Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2019 roku

Sąd Rejonowy w Nysie, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Bartłomiej Madejczyk

Protokolant: Ewelina Pasławska

Prokurator ------

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 14 listopada 2019 roku sprawy karnej

B. B. (1) (B.) s. J. i J. z domu B.

ur. (...) w N.

oskarżonego o to, że:

w dniu 2 września 2019 r. w N., na ul. (...), woj. (...), prowadził w ruchu lądowym samochód ciężarowy marki T. o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania 0,39 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178 a § 1 k.k.

1.  na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego B. B. (1) o czyn zabroniony z art. 178a § 1 k.k.
– opisany w części wstępnej wyroku, warunkowo umarza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata,

2.  na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego B. B. (1) świadczenie pieniężne w wysokości 3000 (trzech tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

3.  na podstawie art. 629 k.p.k. zasądza od oskarżonego B. B. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 250 (dwustu pięćdziesięciu) złotych, w tym opłatę wysokości 100 (stu) złotych.

UZASADNIENIE

Oskarżony B. B. (1) wieczorem 1 września 2019 r. spożywał piwo. Rano 2 września 2019 r. kierował samochodem marki T. o nr rej. (...). Na ulicy (...) w N. został zatrzymany do kontroli drogowej. Poddano go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Uzyskano odpowiednio wyniki: o godzinie 6:58 - 0,39 mg/1 dm ³, o godzinie 7:14 - 0,37 mg/1 dm ³, o godzinie 7:26 - 0,88 promila/1 dm ³, a o godzinie 7:29 - 0,87 promila/1 dm ³. Oskarżonemu zatrzymano prawo jazdy.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k.10; protokół badania stanu trzeźwości – k.2,4/

Oskarżony ma 37 lat, posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest spawaczem, jest żonaty, na utrzymaniu ma dwoje dzieci w wieku 9 i 14 lat. Zatrudniony jest w ZW PITER w G., osiągając dochód miesięczny w wysokości ok. 1660 zł netto. Oskarżony nie był karany sądownie ani za wykroczenia drogowe. Oskarżony leczy się z powodu choroby nowotorowej.

/ dowód: dane osobowe k. 13, dane o karalności k.12; dane z ewidencji kierowców – k.14; dokumentacja medyczna – k.34-50/

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się na dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, które nie były kwestionowane przez strony, a ich prawdziwość
i autentyczność nie budziły wątpliwości.

Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego złożonym w postępowaniu przygotowawczym, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i opisał przebieg zdarzenia.

Sąd zważył, co następuje:

B. B. został oskarżony o popełnienie czynu z art. 178a § 1 k.k.

Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnia ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości
lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Można je popełnić umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim,
jak i ewentualnym.

W rozumieniu kodeksu stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi
lub 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza odpowiednio 0,5 ‰ lub 0,25 mg albo prowadzi
do stężenia przekraczającego tę wartość.

Prowadzącym pojazd jest zarówno osoba kierująca nim, jak również spełniająca jakiekolwiek czynności związane bezpośrednio z ruchem danego pojazdu.

Pojazdem mechanicznym jest pojazd wprawiany w ruch przez umieszczony na nim silnik. Do kategorii tej zalicza się m.in. samochód osobowy lub ciężarowy.

Przestępstwo to może być popełnione w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.
Przy czym chodzi o ruch, w którym obowiązują określone reguły postępowania. W przypadku ruchu lądowego miejscem popełnienia tego przestępstwa mogą być przede wszystkim drogi publiczne, jak również drogi wewnętrzne, strefy zamieszkania i inne miejsca dostępne dla ruchu pojazdów.

Występek ten jest zagrożony grzywną, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności do lat 2.

Na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia
nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Przy czym warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lata pozbawienia wolności.

Warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do 3 lat. Warunkowo umarzając postępowanie sąd na podstawie art. 67 § 3 k.k. może m.in. orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 k.k.

Mając na uwadze powyższe oraz poczynione w niniejszej sprawie ustalenia faktyczne, sąd stwierdził, że oskarżony w dniu 2 września 2019 r., na ulicy (...) w N., prowadził samochód T. o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, a tym samym swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu zabronionego z art. 178a § 1 k.k. Stan faktyczny był bezsporny.

Jednocześnie w ocenie sądu społeczna szkodliwość czynu oceniania całościowo
przez pryzmat art. 115 § 2 k.k., choć duża, nie była jednak znaczna, gdyż stwierdzone stężenie alkoholu nie było bardzo wysokie, oskarżony poruszał się drogą wcześnie rano, przed szczytem komunikacyjnym, tj. w porze, gdy natężenie ruchu jest niskie. Nie stworzył on realnego zagrożenia, a zatrzymany został do rutynowej kontroli drogowej. Nie można tracić z pola widzenia i tego, że oskarżony błędnie zakładał, że spożywając alkohol wieczorem, jadąc rano jest już trzeźwy. Oczywiście nie była to okoliczność ekskulpująca, rzutowała jednak na ocenę postaci zamiaru sprawcy i jego motywację, a w konsekwencji na stopień społecznej szkodliwości czynu. Również stopień zawinienia sprawcy, oceniany w kontekście powyższych okoliczności, nie był znaczny. Nadto zarówno właściwości i warunki osobiste oskarżonego, który ma ustabilizowaną sytuację rodzinną, jak również jego dotychczasowy sposób życia, w szczególności to, iż nie miał konfliktów z prawem i nie był karany sądownie ani za wykroczenia drogowe, uzasadniają przypuszczenie, że zarzucany mu czyn miał charakter epizodyczny i pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego.

Z powyższych względów mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny,
który w ocenie sąd nie budził wątpliwości uznano, że wymierzenie oskarżonemu kary byłoby niecelowe i dlatego postępowanie karne przeciwko niemu warunkowo umorzono na okres próby wynoszący 2 lata.

Jednocześnie, mając na uwadze probacyjny charakter warunkowego umorzenia postępowania oraz możliwość orzekania innych środków dla wzmocnienia realizacji celów tejże instytucji, sąd uznał iż zasadne będzie orzeczenie świadczenia pieniężnego w wysokości 3000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

Natomiast ze względu na sytuację zdrowotną oskarżonego, który zmaga się z chorobą nowotworową, co związane jest z potrzebą dojazdów w ramach kontynuowania leczenia, sąd uznał, że orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów stanowiłoby nadmierną dolegliwość. Sąd miał w tym względzie na uwadze zasadę humanitaryzmu wyrażoną w art. 3 k.k., która nakazuje minimalizowanie dolegliwości i cierpień przy stosowaniu prawa karnego i wykorzystywania sankcji tylko w granicach niezbędnej potrzeby. Tymczasem w ocenie sądu w niniejszej sprawie takiej potrzeby nie było. Za brakiem potrzeby zastosowania zakazu prowadzenia pojazdów przemawiało również to, że oskarżony nie figuruje jako kierowca naruszający przepisu ruchu drogowego, z czego należy wnioskować, iż przestrzega przepisów regulujących tenże ruch i nie stanowi zagrożenia dla bezpieczeństwa drogowego, zaś sytuacja, która jest przedmiotem niniejszego postępowania miała charakter incydentalny.

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 250 zł, w tym opłatę w wysokości 100 zł.