Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IC 241/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2019 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Robert Pabin

Protokolant: sekr. sąd. Justyna Raj

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2019 roku w Sieradzu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w B.

przeciwko Bankowi Spółdzielczemu w S.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od (...) sp. z o.o. w B. na rzecz Banku Spółdzielczego w S. 10.817 zł (dziesięć tysięcy osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w tym 10.800 zł (dziesięć tysięcy osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt I C 241/19

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 21 sierpnia 2019 roku wniesionym przeciwko Bankowi Spółdzielczemu w S., powódka (...) Sp. z o.o. w B. reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika zażądała:

1)  pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 4 kwietnia 2016 roku wydanego przez Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny w postępowaniu nakazowym w sprawie INc 36/16 opatrzonego klauzulą wykonalności, w zakresie w jakim umożliwia on egzekucję z innych składników majątkowych lub wierzytelności aniżeli nieruchomość położona w miejscowości K. K. gm. B. dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...),

ewentualnie

2)  ograniczenie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 4 kwietnia 2016 roku wydanego przez Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny w postępowaniu nakazowym w sprawie INc 36/16 opatrzonego klauzulą wykonalności, poprzez umieszczenie wzmianki o ograniczeniu odpowiedzialności dłużnika – spółki (...) do stanowiącej jej własność nieruchomości położonej w miejscowości K. K. gm. B. dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...)

ponadto o

3)  zasądzenia od pozwanej zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie powódka wskazała, że w dniu 4 kwietnia 2016r. Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny wydał w postępowaniu nakazowym w sprawie INc 36/16 prawomocny nakaz zapłaty mocą którego zasądził od niej na rzecz Banku Spółdzielczego w S. dochodzoną w pozwie kwotę wraz z odsetkami i kosztami. Nakaz ten po nadaniu mu klauzuli wykonalności stanowił podstawę wszczęcia przeciwko spółce egzekucji sądowej bez jakichkolwiek ograniczeń. Tymczasem z treści stosunku prawnego stanowiącego podstawę zobowiązania powódki tj. umowy poręczenia z dnia 19 lutego 2014r. wynikała rzeczowa odpowiedzialność powódki za zobowiązania z umowy kredytu nr (...) ograniczona do nieruchomości położonej w miejscowości K. K. gm. B. dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...) i wartości ustanowionej na tej nieruchomości hipoteki łącznej. Jednakże Sąd Okręgowy w Sieradzu nie zamieścił w treści tytułu egzekucyjnego zastrzeżenia o ograniczonej odpowiedzialności dłużnika, co winien uczynić z urzędu na podstawie art. 319 k.p.c. albowiem okoliczność ta była w toku postępowania między stronami niesporna. Co więcej, w wyniku zaskarżenia nakazu zapłaty przez pozostałych trzech współpozwanych poręczycieli, Sąd Okręgowy w Sieradzu wyrokiem z dnia 19 września 2017r. utrzymując nakaz zapłaty w mocy, zastrzegł na ich rzecz ograniczoną odpowiedzialność rzeczową do nieruchomości stanowiących ich własność. W ocenie powódki okoliczności te uzasadniają udzielenie jej ochrony prawnej w sposób postulowany w pozwie.

W odpowiedzi na pozew pozwany reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. W jego ocenie powództwo jest bezzasadne albowiem wydany w sprawie INc 36/16 nakaz zapłaty korzysta z powagi rzeczy osądzonej. Kwestia ograniczonego zakresu odpowiedzialności spółki (...) była stronom znana na etapie merytorycznego rozpoznawania sprawy przez Sąd Okręgowy w Sieradzu. Spółka nie skorzystała wówczas z możliwości doprowadzenia do zamieszczenia w treści tytułu egzekucyjnego zastrzeżenia w trybie art. 319 k.p.c. tak jak uczynnili to pozostali współpozwani poręczyciele. W konsekwencji okoliczność ta znana przed powstaniem tytułu egzekucyjnego będącego orzeczeniem sądowym i możliwa do podniesienia jako zarzut procesowy w toku postępowania przed sądem nie może stanowić podstawy powództwa przeciwegzekucyjnego określonego w art. 840 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Umową z dnia 19 lutego 2014r. zawartą z Bankiem Spółdzielczym w (...) Spółka z o.o. z siedzibą w B. udzieliła spółce (...) w S. poręczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności wynikającej z umowy kredytowej nr (...) przyjmując odpowiedzialność ograniczoną rzeczowo do nieruchomości położonej w miejscowości K. K. gm. B. dla której Sąd Rejonowy w Sieradzu IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...) i obciążając ją w tym celu hipoteką łączną do kwoty 1.125.000 zł. Na podstawie wskazanej umowy, poręczenia za spółkę (...) udzieli także K. W. z ograniczeniem odpowiedzialności do nieruchomości położonej w S. objętej księgą wieczystą (...) i wartości hipoteki do kwoty 1.125.000 zł oraz A. i M. małżonkowie (...) z ograniczeniem odpowiedzialności do nieruchomości położonej w M. objętej księgą wieczystą (...) i wartości hipoteki do kwoty 1.125.000 zł

Dowód: umowa poręczenia (k.29-30); zeznania Z. B. (ReCourt z dnia 15.10.2019r. od 00:15:15 do 00:43:43)

W pozwie z dnia 24 marca 2016r. skierowanym przeciwko A. M., M. M., K. B. - (...) Spółce z o.o. z siedzibą w B., Bank Spółdzielczy w S., powołując się na treść umowy poręczenia z dnia 19 lutego 2014r. zażądał zasądzenia od pozwanych solidarnie na swoją rzecz kwoty 750.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 17 lutego 2016r do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania według norm przepisanych. Nakazem zapłaty z dnia 4 kwietnia 2016 roku wydanym w postępowaniu nakazowym, Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny w sprawie INc 36/16 uwzględnił powództwo w całości i zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz banku 750.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 17 lutego 2016r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania w kwocie 9.375 zł. Od powyższego nakazu zarzuty wnieśli pozwani A. i M. małżonkowie (...) oraz K. W.. Po ich rozpoznaniu Sąd Okręgowy w Sieradzu wyrokiem z dnia 19 września 2017r. wydanym w sprawie I C 178/16 utrzymał wobec nich nakaz zapłaty w mocy ograniczając jednak ich odpowiedzialność do wskazanych w umowie poręczenia nieruchomości stanowiących ich własność. W stosunku do spółki (...) nakaz zapłaty, wobec jego niezaskarżenia, stał się prawomocny bez jakichkolwiek zmian i uzupełnień.

Dowód: pozew (k.36-37v); nakaz zapłaty (k.28); wyrok Sądu Okręgowego w Sieradzu (k.52-52v); wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi (k.53-53v) zeznania Z. B. (ReCourt z dnia 15.10.2019r. od 00:15:15 do 00:43:43)

W lipcu 2019r. Bank Spółdzielczy w S. na podstawie nakazu zapłaty Nc 36/16 opatrzonego klauzulą wykonalności wszczął przeciwko spółce (...) przed B. R., Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Sieradzu postępowanie egzekucyjne Km 513/19 żądając zaspokojenia należności stwierdzonych tytułem z różnych składników majątkowych spółki bez ograniczenia jej odpowiedzialności i zakresu egzekucji do nieruchomości objętej księgą wieczystą (...).

Dowód: zawiadomienie o wszczęciu egzekucji i zajęciu wierzytelności (k.16-27); zeznania Z. B. (ReCourt z dnia 15.10.2019r. od 00:15:15 do 00:43:43)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o zgromadzony w aktach sprawy nieosobowy i osobowy materiał dowodowy w postaci dokumentów prywatnych i urzędowych oraz zeznań świadka Z. B. których wiarygodność, wobec braku skutecznych dowodów przeciwnych, nie budzi zdaniem sądu żadnych wątpliwości.

Sąd zważył co następuje

Powództwo jest niezasadne i podlega oddaleniu w całości. Zgodnie z treścią art. 840 § 1 pkt. 1 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa przeciwegzekucyjnego żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu (…). Ponadto zgodnie z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. z tożsamym żądaniem dłużnik może wystąpić jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. Przy czym, jeżeli tytułem egzekucyjnym jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia.

Zdarzeniem, na którym oparto klauzulę wykonalności (art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c.), jest tytuł egzekucyjny. W piśmiennictwie od dawna zwraca się uwagę, że należy odróżniać sytuacje, gdy tytuł egzekucyjny korzysta z powagi rzeczy osądzonej oraz gdy tytuł ten takiej cechy nie posiada (por. Andrzej Jakubecki red. Kodeks postepowania cywilnego. Komentarz. Tom II. Art. 730-1217. LEX/el 2019). Powództwo opozycyjne oparte na podstawie art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. jest dopuszczalne, o ile nie występują przeszkody w postaci niedopuszczalności drogi sądowej, powagi rzeczy osądzonej lub zawisłości sporu. Dłużnik nie może w drodze tego powództwa zmierzać do wzruszenia prawomocnego rozstrzygnięcia sądu stanowiącego tytuł egzekucyjny (por. m.in. wyrok SN z dnia 12.12.1972 r., II PR 372/72, OSP 1973, z. 11, poz. 222), ale może przeczyć treści innych tytułów egzekucyjnych, których nie chroni prawomocność materialna ( res iudicata) czy zawisłość sporu ( lis pendens), m.in.: ugody sądowej, ugody zawartej przed sądem polubownym, aktu notarialnego, bankowego tytułu egzekucyjnego (por. postanowienie SN z dnia 27.11.2003 r., III CZP 78/03, Prok. i Pr.-wkł. 2004, nr 6, poz. 36, wyrok SA w Krakowie z dnia 31.01.2018r. w sprawie IACa 841/17)

W orzecznictwie sądowym (por. uchwała SN z dnia 17.04.1985r. w sprawie III CZP 14/85) od wielu lat wskazuje się, że "zdarzeniami" w rozumieniu art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. są wyłącznie zdarzenia leżące u podstawy świadczenia wynikającego z zobowiązania dłużnika objętego tytułem egzekucyjnym lub - w przypadkach z art. 786, 788, 791 k.p.c. - stojące u podstawy klauzuli wykonalności. W drodze tego powództwa można zatem bez ograniczeń zwalczać treść tytułu egzekucyjnego nie korzystającego z powagi rzeczy osądzonej lub zawisłości. W przypadku jednak tytułów egzekucyjnych chronionych powagą rzeczy osądzonej lub zawisłością sporu może dłużnik kwestionować je jedynie w powołaniu się na zdarzenia, które zaszły po ich powstaniu przed nadaniem tym tytułom klauzuli wykonalności (art. 786, 788, 791 k.p.c.). Dlatego też podstawą pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego obejmującego orzeczenie sądowe nie mogą być takie okoliczności faktyczne, które zostały pominięte w postępowaniu rozpoznawczym jako spóźnione albo nie zostały w ogóle zgłoszone (por. wyrok S.A. w Gdańsku z dnia 5.04.2019r. w sprawie IACa 379/18). Podstawą powództwa z art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. mogą być także wady formalne tytułu egzekucyjnego, nawet jeśli jednocześnie mogą one stanowić podstawę zażalenia na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności.

Powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności, o którym mowa w art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., oparte może być na zdarzeniach o charakterze materialnoprawnym, które nastąpiły po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub po zamknięciu rozprawy, z którymi odpowiednie przepisy wiążą skutek w postaci wygaśnięcia zobowiązania albo niemożności prowadzenia egzekucji (por. wyrok SN z 16.11.2018r w sprawie ICSK 636/17).

Pod pojęciem zdarzenia wskutek którego zobowiązanie wygasło lub nie może być egzekwowane (art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.) należy rozumieć okoliczności faktyczne powodujące wygaśnięcie egzekwowanego zobowiązania lub niemożność jego egzekwowania (vide: wyrok SA w Szczecinie z dnia 18.10.2012r w sprawie IACa 550/12, LEX nr 1237883). Do zdarzeń powodujących wygaśnięcie zobowiązania zalicza się między innymi: wykonanie zobowiązania, zrzeczenie się roszczenia przez wierzyciela, potrącenie, świadczenie w miejsce wypełnienia, odnowienie, przedawnienie, natomiast do zdarzeń powodujących niemożność egzekwowania - odroczenie płatności świadczenia, rozłożenie na raty dochodzonej należności, niemożność świadczenia wynikająca z okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (art. 475 § 1 k.c.). Do omawianych zdarzeń należą również te, które nie są zależne od woli stron, takie jak przykładowo wejście w życie nowego przepisu prawnego powodującego wygaśnięcie zobowiązania. Istniejący stan prawny zmieniają też prawomocne orzeczenia sądowe o charakterze konstytutywnym, natomiast przymiotu tego są pozbawione orzeczenia o charakterze deklaratywnym (por. wyrok S.A. w Łodzi z dnia 22.11.2018r. w sprawie I AGa 253/18).

Z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia stanowiącego tytuł egzekucyjny, następuje związanie stron (oraz wyjątkowo także innych osób – art. 365 § 1 k.p.c.) dyspozycją zawartej w sentencji wyroku skonkretyzowanej, zindywidualizowanej i trwałej normy prawnej wywiedzionej przez sąd z norm generalnych i abstrakcyjnych zawartych w przepisach prawnych (por. P. Telenga – Komentarz do art. 365 k.p.c. LEX,el 2015). Deklaratoryjne orzeczenie sądu wydane w sprawie o zapłatę rozstrzyga zatem nie tylko kwestię istnienia i zakresu obowiązku dłużnika (długu) ale także zakresu jego odpowiedzialności cywilnej. Powództwo opozycyjne nie może prowadzić do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy, która została zakończona prawomocnym orzeczeniem, jak również nie może zmierzać do uchylenia powagi rzeczy osądzonej (por. Wyrok SA w Łodzi 15.05.2014r. w sprawie I ACa 1499/13). W świetle art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. powództwo tam przewidziane może zostać oparte wyłącznie na okolicznościach (zdarzeniach), które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a więc nie objętych skutkiem prekluzyjnym wynikającym z prawomocności. Nie można go natomiast oprzeć skutecznie na podstawach wynikających z faktów, które miały miejsce przed nastąpieniem prekluzji związanej z prawomocnością (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 19.04.2018r. w sprawie V ACa 106/17). Z chwilą uprawomocnienia się wyroku dochodzi bowiem do prekluzji materiału faktycznego sprawy, w której został on wydany. Oznacza to, że jeżeli określone okoliczności i oparte na nich zarzuty lub wypływające z nich wnioski istniały i dały się sformułować w chwili zamknięcia rozprawy, lecz strona skutecznie ich nie podniosła lub nie przytoczyła, w związku z czym nie zostały spożytkowane przez sąd przy wydawaniu wyroku, podlegają prekluzji, czyli wykluczającemu działaniu prawomocności (vide: uchwała SN z dnia 23.05.2012r w sprawie III CZP 16/12). W tym stanie rzeczy, zarzuty dotyczące istnienia i zakresu zobowiązania (długu) jak również istnienia i zakresu odpowiedzialności cywilnej dłużnika powinny być pod rygorem prekluzji materiału faktycznego sprawy podniesione lub przytoczone najpóźniej w chwili zamknięcia rozprawy, jeżeli istniały i dały się w tej chwili sformułować. Ewentualne przeoczenia i błędy sądu podlegają naprawie w postępowaniu odwoławczym lub kasacyjnym, a prekluzja procesowa ma charakter bezwzględny, nie może więc być "korygowana" w drodze powództwa przeciwegzekucyjnego (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 19.04.2018r. w sprawie V ACa 106/17).

W orzecznictwie wskazuje się, że podstawę powództwa z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. w wyjątkowych sytuacjach mogą stanowić zarzuty dotyczące ograniczenia odpowiedzialności cywilnej dłużnika której zakres wynika z prawomocnego orzeczenia sądu, nawet jeśli nie zostały one zgłoszone przed powstaniem tytułu wykonawczego, ale tylko wówczas gdy podstawa faktyczna do skorzystania z takiego zarzutu pojawiła się po powstaniu tytułu (np. w skutek wyczerpania sumy gwarancyjnej z ubezpieczenia OC – uchwała SN z dnia 2.02.2011 r w sprawie III CZP 128/10, w wyniku skutecznego przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza przez spadkobiercę dłużnika po nadaniu w stosunku do niego klauzuli wykonalności – uchwała SN z 30.09.1985r. w sprawie III CZP 49/85).

Podsumowując, zastrzeżenie ograniczonej odpowiedzialności dłużnika w tytule wykonawczym w trybie art. 792 k.p.c. lub w tytule egzekucyjnym w trybie art. 319 k.p.c. nie może urzeczywistniać się w wyniku powództwa opozycyjnego, jeżeli okoliczności faktyczne stanowiące podstawę zarzutu ograniczonej odpowiedzialności cywilnej dłużnika istniały i były stronom znane przed powstaniem tytułu korzystającego z powagi rzeczy osądzonej, niezależnie od tego czy brak stosowanego zastrzeżenia w tytule jest następstwem niezgłoszenia zarzutu przez stronę lub wynikiem przeoczenia lub błędu sądu. Ewentualne przeoczenia i błędy sądu podlegają naprawie w postępowaniu odwoławczym lub kasacyjnym, a prekluzja procesowa ma charakter bezwzględny i nie może być "korygowana" w drodze powództwa przeciwegzekucyjnego.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, niezamieszczenie w tytule wykonawczym wydanym przez Sąd Okręgowy w Sieradzu przeciwko spółce (...), zastrzeżenia prawa do powołania się w toku egzekucji na ograniczoną odpowiedzialność cywilną (art. 319 k.p.c.) nie może zostać skorygowane w drodze powództwa przeciwegzekucyjnego. Ograniczona rzeczowo odpowiedzialność cywilna spółki wynikała z okoliczności istniejących i znanych stronom na etapie rozpoznania sprawy i nie została odzwierciedlona w treści tytułu egzekucyjnego. Spółka (...), pomimo istniejących prawnych możliwości świadomie nie skorzystała z trybu odwoławczego w wyniku czego orzeczenie sądu stało się prawomocne. Nie zgłosiła także w terminie wniosku o uzupełnienie orzeczenia (art. 351 § 1 k.p.c.). W konsekwencji prekluzyjny skutek wynikający z prawomocności nakazu zapłaty z dnia 4 kwietnia 2016r. wyklucza możliwość powołania się przez spółkę (...) na istniejącą i niesporną między stronami ograniczoną odpowiedzialność rzeczową. W efekcie powód nie może na tej podstawie skutecznie żądać pozbawienia lub ograniczenia tytułu wykonawczego w trybie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.

Wydany przeciwko spółce tytuł egzekucyjny chroniony prawomocnością materialną nie został dotychczas zamieniony, uchylony a sam dokument nie jest dotknięty wadami lub brakami formalnymi. Z poczynionych już wcześniej rozważań wynika, że prawomocność materialna ( res iudicata) tytułu egzekucyjnego wyklucza możliwość kwestionowania stwierdzonego w tym tytule zakresu zobowiązania (długu) jak i odpowiedzialności cywilnej dłużnika w trybie art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. Tego rodzaju możliwość dotyczy wyłącznie tytułów nie objętych prawomocnością materialną. W konsekwencji należy uznać, że brak jest podstaw do skutecznego kwestionowania przez powoda nakazu zapłaty rozumianego jako zdarzenie na którym oparto klauzulę wykonalności (art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c.).

Wbrew twierdzeniom strony powodowej, po powstaniu tytułu nie nastąpiło żadne zdarzenie wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. W ocenie sądu zdarzeniem tym nie jest wyrok Sąd Okręgowy w Sieradzu z dnia 19 września 2017r. wydany w sprawie I C 178/16 zapadły po rozpoznaniu zarzutów od nakazu zapłaty wniesionych przez A. i M. małżonków (...) oraz K. W. mocą którego sąd utrzymał wobec nich nakaz zapłaty w mocy ograniczając jednak ich odpowiedzialność do wskazanych w umowie poręczenia nieruchomości stanowiących ich własność. Wprawdzie zgodnie z treścią art. 375 § 2 k.c. wyrok zapadły na korzyść jednego z dłużników solidarnych zwalnia współdłużników, jeżeli uwzględnia zarzuty, które są im wszystkim wspólne, tym nie mniej w okolicznościach niniejszej sprawy wyrok sądu z dnia 19 września 2016r. skutku tego nie wywołuje. Po pierwsze, w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że pod pojęciem wyroku zapadłego na korzyść współdłużnika należy rozumieć wyrok całkowicie lub częściowo oddalający powództwo (wyrok S.A. z dnia 16 sierpnia 2012r. w sprawie I ACa 416/12) albowiem tylko taki wyrok po myśli art. 375 § 2 k.c. skutkuje zwolnieniem współdłużników z zobowiązania (por. wyrok SN z dnia 28.01.2010r w sprawie ICSK 249/109, wyrok SN z dnia 5.10.2005r. w sprawie IICK 752/04). Wydany w sprawie IC 178/16 wyrok Sądu Okręgowego w Sieradzu nie jest wyrokiem oddalającym wobec A. i M. małżonków (...) oraz K. W. powództwo w jakimkolwiek zakresie. Wyrok ten nie zwalnia ich z zobowiązania a zatem z mocy art. 375 § 2 k.p.c. nie zwalnia z zobowiązania także spółki (...). Zastrzeżone w wyroku prawo dłużników do powołania się w toku egzekucji na ograniczenie odpowiedzialności cywilnej (art. 319 k.p.c.) nie jest tożsame ze zwolnieniem dłużników z zobowiązania w jakiejkolwiek części. Zakres ich zobowiązania (wysokość długu) wynikający z wyroku z dnia 19 września 2016r. jest bowiem dokładnie taki sam jak zakres zobowiązania spółki (...) wynikający z nakazu zapłaty z dnia 4 kwietnia 2016r. W tym więc znaczeniu wyrok Sądu Okręgowego z dnia 19 września 2016r. nie skutkuje po myśli art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. wygaśnięciem zobowiązania spółki (...) stwierdzonego nakazem zapłaty z dnia 4 kwietnia 2016r. ani też nie skutkuje tym, ze nie może być ono egzekwowane. Po drugie zarzut, ograniczonej odpowiedzialności rzeczowej poręczycieli – stron umowy poręczenia z dnia 19 lutego 2014r. nie jest w relacjach ze spółką (...) zarzutem dla nich wspólnym w rozumieniu art. 375 § 2 k.c. Zarzut ten może być uznany jako wspólny jedynie w przypadku małżonków (...) i to w odniesieniu do nieruchomości stanowiącej ich majątek wspólny. W pozostałych przypadkach każdy z poręczycieli przyjmując na siebie ograniczoną odpowiedzialność rzeczową ograniczył ją do własnej nieruchomości. W tym stanie rzeczy spółka (...) nie może powoływać się na ograniczenie odpowiedzialności do nieruchomości stanowiących własność współporęczycieli. Tak więc, wyjąwszy małżonków (...) w odniesieniu do ich nieruchomości wspólnej, każdemu ze współporęczycieli przysługiwał z umowy poręczenia zarzut tego samego rodzaju ale nie tożsamy co umożliwiałoby zakwalifikowanie go jako zarzutu wspólnego w rozumieniu art. 375 § 2 k.c. Wspólnymi zarzutami w rozumieniu art. 375 § 2 k.c. są te zarzuty, które ze względu na sposób powstania lub treść zobowiązania solidarnego przysługują wszystkim dłużnikom solidarnym, a zatem każdy z nich z takiego zarzutu może skorzystać (por. wyrok SN z 31.08.1966r w sprawie IIICR 226/64). Tymczasem jak wskazano, spółka (...) nie może skorzystać z zarzutu ograniczenia jej odpowiedzialności do nieruchomości stanowiących własność A. i M. małżonków (...) oraz K. W.. W konsekwencji wyrok Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 19 września 2016r. nie uwzględnia zarzutów przysługujących powódce.

Mając to na względzie sąd oddalił powództwo w całości.

O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął w oparciu o art. 98 k.p.c. uznając, że powódka która przegrała proces w całości zobowiązana jest zwrócić pozwanemu całość kosztów procesu w łącznej kwocie 10.817 złotych (opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17zł, koszty zastępstwa prawnego – 18.000 zł).