Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ua 8/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2019r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Piotr Witkowski (spr.)

Sędziowie:

SSO Danuta Poniatowska

SSO Mirosław Kowalewski

Protokolant:

st.sekr.sąd. Marta Majewska-Wronowska

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2019r. w Suwałkach na rozprawie

sprawy z wniosku R. Ż. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

na skutek apelacji wnioskodawcy R. Ż. (1)

od wyroku Sądu Rejonowego w Suwałkach IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 22 lutego 2019r. sygn. akt IV U 240/18

1.  oddala apelację;

2.  przyznaje radcy prawnemu O. F. z kasy Sądu Okręgowego w Suwałkach 60 (sześćdziesiąt) złotych wynagrodzenia, powiększoną o kwotę podatku VAT, za pomoc prawną udzieloną R. Ż. (1) z urzędu przed Sądem II instancji.

Sygn. akt III Ua 8/19

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 12.10.2018r. odmówił R. Ż. (1) ponownego rozpatrzenia prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w dniu 7 lutego 2008r , na podstawie wniosku z dnia 22.02.2016r.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż zgodnie z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2017r. poz. 1383 ze zm.), w sprawie zakończonej prawomocną decyzją, organ rentowy na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczenia lub ich wysokość, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawnione nowe okoliczności istniejące przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość.

Postępowanie w sprawie prawa do jednorazowego odszkodowania w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 7.02.2008r. zostało zakończone decyzją z dnia 9.07.2018r. W decyzji tej Zakład wykonał wyrok Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 5.03.2018r. przyznający R. Ż. (1) jednorazowe odszkodowanie w wysokości 7.300,00 zł. za 10% długotrwały uszczerbek na zdrowiu spowodowany wypadkiem przy pracy z dnia 7.02.2008r. Wniosek zaś z dnia 22.02.2016r. o wznowienie postępowania w sprawie jednorazowego odszkodowania wraz z załączonymi dowodami został złożony w trakcie trwającego postępowania sądowego w tej sprawie. Całość dokumentacji była oceniona przez sąd, wynikiem tej oceny był wyrok z dnia 5.03.2018r. zamykający postępowanie. Po uprawomocnieniu się decyzji z dnia 9.07.2018r., przyznającej prawo do jednorazowego odszkodowania, nie przedłożono żadnych nowych dowodów lub nie ujawniono nowych okoliczności, istniejących przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczenia lub ich wysokość.

W odwołaniu od tej decyzji R. Ż. (1) domagał się jej zmiany. Wskazał, iż dotychczasowe postępowanie przed sądem pracy dotyczyło decyzji z dnia 4.06.2014r. oraz z dnia 17.11.2014r. , a w żadnym wypadku wniosku z dnia 22.02.2016r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy ponownie wskazał, iż po uprawomocnieniu się decyzji z dnia 9.07.2018r. przyznającej prawo do jednorazowego odszkodowania w wysokości 7.300,00 zł. za 10% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy z dnia 7.02.2008r. nie zostały złożone nowe dowody ani nie ujawniono nowych okoliczności mających wpływ na prawo do świadczenia lub jego wysokość.

Sąd Rejonowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 22.02.2019r. oddalił odwołanie i zasądził od Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Suwałkach) na rzecz radcy prawnego O. F. kwotę 90,00 plus 23% podatku VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu odwołującemu R. Ż. (1).

Sąd ten wskazał, że wypadek przy pracy z dnia 7.02.2008r. odwołujący się zatrudniony w (...)miał miejsce w trakcie służby, a następnie szeroko opisał jego następstwa zdrowotne dla odwołującego się i podjęte leczenie.

Z przedstawionego stanu rzeczy przez sąd wynika, że w czasie przeszukania zatrzymanego samochodu odwołujący się miał bezpośredni kontakt z rozsypaną po komorze silnika i paczkach substancją, co spowodowało podrażnienie oczu i dróg oddechowych. Następnego dnia powód nie stawił się w pracy, gdyż źle się czuł i udał się do lekarza okulisty. Z czasem stwierdzono, że substancję, która na niego tak podziałała była piperyna - składnik pieprzu i papryki.

Odwołujący się zajmował się wybieraniem paczek ze skrytki i wkładaniem ich do worka foliowego. Po przeniesieniu towaru do pomieszczenia (...), wspólnie z innym funkcjonariuszem wyjmował paczki z worka, układał na biurko, a następnie zajmował się poborem próbek z losowo wybranych paczek. Czynności te funkcjonariusze wykonywali w lateksowych rękawiczkach. W trakcie wykonywania czynności w pomieszczeniu biurowym starszy kontroler (...) J. W. zauważyła u odwołującego się zaczerwienione gałki oczne, z których wydobywała się ropa. Po przekazaniu sprawy funkcjonariuszom Policji J. W. również u siebie stwierdziła zaczerwienione oczy oraz opuchnięte powieki, które po pewnym czasie zaczęły ją boleć i łzawić. Po przemyciu oczu wodą łzawienie ustąpiło, jednak po ponownym wejściu do pomieszczenia, w którym znajdowały się pakunki, łzawienie wróciło. U J. W. takie dolegliwości utrzymywały się przez okres 2 dni.

U odwołującego się tymczasem po hospitalizacji 21-28.02.2008r. obserwowano reakcję przedłużoną na nieokreśloną substancję toksyczną. Zgłaszane dolegliwości utrzymywały się u niego od 2 tygodni, nieznacznie ustępowały, ale nawracały ponownie. Rozpoznano u odwołującego efekt toksyczny nieokreślonych substancji. Natomiast w dniu 9.07.2008r. został zarejestrowany w Poradni (...)z powodu zaburzeń adaptacyjno-depresyjnych. Rozpoznano u niego symptomy depresyjne, lęki w osobowości o rysach psychastenicznych, w szczególności reakcję depresyjną, zaburzenia adaptacyjno-depresyjne, rysy psychasteniczne, zmiany organiczne OU i zaburzenia funkcji poznawczych.

Poza tym też po hospitalizacji od 30.06.2008r. do 3.07.2008r. rozpoznano u odwołującego się zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze (w obserwacji) i nerwicę. W trakcie hospitalizacji był również konsultowany psychiatrycznie ale nie stwierdzono bezwzględnych wskazań do hospitalizacji psychiatrycznej, z uwagi na duże prawdopodobieństwo występowania zaburzeń sfery afektywnej. Zalecono leczenie w Poradni (...)z podejrzeniem zaburzeń somatyzacyjnych.

W dniu 09.07.2008r. odwołujący się uzyskał zaświadczenie od lekarza psychiatry E. W., prowadzącego praktykę w ramach Gabinetu Kontraktowego, o rozpoznaniu stanu po zatruciu piperyną, złożoną niedyspozycję ogólnoustrojową neuropsychofizyczną, przewlekającą się. Zalecił przedłużenie zwolnienia lekarskiego i sukcesywnie ustalenie uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy lub prawa do zasiłku chorobowego.

W dniu 30.12.2008r. R. Ż. (1) został skierowany przez lek. neurologa J. C. do Instytutu (...) w L. Kliniki (...) z podejrzeniem toksycznego uszkodzenia (...) piperyną.

Od 13.01.2009r. do 16.01.2009r. odwołujący się przebywał na Oddziale Pulmonologii (...)w celu wykonania badań diagnostycznych z powodu utrzymującej się od około roku duszności wysiłkowej i suchego kaszlu oraz dolegliwości bólowych w klatce piersiowej (głównie za mostkiem) z drętwieniem prawego barku i prawej kończyny górnej. Z ustaleń wynikało, iż w lutym 2008r. uległ ostremu zatruciu substancją, której nazwę ustalono w lipcu 2008r. - piperyną. Rozpoznano u powoda stan po zatruciu piperyną (luty 2008r.) drogą wziewną oraz przewlekłe zapalenie oskrzeli, blok przedsionkowo - komorowy I stopnia, zespół piramidowy - do diagnozy, wyprysk podudzia lewego, uczulenie na balsam peruwiański i kalafonię oraz przewlekły nieżyt nosa. Zalecono kontrolę w poradniach - neurologicznej, kardiologicznej, dermatologicznej i pulmonologicznej.

W okresie od 26.02.2009r. do 01.03.2009r. odwołujący się był hospitalizowany na Oddziale Chorób Wewnętrznych i Gastroenterologii (...). Rozpoznano u niego ból zlokalizowany w nadbrzuszu, bóle brzucha do obserwacji, zapalnie przełyku, stan po zatruciu „piperacyną", przewlekłe zapalnie oskrzeli i nadciśnienie tętnicze do obserwacji. W stanie dobrym został wypisany do domu z zaleceniem zgłoszenia się na kontrolę w Poradni Gastrologicznej z wynikiem H-P.

W okresie od 06.02.2013r. do 22.03.2013r. był hospitalizowany na Oddziale Psychiatrycznym (...). Rozpoznano u niego ograniczone zaburzenia depresyjne - epizod depresji ciężki/umiarkowany. Został wypisany w stanie poprawy i zakwalifikowany do leczenia na Oddziale Nerwic - celem przepracowania czynnika reaktywnego związanego z sytuacją utraty zdrowia w czasie pracy. Przyjęcie na Oddział Nerwic zostało ustalone na dzień 19.09.2013r.t powód się jednak nie zgłosił.

Próbka substancji, która spowodowała podrażnienia u R. Ż. (1) i innej funkcjonariuszki (...), została pobrana i przekazana do Laboratorium (...) w B., gdzie dokonano ustalenia składu tej substancji. Ze sprawozdania z badań próbki Wydziału Laboratorium (...) (...)w dniu 28.02.2008r. wynikało, iż badana próbka była substancją o ostrym zapachu, charakterystycznym dla pieprzu. Obecna w próbce piperyna jest głównym składnikiem pieprzu czarnego. Niewielka ilość związków terpenowych może pochodzić też od innych przypraw, w rodzaju kurkumy. Obecne w próbce kwasy tłuszczowe są typowe dla substancji roślinnych.

Badania w zakresie rodzaju substancji, z którą R. Ż. (1) miał kontakt, prowadziło również (...) Biuro (...) (...)i w dniu 27.02.2008r. zwróciło się do Wojewódzkiego Inspektoratu Farmaceutycznego w B. z prośbą o pomoc w zakresie pobrania stosownych próbek o silnym zapachu cieczy oleistej i wskazanie podmiotu, który dokona stosownych badań toksykologicznych. Z opinii z dnia 09.04.2008r. z przeprowadzonej przez Centralne Laboratorium (...)wynikało, iż w trakcie badania chemicznego przeprowadzonych w od 27.03.2008r. do 04.05.2008r. w próbce nadesłanej przez (...)wykryto piperynę, która jest alkaloidem występującym w pieprzu czarnym, pochodną piperydyny, która nie znajduje się w wykazie środków odurzających i substancji psychotropowych.

W dniu 12.01.2009r. R. Ż. (1) wystąpił z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Z zaświadczenia o stanie zdrowia z dnia 16.12.2008r., wydanym przez lek. L. C. - (internista, pulmonolog i alergolog) wynikało, iż podstawową chorobą był stan po chemicznym oparzeniu dróg oddechowych piperyną oraz nadreakcyjność oskrzeli. Decyzją z dnia 10.06.2009r. organ rentowy przyznał mu prawo do tego świadczenia od 01.01.2009r. do 30.04.2011r. W związku z przyznaniem R. Ż. renty nie świadczył on pracy, a jego nieobecność była traktowana przez (...)jako nieobecność usprawiedliwiona niepłatna.

W dniu 18.11.2010r. Instytut Medycyny Pracy im. Prof. J. N. w Ł. wydał epikryzę orzeczniczo - lekarską w kwestii oceny procentowego uszczerbku na zdrowiu R. Ż., spowodowanego skutkami zdarzenia z dnia 07.02.2008r. i ustalenia, czy następstwa zdarzenia z dnia 07.02.2008r. powodują niezdolność do pracy i jeśli tak, to w jakim stopniu. Epikryza została opracowana na podstawie akt ZUS, dokumentacji medycznej dostarczonej przez R. Ż. (1) oraz badań przeprowadzonych w Instytucie w dniu 27.10.2010r. Zdaniem opiniujących okoliczności zdarzenia z dnia 07.02.2008r., czas trwania i rodzaj ekspozycji, skutki działania piperydyny na organizm człowiek oraz wynik przeprowadzonych badań nie spowodowały u powoda uszczerbku na zdrowiu, ani niezdolności do pracy. Wskazali, iż w związku z wypadkiem z dnia 07.02.2008r. powód był konsultowany we wrześniu 2009r. w Klinice (...) w Ł. w związku z podejrzeniem choroby zawodowej - przewlekłego zatrucia substancjami chemicznymi. Nie znaleziono jednak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej pod postacią zatrucia ostrego albo przewlekłego lub ich następstwa wywołanych przez substancje chemiczne.

W dniu 16.08.2010r. R. Ż. wystąpił z wnioskiem o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy. W zaświadczeniu o stanie zdrowia z dnia 10.08.2010r. lek. L. C. (internista, pulmonolog, alergolog), rozpoznał stan po toksycznym zatruciu piperydyną z chemicznym oparzeniem układu oddechowego i pokarmowego i uszkodzeniem układu nerwowego, a także uszkodzenie chemiczne przełyku, żołądka i jelit, uszkodzenie oskrzeli, uszkodzenie narządu wzroku i zespół piramidowy prawostronny. Natomiast w zaświadczeniu o stanie zdrowia z dnia 12.08.2010r. wydanym przez (...)wynikało, iż rozpoznano u R. Ż. (1) stan po toksycznym zatruciu „piperacyną" z chemicznym oparzeniem układu oddechowego, uszkodzeniem układu nerwowego i pokarmowego. Decyzją z dnia 21.03.2011r. organ rentowy odmówił mu prawa do tego świadczenia z uwagi na niestwierdzenie uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 07.02.2008r. Odwołujący wystąpił do Sądu Rejonowego w Suwałkach z odwołaniem od tej decyzji (sygn. akt IV U 45/11). W sprawie uzyskano kilka opinii biegłych lekarzy sądowych. Pierwszy zespół biegłych, w skład którego wchodzili specjaliści z zakresu pulmonologii, kardiologii, neurologii, okulistyki, gastrologii i chorób wewnętrznych rozpoznali przebyte inhalacyjne nadciśnienie tętnicze I okresu, zaburzenia adaptacyjno — depresyjne i chorobę refluksową przełyku w obserwacji. Nie stwierdzili żadnych następstw anatomicznych oraz czynnościowych wypadku z dnia 07.02.2008r. i nie stwierdzili żadnego uszczerbku na zdrowiu powoda. W celu pełnej oceny stanu zdrowia psychicznego i ewentualnego związku zaburzeń psychicznych z wypadkiem przy pracy z dnia 07.02.2008r., sugerowali poddanie powoda badaniom przez biegłego z zakresu psychiatrii. Drugą opinię sporządził zespół biegłych lekarzy sądowych z zakresu pulmonologii, kardiologii, neurologii, gastrologii, okulistyki i laryngologii, którzy rozpoznali przebyte jednorazowe, (krótkotrwałe, inhalacyjne narażenie na piperynę), nadciśnienie tętnicze, stan hemodynamiczny II wg NYHA, zespół jelita drażliwego i zaburzenia czucia pod postacią przeczulicy połowicznej prawostronnej. Również nie stwierdzili jakiegokolwiek uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy z dnia 07.02.2008r. Wyrokiem z dnia 24.01.2012r. Sąd Rejonowy w Suwałkach oddalił odwołanie powoda. W wyniku apelacji powoda Sąd Okręgowy w Suwałkach dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu psychiatrii (R. E.) i psychologii (A. C.). Biegli w trakcie badania R. Ż. (1) w dniu 05.04.2012r. nie stwierdzili, aby jego stan psychiczny kwalifikował do stwierdzenia trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy. Biegli wskazali, iż przed wypadkiem nie był leczony psychiatrycznie (bezsporne). Po wypadku był leczony w Poradni Zdrowia Psychicznego natomiast nie był leczony w szpitalu psychiatrycznym. W trakcie leczenia ambulatoryjnego pojawiła się hipoteza o wystąpieniu organicznych uszkodzeń UN, jednak wyniki kilkakrotnie przeprowadzanych badań psychologicznych nie były spójne i jednobrzmiące. Bezpośrednie badanie stanu klinicznego nie dostarczało podstaw, by sądzić o istotnie nasilonych cechach organicznego uszkodzenia mózgu. Wyrokiem z dnia 13.09.2012r. (III Ua 4/12) Sąd Okręgowy w Suwałkach oddalił apelację R. Ż.. Natomiast postanowieniem z dnia 14.03.2013r. Sąd Najwyższy odmówił mu przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Dalej Sąd Rejonowy w Suwałkach wskazał, że aktualnie wziewny kontakt z piperyną spowodował u R. Ż. (1) pogorszenie stanu zdrowia z przyczyn laryngologicznych, przez co długotrwały uszczerbek na zdrowiu będący następstwem wypadku przy pracy z dnia 7.02.2008r. wynosi 10% (tj. nastąpiło jego zwiększenie o 10 punktów procentowych).

Wyrokiem z dnia 5.03.2018r. sygn. akt IV U 228/14 Sąd Rejonowy w Suwałkach zmienił dwie decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.: z dnia 4.06.2014r. znak (...)i z dnia 17.11.2014r. znak (...)odmawiające R. Ż. (1) prawa do jednorazowego odszkodowania z tytuły wypadku przy pracy – pogorszenie stanu zdrowia i przyznał R. Z. kwotę 7.300,00 zł. za 10% długotrwały uszczerbek na zdrowiu spowodowany wypadkiem przy pracy w dniu 7.02.2008r. Apelację R. Ż. od tego wyroku oddalił Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 19.06.2018r. sygn. akt III Ua 6/18.

Wykonując powyższy wyrok Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 9.07.2018r. znak (...)przyznał R. Ż. (1) jednorazowe odszkodowanie z tytułu 10% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem wypadku przy pracy z dnia 7.02.2008r. tj. w kwocie 7.300,00 zł.

W toku postępowania w sprawie IV U 228/14 pełnomocnik R. Ż.M. Ż. pismem z dnia 22.02.2016r. wystąpiła do ZUS o wznowienie postępowania zakończonego decyzją z dnia 21.03.2011r. znak (...)i zmianę tej decyzji poprzez przyznanie R. Ż. jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy wskazując, iż w świetle uzyskanych dowodów – ujawnionych w postępowaniach sądowych: SA w B. III APa 1/15 i SR w Suwałkach IV U 228/14 – istnieje związek przyczynowy pomiędzy wypadkiem a skutkami zdrowotnymi i ogromnym uszczerbkiem na zdrowiu.

Mając jednak to wszystko na uwadze Sąd Rejonowy w Suwałkach uznał, iż decyzja organu rentowego z dnia 12.10.2018r. była prawidłowa.

Powołał się w tym względzie, tak jak i organ rentowy, na art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2018r. poz. 1270 ze zm.) dalej zwaną emerytalną, w zw. z art. 58 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2018r. poz. 1376 ze zm.) dalej zwaną „wypadkową”, wskazując, że prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Takich tymczasem nowych dowodów istniejących przed wydaniem decyzji odwołujący się nie przedłożył. Nie przedstawił też nowo ujawnionych okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji, które miałyby wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Sąd Rejonowy uznał więc, że w sprawie nie budziło zatem wątpliwości, że organ rentowy nie miał podstaw faktycznych i prawnych do uwzględnienia żądania o wznowienie postępowania zakończonego decyzją z dnia 21.03.2011r. Decyzja bowiem z dnia 21.03.2011r. uprawomocniła się wskutek prawomocnego oddalenia odwołania R. Ż. (1) w dwuinstancyjnym postępowaniu sądowym. W późniejszym okresie – również na wniosek R. Ż. (1) – było prowadzone kolejne postępowanie w sprawie o przyznanie jednorazowego odszkodowania z tytułu pogorszenia stanu zdrowia. Ostatecznie zostało ustalone, iż uszczerbek na zdrowiu R. Ż. w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 7.02.2008r. wynosi 10% i przyznano z tego tytułu jednorazowe odszkodowanie. Postępowanie to ostatecznie zakończyła decyzja ZUS z dnia 9.07.2018r. W postępowaniu tym prowadzonym również na etapie sądowym w sprawie IV U 228/14 SR w Suwałkach uzyskał szereg opinii, analizowano obszerne akta postępowań a w tym min. analizowano wyrok SA w Białymstoku sygn. akt III APa 1/15 z uzasadnieniem oraz opinię biegłego z zakresu toksykologii Z. W.. Dokumenty te nie mogą zatem stanowić „nowego” przełomu w sprawie, skoro były już ocenione w sprawie IV U 228/14 SR w Suwałkach, a prawidłowość wyroku z dnia 5.03.2018r. w sprawie IV U 228/14 SR w Suwałkach ustalającego prawo R. Ż. do jednorazowego odszkodowania za 10% uszczerbku na zdrowiu w związku z krytycznym wypadkiem przy pracy została potwierdzona wyrokiem SO w Suwałkach oddalającym apelację R. Ż..

Odwołujący się mylnie więc uważał, że jego wniosek z dnia 22.02.2016r. może inicjować odrębne postępowanie, w przedmiocie podważenia decyzji ZUS z dnia 21.03.2011r. Powołanym wszakże prawomocnym wyrokiem z dnia 5.03.2018r. ustalono mu prawo do jednorazowego odszkodowania. Działania R. Z. zmierzają zatem wyłącznie do kolejnego, nieuzasadnionego podważenia prawomocnych ustaleń w zakresie odniesionego przez niego wskutek wypadku przy pracy uszczerbku na zdrowiu. Stąd pominięciu podlegał zgłoszony do przeprowadzenia nowy dowód z opinii biegłych z zakresu toksykologii, laryngologii, pulmonologii, gastrologii, okulistyki, neurologii, psychiatrii i psychologii na okoliczność ustalenia uszczerbku na zdrowiu w związku z przedmiotowym wypadkiem przy pracy. Podkreślił przy tym Sąd Rejonowy, że na daty rozstrzygnięć decyzji ZUS z dnia 21.03.2011r., wyroku SR w Suwałkach z dnia 5.03.2018r. sygn. akt IV U 228/14 i decyzji ZUS z dnia 9.07.2018r. odwołujący się nie przedłożył ani nowych dowodów, ani nie zostały ujawnione okoliczności, które istniały przed ich wydaniem, a które mogłyby mieć wpływ na prawo do jednorazowego odszkodowania lub jego wysokość. Całość materiału dowodowego została zatem kompleksowo oceniona już w zakończonych postępowaniach, a skarżący nie wykazał w toku postępowania istnienia przesłanek wymaganych treścią art. 114 ustawy emerytalnej.

W apelacji od tego wyroku (złożonej przez swego pełnomocnika żonę M. Ż. tak jak i w zakresie dokonania wszystkich czynności przed organem rentowym i sądem) R. Ż. (1) zarzucił jej naruszenie przepisów prawa:

- art. 233 § 1 kpc poprzez brak wszechstronnego rozważenia dowodów i jego błędną ocenę. Wniosek o wznowienie postępowania wraz z załącznikami został złożony do ZUS 22.02.2016r. i dotyczył decyzji z 2014r., a w żadnym wypadku decyzji z 2018r., która wówczas nie istniała.

- art. 477 14 § 4 kpc poprzez bezwzględny, kodeksowy zakaz wyrokowania w przypadku nowych dowodów i nowego wniosku (karta leczenia szpitalnego z 2016r.), co czyni nieważność decyzji z 2018r., jak i wątpliwą prawidłowość wyroku IV U 228/14, Sąd w 2016r. poinformowano o tym fakcie, ale zostało to zignorowane.

- art. 6 § 1 Konwencji o ochronie praw człowieka – naruszenie zasady rzetelnego procesu i zasady równości stron – co do opinii biegłego z zakresu toksykologii dano możliwość wypowiedzenia się tylko biegłemu z zakresu laryngologii, resztę biegłych pominięto a jego wnioski i dowody oddalono. Biegły z zakresu laryngologii, który ustalił uszczerbek na 10% był powoływany czterokrotnie, natomiast inne wątpliwe opinie nie zostały wyjaśnione.

Powołując się na konstytucyjną zasadę zaufania obywatela do państwa, wniósł o zachowanie powagi wymiaru sprawiedliwości, twierdząc, że z jednej strony Sad Okręgowy w Suwałkach jak i Apelacyjny w Białymstoku, w postępowaniu przeciwko pracodawcy, po analizie obszernego materiału dowodowego m.in. dokumentacji medycznej, przesłuchania świadków, przesłuchania lekarzy, dokumentacji medycznej od dziecka, dokumentów z zakresu wykonywanych obowiązków, dokumentacji z akt osobowych, prawomocnie ustalił, że przed wypadkiem był w pełni zdrowym człowiekiem zaś wielokrotnie hospitalizacje i leczenie ambulatoryjne było skutkiem wypadku przy pracy, a przyczyną zatrucia była nieznana substancja.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku, sygn. akt III APa 1/15, uzyskuje dopłatę do kilkuletniej renty w związku z wypadkiem przy pracy, na schorzenia, które występują w tabeli o prawie do ustalenia uszczerbku na zdrowiu. Natomiast w postępowaniu przeciwko ZUS, gdzie Sąd zauważa, że był to krytyczny wypadek, uzyskuje się odszkodowanie na zaburzenia węchu, w sytuacji gdy głównymi powikłaniami po wypadku są schorzenia związane z oparzeniem chemicznym układu oddechowego, pokarmowego i uszkodzeniem układu nerwowego.

Biegły z zakresu toksykologii, Z.T. W. jako jedyny specjalista posiadający w sprawie widomości specjalne, po analizie materiału dowodowego, podważa wprost wszystkie od lat wystawione opinie, gdyż są oparte na niewłaściwym rozpoznaniu substancji. Toteż zostaje pominięte,

Wobec powyższych argumentów zasadne jest aby postępowanie zostało przeprowadzone na nowo w oparciu o rzetelny materiał dowodowy.

Sąd Okręgowy w Suwałkach zważył, co następuje:

Apelacja jest nieuzasadniona.

Sąd Rejonowy w Suwałkach nie dopuścił się naruszenia wskazanych w apelacji przepisów prawa. Dokonał prawidłowych ustaleń w sprawie i wyciągnął z nich właściwe wnioski. Sąd Okręgowy jako Sąd drugiej instancji w pełni je podziela i aprobuje. Nie ma przy tym powodu aby szczegółowo całe ustalenia i wnioski cytować. Należy tylko pewne kwestie podkreślić i bardziej je wyartykułować.

Mając to na względzie trzeba wskazać, że wniosek odwołującego się (za którego cały czas działa zresztą żona M. Ż.) z dnia 8.08.2018r., na skutek którego organ rentowy wydał zaskarżoną decyzją wskazywał – jak wynika z dokumentacji tego dotyczącej – jeszcze wniosku z dnia 22.02.2016r. Wniosek ten z 22.02.2016r. jednoznacznie zaś dotyczył wznowienia postępowania zakończonego jeszcze decyzją z dnia 21.03.2011r., od której Sąd Rejonowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 24.01.2012r. IV U 45/11 oddalił odwołanie, a Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 13.09.2012r. III Ua 4/12 prawomocnie oddalił apelację od wyroku Sądu Rejonowego w Suwałkach. Sąd Najwyższy odmówił zaś przyjęcia skargi kasacyjnej w tej sprawie. Nowe więc dowody i nowe okoliczności muszą zatem dotyczyć tej decyzji z dnia 21.03.2011r. i sprawy sądowej wszczętej w wyniku odwołania. Wszakże zgodnie z art. 114 ust. 1 ustawy „emerytalnej”, który stosuje się na mocy art. 58 ustawy „wypadkowej”, w sprawie zakończonej prawomocną decyzją, organ rentowy na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczenia lub ich wysokość, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawnione nowe okoliczności istniejące przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość.

Dowody natomiast, na które powołał się odwołujący to karta leczenia szpitalnego z dnia 27.01.2016r. i 22.03.2013r., opinia sądowo psychologiczna z dnia 19.04.2012r. oraz prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Suwałkach, sygn. 1/11, Sądu Apelacyjnego w Białymstoku sygn. akt III APa 1/15.. Nie są to więc dowody i okoliczności, które powstały przed 21.03.2011r. Poza tym trzeba jednoznacznie wskazać, że jednorazowe odszkodowanie można tylko przyznać gdy lekarze orzecznicy ZUS bądź biegli lekarze sądowi uznają, że ubezpieczony w wyniku wypadku przy pracy doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Na mocy art. 14 ust. 3 ustawy „emerytalnej” w zw. z art. 16 ust. 2 ustawy „wypadkowej” orzeczenia lekarzy orzeczników ZUS wiążą organ rentowy. Opinie zaś biegłych lekarzy sądowych wiążą Sąd orzekający. Sąd Najwyższy wielokrotnie wypowiedział się, choćby w wyroku z dnia 14.03.2007r. III UK 130/06, że ustaleń w sprawie o świadczenie rentowe w zakresie medycznym nie można oprzeć wbrew opinii biegłych lekarzy sądowych. Jak czytamy w tym wyroku dopiero ustalenia biegłych lekarzy sądowych dostarczają sądowi wiedzy specjalistycznej koniecznej do dokonania oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenia rentowe, w tym rodzaju występujących schorzeń, stopnia ich zaawansowania i nasilenia związanych z nimi dolegliwości. Również w uzasadnieniu wyroku z dnia 12.01.2010r., sygn. I UK 204/09 Sąd Najwyższy wskazał, iż w sprawie, której przedmiotem jest prawo do renty z ubezpieczenia społecznego, warunkująca powstanie tego prawa ocena niezdolności do pracy w zakresie wymagającym wiadomości specjalnych musi znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłych posiadających odpowiednią wiedzę medyczną adekwatną do rodzaju schorzeń ubezpieczonego. Takie stanowisko Sądu Najwyższego dotyczy oczywiście i świadczeń z ubezpieczenia z tytułu wypadków przy pracy, gdyż przyznanie świadczeń z ubezpieczenia z tytułu wypadków przy pracy wymaga naturalnie ustaleń w zakresie medycznym. Skoro więc i lekarze orzecznicy ZUS przed wydaniem decyzji z dnia 21.03.2011r. i biegli lekarze sądowi w sprawie IV U 45/11 nie uznali, że R. Ż. (1) doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu to jednorazowe odszkodowanie mu nie przysługiwało. Trzeba podkreślić, że to lekarze orzecznicy bądź lekarze biegli sądowi decydują w momencie swojej decyzji czy z uwagi na zdrowotne skutki wypadku przy pracy ktoś doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Tymczasem wszyscy lekarze nie uznali w swoich orzeczeniach bądź opiniach, że R. Ż. (1) doznał z uwagi na zdrowotne skutki wypadku stałego bądź długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Nawet jeżeli później jakiś uszczerbek pojawi się to nie oznacza, że wcześniejsze ustalenia lekarzy były nieprawidłowe. Ci bowiem lekarze właśne na czas wydania orzeczenia bądź opinii ustalają czy ktoś doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Trudno zaś tym wszystkim lekarzom zarzucić nierzetelność w sporządzaniu opinii lub wcześniej orzeczeń lekarskich. Tym bardziej tak należy uczynić, że w następnej sprawie Sądu Rejonowego w Suwałkach IV U 228/14 wynikłej na skutek odwołań R. Ż. (1), od decyzji z dnia 4.06.2014r. i z dnia 17.11.2014r. odmawiających przyznania jednorazowego odszkodowania, biegli lekarze sądowi podtrzymali stanowisko lekarzy orzeczników ZUS o braku stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, za wyjątkiem schorzeń laryngologicznych. Ostatecznie bowiem biegła z zakresu laryngologii E. L. uznała, że R. Ż. (1) doznał z przyczyn laryngologicznych długotrwałego (a nie stałego) uszczerbku na zdrowiu w wysokości 10%. Tak ta biegła zaopiniowała z uwagi na długotrwałe utrzymywanie się dolegliwości laryngologicznych zaistniałych wskutek wypadku przy pracy. Nie oznacza to jednak, że taki uszczerbek stały lub długotrwały istniał w dacie wydania decyzji, której dotyczył wniosek o wznowienie postępowania czyli dacie 21.03.2011r. Biegła E. L. wyraźnie podkreśliła w swojej opinii, że ustaliła długotrwały uszczerbek na zdrowiu z uwagi na utrzymujące się dłuższy czas dolegliwość laryngologiczne – kilka jeszcze lat po wypadku.

W obliczu więc takiego sanu rzeczy nie ma mowy o wznowieniu postępowania w sprawie odmowy przyznania jednorazowego odszkodowania jeszcze decyzją z dnia 21.03.2011r. Apelacja więc nie może być uwzględniona. Wskazać przy tym należy, że ustalenia Sądu Okręgowego w Suwałkach w sprawie P 1/11 zaaprobowane następnie przez Sąd Apelacyjny nie mogą być nowymi okolicznościami w sprawie. Wszystkie bowiem w tej sprawie zaistniałe okoliczności nie decydowały o ustaleniu uszczerbku na zdrowiu. Taki uszczerbek na zdrowiu mógł bowiem być, jak to wyżej wykazano, ustalony tylko przez lekarzy w tym względzie wydającym opinię. Biegli lekarze zaś w sprawie P 1/11 nie decydowali o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu.

Zarzut natomiast naruszenia art. 477 14§4 kpc nie odnosi się do decyzji z dnia 21.03.2011r. i sprawy sądowej wynikłej z odwołania od tej decyzji. Odnosi się do decyzji z dnia 4.06.2014r. i 17.11.2014r., a one nie były przedmiotem rozpoznania wniosku z dnia 8.08.2018r. w nawiązaniu do wniosku z dnia 22.02.2016r. Nie może być więc badany w niniejszej sprawie. Mógł być zgłoszony w sprawie IV U 228/14 Sądu Rejonowego w Suwałkach, a następnie Sądu Okręgowego w Suwałkach III Ua 6/18.

Z oczywistych względów nie został również przez Sąd I instancji naruszony przepis art. 6 § 1 Konwencji o ochronie praw człowieka skoro sąd ten prawidłowo orzekł w sprawie.

Końcowo należy wskazać, że opinia z zakresu toksykologii Z.T. W. też nie może zmienić wyżej dokonanej oceny stanu rzeczy, gdyż wskazuje tylko, że zatrucie wskutek wypadku przy pracy nie zastąpiło z powodu piperyny, a zapewne innym środkiem. Przy ustaleniu uszczerbku na zdrowiu decydują bowiem skutki zdrowotne zatrucia, a nie czym ktoś zatruł się.

Mając zatem to wszystko na uwadze Sąd Okręgowy na moc art. 385 kpc oddalił apelację.

O kosztach zastępstwa procesowego orzekł na podstawie § 15 ust. 2 i § 4 ust. 3 w zw. z § 16 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2019r., poz. 68).

PW/ich,bd