Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: (...) Aneta Świtalska-Forenc

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Kaczmarek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 28 października 2019 r. i 18 listopada 2019 r.

sprawy Z. N. , syna K. i Ł. z domu M., urodzonego (...) w Ł.,

obwinionego o to, że:

w dniu 2 marca 2019 roku około godziny 14.55 na swojej działce w miejscowości (...), gmina S., wypalał trawę i pozostałości roślinne w odległości mniejszej niż 100 metrów od zabudowań,

tj. o czyn z art. 82 § 4 kw

1.obwinionego Z. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 82 § 4 kw uzupełniając jego opis o stwierdzenie, iż wypalał trawę i pozostałości roślinne w odległości mniejszej niż 100 metrów od zabudowań oraz lasu i za to na podstawie art. 82 § 4 kw wymierza mu karę grzywny w kwocie 200 (dwieście) złotych;

2. pobiera od obwinionego 30 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty i zasądza od na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu zryczałtowanych kosztów postępowania.

Sygn. akt II W 440/19

UZASADNIENIE

W dniu 02 marca 2019 r. M. R. zamieszkujący w miejscowości J. zauważył koło godziny 15:00, że na działce położonej niedaleko należącej do Z. N. coś się pali. Płomienie były wysokie. Nad działką unosił się dym. Na działce znajdowały się wtedy dwie osoby, kobieta i mężczyzna, którzy coś wypalali. M. R. nie widział, co się paliło. Zdecydował się na wezwanie straży pożarnej z uwagi na to, że pożar znajdował się blisko zabudowań oraz lasu, a było sucho i wiał wiatr.

/zeznania M. R. k. 53- 54, k. 12/

Na miejsce przyjechała straż pożarna. Wóz strażacki wjechał na miejsce ogrodzonej posesji, gdzie paliła się trawa. Kobieta i mężczyzna znajdujący się na miejscu usiłowali ugasić pożar za pomocą łopat. Kiedy strażacy podjęli czynności, osoby te udały się w stronę zabudowań. Po zakończeniu działań funkcjonariusz straży pożarnej P. W. podszedł do mężczyzny, którym okazał się Z. N.. Zapytał go, jak doszło do pożaru. Obwiniony powiedział, że chciał wypalić przerośniętą trawę na swojej działce. Kiedy P. W. poinformował, iż na miejsce przyjedzie patrol policji obecna tam kobieta nakazał straży pożarnej opuścić teren działki i zamknęła na kłódkę bramę. Pobliski staw, który miał odgradzać pożar od lasu i zabudowań był wyschnięty.

/zeznania P. W. k. 41-42, k. 10, informacja o zdarzeniu ze Straży Pożarnej 6-8, notatka urzędowa k. 5/

Początek miejsca objętego pożarem znajdował się w odległości około 50metrów od zabudowań, a jego koniec około 30metrów od pobliskiego lasku.

/zeznania P. W. k. 41-42, k. 10, zeznania M. R. k. 53- 54, k. 12/

Z. N. ma (...) lat. Posiada wykształcenie wyższe. Jest (...) i prowadzi własną kancelarię z dochodem miesięcznym około (...) zł. Ma dwoje dorosłych dzieci, które nie są na jego utrzymaniu. W majątku posiada nieruchomość o powierzchni 8ha, mieszkanie na ul. (...) oraz lokal użytkowy na ul. (...). Jest właścicielem samochodu osobowego O. (...) o wartości około 6.000 zł. Nie był karany. Nie leczy się neurologicznie, psychiatrycznie ani odwykowo.

/oświadczenie obwinionego k. 40/

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że posiada działkę przy T. tj. ogrodzoną posesję o powierzchni 2 tysięcy metrów. Ta działka jest przy drodze asfaltowej. W tym dniu był na tej działce i dopiero od P. W. dowiedział się, że w miejscowości J. coś się dzieje. Została wezwana Straż Pożarna, że jest dogaszany skrawek trawy. W miejscowości J. działka jest ogrodzona na której znajdują się 4 domki letniskowe. Około 7 hektarów ma ta działka i ona jest od niedawna ogrodzona, bo tam przez środek tej działki przebiegała droga i obwiniony tą drogę zasiedział i założył ogrodzenie. Trawy paliły się między drogą, którą zasiedział, a stawem, który jest z jednej strony działki, a z drugiej strony też jest staw. Z jednej strony sąsiadem jest J. K.. Jest też tam Z., ale on tam nie mieszka. W momencie, kiedy obwiniony przyszedł na skróty widział, jak strażak leje wodę. Przyjechały dwa wozy strażackie. Te trawy paliły się na ok. 5metrów. Według obwinionego nawet gdyby przyjąć, że byłoby to wypalane to i tak nikomu by to nie zagrażało. Te trwały były ok. 200metrów od domów. Jeszcze woda przegradzała domki od miejsca, gdzie się trawy paliły. E. K., która była na działce zawiadomiła go o tym, co się dzieje. Ona była na działce na J., a ja on działce T.. Ona nie zawiadamiała Straży Pożarnej. Mówiła, że przyjechała straż i że coś wygasza. Była w domku, zmywała coś, zobaczyła ogień, straż i wyskoczyła z domku. Nikt inny nie przebywał na tej działce. Obwiniony nie wiedział skąd wziął się ogień. Gdy wychodził zostawił otwartą bramę. Może ktoś przechodził po tej starej drodze, to rzucił papierosa. Ludzie nie lubią go odkąd zasiedział tę drogę, bo oni wcześniej też z niej korzystali. (k. 40-41)

Sąd Rejonowy zaważył co następuje:

W niniejszej sprawie Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o zeznania M. R. oraz P. W., a także w oparciu o dokumentację fotograficzną, notatkę urzędową oraz informację ze Straży Pożarnej.

Powyższe dowody w sposób logiczny, konsekwentny i wyczerpujący wskazywały na przebieg oraz przyczyny pożaru w dniu 02 marca 2019 r. Świadkowie nie mieli podstaw, aby obciążać obwinionego. Są dla niego osobami obcymi. P. W. jest natomiast funkcjonariuszem Straży Pożarnej, który tego dnia wykonywał swoje czynności służbowe. M. R. podkreślał ponadto, iż nie pierwszy raz obwiniony wypalał trawy przy swoim stawie. Z dowodów powyższych wnika także odległość pożaru od zabudowań i pobliskiego lasu, na co wskazuje także dokumentacja fotograficzna.

Wyjaśnienia obwinionego Sąd uznał za niewiarygodne. Nie korespondowały one ze zgromadzonym z sprawie materiałem dowodowym, który to Sąd uznał za wiarygodny. Były one nielogiczne i niespójne wewnętrznie. Najpierw Z. N. twierdził, że o pożarze dowiedział się od sąsiada, potem że od E. K. tj. swojej partnerki. Sugerował podpalenie z uwagi na to, że sąsiedzi go nie lubią, ponieważ zasiedział drogę, którą wszyscy wcześniej używali. Jego wyjaśnienia stanowią przyjętą przez niego linię obrony, którą nieudolnie stara się nieudolnie potwierdzić jego konkubina E. K.. Ma ona interes w tym, aby jej partner nie poniósł odpowiedzialności za wykroczenie, jako bliska mu osoba.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał obwinionego za winnego tego, że w dniu 2 marca 2019 roku około godziny 14:55 na swojej działce w miejscowości (...), gmina S., wypalał trawę i pozostałości roślinne w odległości mniejszej niż 100metrów od zabudowań oraz lasu.

Zachowanie obwinionego wyczerpało dyspozycję art. 84 § 4 kw. Czynność wykonawcza wykroczenia z art. 82 § 4 kw polega na wypalaniu traw, słomy, pozostałości roślinnych w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawień stogów, bądź w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym, a także bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania. Znamiona te są w zasadzie jasne, choć zwraca uwagę, że zgodnie z treścią § 43 OchrPPożR wypalanie roślinności jest w ogóle zabronione.

Obwiniony tymczasem wypalał trawę znajdującą się na jego działce w odległości mniejszej niż 100 metrów od lasu oraz zabudowań.

W przekonaniu Sądu wymierzona obwinionemu na podstawie art. 82 § 4 kw grzywna w wysokości 200 złotych odpowiada przede wszystkim stopniowi społecznej szkodliwości czynu Z. N.. Ponadto zaś, pozwala na osiągnięcie zapobiegawczych i wychowawczych celów kary w stosunku do obwinionego, a także czyni zadość potrzebie społecznego oddziaływania. Obwiniony jako osoba wykształcona powinien mieć świadomość tego, jakie zagrożenie niesie za sobą wypalanie traw w szczególności, kiedy jest sucho i wietrznie. Poza tym jako radca prawny powinien zdawać sobie także sprawę z konsekwencji prawnych swojego zachowania, a także znać przepisy regulujące te kwestie, a w szczególności zakaz. Powszechnie apeluje się o niewypalanie traw, pastwisk, trzcinowisk itp. gdyż nie jest to korzystne dla środowiska. O powyższym mówią ekolodzy, naukowcy, strażacy. Zachowania takie prowadzą ponadto do wielu niekontrolowanych pożarów zagrażających zdrowiu i życiu ludzi, a takie całej ekoinfrastrukturze.

W oparciu o art. 627 kpk w zw. z art. 119 kpw oraz art. 616 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 118 § 1- 4 kpw Sąd zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 zł tytułem opłaty oraz 120zł tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania (por. § 2, § 3 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2017r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty sądowej od wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia Dz. U. 2017 poz. 2467).