Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 2/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2019r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Rejonowego Joanna Urbańska - Czarnasiak

Protokolant : stażysta Daria Włodarska

w obecności /-/

po rozpoznaniu w dniach 12 czerwca 2018r., 11 grudnia 2018r., 8 lutego 2019r. i 22 marca 2019r.

sprawy karnej:

P. G.

syna I. i C. zd. M.

ur. (...) w Ż.

oskarżonego o to, że:

I. w nocy na 2 sierpnia 2012r. w B. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z I. C. dokonał zaboru odcinka napowietrznej linii telekomunikacyjnej o długości 350 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 5.000 zł, powodując przez to zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym działał na szkodę (...) S.A. – (...) SP. z o.o.

- tj. o czyn z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk

II. w okresie pomiędzy 11 a 13 sierpnia 2012r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z I. C. dokonał zaboru dwóch odcinków napowierzchnej linii telekomunikacyjnej o długości 820 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 20.869 zł, powodując przez to zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym działał na szkodę (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.

- tj. o czyn z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk

III. w nocy na 1 września 2012r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z I. C. dokonał zaboru odcinka napowietrznej linii telekomunikacyjnych o długości 1750 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 22.367 zł, powodując przez to zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym działał na szkodę (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.

- tj. o czyn z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk

IV. w dniu 6 września 2012r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z I. C. usiłował dokonać zaboru odcinka napowietrznej linii telekomunikacyjnej o długości 55 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 1.856,83 zł, oraz zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym działał na szkodę (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.

- tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk

sprawy karnej:

I. C.

syna I. i G. zd. R.

ur. (...), Rumunia

oskarżonego o to, że:

V. w nocy na 2 sierpnia 2012r. w B. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z P. G. usiłował dokonać zaboru odcinka napowietrznej linii telekomunikacyjnej o długości 350 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 5.000 zł, powodując przez to zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym działał na szkodę (...) S.A. – (...) SP. z o.o.

- tj. o czyn z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk

VI. w okresie pomiędzy 11 a 13 sierpnia 2012r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z P. G. dokonał zaboru dwóch odcinków napowierzchnej linii telekomunikacyjnej o długości 820 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 20.869 zł, powodując przez to zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym działał na szkodę (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.

- tj. o czyn z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk

VII. w nocy na 1 września 2012r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z P. G. dokonał zaboru odcinka napowietrznej linii telekomunikacyjnych o długości 1750 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 22.367 zł, powodując przez to zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, czym działał na szkodę (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.

- tj. o czyn z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk

VIII. w dniu 6 września 2012r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z P. G. usiłował dokonać zaboru odcinka napowietrznej linii telekomunikacyjnej o długości 55 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 1.856,83 zł, oraz zakłócenia działania części sieci telekomunikacyjnej, czym działał na szkodę (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.

- tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk

1.  oskarżonego P. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych wyżej w pkt I-IV wypełniających znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk oraz 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk w zw. z art. 11 § 2 kk i przyjmując, że przestępstwa te wchodzą w skład ciągu przestępstw na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 254a kk i w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 1 /jednego/ roku i 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności,

2.  oskarżonego I. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych wyżej w pkt V-VIII z tą zmianą, że przyjmuję, iż czyn opisany w punkcie VIII popełnił w miejscowości G. tj. czynów wypełniających znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk i w zw. z art. 11 § 2 kk oraz 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk w zw. z art. 11 § 2 kk i przyjmując, że przestępstwa te wchodzą w skład ciągu przestępstw na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 254a kk i w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 1 /jednego/ roku i 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności,

3.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonych P. G. i I. C. obowiązek solidarnego naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. – (...) Sp. z o.o. z/s we W. kwoty 50 092,83 /pięćdziesiąt tysięcy dziewięćdziesiąt dwa 83/100/ złotych,

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. S. kwotę 672,00 /sześćset siedemdziesiąt dwa 00/100/ wraz z należnym podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. G. z urzędu,

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. M. (1) kwotę 588,00 /pięćset osiemdziesiąt osiem 00/100/ wraz z należnym podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu I. C. z urzędu,

6.  na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci:

- spodni koloru niebieskiego,

- koszuli koloru czarnego,

- paska do spodni z klamrą metalową,

- kartki papieru,

przechowywanych w depozycie SR w Kaliszu, zapisanych pod numerem bieżącym 3/18 księgi depozytów rzeczowych,

7. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

SSR J. C.

Sygn. akt II K 2/18

UZASADNIENIE

Oskarżeni P. G. i I. C. pochodzą z Rumunii ale od wielu lat mieszkają w Polsce. W roku 2012 postanowili, że razem dokonają kradzieży przewodów telekomunikacyjnych.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. G. k. 85-86, , 188-189, , 497, 561v )

W nocy 2 sierpnia 2012r. udali się do miejscowości B. Wielkich woj. (...), gdzie dokonali zaboru odcinka napowietrznej linii telekomunikacyjnej o długości 350 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 5.000 zł, należącej do (...) S.A. – (...) SP. z o.o.. W wyniku wycięcia przewodów powstało zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej, wobec czego powstały dalsze straty z tego tytułu.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. G. k. 85-86, 188-189, , 497, 561v,

zeznania świadka J. W. k. 398v,

notatka urzędowa k. 27

protokół przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie k. 76-77,

protokół oględzin miejsca k. 78-79,

materiał poglądowy k. 80

zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa k. 83,

protokół eksperymentu procesowego k. 93-96 )

W okresie pomiędzy 11 a 13 sierpnia 2012r. w G. woj. (...) P. G. i I. C. dokonali zaboru dwóch odcinków napowierzchnej linii telekomunikacyjnej o długości 820 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 20.869 zł, powodując przez to zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej. L., które zabrali również były własnością (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.. Podczas przecinania przewodów oskarżeni uszkodzili szczudła żelbetowe. Powstały również straty z tytułu braku możliwości świadczenia usług przez TP oraz roszczenia operatorów dzierżawiących od TP zasoby sieci. Koło miejscowości B. w lesie znaleziono części wypalonych przewodów oraz ciuchy.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. G. k. 85-86, , 188-189, , 497, 561v,

zeznania świadka J. W. k. 398v,

notatka urzędowa k. 1 ,9,

protokół przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie k. 2- 3,

protokół oględzin miejsca k. 4-5, 7-8,

zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa k. 12,

materiał poglądowy k. 13 - 20,

protokół eksperymentu procesowego k. 93-96 )

W nocy na 1 września 2012r. w G. woj. (...) oskarżeni P. G. i I. C. dokonali zaboru odcinka napowietrznej linii telekomunikacyjnej należącej do (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.. , o długości 1750 mb każdy, o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 22.367 zł, powodując przez to zakłócenie działania części sieci telekomunikacyjnej. Powstały również straty z tytułu braku możliwości świadczenia usług przez TP oraz roszczenia operatorów dzierżawiących od TP zasoby sieci. Koło B. w lesie znaleziono części wypalonych przewodów, ciuchy oraz kartkę papieru z zapisanym odręcznie ciągiem cyfr.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. G. k. 85-86, , 188-189, , 497, 561v,

zeznania świadka J. W. k. 398v,

notatka urzędowa k. 27

protokół przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie k. 28- 29,

materiał poglądowy k. 32,

protokół oględzin miejsca k. 33-34,

zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa k. 37,

protokół oględzin rzeczy k. 38,

protokół eksperymentu procesowego k. 93-96 )

Kartka z zapisanymi odręcznie cyframi należała do J. M., która dała ją byłemu mężowi z numerem zapisanego konta bankowego, w celu dokonania wspólnych rozliczeń. M. M. (2) włożył karteczkę do swojej odzieży, którą następnie wydał i znalazła się ona wśród odzieży używanej.

( dowód: zeznania świadka M. M. (2) k. 41-42, 63-64, 389v-399,

zeznania świadka J. P. (M.) k. 43-44, 65-66, 399,

zeznania świadka M. N. k. 46- 47, 399-399v )

W dniu 6 września 2012r. oskarżeni w miejscowości G. ponownie chcieli ukraść kolejny odcinek napowietrznej linii telekomunikacyjnej należącej do (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.. . W tym celu odcięli odcinek linii o długości 55 mb o symbolu XzTKMXpwn, o wartości 1.856,83 zł. Jednakże po dokonaniu zniszczenia linii i zakłóceniu działania części sieci telekomunikacyjnej, tym razem pozostawili na miejscu wycięty odcinek sieci. Podczas przecinania przewodów na mniejsze kawałki zepsuły się im nożyce, w związku z czym nie mogli ich przeciąć i załadować do samochodu. Oskarżeni wrócili do hotelu, w którym wtedy zamieszkiwali U (...) w K. bez ukradzionych przewodów.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. G. k. 85-86, , 188-189, , 497, 561v,

zeznania świadka J. W. k. 398v,

notatka urzędowa k. 52, 53,

protokół przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie k. 53-55,

protokół oględzin miejsca k. 56 - 57 , 78-79,

materiał poglądowy k. 58-61,

zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa k. 69,

materiał poglądowy k. 80,

protokół oględzin rzeczy k. 38,

protokół eksperymentu procesowego k. 93-96 )

W trakcie każdego zdarzenia oskarżeni przerzucali linkę samochodową nad linią telekomunikacyjną, którą w ten sposób ściągali na ziemię i ucinali. Następnie przecinali ją na mniejsze kawałki, zwijali i wywozili samochodem w inne miejsce, gdzie dokonywali ich wypalenia. Następnie przebierali się w czyste ciuchy, pozostawiając te brudne na miejscu i wracali do hotelu. Później sprzedawali przewodu poza K. w różnych punktach złomu. Otrzymanymi pieniędzmi dzieli się.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. G. k. 85-86, , 188-189, , 497, 561v )

W dniu 10 września 2012r, oskarżony P. G. wraz ze swoim wujkiem I. G. zakupił od K. P. samochód matki V. (...) koloru grantowego o nr. rej. (...). Umowa została zawarta przez oskarżonego P. G.. Po dokonaniu innych kradzieży koło R. we wrześniu 2012r. oskarżony porzucił zakupiony samochód uciekając przed policją.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. G. k. 85-86, , 188-189, , 497, 561v

zeznania świadka K. P. k. 39-40, 67-68, 496v,

zeznania świadka I. G. k. 184-185 )

We wrześniu 2012r. oskarżony I. C. poznał A. M., z którą zamieszkał w T.. Mieszkając w T. jeździł po Polsce handlując ciuchami i perfumami.

( dowód: zeznania A. M. k. 605v )

W sierpniu i październiku 2012r. I. C. popełnił przestępstwa z art. 254a kk za które został skazany przez Sąd Rejonowy w Kościanie VII Zamiejscowy Wydział Karny w Ś. wyrokiem z dnia 27 czerwca 2013r. w sprawie VII K 397/13.

( dowód: odpis wyroku k. 578- 579 )

Oskarżony P. G. jest synem I. i C. zd. M., ma 31 lata. Pochodzi z Rumunii. Nie posiada żadnego wykształcenia, ani wyuczonego zawodu. Jest kawalerem, posiadającym 1 dziecko. Jest osobą bezrobotną i nie posiada żadnego majątku. Był wcześniej wielokrotnie karany, w tym również za przestępstwa kwalifikowane z art. 254a kk.

( dowód: dane osobo-poznawcze oskarżonego- k. 85-85v,

certyfikat k. 89,

dane o karalności- k. 103, 166 -167, 409-411, 433-434, 595 -598,

odpis wyroku k. 575-576 ,

wykaz orzeczeń k. 577 )

Oskarżony I. C. jest synem I. i G. zd. R., ma 30 lat. Posiada wykształcenie podstawowe. Nie ma wyuczonego żadnego zawodu. Utrzymuje się z prac dorywczych uzyskując dochód w wysokości ok. 600,- złotych miesięcznie. Jest kawalerem, posiadającym dwoje dzieci w Rumunii. Oskarżony nie posiada żadnego majątku. Był wcześniej karany, w tym również za przestępstwa kwalifikowane z art. 254a kk..

( dowód: dane osobo-poznawcze oskarżonego- k. 286-286v, 323,

dane o karalności- k. 271-271, 389 – 390, 592 – 593,

odpis wyroku k. 578- 579 )

Oskarżony P. G. zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed Sądem przyznał się do zarzucanych mu czynów wskazując na swoją trudną sytuację materialną, która spowodowała, iż popełnił na terenie Polski wiele przestępstw. Przesłuchiwany po raz pierwszy w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do zarzucanych mu czynów i od razu wskazał, że kradzieży tych dokonał wspólnie I. C.. W tym zakresie swoje wyjaśnienia podtrzymał dwukrotnie przed Sądem. Wprawdzie składając w postępowaniu sądowym po raz pierwszy wyjaśnienia raz powiedział, że kradzieży dokonał z I. G., a następnie podał, że jest pewny, że kradzieży pod K. dokonał z I. C.. Niemniej jednak swoje wyjaśnienia w tym zakresie, iż zarzucanych mu czynów dokonał z I. C. podtrzymał na kolejnej rozprawie (k.567v) twierdząc, że w okresie od sierpnia do września 2012r. w G. kradł na pewno z I. C.. Podał, że na pierwszej rozprawie pomylił się, bo tych kradzieży było dużo i dokonywał ich razem z I. C. oraz z I. G., ale z tym drugim dokonywał ich w późniejszym okresie od 2013r. tj. od momentu kiedy kupili Golfa i wspólnie jeździ tym samochodem. W ocenie Sądu zmiana wyjaśnień oskarżonego na pierwszej rozprawie miała na celu oczyszczenie z zarzutów kolegi I. C., który zaprzeczał aby uczestniczył w tych kradzieżach. On sam przyznawał się od początku do zarzucanych mu czynów, więc jego wyjaśnienia w tym zakresie mogły nie mieć wpływu na karę wymierzoną wobec niego. Po przemyśleniu uznał, że „powie prawdę” i ponownie wyjaśnił, że kradzieży dokonał z I. C..

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego P. G. zasługują na walor prawdziwości w zakresie jego przyznania się do zarzucanych mu czynów oraz w zakresie, w którym twierdzi, iż zarzucanych mu czynów dokonał z I. C.. Są one spójne z zeznaniami świadka I. G., które Sąd uznał za prawdziwe. Twierdził on bowiem, tak jak P. G., że wspólnie dokonywali kradzieży koło R. jeżdżąc zakupionym w K. przy ul. (...) samochodem marki G. (...). Tym samochodem uciekali z miejsca jednej z kradzieży, porzucając go w pewnym momencie i uciekając przed policją w kukurydzę. Jak wynika z zeznań świadka K. P. faktycznie sprzedał swój samochód marki V. (...) dwóm mężczyzną pochodzenia rumuńskiego, a transakcja odbyła się przy ul. (...) w K.. Świadek ten był pewny, że jednym z kupujących był P. G., jednak nie był w stanie stanowczo wskazać drugiego kupującego. Wyjaśnienia oskarżonego P. G. również są spójne z innymi dowodami, które łącznie tworzą spójny stan faktyczny.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić z całą stanowczością należy, że wyjaśnienia I. C. jawią się jako zupełnie niewiarygodne i stanowią jedynie przyjętą przez niego linię obrony, zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Oskarżony I. C. zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed Sądem nie przyznał się do zarzucanych mu czynów wskazując, że kradł faktycznie z P. G. linie telekomunikacyjne ale tylko koło S. tj. w Ś. i K. i był już za to skazany. Twierdził, że P. G. mówi nieprawdę w swoich wyjaśnieniach, ponieważ kradł wtedy z I. G., a on w tym czasie mieszkał wraz ze swoją konkubiną w T. i na tych terenach tj. koło K. wtedy nie przebywał. Na pierwszej rozprawie (k. 497) podał, że w 2012r. na 100 procent nie był z P. G., ponieważ cały rok 2012 był u swojej konkubiny w T. A. M.. Twierdził, że P. G. się pomylił, ponieważ on kupił samochód ze swoim wujkiem I. G. i z nim wtedy kradł, a on był karany z P. G. za czyny popełnione w Ś. w roku 2103. Po dołączeniu do akt odpisu wyroku, który zapadł wobec I. C. w dniu 27 czerwca 2013r. za trzy czyny z art. 254a kk popełnione w sierpniu oraz w październiku 2012r., na rozprawie w dniu 22 marca 2019r. (k.605) oskarżony podał, że się pomylił, bo te czyny za które został skazany zostały popełnione jednak w 2012r. ale on popełnił tylko te trzy czyny za które został już skazany. Twierdził, że w tym czasie kiedy zostały popełnione czyny koło G. jeździł po Polsce i handlował ciuchami ale mieszkał cały czas w T. u swojej konkubiny. Oskarżony podał również przed Sądem, że w tamtym postępowaniu on od razu przyznał się do tych czynów które popełnił, ale tych koło K. nie popełnił. Po odczytaniu oskarżonemu jego wyjaśnień z postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w Kościanie VII Zamiejscowym Wydziałem Karnym w Ś. w sprawie VII K 397/13, w którym to postępowaniu przyznał się najpierw tylko do dwóch czynów, a dopiero później do wszystkich trzech czynów, wyjaśnił, że on nie zrozumiał tam policji, bo to było dla niego zbyt trudne i dlatego przyznał się tylko do dwóch czynów, a później jak był tłumacz to on to zrozumiał i przyznał się do wszystkich czynów. Wskazać w tym miejscu należy, iż w przedmiotowym postępowaniu udział tłumacza był zbędny, bowiem oskarżeni posługiwali się sprawnie językiem polskim. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego I. C. są nieprawdziwe i wewnętrznie sprzeczne. Ponadto sprzeczne są również z zeznaniami jego konkubiny A. M., która zeznała, że oskarżonego poznała jesienią 2012r. około września i dopiero od tego czasu oskarżony zamieszkał u niej. W tym czasie sprzedawał ciuchy i perfumy i w tym celu wyjeżdżał na kilka dni z domu biorąc jej samochód marki T. (...). Sąd uznał, że zeznania świadka A. M. są wiarygodne, a jednocześnie sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego. Wynika z nich bowiem jednoznacznie, że czynów pod K. oskarżony dopuścił się latem 2012r. tj. przed zamieszkaniem w T.. Watro zauważyć, że mimo zamieszkania z konkubiną w październiku 2012r. dokonał podobnego czynu pod Ś., za co został już skazany.

Oprócz tych zeznań Sąd uznaje również, że polegają na prawdzie zeznania J. W., K. P., M. M. (2), J. P. (M.), M. N. oraz I. G., które wraz z innymi dowodami z dokumentów razem tworzą spójny stan faktyczny w niniejszej sprawie.

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego – w tym przyznanie się oskarżonego P. G. do winy - pozwala na przyjęcie w sposób nie budzący wątpliwości, że oskarżeni P. G. i I. C. dopuścili się wspólnie i w porozumieniu wszystkich zarzucanych im czynów.

Czynu z art. 278 § 1 kk dopuszcza się ten, kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą. Znamiona przestępstwa kradzieży wyczerpuje bezprawny zabór cudzego mienia, przedstawiającego wartość materialną, w zamiarze przywłaszczenia. Ów zabór mienia następuje bezprawnie, bez żadnej do tego podstawy i bez zgody właściciela lub osoby, od której mienie zabrano. Przepis art. 254a kk ma charakter szczególny wobec przestępstw i wykroczeń polegających na zagarnięciu lub zniszczeniu mienia. Przedmiotem ochrony jest niezakłócone funkcjonowanie mających szczególne znaczenie z punktu widzenia bezpieczeństwa publicznego urządzeń i sieci użyteczności publicznej. Przedmiotem głównym ochrony jest niezakłócone działanie sieci lub linii przesyłowych wodociągów, kanalizacji, dostarczających ciepło, elektroenergetycznej, gazowej, telekomunikacyjnej, kolejowej, tramwajowej, trolejbusowej lub linii metra, zaopatrujących ludzi w media niezbędne do normalnego funkcjonowania. Przedmiotem ubocznym jest ochrona konkretnego mienia będącego składnikiem tych sieci lub linii przesyłowych. Wskazuje na to umieszczenie przepisu poza rozdziałem dotyczącym przestępstw przeciwko mieniu. W przypadku tego przestępstwa znamię „zabiera” należy interpretować tak jak w art. 278 § 1 k.k., jednak w odróżnieniu od przestępstwa kradzieży sprawca nie musi działać w celu przywłaszczenia, może po przemieszczeniu elementu, wyjęciu go z urządzenia, porzucić go. Niszczeniem elementu będzie zupełne pozbawienie go zdatności do funkcjonowania w sieci lub linii przez fizyczne unicestwienie. Za uszkodzenie elementu można uznać takie pozbawienie go cech użytkowych, które nie jest jeszcze zniszczeniem, ale uniemożliwia lub utrudnia funkcjonowanie elementu w linii lub sieci. Nie jest konieczne, by działania sprawcy doprowadziły do całkowitej niesprawności sieci lub linii. Wystarczy niesprawność częściowa, i to nawet niewielka. Sprawca przestępstwa z art. 254a kk podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Nie ulega wątpliwości, iż działania P. G. i I. C. wyczerpały wszystkie wyżej opisane znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk i art. 254a kk.

Dowody zebrane w niniejszej sprawie dają podstawę, by uznać, że oskarżeni dopuścili się trzech czynów wyczerpujących znamiona czynu z art. 278 § l k.k. i z art. 254a § l k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., oraz w dniu 6 września 2012r. usiłowali dokonać kolejnego czynu z art. 278 § l k.k. i z art. 254a § l k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Biorąc pod uwagę ustalony stan faktyczny, wskazać należy, że nie budzi wątpliwości Sądu, okoliczność, iż oskarżeni są winni popełnienia opisanych wyżej czynów, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dali posłuchu normie prawnej. Zarzucane oskarżonym czyny były przez nich zawinione, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę. Oskarżeni w chwili dokonania czynu rozumieli jego znaczenie i mogli pokierować swoim postępowaniem.

Stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonych należało określić jak znaczny, albowiem oskarżeni godził w dobro, jakim jest mienie innej osoby, w celu uzyskania dla siebie korzyści majątkowej.

Jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował nagminność przestępstw skierowanych przeciwko mieniu oraz rodzaj i rozmiar ujemnych następstw wywołanych zachowaniem oskarżonych oraz uprzednią wielokrotną karalność oskarżonych, w tym za przestępstwa z art. 254a kk. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił przyznanie się oskarżonego P. G. do winy.

Mając powyższe na uwadze, Sąd kierując się określonymi w art. 53 § 1 k.k. dyrektywami wymiaru kary wymierzył oskarżonym – uznając, że wszystkich zarzucanych im czynów dokonali w ciągu przestępstw – na podstawie art. 254a kk w zw. z art., 91 § 1 kk karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Biorąc pod uwagę uprzednią karalność oskarżonych oraz wartość szkody oraz spowodowanie poważnych zakłóceń w działaniu sieci telekomunikacyjnych, Sąd uznał, że nie zachodzą w przepadku oskarżonych – nawet przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk - podstawy do wymierzenia kary o niższym wymiarze, ani też warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej oskarżonym kary. Oskarżony P. G. był w przeszłości wielokrotnie karany min. za przestępstwa z art. 254a kk. Również oskarżony I. C. był uprzednio karany za czyny z art. 254a kk.. Uznać należy, że są oni sprawcami niepoprawnymi, którzy wykorzystują każdą nadarzającą się sposobność by ponownie popełnić przestępstwo. Sąd nie dopatrzył się w sylwetce oskarżonych takich okoliczności, które świadczyłyby o tym, że w przyszłości zmienią swoje postępowanie i będą przestrzegać porządku prawnego. Oskarżeni nie wyciągnęli żadnych wniosków co do dotychczasowego postępowania, które pozwalałyby założyć wobec nich pozytywną prognozę kryminologiczną. Zatem zdaniem Sądu, jedyną skuteczną karą za popełnione przestępstwa dla oskarżonych będzie kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, która pozwoli odizolować oskarżonych od społeczeństwa.

Z uwagi na fakt, iż oskarżeni swoimi czynami wyrządzili w mieniu (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.. poważną szkodę , a z drugiej strony są osobami młodymi i zdrowymi, które mogą po opuszczeni zakładu karnego znaleźć pracę, Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonych do solidarnego naprawienia wyrządzonej przestępstwami szkody w wysokości 50.092,83 złotych. Należy wskazać, iż wartość szkody została wskazana przez pokrzywdzonego i nie była ona w żadnym momencie kwestionowana przez strony podczas całego procesu. Jak wynika z poszczególny zawiadomień o popełnieniu przestępstwa, oprócz wartości samych przewodów (...) S.A. – (...) Sp. z o.o.. poniosła również straty z tytułu uszkodzenia słupów, braku możliwości świadczenia usług przez TP oraz roszczeń operatorów dzierżawiących od TP zasoby sieci. Niemniej jednak Sąd orzekł na rzecz pokrzywdzonego obowiązek naprawienia szkody, stanowiącej jedynie wartość ukradzionych linii telekomunikacyjnych. Wartość ta została określona przez pokrzywdzoną spółkę, która jest profesjonalnym podmiotem od lat świadczącym te same usługi i wobec tego należy uznać, że jej wiedza w zakresie wartości przewodów jest niepodważalna. Ponadto ponownie podkreślenia wymaga, że żadna ze stron nie zakwestionowała tych wartości, wobec czego Sąd uznał, że nikt nie miał wątpliwości co do dokonanej wyceny.

Na podstawie art. 44 § 2 kk Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowego w postaci : spodni koloru niebieskiego, koszuli koloru czarnego, paska do spodni z klamrą metalową, kartki papieru znalezionych podczas oględzin miejsca, a porzuconych przez oskarżonych po dokonaniu kradzieży.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Z uwagi na sytuację materialną oskarżonych i ich możliwości zarobkowe Sąd zwolnił oskarżonych od zwrotu na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania, mając przy tym na uwadze fakt orzeczenia kary pozbawienia wolności bez jej warunkowego zawieszenia. Jednocześnie w pkt. 4 i 5 wyroku Sąd zasądził na rzecz obrońców działających z urzędu należności za udzieloną pomoc prawną oskarżonym i tak na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. S. kwotę 672,00 wraz z należnym podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. G. z urzędu, a na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. M. (1) kwotę 588,00 wraz z należnym podatkiem VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu I. C. z urzędu.

SSR J. C.