Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 4 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Mariusz Zawicki

Protokolant: Angelika Sykut

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2019 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa G. G.

przeciwko (...) spółka akcyjna w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.729 (cztery tysiące siedemset dwadzieścia dziewięć) złotych i 35 (trzydzieści pięć) groszy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 9 czerwca 2017 roku;

2.  zwraca powodowi od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 655 (sześćset pięćdziesiąt pięć) złotych i 36 (trzydzieści sześć) groszy tytułem nadpłaconej zaliczki;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.334 (jeden tysiąc trzysta trzydzieści cztery) złotych i 64 (sześćdziesiąt cztery) grosze tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt XI GC 688/19

Sprawa rozpoznana w postępowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 lutego 2019 roku powód G. G. złożył przeciwko pozwanej (...) spółka akcyjna w W. o zapłatę kwoty 4.729,35 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 9 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W piśmie wskazano, że doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uszkodzony został pojazd N. (...), którym poruszał się poszkodowany. Sprawca szkody posiadał polisę obowiązkowego ubezpieczenia OC wykupioną w (...) spółka akcyjna w W.. W związku z niemożliwością korzystania przez poszkodowanego z uszkodzonego pojazdu poszkodowany zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego.

W sprawie wydano nakaz zapłaty (karta 49).

Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty (karta 52) zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wskazała, iż kwestionuje należność objętą pozwem co do wysokości. Zakwestionowała legitymację czynną powoda oraz dzienną stawkę najmu i okres najmu. Wskazał, że proponował poszkodowanemu najem pojazdu ten zaś z propozycji nie skorzystał.

W piśmie z dnia 27 maja 2019 roku powód podniósł, że pozwany nie wykazał możliwości najmu pojazdu przez poszkodowanego za jego pośrednictwem albowiem uszkodzono rzadki, specyficzny pojazd sportowy, zaś ubezpieczyciel nie zaproponował najmu pojazdu o klasie choćby zbliżonej do uszkodzonego.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6 kwietnia 2018 roku doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki N. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do R. P.. Sprawca zdarzenia posiadał polisę obowiązkowego ubezpieczenia OC wykupioną w (...) spółka akcyjna w W..

Niesporne:

W związku z niemożnością korzystania przez poszkodowanego z uszkodzonego pojazdu, poszkodowany zawarł w dniu 6 kwietnia 2017 roku z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego. Wynajęty został pojazd B. (...).

Najem trwał 29 dni. Z tytułu najmu wystawiono fakturę VAT na kwotę 14.268 złotych, przyjmując, że kwota ta stanowi iloczyn 29 dni najmu przy stawce 400 złotych netto jeden dzień najmu.

Przez cały czas najmu pojazd uszkodzony był naprawiany zaś w dniu naprawy pojazd zastępczy zwrócono.

Poszkodowanemu ubezpieczyciel nie proponował pojazdu zastępczego zbliżonego klasą do pojazdu uszkodzonego. Po szkodzie pojazd nie był jezdny, poszkodowanemu zabrano dowód rejestracyjny, pojazd był holowany do warsztatu. Koszt holowania wyniósł 200 złotych netto (246 złotych brutto).

D.:

- umowa najmu, karta 12;

- oświadczenie, karta 13;

- faktura, karta 18;

- zeznania świadka R. P., karta 85 koperta płyta CD;

- faktura, karta 21;

Ubezpieczyciel, w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił kwotę tytułem odszkodowania za naprawę pojazdu, uznał również po części koszty związane z najem pojazdu w ten sposób, że przyznał kwotę 9.784,65 złotych.

Niesporne.

Wynajmujący wzywał ubezpieczyciela do zapłaty.

Niesporne.

R. P. zawarł z powodem umowę cesji wierzytelności prawa dochodzenia odszkodowania z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Dowód:

- umowa cesji, karta 14;

Zasadny czas najmu pojazdu zastępczego a jednocześnie zasadny okres naprawy pojazdu uszkodzonego mógł trwać do 41 dni.

Stawka za dobę najmu pojazdu zastępczego w klasie E bez limitu kilometrów i zniesionym udziałem własnym w szkodzie w połowie 2017 roku zawierały się w przedziale 254 – 495 złotych, przeciętnie 352 złotych netto za dobę. Jedyna oferta najmu pojazdu sportowego bez limitu kilometrów przez firmę (...) przy najmie ponad 15 dni przewidywała stawkę najmu 400 złotych netto za dobę. Pojazd wynajęty, podobnie jak pojazd uszkodzony, należał do klasy E.

Koszt holowania pojazdu wraz z jego załadunkiem i rozładunkiem zawierały się w przedziale 80 – 244 złotych netto. Stawka 200 złotych netto była stawką rynkową.

Dowód:

- opinia biegłego, karta 90-102;

- zeznania świadka R. P., karta 85 koperta płyta CD;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione.

Niespornym jest, iż sprawcę szkody i pozwaną łączyła umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zgodna z treścią przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152 ze zm.).

Przepis art. 4 powyższej ustawy wskazuje, iż ubezpieczeniem obowiązkowym jest ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Stosownie do treści art. 13 ust. 2 ustawy w obowiązkowych ubezpieczeniach OC odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów objętych ubezpieczeniem. Natomiast w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego (art. 22 ust 1 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia OC ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z treścią art. 822 § 4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

W niniejszej sprawie powód dochodzi kwoty odszkodowania tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego, niezaspokojonych przez ubezpieczyciela w żadnej części.

W rozpoznawanej sprawie pozwana nie kwestionowała okoliczności, iż co do zasady obciąża ją odpowiedzialność z tytułu kosztów likwidacji szkody oraz zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego.

Pozwany wnosił o oddalenie powództwa wskazując na możliwość zapewnienia poszkodowanemu pojazdu zastępczego we własnym zakresie. Kwestionował stawkę najmu i czas najmu.

Poszkodowany i powód zawarli umowę cesji wierzytelności. Sąd nie miał wątpliwości co do skuteczności zawartej pomiędzy powódka, a poszkodowanym umowy przelewu wierzytelności. Zgodnie z treścią art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (§ 1), a wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2). Celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę i utrata jej przez cedenta. Przelew powoduje utratę statusu wierzyciela przez cedenta i jego wyłączenie ze stosunku zobowiązaniowego łączącego go dotychczas z dłużnikiem. Wierzycielem staje się cesjonariusz, który nabywa wierzytelność w takim zakresie i stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili dokonania przelewu.

Za wykonanie umowy najmu powód nie miał otrzymać wynagrodzenia w formie świadczenia pieniężnego, a świadczeniem wzajemnym poszkodowanej było przeniesienie wierzytelności.

W niniejszym postępowaniu poza sporem pozostała kwestia odpowiedzialności pozwanej za powstałą szkodę.

W spornym zakresie Sąd w całości oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, a także - opinii biegłego, nie kwestionowanej przez strony.

Co do ilości dni najmu – jako zasadny w postępowaniu likwidacyjnym ubezpieczyciel uznał krótszy niż faktyczny okres najmu.

Nie sposób zgodzić się z zarzutem pozwanej, jakoby przyjęta przez powoda stawka dobowa najmu wynosząca 400 zł doba była stawką zawyżoną.

W zakresie możliwości najmu pojazdu zastępczego od pozwanego w sposób jasny i wiarygodny świadek wyjaśnił, że ubezpieczyciel nie zaoferował najmu pojazdu choćby zbliżonego klasą do uszkodzonego (samochód sportowy klasy E), okoliczność tę podnosił również powód w piśmie procesowym czego następnie nie kwestionował pozwany.

Biegły w sporządzonej opinii jednoznacznie wskazał, iż w okresie zawarcia umowy najmu przedmiotowa stawka, zastosowana przez powoda stanowiła stawkę rynkową.

Biegły wskazał również, że naprawa pojazdu jak i najem trwać mogły 41 dni, gdy faktycznie najem trwał 29 dni. Technologiczny czas naprawy to 9 dni, naprawa została jednak wydłużona przez czas oględzin (pozwany zjawia się 4 dni po zawiadomieniu o szkodzie). Ponadto skoro poszkodowany otrzymał kosztorys 18 kwietnia 2017 roku, powinien zgłosić potrzebę dalszych oględzin w dniu kolejnym. Czas na oczekiwanie na dostawę zamówionych części to 3 dni.

Opinia w sprawie wydana przez biegłego sądowego W. S. była spójna, logiczna i wyczerpująca, a metodologia przyjęta przez biegłego nie może budzić zastrzeżeń, dlatego sąd uznał opinię za w pełni wiarygodną.

W zakresie konieczności holowania pojazdu, sąd ustalił, że skoro kierowcy zabrano dowód rejestracyjny nie było inne możliwości przetransportowania pojazdu do warsztatu aniżeli przez jego holowanie. Co do stawiki, w świetle niekwestionowanej opinii biegłego, stawka stosowana przez powoda (200 złotych netto) była stawką rynkową.

Wysokość odszkodowania powinna być pochodną szkody ustalonej stosownie do art. 361 k.c. Jeśli więc biegły w toku postepowania wskazuje, że stawka przyjęta w umowie najmu przez powoda odpowiada akceptowalnej stawce na rynku lokalnym w danym okresie, to brak jest podstaw w ocenie Sądu do kwestionowania wskazanej stawki, czy uznania jej za zawyżoną.

Skoro zatem zasadny czas najmu to 29 dni przy stawce 492 złotych brutto powód mógł dochodzić i dochodził kwoty (14.286 złotych – 9784,65 złotych) 4.729,35 wobec pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów najmu jedynie w części, zawierającej w sobie również koszty holowania 246 złotych.

Żądanie zapłaty odsetek znajduje uzasadnienie w treści art. 481 § 1 k.c. Z uwagi na treść art. 817 § 1 i 2 k.c., a także art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, pozwana winna spełnić świadczenie najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia w tej sprawie, a najpóźniej w terminie 14 dni od momentu, w którym wyjaśnienie wszystkich okoliczności stało się możliwe (art. 817 § 2 k.c.).

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Powód wygrał sprawę w całości.

Na poniesione przez powoda koszty w kwocie 1.134,64 złotych złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika zawodowego w kwocie 900 złotych, wraz z opłatą od pozwu 237 zł, opłata od pełnomocnictwa 17 złotych oraz część zaliczki uiszczonej na poczet opinii biegłego w kwocie 144,64 złotych.

Dodatkowo zwrócono powodowi nadpłaconą zaliczkę (art. 80 i art. 84 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych) w kwocie 655,36 złotych.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

(...)

3. (...)