Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 października 2019 r.

  Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, VIII Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Artur Fornal

Sędziowie : Elżbieta Kala

Jacek Wojtycki

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. C.

przeciwko A. Ż.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 6 lutego 2019 r., sygn. akt VIII GC 3043/18

p o s t a n a w i a:

uchylić zaskarżone postanowienie.

Jacek Wojtycki Artur Fornal Elżbieta Kala

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 lutego 2019 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy stwierdził swą niewłaściwość miejscową i przekazał sprawę z powództwa M. C. przeciwko A. Ż. o zapłatę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu Szczecin-Centrum w Szczecinie (Sądowi Gospodarczemu).

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy podkreślił, że pozew wniesiony został przeciwko pozwanej zamieszkałej i prowadzącej działalność gospodarczą w K.. W odpowiedzi na pozew pozwana podniosła zarzut niewłaściwości miejscowej ww. Sądu i wnosiła o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie, tj. według właściwości ogólnej ustalonej według miejsca jej zamieszkania (art. 27 § 1 k.p.c.). Zdaniem Sądu pierwszej instancji, aby w sprawie zastosowanie mogły znaleźć przepisy o właściwości przemiennej, które dają stronie powodowej prawo wyboru sądu (art. 31 - 37 ¹ k.p.c.), powód powinien powołać okoliczności faktyczne dostatecznie uzasadniające właściwość innego sądu niż sąd właściwości ogólnej pozwanego. Tymczasem – w ocenie Sądu Rejonowego – powódka w niniejszej sprawie nie uzasadniła w ogóle właściwości miejscowej, jak i nie podała również, że korzysta z prawa wyboru sądu.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła powódka domagając się jego uchylenia i zasądzenia od pozwanej zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

W uzasadnieniu skarżąca podniosła, że właściwość przemienna Sądu (w tym określona przez art. 34 k.p.c.) powinna wynikać ze wszystkich okoliczności przytoczonych w pozwie oraz z załączonych na poparcie tych twierdzeń dokumentów. W niniejszej sprawie w pozwie podniesiono, że powódka, prowadząc gabinet kosmetyczny w B. zakupiła od pozwanej urządzenie laserowe do tego gabinetu, na potrzeby prowadzonych przez siebie usług. Odbiór zamówionego towaru (lasera) nastąpił w B., także z załączonej do pozwu faktury wynika, że miejscem wykonania zobowiązania była B.. Powódka podkreśliła w związku z tym, że przytoczenie okoliczności uzasadniających właściwość sądu nie musi być wyodrębnione redakcyjnie w pozwie, jeśli tylko okoliczności te wynikają z treści pozwu.

  Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Zażalenie strony powodowej okazało się uzasadnione.

Stosownie do art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c. powódka przytoczyła w pozwie okoliczności faktyczne uzasadniające właściwość przemienną Sądu Rejonowego w Bydgoszczy, określoną według miejsca wykonania umowy (art. 34 k.p.c.). Domagając się od pozwanej zapłaty powódka wskazała bowiem, że żądania tego dochodzi w związku z nienależytym wykonaniem zobowiązania wynikającego z umowy sprzedaży lasera nabytego „do swojego gabinetu kosmetycznego” w B. ( zob. k. 4 i 5 akt). Ubocznie jedynie należy wskazać, że na taki, odszkodowawczy, charakter dochodzonego roszczenia wskazuje również jednoznacznie treść załączonego do pozwu wezwania do zapłaty spornej kwoty – z dnia 9 czerwca 2018 r. ( k. 12-13 akt).

Okoliczności wskazujące na miejsce wykonania umowy, związane z nabyciem ww. urządzenia od pozwanej do gabinetu kosmetycznego powódki w B. (rozumianego jako miejsce, do którego został dostarczony przedmiot sprzedaży), w związku z którą dochodzone jest obecnie odszkodowanie z powodu nienależytego wykonania takiej umowy, wynikały zatem z treści pozwu, co oznacza, że nie było potrzeby odrębnego uzasadniania powyższej okoliczności (zob. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 2005 r., III CZP 28/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 61). Powołując się na te okoliczności powódka mogła zatem, stosownie do art. 31 w zw. z art. 34 k.p.c. (gdzie mowa m.in. o powództwie „o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy”), wytoczyć powództwo przed Sąd Rejonowy w Bydgoszczy jako właściwy dla miejsca wykonania umowy. Powódka nie powołała się natomiast w samym pozwie na fakt odstąpienia od powyższej umowy, więc takiej podstawy faktycznej dochodzonego roszczenia nie można domniemywać w niniejszej sprawie.

Wskazać przy tym trzeba, że przez „miejsce wykonania umowy” w rozumieniu art. 34 zd. 1 in fine k.p.c., nie zawsze można bowiem rozumieć miejsce wykonania umowy (zobowiązania) jako całości, bowiem decydujące znaczenie może mieć miejsce wykonania poszczególnych obowiązków stron. W związku z tym miejsce to może być odmienne dla każdej ze stron umowy zarówno w stosunku do wszystkich zobowiązań wynikających z umowy, jak i do każdego zobowiązania z osobna. W ramach jednego stosunku umownego może więc być uzasadniona właściwość różnych sądów (zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8 lipca 2013 r., I ACz 1075/13, LEX nr 1342351). Wskazać w związku z tym trzeba, że strona pozwana – która nie złożyła odpowiedzi na zażalenie w myśl art. 394 § 2 k.p.c. ( zob. k. 45-46 akt) – ostatecznie nie zaprzeczyła w niniejszej sprawie twierdzeniom powódki, że odbiór zamówionego urządzenia nastąpił w B. ( zob. k. 38 akt). Pozwala to Sądowi odwoławczemu uznać powyższą okoliczność za przyznaną (art. 229 i 230 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 i art. 397 § 2 k.p.c.).

Mając na uwadze przytoczone okoliczności Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji na podstawie zastosowanego odpowiednio przepisu art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. Brak było natomiast podstaw do orzekania na tym etapie postępowania o kosztach postępowania zażaleniowego, sąd rozstrzyga bowiem o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.), a niniejsze postanowienie – dotyczące kwestii incydentalnej – nie jest takim orzeczeniem. Dopiero bowiem po ustaleniu, która ze stron wygrała proces możliwe będzie rozstrzygnięcie o zwrocie kosztów (obejmujących także koszty postępowania incydentalnego) zgodnie z zasadą odpowiedzialności za jego wynik (zob. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1973 r., II CR 159/73, OSNC 1974, nr 5, poz. 90).

Jacek Wojtycki Artur Fornal Elżbieta Kala