Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XVII AmE 312/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2019 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Okręgowego Ewa Malinowska

Protokolant – stażysta Joanna Nande

po rozpoznaniu 22 października 2019 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. M.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 19 lipca 2017 r. znak:(...)

1.  zmienia punkt 2 zaskarżonej decyzji w ten sposób, że w miejsce kary pieniężnej w wysokości 10.000 zł (dziesięć tysięcy złotych) nakłada na J. M. karę pieniężną w wysokości 1.000 zł (jeden tysiąc złotych);

2.  oddala odwołanie w pozostałym zakresie;

3.  znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania.

SSO Ewa Malinowska

Sygn. akt XVII AmE 312/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 19 lipca 2017 r. znak: (...), wydaną na podstawie art. 168 pkt 11 i art. 170 ust. 4 pkt l oraz art. 169 ust. l pkt l w związku z art 9 ust. l pkt 7 ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (dalej: uoze), oraz na podstawie art. 104 k.p.a. w związku z art. 30 ust. l ustawy z 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (dalej: PE) - po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej przedsiębiorcy – J. M., prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) J. M. - Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nałożył na wyżej wymienionego przedsiębiorcę karę pieniężną w wysokości 10.000 zł z tytułu naruszenia art. 9 ust. 1 pkt 7 ustawy o odnawialnych źródłach energii, w ten sposób, iż przedsiębiorca ten nie przedłożył Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki w ustawowym terminie (tj. w terminie 30 dni od zakończenia pierwszego kwartału 2017 r.) sprawozdania kwartalnego, zawierającego informacje wymienione w art. 9 ust. 1 pkt 5 uoze za pierwszy kwartał 2017 r.

( decyzja, k. 4-6).

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł w przepisanym terminie ukarany przedsiębiorca, zaskarżając tę decyzję w całości i wnosząc - w pierwszej kolejności - o zmianę decyzji w ten sposób, że na podstawie art. 174 ust. 2 uoze odstępuje się od wymierzenia odwołującemu się kary pieniężnej w wysokości 10.000 zł, ewentualnie, wnosząc o uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Prezesa URE. Strona wniosła również o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wg norm przepisanych. Wobec zaskarżonej decyzji podniesiono zarzuty naruszenia przepisów prawa materialnego, tj.:

1) art. 174 ust. 2 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii poprzez jego niezastosowanie w wyniku błędnego ustalenia przez Prezesa URE, że odwołujący się nie zrealizował ciążącego na nim ustawowego obowiązku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 7) o.z.e. zanim Organ powziął wiadomość o uchybieniu przez odwołującego się terminowi, o którym mowa art. 9 ust. 1 pkt 7) o.z.e. w wyniku, czego Organ błędnie ustalił, że w sprawie odwołującego się nie zachodzą przesłanki do odstąpienia od wymierzenia mu kary pieniężnej, a ponadto poczynienie również błędnych ustaleń, które legły u podstaw niniejszego rozstrzygnięcia polegających na tym:

- że do dnia wydania przez Organ skarżonej decyzji tj. do 19 lipca 2017 r. odwołujący się nie przedłożył Organowi sprawozdania za I kwartał 2017 r., podczas gdy z akt sprawy wynika, że sprawozdanie to wpłynęło do Organu w dniu 18 lipca 2017 r.

- że na dzień 2 maja 2017 r. tj. wysyłania przez odwołującego się sprawozdania do Organu na jego stronie internetowej pod adresem (...) widniał aktualny adres siedziby Organu, podczas gdy z dostępnych na tej stronie informacji wynika, że dane dotyczące aktualizacji nowego adresu Organu zostały na niej zmodyfikowane dopiero w dniu 4 maja 2017 r. tj. po upływie ustawowego terminu do złożenia przez skarżącego sprawozdania za I kwartał 2017 r.

2) art. 9 ust. 1 pkt 7) o.z.e. poprzez uznanie, że, nadanie przez skarżącego sprawozdania do Organu w dniu 2 maja 2017 r. było dokonane z uchybieniem ustawowego terminu do złożenia sprawozdania, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 7) o.z.e. podczas gdy zgodnie z art. 57 §4 k.p.a. w związku z tym, że ostatni dzień do złożenia niniejszego sprawozdania upływał w dniu 30 kwietnia 2017 r. tj. w niedzielę, zaś następnym ustawowo dniem wolnym od pracy był właśnie 2 maja 2017 r., w którym to skarżący nadał niniejsze sprawozdanie do Organu na jego poprzedni adres, z czego wynika, że nadanie niniejszego sprawozdania był dokonane z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. art. 9 ust. 1 pkt 7) co w konsekwencji doprowadziło do tego, że rozważania Organu w zakresie rozpoznania wniosku skarżącego o odstąpienie od wymierzenia kary zostały przeprowadzone w oparciu o niepełny materiał dowodowy, wskutek czego Organ nie stwierdził podstaw do zastosowania w stosunku do skarżącego podstaw do odstąpienia od wymierzenia mu nałożonej na niego zaskarżoną decyzją kary pieniężnej w wysokości 10 000,00 zł.

oraz

3) art 168 pkt 11) o.z.e. poprzez jego zastosowanie w sytuacji, w której w dniu 23 czerwca 2017 r. Organ powziął od odwołującego się informację na temat faktycznych przyczyn tego, iż złożone przez niego sprawozdanie nie wpłynęło do Organu w ustawowym terminie, za które to przyczyny częściowo odpowiedzialność ponosi również sam Organ, ponieważ w żaden sposób nie informował odwołującego się o zamianie swojej siedziby i aktualnym jej adresie, a ponadto nie dokonał również aktualizacji treści strony internetowej organu (...) a dokładnie na stronie (...) oraz powiązanej z nią wizytówki w sieci internet, co skutkowało tym, iż odwołujący się pomimo dopełnienia ustawowego obowiązku przedłożenia Organowi sprawozdania, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 7) o.z.e poprzez nadanie go w urzędzie pocztowym w dniu 2 maja 2017 r. zaadresował je na poprzedni adres jego siedziby, co ostatecznie skutkowało tym, iż uchybił on temu terminowi bez swojej winy.

( odwołanie, k. 9-13).

Prezes URE, po dokonaniu ponownej analizy akt sprawy oraz treści odwołania, podtrzymał stanowisko zawarte w decyzji, wnosząc o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

( odpowiedź na odwołanie, k. 31-35).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. M. jest przedsiębiorcą, wykonującym działalność gospodarczą pod firmą (...) J. M.. Działalność ta obejmuje wytwarzanie energii elektrycznej, w oparciu o wpis do - prowadzonego przez Prezesa URE - Rejestru wytwórców energii w małej instalacji. Przedsiębiorca został wpisany do wskazanego rejestru 6 maja 2015 r. pod numerem (...) ( dowód: okoliczności bezsporne).

Przedsiębiorca nie przedłożył Prezesowi URE sprawozdania kwartalnego za I kwartał 2017 r., zawierającego informacje wymienione w art. 9 ust. 1 pkt 5 uoze, w terminie 30 dni od zakończenia I kwartału 2017 r., tj. do 30 kwietnia 2017 r. ( dowód: okoliczności bezsporne).

W dniu 2 maja 2017 r. powód nadał w urzędzie pocztowym list polecony, zawierający sprawozdanie kwartalne za I kwartał 2017 r., na adres (...) Oddziału Terenowego URE w Ł., (...) ul. (...). Korespondencja ta nie dotarła do adresata i ostatecznie została przekazana do Wydziału Niedoręczalnych Przesyłek, a następnie została zwrócona nadawcy. ( dowód: okoliczności bezsporne; kserokopia potwierdzenia nadania przesyłki, k. 9 akt admin. i k. 17 akt sądowych; wydruk z sytemu śledzenia przesyłek – (...), k. 12 akt admin.; przesyłka polecona z 2.05.2017 r., k. 19 akt sądowych).

Od 31 października 2016 r. siedziba (...) Oddziału Terenowego URE w Ł. mieści się przy ul. (...) (kod 90-113). Aktualizacja danych dotyczący zmiany tego adresu na stronie internetowej Urzędu ( (...) oraz na stronie internetowej (...) ( (...) została dokonana 25 października 2016 r., w oparciu o wniosek o aktualizację stron internetowych nr (...). Aktualizację tę odnotowano także w rejestrze zmian dostępnym na stronie internetowej (...) pod datą 25 października 2016 r. Z kolei, powoływana przez stronę powodową, modyfikacja strony z 4 maja 2017 r. dotyczyła publikacji imienia i nazwiska powołanego Dyrektora Oddziału Terenowego w Ł., nie zaś adresu siedziby tego Oddziału. ( dowód: pismo Departamentu Komunikacji Społecznej URE z 1.12.2017 r., k. 37 akt admin.; Wniosek o aktualizację stron internetowych Nr (...), k. 38-39 akt admin.; wydruk korespondencji elektronicznej dotyczącej zlecenia zmiany danych na stronie internetowej URE, k. 40 akt admin.; zeznania świadka P. G. ).

Pismem z 16 maja 2017 r. Prezes URE zawiadomił przedsiębiorcę o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia przedsiębiorcy kary pieniężnej za nieprzedłożenie sprawozdania kwartalnego za I kwartał 2017 r., o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 7 uoze, zawierającego informacje określone w art. 9 ust. 1 pkt 5 uoze, w terminie 30 dni od zakończenia danego kwartału. Przedsiębiorca odebrał to zawiadomienie osobiście 23 czerwca 2017 r. i w piśmie, datowanym na ten sam dzień, przestawił swoje stanowisko w sprawie. ( dowód: zawiadomienie o wszczęciu postępowania wraz z oświadczeniem przedsiębiorcy, k. 6-7 akt admin. ; pismo przedsiębiorcy, k. 8 akt admin.).

Pismem z 28 czerwca 2017 r. Prezes URE zawiadomił przedsiębiorcę o zakończeniu gromadzenia materiału dowodowego w sprawie oraz pouczył o przysługującym przedsiębiorcy prawie do zapoznania się z tym materiałem oraz o możliwości ostatecznego wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. ( dowód: zawiadomienie, k. 10 akt admin.).

W dniu 18 lipca 2017 r. do Ś. Oddziału Terenowego URE z siedzibą w Ł. wpłynęło „Sprawozdanie kwartalne wytwórcy energii w małej instalacji” za I kwartał 2017 r., sporządzone przez przedsiębiorcę J. M. 11 lipca 2017 r. ( dowód: okoliczności bezsporne; „Sprawozdanie kwartalne wytwórcy energii w małej instalacji”, k. 13 akt admin.).

W dniu 19 lipca 2017 r. Prezes URE wydał decyzję, która została zaskarżona w niniejszym postępowaniu sądowym.

Powyżej opisany stan faktyczny został ustalony przez Sąd w oparciu o wyżej wskazane dowody, które zostały przywołane przy ustalaniu podstawy faktycznej rozstrzygnięcia. Sąd przyznał moc dowodową wszystkim tym dowodom, uznając je za wiarygodne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zaskarżona decyzja podlegała częściowej zmianie, jednak z innych przyczyn niż podniesione w odwołaniu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 7 uoze, wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji jest obowiązany przekazywać Prezesowi URE sprawozdania kwartalne zawierające informacje, o których mowa w pkt 5. Informacje te dotyczą łącznej ilości:

a) energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w małej instalacji,

b) energii elektrycznej sprzedanej sprzedawcy zobowiązanemu, o którym mowa w art. 40 ust. 1, która została wytworzona z odnawialnych źródeł energii w małej instalacji i wprowadzona do sieci dystrybucyjnej,

c) zużytych paliw do wytwarzania energii elektrycznej w małej instalacji oraz rodzaju tych paliw,

d) energii elektrycznej sprzedanej odbiorcom końcowym.

Sprawozdanie kwartalne, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 7, wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji winien przekazywać Prezesowi URE w terminie 30 dni od dnia zakończenia danego kwartału.

Niniejsza sprawa dotyczy sprawozdania kwartalnego za I kwartał 2017 r., które powodowy przedsiębiorca winien był przedłożyć w terminie 30 dni od dnia zakończenia danego kwartału, a więc do 30 kwietnia 2017 r. Poza sporem jest, że w danej dacie powód tego obowiązku nie wykonał. Jednak, w ocenie powoda, dopełnił on tego obowiązku w ustawowym terminie, gdyż nadał wymagane sprawozdanie w urzędzie pocztowym 2 maja 2017 r. Według powoda, było to działanie prawidłowe w świetle art. 57 § 4 k.p.a., skoro ostatni dzień do złożenia sprawozdania upływał 30 kwietnia 2017 r., tj. w niedzielę, a następny dzień, czyli 1 maja był dniem wolnym od pracy. Jedynie na marginesie należy odnotować, że to stanowisko strony pozostaje w sprzeczności z prezentowanym w toku postępowania administracyjnego, gdyż w piśmie z 23 czerwca 2017 r. (k. 8 akt admin.) przedsiębiorca przyznał wprost, że „ Sprawozdanie kwartalne zostało wysłane po ustawowym terminie 30 dni od zakończenia kwartału więc i tak popełniłem wykroczenie.

W danym zakresie istota sporu sprowadza się zatem do kwestii, czy powód dochował 30-dniowego terminu na złożenie sprawozdania kwartalnego za I kwartał 2017 r. Ustosunkowując się do powyższego zagadnienia należy na wstępie poczynić uwagę, że terminy określone przepisami prawa - w tym także przepisami prawa administracyjnego - mogą mieć charakter materialny lub procesowy. Terminem procesowym jest okres do dokonania czynności procesowej przez podmioty lub uczestników postępowania, zaś jako termin materialny definiuje się okres, w którym nastąpić może ukształtowanie praw lub obowiązków podmiotu w ramach administracyjnoprawnego stosunku materialnego. Zasadnicza różnica między tymi dwoma rodzajami terminów dotyczy skutków prawnych ich niezachowania. Następstwem uchybienia terminu materialnego jest bowiem wygaśnięcie praw lub obowiązków o charakterze materialnym. Oznacza to, że w danym przypadku nie ma przedmiotu postępowania administracyjnego i postępowanie nie może być wszczęte, zaś postępowanie wszczęte podlega umorzeniu, jako bezprzedmiotowe. Termin ten nie może być przedłużony, nie podlega również przywróceniu. Bez znaczenia pozostają przy tym przyczyny uchybienia terminowi materialnemu, w tym okoliczność, czy opóźnienie miało charakter zawiniony, czy też nie. Natomiast uchybienie terminu procesowego wywołuje skutek prawny jedynie w płaszczyźnie procesowej. Czynność procesowa dokonana po tym terminie jest bezskuteczna, przy czym możliwe jest przywrócenie terminu na wniosek strony.

Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, że przewidziany w art. 9 ust. 1 pkt 7 uoze, 30-dniowy termin na przekazanie Prezesowi URE sprawozdania kwartalnego zawierającego informacje, o których mowa w pkt 5, jest terminem prawa materialnego i wobec tego nie mają do niego zastosowania przepisy rozdziału 10, działu I Kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczące sposobu obliczania terminów i ich przywracania. Mając powyższe na uwadze – wbrew sugestiom strony powodowej – do obliczania terminu określonego w przywołanym przepisie nie znajdzie zastosowania art. 57 k.p.a., jak również nie jest dopuszczalne jego przywrócenie w oparciu o art. 58-60 k.p.a. Przepis art. 57 k.p.a., odnosi się tylko do terminów prawa procesowego, czyli okresu do dokonania czynności procesowej przez podmioty postępowania lub jego uczestników. Natomiast obowiązek sformułowany w art. 9 ust. 1 pkt 7 uoze jest obowiązkiem o charakterze materialnym, zatem przekazanie Prezesowi URE, określonego w tym przepisie, sprawozdania kwartalnego, nie stanowi czynności procesowej.

Odnosząc powyższe do okoliczności niniejszej sprawy Sąd stwierdza, że skoro obowiązek sprawozdawczy powoda dotyczył I kwartału 2017 r., to liczony od końca tego kwartału 30-dniowy termin na przedłożenie sprawozdania Prezesowi URE, upłynął 30 kwietnia 2017 r. Należy podkreślić, że termin wskazany w art. 9 ust. 1 pkt 7 uoze został określony przez ustawodawcę jasno i jednoznacznie, a sposób jego obliczenia nie budzi wątpliwości. Co istotne, ani wymieniony przepis, ani inne przepisy ustawy o odnawialnych źródłach energii, nie przewidują żadnych odstępstw, czy korekt w zakresie upływu przedmiotowego terminu.

Mając zatem na względzie, że termin na złożenie przez powoda sprawozdania kwartalnego za I kwartał 2017 r. upłynął 30 kwietnia 2017 r., Sąd podziela stanowisko pozwanego co do tego, że przedmiotowe sprawozdanie nie zostało wniesione do URE w ustawowym terminie. Wobec braku podstaw do stosowania w analizowanym przypadku art. 57 k.p.a., nietrafny jest argument powoda o zachowaniu tego terminu w związku z nadaniem sprawozdania kwartalnego w placówce pocztowej 2 maja 2017 r. Tym bardziej, że przesyłka pocztowa zawierająca sprawozdanie nie wpłynęła do właściwego oddziału URE, ponieważ powód wysłał ją na nieaktualny adres. Przy czym - wbrew stanowisku prezentowanemu przez stronę powodową - za tę pomyłkę wyłączną odpowiedzialność ponosi powód, gdyż - jak ustalono w toku postępowania sądowego - informacja o zmianie od 31 października 2016 r. adresu siedziby (...) Oddziału Terenowego URE w Ł. została opublikowana na stronie internetowej Urzędu oraz na stronie internetowej (...) 25 października 2016 r.

Podobnie, bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostaje okoliczność, iż ostatecznie sprawozdanie za I kwartał 2017 r., sporządzone przez przedsiębiorcę, 11 lipca 2017 r., wpłynęło do Urzędu 18 lipca 2017 r., a więc już w toku postępowania administracyjnego.

Obowiązek określony w art. 9 ust. l pkt 7 uoze ma charakter bezwzględny i nie są przewidziane żadne odstępstwa od niego. Powinien on być wykonany w terminie bez wezwania organu.

Zgodnie z art. 168 pkt 11 uoze, kto nie przedkłada w terminie Prezesowi URE sprawozdania, o którym mowa w art. 9 ust. l pkt 7 tej ustawy, lub podaje w tym sprawozdaniu nieprawdziwe informacje, podlega karze pieniężnej, wymierzanej na podstawie art. 169 ust. l pkt l uoze, przez Prezesa URE. Wysokość tej kary, zgodnie z brzmieniem art. 170 ust. 4 pkt l powołanej ustawy obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji, wynosiła 10.000 zł. Wysokość tej kary ma charakter stały i przepisy nie przewidują możliwości jej miarkowania.

Zgodnie z art. 174 ust. 2 uoze, Prezes URE może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli zakres naruszeń jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek, zanim Prezes URE powziął o tym wiadomość. Obie te przesłanki muszą być spełnione łącznie. W analizowanej sprawie brak jest podstaw do zastosowania instytucji odstąpienia od wymierzenia kary, ponieważ – po pierwsze – powodowy przedsiębiorca przedłożył regulatorowi sprawozdanie za I kwartał 2017 r. ostatecznie dopiero w 18 lipca 2017 r. Po drugie, nie można przyjąć, że zakres naruszeń jest w danym przypadku znikomy. Decydujący w tym zakresie jest fakt, że nie przedłożenie przez przedsiębiorcę wymaganego sprawozdania kwartalnego w terminie przewidzianym przez ustawodawcę spowodowało, iż Prezes URE nie pozyskał, w terminie oznaczonym przepisami prawa, informacji dotyczących wykonywania przez przedsiębiorcę reglamentowanej działalności gospodarczej, w zakresie określonym dyspozycją art. 9 ust. 1 pkt 5 uoze.

Składanie przez przedsiębiorców sprawozdań kwartalnych w ustawowo określonych terminach ma zaś istotne znaczenie, gdyż na Prezesie URE spoczywa obowiązek gromadzenia informacji dotyczących ilości wytwarzanej energii elektrycznej dla celów rozliczenia finansowego systemu wsparcia. Ponadto, na podstawie art. 17 uoze, Prezes URE sporządza zbiorczy raport roczny przekazywany następnie ministrowi do spraw energii. Nie można zatem przyjąć, by w analizowanym przypadku stopień naruszenia był znikomy. Wskazać także należy, że kwestia odstąpienia od wymierzenia kary mieści się w granicach uznania administracyjnego Prezesa URE.

Reasumując, w ocenie Sądu, Prezes URE prawidłowo ustalił stan faktyczny sprawy i zastosował art. 168 pkt 11 uoze.

Przy rozpoznawaniu odwołania w niniejszej sprawie należało jednak mieć na uwadze, że zgodnie z art. 316 § 1 k.p.c. sąd wydając wyrok, bierze za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Stan rzeczy oznacza także prawo obowiązujące w chwili zamknięcia rozprawy (zob. wyrok SN z dnia 28 listopada 2016 r., sygn. akt II PK 238/15). W dniu 14 lipca 2018 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018, poz. 1276). W art. 1 pkt 59 lit. a) noweli ustawodawca zmienił treść art. 170 ust. 4 pkt 2 uoze. Zgodnie z art. 170 ust. 4 pkt 2 uoze w brzmieniu obowiązującym od dnia 14 lipca 2018 r. kara pieniężna z tytułu naruszenia, o którym mowa w art. 168 pkt 11 uoze wynosi 1.000 zł, a nie jak uprzednio, 10.000 zł.

Mimo, iż podniesione przez powoda w odwołaniu zarzuty okazały się bezzasadne, wysokość wymierzonej kary podlegała obniżeniu ze względu na nowelizację przepisu art. 170 ust. 4 pkt 2 uoze. Nowelizacja ta nie zawiera jednak odpowiedniego przepisu intertemporalnego. Wobec powyższego Sąd, mając na uwadze konieczność zastosowania zasad intertemporalnych prawa represyjnego (karnego) do administracyjnych kar pieniężnych, a więc przepisów względniejszych dla sprawcy w dacie orzekania, działając na podstawie art. 479 53 § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję w zakresie wysokości nałożonej na przedsiębiorcę kary pieniężnej, obniżając jej wysokość do kwoty 1.000 zł. Rozwiązanie takie jest zgodne z zaleceniami Rekomendacji Nr 91(1) Komitetu Ministrów dla Państw Członkowskich w sprawie kar administracyjnych, w zakresie stosowania sankcji mniej uciążliwej obowiązującej w czasie od daty zdarzenia do zastosowania sankcji.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił odwołanie na podstawie art. 479 53 § 1 k.p.c., wobec braku podstaw do jego uwzględnienia.

Mając na uwadze, iż odwołanie powoda, co do materialnej podstawy wydania decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej, okazało się bezzasadne, a wysokość tej kary została obniżona wyłącznie na skutek wprowadzonej przez ustawodawcę zmiany, Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 100 k.p.c.

SSO Ewa Malinowska