Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII P 10/18

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 5 lutego 2018 roku przez A. C. przeciwko D. J., powódka wniosła o:

1.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 100 000 zł tytułem zadośćuczynienia i 20 000 zł tytułem odszkodowania z tytułu zwiększonych potrzeb z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 5 lutego 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty

2.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu według norm przepisanych

3.  ustalenie odpowiedzialności pozwanego za skutki wypadku mogące powstać w przyszłości

4.  dopuszczenie dowodu z opinii biegłego lekarza neurochirurga i neurologa na okoliczność ustalenia u powódki rozmiaru doznanych cierpień i czasookresu ich trwania, procentowego uszczerbku na zdrowiu, konieczności i zakresu sprawowania opieki przez osoby trzecie, koszty leczenia oraz rokowań na przyszłość w związku z urazami doznanymi w wyniku wypadku

5.  dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu bhp na okoliczność ustalenia przestrzegania przez pracodawcę przepisów bhp oraz ustalenia przyczyn wypadku przy pracy

6.  dopuszczenie dowodu z przesłuchania powódki na okoliczność przebiegu i przyczyn zdarzenia, skutków wypadku, doznanych obrażeń, zakresu wymaganej opieki, aktualnego stanu zdrowia i kosztów ponoszonych po wypadku

7.  dopuszczenie dowodu z zeznań świadka K. C. na okoliczność przebiegu i przyczyn zdarzenia, skutków wypadku, doznanych obrażeń, zakresu wymaganej opieki, aktualnego stanu zdrowia i kosztów ponoszonych po wypadku.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że była zatrudniona w firmie (...). W dniu 10 grudnia 2011 roku powódka rozkładając towar uległa wypadkowi przy pracy. w wyniku przedmiotowego wypadku doszło do naciągnięcia u powódki mięśni przykręgosłupowych odcinka L-S oraz powstania przepukliny w odcinku L5 S1. Przyczyną wypadku było naruszenie przez pracodawcę przepisów bhp. Powódka została dopuszczona do pracy bez wstępnych badań lekarskich oraz bez wymaganego przeszkolenia w zakresie bhp na stanowisku ogólnym i stanowiskowym.

/pozew – k. 4-6/

W odpowiedzi na pozew pozwany D. J. wskazał, że w dołączonej przez powódkę dokumentacji medycznej nie wynika, by w wyniku zdarzenia z dnia 10 grudnia 2011 roku doznała innego urazu, aniżeli naciągnięcia mięśni przykręgosłupowych. Podniósł również, iż z protokołu wyjaśnień spisanych przez powódkę do wypadku przy pracy, wynika, iż pozwany informował powódkę, by nie dźwigała więcej aniżeli 1 zgrzewkę piwa. W/w informację powódka zignorowała. Nadto z wyjaśnień powódki wynika, iż przed zdarzeniem z dnia 10 grudnia 2011 roku odczuwała dolegliwości bólowe kręgosłupa, o czym nie informowała pozwanego. Podniósł również, iż z dolegliwościami bólowymi kręgosłupa powódka zgłosiła się do Wojewódzkiej (...) w Ł. w dniu 12 grudnia 2011 roku o godzinie 19:00. Natomiast do lekarza pierwszego kontaktu powódka zgłosiła się dopiero w dniu 14 grudnia 2011 roku kiedy to otrzymała skierowanie do poradni specjalistycznej. W tym stanie rzeczy strona pozwana kwestionuje istnienie związku przyczynowo skutkowego pomiędzy stwierdzonym u powódki schorzeniem, a zdarzeniem z dnia 10 grudnia 2011 roku. Nadto na skutek niewypełnienia przez powódkę zaleceń pozwanego, by nie dźwigała więcej aniżeli 1 zgrzewkę piwa, powódka przyczyniła się do powstania szkody. Powódka nie wykazała na jakiej podstawi dochodzi kwoty odszkodowania, co w rzeczywistości składa się na kwotę odszkodowania. Samo ogólnikowe stwierdzenie, iż kwota ta dochodzona jest tytułem zwiększonych potrzeb nie jest wystarczające. Również żądanie zadośćuczynienia w kwocie 100 000 zł jest rażąco wygórowane, tym bardziej, że powódka po wrześniu 2012 r. nie kontynuowała leczenia w poradni ortopedyczno-urazowej. Nadto z ostrożności procesowej strona pozwana podnosi zarzut przedawnienia roszczenia. Biorąc powyższe pod uwagę wniósł o:

1.  oddalenie powództwa w całości

2.  zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania

3.  w zakresie wniosków dowodowych wniósł o dopuszczenie przez sąd dowodu z przesłuchania pozwanego w charakterze strony oraz dowodu z zeznań w charakterze świadka I. S. na okoliczność nieinformowania przez powódkę pozwanego o wcześniej występujących dolegliwościach bólowych i schorzeniach w obrębie kręgosłupa, niewypełnienie przez powódkę poleceń pozwanego co do ilości towaru jaki mogła dźwigać, sposobie i terminie poinformowania przez powódkę pozwanego o wystąpieniu zdarzenia z 10 grudnia 2011 roku, jak również o przebywaniu przez nią na zwolnieniu lekarskim.

/odpowiedź na pozew – k. 76/

Pismem z dnia 14 stycznia 2019 roku pełnomocnik powódki poparł powództwo wniósł o:

1.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 100 000 zł tytułem zadośćuczynienia z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 5 lutego 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty i 20 000 zł tytułem odszkodowania z tytułu zwiększonych potrzeb z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 5 lutego 2014 od dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty

2.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu według norm przepisanych

3.  przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu

4.  ustalenie odpowiedzialności pozwanego za skutki wypadku mogące powstać w przyszłości

5.  dopuszczenie dowodu z opinii biegłego lekarza neurochirurga i neurologa na okoliczność ustalenia u powódki rozmiaru doznanych cierpień i czasookresu ich trwania, procentowego uszczerbku na zdrowiu, konieczności i zakresu sprawowania opieki przez osoby trzecie, koszty leczenia oraz rokowań na przyszłość w związku z urazami doznanymi w wyniku wypadku

6.  dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu bhp na okoliczność ustalenia przestrzegania przez pracodawcę przepisów bhp oraz ustalenia przyczyn wypadku przy pracy

7.  dopuszczenie dowodu z przesłuchania powódki na okoliczność przebiegu i przyczyn zdarzenia, skutków wypadku, doznanych obrażeń, zakresu wymaganej opieki, aktualnego stanu zdrowia i kosztów ponoszonych po wypadku

8.  dopuszczenie dowodu z zeznań świadka K. C. na okoliczność przebiegu i przyczyn zdarzenia, skutków wypadku, doznanych obrażeń, zakresu wymaganej opieki, aktualnego stanu zdrowia i kosztów ponoszonych po wypadku.

9.  dopuszczenie dowodu z dokumentów załączonych do pisma w postaci :

decyzji odmownej ZUS z dnia 8 lutego 2013 roku znak (...) na okoliczność odmowy powódce prawa do ustalenia jednorazowego odszkodowania z uwagi na brak zakończenia leczenia skutków wypadku przy pracy z dnia 10 grudnia 2011 roku i rehabilitacji przez powódkę w w/w dacie, a w konsekwencji przedwczesności wniosku o jednorazowe odszkodowanie

decyzji ZUS z dnia 26 czerwca 2018 roku znak (...) oraz orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 11 czerwca 2018 roku na okoliczność wysokości procentowego uszczerbku na zdrowiu powódki spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 10 grudnia 2011 roku tj. 5% na podstawie pozycji nr 95c tabeli

10.  zobowiązanie pozwanego do załączenia do akt niniejszej sprawy akt pracowniczych powódki na okoliczność nieprzestrzegania przez pracodawcę przepisów prawa pracy, w tym w szczególności w zakresie bhp, braku przeprowadzenia jakichkolwiek szkoleń z zakresu bhp w stosunku do powódki

11.  zwrócenie się do Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w Ł. o załączenie do akt niniejszej sprawy wszelkiej dokumentacji związanej z prowadzonymi przez PIP postępowaniami w stosunku do pozwanego na okoliczność braku przestrzegania przez pracodawcę przepisów prawa pracy, w tym w zakresie bhp oraz ukarania pracodawcy przez PIP za nieprzestrzeganie przedmiotowych przepisów, braku przeprowadzenia jakichkolwiek szkoleń z zakresu bhp w stosunku do powódki.

/pismo procesowe k. 126-128/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka A. C. posiada wykształcenie średnie niepełne. Była zatrudniona w przedsiębiorstwie (...) na stanowisku sprzedawcy. Początkowo na okres próbny od 13 lipca 2011 roku do 12 października 2011 roku, z wynagrodzeniem w kwocie 1386 zł. następna umowa o pracę została zawarta w dniu 13 października 2011 roku na czas określony od dnia 13 października 2011 roku do 30 października 2012 roku z wynagrodzeniem 1386 zł.

/C. V. k. 10 część A akt osobowych, umowa o pracę k. 1, 24 część B akt osobowych/

Do pracy przyjęła ją partnerka właściciela sklepu (...) na podstawie udzielonego jej pełnomocnictwa. I. S. określiła też zakres jej obowiązków.

/zeznania świadka I. S. e-protokół rozprawy z dnia 16 stycznia 2019 r. 01:02:51-01:16:46/

Do obowiązków powódki należało otwieranie, zamykanie sklepu, przyjmowanie dostaw, rozładowanie dostaw i wszystkie inne czynności. Z powódką pracowały 3 osoby. Do pomocy przychodził też chłopak na ostanie 2-3 godziny do pomocy przy zamknięciu.

/zeznania A. C. e-protokół rozprawy z dnia 18 grudnia 2019 roku 00:03:10 w zw. e-protokół rozprawy z dnia 16 stycznia 2019 roku 00:07:10-00:27:50/

Powódka nie miała aktualnych badań medycyny pracy jak również przeszkolenia w zakresie bhp. Przed przystąpieniem do pracy to dostała do wypełnienia kwestionariusz osobowy, skierowanie do lekarza medycyny pracy. Otrzymała od pracodawcy kwotę 50 zł na badania lekarskie, które okazały się droższe. Badania nie były zrobione. Nie przeszła szkolenia stanowiskowego ani BHP.

/zeznania A. C. e-protokół rozprawy z dnia 18 grudnia 2019 roku 00:03:10 w zw. e-protokół rozprawy z dnia 16 stycznia 2019 roku 00:07:10-00:27:50/

W dniu 10 grudnia 2011 roku wykonując obowiązki pracownicze doznała wypadku przy pracy. Około godziny 12:30 rozładowując dostawę towaru do sklepu poczuła ból kręgosłupa. Powódka powiadomiła o zdarzeniu osobę zarządzającą sklepem i udała się do domu. Zadzwoniła do partnerki właściciela sklepu informując ją o zaistniałej sytuacji, została zwolniona z obowiązku świadczenia pracy w tym dniu. Przebywając w domu powódka zażywała leki przeciwbólowe. W dniu 12 grudnia 2011 roku udała się do Pogotowia (...) gdzie wykonano Rtg rozpoznając naciągnięcie mięśni przykręgosłupowych odcinka L-S.

/protokół powypadkowy k. 9-11, wyjaśnienia poszkodowanej k. 12-15, zeznania A. C. e-protokół rozprawy z dnia 18 grudnia 2019 roku 00:03:10 w zw. e-protokół rozprawy z dnia 16 stycznia 2019 roku 00:07:10-00:27:50, zeznania świadka I. S. e-protokół rozprawy z dnia 16 stycznia 2019 r. 01:02:51-01:16:46 /

Pracodawca wielokrotnie zwracał powódce uwagę, ze nie może dźwigać więcej niż jedną skrzynkę. Powódka nie poinformowała pracodawcy, że przebywa na zwolnieniu lekarskim. Zwolnienie lekarskie pracodawcy dostarczyła jej siostra.

/zeznania D. J. e-protokół rozprawy z dnia 18 grudnia 2019 roku 00:24:03 w zw. e-protokół rozprawy z dnia 16 stycznia 2019 roku 00:27:50-00:43:39/

Powódka od 11 grudnia 2011 roku przebywała na zwolnieniu lekarskim. Zwolnienie lekarskie nie zostało przyjęte przez pracodawcę powódki. Siostra powódki wysłała je pocztą, tak samo postąpiła przy kolejnych zwolnieniach.

/pismo ZUS karta nienum. część C akt osobowych, zeznania świadka K. C. e-protokół rozprawy z dnia 16 stycznia 2019 r. 00:45:04-01:02:51/

W dniu 18 grudnia 2011 roku A. C. nie stawiła się do pracy. Pracodawca poinformował powódkę do zamiarze rozwiązania z nią umowy o pracę z powodu nieusprawiedliwionej nieobecności.

/pismo karta nienum. część C akt osobowych/

Umowa o pracę została rozwiązana z dniem 27 grudnia 2011 roku na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 kp.

/wypowiedzenie karta nienum. część C akt osobowych, świadectwo pracy karty nienum. część C akt osobowych/

Powódka na skutek doznanego wypadku leczyła się w:

1.  Wojewódzkim Szpitalu (...) w Ł. – zgłosiła się w dniu 12 grudnia 2011 roku rozpoznano naciągnięcie mięśni przykręgosłupowych odcinka L-S. Wizyty w Poradni Neurochirurgicznej odbywały się w dniach 20 sierpnia 2012 rok, 19 września 2012 roku, 4 października 2012 roku, 30 kwietnia 2015 roku. W dniu 13 czerwca 2018 roku zgłosiła się z powodu rwy kulszowej z bólem kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowym.

2.  Poradni Lekarzy rodzinnych (...) w poradni leczyła się od 14 grudnia 2011 roku do 14 listopada 2012 roku z powodu zwichnięcia, skręcania i naderwania stawów i więzadeł odcinka lędźwiowego kręgosłupa i miednicy.

3.  Centrum Medycznym (...) Sp. z o.o. – w dniu 6 marca 2015 roku zgłosiła się ze skierowaniem do poradni neurologicznej, rozpoznano choroby krążka międzykręgowego. W dniu 17 lipca 2015 roku zgłosiła się z bólem kręgosłupa okolicy krzyżowej, rozpoznano choroby krążka międzykręgowego. W dniu 29 lipca 2016 roku została skierowana do poradni neurologicznej z powodu choroby krążka międzykręgowego. W dniu 26 czerwca 2018 roku zgłosiła się z bólem kręgosłupa L-S z promieniowaniem do kończyn dolnych, rozpoznano bóle grzbietu i zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa. W dniu 3 lipca 2018 roku zgłosiła się z nasilonymi dolegliwościami bólowymi odcinka L-S z promieniowaniem do nogi prawej, rozpoznano bóle grzbietu. W dniu 17 lipca 2018 roku zgłosiła się z nasilonymi dolegliwościami bólowymi, rozpoznano bóle grzbietu. W dniu 14 września 2018 roku zgłosiła się z bólem kręgosłupa L-S nawracającym, rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa.

4.  (...) Sp. z o.o. w Ł. – wizyty powódki odbywały się w następujące dni 2 lutego 2012 roku, 13 marca 2012 roku, 17 kwietnia 2012 roku, 22 maja 2012 roku, 17 września 2012 roku, 17 września 2016 roku. Została skierowana do poradni ortopedycznej z powodu dyskopatii.

5.  Klinice (...) – zgłosiła się do gabinetu dnia 5 listopada 2018 roku z bólem zlokalizowanym w okolicy lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa trwającym od kilku miesięcy.

6.  Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy Centrum (...) Leczniczym w Ł. – wizyty odbywały się w dniach 13 września 2016 roku, 14 lutego 2017 roku, 29 grudnia 2017 roku, 19 stycznia 2018 roku, 21 lutego 2018 roku, 29 marca 2018 roku, 31 lipca 2018 roku, 22 sierpnia 2018 roku, 14 września 2018 roku, 26 października 2018 roku. W dniu 29 lipca 2016 roku została skierowana do poradni neurologicznej.

7.  Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej.

Była kierowana na rehabilitacje miała 2-3 turnusy w 1 okresie, dostała skierowanie do sanatorium. Obecnie chodzi prywatnie do fizjoterapeuty, była u niego 5-6 razy. W sanatorium była w październiku 2012 r. Ale to pogorszyło jej samopoczucie. Lekarze nie widzieli wskazań do operacji. Nie było innych rozwiązań na poprawę stanu zdrowia. Po zdarzeniu była przez miesiąc praktycznie unieruchomiona, chłopak z którym mieszkała pomagał jej lub siostra. Codziennie bierze leki przeciwbólowe. Obecnie pracuje w sklepie mięsnym jako sprzedawca. Korzystałam z publicznych rehabilitacji jednak to nie poprawiło jej zdrowia. Wcześniej nie miała kłopotów z kręgosłupem. Dalej odczuwa bóle kręgosłupa.

/dokumentacja medyczna k. 177-123, 139-166, 168-173, 176, 178, 180, 192-203, 212-247, zeznania A. C. e-protokół rozprawy z dnia 18 grudnia 2019 roku 00:03:10 w zw. e-protokół rozprawy z dnia 16 stycznia 2019 roku 00:07:10-00:27:50, zeznania świadka K. C. e-protokół rozprawy z dnia 16 stycznia 2019 r. 00:45:04-01:02:51/

W dniach 7, 9, 18 i 20 lutego 2012 roku została przeprowadzona u pozwanego kontrola przez Państwową Inspekcję Pracy w wyniku której nakazano:

ustalić w trybie zgodnym z przepisami okoliczności i przyczyny wypadku jakiemu w dniu 10 grudnia 2011 roku uległa A. C. zatrudniona na stanowisku sprzedawca,

poddać się jako pracodawca szkoleniu okresowemu z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy dla pracodawców i uzyskać pisemne zaświadczenie jego odbycia

ustalić rodzaje odzieży i obuwia roboczego z przewidywalnymi okresami użytkowania, których stosowanie na określonych stanowiskach pracy w Absynt D. J. jest niezbędne

powiadomienie Państwowej Inspekcji Pracy o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności

nie przechowywanie w aktach osobowych pracownika oryginałów orzeczeń lekarskich stwierdzających brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy

ustalenie z pracownikami zatrudnionymi w niepełnym wymiarze czasu pracy limitu godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy, przekraczanie którego uprawnia pracowników, oprócz wynagrodzenia za pracę, do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych

stosowanie kwestionariusza osobowego w zakresie danych dla osoby ubiegającej się o zatrudnienie zgodnego ze wzorem określonym w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 roku w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych

określenie informacji o warunkach zatrudnienia z art. 29 § 3 kodeksu pracy w taki sposób aby informacja w zakresie wymiaru urlopu wypoczynkowego miała charakter indywidualny w odniesieniu do warunków, rodzaju i okresu zatrudnienia danego pracownika

skorygowanie pisemnej informacji o warunkach zatrudnienia przekazanej pracownikom na podstawie art. 29 § 3 kodeksu pracy zakresie dni w jakie pracownicy faktycznie wykonują pracę

nie dopuszczenie pracowników do pracy na określonym stanowisku bez aktualnych wstępnym badań lekarskich stwierdzających brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy

skierowanie pracownika na wstępne badania lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na określonym stanowisku po powrocie pracownika do pracy w związku z przebywaniem na zwolnieniu lekarskim

nie rozwiązywanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z datą wsteczną tj. przed dniem w którym pracownikowi złożono oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia

zawieranie w oświadczeniu woli rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia pouczenia o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy

zamieszczenie w treści świadectw pracy informacji o liczbie dni urlopu wypoczynkowego, za które przyznaje ekwiwalent pieniężny w punkcie dotyczącym wykorzystania urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym w którym ustał stosunek pracy

uzyskanie od pracowników pisemnego potwierdzenia zapoznania się z obwieszczeniem o obowiązującym systemie, rozkładzie i okresie rozliczeniowym czasu pracy

terminowe wypłacanie pracownikom wynagrodzenia za pracę oraz wynagrodzenia chorobowego

wypłacanie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w dniu rozwiązania stosunku pracy

/protokół kontroli k.255-259, nakaz k. 279, wystąpienie k.274-275, notatka urzędowa z kontroli k. 276-277/

W badaniu sądowo-neurologicznym stwierdzono, że powódka w dniu 10.12.2011 w czasie przeciągania zgrzewki z piwem poczuła ból w dolnej części pleców. Była po dwóch dniach konsultowana przez ortopedę w Pogotowiu (...), gdzie rozpoznano naciągnięcie mięśni przykręgosłupowych odcinka LS. Z dokumentacji medycznej wynika, że powódka już w listopadzie zgłosiła się z powodu bólów pleców i miała zlecone RTG kręgosłupa LS przez lekarza rodzinnego. Jako dziecko także w czasie WF-u zgłaszała bóle pleców. W dniu 10.12.2011 powódka przeciążyła kręgosłup w czasie nieprawidłowo wykonywanego ruchu. W wykonanym po 4 miesiącach CT kręgosłupa stwierdzono (...)/S1 z uciskiem nerwu rdzeniowego, ale po stronie prawej oraz wtórnie zwężone oba otwory mk. Przy tego typu opisie urazu nie mogło dojść do powstania (...) na poziomie L5/S1.

Stały procentowy uszczerbek na zdrowiu w wyniku wypadu z dnia 10.12.2011 wynosi 5% (numer tabeli 94c).

Badana w okresie ostrych dolegliwości przez ok. 4 tygodni wymagała opieki osób trzecich przez ok. 3 godziny dziennie.

Koszt leczenia lekami typu K. i M. to ok 40 złotych miesięcznie. Leki te były podawane od czasu wypadku przez okres 3 miesięcy.

Z powodu urazu przeciążeniowego odcinka LS kręgosłupa powódka przebywała 182 dni na (...) oraz 5 miesięcy na świadczeniu rehabilitacyjnym. Następnie odzyskała zdolność do pracy. Nie stwierdzano objawów uszkodzenia układu nerwowego, które ograniczałyby zdolność do wykonywania pracy zarobkowej. Rokowania na przyszłość w związku z doznanym urazem są dobre.

Z dokumentacji wynika, że przed datą wypadu powódka odczuwała bóle pleców i z tego powodu miała zlecone RTG kręgosłupa LS, którego nie wykonała. W dzieciństwie także podawane są opisy z Poradni Pediatrycznej, że skarżyła się na bóle pleców, szczególnie występujące podczas zajęć wychowania fizycznego.

U powódki występują zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne odcinka LS kręgosłupa, które nie są związane z przebytym urazem przeciążeniowym kręgosłupa. Potwierdzają to badania lekarza neurologa, który okresowo kieruje badaną na rehabilitację i przepisuje leki przeciwbólowe. Lekarz neurolog wykonał także kontrolne badanie CT kręgosłupa, które potwierdziło zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa bez ucisku struktur nerwowych w kanale kręgowym. Neurochirurg nie zakwalifikował powódki do leczenia operacyjnego, zalecił leczenie zachowawcze i rehabilitacyjne. Powódka bardzo wcześnie, tj. mając 19 lat, zaczęła wykonywać ciężkie prace fizyczne, które nadal powodują przeciążenie jej kręgosłupa i skutkuje to postępującą chorobą zwyrodnieniowo-dyskopatyczną kręgosłupa.

/opinia biegłego lekarza naurologa J. B. k. 305-309/

W badaniu sądowo-ortopoedycznym rozpoznano stan po urazie przeciążeniowym kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym z naciągnięciem mięśni przykręgosłupowych. Zmiany zwyrodnieniowo - dyskopatyczne kręgosłupa w odcinku lędźwiowo - krzyżowym .Przepuklina jądra miażdżystego L5 - SI - bez związku przyczynowego z wypadkiem w dniu 10.12.2011 r.

Wypadek pracy w dniu 10.12.2011 nie spowodował trwałego i długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Długotrwały uszczerbek na zdrowiu może być spowodowany upośledzeniem funkcji narządu dotkniętego urazem, które trwa powyżej 6 miesięcy i może ulec poprawie.

W dostępnej dokumentacji medycznej nie znalaziono zapisów świadczących, że w tym okresie u wnioskodawczyni występowało upośledzenie funkcji ruchowej kręgosłupa w odcinku lędźwiowym , które mogłoby być podstawą uznania długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. W badaniu nie stwierdzono również upośledzenia funkcji kręgosłupa w stopniu dającym podstawę do orzeczenia trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Orzeczony przez biegłą z zakresu neurologii 5 % uszczerbek na zdrowiu spowodowany jest objawami neurologicznymi - objawy korzonkowe lędźwiowe.

Skutki wypadku nie powodowały konieczności opieki osób trzecich , a jedynymi kosztami, jakie musiała ponosić wnioskodawczyni, był koszt zakupu leków p/bólowych , których koszt kształtował się w graniach 10 - 20 zł./ miesięcznie . Innych kosztów leczenia wnioskodawczyni nie musiała ponosić - była leczona w ramach ubezpieczenia społecznego w NFZ.

Rokowania odnośnie stanu zdrowia wnioskodawczyni związanego z urazem przeciążeniowym kręgosłupa w dniu 10.12.201l r. są dobre.

Zmiany dyskopatyczne kręgosłupa w odcinku lędźwiowym i przepuklina jądra miażdżystego L5-SI nie mają żadnego związku przyczynowo - skutkowego z urazem przeciążeniowym w dniu 10.12.2011 r.

Wnioskodawczyni w dniu 7.12.2011 r. w trakcie wizyty w poradni ogólnej zgłaszała bóle grzbietu - M54 (strona 119 / odwrót akt sprawy) , co świadczy, że dolegliwości bólowe kręgosłupa występowały u wnioskodawczyni przed zdarzeniem w dniu 10.12.2011 r.

Niemożliwe jest powstanie zmian dyskopatycznych i przepukliny jądra miażdżystego w wyniku mechanizmu jaki miał miejsce w trakcie zdarzenia w dniu 10.12.2011 r.

-

tj. wyciągania zgrzewek z napojami ze samochodu.

Aktualne leczenie wnioskodawczyni spowodowane jest schorzeniem samoistnym - zmianami zwyrodnieniowo- dyskopatyczne kręgosłupa w odcinku lędźwiowym i nie ma żadnego związku przyczynowo - skutkowego ze zdarzeniem w dniu 10.12.2011 r.

/opinia biegłego lekarza ortopedy M. S. k. 312-316/

Sad ustalił w/w stan faktyczny w oparciu o dokumentację w postaci akt osobowych wnioskodawczyni, dokumentów załączonych do akt sprawy, zeznań powódki i pozwanego, a także zeznać świadka oraz w oparciu o opinie biegłych: neurologa i ortopedy.

Opinie te są pełne, logiczne i odpowiadają ma wszystkie pytania jakie pojawiły się w toku postępowania. W ocenie Sądu nie ma podstaw do tego by podważać wiarygodność i moc dowodową opinii biegłych.

Opinie te zostały wydane po zapoznaniu się przez biegłych z pełną dokumentacją lekarską powódki, a zatem brak jest podstaw do zasadnego ich kwestionowania. Opinie biegłych są rzetelne, obiektywne i jasne, w sposób przejrzysty i wyczerpujący opisują stan zdrowia powódki. Biegli lekarze o specjalizacjach właściwych ze względu na schorzenia powódki dokonali rozpoznania jednostek chorobowych u niej występujących i ocenili je w kontekście urazów jakich doznała skutek wypadku w pracy w dniu 10 grudnia 2011 r. i w konsekwencji jaki uszczerbek na zdrowiu poniosła powódka. Przedmiotowe opinie są jasne, spójne oraz logiczne. Wskazać należy, iż każda z opinii biegłych został doręczona obu stronom, które miały możliwość wypowiedzenia się odnośnie do ich treści a zwłaszcza wniosków końcowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo jest niezasadne.

Na wstępie podnieść należy, że roszczenia odszkodowawcze i zadośćuczynienie za wypadek przy pracy mimo, że są związane ze stosunkiem pracy mają charakter cywilnoprawny. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego dopuszczalne jest dochodzenie przez pracownika roszczeń uzupełniających z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, opartych na przepisach prawa cywilnego (art. 415, art. 435, art. 444 i art. 445 k.c.). Pracownik, występując z takim powództwem, nie może w postępowaniu sądowym powołać się jedynie na fakt wypadku przy pracy, który stwierdzony został protokołem powypadkowym, lecz obowiązany jest przy tym do wykazania przesłanek prawnych odpowiedzialności odszkodowawczej: ciążącej na pracodawcy odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego, poniesionej szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem będącym wypadkiem przy pracy a powstaniem szkody (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 lipca 2005 roku, I PK 293/04, Pr. Pracy 2005/11/35). W cytowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy wywiódł, iż dopuszczalne jest dochodzenie przez pracownika od pracodawcy roszczeń uzupełniających z tytułu wypadków przy pracy, opartych na przepisach prawa cywilnego (art. 415, art. 444 i art. 455 k.c.). Chodzi tu o przepisy o odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych, a zwłaszcza art. 415-417, 430, 435, 436, 444, 445, 448 k.c. ( tak też Sąd Apelacyjny w Szczecinie, wyrok z dnia 26 marca 2013 r., I ACa 864/12).

Powódka dochodziła od pozwanego kwoty 100 000 zł tytułem zadośćuczynienia z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 5 lutego 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty i 20 000 zł tytułem odszkodowania z tytułu zwiększonych potrzeb z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 5 lutego 2014 od dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

Pozwany odpowiada na podstawie art. 415 k.c., a w przypadku uznania, że należy do kategorii przedsiębiorstw wprawianych w ruch za pomocą sił przyrody na podstawie art. 435 k.c. w zw. z art. 300 k.p. pozwany także ponosiłby odpowiedzialność w tym samym zakresie, również z uwagi na brak przesłanek wyłączających jego odpowiedzialność na powołanych podstawach.

Zgodnie z art. 415 k.c. kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Przesłankami odpowiedzialności deliktowej są nie tylko powstanie szkody, czyn niedozwolony, z którym ustawa wiąże obowiązek odszkodowawczy, ale i związek przyczynowy między ową szkodą a zdarzeniem szkodzącym, który zgodnie z teorią adekwatności obejmuje obowiązek naprawienia szkody jako normalnych następstw zdarzenia szkodzącego. Wg. powołanego przepisu za szkodę odpowiada osoba, której bezprawne zachowanie jest źródłem szkody z uwagi na zawinienie w znaczeniu subiektywnym. Bezprawność oznacza wtedy sprzeczność z obowiązującym porządkiem prawnym, a źródłem norm mogą być powszechnie obowiązujące przepisy, a także zasady współżycia społecznego.

Zauważyć jednak należy, że pozwany w odpowiedzi na pozew podniósł zarzut przedawnienia roszczenia. Dodatkowo w chwili wydawania wyroku Sąd na podstawie znowelizowanych przepisów mógł taki zarzut uwzględnić z urzędu. Istota przedawnienia została wyjaśniona w przepisie art. 117 k.c. Zgodnie z tym przepisem z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.

Podstawowym celem przedawnienia jest usunięcie stanu niepewności prawnej w sytuacji, gdy uprawniony przez długi czas nie realizuje przysługujących mu praw podmiotowych, przybierających postać konkretnych roszczeń. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego "instrument w postaci dawności powinien zawsze równoważyć różne, zazwyczaj sprzeczne interesy uczestników obrotu cywilnoprawnego. Nie mogą w systemie prawnym istnieć unormowania, które umożliwiają dochodzenie praw czy ich wykonywanie z jednoczesnym nałożeniem na inne podmioty obowiązków im odpowiadających ad infinitum, przez czas nieokreślony, oraz takie, które powodują permanentny stan niepewności co do rzeczywistego stanu prawnego" (uzasadnienie wyr. TK z 1.9.2006 r., SK 14/05, OTK-A 2006, Nr 8, poz. 97). R. legis instytucji jest więc przede wszystkim potrzeba usunięcia sprzeczności między zaistniałym stanem faktycznym a treścią konkretnego stosunku prawnego (por. T. Pałdyna, Przedawnienie, s. 68). Pod względem aksjologicznym przedawnienie uzasadniane jest interesem publicznym (B. Kordasiewicz, w: SPP, t. 2, 2008, s. 575 i n.; M. Wilejczyk, Zagadnienia, s. 432 i n.). Pragmatycznym celem przedawnienia jest natomiast mobilizacja wierzyciela, aby wykonał swoje prawo podmiotowe, korespondująca z trudnościami dowodowymi związanymi z dochodzeniem roszczeń.

Jak wyżej już wskazano podstawą roszczeń pracownika w razie wypadku przy pracy (obok tych wynikających z ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych) są przepisy kodeksu cywilnego, tj. art. 444 § 1 i 2 oraz art. 445 § 1 k.c. Mimo że roszczenia pracownika przeciwko pracodawcy są związane ze stosunkiem pracy, to ze względu na ich cywilnoprawny charakter do określenia terminów przedawnienia tych roszczeń ma zastosowanie art. 442 1 § 1 k.c.

Przepis ten stanowi, że roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże w każdym przypadku roszczenie przedawnia się z upływem dziesięciu lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę.

Wskazać należy, że mimo nieobowiązywania już art. 442 k.c. to orzecznictwo dotyczące tego artykułu znajduje zastosowanie do dodanego art. 442 1 § 1 k.c. Powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego wskazać należy, iż na tle dawnego art. 442 § 1 k.c. – dominował pogląd, iż pojęcie szkody, odnoszącej się do zawartej w tym przepisie regulacji przedawnienia roszczeń z czynów niedozwolonych, rozumiane być powinno jako szkoda na osobie. Konsekwencją takiego poglądu było uznanie, że początek biegu przedawnienia tych roszczeń rozpoczynał się od dnia, w którym pracownik (lub inna osoba) dowiedział się o uszkodzeniu ciała lub rozstroju zdrowia. Świadomość szkody oznaczała zatem w tym przypadku dowiedzenie się o uszczerbku na zdrowiu, który w konsekwencji prowadził do utraty lub ograniczenia zdolności do pracy, przy czym nie musiała to być świadomość rozmiarów szkody bądź też trwałości jej następstw. W rezultacie określony w art. 442 § 1 k.c. termin przedawnienia roszczeń liczony był od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o uszkodzeniu ciała lub rozstroju zdrowia i osobie ponoszącej odpowiedzialność z tego tytułu, nawet gdyby nie wystąpił jeszcze uszczerbek majątkowy. (uchwały składu siedmiu sędziów z dnia 11 lutego 1963 roku, III PO 6/62, OSNCP z 1964roku, nr 5, poz. 87 i z dnia 12 lutego 1969 roku, III PZP 43/68, OSNCP z 1969 roku, nr 9, poz. 150; wyrok z dnia 10 czerwca 1986 roku, III CRN 101/86, LexPolonica nr 321004; wyrok z dnia 10 marca 1998 roku, II UKN 543/97, OSNAPiUS z 1999 roku, nr 5, poz. 176; wyrok z dnia 19 maja 1999 roku, II UKN 647/98, OSNAPiUS z 2000 roku, nr 15, poz. 589, wyrok z dnia 21 grudnia 2004 r., I PK 122/04, OSNP z 2005 roku, nr 24, poz. 390; wyrok z dnia 16 sierpnia 2005 roku, I UK 19/05, OSNP z 2006 roku, nr 13-14, poz. 219)

Pojęcie szkody na osobie obejmuje wszelkie następstwa rozstroju zdrowia oraz uszkodzenia ciała, a więc ogólnie związane z naruszeniem integralności cielesnej poszkodowanego. Zaś regulacja kodeksowa zrywa w tym zakresie z wyrażoną w art. 120 § 1 k.c. zasadą biegu przedawnienia. W przypadku 3 letniego terminu przedawnienia datą początkową jego biegu jest dowiedzenie się o szkodzie i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia, przy czym obie przesłanki muszą wystąpić łącznie.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nastąpiło przedawnienie roszczenia. Powódka doznała wypadku przy pracy w dniu 10 grudnia 2011 roku. Niewątpliwie też tego dnia wiedziała kto jest odpowiedzialny za doznaną szkodę, zatem bieg terminu przedawnienia rozpoczął się tego samego dnia. Od chwili zdarzenia powodującego szkodę do chwili złożenia pozwu tj. do dnia 5 lutego 2018 roku minęło 7 lat 1 miesiąc i 26 dni, zatem zarzut przedawnienia jest zasadny.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy w punkcie 1 wyroku oddalił powództwo.

O kosztach Sąd Okręgowy orzekł na podstawie § 15 ust. 1 pkt 5 w zw. z § 8 pkt 7 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Na podstawie wyżej wymienionych przepisów Sąd Okręgowy w punkcie 2 wyroku przyznał od Skarbu Państwa Kasy Sądu Okręgowego w Łodzi na rzecz adwokata T. W. kwotę 4428 zł brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Niezależnie od powyższego z treści pozostałych ustaleń Sądu zarówno z zachowania powódki w trakcie pracy jak i opinii biegłych lekarzy sądowych wynika, że powódka sama własnym zachowaniem wpłynęła na przeciążenie kręgosłupa. Brak możliwości przypisania winy pracodawcy. Dodatkowo także, należy wskazać, iż brak jest związku przyczynowego pomiędzy jej stanem zdrowia a zaistniałym wypadkiem co uwypuklił w swojej opinii biegły ortopeda. Z tych względów nawet gdyby Sąd nie uwzględnił przedawnienia roszczenia to brak byłoby podstaw do uwzględnienia powództwa.

Zarządzenie: Odpis wyroku z uzasadnieniem

doręczyć pełnomocnikowi powódki.

M.P.