Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Guniewska

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Rykała-Płodzień

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2019 r. w Rzeszowie

sprawy z wniosku R. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o rentę socjalną

na skutek odwołania R. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 18/06/2018 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 18/06/2018r. znak: (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy R. R. prawo do renty socjalnej poczynając od dnia 9 kwietnia 2018r. na okres lat trzech.

Sygn. akt: IV U 1022/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 13 marca 2019r.

Decyzją z dnia 18.03.2018r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. po rozpatrzeniu wniosku R. R. z dnia 09.04.2018r. odmówił wnioskodawcy prawa do renty socjalnej wskazując w uzasadnieniu decyzji, że zgodnie z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 14.06.2018r. nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

Od powyższej decyzji, odwołanie złożył wnioskodawca, wskazując, że jego stan zdrowia wyklucza możliwość podjęcia jakiejkolwiek pracy i ukończenia szkoły. Wniósł o opinię biegłych sądowych z zakresu nefrologii i neurologii.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazano, że wnioskodawca nie spełnia przesłanek warunkujących ustalenie uprawnień do renty socjalnej z powodu braku orzeczenia o całkowitej niezdolności.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09.04.2018r. wnioskodawca złożył wniosek o ustalenie prawa do renty socjalnej. Komisja Lekarska ZUS w Orzeczeniu z dnia 14.06.2018r. nie uznała wnioskodawcy za całkowicie niezdolnego do pracy. Na tej podstawie organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

( dowód: dokumentacja w aktach rentowych)

W celu ustalenia stanu zdrowia wnioskodawcy, w szczególności czy jest on całkowicie niezdolny do pracy, tj. czy utracił zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18 roku życia, w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej (przed ukończeniem 25 roku życia) lub w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej, kiedy powstała owa niezdolność do pracy i czy ma charakter trwały czy okresowy, Sąd dopuścił i przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu nefrologii i neurologii.

Biegły sądowy z zakresu neurologii stwierdził, na podstawie analizy dokumentacji medycznej oraz wyników aktualnie przeprowadzonego badania stanu zdrowia wnioskodawcy, że leczony jest w rozumieniu stanu neurologicznego z powodu następstw przebytej zakrzepicy zatok żylnych mózgowia bez istotnych klinicznie utrwalonych następstw w postaci np. dużego stopnia niedowładu , zaburzeń czucia , istotnych zaburzeń mowy w typie afazji itp. Wiodące schorzenie odwołującego się to zespół nerczycowy w trakcie terapii z okresowymi zaostrzeniami. Na obecnym etapie w opinii biegłego neurologa stopień naruszenia sprawności organizmu uwzględniając charakter przebytych obecnych schorzeń nie daje wystarczających podstaw warunkujących ustalenie całkowitej niezdolności do pracy odwołującego się ( z przyczyn wyłącznie neurologicznych). Prezentowane deficyty i ubytki funkcjonalne w stopniu miernym nie warunkują na obecnym etapie całkowitej niezdolności do pracy przy uwzględnieniu również ustawowej definicji tej niezdolności. Badany wymaga stałej kontroli w warunkach poradni specjalistycznych, zwłaszcza Nefrologicznej i okresowo neurologicznej oraz stosownej farmakoterapii zgodnie z zaleceniami lekarzy prowadzących.

Biegły nefrolog rozpoznał u wnioskodawcy: - submikroskopowe kłębuszkowe zapalenie nerek , - zespół nerczycowy sterydozależny, - zakrzepicę zatok żylnych opony twardej mózgowia, - padaczkę.

Przy obecnie stosowanym leczeniu immunosupresyjnym uzyskano remisję. Funkcja nerek jest prawidłowa. Przewlekłe stosowanie leczenia immunosupresyjnego upośledza znacznie odporność ogólnoustrojową. Z powodu upośledzenia odporności spowodowanej koniecznością stosowania leczenia immunosupresyjnego oraz potrzeby prowadzenia oszczędzającego trybu życia, u opiniowanego od 2016r. jest wydane orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania.

Fakt, że obecnie opiniowany jest w okresie częściowej remisji i białkomocz nie ma wartości w granicach zespołu nerczycowego nie znaczy, że został on całkowicie wyleczony. W przebiegu choroby obserwuje się kolejne rzuty choroby. Choroba ma przebieg przewlekły i nie rokuje całkowitego wyleczenia . W swoim przewlekłym przebiegu może prowadzić do przewlekłej niewydolności nerek i konieczności stosowania leczenia nerkozastępczego.

W opinii biegłego nefrologa przewlekła choroba nerek w postaci sterydozależnego submikrospowego kłębuszkowego zapalenia nerek nie rokuje wyliczenia , a w swoim długotrwałym przebiegu doprowadza do schyłkowej niewydolności nerek i konieczności leczenia nerkozastępczego. W związku z tym jest podstawą do uznania całkowitej niezdolności do pracy z przyczyn nefrologicznych. Za początek choroby należy uznać 2003r. , a więc przed ukończeniem 18 roku życia. Niezdolność do pracy należy orzec na okres 3 lat.

Sąd Okręgowy ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o przedstawione dowody z dokumentów, zalegające w aktach organu rentowego, dokumentacji orzeczniczo – lekarskiej oraz aktach sądowych. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, albowiem zostały one sporządzone przez powołane do tego osoby i w przepisanej formie, a ich autentyczność i treść nie budziły wątpliwości Sądu.

Sąd dał wiarę opiniom sądowo – lekarskim przeprowadzonym na potrzeby niniejszego postępowania przez biegłych z zakresu nefrologii i neurologii. Wspomniane opinie zawierają wszystkie konieczne elementy opiniowania, w tym odnoszą się do dokumentacji lekarskiej. Z treści opinii wynika, iż zawierają one wszystkie konieczne elementy (wywiad uzyskany od wnioskodawcy i z zapisu dokumentacji medycznej, rezultaty własnych badań, wskazanie dokumentacji medycznej będącej przedmiotem analizy, rozpoznanie lekarskie i wniosek końcowy dotyczący niezdolności do pracy). Merytoryczna analiza również pozwala na przyznanie opiniom biegłych waloru wiarygodności. Opinie zostały sporządzone przez specjalistów z zakresu wskazanych przez odwołującego schorzeń i w sposób wyczerpujący odpowiadają na pytania postawione przez Sąd. Biegli w sposób jasny i logiczny wyjaśnili motywy wydania opinii o takiej treści, wskazując przede wszystkim na przeprowadzone badania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odwołanie jest zasadne.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2018r., poz. 1340), renta ta przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu – w stopniu, który powoduje całkowitą niezdolność do pracy, które powstało przed ukończeniem 18 roku życia, lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25. roku życia, albo, jeżeli powstało w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. W takim przypadku w zależności od tego czy niezdolność ma charakter trwały czy okresowy przyznawania jest renta socjalna stała lub okresowa.

Z powyższego wynika, że jedną z podstawowych przesłanek uzyskania prawa do renty socjalnej jest stwierdzenie całkowitej niezdolności do pracy wnioskodawczyni. Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Ocena powyższa, jako że wymaga odniesienia się do kryteriów medycznych, w szczególności do stopnia naruszenia sprawności organizmu, wymaga zasięgnięcia przez Sąd opinii biegłych dysponujących wiadomościami specjalnymi z zakresu medycyny. Ocena biegłych warunkuje dopiero dalszą analizę prawną całkowitej niezdolności do pracy.

Przeprowadzona w toku postępowania opinia biegłego lekarza specjalisty z zakresu nefrologii, jednoznacznie wskazała, że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy z przyczyn ortopedycznych. Dodatkowo wskazano, że całkowita niezdolność do pracy powstała od urodzenia, co stanowi spełnienie przesłanki określonej w art. 4 ust. 1 pkt.1 ustawy o rencie socjalnej. Biegły wskazał również, że całkowita niezdolność do pracy wnioskodawcy ma charakter okresowy.

Z tych też względów, Sąd w pełni podzielając wnioski płynące z opinii biegłego z zakresu nefrologii i przyznał wnioskodawcy prawo do renty socjalnej poczynając od dnia 09.04.2018r. na okres trzech lat.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję ZUS, orzekając jak w sentencji.