Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lipca 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2019r. w Rybniku

sprawy z odwołania K. K. (1) (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania K. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 14 lutego 2019r. Znak (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego kwotę 180,00zł (sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 272/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 lutego 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. w oparciu o art.114 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu K. K. (1) (K.) ponownego ustalenia wysokości emerytury, gdyż nie przedłożył on żadnych nowych dowodów mających wpływ na wysokość świadczenia.

Ubezpieczony odwołał się od decyzji i domagał się jej zmiany, poprzez ponowne ustalenie wysokości emerytury z zastosowaniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 281,92 %, bez zastosowania ograniczenia do 250%.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. Domagał się również zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony K. K. (1) urodził się w dniu (...)

Od dnia 11.01.1995r. ubezpieczony jest uprawniony do emerytury przyznanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 01.02.1983r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin.

Do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia organ rentowy przyjął podstawę wymiaru składek z okresu od 01/1984 roku do 12/1989 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 281,92% został ograniczony do 250%.

Decyzją z dnia 27.01.2016r. organ rentowy rozpoznając wniosek ubezpieczonego z (...)odmówił przeliczenia emerytury na podstawie przepisów art.110 i 110a ustawy emerytalnej, gdyż nowo ustalony wskaźnik podstawy wymiaru z uwzględnieniem wynagrodzenia osiągniętego po nabyciu prawa do emerytury był niższy niż 250%.

W dniu (...) ubezpieczony ponownie wystąpił z wnioskiem o przeliczenie emerytury z zastosowaniem nieograniczonego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 281,92% oraz nadpłatę przeliczonego świadczenia za okres wsteczny.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego jako okoliczności bezsporne między stronami.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Zgodnie art. 109 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2018r., poz. 1270 ze zm.) na wniosek emeryta wysokość emerytury określonej w art.53 ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych

w art.110-113 ustawy.

Jednocześnie jak stanowi art.114 powołanej ustawy prawo do świadczenia lub jego wysokość podlega ponownemu ustaleniu na wniosek emeryta lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

W powyższej sprawie nie ulega wątpliwości, iż ubezpieczony składając wniosek

o ponowne ustalenie świadczenia nie przedłożył żadnych nowych dowodów, ani też nie wskazał nowych okoliczności, które miały by wpływ na wysokość świadczenia. Słusznie zatem organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do przeliczenia świadczenia.

W złożonym wniosku oraz w odwołaniu ubezpieczony domagał się ustalenia wysokości emerytury z zastosowaniem nieograniczonego do 250% wskaźnika wysokości podstawy wymiaru - wynoszącego 281,92%.

Zgodnie z art.15 ust.5 powołanej powyżej ustawy z dnia 17.12.1998r. wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%.

Mając na uwadze treść powyższego uregulowania nie ulega wątpliwości, iż żądanie ubezpieczonego, dotyczące przeliczenia emerytury z zastosowaniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru równego 281,92% jest bezzasadne.

W konsekwencji takiego stanowiska, Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia. W pkt.2 wyroku Sąd na podstawie art.98 i 99 k.p.c. w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych…( Dz.U. z 2015r. poz.1804) zasądził od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zachodzą szczególne okoliczności, o których mowa w art.102 kpc, które mogły by stanowić podstawę do zwolnienia ubezpieczonego od ponoszenia kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia