Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2019 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa K. B.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powoda K. B. kwotę 30.000,00 zł (trzydzieści tysięcy złotych 00/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28.04.2017r. do dnia zapłaty.

2.  Zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powoda K. B. kwotę 1.976,70 zł (jeden tysiąc dziewięćset siedemdziesiąt sześć złotych 70/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

3.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

4.  Nakazuje zwrócić niewykorzystaną zaliczkę powodowi K. B. w kwocie 1.193,94 zł i pozwanemu Towarzystwu (...) S.A. w W. w kwocie 976,86 zł.

SSR Alina Kowalewska

Sygn. akt I C 1034/17

UZASADNIENIE

Powód K. B. w ostatecznie sprecyzowanym powództwie wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. kwoty 55.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Powód wywodził roszczenie z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego zawartej przez sprawcę wypadku komunikacyjnego z dnia 9.06.2003 r., w którym to wypadku powód został poszkodowany, doznając licznych obrażeń. Argumentował, że wskutek wskazanego wypadku udziałem powoda stały się konieczność długotrwałego leczenia (w tym operacyjnego), szereg dolegliwości bólowych, konieczność pomocy osób trzecich, liczne blizny, trudności z codziennym funkcjonowaniem, lęk przed podróżami środkami transportu kołowego, nerwowość, problemu ze snem oraz koncentracją. Podał, iż dotychczas wypłacona kwota tytułem zadośćuczynienia nie pokrywa doznanej szkody w całości.

Pozwany Towarzystwo (...) S.A. w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu. Argumentował, iż dochodzona pozwem kwota jest zbyt wygórowana, dotychczas zaś wypłacone powodowi zadośćuczynienie jest adekwatne do odniesionych przez powoda obrażeń ciała i doznanej krzywdy oraz wyczerpuje roszczenia z tego tytułu. Zdaniem pozwanego przedstawiony przez powoda stan zdrowia i nieznaczny czas trwania cierpień nie uzasadnia żądania zasądzenia dochodzonej kwoty tytułem zadośćuczynienia.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 9.06.2003 r. powód K. B. jako pasażer pojazdu kierowanego przez W. C. był uczestnikiem kolizji drogowej. Kierujący samochodem osobowym marki P., nr rej. (...) W. C. naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, w ten sposób, że nie zachowując należytej ostrożności w trakcie jazdy i nie dostosowując prędkości jazdy do istniejących warunków drogowych zjechał na prawą stronę drogi i uderzył w przydrożne drzewo. Za przedmiotowe zdarzenie W. C. tut. Sąd w sprawie sygn. akt V K 516/03 wymierzył karę 11 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując go do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne. (dowód: okoliczności bezsporne)

W okresie od 9.06.2003 r. do 20.06.2003 r. powód przebywał w Miejskim Szpitalu (...) w O. Oddział (...) Szczękowej z rozpoznaniem złamania wieloodłamowego trzonu żuchwy strony lewej oraz wyrostka kłykciowego strony prawej, złamania szczęki typu L. F. I/II oraz złamania żeber II-VII strony prawej i IX strony lewej. W dniu przyjęcia do szpitala usunięto powodowi złamane zęby od 42 do 36, zaopatrzono chirurgicznie ranę w jamie ustnej oraz założono unieruchomienie międzyszczękowe. W okresie pobytu w szpitalu wykonano powodowi zabieg operacyjny – repozycji i osteosyntezy płytkowej złamania trzonu żuchwy strony lewej, osteosyntezy drutem K. złamania wyr. Kłykciowego strony prawej oraz stabilizację szczęki wiązaniem A. II. Powód z wygojonymi ranami został wypisany do domu z zaleceniami zdjęcia szwów 7 dni od operacji, kontroli w Oddziale (...) Szczękowej za 1 miesiąc, kontroli w poradni chirurgicznej w miejscu zamieszkania za 7 dni, zdjęciem unieruchomienia międzyszczękowego za 6 tygodni oraz usunięcia płyty „osteo” za 6 miesięcy.

(dowód: karta informacyjna – k. 14, historia choroby – k. 88-88v, 90-109v)

W okresie od 29.08.2003 r. do 2.09.2003 r. przebywał w Oddziale Otolaryngologicznym SPZOZ w G. z rozpoznaniem ropienia łuku brwiowego lewego. Do oddziału został przyjęty z uwagi na utrzymujący się bolesny naciek ok. łuku brwiowego lewego, nie ustępującego mimo leczenia ambulatoryjnego. W oddziale zastosowano leczenie farmakologiczne uzyskując poprawę. Powód został wypisany do domu w stanie ogólnym dobrym.

(dowód: karta informacyjna – k. 15-15v)

W dniu 4.09.2003 r. wykonano powodowi badanie RTG, w którym stwierdzono infrakcję IX żebra lewego w linii pachowej. (dowód: wynik badania radiologicznego – k. 16)

W okresie od 12.02.2004 r. do 18.02.2004 r. powód przebywał w Oddziale (...) Szczękowej Miejskiego Szpitala (...) w O. z rozpoznaniem stanu po zespoleniu wieloodłamowego złamania żuchwy. Przyjęty został do oddziału celem usunięcia płyty „osteo” i drutu K. po zespoleniu wieloodłamowego złamania żuchwy. Zabieg operacyjny przeprowadzono dnia 16.02.2004 r. Powód został wypisany do domu z zaleceniem kontroli w poradni lekarza rodzinnego i usunięcia szwów po 7 dniach od zabiegu.

(dowód: karta informacyjna – k. 17, historia choroby – k. 110-117v, 119-125)

W dniu 3.03.2004 r. przeprowadzono z udziałem powoda oględziny sądowo-lekarskie celem ustalenia inwalidztwa. W wyniku badania odnotowano m.in. blizny pooperacyjne w prawej okolicy podżuchwowej i w lewej na trzonie, starą bliznę na wardze górnej, zniekształcającą czerwień wargową, niewielkie zbaczanie żuchwy w stronę prawą, prawidłowe rozwarcie szczęk, kość żuchwy zrośniętą prawidłowo. W efekcie w/w badania orzeczono u powoda 13 % trwałego uszczerbku na zdrowiu.

(dowód: protokół oględzin sądowo-lekarskich w przedmiocie ustalenia inwalidztwa – k. 18)

W dniu 24.04.2014 r. powód odbył wizytę w (...) Lekarzy (...) w G. z rozpoznaniem ostrego zapalenia gardła. Zalecono leczenie farmakologiczne oraz nawodnienie i odpoczynek.

(dowód: dokumentacja medyczna – k. 79-79v)

Bezpośrednio po wypadku z uwagi na utrzymujące się dolegliwości powód nie mógł jeść, jadł jedynie rozdrobnione posiłki, co skutkowało znaczącą utratą wagi przez powoda. Powód odczuwał nadto dolegliwości bólowe w zakresie szczęki oraz żeber i kręgosłupa. Przyjmował leki przeciwbólowe, stał się bardziej nerwowy. Po wypadku prowadził leżący tryb życia, wymagał pomocy osób trzecich. Nie mógł wykonywać samodzielnie czynności dnia codziennego. Do chwili obecnej towarzyszą powodowi problemy z rozgryzaniem pokarmów, pojawiają się trudności z wymową. Do dziś towarzyszą powodowi dolegliwości bólowe, zwłaszcza przy dźwiganiu. Powód wskutek wypadku stał się mniej towarzyski, ma problemy z pamięcią.

(dowód: informacyjne słuchanie powoda – k. 151-151v, zeznania świadka S. B. – k. 151v-152, zeznania świadka A. B.- k. 152)

Na twarzy powoda pozostały liczne blizny, w szczególności w okolicy kąta bocznego oka lewego, nieco poniżej łuku brwiowego prawego, w okolic trzonu żuchwy po stronie lewej oraz w okolicy pogranicza trzonu i kąta żuchwy po stronie prawej. Dodatkowo powód ma blizny w okolicy nad- i śródbrzusza środkowego oraz w okolicy nasady dalszej przedramienia lewego (stan po przebytym zabiegu cholecystektomii) oraz w okolicy nasady przedramienia lewego (po doznanym urazie podczas jazdy na motorze).

Po zastosowanym u powoda leczeniu zabiegowym (w związku ze złamaniem szczęki, żuchwy i zębów) ruchomość w stawach skroniowo-żuchwowych jest prawidłowa. Stwierdza się nieznaczne zbaczanie żuchwy na stronę lewą, które pozostaje w związku przyczynowym ze zdarzeniem z dnia 9.06.2003 r. Stan po przebytym urazie klatki piersiowej (ze złamaniem żeber) aktualnie nie wywiera negatywnych następstw zdrowotnych klinicznych. U powoda obecnie rozpoznać można pourazową neuropatię nerwu trójdzielnego lewego.

Powód nie wymagał leczenia psychiatrycznego. Aktualny uszczerbek na zdrowiu powoda związany z występującymi u powoda objawami stanu po złamaniu szczęki i żuchwy oraz koron zębów żuchwy – z koniecznością ich resekcji, a także w związku ze zbaczaniem żuchwy na stronę lewą wynosi 16 %. Uszczerbek na zdrowiu powoda związany z neuropatią nerwu trójdzielnego lewego wynosi 5 %, z bliznami zaś po wygojonych obrażeniach i uszkodzeniach pozabiegowych w obrębie głowy – 2%. Całościowy trwały uszczerbek na zdrowiu powoda w związku z doznanymi obrażeniami ciała w wypadku z dnia 9.06.2003 r. wynosi 23 %. Następstwa zdrowotne odnośnie obrażeń ciała w zakresie klatki piersiowej miały charakter jedynie długotrwały i można go określić na 10%. Dolegliwości związane z tym urazem w postaci deficytów w zakresie układu oddechowego bezpośrednio po urazie mogły trwać do pełnego wygojenia się złamań i odzyskania pełnej sprawności klatki piersiowej, tj. do ok. 6 miesięcy. U powoda mogą występować patologiczne objawy polegające na przeskokach w lewym stawie skroniowo-żuchwowym, której jednak nie naruszają sprawności układu żucia. Powód ze względu na odniesione obrażenia i następstwa wypadku nie cierpi na inne schorzenia.

Powód w ciągu 1-2 miesięcy powrócił do dotychczasowej pracy, po 3 miesiącach po wypadku pokonał pourazowy lęk przed jeżdżeniem samochodem. Obecnie jest sprawny i samodzielny w życiu codziennym. Nie można wykluczyć, że zgłaszane przez powoda okresowe bóle głowy pozostają w związku przyczynowym z doznanym w dniu 9.06.2003 r. poważnym urazem twarzoczaszki. (dowód: opinia sądowo-lekarska – k. 376-393)

Sprawca wypadku komunikacyjnego z dnia 9.06.2003 r. posiadał zawartą umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Na skutek dokonanego przez powoda zgłoszenia pozwany wypłacił mu kwotę 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Decyzją z dnia 5.04.2017 r. pozwany podtrzymał swoje stanowisko, odmawiając wypłaty dalszych roszczeń zgłoszonych przez powoda.

(dowód: decyzja pozwanego z dnia 5.04.2017 r. – k. 22)

Sąd zważył, co następuje:

Podstawy odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela były w sprawie bezsporne. W oparciu o treść art. 34 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 473) oraz art. 436 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 435 § 1 k.c. nie mogło budzić wątpliwości, iż pozwany odpowiada w granicach odpowiedzialności cywilnej kierującego pojazdem mechanicznym za skutki wypadku z dnia 9.06.2003 r.

W ustalonych w sprawie okolicznościach Sąd uznał, że przyznane przez ubezpieczyciela na etapie przedsądowym świadczenia nie zaspokajają w pełni doznanych przez powoda szkód majątkowych i niemajątkowych.

Zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę uregulowane w art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 § 1 k.c. ma charakter kompensacyjny, w związku z czym przyznana kwota zadośćuczynienia musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Określenie wysokości zadośćuczynienia powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, m.in. wieku poszkodowanego, czasu trwania cierpień, trwałości i skutków, od rodzaju i stopnia winy sprawcy szkody i odczucia jej przez poszkodowanego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 sierpnia 2018 r., II CSK 170/18, nr Legalis 1819225).

Biorąc pod uwagę następstwa wypadku z dnia 9.06.2003 r., mające wpływ na życie powoda bezpośrednio po wypadku - tj. dolegliwości bólowe, konieczność resekcji zębów, trudności z przyjmowaniem pokarmów, blizny na twarzy powoda i dyskomfort psychiczny z tym związany, złamanie żeber, konieczność korzystania z pomocy osób trzecich, doznany uszczerbek na zdrowiu powoda, a także skutki wypadku trwające do chwili obecnej, Sąd uznał za uzasadnione przyznanie powodowi zadośćuczynienia w kwocie 30.000 zł, które ze świadczeniem wypłaconym na etapie przedsądowym stanowi łącznie kwotę 35.000 zł. Ustalając zadośćuczynienie w tej wysokości sąd miał na uwadze fakt, że kwota 5.000zł została powodowi wypłacona w 2004r. i jej realna wartość była inna niż obecnie. Kwota ta stanowiła prawie 2,5 miesięczne przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2004r. Również ustalając obecnie wysokość należnego zadośćuczynienia sąd nie mógł odnieść tej wielkości do realiów 2004r. Wysokość zadośćuczynienia w łącznej kwocie 35.000zł przedstawia realną wartość ekonomiczną i spełnia warunek przywrócenia równowagi naruszonej przez cierpienia fizyczne i psychiczne. Kwota ta winna zrekompensować powodowi to, że zmuszony był poddać się leczeniu i koniczności ograniczenia dotychczasowej aktywności, co niewątpliwie było nie tylko bolesne fizycznie, ale i psychicznie. Leczenie, które przeszedł powód było długotrwałe i wiązało się z szeregiem zabiegów medycznych. Z kolei skutkiem owych zabiegów były inne niedogodności. Bezpośrednio po wypadku bowiem, z uwagi na utrzymujące się dolegliwości powód nie mógł jeść, jadł jedynie rozdrobnione posiłki, co skutkowało znaczącą utratą wagi przez powoda. Przy ocenie dochodzonego roszczenia należało nadto wziąć pod uwagę dolegliwości bólowe odczuwane przez powoda, w szczególności w zakresie szczęki oraz żeber i kręgosłupa. Powód przyjmował leki przeciwbólowe, stał się bardziej nerwowy, po wypadku prowadził leżący tryb życia, wymagał pomocy osób trzecich. Nie mógł wykonywać samodzielnie czynności dnia codziennego. Nie uszło uwadze tut. Sądowi, że do chwili obecnej towarzyszą powodowi problemy z rozgryzaniem pokarmów, pojawiają się trudności z wymową. Do dziś towarzyszą powodowi również dolegliwości bólowe, zwłaszcza przy dźwiganiu. Powód wskutek wypadku stał się mniej towarzyski. Należało również uwzględnić aktualny uszczerbek na zdrowiu powoda związany z występującymi u powoda objawami stanu po złamaniu szczęki i żuchwy oraz koron zębów żuchwy – z koniecznością ich resekcji, a także w związku ze zbaczaniem żuchwy na stronę lewą, który wynosi 16 %. Dodatkowo, uszczerbek na zdrowiu powoda związany z neuropatią nerwu trójdzielnego lewego wynosi 5 %, z bliznami zaś po wygojonych obrażeniach i uszkodzeniach pozabiegowych w obrębie głowy – 2%. Całościowy trwały uszczerbek na zdrowiu powoda w związku z doznanymi obrażeniami ciała w wypadku z dnia 9.06.2003 r. wynosi 23 %. Zauważyć również należało następstwa zdrowotne odnośnie obrażeń ciała w zakresie klatki piersiowej. Miały one wprawdzie charakter jedynie długotrwały i można go określić na 10%, jednak niewątpliwie owe obrażenia potęgowały cierpienia powoda w związku z opisanym zdarzeniem, zważywszy przy tym na okoliczność, że dolegliwości związane z tym urazem w postaci deficytów w zakresie układu oddechowego bezpośrednio po urazie mogły trwać do pełnego wygojenia się złamań i odzyskania pełnej sprawności klatki piersiowej, tj. do ok. 6 miesięcy. Wreszcie uwzględnić należało, że u powoda mogą występować patologiczne objawy polegające na przeskokach w lewym stawie skroniowo-żuchwowym, której jednak nie naruszają sprawności układu żucia, nie można zaś wykluczyć, że zgłaszane przez powoda okresowe bóle głowy pozostają w związku przyczynowym z doznanym w dniu 9.06.2003 r. poważnym urazem twarzoczaszki.

Z drugiej strony Sąd dostrzegł, że po zastosowanym u powoda leczeniu zabiegowym (w związku ze złamaniem szczęki, żuchwy i zębów) ruchomość w stawach skroniowo-żuchwowych jest prawidłowa. Stwierdza się jedynie nieznaczne zbaczanie żuchwy na stronę lewą, które pozostaje w związku przyczynowym ze zdarzeniem z dnia 9.06.2003 r. Nadto, stan po przebytym urazie klatki piersiowej (ze złamaniem żeber) aktualnie nie wywiera negatywnych następstw zdrowotnych klinicznych. Dodatkowo powód ze względu na odniesione obrażenia i następstwa wypadku nie cierpi na inne schorzenia. Powód w ciągu 1-2 miesięcy powrócił do dotychczasowej pracy, po 3 miesiącach po wypadku pokonał pourazowy lęk przed jeżdżeniem samochodem, jeździ motorem. Obecnie jest sprawny i samodzielny w życiu codziennym. Dostrzec należy też aktualny tryb życia powoda – powód pali do 20 papierosów na dobę, pije dwa piwa po obiedzie. Nie uszło również uwadze tut. Sądowi, że powód nie był leczony psychiatrycznie w związku z feralnym zdarzeniem z dnia 9.06.2003 r., obecnie nie wymaga takiego leczenia. Nie korzystał powód również z pomocy psychologicznej. Wreszcie zaakcentować należy, że deklarowane przez powoda zaburzenia pamięci i zaburzenia snu mogą być powikłaniami wieloletniego nadużywania alkoholu, ewentualne zaś zaburzenie lękowe, które wystąpiło u powoda nie miało charakteru długotrwałego. Powód jest obecnie sprawy i stosunkowo samodzielny w życiu codziennym, przebyty zaś uraz nie spowodował trwałego, istotnego upośledzenia jego poziomu intelektualnego i funkcjonowania społecznego.

Powyższe okoliczności Sąd ustalił w oparciu o niekwestionowane zeznania świadków S. B., A.B. oraz o obszerną i fachową opinię sądowo-lekarską sporządzoną przez biegłych lekarzy Katedry Medycyny Sądowej Wydziału Lekarskiego (...) (...)- (...) w O.. Przywołaną wyżej opinię Sąd podzielił jako jasną i pełną, albowiem została wydana przez wysokiej klasy specjalistów, którzy dokonali wszechstronnej i wnikliwej analizy dokumentacji medycznej zgromadzonej w aktach sprawy oraz oceny stanu zdrowia powoda, a przede wszystkim przyczyn wystąpienia u niego opisanych dolegliwości. Nie uszło przy tym uwadze tut. Sądowi, że dopiero ta opinia zyskała, jak się zdaje aprobatę stron, albowiem (w przeciwieństwie do innych sporządzonych w sprawie opinii) żadna ze stron nie podniosła jakiegokolwiek zarzutu do owej opinii. Nie wymagała ona nawet uzupełnienia przez biegłych. Z tych względów Sąd uznał, że jedynie ta, złożona opinia może stanowić miarodajne źródło dowodowe dla stwierdzenia istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy okoliczności.

Reasumując, Sąd zasądził na rzecz powoda tytułem zadośćuczynienia kwotę 30.000 zł. Od w/w kwoty Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 28.04.2017 r., zgodnie z żądaniem pozwu. W pozostałym zakresie powództwo (z opisanych wyżej względów) podlegało oddaleniu, o czym orzeczono jak w pkt III sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł jak w pkt II na podstawie art. 100 k.p.c. rozdzielając je stosunkowo pomiędzy stronami. Powód poniósł w sprawie koszty zastępstwa procesowego w wysokości 5.400 zł oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, a także wydatki w postaci zaliczek w wysokości 6.700 zł. Strona pozwana poniosła natomiast koszty zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (5.417 zł) oraz koszty w postaci zaliczek (5.000 zł). Przy uwzględnieniu, iż powód wygrał proces w 55 %, pozwany winien mu zwrócić kwotę 1.976,60 zł tytułem kosztów procesu (12.117 x 55% - 10.417 zł x 45%).

Stosownie do treści art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 785) Sąd z urzędu zwraca stronie wszelkie należności z tytułu wydatków, stanowiące różnicę między kosztami pobranymi od strony a kosztami należnymi. Uwzględniając wysokość niewykorzystanych zaliczek uiszczonych przez strony na poczet opinii biegłych sądowych należało orzec jak w pkt IV sentencji wyroku.

SSR Alina Kowalewska