Postanowienie

III K 406/19

Podstawa prawna:

art. 572 k.p.k.

Powołane przepisy:

  1. Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 1932 r. Nr 60, poz. 571 - art. 10; art. 10 § 2; art. 203; art. 203 § 1; art. 203 § 2; art. 208; art. 268) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  2. Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 1971 r. Nr 12, poz. 114 - ) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 - art. 11; art. 11 § 2; art. 13; art. 13 § 1; art. 157; art. 157 § 2; art. 160; art. 160 § 1; art. 197; art. 197 § 1; art. 197 § 3; art. 200; art. 200 § 1; art. 209; art. 209 § 1 a; art. 279; art. 279 § 1; art. 286; art. 286 § 1; art. 291; art. 291 § 1; art. 294; art. 294 § 2; art. 32; art. 4; art. 4 § 1; art. 64; art. 64 § 1; art. 64 § 2; art. 85) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  4. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555 - art. 569; art. 569 § 1; art. 572; art. 572 pkt. 1; art. 632; art. 632 pkt. 2) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Postanowienie, Uzasadnienie" na "Postanowienie".
Zmiana nazwy sędziego z "Sędzia Danuta Kasprzyk" na "Danuta Kasprzyk".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 406/19

POSTANOWIENIE

Dnia 6 listopada 2019 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu, w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Danuta Kasprzyk

Protokolant: sędzia przewodnicząca

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu Pawła Gryzieckiego

po rozpoznaniu w sprawie skazanego R. D.

wniosku o wydanie wyroku łącznego

postanawia

1.  na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie,

2.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania w całości obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany R. D. pismem z dnia 2 września 2019 roku zwrócił się do tut. Sądu z wnioskiem o wydanie wyroku łącznego łączącego kary wymierzone w wyrokach z dnia 17 lipca 2017 roku w sprawie o sygn. akt XVI K 106/17, z dnia 19 września 2017 roku w sprawie o sygn. akt II K 104/16 oraz z dnia 23 lipca 2018 roku w sprawie o sygn. akt XVI K 124/18. Wniosek skazanego o wydanie wyroku łącznego dotyczył również kary orzeczonej na podstawie przepisów Kodeksu wykroczeń w dniu 21 lutego 2017 roku w sprawie o sygn. akt III W 285/17, a także środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wydanego w dniu 11 sierpnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt VIII Kp 566/17.

Sąd Okręgowy z urzędu ustalił, że R. D. był karany następującymi prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 1 sierpnia 1996 roku, wydanym w sprawie II K 171/96, za czyn z art. 208 dkk, popełniony 6 czerwca 1996 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech) lat próby i 300 (trzystu) zł grzywny; następnie doszło do umorzenia grzywny zaś postanowieniem Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 9 lipca 1998 roku, wydanym w sprawie II Ko 120/98, zarządzono skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności, którą skazany wykonał w całości w okresie od 23 listopada 1998 roku do 23 listopada 1999 roku;

II.  nakazem karnym Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 1 sierpnia 1997 roku, wydanym w sprawie II K 212/97, za czyn z art. 203 § 2 dkk w zw. z art. 268 dkk w zw. z art. 10 § 2 dkk, popełniony 9 czerwca 1997 roku, na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu 40 (czterdziestu) godzin nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w stosunku miesięcznym, którą skazany wykonał w całości;

III.  nakazem karnym Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 12 maja 1998 roku, wydanym w sprawie II K 154/98, za czyn z art. 203 § 1 dkk, popełniony 25 marca 1998 roku, na karę 2.500 (dwóch tysięcy pięciuset) zł grzywny, którą skazany wykonał w całości;

IV.  nakazem karnym Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 9 lipca 1998 roku, wydanym w sprawie II K 325/98, za czyn z art. 203 § 1 dkk, popełniony w lutym 1998 roku, na karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu 30 (trzydziestu) godzin nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w stosunku miesięcznym, którą skazany wykonał w całości;

V.  Sądu Rejonowego we Wrześni z dnia 13 października 1998 roku, wydanym w sprawie II K 266/98, za ciąg pięciu przestępstw z art. 279 § 1 kk, popełnionych w grudniu 1997 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

VI.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 23 lutego 1999 roku, wydanym w sprawie IV K 1568/98, za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk, popełniony 4 lipca 1998 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

VII.  łącznym Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 27 października 2000 roku, wydanym w sprawie IV K 992/00, którym połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokami wymienionymi wyżej w punktach V i VI i wymierzono skazanemu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w całości w okresach od 4 do 5 lipca 1998 roku, od 25 sierpnia do 23 listopada 1998 roku i od 11 kwietnia 2000 roku do 12 lipca 2001 roku;

VIII.  Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 22 września 2003 roku, wydanym w sprawie III K 223/03, za czyn z art. 197 § 3 kk, art. 200 § 1 kk i art. 160 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełniony 7 września 2002 roku, na karę 10 (dziesięciu) lat pozbawienia wolności oraz środek karny pozbawienia praw publicznych na okres 5 (pięciu) lat, przy czym skazany odbył karę pozbawienia wolności w całości w okresie od 7 września 2002 roku do 7 września 2012 roku;

IX.  nakazowym Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 4 marca 2014 roku, wydanym w sprawie III K 138/14, za czyn z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony 1 października 2013 roku, na karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu 30 (trzydziestu) godzin nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w stosunku miesięcznym;

X.  Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 11 sierpnia 2014 roku, wydanym w sprawie VI K 174/14, za czyn z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony 20 października 2013 roku, na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XI.  zaocznym Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 28 sierpnia 2014 roku, wydanym w sprawie III K 489/14, za czyn z art. 286 § 1 kk, popełniony 24 grudnia 2012 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XII.  łącznym Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 3 grudnia 2014 roku, wydanym w sprawie III K 869/14, którym połączono kary jednostkowe ograniczenia wolności i pozbawienia wolności orzeczone wyrokami wymienionymi wyżej w punktach IX, X i XI i wymierzono skazanemu karę łączną 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w całości w okresach od 1 do 2 października 2013 roku, od 1 lipca do 11 sierpnia 2014 roku oraz od 24 września 2014 roku do 5 czerwca 2016 roku;

XIII.  Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 17 lipca 2017 roku, wydanym w sprawie XVI K 106/17, za czyn z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony 30 stycznia 2017 roku, na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

XIV.  Sądu Rejonowego w Krotoszynie z dnia 19 września 2017 roku, wydanym w sprawie II K 104/16, za czyn z art. 286 § 1 kk, popełniony 22 lutego 2013 roku, na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

XV.  łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 26 lutego 2018 roku, wydanym w sprawie XVI K 237/17, którym połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokami wymienionymi wyżej w punktach XIII i XIV i wymierzono skazanemu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XVI.  Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 20 grudnia 2017 roku, wydanym w sprawie III K 730/17, za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 197 § 1 kk, art. 157 § 2 kk i art. 160 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełniony 9 sierpnia 2017 roku, na karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

XVII.  Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 14 czerwca 2018 roku, wydanym w sprawie II K 251/18, za czyn z art. 209 § 1a kk, popełniony od grudnia 2012 roku do czerwca 2014 roku i od lipca 2016 roku do lipca 2017 roku, na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w całości w okresie od 16 lipca do 14 października 2018 roku;

XVIII.  łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 23 lipca 2018 roku, wydanym w sprawie XVI K 124/18, którym połączono kary łączne i jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokami wymienionymi wyżej w punktach XV i XVI i wymierzono skazanemu karę łączną 5 (pięciu) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w części od 9 sierpnia do 24 października 2017 roku, od 8 listopada 2017 roku do 16 lipca 2018 roku i od 14 października 2018 roku do nadal.

Postanowieniem z dnia 23 października 2018 roku wydanym w sprawie o sygn. akt XVI K 178/18 Sąd Okręgowy w Poznaniu z uwagi na stwierdzenia braku warunków do wydania wyroku łącznego umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego. Postanowienie z dnia 23 października 2018 roku jest prawomocne z dniem 3 listopada 2018 roku.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Wniosek skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydaje się jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów. Karę łączną zaś, w myśl przepisu art. 85 k.k. orzeka się, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu przy czym podstawą orzeczenia kary łącznej mogą być tylko wymierzone i podlegające wykonaniu kary, o których wspomniano przed momentem.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w stosunku do R. D. brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego. Zdaniem Sądu sytuacja skazanego R. D. od dnia wydania ostatniego postanowienia w przedmiocie wniosku o wydanie wyroku łącznego, tj. od dnia 23 października 2018 roku nie uległa zmianie. Skazany w dalszym ciągu odbywa karę łączną 5 (pięciu) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną mu wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 23 lipca 2018 roku w sprawie o sygn. akt XVI K 124/18. Jednocześnie niniejsza kara łączna pozbawienia wolności jest obecnie jedyną karą orzeczoną w stosunku do skazanego, która podlega wykonaniu.

Tym samym w obecnej chwili brak jest postaw do wydania wyroku łącznego.

Sąd zauważa przy tym, że skazany był uprzednio karany licznymi wyrokami karnymi zapadającymi w latach 1996 – 2018, ale wszystkie orzeczone względem niego kary wynikające z tych skazań, za wyjątkiem kary łącznej orzeczonej przez Sąd Okręgowy w Poznaniu w dniu 23 lipca 2018 roku w sprawie o sygn. akt XVI K 124/18 zostały wykonane. Analizując sytuujące skazanego również przez pryzmat art. 4 § 1 k.k. trudno uznać by obecnie łączenie kar wg zasad obowiązujących w okresie sprzed 1.07.2015 roku tworzyło dla skazanego sytuację względniejszą.

Marginalnie nadmienić w tym miejscu należy, że wniosek skazanego o wydanie wyroku łącznego nie zasługiwał na uwzględnienie również w zakresie połączenia kar stypizowanych w art. 32 Kodeksu karnego z karą orzeczoną na podstawie przepisów Kodeksu wykroczeń, a także ze środkiem zapobiegawczym w postaci tymczasowego aresztowania. Obecnie obowiązujące przepisy prawne nie przewidują możliwości łączenia kar orzeczonych na podstawie przepisów Kodeksu karnego z karami orzeczonymi na podstawie przepisów Kodeksu wykroczeń, a już w szczególności ze środkami zapobiegawczymi, które to nie są karami w myśl wskazanego powyżej artykułu Kodeksu karnego. Podkreślenia przy tym wymaga, iż jedną z przesłanek zastosowania kary łącznej, przewidzianych w art. 85 KK, jest popełnienie przez sprawcę dwóch lub więcej przestępstw. Nie ma zatem możliwości, żeby kara łączna została wydana w stosunku do zbiegającego się przestępstwa i wykroczenia.

W konsekwencji, wobec stwierdzenia, iż brak jest warunków do wydania wyroku łącznego w stosunku do skazanego, na podstawie art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie – punkt 1 części rozstrzygającej.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie przepisów wskazanych w punkcie 2 części rozstrzygającej postanowienia.

SSO Danuta Kasprzyk

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13