Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2019 roku

Sąd Rejonowy w Żorach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Miłosz Dubiel

Protokolant Beata Kwietniewska

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 roku Ż.

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko J. P.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego J. P. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 5.131,24 (pięć tysięcy sto trzydzieści i 24/100) złote z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 5.000,11 (pięć tysięcy i 11/100) złotych od dnia 19 stycznia 2019 roku;

2)  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3)  zasądza od pozwanego J. P. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 1.446,90 (jeden tysiąc czterysta czterdzieści sześć i 90/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

4)  wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 625/19

UZASADNIENIE

wyroku zaocznego z dnia 16 października 2019 roku

Powód K. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego J. P. kwoty 7.315,24 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 7.184,11 złote od dnia 19 stycznia 2019 roku. Roszczenie powód wywodził z umowy pożyczki z dnia 12 października 2017 roku zawartej przez pozwanego z poprzednikiem prawnym powoda, z której warunków pozwany nie wywiązał się spłacając jedynie część należności, czego konsekwencją było wypowiedzenie umowy i wskazane wyżej zadłużenie w wysokości 7.184,11 złote oraz nalezności uboczne w postaci odsetek umownych – 120,73 złotych i za opóźnienie 10,40 złotych. Powód nabył wierzytelność z tytułu pożyczki w drodze cesji.

Postanowieniem z dnia 21 maja 2019 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie o sygnaturze akt VI Nc-e 709572/19 stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Żorach.

Pozwany nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 12 października 2017 roku pozwany J. P. zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością we W. umowę pożyczki kwoty 5.000,00 złotych na okres do dnia 12 listopada 2020 roku. Pozwany zobowiązany był do zapłaty opłaty operacyjnej w wysokości 5.000,00 złotych. Oprocentowanie pożyczki ustalono na 10% rocznie.

Pismem z dnia 28 listopada 2018 roku umowa pożyczki została wypowiedziana z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia.

Umowa pożyczki k. 33-40, wypowiedzenie umowy k. 45

Zgodnie z art. 339 § 1 i § 2 k.p.c., jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. W niniejszej sprawie wobec niestawiennictwa pozwanego na rozprawie i niezajęcia stanowiska w sprawie zachodzą podstawy do wydania wyroku zaocznego, przy czym postępowanie dowodowe zostało przeprowadzone w zakresie kwestii budzących wątpliwości.

Okoliczności wskazane w pozwie nie budzą wątpliwości co do faktu zawarcia umowy pożyczki, jej wypowiedzenia oraz nabycia przez powoda w drodze cesji wierzytelności z tytułu tej umowy i zostały uznane przez Sąd za wykazane zgodnie z regułą wynikającą z art. 339 k.p.c.

W ustalonym przez Sąd stanie faktycznym powództwo zasługiwało jednakże na częściowe oddalenie co do pozaodsetkowych kosztów pożyczki.

Zgodnie z art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Pozwany jest konsumentem, a zatem roszczenie podlega ocenie w świetle ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r. (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1528 ze zm), a oceny tej Sąd powinien dokonać z urzędu.

Zgodnie z art. 5 pkt 6a) powołanej ustawy pozaodsetkowe koszty kredytu obejmują wszystkie koszty, które konsument ponosi w związku z umową o kredyt konsumencki, z wyłączeniem odsetek. Maksymalna wysokość tych kosztów wynika ze wzoru zawartego w art. 36a ustawy obowiązującego w chwili zawierania umowy przez strony. Na koszty te składają się dwa elementy – stały obejmujący część kosztów związanych z udzieleniem pożyczki niezależny od okresu kredytowania, którego celem jest umożliwienie przedsiębiorcom pokrycia kosztów stałych związanych z udzieleniem pożyczki oraz element zmienny uzależniony od czasu trwania umowy mający z założenia odpowiadać realnym kosztom ponoszonym przez pożyczkodawców w czasie trwania umowy (Uzasadnienie projektu ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz niektórych innych ustaw).

Zastrzeżone w umowie odsetki nie przekraczają odsetek maksymalnych wskazanych w art. 359 § 2 ¹ k.c. Również pozostałe koszty pożyczki, z uwagi na czas na jaki została zawarta umowa, nie przekraczają maksymalnych limitów zgodnie ze wzorem zawartym w art. 36a ustawy. Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że doszło do wypowiedzenia umowy pożyczki, przez co automatycznie odpowiedniemu skróceniu uległ okres, na jaki została ona zawarta. Wpływa to na górny limit kosztów uzależniony od okresu kredytowania. Skoro ustawodawca powiązał maksymalną wysokość omawianych kosztów z okresem spłaty wyznaczając w ten sposób kryterium oceny ekwiwalentności tego świadczenia, to należy przyjąć, że limit ten należy wiązać nie tyle z umówionym okresem trwania umowy co z faktycznym czasem jej trwania, w którym następuje wspomniana spłata. Jest to założenie racjonalne biorąc pod uwagę fakt, że ekwiwalentem wspomnianych kosztów, tj. ich zmiennego składnika, jest obsługa pożyczki i nakład z tym związany w całym okresie trwania umowy. Pożyczkodawca może zatem naliczyć omawiane koszty w pełnej maksymalnej wysokości jedynie w przypadku wykonania umowy przez obie strony zgodnie z jej treścią.

Przedmiotowa pożyczka została udzielona na okres 37 miesięcy, a okres ten na skutek wypowiedzenia z dniem 26 sierpnia 2017 roku uległ skróceniu do 381 dni przyjmując za datę rozwiązania umowy uplyw 30 dni od daty pisma o wypowiedzeniu umowy. Powód nie dołączył dowodu doręczenia wypowiedzenia umowy, w związku z czym należało przyjąć na korzyść pozwanego, że umowa została wypowiedziana w najwcześniejszym możliwym terminie tj. 28 grudnia 2018 roku z upływem 30 dni od daty pisma zawierającego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy. Z tego powodu maksymalna wysokość pozaodsetkowych kosztów pożyczki wynosi 2.816,00 złotych 5.000,00 zł x 25% + (5.000,00 zł x 381/365 x 30%). Ustalone w umowie pozaodsetkowe koszty pożyczki w postaci opłaty operacyjnej w wysokości 5.000,00 złotych zostały zatem zawyżone o 2.184,00 złotych i w tym zakresie są nienależne. Należało zatem pomniejszyć dochodzoną pozwem z tego tytułu kwotę 3.513,46 złotych o 2.184,00 złotych, tj. do kwoty 1.329,46 złotych. Ponadto w całości uwzględnieniu podlegało żądanie zasądzenia należności głównej tj. kapitału pożyczki w wysokości 3.670,65 złotych wraz z należnościami ubocznymi wskazanymi w pozwie (120,73 złotych i 10,40 złotych).

W konsekwencji zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.131,24 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 5.000,11 złotych od dnia 19 stycznia 2019 roku. W pozostałym wskazanym wyżej zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Stosownie do wyniku postępowania (wygrana powoda w około 70 %) zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.446,90 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, na co składa się w odpowiednim stosunku opłata od pozwu oraz koszty zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Ż., dnia 23 grudnia 2019 roku

Sędzia Miłosz Dubiel

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w rep. C i kontrolce środków odwoławczych;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda;

3.  kal. 14 dni.

Ż., dnia 23 grudnia 2019 roku

Sędzia Miłosz Dubiel