Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 kwietnia 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał G. emeryturę od 1 grudnia 2018 roku, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład zawiesił wypłatę świadczenia z powodu zbiegu prawa do więcej niż jednego świadczenia oraz pouczył ubezpieczonego, iż w celu podjęcia wypłaty należy złożyć stosowne oświadczenie co do wyboru jednego świadczenia w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszej decyzji – wyższego lub wybranego.

Przy ustaleniu wysokości kapitału początkowego zostały uwzględnione następujące okresy:

-16.10.1967 – 4.11.1968

- 19.12.1968 – 21.10.1969

- 1.12.1989 – 28.02.1995

- 2.03.1995 – 25.04.1995

- 27.04.1995 – 4.05.1995

- 6.05.1995 – 11.05.1995

- 13.05.1995 – 12.06.1995

- 14.06.1995 – 27.09.1995

- 29.09.1995 – 14.11.1995

- 1.12.1995 – 27.02.1996

- 1.03.1996 – 11.03.1996

- 14.03.1996 – 11.11.1996

- 16.11.1996 – 18.12.1996

- 25.12.1996 – 10.02.1997

- 14.02.1997 – 15.10.1997

- 1.11.1997 – 7.11.1997

- 20.11.1997 – 22.12.1997

- 25.12.1997 – 23.03.1998

-28.03.1998 – 30.03.1998

- 5.04.1998 – 30.06.1998

- 10.04.1998 – 24.04.1998 /okres nieskładkowy/

- 1.07.1998 – 10.09.1998

- 19.09.1998 – 22.09.1998

- 30.09.1998 – 6.10.1998

- 14.10.1998 – 1.11.1998

- 3.11.1998 – 19.11.1998

- 21.11.1998 – 26.11.1998

- 28.11.1998 – 31.12.1998

(decyzja k.31 akt ZUS , wykaz – k. 33 akt ZUS).

Skarżący odwołał się od powyższej decyzji w dniu 13 maja 2019 roku. Wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i wypłacenie przyznanego świadczenia, powołując się na wyrok SN z dnia 24.01.2019 r, (I UK 426/17).

( odwołanie k.3 ).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, argumentując, jak w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 5)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. G. urodził się (...). W dniu 31.12.2018 r złożył wniosek o emeryturę. ( okoliczności niesporne).

Ubezpieczony od 23.11.1989 r posiada uprawnienia do wojskowego zaopatrzenia emerytalnego na podstawie art. 15 ustawy z dnia 16.12.1972 r o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Przyjęto 21 lat, 11 m-cy i 24 dni wysługi emerytalnej (61 % podstawy wymiaru)

(okoliczność bezsporna, decyzja – k. 18 akt (...))

Na podstawie wniosku ubezpieczonego z dnia 4 stycznia 2005 r doliczono do wysługi emerytalnej zgłoszone okresy pracy przypadające po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej (1.12.1989 – 31.12.2004). Od 1 stycznia 2005 r kwota emerytury wojskowej wynosi dla wnioskodawcy 75 % podstawy wymiaru.

(pismo (...) k. 25 akt ZUS, wykaz – k. 26 akt ZUS, załączone akta (...) wniosek - k. 122, decyzja – k. 126, 133).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie może być uwzględnione.

Zgodnie z art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U. 2018 poz.1270 t.j) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Na podstawie powyższego przepisu ZUS przyznał skarżącemu emeryturę. Wypłatę świadczenia jednocześnie zawiesił, z uwagi na pobieranie przez wnioskodawcę emerytury wojskowej.

Zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo art. 18e ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub w art. 15a lub art. 15d lub art. 18e ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Zgodnie z aktualnym orzecznictwem SN o zastosowaniu wyjątku od zasady wypłacania jednego świadczenia decyduje brak możliwości obliczenia emerytury wojskowej przy uwzględnieniu "cywilnego" stażu emerytalnego, a nie data przyjęcia żołnierza zawodowego do służby wojskowej (art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przy czym ten "brak możliwości" nie występuje wtedy, gdy emeryt wojskowy nie decyduje się na złożenie wniosku o doliczenie po zwolnieniu ze służby wojskowej okresów składkowych i nieskładkowych, choć mogą one zwiększyć podstawę wymiaru emerytury do 75%. Wspólnym bowiem mianownikiem uzasadniającym prawo do dwóch świadczeń są uwarunkowania wynikające z przepisów prawa niepozwalające na wykorzystanie stażu "cywilnego" w emeryturze wojskowej, a nie wybór emeryta wojskowego. /tak SN w wyroku z dnia 24.01.2019 r, I UK 426/17, legalis nr 1866677/.

Należy przypomnieć, że do wysługi emerytalnej żołnierza i funkcjonariusza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., zalicza się posiadane przed powołaniem/przyjęciem do służby okresy składkowe i nieskładkowe w rozumieniu ustawy o e.r. FUS (art. 16 ust. 1 ustawy o z.e.ż.z. i art. 16 ust. 1 ustawy o z.e.f. w zw. z art. 15 tych ustaw). Owe okresy uwzględnia się w ten sposób, że emerytura wojskowa i policyjna wzrasta o 2,6% podstawy wymiaru za nie więcej niż 3 lata okresów składkowych poprzedzających służbę (a o 1,3% za każdy następny rok i 0,7% za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę) oraz podlega zwiększeniu - w wyniku doliczenia okresów przypadających po zwolnieniu ze służby - o 1,3% podstawy wymiaru za każdy rok okresów opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po dniu 31 grudnia 1998 r. lub za okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia, pod warunkiem że emerytura ta wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru i emeryt ukończył 50/55 lat życia albo stał się inwalidą ( art. 14 ust. 4 ustawy o z.e.ż.z. i art. 14 ust. 4 ustawy o z.e.f. w zw. z art. 15 tych ustaw).

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony pobiera emeryturę wojskową i jednocześnie w 2005 roku wystąpił o zaliczenie do wysługi emerytalnej przebytych okresów składkowych po zwolnieniu ze zwolnieniu ze służby, aż do osiągniecia poziomu 75 % podstawy wymiaru.

Zatem skarżący miał możliwość włączenia okresów "cywilnego" stażu emerytalnego do algorytmu obliczenia wysokości emerytury wojskowej, zatem nie ma prawa do wypłaty dwóch świadczeń.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 95 ust. 1 wnioskodawcy może zostać wypłacone tylko jedno świadczenie – wyższe lub wybrane przez niego. Nie ma zatem wątpliwości, iż zaskarżona decyzja ZUS jest zgodna z obowiązującym prawem.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 cytowanej ustawy wstrzymanie wypłaty jednego ze świadczeń, o których mowa w art. 95, następuje od dnia, od którego przysługuje prawo do wypłaty świadczenia wyższego lub wybranego przez zainteresowanego.

Analizując obecny stan prawny Sąd nie znalazł podstaw do przyznania wypłaty wnioskodawcy dochodzonego świadczenia.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w sentencji.