Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 16 października 2018 r. T. M. wniósł przeciwko P. S. o zapłatę kwoty 1107 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 29 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów sądowych według norm przepisanych tytułem wykonanej na rzecz pozwanego usługi koparko-ładowarką.

Nakazem zapłaty z dnia 23 października 2018 r. Sąd wydał nakaz zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Zarzucił niewykazanie roszczenia co do zasady jak i co do wysokości. Podniósł, że nigdy nie doręczono mu karty pracy sprzętu, przy czym jako zleceniodawca w jej treści został wskazany (...).

W toku procesu strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

N. C. był wykonawcą robót instalacyjnych na budowie przy ul. (...) w S., której inwestorem był P. S. prowadzący działalność gospodarczą o nazwie (...). N. C. nie był pracownikiem, ani pełnomocnikiem P. S.. N. C. kilkakrotnie telefonicznie zlecał T. M. wykonanie na terenie tej budowy usług koparko-ładowarką. Czasami ze zleceniem wykonania takich usług telefonicznie zwracał się P. S..

W związku z telefonicznym zleceniem pochodzącym od N. C. w dniu 27 listopada 2017 r. w godzinach od 7 do 16:30 pracownik T. P. K. wykonał roboty ziemne koparko-ładowarką na terenie inwestycji P. S.. Na terenie budowy jego pracami każdorazowo kierował N. C.. Po wykonanej usłudze (...) zgodnie z dyspozycjami N. C. wypełniał kartę pracy, gdzie wskazano okres pracy sprzętu. W sporządzonej karcie pracy sprzętu z dnia 27 listopada 2017 r. wskazano jako zleceniodawcę „N. , (...)”.

Po wykonaniu usługi powód dnia 14 grudnia 2017 r. wystawił na rzecz P. S. fakturę VAT nr (...) na kwotę 1107 zł brutto, z terminem płatności do dnia 28 grudnia 2017 r.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 6;

- karta pracy sprzętu k. 7;

- karta pracy sprzętu k.48;

- zeznania świadka P. K. k. 77-78;

- przesłuchanie powoda T. M. k. 79.

Powód wzywał pozwanego pisemnie, drogą elektroniczną i telefonicznie do zapłaty kwot, wynikających z wystawionych na rzecz pozwanego faktur , wskazując m.in. na nieuiszczoną kwotę 1107 zł z tytułu faktury VAT nr (...). Pozwany w odpowiedzi na te wezwania wykonywał telefony do powoda i odmawiał zapłaty, wskazując iż to nie on zlecał powodowi wykonanie prac koparko-ładowarką. Niektóre faktury na skutek monitów powoda pozwany opłacił.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 13 kwietnia 2018 r. k. 8;

- dowód nadania k. 9;

- wydruk śledzenia przesyłek k. 10;

-wiadomość e-mail z dnia 13 kwietnia 2018 r. k. 11;

- zestawienie sprzedaży k. 49;

- potwierdzenie przelewu k. 49;

- przesłuchanie powoda T. M. k. 79.

Dnia 20 czerwca 2018 r. powód zlecił spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. windykację roszczenia wynikającego z wystawionej faktury VAT w kwocie 1107 zł.

Dowód:

- umowa z dnia 18 września 2015 r. k. 12;

- aneks z dnia 17 sierpnia 2018 r. k. 14;

- pełnomocnictwo k. 15;

- załącznik prowizyjny k. 13.

Pismem z dnia 22 czerwca 2018 r. spółka (...) wezwała pozwanego do zapłaty łącznej kwoty 1157,71 zł w terminie 7 dni tytułem należności wynikającej z faktury VAT nr (...) w kwocie 1107 zł powiększonej o skapitalizowane odsetki w kwocie 50,71 zł.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 22 czerwca 2018 r. k. 16;

- dowód nadania k. 17;

- wydruk śledzenia przesyłek k. 18.

Stan faktyczny w sprawie sąd ustalił w oparciu o ww. dokumenty prywatne, z których strony wyciągały odmienne wnioski, jak również bazując na zeznaniach świadka i przesłuchania powoda, przy czym dowód z przesłuchania pozwanego Sąd pominął wobec nieusprawiedliwionego jego niestawiennictwa na rozprawie. Sąd ocenił zeznania przesłuchanego świadka i powoda jako szczere i prawdziwe, przy czym mimo takiej oceny ich treść nie pozwoliła sądowi na przyjęcie, że to pozwany zlecał powodowi usługi objęte sporną fakturą. Zgodnie z ich zeznaniami telefoniczne zlecenie wykonania prac koparką na inwestycji pozwanego pochodziło od N. C., który nie był ani pracownikiem, ani pełnomocnikiem pozwanego, to N. C. kierował pracami operatora koparki na terenie budowy oraz wydawał dyspozycje co do wypełnienia karty pracy. Co istotne, powód cofnął wniosek o przesłuchanie w charakterze świadka N. C., co uniemożliwiło zweryfikowanie wersji powoda. Ponadto powód zeznał, że pozwany po wystosowaniu wezwań o zapłatę kwestionował, iżby to od niego pochodziły zamówienia złożone przez wymienionego wykonawcę robót instalacyjnych.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Roszczenie powoda należało ocenić przez pryzmat przepisów dotyczących świadczenia usług, do których stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Dlatego podstawą żądania powoda jest norma zawarta w art. 734 § 1 k.c. oraz art. 735 k.c. Zgodnie z treścią tych przepisów przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się na wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.

Spór ogniskował się wokół tego, kto zlecił powodowi prace koparko-ładowarką i na czyją rzecz wykonano taką usługę w dniu 27 listopada 2017 roku. Przepisy art. 65 § 1 i 2 k.c. ustanawiają zasadę, że oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje; w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. Należy przyjąć, że dla ustalenia, jak strony rzeczywiście pojmowały oświadczenie woli w chwili jego złożenia, może mieć znaczenie także ich postępowanie po złożeniu oświadczenia, a zatem także sposób wykonania umowy. Znaczenie dla stwierdzenia zgodnej woli stron mają również ich późniejsze oświadczenia oraz zachowania, a więc tzw. kontekst sytuacyjny. Niezależnie od powyższego z art. 65 § 2 k.c. wynika nakaz kierowania się przy wykładni umowy jej celem, przy czym nie jest konieczne, aby był to cel uzgodniony przez strony, wystarczy cel zamierzony przez jedną stronę, który jest wiadomy drugiej.

Powód wywodził swoje roszczenie z umowy, twierdząc, że zawarł ją z pozwanym, albowiem prace odbywały się na terenie inwestycji pozwanego przy ul. (...) w S.. Pozwany konsekwentnie zaprzeczał twierdzeniom pozwu w tym zakresie, wskazując, iż to nie on zlecał powodowi wykonanie usług koparko-ładowarką, co potwierdziło przesłuchanie powoda, który wskazał, że telefoniczne zlecenia pochodziły od wykonawcy robót instalacyjnych na tej budowie N. C..

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności z treści zeznań świadka P. K., który zeznał, że to nie pozwany, a każdorazowo N. C. kierował pracami koparki na budowie i wydawał dyspozycje co do wypełniania karty pracy sprzętu, nie wynika, iżby to pozwany zlecał wykonanie spornej usługi. Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie pozwoliło na ustalenie, że usługi ujęte w spornej fakturze zostały zlecone przez pozwanego, a co więcej, sąd ustalił, że N. C. nie był ani pracownikiem, ani pełnomocnikiem pozwanego. Również na karcie sprzętu jako zleceniodawca nie figuruje pozwany, a (...). To N. C. telefonicznie zwracał się do powoda o dostarczenie koparko-ładowarki wraz z operatorem celem wykonania na posesji pozwanego prac ziemnych. Potwierdził to również świadek P. K., który wskazał, iż wszelkie prace wykonywane były pod kierownictwem i w zakresie zleconym przez N. C.. W pozwie powód wskazał, że pozwany zlecił powodowi wykonanie prac koparko-ładowarką, co w ocenie Sądu nie znalazło odzwierciedlenia w zebranym materiale dowodowym oraz zeznaniach świadka i samego powoda, zgodnie z którymi pozwany w odpowiedzi na wezwania do zapłaty telefonicznie kwestionował wystawione wobec niego faktury. Okoliczność, ze część faktur pozwany ostatecznie opłacił, nie dowodzi jednak temu, że pozwany zlecił usługi objęte sporną fakturą. Należy mieć na uwadze, że samo twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności (art. 227 k.p.c.) powinno być – zgodnie z dyspozycją art. 232 k.p.c. i art. 6 k.c. – udowodnione przez stronę, która to twierdzenie zgłasza. Nie sposób odnieść niezapłaconej faktury, do pozostałych, zapłaconych faktur.

Sąd doszedł do przekonania, że powód nie wykazał, że strony procesu łączyła umowa (art. 6 k.c.). Subiektywne przekonanie powoda, że to pozwany jest zleceniodawcą, gdyż zlecenie pochodziło od N. C., który wykonywał prace instalacyjne na jego inwestycji, nie oznacza, że ostatnio wymieniony działał w imieniu i na rzecz pozwanego, zważywszy że nie był jego pracownikiem, ani pełnomocnikiem. Jak wynika z przesłuchania powoda, pozwany telefonicznie kwestionował roszczenie wynikające ze spornej faktury, a więc tym bardziej powód nie wykazał, że pozwany był zleceniodawcą prac objętych fakturą.

Mając na uwadze powyższe powództwo podlegało oddaleniu w całości.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

3. (...)

(...)