Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – st. sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2019 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 18 marca 2019 r., znak: (...)

w sprawie: J. W.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o wysokość świadczenia

oddala odwołanie.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją organ rentowy przyznał ubezpieczonemu J. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia (...). na okres od 21.10.2017r. tj. od zaprzestania pobierania świadczenia rehabilitacyjnego do 30.11.2020r. Organ rentowy przy obliczeniu wysokości świadczenia ubezpieczonego zastosował kwotę bazową w wysokości 3.408,62zł-jest to wysokości obowiązującej na dzień złożenia wniosku o rentę wypadkową tj. na 28.10.2016r.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony zakwestionował kwotę bazową przyjęta przez ZUS i wniósł o zmianę decyzji i przyjęcie do obliczania świadczenia rentowego kwoty bazowej obowiązującej w lutym 2019 r.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie podtrzymując dotychczasową argumentację.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. W. w dniu 28.10.2016r. wystąpił z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia(...)r. Wobec nieuznania przez organ rentowy zdarzenia z dnia (...) za wypadek przy pracy, w dniu 28.11.2016r organ rentowy wydał decyzję odmowną, która ubezpieczony zaskarżył. Sad Okręgowego w Bydgoszczy - VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie toczącej się z odwołania ubezpieczonego (VI U 90/17) zawiesił postępowanie do czasu zakończenia toczącego się przed Sądem Rejonowym w Bydgoszczy - VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych pod sygn. VII U 40/17 powstępowania z wniosku ubezpieczonego o jednorazowe odszkodowanie w związku z wypadkiem przy pracy. Po zakończeniu wyrokiem z dnia 10.12.2018r. postępowania przed Sądem Rejonowym poprzez przyznanie ubezpieczonemu prawa do jednorazowego odszkodowania i tym samym uznania zdarzenia z dnia 26.05.2016r. za wypadek przy pracy, organ rentowy przyznał ubezpieczonemu zarówno jednorazowe odszkodowanie, jak i wydał decyzję przyznającą ubezpieczonemu prawo do renty wypadkowej z tytułu częściowej niezdolności do pracy decyzją z dnia i 18.03.2019r. Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 25.03.2019r. umorzył swoje postępowanie.

W trakcie postępowań sądowych ubezpieczony pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia ( przyznaną na wniosek z dnia 13.12.2017r., decyzją z dnia 13.12.2017r.). Organ rentowy zaskarżoną decyzją przyznał ubezpieczonemu świadczenie rentowe z tytułu wypadku przy pracy faktycznie na podstawie pierwotnego wniosku ubezpieczonego z dnia 28.10.2016 r.( po prawomocnym zakończeniu postępowania w sprawie VII U 40/17 prowadzonej w VII Wydziale Pracy i Ubezpieczeń z wniosku ubezpieczonego o jednorazowe odszkodowanie w związku z wypadkiem przy pracy wyrokiem z dnia 10.12.2018r.). Renta wypadkowa została przyznana ubezpieczonemu okresowo od 21.10.20`17 r., czyli od zaprzestania pobierania świadczenia rehabilitacyjnego. Kwota bazowa według której wyliczono wysokość renty wynosiła 3.408,62zł.

dowód : okoliczności bezsporne, nadto wniosek i decyzja w aktach, rentowych, akta sprawy VI U 90/17

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stan faktyczny sprawy bezsporny był między stronami i ustalony został na podstawie dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały. Spór dotyczył wysokości przyjętej przez organ rentowy kwoty bazowej wpływającej na wysokość świadczenia rentowego ubezpieczonego.

Ubezpieczony J. W. we wniesionym odwołaniu zakwestionował wysokość przyjętej przez organ rentowy kwoty bazowej obowiązującej na dzień złożenia wniosku o rentę wypadkową tj. na 28.10.2016r. domagając się przyjęcia jej w wysokości obowiązującej w lutym 2019r.

Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 17.12.98r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U. 2018 poz.1270) w zw. z art.58 w/w ustawy wypadkowej, kwota bazowa wynosi 100% przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, w poprzednim roku kalendarzowym.

Generalnie datą decydującą o sposobie obliczenia podstawy wymiaru emerytury lub renty jest data zgłoszenia wniosku o te świadczenia. Przepisy ustawy emerytalnej nie precyzują bowiem dokładnie jaka data jest miarodajna dla ustalenia wysokości kwoty bazowej.

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 1.03.95r. sygn. akt II UR 2/95 (OSNP 1995/15/195) wyrażony został pogląd, że przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub- renty przyjmuje się kwotę bazową z daty złożenia wniosku o ustalenie prawa do tego świadczenia, chyba że pracownik kontynuując zatrudnienie nie pobiera świadczenia. Podobnie wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 17.01.2002 r. ( sygn. III AUa 1002/01) stwierdzając, że datą decydującą o sposobie obliczenia podstawy wymiaru emerytury lub renty jest zwykle data zgłoszenia wniosku o te świadczenia, ale gdy nabycie prawa do świadczenia następuje później, do obliczeń przyjmuje się kwotę bazową w wysokości obowiązującej w dniu powstania uprawnień, a nie w dniu złożenia wniosku. Sąd Okręgowy powyższe poglądy w pełni podziela i uznaje, że mają one zastosowanie dla oceny zasadności odwołania w niniejszej sprawie.

W przypadku ubezpieczonego J. W. kwota bazowa przyjęta przez organ rentowy - 3.408,62zł. Była kwotą obowiązującą na dzień złożenia wniosku o rentę wypadkową tj. na 28.10.2016r.

We wniesionym odwołaniu ubezpieczony nie zakwestionował daty złożenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

Kwesta daty wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika ZUS o uznaniu ubezpieczonego za niezdolnego do pracy w związku z wypadkiem 21.02.2019r., nie uzasadniała, jak słusznie uznał organ rentowy przyjęcia kwoty bazowej z lutego 2019r. Wniosek ubezpieczony złożył 28.10.2016r., a świadczenie rentowe przyznane zostało od 21.10.2017r. bowiem ubezpieczony pobierał świadczenie rehabilitacyjne.

Orzeczenie Lekarza Orzecznika z dnia 21.02.2019 r., które ubezpieczony uznaje za wszczęcie nowego postępowania nie ma wpływu na ustalenie wysokości kwoty bazowej w niniejszym przypadku. Oczywistym jest przecież, że organ rentowy, po uprawomocnieniu się wyroku przyznającego ubezpieczonemu prawa do jednorazowego odszkodowania, które przesądziło kwestię uznania zdarzenia za wypadek przy pracy, musiał przeprowadzić postepowanie orzecznicze w celu zbadania, czy ubezpieczony w wyniku tego wypadku stał się niezdolny do pracy. Była to jednak czynność lekarza ZUS podjęta nadal w realizacji zgłoszonego przez ubezpieczonego w dniu 28.10.2016 r. wniosku o rentę wypadkową. Lekarz Orzecznik uznał w tym orzeczeniu, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy od (...)r.

W tym stanie rzeczy przyjęcie przez organ rentowy spornej kwoty bazowej było prawidłowe a fakt przyznania ubezpieczonemu świadczenia od dnia 21.10.2017r. wynikał jedynie z okoliczności pobierania przez ubezpieczonego świadczenia rehabilitacyjnego ( art.100 ust.1 ustawy emerytalnej ). Ubezpieczony na dzień złożenia wniosku spełniał zatem wszystkie warunki do uzyskania prawa do renty wypadkowej i kwota bazowa w wysokości 3.408,62zł. obowiązująca na dzień złożenia wniosku o rentę wypadkową tj. na 28.10.2016r., zdaniem Sądu Okręgowego, okazała się właściwa.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art.477 ¹⁴§ 1 k.p.c. odwołanie oddalił.

SSO Ewa Milczarek