynu, określał i wskazywał osoby uczestniczące w jego popełnieniu, panował nad realizacją tego czynu – wydając polecenia dotyczące realizacji poszczególnych jego faz oraz sposobu i środków prowadzących do przywłaszczenia prawa własności nieruchomości, następnie udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jego przestępczego pochodzenia poprzez przeniesie prawa własności na W. G. (2) i oszustwa poprzez sprzedaż przywłaszczonej nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do jej rzeczywistego stanu prawnego.

Wskazane zachowania przestępcze dotyczyły realizacji jednocześnie znamion występku przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości (art. 284 § 1 k.k. zw. z art. 294 § 1 k.k.), po uprzednim posłużeniu się podrobionym dokumentem jako autentycznym (art. 270 § 1 k.k.) oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), a następnie udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia (art. 299 § 5 k.k.) i oszustwa mienia znacznej wartości poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego (art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.).

Wskazane zachowania podjęte przez oskarżonego J. S. (1) i osoby co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego następowały bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. O jedności zamiaru świadczy fakt, iż zachowania oskarżonego i wskazanych osób co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego od samego początku ukierunkowane były na przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości po uprzednim posłużeniu się w tym celu podrobionym dokumentem jako autentycznym oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.) po to by następnie dokonać sprzedaży przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego poprzez realizację znamion występku oszustwa dotyczącego mienia znacznej wartości, czemu służyć miało także uprzednienie fikcyjne przeniesienie prawa własności przywłaszczonych nieruchomości w celu udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia (art. 299 § 5 k.k.). Wskazana sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości w drodze występku oszustwa determinowała od samego początku cel, motywację i tym samym zamiar oskarżonego J. S. (1). Nieruchomości były przywłaszczane, jak również po to doszło do fikcyjnego przeniesienia prawa własności przywłaszczonych nieruchomości w celu udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia, by następnie być przedmiotem oszustwa, co zdaniem Sądu jednoznacznie świadczyło o jedności zamiaru oskarżonego i o tym, że zamiar ten był z góry powzięty.

Zdaniem Sądu w sprawie koniecznym było zatem dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych oskarżonemu J. S. (1) poprzez przyjęcie, iż oskarżony w ramach czynów zarzucanych w punktach VIII, IX, X, XI dopuścił się jednego czynu kwalifikowanego z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 299 § 5 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r., o czym Sąd uprzedził w trybie art. 399 § 1 k.p.k. na rozprawie w dniu 21 maja 2018r. (k. 3148 tom XVI).

Kwalifikacja przyjęta przez prokuratora w akcie oskarżenia polegająca na kwalifikowaniu zachowań ujętych w zarzutach z punktów VIII, IX, X, XI aktu oskarżenia jako odrębnych czynów w sposób oczywisty zdaniem Sądu stanowiła naruszenie art. 12 k.k.

Jak już wskazano powyżej zachowania oskarżonego i wskazanych powyżej osób co do których oskarżony kierował wykonaniem czynu zabronionego następowały bowiem bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. Z tych względów koniecznym było dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej, a co za tym idzie opisu przypisanego czynu poprzez zastosowanie konstrukcji czynu ciągłego z art. 12 k.k.

Nieprawidłowym i błędnym było także wskazywanie w kwalifikacji prawnej przez prokuratora art. 273 k.k. (czyn z punktu VIII a/o, czyn z punktu XI a/o). Zgodnie bowiem z ugruntowanym stanowiskiem judykatury i doktryny „Sprawca, który wyłudza poświadczenie nieprawdy w celu jego użycia, a następnie poświadczenia tego używa, dopuszcza się jednego przestępstwa kwalifikowanego z art. 272 k.k.” (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2002 r. V KKN 433/00, LEX nr 54394).

Mając na uwadze powyższe poglądy oraz okoliczności faktyczne niniejszej sprawy, z których zdaniem Sądu bez wątpliwości wynikało, iż zachowanie polegające na wyłudzeniu poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej był nierozerwalnie powiązane z późniejszym posłużeniem się uzyskanym tak dokumentem celem dokonania oszustwa poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości poprzez zatajenie ich rzeczywistego stanu prawnego, wskazywanie w kwalifikacji prawnej czynu art. 273 k.k. było nieprawidłowym.

Z tych względów Sąd tym samym uznał zasadnym dokonanie zmiany opisu czynu, tak by w sposób pełny i prawidłowy obejmował znamiona czynu i oddawał charakter bezprawia i przestępczego zachowania oskarżonego.

W związku z treścią art. 4 § 1 k.k. Sąd zastosował jako względniejszą poprzednią ustawę aniżeli obowiązującą w chwili orzekania, tj. ustawę - kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

Zgodnie z art. 65 § 1 k.k. przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie określone wobec mulitrecydywisty stosuje się także do sprawcy, który m.in. popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną uprzednio w zakresie wypełnienia przez oskarżonego znamion występku z art. 258 § 3 k.k., Sąd ustalił, iż oskarżony wskazany czyn popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw, a więc w warunkach art. 65 § 1 k.k.

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżony J. S. (1):

a)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie XIV i XV aktu oskarżenia w okresie od co najmniej 01.10.2012r. do 21.12.2012r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez G. T. (1) polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości - działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) przy ul. (...) w W., stanowiącego mienie znacznej wartości łącznie 1.539.309 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., poprzez wprowadzenie przez G. T. (1) w błąd notariusza G. P. (1) prowadzącej kancelarię notarialną w S. przy ul. (...), w drodze złożenia w dniu 1.10.2012 r. do protokołu dziedziczenia po T. T. (2) rep (...) nieprawdziwego oświadczenia co do osób spadkobierców po ww. osobie, a następnie złożenie w dniu 31.10.2012r. w Sądzie Rejonowym dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych wniosku o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, wraz z podrobionym w celu użycia za autentyczny przez J. S. (1) aktem własności ziemi numer (...) z dnia 23.12.1973r. na dane uprawnionego T. T. (2) oraz poświadczającym nieprawdę odpisem aktu poświadczenia dziedziczenia po T. T. (2) numer repertorium (...) z 1.10.2012r., w wyniku czego podstępnie wprowadzono pracownika Sądu upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności przedłożonych dokumentów i rzekomych praw G. T. (1) do tej nieruchomości i wyłudzono w dniu 6.11.2012 r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej numer (...), że G. T. (1) jest współwłaścicielem wymienionych wyżej działek wraz z matką T. T. (3), po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 21.12.2012r. doszło do doprowadzenia (...) spółkę z o.o. w J. reprezentowanej przez S. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 300.000 zł. w wyniku zawarcia w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed asesorem notarialnym P. C. przez G. T. (1) posługującego się nadto pełnomocnictwem od T. T. (3) umowy sprzedaży ww. nieruchomości na rzecz (...) sp. z o.o po uprzednim wprowadzaniu S. K. (1) w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

b)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie XVI i XVII aktu oskarżenia w okresie od 15.02.2013r. do 18.04.2013r. w W. i S. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez G. T. (1) polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości gruntowej działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) oraz (...) w obrębie ewidencyjnym (...) położonych przy ul. (...) w W. stanowiącego mienie znacznej wartości 1.324.221 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób, że podrobił w celu użycia za autentyczny dokument - akt własności ziemi nr (...), a następnie w dniu 15.02.2013r. P. L. (1) złożył w imieniu G. T. (1) do Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych podpisany przez G. T. (1) wniosek o założenie księgi wieczystej dla w.w nieruchomości, załączając do tego wniosku jako autentyczny ww. podrobiony akt własności ziemi oraz poświadczający nieprawdę dokument w postaci odpisu aktu poświadczenia dziedziczenia po T. T. (2) numer repertorium (...) sporządzony w dniu 1.10.2012r., czym wprowadzono podstępnie pracownika Sądu upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności przedłożonych dokumentów i praw G. T. (1) do tej nieruchomości i wyłudzono poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej nr (...), że G. T. (1) jest współwłaścicielem wymienionych wyżej działek wraz z matką T. T. (3), po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 18.04.2013r. doszło do doprowadzenia G. R. (2) i G. R. (3) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 880.000 zł w wyniku zawarcie w kancelarii notarialnej notariusza G. P. (1) w S. przy ul. (...) w W. przez G. T. (1) umowy sprzedaży ww. nieruchomości z w/w nabywcami, po uprzednim wprowadzaniu ich w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

c)  w ramach czynów zarzucanych w punkcie XII i XIII aktu oskarżenia w okresie od 16.11.2012r. do 23.08.2013r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, poprzez M. M. (1), który działał wspólnie i w porozumieniu z P. M. (1), kierował wykonaniem czynu zabronionego przez R. B. (1), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności trzech nieruchomości położonych w W. przy ul. (...)/ (...) - działek nr (...) z obrębu (...) stanowiącego mienie znacznej wartości - łącznie 3.843.690 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób, iż R. B. (1) uzyskał w wyniku wprowadzenia notariusza w błąd do co nieposiadania rodzeństwa, akty poświadczenia dziedziczenia po rodzicach T. i J. B. (2), sporządzone przed notariuszem K. L. (1) w Kancelarii Notarialnej w S. w dniu 16.11.2012r. - rep (...) i (...) i udzielił w dniu 28.11.2012r. M. M. (1) pełnomocnictwa notarialnego rep. A numer (...) do działania w jego imieniu, złożył podpisy na wnioskach o założenie ksiąg wieczystych podanych niżej nieruchomości, które to ww. wnioski o założenie ksiąg wieczystych M. M. (1) złożył w dniu 27.11.2012r. w imieniu R. B. (1) do Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, załączając do nich podrobiony w celu użycia za autentyczny wspólnie przez J. S. (1) i M. M. (1) dokument w postaci aktu własności ziemi nr (...), z którego to dokumentu wynikał fikcyjny tytuł prawny własności R. B. (2) do ww. nieruchomości, czym wprowadzono podstępnie pracownika Sądu upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności złożonych dokumentów i praw przysługujących R. B. (1) do ww. nieruchomości i wyłudzono w dniu 27.11.2012r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisów do założonych ksiąg wieczystych nr (...)/, z których wynikało, iż R. B. (1) jest jedynym właścicielem w/w nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej M. M. (1) w dniu 23.08.2013r. doprowadził I. i J. L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 800.000 zł, w ten sposób, że w Kancelarii Notarialnej U. W. w W. przy ul. (...) posługując się pełnomocnictwem notarialnym od R. B. (1) dokonał sprzedaży dwóch ww. nieruchomości za kwotę po 400.000 zł, na rzecz I. i J. L., po uprzednim wprowadzaniu nabywców w błąd co do stanu prawnego tychże nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomości te mają wadę prawną, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

przy czym wskazane czyny, tj. opisane w punktach 6a, 6b, 6c wyroku stanowiły ciąg przestępstw z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

W zakresie rozważań prawnych dotyczących występków z art. 284 § 1 k.k., z art. 270 § 1 k.k., z art. 272 k.k., z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k., a także przesłanek i warunków do zaistnienia sprawstwa kierowniczego z art. 18 § 1 k.k., czy też warunków czynu ciągłego z art. 12 k.k. i ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. nie zachodzi potrzeba ponownego przytaczania argumentacji w tym miejscu, została ona bowiem przedstawiona w części dotyczącej czynu przypisanego oskarżonemu J. S. (1) w punkcie 2 wyroku.

W realiach niniejszej sprawy oskarżony J. S. (1) w odniesieniu do każdego z czynów przypisanych w punkcie 6 wyroku (czyn z punktu 6a, czyn z punktu 6b, czyn z punktu 6c) działał jako sprawca kierowniczy albowiem kierował wykonaniem poprzez P. L. (1) przestępstwa przez G. T. (1) – czyn z punktu 6a i 6b, zaś poprzez M. M. (1) działającego wspólnie i w porozumieniu z P. M. (1) przez R. B. (1).

W zakresie każdego z tych czynów to oskarżony J. S. (1) był bowiem inicjatorem i pomysłodawcą popełnienia każdego z tych czynów, określał i wskazywał osoby uczestniczące w ich popełnieniu, panował nad realizacją każdego z tych czynów – wydając polecenia dotyczące realizacji poszczególnych faz każdego z czynów oraz sposobu i środków prowadzących każdorazowo do przywłaszczenia prawa własności nieruchomości, a następnie oszustwa poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego.

W odniesieniu do każdego z tych czynów zachowania przestępcze dotyczyły realizacji jednocześnie znamion występku przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości (art. 284 § 1 k.k. zw. z art. 294 § 1 k.k.), po uprzednim posłużeniu się podrobionym dokumentem jako autentycznym (art. 270 § 1 k.k.) oraz wyłudzenia podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), a następnie oszustwa mienia znacznej wartości poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego (art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.).

W odniesieniu do każdego z czynów tworzących ciąg przestępstw zachowania podjęte przez oskarżonego J. S. (1) i wskazane osoby co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego następowały bowiem bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. O jedności zamiaru świadczy fakt, iż każdorazowo zachowania oskarżonego i wskazanych osób co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego od samego początku ukierunkowane były na przywłaszczenie mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości po uprzednim posłużeniu się w tym celu podrobionym dokumentem jako autentycznym oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), po to by następnie dokonać sprzedaży przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego poprzez realizację znamion występku oszustwa dotyczącego mienia znacznej wartości. Wskazana sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości w drodze występku oszustwa determinowała od samego początku cel, motywację i tym samym zamiar oskarżonego J. S. (1). Nieruchomości były przywłaszczane każdorazowo właśnie po ty by następnie być przedmiotem oszustwa, co zdaniem Sądu jednoznacznie świadczyło o jedności zamiaru oskarżonego i o tym, że zamiar ten był z góry powzięty.

Zdaniem Sądu w sprawie koniecznym było zatem dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych oskarżonemu J. S. (1) poprzez przyjęcie, iż oskarżony w ramach czynów zarzucanych w punktach XIV i XV; XVI i XVII; XII i XIII dopuścił się trzech czynów kwalifikowanych każdorazowo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. tworzących nadto ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k., o czym Sąd uprzedził w trybie art. 399 § 1 k.p.k. na rozprawie w dniu 21 maja 2018r. (k. 3148 tom XVI).

Kwalifikacja przyjęta przez prokuratora w akcie oskarżenia polegająca na kwalifikowaniu każdorazowo jako odrębnych czynów zachowań ujętych w czynie XIV i XV aktu oskarżenia, czynie XVI i XVII aktu oskarżenia, XII i XIII aktu oskarżenia w sposób oczywisty zdaniem Sądu stanowiła naruszenie art. 12 k.k.

Jak już wskazano powyżej zachowanie oskarżonego i wskazanych powyżej osób co do których oskarżony kierował wykonaniem czynu zabronionego w odniesieniu do każdego z czynów tworzących ciąg przestępstw następowały bowiem bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. Z tych względów koniecznym było dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej każdego z czynów tworzących ciąg przestępstw, a co za tym idzie ich opisu poprzez uzupełnienie i zastosowanie konstrukcji czynu ciągłego z art. 12 k.k.

Nieprawidłowym i błędnym było także wskazywanie w kwalifikacji prawnej przez prokuratora art. 273 k.k. (czyn z punktu XII a/o, czyn z punktu XIII a/o, czyn z punktu XIV a/o, czyn z punktu XV, czyn z punktu XVI). Zgodnie bowiem z ugruntowanym stanowiskiem judykatury i doktryny „Sprawca, który wyłudza poświadczenie nieprawdy w celu jego użycia, a następnie poświadczenia tego używa, dopuszcza się jednego przestępstwa kwalifikowanego z art. 272 k.k.” (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2002 r. V KKN 433/00, LEX nr 54394).

Mając na uwadze powyższe poglądy oraz okoliczności faktyczne niniejszej sprawy, z których zdaniem Sądu bez wątpliwości wynikało, iż czyny polegające na wyłudzeniu poświadczenie nieprawdy w postaci wpisów do ksiąg wieczystych były nierozerwalnie powiązane z późniejszym posłużeniem się uzyskanymi tak dokumentami celem dokonania oszustw poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości poprzez zatajenie ich rzeczywistego stanu prawnego, wskazywanie w kwalifikacji prawnej przypisanych czynów tworzących ciąg przestępstw art. 273 k.k. było nieprawidłowe.

W zakresie czynów przypisanych w punktach 6a, 6b, 6c mając na uwadze normę art. 91 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r., Sąd przyjął, iż czyny te stanowiły ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k. albowiem czyny te zostały popełnienie przez oskarżonego w krótkich odstępach czasu (czyn z punktu 6a wyroku - w okresie od co najmniej 01.10.2012r. do 21.12.2012r., czyn z punktu 6b wyroku - w okresie od 15.02.2013r. do 18.04.2013r., czyn z punktu 6c wyroku - w okresie od 16.11.2012r. do 23.08.2013r.), w podobny sposób (tj. tożsame zachowania dotyczące przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości, po uprzednim posłużeniu się podrobionym dokumentem jako autentycznym oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy, a następnie oszustwa dotyczącego mienia znacznej wartości poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego ) i dotyczyły czynów o tożsamej kwalifikacji.

Sąd uznał nadto zasadnym dokonanie zmiany opisu każdego z czynów tworzących wskazany ciąg przestępstw w tym zakresie, tak by w sposób pełny i prawidłowy każdy z tych czynów obejmował znamiona czynu i oddawał charakter bezprawia i przestępczego zachowania oskarżonego.

W związku z treścią art. 4 § 1 k.k. Sąd zastosował jako względniejszą poprzednią ustawę aniżeli obowiązującą w chwili orzekania, tj. ustawę - kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji obowiązującej do dnia 01.07.2015r. Sąd miał na uwadze w tym zakresie zmianę regulacji dotyczących warunków do przyjęcia zaistnienia ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k.

Zgodnie z art. 65 § 1 k.k. przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie określone wobec mulitrecydywisty stosuje się także do sprawcy, który m.in. popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną uprzednio w zakresie wypełnienia przez oskarżonego znamion występku z art. 258 § 3 k.k., Sąd ustalił, iż oskarżony wskazane czyny tworzące ciąg przestępstw popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw, a więc w warunkach art. 65 § 1 k.k.

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżony J. S. (1) w ramach czynów zarzucanych w punkcie XVIII i XIX aktu oskarżenia:

a) w okresie października - listopada 2013r., daty bliżej nieustalonej w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, wspólnie i w porozumieniu z P. L. (1), udzielił M. K. (2) pełniącej funkcję głównego specjalisty w Wydziale Gospodarki Nieruchomościami (...) W. dla Dzielnicy (...) korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 15.000 zł w zamian za naruszenie przepisów prawa - udostępnienie J. S. (1) i P. L. (1) jako osobom nieuprawnionym, wbrew warunkom określonym w art. 24 ust. 5 pkt 3 Ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17.05.1989 r. ( Dz.U. 2010.193.1287 tj.) danych z ewidencji gruntów dotyczących osoby właściciela nieruchomości gruntowej położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...) z wewnętrznego systemu teleinformatycznego ww. (...), tj. popełnił czyn z art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.;

b) w okresie grudzień 2013 - luty 2014 r. daty bliżej nieustalonej w W., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, wspólnie i w porozumieniu z P. L. (1) udzielił M. K. (2) pełniącej funkcję głównego specjalisty w Wydziale Gospodarki Nieruchomościami (...) W. dla Dzielnicy (...) korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 25.000 zł w zamian za naruszenie przepisów prawa - ustalenie w wewnętrznym systemie teleinformatycznym ww. (...) danych dotyczących gruntów położonych na terenie (...) W. o nieuregulowanym statusie prawnym co do osoby właściciela i następnie udostępnienie J. S. (1) i P. L. (1) jako osobom nieuprawnionym, wbrew warunkom określonym w art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17.05.1989 r. ( Dz.U. 2010.193.1287 tj.), informacji z tego systemu odnośnie stanu własności nieruchomości położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...), tj. popełnił czyn z art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

przy czym czyny te (opisane w punktach 8a i 8b wyroku) stanowiły ciąg przestępstw z art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

Występku z art. 229 § 3 k.k. dopuszcza się m.in. ten kto udziela korzyści majątkowej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji aby skłonić osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa.

Udzielenie korzyści majątkowej oznacza pośrednie lub bezpośrednie dostarczenie osobie pełniącej funkcję publiczną jakiegoś przysporzenia o charakterze materialnym. Udzieleniem korzyści jest przekazanie jej w jakiejkolwiek formie. („Kodeks karny – część szczególna”, K. Buchała, A. Zoll, Zakamycze 2000, s. 234).

Z kolei zgodnie z art. 115 § 19 k.k. osobą pełniącą funkcję publiczną jest funkcjonariusz publiczny, członek organu samorządowego, osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, chyba że wykonuje wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba, której uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są określone lub uznane przez ustawę lub wiążącą Rzeczpospolitą Polską umowę międzynarodową.

Udzielenie korzyści lub obietnicy musi być związane z funkcją, którą ta osoba pełni.

Typ kwalifikowanym występku z art. 229 § 3 k.k. dotyczy udzielenie m.in. korzyści po to, aby skłonić osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa lub w zamian za naruszenie przepisów prawa.

Naruszenie przepisów prawa, dotyczy naruszenia wszelkich norm prawnych, a więc obok aktów prawa powszechnie obowiązującego, także aktów normatywnych o charakterze wewnętrznym. („Kodeks karny – część szczególna”, K. Buchała, A. Zoll, Zakamycze 2000, s. 237).

W niniejszej sprawie M. K. (2) pełniła funkcję głównego specjalisty w Wydziale Gospodarki Nieruchomościami (...) W. dla Dzielnicy (...). Tym samym w/w była bez wątpliwości osobą pełniącą funkcję publiczną w rozumieniu art. 115 § 19 k.k.

Oskarżony J. S. (1) przekazując w/w dwukrotnie wraz z P. L. (1) środki pieniężne w okresie października - listopada 2013r. daty bliżej nieustalonej w kwocie 15.000 zł (czyn z punktu 8a wyroku) i w okresie grudzień 2013 - luty 2014 r. daty bliżej nieustalonej w kwocie 25.000 zł (czyn z punktu 8b wyroku), każdorazowo w zamian za ustalenie w wewnętrznym systemie teleinformatycznym (...) W. dla D. (...) (...) danych dotyczących gruntów położonych na terenie (...) W. o nieuregulowanym statusie prawnym co do osoby właściciela i następnie udostępnienie oskarżonemu i P. L. (1) jako osobom nieuprawnionym danych z ewidencji gruntów dotyczących osoby właściciela nieruchomości gruntowej położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...) i danych odnośnie stanu własności nieruchomości położonej przy ul. (...) w W. nr KW (...), udzielił tym samym korzyści majątkowej M. K. (2), a więc osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji.

Zachowanie oskarżonego J. S. (1), i działającego wspólnie z nim i w porozumieniu P. L. (1), podjęte było w celu by skłonić M. K. (2) do naruszenia przepisów prawa, a mianowicie art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17.05.1989r. ( Dz.U. 2010.193.1287 tj.) i stanowiło tym samym realizację typu kwalifikowanego występku z art. 229 § 3 k.k. albowiem wskazany przepis art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17.05.1989r. wskazuje komu udostępnia się dane z ewidencji gruntów i budynków oraz wypisy z operatu ewidencyjnego, stanowiąc, iż poza właścicielami, organami administracji publicznej dane takie są udostępnione wyłącznie podmiotom mającym interes prawny w tym zakresie.

Zatem w realiach przedmiotowej sprawy oczywistym jest, iż udostępnienie wskazanych danych oskarżonemu J. S. (1) i P. L. (1) nie będącym właścicielami tychże nieruchomości, ani podmiotami mającymi interes prawny w tym zakresie, nastąpiło na rzecz podmiotów nieuprawnionych co stanowiło naruszenie obowiązujących w tym zakresie przepisów – tj. powołanej powyżej ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17.05.1989 r. ( Dz.U. 2010.193.1287 tj.).

Zdaniem Sądu w sprawie koniecznym było dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych oskarżonemu w punktach XVIII i XIX aktu oskarżenia, poprzez przyjęcie iż czyny te stanowiły ciąg przestępstw z art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w zw z art. 91 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r., o czym Sąd uprzedził w trybie art. 399 § 1 k.p.k. na rozprawie w dniu 21 maja 2018r. (k. 3149 tom XVI).

W zakresie czynów przypisanych w punkcie 8a i 8b mając na uwadze normę art. 91 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r., Sąd przyjął, iż czyny te stanowiły ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k. albowiem czyny te zostały popełnienie przez oskarżonego w krótkich odstępach czasu (I czyn w okresie października - listopada 2013r., daty bliżej nieustalonej, II czyn w okresie grudzień 2013 - luty 2014 r. daty bliżej nieustalonej), w podobny sposób (tj. udzielnie korzyści majątkowej tej samej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji publicznej za tożsame naruszenie przepisów prawa) i dotyczyły czynów o tożsamej kwalifikacji.

Sąd uznał nadto zasadnym dokonanie zmiany opisu każdego z czynów tworzących wskazany ciąg przestępstw w tym zakresie, tak by w sposób pełny i prawidłowy każdy z tych czynów obejmował znamiona czynu i oddawał charakter bezprawia i przestępczego zachowania oskarżonego.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną uprzednio w zakresie wypełnienia przez oskarżonego znamion występku z art. 258 § 3 k.k., Sąd ustalił, iż oskarżony wskazane czyny tworzące ciąg przestępstw popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw, a więc w warunkach art. 65 § 1 k.k.

W związku z treścią art. 4 § 1 k.k. Sąd zastosował jako względniejszą poprzednią ustawę aniżeli obowiązującą w chwili orzekania, tj. ustawę - kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji obowiązującej do dnia 01.07.2015r. Sąd miał na uwadze w tym zakresie zmianę regulacji dotyczących warunków do przyjęcia zaistnienia ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k.

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżony J. S. (1) w ramach czynów zarzucanych w punkcie XX, XXI i XXII aktu oskarżenia w okresie od co najmniej 28.03.2013r. do 21.10.2013r. w W. i S., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez A. D. (1), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości gruntowej - działek numer (...) w obrębie ewidencyjnym numer (...) przy ul. (...) w W., stanowiącego mienie znacznej wartości - 4.018.194 zł na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., w ten sposób że A. D. (1) udostępnił swoje dane osobowe, w dniu 28.03.2013r. w Kancelarii Notarialnej G. P. (1) w S. złożył do protokołu dziedziczenia rep (...) nieprawdziwe oświadczenie co do osób spadkobierców po rodzicach -A. D. (2) i I. D. (1), zatajając, iż w chwili śmierci ww. żyła siostra A. D. (3), w wyniku czego uzyskał poświadczający nieprawdę dokument w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia po ww. osobach rep (...) oraz podpisał wniosek o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości, po czym P. L. (1) złożył ww. dokumenty w dniu 3.06.2013r. do Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, załączając do nich podrobiony w celu użycia za autentyczny przez J. S. (1) dokument w postaci aktu własności ziemi nr rep.(...) z dnia 21.03.1973r. wydany przez Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej (...) na dane uprawnionych A. i I. D. (1), wprowadzając podstępnie pracownika Sądu upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej w błąd co do rzetelności złożonych dokumentów i praw A. D. (1) do podanej nieruchomości czym wyłudzono poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu w dniu 6.06.2013r. do księgi wieczystej (...), że A. D. (1) jest właścicielem tej nieruchomości, po czym po uprzednim przeniesieniu w dniu 28.06.2013 r. w kancelarii notarialnej w S. przy ul. (...) przed notariuszem G. P. (1) prawa własności w.w nieruchomości na rzecz P. L. (1) i A. W., w wyniku fikcyjnego zakupu ww. nieruchomości od A. D. (1), a następnie ponownego przeniesienia w dniu 15.07.2013r. przez P. L. (1) własności przedmiotowej nieruchomości - połowy udziału, w ww. kancelarii notarialnej, na rzecz A. W., w celu udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia, doszło działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do doprowadzenia A. K. (1), P. G. (1), J. K. (1), A. K. (2), W. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 700.000 zł, w ten sposób, iż A. W. w kancelarii notarialnej w W. przy ul. (...) przed notariuszem T. W. (1) zawarła z ww. osobami jako kupującymi umowę sprzedaży w dniu 21.10.2013r. ww. nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) za podaną powyżej kwotę, po wprowadzeniu nabywców w błąd co do stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości, poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 299 § 5 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

W zakresie rozważań prawnych dotyczących występków z art. 284 § 1 k.k., z art. 270 § 1 k.k., z art. 272 k.k., z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k., a także przesłanek i warunków do zaistnienia sprawstwa kierowniczego z art. 18 § 1 k.k., czy też warunków czynu ciągłego z art. 12 k.k. nie zachodzi potrzeba ponownego przytaczania argumentacji w tym miejscu, została ona bowiem przedstawiona w części dotyczącej czynu przypisanego oskarżonemu J. S. (1) w punkcie 2 wyroku.

Co zaś się tyczy występku z art. 299 § 5 k.k. rozważania prawne zostały przedstawione w tym zakresie w części dotyczącej czynu przypisanego oskarżonemu J. S. (1) w punkcie 4 wyroku

W realiach niniejszej sprawy oskarżony J. S. (1) działał jako sprawca kierowniczy albowiem kierował poprzez P. L. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez A. D. (1). To oskarżony J. S. (1) był bowiem inicjatorem i pomysłodawcą popełnienia tego czynu, określał i wskazywał osoby uczestniczące w jego popełnieniu, panował nad realizacją tego czynu – wydając polecenia dotyczące realizacji poszczególnych jego faz oraz sposobu i środków prowadzących do przywłaszczenia prawa własności nieruchomości, następnie udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jego przestępczego pochodzenia poprzez przeniesie prawa własności na rzecz A. W. i oszustwa poprzez sprzedaż przywłaszczonej nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do jej rzeczywistego stanu prawnego.

Wskazane zachowania przestępcze dotyczyły realizacji jednocześnie znamion występku przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości (art. 284 § 1 k.k. zw. z art. 294 § 1 k.k.), po uprzednim posłużeniu się podrobionym dokumentem jako autentycznym (art. 270 § 1 k.k.) oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), a następnie udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia (art. 299 § 5 k.k.) i oszustwa mienia znacznej wartości poprzez sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego (art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.).

Wskazane zachowania podjęte przez oskarżonego J. S. (1) i osoby co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego następowały bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. O jedności zamiaru świadczy fakt, iż zachowania oskarżonego i wskazanych osób co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego od samego początku ukierunkowane były na przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości po uprzednim posłużeniu się w tym celu podrobionym dokumentem jako autentycznym oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.) po to by następnie dokonać sprzedaży przywłaszczonej nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do jej rzeczywistego stanu prawnego poprzez realizację znamion występku oszustwa dotyczącego mienia znacznej wartości, czemu służyć miało także uprzednienie fikcyjne przeniesienie prawa własności przywłaszczonej nieruchomości w celu udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia (art. 299 § 5 k.k.). Wskazana sprzedaż przywłaszczonej nieruchomości w drodze występku oszustwa determinowała od samego początku cel, motywację i tym samym zamiar oskarżonego J. S. (1). Nieruchomość była przywłaszczona, jak również po to doszło do fikcyjnego przeniesienia prawa własności przywłaszczonej nieruchomości w celu udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia jej przestępczego pochodzenia, by następnie być przedmiotem oszustwa, co zdaniem Sądu jednoznacznie świadczyło o jedności zamiaru oskarżonego i o tym, że zamiar ten był z góry powzięty.

Zdaniem Sądu w sprawie koniecznym było zatem dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych oskarżonemu J. S. (1) poprzez przyjęcie, iż oskarżony w ramach czynów zarzucanych w punktach XX, XXI, XXII dopuścił się jednego czynu kwalifikowanego z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 299 § 5 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r., o czym Sąd uprzedził w trybie art. 399 § 1 k.p.k. na rozprawie w dniu 21 maja 2018r. (k. 3149 tom XVI).

Kwalifikacja przyjęta przez prokuratora w akcie oskarżenia polegająca na kwalifikowaniu zachowań ujętych w zarzutach z punktów XX, XXI, XXII aktu oskarżenia jako odrębnych czynów w sposób oczywisty zdaniem Sądu stanowiła naruszenie art. 12 k.k.

Jak już wskazano powyżej zachowania oskarżonego i wskazanych powyżej osób co do których oskarżony kierował wykonaniem czynu zabronionego następowały bowiem bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. Z tych względów koniecznym było dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej zarzucanego czynu, a co za tym idzie jego opisu poprzez zastosowanie konstrukcji czynu ciągłego z art. 12 k.k.

Nieprawidłowym i błędnym było także wskazywanie w kwalifikacji prawnej przez prokuratora art. 273 k.k. (czyn z punktu XX a/o). Zgodnie bowiem z ugruntowanym stanowiskiem judykatury i doktryny „Sprawca, który wyłudza poświadczenie nieprawdy w celu jego użycia, a następnie poświadczenia tego używa, dopuszcza się jednego przestępstwa kwalifikowanego z art. 272 k.k.” (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2002 r. V KKN 433/00, LEX nr 54394).

Mając na uwadze powyższe poglądy oraz okoliczności faktyczne niniejszej sprawy, z których zdaniem Sądu bez wątpliwości wynikało, iż zachowanie polegające na wyłudzeniu poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej był nierozerwalnie powiązane z późniejszym posłużeniem się uzyskanym tak dokumentem celem dokonania oszustwa poprzez sprzedaż przywłaszczonej nieruchomości poprzez zatajenie jej rzeczywistego stanu prawnego, wskazywanie w kwalifikacji prawnej czynu art. 273 k.k. było nieprawidłowym.

Z tych względów Sąd tym samym uznał zasadnym dokonanie zmiany opisu czynu, tak by w sposób pełny i prawidłowy obejmował znamiona czynu i oddawał charakter bezprawia i przestępczego zachowania oskarżonego.

W związku z treścią art. 4 § 1 k.k. Sąd zastosował jako względniejszą poprzednią ustawę aniżeli obowiązującą w chwili orzekania, tj. ustawę - kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

Zgodnie z art. 65 § 1 k.k. przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie określone wobec mulitrecydywisty stosuje się także do sprawcy, który m.in. popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną uprzednio w zakresie wypełnienia przez oskarżonego znamion występku z art. 258 § 3 k.k., Sąd ustalił, iż oskarżony wskazany czyn popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw, a więc w warunkach art. 65 § 1 k.k.

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżony J. S. (1) w ramach czynów zarzucanych w punkcie XXIII i XXV aktu oskarżenia w okresie od 17.01.2014r. do 14.03.2014r. w W. działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru kierował poprzez P. L. (1) i G. T. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez A. D. (1), polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) działka nr (...) z obrębu (...) o wartości - 535.723 zł stanowiącego mienie znacznej wartości na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., poprzez podrobienie w celu użycia za autentyczny postanowienia Sądu Okręgowego w W. sygn. V Co 697/41 z dnia 21.12.1942r. stwierdzającego rzekome nabycie przez A. D. (2) prawa do spadku po zmarłej B. W., które wraz z wnioskiem o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości oraz poświadczającym nieprawdę dokumentem w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) oraz I. D. (1) numer repertorium nr (...) złożono w dniu 17.01.2014r. do Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, czym podstępnie wprowadzono w błąd pracownika Sądu Rejonowego dla (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej, co do rzetelności złożonych dokumentów i praw A. D. (1) do tej nieruchomości i wyłudzono w dniu 03.02.2014r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej numer (...), że A. D. (1) jest jedynym właścicielem wymienionej wyżej nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 14.03.2014r. w W., doprowadzono do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 zł i usiłowano doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenie mieniem w kwocie 680.000 zł co stanowiło mienie znacznej wartości J. K. (1), A. K. (1), A. K. (2), P. G. (1) poprzez zawarcie przez G. T. (1) działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez A. D. (1) w kancelarii notarialnej T. W. (1) przy ul. (...) w W. z ww. pokrzywdzonymi jako kupującymi umowy przedwstępnej sprzedaży wskazanej nieruchomości za cenę 700.000 zł i przyjęcie kwoty 20.000 zł zadatku, po uprzednim wprowadzenie nabywców w błąd co do stanu prawnego w/w nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, do którego to czynu nie doszło na wskutek zorientowania się przez nabywców przed zawarciem umowy finalnej sprzedaży, że nieruchomość ta posiada wadę prawną, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zb z art. 13 § 1 k.k. w zw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

W zakresie rozważań prawnych dotyczących występków z art. 284 § 1 k.k., z art. 270 § 1 k.k., z art. 272 k.k., z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k., a także przesłanek i warunków do zaistnienia sprawstwa kierowniczego z art. 18 § 1 k.k., czy też warunków czynu ciągłego z art. 12 k.k. nie zachodzi potrzeba ponownego przytaczania argumentacji w tym miejscu, została ona bowiem przedstawiona w części dotyczącej czynu przypisanego oskarżonemu J. S. (1) w punkcie 2 wyroku.

W niniejszej sprawie oskarżony J. S. (1) w okresie od 17.01.2014r. do 14.03.2014r. w W. kierował poprzez P. L. (1) i G. T. (1) wykonaniem czynu zabronionego przez A. D. (1). Oskarżony J. S. (1), jak wynikało z materiału dowodowego, był pomysłodawcą i inicjatorem przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) działka nr (...) z obrębu (...) o wartości - 535.723 zł stanowiącego mienie znacznej wartości na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., poprzez podrobienie w celu użycia za autentyczny postanowienia Sądu Okręgowego w W. sygn. V Co 697/41 z dnia 21.12.1942r. stwierdzającego rzekome nabycie przez A. D. (2) prawa do spadku po zmarłej B. W., który to podrobiony dokument został sporządzony przez oskarżonego J. S. (1) i wraz z wnioskiem o założenie księgi wieczystej dla ww. nieruchomości oraz poświadczającym nieprawdę dokumentem w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia po A. D. (2) oraz I. D. (1) numer repertorium nr (...) złożony w dniu 17.01.2014r. do Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, czym podstępnie wprowadzono w błąd pracownika Sądu Rejonowego dla W. (...) Wydział Ksiąg Wieczystych upoważnionego do sporządzania dokumentacji wieczystoksięgowej, co do rzetelności złożonych dokumentów i praw A. D. (1) do tej nieruchomości i wyłudzono w dniu 03.02.2014r. poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do księgi wieczystej numer (...), że A. D. (1) jest jedynym właścicielem wymienionej wyżej nieruchomości, po czym działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej w dniu 14.03.2014r. w W., doprowadzono do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 zł i usiłowano doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenie mieniem w kwocie 680.000 zł co stanowiło mienie znacznej wartości J. K. (1), A. K. (1), A. K. (2), P. G. (1) poprzez zawarcie przez G. T. (1) działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez A. D. (1) w kancelarii notarialnej T. W. (1) przy ul. (...) w W. z ww. pokrzywdzonymi jako kupującymi umowy przedwstępnej sprzedaży wskazanej nieruchomości za cenę 700.000 zł i przyjęcie kwoty 20.000 zł zadatku, po uprzednim wprowadzenie nabywców w błąd co do stanu prawnego w/w nieruchomości poprzez zatajenie, że nieruchomość ta ma wadę prawną, do którego to czynu nie doszło na wskutek zorientowania się przez nabywców przed zawarciem umowy finalnej sprzedaży, że nieruchomość ta posiada wadę prawną.

Oskarżony J. S. (1) panował nad realizacją wskazanego przestępstwa, tj. miał możliwość podejmowania decyzji co do jego podjęcia, prowadzenia, przerwania lub zmiany, wydawał bowiem polecenia dotyczące realizacji poszczególnych jego etapów, decydował o doborze osób uczestniczących w jego popełnieniu, każdy etap przestępstwa był konsultowany z oskarżonym i przez niego nadzorowany. Oskarżony J. S. (1) był zatem bez żadnych wątpliwości sprawcą kierowniczym tego czynu.

Tym samym zachowania przestępcze dotyczyły realizacji jednocześnie znamion występku przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości (art. 284 § 1 k.k. zw. z art. 294 § 1 k.k.), po uprzednim posłużeniu się podrobionym dokumentem jako autentycznym (art. 270 § 1 k.k.) oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), a następnie usiłowania oszustwa mienia znacznej wartości poprzez zawarcie umowy przedwstępnej sprzedaż przywłaszczonej nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do jej rzeczywistego stanu prawnego (art. 13 § 1 k.k. w zw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.) i dokonanie oszustwa w zakresie uzyskanego zadatku w kwocie 20.000 zł (art. 286 § 1 k.k.).

Wskazane zachowania podjęte przez oskarżonego J. S. (1) i wskazane osoby co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego następowały bowiem bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. O jedności zamiaru świadczy fakt, iż zachowanie oskarżonego i wskazanych osób co do których kierował wykonaniem czynu zabronionego od samego początku ukierunkowane były na przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości po uprzednim posłużeniu się w tym celu podrobionym dokumentem jako autentycznym oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), po to by następnie dokonać sprzedaży przywłaszczonej nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do jej rzeczywistego stanu prawnego poprzez realizację znamion występku oszustwa dotyczącego mienia znacznej wartości. Wskazana sprzedaż przywłaszczonej nieruchomości w drodze usiłowania występku oszustwa determinowała od samego początku cel, motywację i tym samym zamiar oskarżonego J. S. (1). Nieruchomość była przywłaszczana właśnie po ty by następnie być przedmiotem oszustwa, co zdaniem Sądu jednoznacznie świadczyło o jedności zamiaru oskarżonego i o tym, że zamiar ten był z góry powzięty.

Zdaniem Sądu w sprawie koniecznym było zatem dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych oskarżonemu J. S. (1) poprzez przyjęcie, iż oskarżony w ramach czynów zarzucanych w punktach XXIII i XXV dopuścił się jednego czynu kwalifikowanego z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zb z art. 13 § 1 k.k. w zw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r., o czym Sąd uprzedził w trybie art. 399 § 1 k.p.k. na rozprawie w dniu 21 maja 2018r. (k. 3149 tom XVI).

Kwalifikacja przyjęta przez prokuratora w akcie oskarżenia polegająca na kwalifikowaniu jako odrębnych czynów zachowań ujętych w zarzutach z punktu XXIII i XV aktu oskarżenia, w sposób oczywisty zdaniem Sądu stanowiła naruszenie art. 12 k.k.

Jak już wskazano powyżej zachowanie oskarżonego i wskazanych powyżej osób co do których oskarżony kierował wykonaniem czynu zabronionego następowały bowiem bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. Z tych względów koniecznym było dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej czynu, a co za tym idzie jego opisu poprzez uzupełnienie i zastosowanie konstrukcji czynu ciągłego z art. 12 k.k.

Nieprawidłowym i błędnym było także wskazywanie w kwalifikacji prawnej przez prokuratora art. 273 k.k. (czyn z punktu XXIII). Zgodnie bowiem z ugruntowanym stanowiskiem judykatury i doktryny „Sprawca, który wyłudza poświadczenie nieprawdy w celu jego użycia, a następnie poświadczenia tego używa, dopuszcza się jednego przestępstwa kwalifikowanego z art. 272 k.k.” (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2002 r. V KKN 433/00, LEX nr 54394).

Mając na uwadze powyższe poglądy oraz okoliczności faktyczne niniejszej sprawy, z których zdaniem Sądu bez wątpliwości wynikało, iż zachowanie polegające na wyłudzeniu poświadczenie nieprawdy w postaci wpisów do ksiąg wieczystych był nierozerwalnie powiązane z późniejszym posłużeniem się uzyskanymi tak dokumentami celem dokonania oszustwa poprzez sprzedaż przywłaszczonej nieruchomości poprzez zatajenie jej rzeczywistego stanu prawnego, wskazanie w kwalifikacji prawnej art. 273 k.k. było nieprawidłowym.

Sąd uznał nadto zasadnym dokonanie zmiany opisu przypisanego czynu tak by w sposób pełny i prawidłowy obejmował znamiona czynu i oddawał charakter bezprawia i przestępczego zachowania oskarżonego.

W związku z treścią art. 4 § 1 k.k. Sąd zastosował jako względniejszą poprzednią ustawę aniżeli obowiązującą w chwili orzekania, tj. ustawę - kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji obowiązującej do dnia 01.07.2015r. Sąd miał na uwadze w tym zakresie zmianę regulacji dotyczących warunków do przyjęcia zaistnienia ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k.

Zgodnie z art. 65 § 1 k.k. przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie określone wobec mulitrecydywisty stosuje się także do sprawcy, który m.in. popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną uprzednio w zakresie wypełnienia przez oskarżonego znamion występku z art. 258 § 3 k.k., Sąd ustalił, iż oskarżony wskazany czyn popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw, a więc w warunkach art. 65 § 1 k.k.

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżony J. S. (1) w ramach czynu zarzucanego w punkcie XXIV aktu oskarżenia w 2014r. dacie bliżej nieustalonej, lecz nie później niż 6.03.2014r. w W., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, przy użyciu wytworzonych w celu przestępczym pieczęci na dane notariusz G. P. (1), wspólnie i w porozumieniu z P. L. (1) podrobił w celu użycia za autentyczny dokument notarialny w postaci Aktu Poświadczenia Dziedziczenia rep (...) po A. D. (2) i I. D. (1), sporządzony faktycznie w dniu 14.03.2013r. przed notariuszem G. P. (1), poprzez zmianę daty jego wystawienia, który to dokument został następnie przedłożony jako autentyczny w dniu 6.03.2014r. w Urzędzie Skarbowym W. (...) przy ul. (...) w W. wraz z 2 deklaracjami zgłoszeniowymi SD- Z2 i dwoma wnioskami podpisanym przez A. D. (1) o wydanie zaświadczenia w zakresie potwierdzenia uregulowania podatku od spadków i darowizn, tj. popełnił czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Nie jest w tym miejscu zasadnym ponowne przytaczanie argumentacji dotyczącej rozważań prawnych w zakresie realizacji znamion czynu z art. 270 § 1 k.k., została już ona bowiem uprzednio wskazana w części dotyczącej czynów przypisanych oskarżonemu J. S. (1) w punkcie 2 wyroku.

W niniejszej sprawie oskarżony J. S. (1) w 2014r., dacie bliżej nieustalonej, lecz nie później niż 6.03.2014r., w W. naniósł pieczęcie wytworzone w celu przestępczym na dane notariusz G. P. (1) na dostarczonym mu w tym celu przez P. L. (1) dokumencie - notarialnym akcie poświadczenia dziedziczenia rep. (...) po A. D. (2) i I. D. (1) z datą 16 grudnia 2013r. i podpisał się w miejscu notariusz. Po czym oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) przesłać do Urzędu Skarbowego W.- (...) przy ul. (...) w W. podrobiony w ten sposób akt notarialny poświadczenia dziedziczenia rep. (...) wraz z deklaracjami zgłoszeniowymi o nabyciu własności rzeczy SD-Z2 i dwoma wnioskami o wydanie zaświadczenia w zakresie potwierdzenia uregulowania podatku od spadków i darowizn, co P. L. (1) uczynił 06.03.2014r.

W rzeczywistości dokument notarialny w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia Rep (...) po A. D. (2) i I. D. (1), został sporządzony w dniu 14.03.2013r. przed notariuszem G. P. (1).

Wskazane zachowanie stanowiło tym samym podrobienie w celu użycia za autentyczny dokumentu notarialnego w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia rep (...) po A. D. (2) i I. D. (1), sporządzonego w rzeczywistości w dniu 14.03.2013r. przed notariuszem G. P. (1) i poprzez jego złożenia do Urzędu Skarbowego W.-(...) posłużenia się tak podrobionym dokumentem jako autentycznym.

Zachowanie to miało na celu pozorowanie autentyczności, iż akt poświadczenia dziedziczenia rep (...) po A. D. (2) i I. D. (1) z dnia 16.12.2013r. został sporządzony i pochodził od notariusz G. P. (1).

Konstrukcję współsprawstwa oskarżonego J. S. (1) i P. L. (1) Sąd przyjął w oparciu o dokonanie oceny jednostkowych działań, jakie podejmowali w/w. Z ujawnionych w sprawie okoliczności odnoszących się do charakteru, sposobu i usytuowania w czasie i miejscu podejmowanych przez oskarżonego i P. L. (1) działań w postaci: uzyskania z polecenia oskarżonego J. S. (1) przez P. L. (1) podrobionych pieczęci notariusz G. P. (1) i dokumentu w postaci aktu poświadczenia dziedziczenia ze zmienioną datą wystawienia w celu sporządzenia podrobionego dokumentu, sfinansowania przez oskarżonego J. S. (1) kosztów uzyskania podrobionych pieczęci i wskazanego dokumentu od ustalonej osoby (R. D.), naniesienia pieczęci notariusz G. P. (1) na dokumencie i podpisania się w miejscu notariusz G. P. (1) przez oskarżonego J. S. (1), złożenia podrobionego w ten sposób dokumentu na polecenie oskarżonego J. S. (1) przez P. L. (1) do US W.-(...), wynika, że w/w działali wspólnie, podejmowane przez nich czynności składały się na wspólne przedsięwzięcie celem realizacji wspólnie zaplanowanego celu. Z powyższego zespołu okoliczności faktycznych wynika także świadomość i wola realizacji przestępnego działania przez każdego z nich, co jednoznacznie wskazuje na porozumienie i obejmowanie przez każdego z nich znamion czynu.

Sąd uznał nadto zasadnym dokonanie zmiany opisu, tak by w sposób pełny i prawidłowy obejmował znamiona czynu i oddawał charakter bezprawia i przestępczego zachowania oskarżonego.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną uprzednio w zakresie wypełnienia przez oskarżonego znamion występku z art. 258 § 3 k.k., Sąd ustalił, iż oskarżony wskazany czyn popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw, a więc w warunkach art. 65 § 1 k.k.

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżony J. S. (1) w ramach czynu zarzucanego w punkcie XXVI aktu oskarżenia w dniu 5.04.2014 r. w S., działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez P. L. (1), G. T. (1) i M. W., polegającego na przeniesieniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) nr działki (...) z obrębu (...) oznaczonej księgą wieczystą nr (...) pochodzącego z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego przez A. D. (1) polegającego na przywłaszczeniu w dniu 03.02.2014 r. prawa własności w/w nieruchomości na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., poprzez zawarcie przez G. T. (1), działającego w imieniu i na rzecz A. D. (1) na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa z dnia 14.11.2013r., umowy sprzedaży w Kancelarii Notarialnej K. L. (1) ww. nieruchomości na rzecz kupującego - M. W., czym znacznie utrudniono stwierdzenie przestępczego pochodzenia ww. nieruchomości i jej zajęcie, tj. popełnił czyn z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

W zakresie rozważań prawnych dotyczących występku z art. 299 § 5 k.k. nie zachodzi potrzeba ponownego przytaczania argumentacji w tym miejscu, została ona bowiem przedstawiona w części dotyczącej czynu przypisanego oskarżonemu J. S. (1) w punkcie 4 wyroku.

W niniejszej sprawie z materiału dowodowego w postaci zwłaszcza zeznań P. L. (1) (k. 241 tom VIIB, k. 661 tom VIID, k. 3103 tom VIIP), M. W. (k. 1869-1872 tom VIIK), J. W. (k. 157-158 tom VIIA), jednoznacznie zdaniem Sądu wynikało, że przeniesieniu prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) nr działki (...) z obrębu (...) oznaczonej księgą wieczystą nr (...), pochodzącego z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego polegającego na przywłaszczeniu na dane personalne A. D. (1) w dniu 03.02.2014r. prawa własności w/w nieruchomości na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., ukierunkowane było na znaczne utrudnienie jej przestępczego pochodzenia („ To była transakcja fikcyjna, za tym aktem notarialnym nie poszły żadne pieniądze. J. S. (1) i L. tak postanowili ponieważ chcieli aby ta działka im nie przepadła i aby była na człowieka który dalej będzie wykonywał ich polecenia. Ponadto S. powiedział, że do brata nikt się nie przyczepi bo będzie wyglądało, że pracuje zagranicą z tej pracy ewentualnie na tą transakcję będzie miał pieniądze.” – vide zeznania J. W. k. 157 tom VIIA). Ponadto jednocześnie oskarżony J. S. (1) chciał spowodować by prawo własności w/w nieruchomości zostało przeniesione na osobę nad którą będzie miał pełną kontrolę i której będzie mógł wydawać polecenia.

Zdaniem Sądu bez żadnych wątpliwości oskarżony J. S. (1) miał świadomość przestępczego pochodzenia prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) nr działki (...) z obrębu (...), co sam przedstawił w swych wyjaśnieniach opisując cały mechanizm przestępczy służący do uzyskania tego prawa własności, oraz jednocześnie miał świadomość znacznego utrudnienia identyfikacji tego przestępczego pochodzenia właśnie poprzez dokonanie fikcyjnego przeniesienia prawa własności na rzecz M. W. przez uprawnione organy, na który to pomysł wpadł po tym jak doszło do zdemaskowania przez J. K. (1), A. K. (1), A. K. (2), P. G. (1) przed zawarciem umowy finalnej sprzedaży nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), działka nr (...) z obrębu (...), że nieruchomość ta posiada wadę prawną i wykrycia przez w/w, że postanowienie Sądu Okręgowego w W. sygn. V Co 697/41 z dnia 21.12.1942r. stwierdzającego rzekome nabycie przez A. D. (2) prawa do spadku po zmarłej B. W. zostało sfałszowane.

W ocenie Sądu z materiału dowodowego wynikało też jednoznacznie, iż prawo własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) nr działki (...) z obrębu (...) oznaczonej księgą wieczystą nr (...) pochodziło z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego w rozumieniu art. 299 § 1 k.k., co zdaniem Sądu nie wymaga w tym miejscu ponownego szerszego przedstawienia z uwagi na argumentację przedstawioną w części niniejszego uzasadnienia dotyczącą czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 11 wyroku.

Powtórzyć w tym miejscu należy, iż przestępstwo bazowe zwane inaczej źródłowym nie musi być stwierdzone odrębnym wyrokiem sądu. Nie jest zatem wymagane, aby w sprawie przestępstwa bazowego zapadł wyrok skazujący. Ponadto wystarczy jakiekolwiek uprawdopodobnienie jego zaistnienia, np. w postaci czynności procesowych - akt oskarżenia lub przez przedstawienie stosownych dowodów przed sądem. Nie ma także znaczenia przedawnienie karalności czynu „pierwotnego”.

Materiał dowodowy w tym zakresie, w postaci wyjaśnień chociażby samego oskarżonego J. S. (1) bez żadnych wątpliwości wskazywał i pozwalał na ustalenie zdaniem Sądu przestępstwa bazowego (pierwotnego) stanowiącego źródło wartości majątkowych objętych czynnościami wykonawczymi, który to czyn nota bene został nieprawomocnie przypisany oskarżonemu w punkcie 11 niniejszego wyroku.

Sąd pragnie zauważyć, iż obecnie ugruntowanym jest pogląd, że „przedmiotem czynności wykonawczej przestępstwa określonego w art. 299 § 1 k.k. są wymienione w tym przepisie "środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości" pochodzące bezpośrednio lub pośrednio z popełnienia czynu zabronionego, a sprawcą przestępstwa określonego w art. 299 § 1 k.k. może być również sprawca czynu zabronionego, z którego pochodzą” (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2013 r., I KZP 19/13).

Dokonując oceny strony podmiotowej czynu wskazać należy, iż P. L. (1), G. T. (1), M. W. działali wspólnie i w porozumieniu. Konstrukcję współsprawstwa Sąd przyjął w oparciu o dokonanie oceny jednostkowych działań, jakie podejmowali. Z ujawnionych w sprawie okoliczności odnoszących się do charakteru, sposobu i usytuowania w czasie i miejscu podejmowanych przez w/w działań, wynika, iż działali wspólnie, podejmowane przez nich czynności składały się na wspólne przedsięwzięcie celem realizacji wspólnie zaplanowanego celu.

Z powyższego zespołu okoliczności faktycznych wynika także świadomość i wola realizacji przestępnego działania przez każdego z nich, co jednoznacznie wskazuje na porozumienie i obejmowanie przez każdego z nich znamion czynu.

Oskarżony J. S. (1) jako sprawca kierowniczy działał także w porozumieniu z w/w w rozumieniu § 5 art. 299 k.k. Bez żadnych wątpliwości, zdaniem Sądu, to oskarżony J. S. (1) kierował wykonaniem tego czynu zabronionego przez P. L. (1), G. T. (1) i M. W..

Mianowicie to oskarżony J. S. (1) do dokonania wskazanej czynności prawnej związanej z przeniesieniem prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), działka nr (...) z obrębu (...) zwerbował jako fikcyjnego nabywcę M. W. i zwrócił się także do G. T. (1) by pojechał wraz z M. W. dokonać czynności notarialnych w kancelarii notarialnej w S. w oparciu o pełnomocnictwo notarialne udzielone mu uprzednio przez A. D. (1). Co więcej to oskarżony J. S. (1) polecił P. L. (1) zorganizowanie tychże czynności notarialnych związanych z przeniesieniem prawa własności wskazanej nieruchomości, wskazał, że czynności te mają zostać dokonane w kancelarii notarialnej notariusz K. L. (1) i sfinansował opłacenie kosztów notarialnych związanych z tą transakcją.

W ocenie Sądu, w świetle powyższego, bez wątpliwości to zatem oskarżony J. S. (1), jako sprawca kierowniczy, faktycznie panował nad realizacją tego przestępstwa, tj. wyłącznie oskarżony J. S. (1) miał możliwość podejmowania decyzji co do jego podjęcia, prowadzenia, przerwania lub zmiany.

Sąd uznał zasadnym dokonanie zmiany opisu, tak by w sposób pełny i prawidłowy obejmował znamiona czynu i oddawał charakter bezprawia i przestępczego zachowania oskarżonego.

Zgodnie z art. 65 § 1 k.k. przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie określone wobec mulitrecydywisty stosuje się także do sprawcy, który m.in. popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną uprzednio w zakresie wypełnienia przez oskarżonego znamion występku z art. 258 § 3 k.k., Sąd ustalił, iż oskarżony wskazany czyn popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw, a więc w warunkach art. 65 § 1 k.k.

Uznając winę oskarżonego J. S. (1) Sąd:

- w zakresie czynu przypisanego w punkcie 1 wyroku na podstawie art. 258 § 3 k.k. wymierzył karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

- w zakresie czynów przypisanych w punkcie 2 wyroku (czyny z podpunktów 2a, 2b, 2c wyroku) na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierzył karę 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- w zakresie czynu przypisanego w punkcie 4 wyroku na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierzył karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

- w zakresie czynów przypisanych w punkcie 6 wyroku (czyny z podpunktów 6a, 6b, 6c wyroku) na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierzył karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

- w zakresie czynów przypisanych w punkcie 8 wyroku (czyny z podpunktów 8a i 8b wyroku) na podstawie art. 229 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierzył karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

- w zakresie czynu przypisanego w punkcie 9 wyroku na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierzył karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

- w zakresie czynu przypisanego w punkcie 11 wyroku na podstawie art. 284 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierzył karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

- w zakresie czynu przypisanego w punkcie 13 wyroku na podstawie art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierzył karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

- w zakresie czynu przypisanego w punkcie 14 wyroku na podstawie art. 299 § 5 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierzył karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze orzeczonych kar Sąd kierował się zasadami określonymi w rozdziale VI kodeksu karnego, w szczególności w przepisach art. 53 k.k.

Sąd analizował zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe każdego z czynów z troską, aby wymiar kary spełnił poczucie społecznej sprawiedliwości kary, był adekwatny do stopnia winy każdego z tych czynów i osiągnął cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Z okoliczności wpływających obciążająco na wymiar kary Sąd każdorazowo uwzględnił stopień winy i stopień społecznej szkodliwości każdego z czynów, a także karalność oskarżonego (vide: dane o karalności k. 5701-57001 t. VIIŹD).

Wysoce istotną okolicznością obciążającą dla oskarżonego J. S. (1) była jego główna i kluczowa rola w organizacji i funkcjonowaniu całego procederu przestępczego, w którym uczestniczył. To oskarżony był bowiem inicjatorem, organizatorem, swoistym „mózgiem” całego procederu przestępczego związanego z nieuprawnionym pozyskiwaniu z urzędów Dzielnic (...) W. - danych chronionych dotyczących nieruchomości gruntowych położonych na terenie (...) W. o nieuregulowanym staniem prawnym, tzw. „nn", podrabianiu dokumentów w postaci aktów własności ziemi, postanowień sądów ze spraw spadkowych z lat danych i następnie przywłaszczania praw własności takich nieruchomości poprzez składanie do sądów wieczystoksięgowych wniosków o założenie księgi wieczystej wraz z podrobionymi dokumentami w postaci aktów własności ziemi bądź postanowieniami sądów, po czym po uzyskaniu wpisu do założonej księgi wieczystej dla takiej nieruchomości ich sprzedaży na rzecz innych osób po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do faktycznego stanu prawnego takiej nieruchomości.

Stopień winy oskarżonego, w odniesieniu do każdego z czynów Sąd uznał za bardzo wysoki. Czyny których dopuścił się oskarżony, co wynika z samej ich istoty to przestępstwa umyślne. Oskarżony miał pełną świadomość swojego przestępczego działania. Należy podkreślić, iż w momencie dokonania każdego z czynów zabronionych oskarżony miał niczym niezakłóconą możliwość podjęcia decyzji i zachowania się w sposób zgodny z prawem. Nie zaszła także żadna z okoliczności wyłączająca winę czy bezprawność każdego z czynów.

W ocenie Sądu ujawniony wskazany zespół okoliczności sprawy, pozwolił Sądowi na przyjęcie, iż w stosunku do oskarżonego z tego względu zachodzą podstawy do przypisania zwiększonej winy.

Przy wymiarze kary Sąd baczył, aby orzeczona kara była adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości każdego z czynów. W ocenie Sądu stopień ten uznać należy za wysoki z uwagi na rodzaj naruszonych dóbr, postać zamiaru i motywację oskarżonego, a zwłaszcza okoliczności popełnienia każdego z czynów. Przestępcze działanie oskarżonego skierowane zostało bowiem przeciwko różnym dobrom chronionym prawem, tj. mieniu, obrotowi gospodarczemu, wiarygodności dokumentów oraz działalności instytucji państwowych.

Sąd podzielił stanowisko, że przestępstwa, w szczególności przeciwko mieniu (art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k.) należą do kategorii najgroźniejszych społecznie przestępstw. Skierowane są bowiem przeciwko jednemu z podstawowych dóbr chronionych prawem jakim jest mienie, własność, a więc przeciwko dobru, które w gradacji dóbr chronionych prawem usytuowane jest tuż za ludzkim życiem i zdrowiem.

Sąd miał na uwadze w tym zakresie także okoliczność, iż przestępstwa zaliczane do tzw. przestępstw „białych kołnierzyków”, tak jak to miało miejsce w realiach niniejszej sprawy, to przestępstwa o dużej społecznej szkodliwości czynu, które niejednokrotnie wiążą się z wysokimi szkodami materialnymi, aniżeli inne przestępstwa kryminalne przeciwko mieniu.

Na niekorzyść oskarżonego przemawiały nadto właściwości osobiste oskarżonego wynikające z zeznań przesłuchanych świadków wskazujące, iż oskarżony jest osobą wysoce manipulującą innymi osobami, instrumentalnie traktującą innych.

Sąd stanął na stanowisku, że orzeczone kary jednostkowe to kary adekwatne w zakresie osiągnięcia celów prewencji indywidualnej jak i generalnej.

Sąd uznał, że kary w takiej wysokości będą w stanie zrealizować powyższe cele, a ponadto potrzeby związane z kształtowaniem świadomości prawnej społeczeństwa.

Na podstawie art. 91 § 2 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd połączył orzeczone kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone i wymierzył oskarżonemu J. S. karę łączną 10 (dziesięciu) lat pozbawienia wolności.

Wymierzając karę łączną Sąd kierował się podmiotowo–przedmiotowym podobieństwem przypisanych oskarżonemu przestępstw oraz uwzględnił przy wymiarze kary łącznej, iż między przypisanymi oskarżonemu przestępstwami zachodził pewien związek czasowy, ścisłe podobieństwo podmiotowe (wszystkie przestępstwa były przestępstwami umyślnymi) oraz przedmiotowe.

Nadmienić należy, iż przy wymiarze kary łącznej nie ma znaczenia stopień zawinienia ani stopień społecznej szkodliwości czynu. Pod uwagę należy brać przede wszystkim względy prewencji indywidualnej i ogólnej. Wymiar kary łącznej w oparciu o absorbcję może mieć miejsce w wypadkach, gdzie nie jest zarysowana zbyt wyraźnie granica pomiędzy realnym a pomijalnym zbiegiem przestępstw, gdy jedno z dwóch pozostających w zbiegu przestępstw dominuje w ocenie całości zdarzenia.

Zdaniem Sądu w realiach niniejszej sprawy nie zachodziły podstawy do orzeczenia pełnej absorpcji. Trudno przyjąć, by któreś z przypisanych przestępstw dominowało w całości zdarzenia. Z tych względów Sąd zastosował częściową absorpcję.

Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności Sąd musiał mieć na uwadze potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kara powinna wpływać na przekonanie, że popełnianie przestępstw nie może ujść bezkarnie i spotyka się ze sprawiedliwą karą. Także z tych względów Sąd nie oparł rozstrzygnięcia na zasadzie pełnej absorpcji. Oparcie rozstrzygnięcia na zasadzie pełnej absorpcji kłóciłoby się z powyższymi celami prewencji indywidualnej i ogólnej i w rzeczywistości stanowiłoby dla oskarżonego formę nieuprawnionej nagrody.

Wobec ujawnienia powyższych okoliczności podmiotowych Sąd uznał, że oskarżonego J. S. (1) należy wychowywać w ramach reżimu więziennego. Izolowanie oskarżonego od społeczeństwa jest w ocenie Sądu celowe i współmierne do czynów, które popełnił w ustalonych przez Sąd okolicznościach.

W ocenie Sądu orzeczona kara łączna pozwoli na uzyskanie właściwego oddziaływania wychowawczego i zapobiegawczego w stosunku do oskarżonego, zwłaszcza wpłynie na jego aspołeczną postawę. Analiza zachowania oskarżonego, niezbicie dowodzi tego, że tylko wymierzenie bezwzględnej kary w wymiarze orzeczonym będzie stanowiło dolegliwość, która nie będzie mieć charakteru represji, ale wypełni funkcję prewencyjną tak indywidualną - co do osoby sprawcy, jak i generalną w stosunku do potencjalnych sprawców przestępstw.

Mając na uwadze konieczność realizacji jednej z podstawowych zasad postępowania karnego jaką jest kompensacja szkód wyrządzonych przestępstwem Sąd uznał zasadnym orzeczenie z urzędu na podstawie art. 46 § 1 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. względem oskarżonego J. S. (1) środka w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem.

I tak Sąd orzekł względem oskarżonego powyższy środek poprzez zapłatę na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W. kwoty:

- 2.984.198 zł w zakresie czynu przypisanego w punkcie 2a wyroku;

- 2.983.894 zł w zakresie czynu przypisanego w punkcie 2b wyroku;

- 1 698 797 zł, w tym solidarnie do kwoty 500.000 zł wraz ze skazanym M. M. (1), w zakresie czynu przypisanego w punkcie 4 wyroku;

- 1.539 309 zł, w tym solidarnie do kwoty 100.000 zł wraz ze skazanym P. L. (1) i do kwoty 20.000 zł wraz ze skazanym G. T. (1), w zakresie czynu przypisanego w punkcie 6a wyroku;

- 1.324 221 zł, w tym solidarnie do kwoty 100.000 zł wraz ze skazanym P. L. (1) i do kwoty 20.000 zł wraz ze skazanym G. T. (1), w zakresie czynu przypisanego w punkcie 6b wyroku,

- 3 843 690 zł, w tym solidarnie do kwoty 500.000 zł wraz ze skazanym P. M. (1), w zakresie czynu przypisanego w punkcie 6c wyroku;

- 4.018.194 zł, w tym solidarnie do kwoty 200.000 zł wraz ze skazanym P. L. (1), w zakresie czynu przypisanego w punkcie 9 wyroku;

- 535.723 zł, w tym solidarnie do kwoty 100.000 zł wraz ze skazanym P. L. (1), w zakresie czynu przypisanego w punkcie 11.

Zdaniem Sądu orzeczenie wskazanego środka było nieodzownym albowiem jednym z nadrzędnych celów postępowania karnego jest wskazana kompensacja szkód.

Ustalając zakres orzeczonych środków Sąd miał na uwadze rozstrzygnięcia zapadłe względem pozostałych współsprawców czynów, tj. orzeczone tożsame środki w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 lutego 2016r. sygn. akt XVIII K 245/15 (k. 3080-3122 tom XVI).

Sąd nie orzekł wskazanego środka w zakresie czynu przypisanego w punkcie 2c (nieruchomość położona w W. przy ul. (...)) albowiem zdaniem Sądu nieustalonym pozostaje krąg osób uprawnionych na rzecz których takowy środek miał by zostać orzeczony. Organ prokuratorski nie przedstawił bowiem w tym zakresie dowodów wskazujących jednoznacznie osób uprawnionych w tym zakresie.

Odnośnie wymiary kary oskarżonej B. Ż. (1):

Ujawniony w sprawie materiał dowodowy, jego analiza i interpretacja wykazały jednoznacznie, iż oskarżona B. Ż. (1) w ramach czynów zarzucanych w punkcie I i II aktu oskarżenia w okresie od co najmniej 28.11.2011r. do 04.01.2012r. w W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, pod bezpośrednim kierownictwem M. M. (1) i J. S. (1) przywłaszczyła prawa własności dwóch nieruchomości - działki nr (...) z obrębu (...) oraz działki nr (...) z obrębu (...) położonych w W. D. (...), stanowiących mienie znacznej wartości - łącznie 1.698.797 zł, w ten sposób, iż udostępniła M. M. (1) swoje dane osobowe oraz poświadczające nieprawdę dokumenty - notarialne akty poświadczenia dziedziczenia po T. C. i A. C. z dnia 12.07.2011 rep (...) i (...) uzyskane w wyniki wprowadzenia asesora notarialnego K. B. w Kancelarii Notarialnej A. U. (1) w W. w błąd co do faktycznych osób spadkobierców po ww. osobach oraz podpisała dwa wnioski o założenie ksiąg wieczystych dla wskazanych nieruchomości, które to dokumenty następnie M. M. (1) złożył wraz z sfałszowanym aktem własności ziemi z dnia 21 XII 1973r. nr (...) wydanym rzekomo dla uprawnionego T. C. przez Komisję ds. Uwłaszczenia Wydział (...) Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej W. (...) w dniu 29.11.2011r. w Sądzie Rejonowym dla (...) w W. Wydział (...) Ksiąg Wieczystych, wprowadzając tym samym podstępnie pracownika Sądu w błąd co do rzetelności ww. dokumentów i rzekomych praw własności B. Ż. (1) do ww. nieruchomości, w wyniku czego wyłudziła poświadczenie nieprawdy w dniu 8.12.2011r. w postaci wpisów do ksiąg wieczystych nr (...) założonych dla tych nieruchomości, iż jest jedynym ich właścicielem, czym działała na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., po czym działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła M. J. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 770.000 zł, co stanowiło mienie znacznej wartości, w ten sposób w dniu 23.12.2011 r. przed notariuszem L. Z. w W. podpisała z M. J. (1) akt notarialny rep A nr (...), obejmujący przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) za cenę 770.000 zł, po uprzednim wprowadzeniu nabywcy w błąd co do braku wady prawnej sprzedawanej przez siebie nieruchomości, a następnie w dniu 4.01.2012r. udzieliła M. M. (1) notarialnego pełnomocnictwa do sprzedaży tej nieruchomości, którą następnie M. M. (1) zbył w jej imieniu jako pełnomocnik na rzecz M. J. (1), przy czym w czasie popełnienia czynu jej zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, tj. popełniła czyn z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

W zakresie rozważań prawnych dotyczących występków z art. 284 § 1 k.k., z art. 270 § 1 k.k., z art. 272 k.k., z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k., a także warunków czynu ciągłego z art. 12 k.k. nie zachodzi potrzeba ponownego przytaczania argumentacji w tym miejscu, została ona bowiem przedstawiona w części dotyczącej czynu przypisanego oskarżonemu J. S. (1) w punkcie 2 wyroku.

Wskazać jedynie w tym miejscu należy, iż czynu w warunkach art. 31 § 2 k.k. dopuszcza się ten czyja zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w czasie popełnienia przestępstwa w znacznym stopniu ograniczona.

W niniejszej sprawie oskarżona B. Ż. (1) w okresie od co najmniej 28.11.2011r. do 04.01.2012r. w W. działając pod bezpośrednim kierownictwem M. M. (1) i J. S. (1), co do którego to argumentacja została już uprzednio przedstawiona w części dotyczącej czynu przypisanego w/w w punkcie 4 wyroku, przywłaszczyła prawa własności dwóch nieruchomości - działki nr (...) z obrębu (...) oraz działki nr (...) z obrębu (...) położonych w W. D. (...), stanowiących mienie znacznej wartości - łącznie 1.698.797 zł albowiem udostępniła M. M. (1) swoje dane osobowe oraz poświadczające nieprawdę dokumenty - notarialne akty poświadczenia dziedziczenia po T. C. i A. C. z dnia 12.07.2011 rep (...) i (...) uzyskane w wyniki wprowadzenia asesora notarialnego K. B. w Kancelarii Notarialnej A. U. (1) w W. w błąd co do faktycznych osób spadkobierców po ww. osobach oraz podpisała dwa wnioski o założenie ksiąg wieczystych dla wskazanych nieruchomości, które to dokumenty następnie M. M. (1) złożył wraz z sfałszowanym aktem własności ziemi z dnia 21 XII 1973r. nr (...) wydanym rzekomo dla uprawnionego T. C. przez Komisję ds. Uwłaszczenia Wydział (...) Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej W. (...) w dniu 29.11.2011r. w Sądzie Rejonowym dla W. (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych, wprowadzając tym samym podstępnie pracownika Sądu w błąd co do rzetelności ww. dokumentów i rzekomych praw własności B. Ż. (1) do ww. nieruchomości, w wyniku czego wyłudziła poświadczenie nieprawdy w dniu 8.12.2011r. w postaci wpisów do ksiąg wieczystych nr (...) założonych dla tych nieruchomości, iż jest jedynym ich właścicielem, czym działała na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W., po czym działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła M. J. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 770.000 zł, co stanowiło mienie znacznej wartości, w ten sposób w dniu 23.12.2011 r. przed notariuszem L. Z. w W. podpisała z M. J. (1) akt notarialny rep A nr (...), obejmujący przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) za cenę 770.000 zł, po uprzednim wprowadzeniu nabywcy w błąd co do braku wady prawnej sprzedawanej przez siebie nieruchomości, a następnie w dniu 4.01.2012r. udzieliła M. M. (1) notarialnego pełnomocnictwa do sprzedaży tej nieruchomości, którą następnie M. M. (1) zbył w jej imieniu jako pełnomocnik na rzecz M. J. (1).

Tym samym zachowania przestępcze oskarżonej B. Ż. (1) i wskazanych osób dotyczyły realizacji jednocześnie znamion występku przywłaszczenia mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości (art. 284 § 1 k.k. zw. z art. 294 § 1 k.k.), po uprzednim posłużeniu się podrobionym dokumentem jako autentycznym (art. 270 § 1 k.k.) oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), a następnie oszustwa mienia znacznej wartości poprzez sprzedaż przywłaszczonej nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do jej rzeczywistego stanu prawnego (art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.).

Zachowania podjęte przez oskarżoną B. Ż. (1) i wskazane osoby następowały bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. O jedności zamiaru świadczy fakt, iż zachowania oskarżonej B. Ż. (1) i wskazanych osób co od samego początku ukierunkowane były na przywłaszczenie mienia znacznej wartości w postaci prawa własności nieruchomości po uprzednim posłużeniu się w tym celu podrobionym dokumentem jako autentycznym oraz wyłudzeniu podstępem poświadczenia nieprawdy (art. 272 k.k.), po to by następnie dokonać sprzedaży przywłaszczonych nieruchomości po wprowadzeniu w błąd co do ich rzeczywistego stanu prawnego poprzez realizację znamion występku oszustwa dotyczącego mienia znacznej wartości. Wskazana sprzedaż przywłaszczonych nieruchomości w drodze występku oszustwa determinowała od samego początku cel, motywację i tym samym zamiar tychże osób, w tym oskarżonej. Nieruchomości były przywłaszczone właśnie po ty by następnie być przedmiotem oszustwa, co zdaniem Sądu jednoznacznie świadczyło o jedności zamiaru i o tym, że zamiar ten był z góry powzięty.

Przypomnieć w tym miejscu w tym kontekście należy, iż oskarżona B. Ż. (1) w toku postępowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów oświadczyła, iż podpisywała wszystkie dokumenty, wiedziała, że nie miała żadnych spadków ani działek oddziedziczonych po rodzicach. Dodała, że dokonała tych czynów za namową swojego szefa – oskarżonego J. S. (1), który obiecywał, że kupi jej mieszkanie, dlatego to wszystko zrobiła („ Wiedziałam, że nie miałam żadnych spadków, działek, nie miałam nic po rodzicach … S. wszystko mi obiecywał, że kupi mi mieszkanie, ja dlatego to zrobiłam” - k. 2636-2638 tom VIIN). Okoliczności te w ocenie Sądu świadczyły, iż oskarżona od samego początku miała świadomość, że uczestniczy w popełnieniu przestępstwa.

Mając na uwadze wnioski opinii sądowo-psychiatrycznej dotyczącej oskarżonej B. Ż. (1) (k.3033-3037 t. VIIP) Sąd ustali, iż w czasie popełnienia czynu zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem u oskarżonej B. Ż. (1) była w znacznym stopniu ograniczona. Z tych względów przypisanego jej czynu oskarżona B. Ż. (1) dopuściła w się w warunkach z art. 31 § 2 k.k.

Na rozprawie w dniu 21 maja 2018r. Sąd w trybie art. 399 § 1 k.k. (k. 3149 tom XVI) uprzedził o możliwości zakwalifikowania czynów zarzucanych oskarżonej w punkcie I i II jako jednego czynu z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

Zdaniem Sądu w sprawie koniecznym było zatem dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych oskarżonej B. Ż. (1) poprzez przyjęcie, iż oskarżona w ramach czynów zarzucanych jej w punktach I i II dopuściła się jednego czynu kwalifikowanego z art. 284 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zb z art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r.

W ocenie Sądu kwalifikacja przyjęta przez prokuratora w akcie oskarżenia polegająca na kwalifikowaniu jako odrębnych czynów zachowań ujętych w punktach I i II aktu oskarżenia w sposób oczywisty zdaniem Sądu stanowiła naruszenie art. 12 k.k.

Jak już wskazano powyżej zachowania oskarżonej B. Ż. (1) i wskazanych powyżej osób następowały bowiem bezpośrednio po sobie, w krótkich odstępach czasu w ramach realizacji jednego z góry powziętego zamiaru. Z tych względów koniecznym było dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej czynu, a co za tym idzie jego opisu poprzez uzupełnienie i zastosowanie konstrukcji czynu ciągłego z art. 12 k.k.

Z tych względów Sąd uznał zasadnym dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej przypisanego czynu, a co za tym idzie jego opisu, tak by w sposób pełny i prawidłowy obejmował znamiona czynu i oddawał charakter bezprawia i przestępczego zachowania oskarżonej.

W związku z treścią art. 4 § 1 k.k. Sąd zastosował jako względniejszą poprzednią ustawę aniżeli obowiązującą w chwili orzekania, tj. ustawę - kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji obowiązującej do dnia 01.07.2015r. Sąd miał na uwadze w tym zakresie zmianę regulacji dotyczących warunków zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary.

Uznając winę oskarżonej B. Ż. (1) Sąd na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. wymierzył jej karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności

Sąd analizował zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe czynu z troską, aby wymiar kary spełnił poczucie społecznej sprawiedliwości kary, był adekwatny do stopnia winy i osiągnął cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Z okoliczności wpływających łagodząco na wymiar kary Sąd uwzględnił, iż oskarżona B. Ż. (1) przedmiotowego czynu dopuściła się w warunkach art. 31 § 2 k.k., tj. w czasie popełnienia czynu jej zdolność rozpoznania znaczenia czynu i kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona. Okoliczność ta zdaniem Sądu w sposób wysoce istotny wpłynęła na zmniejszenie stopnia winy oskarżonej, co musiało zostać uwzględnionym przy wymiarze orzeczonej kary.

Także jako okoliczności wpływające łagodząco na wymiar kary Sąd uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonej. Sąd miał na uwadze w tym zakresie okoliczności popełnienie czynu, tj. iż rola oskarżonej B. Ż. (1) w popełnieniu przedmiotowego czynu była pośrednia i niejako drugorzędna, a sama oskarżona został potraktowana w tym zakresie przez kierujących wykonaniem tegoż czynu skazanego M. M. (1) i oskarżonego J. S. (1) jako swoiste narzędzie służące do jego popełnienia.

Z okoliczności wpływających obciążająco na wymiar kary, Sąd uwzględnił dotychczasową karalność oskarżonej (vide: dane o karalności - k. 5708-5709 t. VIIŹD).

W końcu Sąd zobligowany był uwzględnić cele wychowawcze i zapobiegawcze kary. Warunki i właściwości osobiste oskarżonej dotyczące jej aktualnej sytuacji życiowej (osoba w podeszłym wieku, o złożonym stanie zdrowia) przemawiały w ocenie Sądu zdecydowanie na jej korzyść.

Sąd stanął na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie miała miejsce przewaga okoliczności wpływających łagodząco na wymiar kary nad okolicznościami obostrzającymi i to pomimo uprzedniej karalności oskarżonej.

Z powyższych względów Sąd uznał, że kara 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności jest karą adekwatną w zakresie osiągnięcia celów prewencji indywidualnej jak i generalnej. Sąd uznał, że kara we wskazanej wysokości będzie w stanie realizować powyższe cele, a ponadto potrzeby związane z kształtowaniem świadomości prawnej społeczeństwa.

Z tych względów biorąc pod uwagę wskazane powyżej właściwości i warunki osobiste oskarżonej, Sąd na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015r. w zw z art. 4 § 1 k.k. skorzystał z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary względem oskarżonej na okres lat 4 tytułem próby.

Ujawniony zespół okoliczności dotyczących oskarżonej, w szczególności okoliczność, iż przedmiotowego czynu oskarżona dopuściła się w warunkach ograniczonej poczytalności w stopniu znacznym, wespół z faktem, iż oskarżona w popełnieniu tego czynu odegrała rolę drugorzędną, doprowadził Sąd do przekonania, że kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczająca do osiągnięcia celów kary względem oskarżonej, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Zdaniem Sądu, z uwagi na uprzednią karalność oskarżonej, okres próby w wymiarze 4 lat jest koniecznym do weryfikacji trafności postawionej prognozy.

Przypisane oskarżonej przestępstwo popełnione zostało w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, co czyniło zasadnym i koniecznym zdaniem Sądu orzeczenie wobec oskarżonej dodatkowo kary grzywny, w oparciu o przepis art. 33 § 2 k.k. dla osiągnięcia względów wychowawczych, jak również kierując się potrzebą ukształtowania u oskarżonej przekonania, że popełnianie przestępstw w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jest nieopłacalne.

Sąd uznał, że liczba 100 stawek dziennych będzie adekwatna do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości czynu, zważywszy na okoliczności opisane wyżej. Ponadto biorąc pod uwagę możliwości finansowe oskarżonej B. Ż. (1), będącej osobą niezamożną, Sąd określił wysokość stawki dziennej grzywny na kwotę 10 złotych każda.

Odnośnie pozostałych rozstrzygnięć zawartych w wyroku:

Realizując dyrektywy ustawowe na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu J. S. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 06 maja 2014 r. do dnia 26 listopada 2015 r., zaś oskarżonej B. Ż. (1) na poczet orzeczonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 29 października 2014 roku.

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. w brzmieniu ustawy obowiązującej do dnia 01.07.2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd orzekł przepadek przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa wyszczególnionych pod pozycją od 1 do 2 na karcie 108 załącznika Drz nr 2.

O pozostałych dowodach rzeczowych Sąd orzekł na podstawie art. 230 § 2 k.p.k

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu – obrońcy oskarżonej B. Ż. (1), Sąd orzekł na podstawie § 17 ust. 2 pkt 5 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016r., poz. 1714). Dokonując rozstrzygnięcia w tym zakresie Sąd miał na uwadze kwotę przyznaną adw. P. R. uprzednio tytułem zaliczki

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 627 k.p.k., art. 2 ust. 1 pkt 4 i 6, art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983, nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądzając na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty od oskarżonego J. S. (1) kwotę 600 zł, zaś od oskarżonej B. Ż. (1) kwotę 500 zł i obciążając oskarżonych pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie w częściach ich dotyczących.

Podnosząc powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.

SSO Michał Piotrowski