Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Ładny

Protokolant: Monika Zarzycka

Przy udziale prokuratora: Aleksandra Krasuska - Szewczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 5.06.2019r. i 13 i 14.08.2019r. i 24.09.2019r.

sprawy G. O., s. W. i B., ur. (...) w W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Wyrokiem łącznym Sądu (...) w P. z dnia 22.07.2013r. w sprawie (...) na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 5 lat, przy czym postanowieniem z dnia 25.10.2018r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary i jednocześnie skrócono karę o 2 miesiące uznając, że do wykonania pozostaje kara 7 miesięcy pozbawienia wolności, a skazany odbywa tą karę od dnia 3.04.2019r.

II.  Sądu (...) z dnia 11.03.2019r. w sprawie (...) za przestępstwo z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem okresu zatrzymania w dniach 1.11.2018r. godz. 20:35 – 2.11.2018r. godz. 14:45, której skazany dotąd nie odbywał,

III.  Sądu (...) w G. M. z dnia 22.06.2017r. w sprawie (...) za przestępstwo z art. 278§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł, przy czym skazany nie odbywał kary pozbawienia wolności,

IV.  Sądu (...) z dnia 19.07.2017r. w sprawie (...) za przestępstwa z art. 278§1 kk i art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę łączną 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, przy czym na poczet kary zaliczono okres zatrzymania w dniu 8.01.2017r., a postanowieniem Sądu (...) wydanym w dniu 1.04.2019r. w sprawie (...) zarządzono wykonanie zastępczej kary 364 dni pozbawienia wolności w zamian za w/w karę ograniczenia wolności,

orzeka:

I.  Na podstawie art. 85 § 1 i 2 kpk i art. 87§1 kpk orz 569 § 1 kpk łączy kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczone w wyrokach opisanych w pkt I-IV i wymierza skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  Na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 577 kpk na poczet orzeczonej w pkt I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt (...) w dniach 1.11.2018r. godz. 20:35 – 2.11.2018r. godz. 14:45, oraz w spawie (...) w dniu 8.01.2017r. oraz okres odbytej dotąd kary w sprawie (...) od dnia 3.04.2019r., przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równy jest jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

III.  W pozostałym zakresie wyżej wymienione wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

IV.  Zasądza ze Skarbu Państwa na rzecz r.pr. A. D. wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną skazanemu z urzędu w kwocie 177,12 (sto siedemdziesiąt siedem i 12/100) złotych – w tym 23% VAT,

V.  Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt IV K 273/19

UZASADNIENIE

G. O. został skazany prawomocnymi wyrokami:

I.  Wyrokiem łącznym Sądu (...) w P. z dnia 22.07.2013r. w sprawie (...) na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 5 lat, przy czym postanowieniem z dnia 25.10.2018r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary i jednocześnie skrócono karę o 2 miesiące uznając, że do wykonania pozostaje kara 7 miesięcy pozbawienia wolności, a skazany odbywa tą karę od dnia 3.04.2019r.

II.  Sądu (...) w G. M. z dnia 22.06.2017r. w sprawie(...) za przestępstwo z art. 278§1 kk popełnione w dniu 24.03.2017 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł, przy czym skazany nie odbywał kary pozbawienia wolności,

III.  Sądu (...) z dnia 19.07.2017r. w sprawie (...) za przestępstwa: I - z art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk popełnione w okresie od 03 stycznia 2017 r. do 07 stycznia 2017 r., II – z art. 278§1 kk w zw. z art. 12 kk popełnione w dniu 08 stycznia 2017 r., III – z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 08 stycznia 2016 r. na karę łączną 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, przy czym na poczet kary zaliczono okres zatrzymania w dniu 8.01.2017r., a postanowieniem Sądu (...) wydanym w dniu 1.04.2019r. w sprawie (...) zarządzono wykonanie zastępczej kary 364 dni pozbawienia wolności w zamian za w/w karę ograniczenia wolności,

IV.  Sądu (...) z dnia 11.03.2019r. w sprawie (...) za przestępstwo z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 01.11.2018 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem okresu zatrzymania w dniach 1.11.2018r. godz. 20:35 – 2.11.2018r. godz. 14:45, której skazany dotąd nie odbywał.

W treści wniosku z dnia 16 kwietnia 2019 r. Dyrektor Aresztu Śledczego (...) wniósł o wydanie wyroku łącznego w stosunku do skazanego G. O..

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 85 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Stosownie do treści art. 85 § 2 k.k. podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie istnieją przesłanki do połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami: wyrokiem łącznym Sądu (...) w P. z dnia 22 lipca 2013 r. sygn. akt (...) (pkt I), Sądu (...) w G. M. z dnia 22 czerwca 2017r. w sprawie (...) (pkt II), Sądu (...) z dnia 11 marca 2019 r. sygn. akt (...) (pkt IV) z karą ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu (...) z dnia 19 lipca 2017 r. sygn. akt (...)(pkt III) i orzeczenia wobec skazanego G. O. kary łącznej pozbawienia wolności. Jak wynika bowiem z akt sprawy, w tym treści opinii o skazanym z Zakładu Karnego w P. S. (k. 88-94), informacji z KRK (k. 41-44), jedynie w tych sprawach orzeczone wobec skazanego kary bądź nie zostały dotychczas wprowadzone do wykonania, jak w przypadku kary orzeczonych wyrokami wymienionymi w pkt II- IV, bądź jak w przypadku kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym wydanym w sprawie o sygn. akt (...) (pkt I) - są w chwili obecnej wykonywane.

Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (zasada absorpcji) do ich sumy (zasada kumulacji). Z przepisu tego wynika, że Sąd może zastosować zasadę asperacji. Zgodnie zaś z art. 87 § 1 k.k. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że jeden miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Rozważając, która z zasad wymiaru kary łącznej powinna być zastosowania wobec skazanego Sąd kierował się m. in. poglądami wyrażonymi w orzecznictwie Sądu Najwyższego, w tym również tym zapatrywaniem, iż „ wydając wyrok łączny Sąd orzekający powinien rozważyć przede wszystkim czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto powinien rozważyć czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej” (wyrok SN z dnia 25 października 1983 r., sygn. akt IV KR 213/83, OSNKW 1984 z. 5-6, poz. 65). Sąd rozpoznający sprawę uwzględnił jednak również pogląd, zgodnie z którym orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady absorpcji. Wymiar kary łącznej zależy bowiem od stopnia związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się przestępstw. Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie przez skazanego wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20 września 2001 r., sygn. akt II AKa 154/01).

W związku z powyższym, a także mając na uwadze dyspozycję art. 86 § 1 k.k. zw. z art. 87 § 1 k.k. należy wskazać, iż spośród wyroków podlegających połączeniu wskazanych w pkt I-IV najwyższa z kar wymierzonych skazanemu G. O. to kara 1 roku pozbawienia wolności orzeczona w sprawie wymienionej w pkt II. Natomiast suma kar orzeczonych w/w wyrokami to kara – 3 lat pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd rozważył stopień związku podmiotowo – przedmiotowego pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary podlegające łączeniu. Przestępstwa objęte wyrokami wskazanymi w pkt II, III za wyjątkiem ostatniego czynu, a także przestępstwa objęte dwoma z trzech wyroków podlegających połączeniu wyrokiem łącznym wskazanym w pkt I, zostały skierowane przeciwko tożsamym rodzajowo dobrom prawnym, tj. przeciwko mieniu. Z kolei przedmiotem ochrony przestępstw objętych wyrokiem wskazanym w pkt IV, częściowo wyrokiem wskazanym w pkt III w zakresie ostatniego czynu oraz jednym z wyroków podlegających połączeniu wyrokiem łącznym wskazanym w pkt I, jest życie i zdrowie społeczeństwa jako całości (życie i zdrowie publiczne) oraz zabezpieczenie społeczeństwa przed swobodnym, niekontrolowanym, nielegalnym posiadaniem środków odurzających i psychotropowych. Ponadto skazany dopuścił się ich na przestrzeni znacznego, bo ponad dziesięcioletniego okresu czasu. Z uwagi na powyższe okoliczności stwierdzić należy, że brak jest ścisłego związku podmiotowo - przedmiotowego, co przemawia przeciwko orzekaniu kary łącznej na zasadzie absorpcji.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd miał również na względzie dotychczasowy sposób życia G. O.. Skazany, mając 35 lat, był już wielokrotnie karany, głównie za przestępstwa przeciwko mieniu, a także za występki posiadania wbrew przepisom ustawy środków odurzających oraz ich udzielania (art. 62 ust. 1, art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii), a więc przestępstwa charakteryzujące się znacznym, stopniem ich społecznej szkodliwości, za które były już wymierzane wobec niego kary grzywny, kary ograniczenia wolności oraz pozbawienia wolności.

Wymierzając karę łączną Sąd uwzględnił także treść dotyczącej go opinii z Zakładu Karnego w P. S., w której skazany ten aktualnie przebywa. Z opinii tej wynika, że zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej oceniane jest jako poprawne. Skazany wobec przełożonych stara się przyjmować postawy regulaminowe, w gronie współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo. Skazany nie był karany dyscyplinarnie, jednokrotnie korzystał z ulgi. Karę odbywa w systemie terapeutycznym. Skazany jest osobą uzależnioną od środków odurzających. Wobec dotychczasowego trybu życia i popełnionych przestępstw jest umiarkowanie krytyczny. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. W czasie pobytu skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej nie zaobserwowano zachowań agresywnych, nie dokonywał aktów samoagresji, nie były w stosunku do niego stosowane środki przymusu bezpośredniego. Skazany w trakcie odbywania kary nie jest zatrudniony, nie zabiegał o zatrudnienie. Nie korzysta z zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych. Kontakt zewnętrzny w postaci widzeń utrzymuje z ojcem i konkubiną. Stwierdzić należy zatem, iż tak sformułowana opinia o skazanym przemawia za orzeczeniem wobec niego kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie asperacji.

Reasumując wszystkie podniesione powyżej okoliczności Sąd uznał, iż wymierzona kara łączna dwóch lat i czterech miesięcy pozbawienia wolności będzie karą adekwatną do całościowego zachowania skazanego, skłoni go też do poczynienia rzeczywistej refleksji nad własnym postępowaniem, uświadomi mu nieopłacalność wchodzenia w konflikty z prawem. Kara taka będzie też zdaniem Sądu karą sprawiedliwą w odczuciu społecznym, spełni swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W ocenie Sądu kara łączna pozbawienia wolności wymierzona na zasadzie absorpcji, nie spełniłaby swoich funkcji w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej, a przede wszystkim nie byłaby sprawiedliwa w odczuciu społecznym. Należy zauważyć, iż sądy orzekające w poszczególnych sprawach, w których G. O. został skazany dostosowały wymiar kary nie tylko do celów prewencyjnych, ale także do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów. Sąd wydający obecnie wyrok łączny nie jest uprawniony do ponownego rozważania tych okoliczności, które legły u podstaw wymiaru kar w osądzonych sprawach.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w sprawie o sygn. akt (...) w dniach 1.11.2018r. godz. 20:35 – 2.11.2018r. godz. 14:45, oraz w spawie (...) w dniu 8.01.2017r. oraz okres odbytej dotąd kary w sprawie (...) od dnia 3.04.2019r., przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równy jest jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 17 ust. 5 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, Sąd zasądził na rzecz adw. A. D. kwotę 177,12 zł, zawierającą należny podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skazanemu z urzędu w sprawie o wydanie wyroku łącznego.

Mając na uwadze, iż skazany odbywa karę pozbawienia wolności, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w niniejszym postępowaniu o wydanie wyroku łącznego, obciążając nimi Skarbu Państwa.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.