Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 1284/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Sądu Okręgowego Mariola Łącka

Protokolant:

Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2019 r. w Rybniku

sprawy z odwołania G. L. (L.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury górniczej

na skutek odwołania G. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 24 sierpnia 2017 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn. akt IX U 1284/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24.08.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział

w R. odmówił G. L. przeliczenia emerytury zgodnie z art. 110 ustawy

o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych gdyż dotychczas obliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest nadal najkorzystniejszy.

Wskazał, że decyzją z dnia 10.09.2015r. i 29.07.2016r. odmówił ubezpieczonemu przeliczenia świadczenia w myśl art. 110a ustawy emerytalnej ponieważ wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie jest wyższy niż 250%.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Zarzucił, że nie zachowała się dokumentacja płacowa za cały okres jego zatrudnienia

i wniósł o powołanie biegłego do spraw wyliczenia rent i emerytur na okoliczność uzyskiwanych wynagrodzeń w latach 1959r. do 1971r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

G. L. od 01.07.1985r. jest uprawniony do emerytury górniczej.

W okresie od 26.06.1959r. do 30.06.1987r. był zatrudniony w KWK (...) na stanowiskach kolejno:

- robotnika budowlanego n. p. do 31.08.1959r.,

- ładowacza p. z. od 01.09.1959r. do 30.06.1960r.,

- młodszego górnika p. z. od 01.07.1960r. do 31.03.1962r.,

- górnika p. z. od 01.04.1962r. do 16.04.1971r.,

- instruktora strzałowego p. z. od 17.04.1971 do 30.06.1987r.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego obliczony od podstawy wymiaru za okres od lipca 1984r. do czerwca 1985r. wyniósł 339,3% i został ograniczony

do 250%.

W dniu(...) ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie emerytury na podstawie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który wszedł w życie od 01.05.2015r.

Przedłożył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wydane w oparciu

o dokumentację zarobkową za lata 1972r. – 1987r.

Decyzją z dnia 10.09.2015r. organ rentowy odmówił mu przeliczenia świadczenia gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z 20 lat kalendarzowych był niższy niż 250%.

Kolejny wniosek o przeliczenie emerytury ubezpieczony złożył w dniu 14.07.2016r.

i załączył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu obejmujące lata 1964r. – 1969r. wydane przez (...) obliczone na podstawie kartotek do obliczania specjalnego wynagrodzenia z tyt. „Karty Górnika”.

Tak obliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 226,80%

i decyzją z dnia 29.07.2016r. organ rentowy odmówił mu przeliczenia emerytury.

W dniu(...) G. L. złożył kolejny wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury na podstawie art. 110 ustawy emerytalnej według najkorzystniejszego wariantu.

Do tego wniosku nie załączył żadnych nowych dowodów (akta ZUS-u).

W dokumentacji osobowej ubezpieczonego zachowały się karty jego specjalnego wynagrodzenie z tytułu „Karty Górnika” za lata 1964r. do 1969r. i karty wynagrodzeń za lata 1972r. – 1979r.

Odnotowano także ilość dniówek przodkowych w poprzednich latach pracy poczynając od 1960r. (akta osobowe).

Ubezpieczony w dniu 16.09.1966r. uzyskał uprawnienia przodowego z prawem strzelania, w dniu 01.06.1965r. ukończył kurs strzałowych, a w dniu 10.11.1970r. ukończył kurs instruktorów strzałowych. Z tego tytułu otrzymał dodatek . W przodkach wykonywał pracę w warunkach dużego zapylenia i pracował w masce przeciwpyłowej. Był wynagradzany w systemie akordowym. Pracował w systemie zmianowym. Czasami pracował w niedziele. Czasami otrzymywał również premie (zeznania ubezpieczonego k. 18a – 19, k. 93a – 94 akt sprawy).

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego obliczony z 20-tu najkorzystniejszych lat przy odtworzeniu jago zarobków za lata 1965r., 1968r., 1969r., 1970r., 1971r. i przy przyjęciu, że składało się ono z pensji zasadniczej liczonej jako ilość przepracowanych dniówek, stawki zasadniczej, wynagrodzenia z „Karty Górnika”, deputatu węglowego, dodatku nocnego, dodatku szkodliwego wyniósł 244,13% (opinia biegłej k. 42 – 60 akt sprawy).

Przy uwzględnieniu, że ubezpieczony w latach 1964r. – 1969r. i 1970r. – 1971r. otrzymywał dodatek jak przodowy a potem strzałowy, co podwyższyło jego wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatek za pracę w niedziele przy założeniu, że przepracował tyle niedziel

w latach 1964r. – 2969r. ile wykazano dni pracy w karcie specjalnego wynagrodzenia

z „Karty Górnika” ponad 25 miesięcznie, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 245,45% (opinia uzupełniająca biegłego J. C. k. 149 – 163 akt sprawy).

Sąd uznał, że wyżej wymienione opinie są przekonywujące.

W oparciu o powyższe, Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Niezasadne są zarzuty ubezpieczonego co do powyższych opinii. Także jego wnioski dowodowe o zwrócenie się o informację do Spółki (...) S.A. w B. co do osób pracujących w spornym okresie czasu na tym samym stanowisku co odwołujący

i dopuszczenie dowodu z ich akt osobowych i rentowych i dopuszczenie dowodu z zarobków świadka W. S. nie zasługują na uwzględnienie. Świadek ten bowiem pracował jako elektryk w warsztacie pod ziemią a więc na zupełnie innym stanowisku

i oddziale niż G. L..

Ponad to ubezpieczony i inni pracownicy byli wynagradzani w systemie akordowym, a więc ich zarobków nie sposób porównywać.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 04.07.2007r. (I Uk 37/07, LEX nr. 390123) stwierdził, że wprawdzie w postępowaniu cywilnym Sąd nie jest związany takimi ograniczeniami w dowodzeniu jakie odnoszą się do organu rentowego w postępowaniu rentowym, jednak ustalenia dokonane przez Sąd muszą być oparte na konkretnych dowodach. Uśrednione obliczenie wysokości wynagrodzenia – oparte na otrzymanym przez innych pracowników nie może oddać cech indywidualnych właściwych dla danego stosunku pracy.

Tak więc ustalenie wysokości podstawy wymiaru emerytury wymaga podania zarobków w sposób indywidualny konkretny i precyzyjny, zaś ciężar dowodu spoczywa na ubezpieczonym.

Skoro nie zachowała się ewidencja czasu pracy i grafik zmian ubezpieczonego nie jest możliwe uwzględnienie dodatków zmianowych.

Z dokonanych zaś wyliczeń wynika, że obliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z uwzględnieniem podstawy wymiaru składek przypadającej w części po przyznaniu emerytury wynosi 245,45% i jest niższy od poprzednio obliczonego wynoszącego 339,3%.

Nie zachodzą zatem przesłanki do przeliczenia ubezpieczonemu emerytury w trybie art. 110 i 110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2018r. poz. 1270).

Dlatego, też Sąd na mocy art. 477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie jako niezasadne.

Sędzia