Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 19 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Muzyka

Protokolant: Paulina Lebowska

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2019 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...) w G.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Andrzej Muzyka

Sygn. akt XI GC 1213/19, dnia 11 grudnia 2019 r.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2019 r. (...) (...) w G. wniósł pozew przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o zapłatę kwoty 4138,29 zł odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 12 października 2017 r. (żądanie sprecyzowane w piśmie z dnia 19 czerwca 2019 r.) do dnia zapłaty, oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że na podstawie umowy cesji wierzytelności nabył prawo do wierzytelności wobec pozwanego, wynikające z umowy zawartej z (...) S.A. Pozwany nie uregulował należności.

Pozwany wniósł sprzeciw w całości od wydanego w sprawie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Podniósł zarzut nieudowodnienia roszczenia, niezasadności roszczenia, nieistnienia roszczenia, przedawnienia roszczenia, braku legitymacji czynnej powoda, braku wykazania prawidłowości zawarcia umowy cesji wierzytelności, braku wykazania wysokości szkody, braku wykazania odpowiedzialności pozwanej za powstanie szkody.

Powódka w piśmie z dnia 29 października 2019 r. wskazała, że dochodzone roszczenie wynika z czynu niedozwolonego (art. 435 kc) i jest to roszczenie odszkodowawcze.

W toku sprawy strony podtrzymały stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 czerwca 2013 r. (...) (...) w G. zawarł umowę ramową przelewu wierzytelności.

Dowód:

- umowa ramowa z dnia 27 czerwca 2013 r., k. 38-46.

W dniu 23 lutego 2016 r. (...) SA wystawiła notę obciążeniową (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na kwotę: 4138,29 zł, z tytułu zwrotu kosztów usunięcia awarii kabla telekomunikacyjnego.

W dniu 22 stycznia 2016 r. sporządzono notatką z wizji lokalnej, w której wskazano, że uszkodzono kabel telekomunikacyjny. (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. nie uznał swojej odpowiedzialności.

(...) SA sporządziła pismo wzywające (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w S. do zapłaty kwoty 4138,29 zł z dnia 16 grudnia 2016 r.

Dowód:

- nota z dnia 23 lutego 2016 r., k. 37,

- pismo, k. 37.

W dniu 12.10.2017 r. (...) SA zawarła z (...) (...) w G. porozumienie do umowy ramowej z dnia 27 czerwca 2013 r. wskazując, że cedent przelewa na cesjonariusza wierzytelności z wykazu wierzytelności (...) SA usługi stacjonarne – pakiet klientów biznesowych nr (...) (...).

Dowód:

- porozumienie, k. 47-48.

Sporządzono zawiadomienie o cesji wierzytelności, informację o przetwarzaniu danych, propozycję polubownej spłaty.

Dowód:

- pismo z dnia 23.11.2017 r., z dnia23 listopada 2017 r., z dnia 23 listopada 2017 r., k. 49-50.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 509 § 1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. W myśl § 2 wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Przelew wierzytelności jest umową, z mocy której wierzyciel (cedent) przenosi na nabywcę (cesjonariusza) wierzytelność przysługującą mu wobec dłużnika (debitora). W wyniku przelewu w rozumieniu art. 509 kc przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem. Innymi słowy, stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, natomiast zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela (por. wyrok SN z dnia 5 września 2001 r. I CKN 379/00).

Do przelewu wierzytelności nie jest konieczna zgoda dłużnika, dłużnik może nawet nie wiedzieć o przelewie. Ten zakładany przez ustawodawcę brak konieczności wiedzy dłużnika o przelewie wynika z faktu, że w wyniku przelewu wierzytelności sytuacja dłużnika w zakresie stosunku zobowiązaniowego, którego jest stroną nie ulega zmianie. Bowiem jak wskazano wyżej, zmienia się w danym stosunku zobowiązaniowym jedynie osoba wierzyciela. Żaden przepis ustawy nie wprowadza jednocześnie domniemania, że skoro wierzyciel przelał wierzytelność na osobę trzecią, to tym samym ta wierzytelność istnieje, a dłużnika obciąża dowód przeciwny.

Zgodnie z art. 6 kc, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W świetle ww. zasady, na stronie powodowej spoczywał ciężar dowodu istotnych dla uwzględnienia powództwa okoliczności, w tym istnienia i wysokości dochodzonej wierzytelności oraz jej nabycia przez powoda w drodze przelewu od poprzedniego wierzyciela (por. wyrok SN z dnia 12 lipca 2006 r., V CSK 187/06).

Według twierdzeń pozwu powód nabył wierzytelność od (...) SA. w pozwie wskazano, że wierzytelność wynika z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Następnie w piśmie z dnia 29.10.2019 r. wskazano, że kwota dochodzona pozwem wynika z odpowiedzialności deliktowej pozwanej (art. 435 kc).

Wobec zaprzeczenia w odpowiedzi na pozew zarówno faktu istnienia wierzytelności jak i faktu jej przelewu powoda obciążał ciężar dowodu wskazanych okoliczności, któremu nie sprostał.

Powódka nie wykazała istnienia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych pomiędzy (...) SA a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S..

Sprawa była w związku z twierdzeniami pozwu rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym – należność z umowy. Zmiana podstawy faktycznej powództwa w toku sprawy nie była więc skuteczna (art. 505 (4) §1 kpc). Niemniej wskazać należy, że notatka z wizji lokalnej i nota obciążeniowa jako dokumenty jednostronne nie są wystarczającymi dowodami na okoliczność istnienia szkody, jej zakresu, wysokości i odpowiedzialności pozwanej. Nie wykazano wysokości szkody wskazanej w nocie obciążeniowej. Brak jest wystarczających dowodów, że pozwana ponosi odpowiedzialność za szkodę, tj. czy pozwana szkodą wyrządziła. Jeżeli powód dochodzi roszczenia odszkodowawczego (art. 435 kc) wysokość szkody, fakt wyrządzenia szkody przez ruch przedsiębiorstwa powinna być potwierdzona przez biegłego z zakresu budownictwa, którego to dowodu powódka nie zgłosiła (art. 278 § 1 kc).

Nie jest dowodem na okoliczność dokonania cesji wierzytelności objętej pozwem na rzecz powoda umowa ramowa i porozumienie opisane w stanie faktycznym. Z dokumentów tych nie wynika, że obejmują one szczegółową wierzytelność opisana w nocie obciążeniowej załączonej do pozwu. Ponadto powódka nie wykazała, czy osoby podpisujące te umowy były uprawnione do reprezentowania cedenta i cesjonariusza w dacie ich zawarcia.

Wobec tego, że powód nie wykazał wskazanych wyżej okoliczności powództwo podlegało oddaleniu.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów dołączonych do akt. W ocenie Sądu ich wiarygodność i moc dowodowa nie budzi wątpliwości. Czym innym jest natomiast ocena, jakie okoliczności zostały ww. dokumentami udowodnione.

W ocenie Sądu zasadnym był podniesiony zarzut przedawnienia.

Roszczenie z umowy przedawnia się z upływem 3 lat (art. 118 kc). Powódka nie wykazała daty wymagalności roszczenia z umowy, o której mowa w pozwie, stąd wobec zarzutu przedawnienia Sąd uznał, że na dzień wniesienia pozwu roszczenie było przedawnione. Natomiast roszczenie z tytułu czynów niedozwolonych przedawnia się z upływem 3 lat (ar. 442 (1) §1 kpc). N. z wizji lokalnej nosi datę 22 stycznia 2016 r., stąd trzyletni termin przedawnienia upłynął w dniu 22 stycznia 2019 r. Pozew został złożony w dniu 11 marca 2019 r.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt I sentencji.

W pkt II wyroku orzeczono o kosztach procesu na podstawie art. 98 § 1 kpc. Na koszt składało się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w stawce minimalnej powiększone o opłatę skarbową od pełnomocnictwa. Powód przegrał sprawę w całości.

SSR Andrzej Muzyka

Sygn. akt XI GC 1213/19 dnia 11.12.2019 r.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Andrzej Muzyka