Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 972/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2019 roku

Sąd Rejonowy w G. II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Sobczak

Protokolant: st. sekr. sąd. Marta Czech

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.: K. N.

po rozpoznaniu dnia 7.02.2019r.

sprawy karnej

M. Z. - s. G. i A. z domu W., urodz. (...) w G., PESEL (...), zam. w G. ul. (...), obywatelstwa polskiego, nie karanego

oskarżonego o to, że:

w okresie od marca 2017r. do lipca 2018r. w G. uchylał się od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego określonego wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 20 listopada 2015r. sygn.. akt (...) na rzecz małoletniego E. Z. w kwocie 350 zł miesięcznie, a powstała wskutek tego zaległość stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, czym naraził małoletniego E. Z. na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

tj. o czyn z art. 209§1a kk

o r z e k A:

1.  oskarżonego M. Z. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu tj. przestępstwa z art. 209§1a kk i za to na podstawie art. 209§1a kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

2.  na mocy art. 72§1 pkt 3 kk w zw. z art. 35§4 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie małoletniego syna E. Z. w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności;

3.  zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty oraz od obowiązku uiszczenia wydatków postępowania którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygnatura akt II K 972/18

UZASADNIENIE

wobec wniosku oskarżyciela zakres uzasadnienia

ograniczono zgodnie z treścią art. 424§3 kpk

M. Z. został oskarżony o czyn z art. 209§1a kk polegający na tym, że w okresie od marca 2017r. do lipca 2018r. w G. uchylał się od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego określonego wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 20 listopada 2015r. sygn. akt (...) na rzecz małoletniego E. Z. w kwocie 350 zł miesięcznie, a powstała wskutek tego zaległość stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, czym naraził małoletniego E. Z. na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Sąd uwzględnił wniosek oskarżyciela o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i uznał, że w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zarówno sprawstwo, jak i wina oskarżonego odnośnie zarzuconego mu czynu nie budzą wątpliwości.

Zatem Sąd, na podstawie art. 209§1a kk wymierzył oskarżonemu karę trzech miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze dwudziestu godzin w stosunku miesięcznym

Do okoliczności obciążających zaliczył: długotrwały okres uchylania się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego. Z kolei do okoliczności łagodzących – uprzednią niekaralność i przyznanie się do zarzucanego czynu.

Sąd uznał, że wymiar tej kary odpowiada stopniowi społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego. Kara ta ma szanse spełnić cele kary i jednocześnie rodzaj i wymiar tej kary nie przekraczają stopnia winy oskarżonego. W ocenie Sądu kara orzeczona wobec oskarżonego zdaje się wreszcie czynić zadość wskazaniom prewencji ogólnej. Z tych wszystkich względów orzeczono jak w punkcie 1-szym sentencji wyroku.

Ponadto, na podstawie art. 72§1 pkt 3 kk w zw. z art. 35§4 kk sąd orzekł wobec oskarżonego M. Z. obowiązek wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie małoletniego syna E. Z. w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności;

Na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983 r. Dz. U. Nr 49, poz. 223 ze zm.) w zw. z art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego w całości od obowiązku uiszczenia opłaty, zwolnił go także od obowiązku uiszczenia wydatków postępowania, którymi obciążył Skarb Państwa. Podejmując takie rozstrzygnięcie Sąd miał na względzie okoliczność, że oskarżony pomimo, iż osiąga dochody to ma obowiązek łożenia na utrzymanie syna.