Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 386/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Brzezinach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Sylwia Wierzbowska-Zimoń

Protokolant: stażysta Kinga Głowacka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2018r., 18 stycznia 2019r.,

3 kwietnia 2019 r.

sprawy:

P. W.

s. J., B. z domu D.

ur. (...) w m. B.

oskarżonego o to, że:

w 28 czerwca 2018 r. ok. godz. 21:15 na ulicy (...) w K., woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości (stwierdzone badaniem urządzeniem Alcosensor I próba- 0,37 mg/l, II próba- 0,38 mg/l, Alkometr A 2.0 I próba- 0,32 mg/l, II próba 0,33 mg/l stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu), prowadził pojazd mechaniczny- motorower marki B. o nr rej. (...) w ruchu lądowym

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1.  P. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a§1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności, polegającego na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30(trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

2.  na podstawie art. 42§2 kk orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat,

3.  na podstawie art. 43§3 kk zobowiązuje oskarżonego do zwrotu prawa jazdy w terminie dwóch tygodni od uprawomocnienia się orzeczenia,

4.  na podstawie art. 43a§2 kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 5 000 (pięć tysięcy) złotych tytułem świadczenia pieniężnego,

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. Magdaleny Góreckiej kwotę 588 (pięćset osiemdziesiąt osiem ) złotych tytułem nieopłaconych kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz kwotę 135,24 (sto trzydzieści pięć 24/100) złotych tytułem podatku od towarów i usług VAT,

6.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

(co do kary)

W dniu 31 sierpnia 2018 r. do Sądu Rejonowego w B., wpłynął akt oskarżenie przeciwko P. W., o to, że w dniu 28 czerwca 2018 r. około godziny 21:15 na ulicy (...) w K., woj. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości (stwierdzone badaniem urządzeniem Alcosenor I próba – 0,37 mg/l, II próba – 0,38 mg/l, Alkometr A2.0 I próba – 0,32 mg/l, II próba – 0,33 mg/l stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu), prowadził pojazd mechaniczny – motorower m-ki B. o nr rej. (...) w ruchu lądowym, tj. o czyn wypełniającego dyspozycję art. 178a § 1 kk.

Oskarżony P. W. urodził się w dniu (...), posiada polskie obywatelstwo, zdobył wykształcenie podstawowe - bez zawodu. Oskarżony jest kawalerem i nie posiada nikogo na utrzymaniu, sam utrzymuje się z prac dorywczych, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności.

P. W. nie posiada żadnego majątku.

Oskarżony był wielokrotnie karany, w tym dwukrotnie za przestępstwo z art. 158 § 1 kk i raz z art. 278 § 1 kk.

P. W. leczył się psychiatrycznie i odwykowo – przeciw-alkoholowo i narkotykowo, nie leczył się neurologicznie i był badany psychologicznie.

/dane osobowo-poznawcze – k. 96 v., dane o karalności – k. 23 – 25, k. 67 – 69, historia choroby - k. 76, opinie – k. 27 – 28, k. 59, k. 65, k. 75, k. 80/

Oskarżony przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu.

Na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2019 r. P. W., reprezentowany przez obrońcę, zadeklarował chęć dobrowolnego poddania się karze, wnosząc o wymierzenie kary 1 roku ograniczenia wolności polegającego na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych, zwolnienie od kosztów sądowych; czemu nie sprzeciwił się Prokurator.

Nadto oskarżony, w trybie art. 387 § 1a kpk został uprzedzony o konsekwencjach złożenia wniosku wynikających z art. 447 § 5 kpk.

/wyjaśnienia oskarżonego i stanowisko – k. 94 v. - 95/

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgromadzony w sprawie materiał dowody nie budził żadnych wątpliwości i pozwolił na uznanie oskarżonego P. W. winnym zrzucanego mu czynu.

Tym samym Sąd uznał, iż wniosek oskarżonego złożony w trybie art. 387 § 1 i 2 kpk zasługuje na uwzględnienia, nie tylko dlatego, że okoliczności sprawy i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości, ale także z tych względów, że uznano, że cele postępowania zostaną osiągnięte, mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości, a zaproponowana kara jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów.

Tym samym Sąd uznał P. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, polegającego na tym, że w dniu 28 czerwca 2018r. około godziny 21:15 na ulicy (...) w K., woj. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości (stwierdzone badaniem urządzeniem A. I próba – 0,37 mg/l, II próba – 0,38 mg/l, Alkometr A2.0 I próba – 0,32 mg/l, II próba – 0,33 mg/l stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu), prowadził pojazd mechaniczny – motorower m-ki B. o nr rej. (...) w ruchu lądowym, tj. czynu wypełniającego dyspozycję art. 178a § 1 kk.

Stopień społecznej szkodliwości czynu sprawcy był znaczny. Oskarżony naruszył podstawową zasadę bezpieczeństwa w ruchu drogowym – zasadę trzeźwości. Stwierdzony badaniem stopień nietrzeźwości P. W. stanowił zwiększone zagrożenie w ruchu lądowym.

Na korzyść sprawcy poczytano, iż stan nietrzeźwości nie był szczególnie wysoki, a na jego niekorzyść - uprzednią wielokrotną karalność.

Wymierzona na podstawie art. 178 a § 1 k.k. kara 1 roku ograniczenia wolności w formie nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym została dostosowana do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i zdaniem Sądu, spełni swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, oddziaływania prewencyjnego i wychowawczego na oskarżonego. Szczególnie kara ta pozwoli uzmysłowić nieopłacalność tego typu przestępnych zachowań i nieuchronność poniesienia konsekwencji prawnych, jakie ze sobą niosą. Powszechnie wiadomo, jak znaczna część wypadków na drodze powodowana jest przez nietrzeźwych kierowców, którzy stanowią zagrożenie nie tylko dla siebie, ale też dla innych uczestników ruchu drogowego.

Sąd orzekł również na podstawie art. 42 § 2 kk zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, począwszy od dnia zwrotu dokumentu prawa jazdy, a wymiar tego środka karnego dostosowano do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego.

Orzeczenie zakazu w trzyletnim, minimalnym wymiarze, ma zapobiec ponownemu popełnieniu przez oskarżonego przestępstw tego typu w tym okresie oraz oddziaływać na niego represyjnie i dyscyplinująco. Na czas obowiązywania zakazu oskarżony winien zostać wyeliminowany z grona uczestników ruchu drogowego, jako osoba stwarzająca zagrożenie dla jego bezpieczeństwa.

Konsekwencją skazania było także rozstrzygnięcie na podstawie art. 43a§2 kk co do środka karnego tj. świadczenia pieniężnego w wysokości 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

O kosztach sądowych w sprawie orzeczono w oparciu o art. 624 § 1 kpk uznając, iż uiszczenie ich przez oskarżonego byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację osobistą i majątkową – brak dochodów lub uzyskiwanie ich na poziomie minimalnym oraz obecnie- ze względu na osadzenie w zakładzie.