Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 kwietnia 2019 r. (...) (...) w W. wniosło przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. o zapłatę kwoty 952,03 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 18 kwietnia 2019 r. oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu, powódka wskazała, iż zawarła z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych dotyczącą pojazdu M. (...) nr rej. (...) na okres od dnia 28 maja 2017 r. do dnia 27 maja 2018 r. nr (...). Powódka świadczyła ochronę ubezpieczeniową, zaś pozwana zobowiązana została do uiszczenia w terminie do dnia 3 kwietnia 2018 r. składki ubezpieczeniowej w wysokości 866,76 zł. Pozwana nie uiściła należnej składki, wobec czego powódka zobowiązana była świadczyć ochronę do końca okresu ubezpieczeniowego. Mimo wezwania do zapłaty, pozwana nie spełniła roszczenia, wobec czego powódka obciążyła pozwaną kwota skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych w wysokości 85,27 zł.

Nakazem zapłaty z dnia 7 maja 2019 r. Referendarz sądowy w tutejszym Sądzie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu, pozwany podniósł zarzut braku legitymacji biernej wobec niezawarcia z powódką spornej umowy. Podniosła, że umowa ubezpieczenia została zawarta przez korzystającego z pojazdu na podstawie umowy leasingu - A. M.. Nadto dnia 23 marca 2018 r. pozwana zbyła ubezpieczony pojazd na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...). Finalnie pozwany podkreślił brak legitymacji wobec wytoczenia powództwa przeciwko oddziałowi przedsiębiorstwa.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 23 maja 2017 r. (...) (...) w W. wystawiła polisę (...) o numerze (...), zgodnie z którą ochroną ubezpieczeniową w okresie od 28 maja 2017 r. do 27 maja 2018 r. objęty był pojazd marki M. (...) nr rej. (...), będący własnością (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. W polisie ustalono wysokość składki na kwotę 866,76 zł płatną do dnia 3 kwietnia 2018 r.

Dowód:

- polisa (...) k. 15.

Przedmiotowy pojazd został oddany w leasing przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością A. M.. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. nie zawarła ww. umowy ubezpieczenia.

Niezaprzeczone.

Dnia 23 marca 2018 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zbyła pojazd marki M. (...) nr rej. (...) na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w S..

Bezsporne, a nadto dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 30.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie , w zakresie w jakim okoliczności nie były bezsporne, w tym uznane jako bezsporne z uwagi na ich niezaprzeczenie przez powódkę (art. 229 i 230 k.p.c.) sąd ustalił na podstawie przywołanych wyżej dokumentów prywatnych, których autentyczności strony nie kwestionowały, wyciągając częściowo odmienne wnioski.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powódka wywodziła swoje roszczenie z umowy ubezpieczenia. Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W niniejszej sprawie niesporne było, iż powódka objęła ubezpieczeniem OC pojazd M. (...) nr rej. (...) na okres od 28 maja 2017 do 27 maja 2018 r. Poza sporem pozostawało również, iż dnia 23 marca 2018 r. pozwany zbył przedmiotowy pojazd. Pozwana zakwestionowała zawarcie przez siebie ww. umowy ubezpieczenia OC, podnosząc, że zawarł ją korzystający z pojazdu A. M.. Powódka nie zaprzeczyła powyższemu, podnosząc, że pojazd należący do pozwanej objęty był ochroną ubezpieczeniową i domaga się składki w wysokości proporcjonalnej, kiedy pozwana była właścicielem. Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na powódce w niniejszym procesie ciążył więc ciężar udowodnienia, iż strony łączyła umowa ubezpieczenia, a także wykazania jej treści. Na tę okoliczność przedłożyła kopię polisy OC, która nie jest opatrzona podpisem właściciela pojazdu, w szczególności brak jest podpisów przedstawicieli pozwanej. Nawiasem, brak jest również podpisu leasingobiorcy.

Dlatego też nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie ew. skutki w zakresie obowiązywania umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku ze zmianą właściciela pojazdu, które uregulowane zostały szczegółowo w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (dalej jako: „ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych”). Powódka nie wykazała kluczowej bowiem w sprawie kwestii, a mianowicie, że to pozwana zawarła przedmiotową umowę ubezpieczenia, a więc jest podmiotem obowiązanym do zapłaty składki z tytułu ubezpieczenia OC za ww. pojazd.

Przy czym kwestia oznaczenia w pozwie pozwanej spółki poprzez wskazanie dodatkowo jej oddziału w ocenie sądu rzutowała na właściwość miejscową tut. Sądu. Nie oznaczała natomiast, że pozwany został podmiot nieposiadający zdolności procesowej, skoro powód pozwał (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a nie jej oddział.

Mając na uwadze, że powód nie wykazał legitymacji biernej, powództwo, w tym żądanie zasądzenia kosztów procesu, podlegało w całości oddaleniu.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)