Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2019 r. w S.

odwołania M. S.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 13 marca 2019 r. Nr (...)-2

w sprawie M. S.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej od wcześniejszej daty

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z (...)2019r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpoznaniu wniosku z 16 listopada 2018r. przyznał M. S. prawo do renty rolniczej od 25 lutego 2019r. do 28 lutego 2021r.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. S. wnosząc o jej zmianę w zakresie daty początkowej prawa do renty rolniczej poprzez ustalenie, że prawo to przysługuje jej od 16 listopada 2018r., tj. daty wystąpienia z wnioskiem o świadczenie, a także zasądzenie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonej decyzji zarzuciła błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że jest niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym od 25 lutego 2019r. w sytuacji, gdy z dokumentacji medycznej jednoznacznie wynika, iż niezdolność ta istniała u ubezpieczonej już w dacie wystąpienia z wnioskiem o rentę ,tj. 16 listopada 2018r. (odwołanie k.2-3 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 5 marca 2019r., która uznała, że ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym od 25 lutego 2019r. do lutego 2021r. Organ rentowy podniósł, iż działał zgodnie z art.129 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a w tych okolicznościach brak jest podstaw do zmiany decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona M. S. ma(...)lata. Jest byłą rolniczką i domownikiem u syna, któremu przekazała gospodarstwo rolne (wyjaśnienia ubezpieczonej k.33 akt sprawy).

W dniu 16 listopada 2018r. ubezpieczona wystąpiła do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej (wniosek k.1-2v akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 25 stycznia 2019r. uznał, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym (orzeczenie lekarza rzeczoznawcy Kasy z 25 stycznia 2019r. k.22v akt rentowych). Na skutek odwołania ubezpieczonej od powyższego orzeczenia, ubezpieczona skierowana została na badanie przez komisję lekarską Kasy, która w orzeczeniu z 5 marca 2019r. uznała, że ubezpieczona jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym od 25 lutego 2019r. do lutego 2021r. (odwołanie ubezpieczonej od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy k.23-24 akt rentowych oraz orzeczenie komisji lekarskiej Kasy z 5 marca 2019r. k.29v akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 13 marca 2019r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przyznał ubezpieczonej prawo do renty rolniczej od 25 lutego 2019r. do 28 lutego 2021r. (decyzja z 13 marca 2019r. o przyznaniu renty rolniczej k.33 akt rentowych).

Ubezpieczona cierpi na nadciśnienie tętnicze, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowego, jest po operacji torbieli nerki prawej, która przebyła 15 lat temu. W 2015r. i 2016r. ubezpieczona przebyła leczenie operacyjne barku prawego metodą artroskopii z powodu zerwania mięśnia nadgrzebieniowego. W 2016r. ubezpieczona przeszła 30-dniową ambulatoryjną antybiotykoterapię boreliozy. W kwietniu 2018r. ubezpieczona była na 1-dniowej hospitalizacji diagnostycznej w Oddziale Chorób Zakaźnych, po której ponownie zalecono 30-dniową ambulatoryjną antybiotykoterapię. W dniu 25 lutego 2019r. ubezpieczona przeszła zabieg operacyjny protezoplastyki całkowitej biodra prawego. Przebyta borelioza stawowa oraz schorzenia układu krążenia nie sprowadzają na ubezpieczoną całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Obecnie ubezpieczona wymaga jedynie okresowych kontroli w poradniach specjalistycznych. Niezdolność taką sprowadza u ubezpieczonej natomiast stan narządu ruchu. Następstwem przebytej operacji prawego stawu biodrowego jest radykalna zmiana lokomocji ubezpieczonej i konieczność adaptacji do poruszania się z protezą. Taki stan wymaga od ubezpieczonej innego „sposobu” chodzenia i niemożność wykonywania niektórych ruchów. Powyższe skutkuje całkowitą niezdolnością ubezpieczonej do pracy w gospodarstwie rolnym od dnia zabiegu operacyjnego prawego stawu biodrowego ,tj. 25 lutego 2019r., do 28 lutego 2021r. Przed 25 lutego 2019r. stan narządu ruchu ubezpieczonej nie stanowił podstawy do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Ubezpieczona cierpiała już wówczas na zmiany zwyrodnieniowe biodra prawego, których następstwem były ograniczenia ruchowe prawego stawu biodrowego, jednakże nie skutkowały one całkowitą niezdolnością ubezpieczonej do pracy w gospodarstwie rolnym (opinie biegłych kardiologa, ortopedy i specjalisty chorób zakaźnych k.17-22 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej M. S. okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu – w przypadku ubezpieczonego, który ukończył 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat w dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego przyznającej jej prawo do renty rolniczej na okres od 25 lutego 2019r. do 28 lutego 2021r. wymagało zbadania, czy organ rentowy prawidłowo ustalił datę początkową prawa do renty rolniczej na dzień 25 lutego 2019r. Ubezpieczona prezentowała stanowisko, że świadczenie to powinna zostać jej przyznane od 16 listopada 2018r. ,tj. daty wystąpienia z wnioskiem, gdyż już wówczas był niezdolna do pracy.

Sporządzone na tę okoliczność opinie biegłych ortopedy, kardiologa i specjalisty chorób zakaźnych dały podstawę do stwierdzenia, że całkowita niezdolność do pracy u ubezpieczonej powstała w dniu zabiegu operacyjnego protezoplastyki całkowitej biodra prawego ,tj. w dniu 25 lutego 2019r. W złożonych opiniach, ze szczególnym uwzględnieniem opinii biegłego ortopedy, biegli wskazali, że ustalenia komisji lekarskiej Kasy są prawidłowe prawidłowe, gdyż w świetle dokumentacji medycznej oraz wyników badania przedmiotowego ubezpieczonej brak jest podstaw do ustalenia innej - wcześniejszej daty powstania u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Po zabiegu wszczepienia endoprotezy prawego stawu biodrowego u ubezpieczonej nastąpiła radykalna zmiana lokomocji i konieczność adaptacji do poruszania się z protezą. W ocenie biegłych, taki stan wymagał od ubezpieczonej innego „sposobu” chodzenia i niemożność wykonywania niektórych ruchów (vide: opinia k.21-22 akt sprawy). Schorzenia narządu ruchu, na które cierpi ubezpieczona wprawdzie istniały przed 25 lutego 2019r., jednakże stopień ich zaawansowania nie stanowił podstawy do orzeczenia całkowitej niezdolnością do pracy w gospodarstwie rolnym.

Analizując przedmiotowe opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez specjalistów z zakresu medycyny, a ponadto poprzedzone zostały analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem.

W okoliczności sprawy Sąd doszedł do przekonania, że brak jest podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji. Należy podkreślić, że zgodnie z w/w orzeczeniem komisji lekarskiej KRUS z 5 marca 2019r. (k.29v akt rentowych) ubezpieczona od 25 lutego 2019r. jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym i od tej daty spełniała przesłanki do ustalenia prawa do renty rolniczej. Stosownie do art.129 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2018r., poz.1270 ze zm.) w związku z art.52 ust.1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, świadczenia wypłaca od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności Sąd uznał odwołanie ubezpieczonej za nieuzasadnione i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ §1 kpc odwołanie to oddalił.