Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2014r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Polikowska

Protokolant: Joanna Szmel

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze Bernadetty Bartkowiak - Soi

po rozpoznaniu w dniach: 08.11.2013 r., 27.11.2013 r., 08.01.2013 r., 31.01.2014 r. i 07.02.2014 r.

s p r a w y : P. F.

syna E. i A. z domu M.

urodzonego w dniu23.03.1990 r. w K.

oskarżonego o to, że:

1. w dniu 06 października 2012 roku w J., woj. (...), przebywając na terenie sklepu (...)przy ul. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia konsoli (...)wartości 1.099 PLN na szkodę (...)Sp. z.o.o, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany za przestępstwo podobne wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Anconie z dnia 02 marca 2011 roku, sygn. 267/2011 za przestępstwo rozboju określone w art. 56 i 629 kodeksu karnego W.oraz za przestępstwo wywierania wpływy na czynności urzędowe funkcjonariusza publicznego określone w art. 337 kodeksu karnego W.i za to wymierzono mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 Euro grzywny, które stanowiły czyn ciągły, którą karę pozbawienia wolności odbył w okresie od 22 lutego 2011 roku do 21 grudnia 2011 roku,

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

2. w dniu 09 czerwca 2013 roku w J., woj. (...), na terenie sklepu (...)przy ul. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 7 szt. kaw mielonych marki T. (...), opalarki do farb, balsam do ciała marki N., 14 szt. golarek marki G.o łącznej wartości 420,79 PLN na szkodę (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa o których mowa w pkt. 1

tj. o czyn z art. 278 §1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk.

3. w dniu 02 lipca 2013 roku w J., woj. (...), na terenie sklepu (...)przy ul. (...) M., dokonał zaboru w celu przywłaszczenia ekspresu do kawy, 2 szt. kostek do ekspresu do kawy, 7 szt. oliwy z oliwek, 2 szt. wody po goleniu, dezodorantu, piwa marki S., 3 szt. piwa marki D.oraz torby o łącznej wartości 295,43 PLN na szkodę (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa o których mowa w pkt. 1

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

4.  w dniu 10 lipca 2013 roku w J., woj. (...), na terenie targowiska (...) przy ul. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 2 noży typu finka wartości łącznej 85 PLN, a następnie w celu utrzymania się w posiadaniu zabranych przedmiotów użył wobec L. K. (1) przemocy uderzając go noże w prawą rękę, w wyniku czego w/w doznał obrażeń ciała w postaci rany ciętej przedramienia prawego, które naruszyły czynności narządów jego ciała na czas poniżej 7 dniu, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa o których mowa w pkt. 1

tj. o czyn z art. 281 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.

I.  uznaje oskarżonego P. F. winnym tego, że:

- w dniu 06 października 2012 r. w J.woj. (...)dokonał zaboru w celu przywłaszczenia konsoli (...)o wartości 1.099 zł, czym działał na szkodę (...) spółka z o.o.w K., przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio karanym za przestępstwa podobne wyrokiem Sądu Apelacyjnego w A.z dnia 11 października 2011 r. w sprawie nr 738/11 na skutek apelacji od wyroku Sądu w A.z dnia 02 marca 2011 r. wydanego w postępowaniu przyspieszonym, za przestępstwa z art. 56 i 629 k.k. Włoch popełnione z groźbą użycia przemocy i w celu osiągnięcie korzyści majątkowej oraz z art. 337 k.k. Włoch popełnione z użyciem przemocy, stanowiące ciąg przestępstw, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i 100 Euro grzywny – karę pozbawienia wolności odbył w okresie od dnia 22 lutego 2011 r. do dnia 21 grudnia 2011 r., tj. występku z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- w dniu 09 czerwca 2013 r. w J.woj. (...)dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 7 sztuk kaw mielonych T., opalarki do farb, balsamu do ciała N., 14 sztuk golarek marki G.o łącznej wartości 420,79 zł, czym działał na szkodę (...) S.A.w K., przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio karanym za przestępstwa podobne wyrokiem Sądu Apelacyjnego w A.z dnia 11 października 2011 r. w sprawie nr 738/11 na skutek apelacji od wyroku Sądu w A.z dnia 02 marca 2011 r. wydanego w postępowaniu przyspieszonym, za przestępstwa z art. 56 i 629 k.k. Włoch popełnione z groźbą użycia przemocy i w celu osiągnięcie korzyści majątkowej oraz z art. 337 k.k. Włoch popełnione z użyciem przemocy, stanowiące ciąg przestępstw, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i 100 Euro grzywny – karę pozbawienia wolności odbył w okresie od dnia 22 lutego 2011 r. do dnia 21 grudnia 2011 r., tj. występku z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

przyjmując, iż oskarżony działał w podobny sposób i w krótkich odstępach czasu w rozumieniu art. 91 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 7 / siedmiu/ miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego P. F. winnym tego, że w dniu 02 lipca 2013 r. w J. woj. (...) dokonał kradzieży ekspresu do kawy, 2 sztuk kostek do ekspresu do kawy, 7 sztuk oliwy z oliwek, 2 sztuk wody po goleniu, dezodorantu, piwa marki S., 3 sztuk piwa marki D. oraz torby o łącznej wartości 259,43 zł, czym działał na szkodę (...) S.A. w K. , tj. wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. i za to na podstawie art. 119 § 1 k.w. wymierza mu karę 20/dwudziestu/ dni aresztu;

III.  uznaje oskarżonego P. F. winnym tego, że w dniu 10 lipca 2013 roku w J., woj. (...) na terenie targowiska (...) przy ul. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 2 noży typu finka o łącznej wartości 85 zł, a następnie w celu utrzymania się w ich posiadaniu użył wobec L. K. (1) przemocy uderzając go nożem w prawą rękę, w wyniku czego w/w doznał obrażenia ciała w postaci rany ciętej przedramienia prawego, które naruszyło czynności narządów jego ciała na okres poniżej 7 dni, czym działał na szkodę L. K. (1), przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio karanym za przestępstwa podobne wyrokiem Sądu Apelacyjnego w A. z dnia 11 października 2011 r. w sprawie nr 738/11 na skutek apelacji od wyroku Sądu w A. z dnia 02 marca 2011 r. wydanego w postępowaniu przyspieszonym, za przestępstwa z art. 56 i 629 k.k. Włoch popełnione z groźbą użycia przemocy i w celu osiągnięcie korzyści majątkowej oraz z art. 337 k.k. Włoch popełnione z użyciem przemocy, stanowiące ciąg przestępstw, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i 100 Euro grzywny – karę pozbawienia wolności odbył w okresie od dnia 22 lutego 2011 r. do dnia 21 grudnia 2011 r., tj. występku z art. 281 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 281 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 2 /dwóch/ lat pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. łączy orzeczone wobec oskarżonego P. F. w pkt 1 i 3 części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności i wymierza mu karę łączną 2 /dwóch/ lat i 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu P. F. okres zatrzymania w dniu 06 października 2012 r. przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jako równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VI.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego P. F. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych:

- (...) S.A. w K. kwoty 420,79 zł /czterysta dwadzieścia złotych i siedemdziesiąt dziewięć groszy/,

- (...) spółka z o.o. w K. kwoty 1.099 zł /jeden tysiąc dziewięćdziesiąt dziewięć złotych/;

VII.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca pokrzywdzonym:

- L. K. (1) dowód rzeczowy opisany w wykazie Drz 512/13,

- (...) spółka z o.o. w K. dowód rzeczowy opisany w wykazie Drz 109/13;

VIII.  na podstawie art. 29 ust 1 ustawy prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. J. kwotę 672 zł plus 154,56 zł VAT tytułem zwrotu kosztów udzielonej obrony z urzędu;

IX.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego P. F. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 1042/13

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 06 października 2012 r. oskarżony udał się do sklepu (...)mieszczącego się w J.przy ul. (...) (...). W tym sklepie dokonał zaboru konsoli (...)wartości 1.099 zł. Czynem tym działał na szkodę (...) spółka z o.o.w K..

Dowód:

- zawiadomienie o przestępstwie k. 115,

- notatka z ujęcia osoby k. 116,

- zeznania świadka K. G. k. 122-123,

- wyjaśnienia oskarżonego P. F. k. 136-139, 209-211,

- -zeznania świadka T. K. k. 163,

- zeznania świadka M. P. k. 164-165,

W dniu 09 czerwca 2013 r. oskarżony udał się do sklepu (...)przy ul. (...)w J.. Znajdując się w tym sklepie dokonał zaboru 7 sztuk kaw mielonych T., opalarki do farb, balsamu do ciała N., 14 sztuk golarek marki G.o łącznej wartości 420,79 zł. Czynem tym działał na szkodę (...) S.A.w K..

Dowód:

- zeznania świadka M. S. k. 3-5 (odpis k. 6),

- zdjęcia k. 7-8,

- wyjaśnienia oskarżonego P. F. k. 50-54, 58-59, 62, 79-80, 209-211,

- protokół oględzin rzeczy k. 98-104,

W dniu 02 lipca 2013 roku oskarżony udał się do sklepu (...)przy ul. (...)w J.. Znajdując się w tym sklepie dokonał kradzieży ekspresu do kawy, 2 szt. kostek do ekspresu do kawy, 7 szt. oliwy z oliwek, 2 szt. wody po goleniu, dezodorantu, piwa marki S., 3 szt. piwa marki D.oraz torby o łącznej wartości 295,43 zł. Czynem tym działał na szkodę (...) S.A.w K..

Dowód:

- zeznania świadka M. Ś. k. 39-40,

- raport służbowy k. 41,

- wyjaśnienia oskarżonego P. F. k. 50-54, 58-59, 62, 79-80, 209-211,

- protokół oględzin rzeczy k. 92-97,

W dniu 10 lipca 2013 roku oskarżony udał się na targowisko (...) przy ul. (...) w J.. Podszedł do stosika L. K. (1). Z tego stoiska dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 2 noży typu finka o wartości łącznej 85 zł. L. K. (1) zauważył kradzież noży. Zwrócił się do oskarżonego P. F., aby oddał mu te noże. Oskarżony w celu utrzymania się w posiadaniu zabranych noży użył wobec L. K. (1) przemocy - uderzył go nożem w prawą rękę, w wyniku czego w/w doznał obrażenia ciała w postaci rany ciętej przedramienia prawego. Obrażenie to, naruszyło czynności narządów ciała L. K. (1) na czas poniżej 7 dniu.

Dowód:

- zeznania świadka L. K. (1) k. 16-18, 259

- zeznania świadka W. B. k. 21-23, 260,

- zeznania świadka W. K. k. 24-26, 260,

- protokół oględzin miejsca k. 27-29,

- częściowo wyjaśnienia skarżonego P. F. k. 50-54, 58-59, 62, 79-80, 209-211,

- opinia sądowo – lekarska k. 67,

- dokumentacja fotograficzna k. 251,

Oskarżony P. F. ma 23 lata, nie posiada zawodu, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności do lipca 2014 r., przed osadzeniem pracował dorywczo, nie posiada wartościowego majątku.

Dowód:

- dane osobo-poznawcze oskarżonego P. F. k. 50-54, 258,

Oskarżony P. F. był uprzednio karany sądownie. W szczególności był on karany wyrokiem Sądu Apelacyjnego w A. z dnia 11 października 2011 r. w sprawie nr 738/11 na skutek apelacji od wyroku Sądu w A. z dnia 02 marca 2011 r. wydanego w postępowaniu przyspieszonym, za przestępstwa z art. 56 i 629 k.k. Włoch popełnione z groźbą użycia przemocy i w celu osiągnięcie korzyści majątkowej oraz z art. 337 k.k. Włoch popełnione z użyciem przemocy, stanowiące ciąg przestępstw, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i 100 Euro grzywny – karę pozbawienia wolności odbył w okresie od dnia 22 lutego 2011 r. do dnia 21 grudnia 2011 r.

Dowód:

- dane o karalności oskarżonego P. F. k. 267-271,

- odpisy wyroków k. 76,77,78, 112, 202, 203,

- orzeczenie Sądu Apelacyjnego w A. z dnia 11 października 2011 r. w sprawie nr 738/11 wraz z danymi o odbyciu kary pozbawienia wolności i tłumaczeniem na język polski k. 191-197.

Oskarżony P. F. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów w postaci kradzieży popełnionych na szkodę (...) spółka z o.o. w K. oraz (...) S.A. w K.. W złożonych wyjaśnieniach przyznał, że dokonał tychże czynów. Podał, że w sklepach (...) wkładał towar do toreb, które kładł przy nieczynnych kasach, potem przechodził przez kasę czynną bez towaru i następnie przeciągał przygotowaną wcześniej torbę poza linię kas. W sklepie (...) jak wyjaśnił, pamiętał że był pod wpływem alkoholu, brał jakąś grę i „urwał mu się film”. Nie kwestionował oskarżony wysokości spowodowanych szkód. Nie przyznał się natomiast do popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 281 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na szkodę L. K. (1). W złożonych wyjaśnieniach zaprzeczył, aby dokonał w dniu 10 lipca 2013 r. kradzieży dwóch noży na szkodę L. K. (1). Wskazał, że tego dnia poszedł obejrzeć na stoisku pokrzywdzonego duży nóż. Gdy go oglądał z budki wyskoczył pokrzywdzony i powiedział „oddaj to złodzieju”. Powiedział do pokrzywdzonego „pokaż czy ostry” i przystawił mu nóż do ręki. Pokrzywdzony szarpnął ręką i sam spowodował u siebie obrażenia ciała, gdyż on nie miał zamiaru zrobić pokrzywdzonemu krzywdy ani nic mu kraść. Dwa dni wcześniej, będąc pod wpływem alkoholu ukradł ze stoika pokrzywdzonego dwa scyzoryki.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego P. F.w zakresie w jakim przyznawał się on do dokonania kradzieży na szkodę (...) spółka z o.o.w K.oraz (...) S.A.w K.. Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie kradzieży dokonanych w sklepach (...)znajdują bowiem potwierdzenie w zeznaniach wiarygodnych świadków M. S.zatrudnionego w sklepie (...)przy ul. (...)w J., M. Ś.zatrudnionej w sklepie (...)przy ul. (...)w J.jak również w dowodach z dokumentów w postaci protokołów oględzin rzeczy w postaci zapisów z monitoringów sklepów, zdjęć, oraz raportu służbowego. W zakresie kradzieży dokonanej w sklepie (...)wyjaśnienia oskarżonego korespondują z zeznaniami świadka K. G.– pracownika sklepu (...)oraz świadków pracownika punktu obsługi klienta T. K.i kierownika zmiany ochrony M. P., z których zeznań jednoznacznie wynika, że oskarżony dokonał zaboru konsoli (...), po uprzednim wyjęciu jej z pudełka i schowaniu pod bluzę. Z zeznań wskazanych świadków wynika, że podjęto próbę zatrzymania oskarżonego przy punkcie obsługi klienta. Oskarżony jednak nie zatrzymał się tylko zaczął uciekać. Został zatrzymany wraz z konsolą na parkingu sklepu i doprowadzony do pomieszczenia służbowego. Sąd dał wiarę zeznaniom wskazanych świadków. Korespondowały one z dokumentami sporządzonymi w związku z ujęciem oskarżonego przez pracowników sklepu w postaci notatki z ujęcia osoby i zawiadomienia o przestępstwie. Z notatki z ujęcia osoby wynika, że konsola ujawniona przy oskarżonym i odebrana mu nie trafiła do sprzedaży z uwagi na jej uszkodzenie. Sąd uznał wskazane dokumenty za w pełni wiarygodne dowody w sprawie. Zostały one bowiem sporządzone przez osoby uprawnione do ich sporządzenia, a nadto oskarżony nie kwestionował ich treści.

Sąd odmówił natomiast wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim nie przyznawał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 281 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na szkodę L. K. (1). Oskarżony nie kwestionował, iż spowodował u pokrzywdzonego obrażenie ciała. Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie tego czynu stanowiły jedynie nieudolną linię jego obrony, zmierzającą do umniejszenia jego odpowiedzialności za zarzucany mu czyn. Stały one bowiem w sprzeczności z zeznaniami wiarygodnych świadków L. K. (1), W. B.i W. K.. Z zeznań świadka L. K. (1)wynika, iż zauważył on że oskarżony P. F.zabrał z jego stoiska nóż typu finka. Postanowił sprawdzić, czy oskarżony ma go za paskiem pod ubraniem i dlatego dotknął oskarżonego w okolicach pasa. Nie stwierdził, aby oskarżony miał nóż schowany za paskiem. P. F.zabrał ze stoiska kolejny nóż typu finka. Wtedy L. K. (1)jak zeznał, zwrócił się wtedy do oskarżonego, aby zostawił on ten nóż i wyciągnął w jego kierunku prawą rękę chcąc chwycić oskarżonego za odzież i zabrać mu nóż. Oskarżony cofnął się i trzymanym w ręce nożem skaleczył go w tę rękę, którą wyciągnął, aby zatrzymać oskarżonego. Z rany zaczęła lecieć krew. Oskarżony zaczął uciekać w kierunku parkingu przy ul. (...). L. K. (1)udał się w pogoń za nim. Gdy dogonił oskarżonego kolejny raz zwrócił się do niego, aby oddał nóż. P. F.odwrócił się do niego, kierował trzymany w ręce nóż ostrzem w jego stronę. Pokrzywdzony uderzył go w rękę, w której trzymał nóż wytrącając mu go. Oskarżony uciekł. L. K. (1)zabrał nóż, który wytrącił z ręki oskarżonemu i udał się do swojego stoiska. Na podeście przy stoisku leżał nóż, który oskarżony zabrał mu jako pierwszy. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka L. K. (1). Złożone przez niego wyjaśnienia były logiczne i spójne. Zajście z oskarżonym relacjonował on w taki sposób jak je zapamiętał. Wskazany świadek jest osobą obcą dla oskarżonego. Nie miał on żadnego powodu, aby pomawiać oskarżonego w przedmiotowej sprawie. Zeznania L. K. (1)korespondowały z zeznaniami świadków W. B.i W. K.. Z zeznań świadka W. B., której stoisko znajduje się w odległości 20 metrów od stoiska pokrzywdzonego L. K. (1)wynika, że nie widziała ona początku zajścia pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym L. K. (1), nie słyszała rozmowy pomiędzy nimi, ani nie wiedziała ona też momentu skaleczenia pokrzywdzonego przez oskarżonego. Jak zeznała, gdy oskarżony podszedł do stoiska pokrzywdzonego zrobił się zamęt i w pewnym momencie zauważyła, jak L. K. (1)odskoczył od stoiska trzymając się za rękę i krzycząc do oskarżonego „widzisz co zrobiłeś” i „oddaj ten nóż”. Dalszy przebieg zajścia W. B.zrelacjonowała w sposób zbieżny z zeznaniami jakie złożył L. K. (1). Zeznała ona bowiem, że oskarżony zaczął uciekać, a pokrzywdzony go gonił. W pewnym momencie oskarżony zatrzymał się i jak wskazała „wystawił ten nóż przed siebie” wykonując nim taki ruch, który miał L. K. (1)przestraszyć, aby za nim nie biegł. W. K.znajdowała się w pobliżu stoiska pokrzywdzonego w chwili zajścia. Nie miała ona jednakże widoku na to stoisko bowiem przesłaniała jej go lada z butami. Nie słyszała też rozmowy pomiędzy pokrzywdzonym a oskarżonym. Widziała, jak oskarżony trzymanym w ręku nożem uderzył L. K. (1)w rękę, kalecząc go. Widziała też jak pokrzywdzony gonił oskarżonego, który zaczął uciekać z nożem. Nie obserwowała natomiast w jakich okolicznościach pokrzywdzony odebrał oskarżonemu nóż, gdyż straciła ich z pola widzenia. Zauważyła jedynie po chwili, że pokrzywdzony wracał niosąc w ręce nóż. Zeznania świadka L. K. (1)korespondują też z dowodami z dokumentów w postaci protokołu oględzin miejsca, dokumentacją fotograficzną oraz opinią sądowo – lekarską wydaną przez biegłego lekarza L. K. (3), który po zapoznaniu się z kartą informacyjną z SOR Wojewódzkiego Centrum (...)za pobyt pokrzywdzonego w dniu 10 lipca 2013 r. ustalił, że pokrzywdzony doznał obrażenia ciała w postaci rany ciętej przedramienia prawego, które naruszyło czynności narządów ciała L. K. (1)na czas poniżej 7 dniu. Biegły w złożonej opinii wskazał, że obrażenie to mogło powstać w czasie i w okolicznościach podawanych w przedmiotowej sprawie. Opinia złożona na piśmie przez biegłego L. K. (3), w ocenie Sądu, jest pełna i jasna. Wskazana opinia zasługuje na przydanie jej waloru wiarygodności, co w konsekwencji prowadzi do tego, iż Sąd miał na uwadze treść tejże opinii dokonując rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Biegły L. K. (3)posiada, w ocenie Sądu, wiadomości specjalne, konieczne dla stwierdzenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Dysponuje także niezbędnym i dużym doświadczeniem. Biegły dysponował niezbędną wiedzą oraz danymi o samym zdarzeniu, aby wydać prawidłową opinię.

Zeznania świadka L. K. (1) korespondują także z zeznaniami świadka M. A. – funkcjonariusza Policji, który w związku z podjętą interwencją na targowisku (...) w J. w dniu 10 lipca 2013 r. rozmawiał z pokrzywdzonym L. K. (1) o okolicznościach zajścia z oskarżonym. Relacja jaką L. K. (1) złożył funkcjonariuszowi Policji bezpośrednio po zdarzeniu jest zbieżna z zeznaniami jakie w przedmiotowej sprawie następnie złożył L. K. (1).

Walor wiarygodności Sąd przydał pozostałym dowodom z dokumentów. Nie znalazł Sąd bowiem jakichkolwiek okoliczności, które nakazywałby kwestionować ich wiarygodność.

Zachowaniem swoim oskarżony P. F. wyczerpał znamiona:

⚫

występków z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. bowiem w dniu 06 października 2012 r. w J.dokonał zaboru w celu przywłaszczenia konsoli (...)o wartości 1.099 zł, czym działał na szkodę (...) spółka z o.o.w K.oraz w dniu 09 czerwca 2013 r. w J.dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 7 sztuk kaw mielonych T., opalarki do farb, balsamu do ciała N., 14 sztuk golarek marki G.o łącznej wartości 420,79 zł, czym działał na szkodę (...) S.A.w K.,

⚫

występku z art. 281 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. bowiem w dniu 10 lipca 2013 roku w J., na terenie targowiska (...) przy ul. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 2 noży typu finka o łącznej wartości 85 zł, a następnie w celu utrzymania się w posiadaniu zabranych przedmiotów użył wobec L. K. (1) przemocy uderzając go nożem w prawą rękę, w wyniku czego w/w doznał obrażenia ciała w postaci rany ciętej przedramienia prawego, które naruszyło czynności narządów jego ciała na czas poniżej 7 dni. Stypizowane w art. 281 k.k. przestępstwo kradzieży rozbójniczej jest występkiem o charakterze dwuaktowym - do jego zaistnienia niezbędne jest dokonanie kradzieży, a następnie użycie wobec pokrzywdzonego albo innej osoby przemocy lub podjęcie innych czynności wykonawczych określonych w tym przepisie, w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy. Przestępstwo to ma dwa przedmioty ochrony. Pierwszym jest własność, posiadanie lub inne prawa rzeczowe albo obligacyjne do rzeczy ruchomej, drugim - nietykalność cielesna, wolność, zdrowie i życie człowieka. Pod ochroną przepisu art. 281 k.k. pozostaje więc nie tylko mienie, ale też życie i zdrowie innej osoby (wyrok Sądu Wyrok Apelacyjnego we W. z dnia 8 sierpnia 2012 r. II AKa 212/12, LEX nr 1216439). Oskarżony P. F. najpierw dokonał kradzieży 2 noży typu finka, a następnie w celu utrzymania się w ich posiadaniu użył wobec L. K. (1) przemocy uderzając go nożem w prawą rękę, powodując u niego obrażenia ciała.

Sąd nie znalazł podstaw, aby przypisany oskarżonemu występek z art. 281 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. zakwalifikować jako wypadek mniejszej wagi. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26 listopada 2008 r. II KK 79/08 LEX nr 477715, Prok. i Pr.-wkł. 2009/4/25 wyraził pogląd, który Sąd orzekający podziela, że o zakwalifikowaniu zachowania jako przypadku mniejszej wagi decydować powinny te okoliczności, które zaliczane są do znamion czynu zabronionego. Istota przypadku mniejszej wagi, jak wskazane zostało w uzasadnieniu tego wyroku, sprowadza się do szczególnej charakterystyki zachowania, realizującego wszystkie znamiona przestępstwa określonego w typie podstawowym, która sprawia, że taki czyn sprawcy stanowi przestępstwo zasługujące na łagodniejsze potraktowanie. Wypadek mniejszej wagi zachodzi wówczas, gdy okoliczności popełnienia czynu zabronionego wskazują, że z jednej strony sam czyn charakteryzuje się niewielkim stopniem społecznej szkodliwości, z drugiej zaś, jego sprawca nie jest na tyle niebezpieczny dla społeczeństwa, żeby stosować w stosunku do niego zwykłą karę przewidzianą za zrealizowane przez niego przestępstwo (zob. M. Dądrowska-Kardas, P. Kardas [w:] A. ZolI (red.): Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, t. 3, Zakamycze 2006, s. 200-201). Podkreśla się także to, że o zakwalifikowaniu zachowania, jako przypadku mniejszej wagi, decydować powinny te okoliczności, które zaliczane są do znamion czynu zabronionego. Wśród znamion strony przedmiotowej istotne znaczenie mają w szczególności: rodzaj dobra, użyte środki, charakter i rozmiar szkody wyrządzonej lub grożącej dobru chronionemu prawem, czas, miejsce i inne okoliczności popełnienia przestępstwa oraz odczucie szkody przez pokrzywdzonego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, sygn. akt II AKa 428/02, LEX 145399). Wprawdzie wartość dobra, które stało się przedmiotem zamachu nie była wysoka, mając jednakże na uwadze zachowanie oskarżonego po dokonaniu kradzieży, spowodowanie obrażeń ciała pokrzywdzonego brak jest podstaw, aby czyn oskarżonego zakwalifikować jako wypadek mniejszej wagi.

Zachowaniem swoim oskarżony P. F. wyczerpał także znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. Oskarżony bowiem w dniu 02 lipca 2013 r. w J. dokonał kradzieży ekspresu do kawy, 2 sztuk kostek do ekspresu do kawy, 7 sztuk oliwy z oliwek, 2 sztuk wody po goleniu, dezodorantu, piwa marki S., 3 sztuk piwa marki D. oraz torby o łącznej wartości 259,43 zł, czym działał na szkodę (...) S.A. w K.. Z uwagi na wartość przedmiotów, których kradzieży dopuścił się oskarżony niższą niż 420 zł Sąd zmienił kwalifikację prawną zarzucanego oskarżonemu czynu wskazaną w akcie oskarżenia z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na wykroczenie z art. 119 § 1 k.w.

Oskarżony P. F. przypisanych mu występków dopuścił się działając w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k. Dopuścił się ich popełnienia w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w wymiarze przewyższającym 6 miesięcy wymierzonej za przestępstwa podobne. Oskarżony bowiem był karany wyrokiem Sądu Apelacyjnego w A. z dnia 11 października 2011 r. w sprawie nr 738/11 na skutek apelacji od wyroku Sądu w A. z dnia 02 marca 2011 r. wydanego w postępowaniu przyspieszonym, za przestępstwa z art. 56 i 629 k.k. Włoch popełnione z groźbą użycia przemocy i w celu osiągnięcie korzyści majątkowej oraz z art. 337 k.k. Włoch popełnione z użyciem przemocy, stanowiące ciąg przestępstw, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i 100 Euro grzywny – karę pozbawienia wolności odbył w okresie od dnia 22 lutego 2011 r. do dnia 21 grudnia 2011 r.

Wina oskarżonego P. F. w zakresie zarzucanych mu czynów nie budzi wątpliwości. W stosunku do oskarżonego brak jest jakichkolwiek okoliczności, które nakazywałby poddać w wątpliwość jego zdolność do zawinienia. Oskarżony działał świadomie.

Dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu z art. 278 § 1 k.k. i z art. 281 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Sąd kierował się treścią art. 115 § 2 k.k. biorąc pod uwagę rodzaj i charakter naruszonych dóbr prawnych, rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, postać zamiaru, motywację towarzyszącą sprawcy, a zatem okoliczności związane z przypisanymi oskarżonemu czynami. Sąd uznał, iż ich stopień społecznej szkodliwości jest znaczny. Podkreślić jednak należy relatywnie nieduże doznane przez pokrzywdzonego L. K. (1) obrażenia ciała. Nie były one szczególnie bolesne, ani dolegliwe, nie wymagały specjalistycznego leczenia. Pokrzywdzony korzystał wprawdzie z pomocy lekarskiej, ale była to pomoc doraźna. Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim. Nie chciał on bowiem oddać pokrzywdzonemu ukradzionych noży. Zastosował wobec pokrzywdzonego przemoc, która doprowadziła do powstania u niego obrażenia ciała. Oskarżony w stosunku do L. K. (1) nie działał w sposób zaplanowany. Zastosował on wobec pokrzywdzonego przemoc polegającą na uderzeniu go nożem w rękę i spowodowaniu obrażenia ciała na skutek zdenerwowania tym, iż pokrzywdzony zauważył dokonaną przez niego kradzież i polecił mu oddać zarówno pierwszy zabrany nóż jak i drugi.

W zakresie zaś czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oskarżony w sklepie (...) działał w sposób zaplanowany. Wykorzystał on nieuwagę personelu sklepu, aby dokonać kradzieży produktów. Swoim zachowaniem spowodował też relatywnie niewysoką szkodę. W zakresie natomiast czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnionego na szkodę (...) spółka z o.o. w K. Sąd miał na uwadze wartość konsoli, której kradzieży dokonał oskarżony jak również, że oskarżony dokonując kradzieży tej konsoli rozerwał pudełko, w którym była zapakowana doprowadził do jej uszkodzenia tak, że po odzyskaniu jej przez obsługę sklepu nie mogła ona trafić do sprzedaży.

Ładunek społecznej szkodliwości jakim cechował się czyn oskarżonego P. F. z art. 119 § 1 k.w. jako wykroczenia był znaczny, ale nie nadmierny. Oskarżony spowodował swoim zachowaniem szkodę o wartości 259,43 zł.

Wobec oskarżonego P. F. jako okoliczność obciążającą Sąd zaliczył jego uprzednią karalność, z wyjątkiem tej, która stanowiła podstawę ustaleń działania oskarżonego w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k.

Sąd nie dopatrzył się wobec oskarżonego okoliczności łagodzących.

W tych warunkach jako współmierne do stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości czynów oskarżonego P. F. Sąd wymierzył mu:

- za występki z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. karę 7 miesięcy pozbawienia wolności,

- za występek z art. 281 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. karę 2 lat pozbawienia wolności,

- za wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. karę 20 dni aresztu.

Na podstawie art. 91 § 2 k.k. Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego P. F. za przypisane mu występki kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Z uwagi na charakter występków, których dopuścił się oskarżony P. F. Sąd nie znalazł podstaw, aby wymierzając karę łączną zastosować wobec niego zasadę absorpcji. Mając na uwadze, iż występki oskarżonego godziły wprawdzie w te same dobra prawne - mienie oraz nie zachodziła tożsamość pokrzywdzonego, a także życie i zdrowie w przypadku występku popełnionego na szkodę L. K. (1), Sąd wymierzając karę łączną zastosował wobec P. F. zasadę asperacji.

Tak kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego P. F., jak i kara łączna oraz kara aresztu wymierzona oskarżonemu za wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. winny uświadomić oskarżonemu naganność jego postępowania oraz wdrożyć go do przestrzegania norm społecznych. Natomiast w zakresie prewencji generalnej, rozstrzygnięcia te zaspokoją społeczne poczucie sprawiedliwości i będą pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

Sąd nie dopatrzył się możliwości postawienia wobec oskarżonego P. F. pozytywnej prognozy kryminologicznej mimo jego młodego wieku. Oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany za przestępstwa, odpowiada w warunkach powrotu do przestępstwa, a przypisanych mu czynów dopuścił się w nieodległym czasie po opuszczeniu jednostki penitencjarnej na terenie W.. Oskarżony jednostkę penitencjarną opuścił bowiem dnia 21 grudnia 2011 r. zaś pierwszego z przypisanych mu występków w przedmiotowej sprawie dopuścił się dnia 06 października 2012 r., a więc niespełna 10 miesięcy później. Oznacza to, iż kary uprzednio wykonane wobec oskarżonego nie stanowiły dla niego dostatecznej przestrogi na przyszłość. Jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności, zdaniem Sądu, zrealizuje wobec oskarżonego cele kary i uświadomi oskarżonemu nieopłacalność popełniania przestępstw w przyszłości.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, Sąd zaliczył oskarżonemu P. F. okres zatrzymania w niniejszej sprawie, w dniu w dniu 06 października 2012 r. przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jako równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Oskarżony swoim zachowaniem wyrządził szkodę w mieniu (...) S.A. w K. w kwocie 420,79 zł oraz (...) spółka z o.o. w K. w kwocie 1.099 zł. Z tego względu Sąd orzekł, na podstawie art. 46 § 1 k.k., wobec oskarżonego P. F. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz tychże pokrzywdzonych kwot stanowiących równowartość wyrządzonych szkód, każdej z tych firm.

W niniejszej sprawie zostały zabezpieczone i uznane za dowody rzeczowe płyta CD z zapisem z monitoringu sklepu (...) w J., który została opisana w wykazie Drz 109/13 oraz nóż należący do L. K. (1), który został opisany w wykazie Drz 512/13. Sąd zwrócił zatem, na podstawie art. 230 § 2 k.p.k., pokrzywdzonym:

- L. K. (1) dowód rzeczowy opisany w wykazie Drz 512/13,

- (...) spółka z o.o. w K. dowód rzeczowy opisany w wykazie Drz 109/13,

wobec ich zbędności dla dalszego postępowania.

W toku postępowania oskarżonemu P. F. Sąd wyznaczył z urzędu obrońcę w osobie adw. A. J.. Na rozprawie w dniu 07 lutego 2014 r. obrońca oskarżonego wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa na jego rzecz kosztów obrony z urzędu w stawkach minimalnych według norm wynikających z przepisów i oświadczył, iż koszty te nie zostały uiszczone. Z tego względu Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. J. kwotę 672 zł plus 154,56 zł VAT tytułem zwrotu kosztów udzielonej obrony z urzędu. Zasądzona kwota mieści się w granicach stawek minimalnych określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.).

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach postępowania stanowił art. 624 § 1 k.p.k. Oskarżony P. F. odbywa obecnie karę pozbawienia wolności, nie posiada wartościowego majątku. Została wobec niego orzeczona w przedmiotowej sprawie kara pozbawienia wolności. Z tego względu Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, gdyż w ocenie Sądu, nie byłby on w stanie uiścić tych kosztów.