Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 297/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Lidia Merska

Protokolant – sekr. Anna Rogojsza

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.- -----------

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2019 roku sprawy na rozprawie

P. K.

urodz. (...) w m. L.

syna K. i T. zd. D.

oskarżonego o to, że:

W dniu 07 marca 2019 roku w miejscowości S. gm. W. nie stosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Giżycku wyrokiem za sygn. akt IIK 187/16 z dnia 05 października 2016 r. dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym i orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Giżycku wyrokiem za sygn. akt II K 466/18 z dnia 16 listopada 2018 r. zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat w ten sposób, że kierował po drodze publicznej motocyklem m-ki Y. (...) o nr rej. (...)

tj. o czyn z art. 244 kk

1. Oskarżonego P. K. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 244 kk skazuje go na karę 4 (cztery) miesięcy pozbawienia wolności.

2. Na podstawie art. 42§1a pkt 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 (cztery) lat.

3. Zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.

Sygn. akt IIK 297/19

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 423 §1 a kpk uzasadnienie dotyczy rozstrzygnięcia o karze zawartego w wyroku wydanym dnia 13.11.2019r odnośnie oskarżonego P. K..

W art. 244 kk spenalizowane zostało nierespektowanie orzeczeń sądowych statuujących określony rodzaj zakazu, w tym m. in. naruszenie zakazu prowadzenia pojazdów. Omawiany występek ma charakter umyślny, a zatem podmiotową przesłanką odpowiedzialności jest świadomość sprawcy, iż narusza ciążący na nim z mocy orzeczenia sądu zakaz. W grę wchodzą obie formy umyślności, zarówno zamiar bezpośredni naruszenia zakazu, jak zamiar ewentualny, gdy sprawca uświadamia sobie możliwość, iż narusza zakaz lub obowiązek orzeczony przez Sąd i z tym się godzi (zob. A. Marek, Komentarz do art. 244 kodeksu karnego [w:] Kodeks karny. Komentarz, LEX 2007). W świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego sprawstwo i wina P. K. w zakresie popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzą żadnych wątpliwości. Oskarżony pomimo prawomocnych orzeczeń Sądu zakazujących mu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, z którego doskonale zdawał sobie sprawę - zakaz ten świadomie złamał.

Wymierzając oskarżonemu P. K. karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jak i łagodzące oraz stopień społecznej szkodliwości czynu.

Sąd ocenił, iż stopień społecznej szkodliwości czynu dokonanego przez oskarżonego jest znaczny. Oskarżony jechał po raz kolejny motorowerem mimo orzeczenia wobec niego już dwukrotnie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym – dożywotnio - wyrok z dnia 05.10.2016r sygn. akt IIK 187/16 za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 178a§4kk i na okres 3 lat – wyrok z dnia 16.11.2018r sygn. akt IIK 466/18 za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 244kk (k. 14, 15). Dotychczas orzekano wobec oskarżonego kary ograniczenia wolności, które nie odniosły żadnego rezultatu, nie wpłynęły na oskarżonego wychowawczo ani nie powstrzymały go od popełnienia ponownie przestępstwa. Ostatni wyrok uprawomocnił się dnia 24.11.2018r, zaś już 7 marca 2019r ponownie oskarżony jechał motocyklem. Oskarżonego wyjaśnienia odnośnie tego, że chciał pojeździć po polach nie mogą w żaden sposób usprawiedliwiać jego zachowania.

Oskarżony był już dotychczas karany za różne przestępstwa, w tym przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji k. 47. W ocenie Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności w wymiarze 4 miesięcy będzie karą realnie odczuwaną przez oskarżonego, taką która będzie stanowiła dolegliwość dla sprawcy. Wymiar kary nie jest wysoki, ale adekwatny do wagi popełnionego czynu biorąc pod uwagę przede wszystkim odcinek drogi jaki pokonał oskarżony. Oskarżony jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, pracuje dorywczo, a zatem tylko ta kara będzie na niego oddziaływać wychowawczo i odstraszająco, tak aby w przyszłości nie popełnił ponownie takiego samego przestępstwa.

Na podstawie art. 42§1a pkt 2 kk Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w razie skazania za przestępstwo określone w art. 244kk, jeżeli czyn sprawcy polegał na niezastosowaniu się do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Zakaz ten orzeka się w rozmiarze od roku do lat 15 – art. 43§1kk.

Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat, albowiem zdaniem Sądu jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary – prewencji szczególnej, tak aby ponownie nie popełnił tego rodzaju przestępstwa. Sąd ograniczył zakres zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych do ruchu lądowego ponieważ tego zachowania dotyczyło przestępstwo popełnione przez oskarżonego. Zadaniem Sądu to dookreślenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jest uzasadnione ze względu na dolegliwość dla oskarżonego – art. 53kk. Określenie jedynie „wszelkich pojazdów mechanicznych” byłoby nadmierną represją w sytuacji gdyby oskarżony chciał prowadzić pojazd mechaniczny w ruchu wodnym czy powietrznym.

Na postawie art. 624 kpk zwolniono oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, albowiem jego sytuacja materialna nie pozwala na ich uiszczenie.

II K 297/19

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE