Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2019 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2019 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą
w W.

przeciwko G. M.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej G. M. na rzecz powoda Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 127.342,92 zł (sto dwadzieścia siedem tysięcy trzysta czterdzieści dwa złote 92/100) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, nie więcej jednak niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 13 lipca 2018 r. do dnia zapłaty, liczonymi od kwoty 112.366,23 zł (sto dwanaście tysięcy trzysta sześćdziesiąt sześć złotych 23/100);

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 6.368 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt IC 720/18

UZASADNIENIE

Powód, Bank (...) Spółka Akcyjna w W., wniósł przeciwko pozwanej, G. M. pozew z żądaniem zapłaty kwoty 127.342,92 zł. wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, ale nie większej niż wysokość odsetek maksymalnych, liczonych od kwoty 112.366,23 zł. od dnia 13 lipca 2018r. do dnia zapłaty. Wniósł również o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu.

Na uzasadnienie podał, iż strony łączyła umowa pożyczki gotówkowej nr (...) zawarta w dniu 3 listopada 2015r., na podstawie której pozwana otrzymała od powoda kwotę 130.230,06 zł. Kwotę tę zobowiązała się spłacać w miesięcznych ratach. Z obowiązku tego się nie wywiązała, dlatego pismem z dnia 23 listopada 2017r. powód wypowiedział umowę łączącą strony. Wskutek powyższego roszczenie banku z tytułu umowy pożyczki stało się natychmiast wymagalne. Na należności powoda dochodzoną w pozwie składa się kwota 112.366,23 zł. z tytułu zaległego kapitału, kwota 9.397,49 z. z tytułu odsetek umownych liczonych od należności głównej od dnia 15 stycznia 2017r. do 15 stycznia 2018r. naliczonych wg stałej stopy procentowej 9,99 % w skali roku oraz kwota 5.579,20 zł. z tytułu odsetek przeterminowanych liczonych od należności głównej za okres od 31 lipca 2017r. do 12 lipca 2018r. naliczonych wg czterokrotności stopy kredytu lombardowego.

Pozwana, G. M., wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu.

W pierwszej kolejności podkreśliła, że powód nie wykazał, aby umowa pożyczki z dnia 3 listopada 2015r. została wykonana. Dalej podniosła, iż w sprawie nie wystąpiły okoliczności przewidziane w umowie łączącej strony, w tym w Regulaminie Banku, które uprawniały powoda do wypowiedzenia umowy, albowiem bank mógł wypowiedzieć umowę w przypadku, gdy Kredytobiorca nie zapłaci w terminie jednej pełnej raty kredytu za co najmniej jeden okres płatności (…) oraz w terminie 7 dni o daty otrzymania wezwania do zapłaty Kredytobiorca nie spłaci zadłużenia wynikającego z treści wezwania. Z wezwania do zapłaty skierowanego do pozwanej wynika, że zalegała ona z zapłatą kwoty 1.798,07 zł. Tymczasem z treści przedłożonej umowy pożyczki wynika, że wysokość miesięcznej raty wynosi 2.094,60 zł., co oznacza, że na dzień sformułowania przez powoda wezwania do zapłaty, istniejąca zaległość nie uprawniała do wypowiedzenia umowy łączącej strony. Podała również, że zakreślony 7- dniowy termin do spłaty zadłużenia był nieskuteczny, albowiem z art. 75 c ust. 1 ustawy Prawo Bankowe wynika, że jeżeli Kredytobiorca spóźnia się ze spłatą zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu, bank wzywa go do spłaty, wyznaczając czas nie krótszy niż 14 dni roboczych. Dalej wskazała, iż wezwanie do zapłaty z dnia 11 października 2017r. zostało skierowane przez powoda na nieprawidłowy adres pozwanej, tj. na ul. (...), (...)-(...) S.. Tymczasem pozwana zamieszkuje w C. przy ul. (...). Nadto podniosła, iż pomimo nieodbierania przez pozwaną pism powoda przed wytoczeniem sprawy przed sądem, powód nie podjął starań w celu ustalenia aktualnego adresu pozwanej, co jawi się jako zachowanie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Pozwana podała, że nie otrzymując skierowanego przez powódkę wezwania do zapłaty nie tylko nie zdawała sobie sprawy z wysokości istniejącej zaległości, ale także nie zdawała sobie sprawy z ewentualnych skutków jej nieuregulowania w zakreślonym terminie. Podniosła także, iż powód winien rozważyć, czy w tej konkretnej sprawie skorzystać z najbardziej dotkliwego instrumentu, jakim jest wypowiedzenie umowy pożyczki, mając na uwadze skalę i stopień naruszeń Kredytobiorcy, uwzględniając też kwotę udzielonej pożyczki i czas jej sprały oraz dotychczasowy sposób realizacji umowy przez powódkę. Na dzień złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy zadłużenie pozwanej wynosiło bowiem 2.439,95 zł., co stanowi niewielką część kwoty, na jaką opiewała kwota pożyczki, tj. 130.230,06 zł., co przemawia za wnioskiem, iż wypowiedzenie umowy było nieadekwatnym środkiem reakcji na powyższe. Na koniec podała, że również oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy pożyczki nie zostało pozwanej doręczone na prawidłowy adres, przez co żądanie zwrotu niespłaconego kredytu i pozostałych należności jest niezasadne.

Sąd ustalił:

W dniu 3 listopada 2015r. strony zawarły umowę pożyczki bezgotówkowej nr (...) ewidencjonowaną na rachunku nr (...). Całkowita kwota pożyczki wyniosła 130.230,06 zł., a okres jej spłaty określono na 84 miesiące. Pozwana zobowiązała się do spłaty pożyczki zgodnie z warunkami umowy, tj. w równych ratach miesięcznych.

Pozwana zobowiązała się do informowania banku, w okresie kredytowania, o każdej zmianie swoich danych osobowych, w szczególności w zakresie adresu do korespondencji. Ustalono, że wszelka korespondencja wysyłana będzie przez bank na ostatni adres do korespondencji podany przez pozwaną.

Rata miesięcznej spłaty została ustalona na kwotę 2.094,62 zł.

Dowód: umowa pożyczki bezgotówkowej z dnia 03.11.2015r., k. 15 – 17, regulamin kredytów i pożyczek udzielanych Klientom Indywidualnym przez Bank (...) SA, k. 26 – 28, zestawienie transakcji, k. 63 – 64.

W dniu 3 listopada 2015r. powód przekazał pozwanej kwotę pożyczki.

Dowód: zestawienie transakcji, k. 63 – 64.

W dniu 12 października 2016r. pozwana poinformowała powoda o swym adresie zameldowania, wskazując, że jest to ul. (...), (...)-(...) S..

Dowód: informacja o osobie z dnia 12.10.2016r., k. 72.

Dnia 27 czerwca 2017r. strony zawarły aneks do umowy pożyczki nr (...), na mocy którego strony zmieniły wysokość rat pożyczki w okresie od 30 czerwca 2017r. do 30 listopada 2017r. Ich wysokość została ustalona na kwotę 600 zł. miesięcznie. Począwszy od 30 grudnia 2017r. spłata kolejnych 73 rat pożyczki miała następować w kwocie 1.914,30 zł. miesięcznie i ostatnia rata wyrównująca zadłużenia miała być płatna do 30 stycznia 2024r.

Dowód: aneks nr (...) do umowy pożyczki nr (...), k. 59-62.

W dniu 31 lipca 2017r. pozwana zapłaciła kwotę 2,93 zł., która została zaliczona spłatę raty przypadającą do zapłaty na dzień 30 lipca 2017r.

Na dzień 11 października 2017r. pozwana zalegała z zapłatą kwoty 1.797,07 zł., tj. z tytułu raty za lipiec w kwocie 597,07 zł. oraz za sierpień i wrzesień po 600 zł.

Dowód: zestawienie transakcji, k. 63 – 64.

Pismem z dnia 11 października 2017r. powód wezwał pozwaną do zapłaty zaległości w kwocie 1.816,27 zł. , w tym 1.797,07 zł. z tytułu kapitału oraz 19,20 zł. z tytułu wymaganej należności odsetkowej, w terminie 14 dni roboczych od dnia doręczenia pisma, pod rygorem wypowiedzenia umowy pożyczki. Jednocześnie pouczył pozwaną, że istnieje możliwość złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia poprzez zmianę określonych w umowie warunków lub terminów spłaty przedmiotowego zobowiązania. Pismo powyższe zostało wysłane na adres ul. (...), (...)-(...) S.. Przesyłka została zwrócona powodowi w dniu 31 października 2017r. po jednokrotnym awizo.

Dowód: pismo powoda z dnia 11.10.2017r., k. 22.

Pismem z dnia 23 listopada 2017r. powód wypowiedział umowę pożyczki na podstawie par. 11 ust. 1 pkt 4 i ust. 4 Regulaminu kredytów i pożyczek indywidualnych udzielanych klientom indywidualnym przez Bank (...) SA. Termin wypowiedzenia wynosił 30 dni. Zostało ono przesłane pozwanej na adres ul. (...) (...)-(...) S.. Przesyłka została w dniu 12 grudnia 2017r. zwrócona powodowi po jednokrotnym awizo.

Dowód: pismo powoda z dnia 23.11.2017r., k. 20, korespondencja kierowana do pozwanej, k. 21.

W dniu 22 marca 2018r. pozwana wskazała powodowi swój nowy adres zamieszkania na ul. (...), (...)-(...) C..

Dowód: informacja o Kliencie z dnia 22.03.2018r., k. 73.

Należność powoda z tytułu umowy pożyczki wynosi łącznie 127.342,92 zł. Składa się na nią należność główna w kwocie 112.366,23 zł., odsetki umowne naliczone od należności głównej od 15 lutego 2017r. do 15 stycznia 2018r. w wysokości od 8,99 % do 9,99 % w kwocie 9.397,49 zł., odsetki przeterminowane naliczone od należności głównej za okres 31 lipca 2017r.do 12 lipca 2018r. w kwocie 5.579,20 zł.

Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych Banku (...) SA z dnia 13.07.2018r., k. 18.

Sąd zważył:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty przedłożone przez powoda. Ich autentyczność nie została skutecznie podważona.

Wprawdzie pozwana wniosła o to, by pominąć wnioski dowodowe złożone przez powoda pismem procesowym z dnia 19 grudnia 2018r. (k. 78 i k. 54), jednak Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanej. Wnioski dowodowe złożone bowiem przez powoda w piśmie procesowym z dnia 18 grudnia 2018r. stanowiły odpowiedź na zarzuty i twierdzenia podniesione przez pozwaną w piśmie procesowym z dnia 26 listopada 2018r. (k 40). Jednocześnie podkreślić należy, że treść sprzeciwu pozwanej, złożonego przez Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie (k. 7v), był ogólnikowy i lakoniczny. Konkretne twierdzenia i zarzuty zostały przez pozwaną sformułowane dopiero w przywołanym wyżej piśmie procesowym z dnia 26 listopada 2018r. Zatem powód mógł skutecznie odnieść się do ich treści właśnie w piśmie procesowym z dnia 26 listopada 2018r. Nadto wnioski dowodowe powoda, to dokumenty. Przeprowadzenie dowodu z tychże środków dowodowych nie spowodowało zwłoki w niniejszym postępowaniu. Stąd wniosek powódki, w myśl art. 206 par 6 k.p.c., nie zasługiwał na uwzględnienie.

Pozwana, odnosząc się do dokumentów przedłożonych przez powoda, wskazała, że są one nieczytelnie i niezrozumiałe. Sąd uznał te zarzuty za ogólnikowe. Treść przedłożonych prze powoda dokumentów pozwalała Sądowi na dokonanie ustaleń faktycznych opisanych wyżej. Jednocześnie podkreślić należy, że sama pozwana nie wykazała się żadną inicjatywą dowodowa, opierając taktykę obronną jedynie na instytucji kwestionowania twierdzeń powoda.

Przechodząc do oceny postawionych zarzutów, stwierdzić w pierwszej kolejności należy, iż powód poprzez przedstawienie zestawienie transakcji (k. 63 – 64) wykazał, że w dniu 3 listopada 2015r. przekazał na rzecz pozwanej środki pieniężne w wysokości 130.230,06 zł. Brak jest podstaw do kwestionowania rzetelności powyższego dokumentu.

Dalej wskazać należy, iż w myśl par 11 ust. 4 pkt 2 ppkt a) Regulaminu Kredytów i pożyczek udzielanych klientom Indywidualnym przez Bank (...) SA, bank ma prawo wypowiedzieć umowę z zachowaniem terminu wypowiedzenia, jeśli Kredytobiorca nie zapłaci w terminie jednej pełnej raty kredytu za o najmniej jeden okres płatności (…) i o ile, w terminie 7 dni od daty otrzymania przez Kredytobiorcę wezwania do zapłaty nie spłaci zadłużenia wynikającego z treści wezwania. Okres wypowiedzenia wynosi natomiast jeden miesiąc (par 11 ust. 4 w zw. z par 11 ust. 1 pkt 4 Regulaminu jw.). Nadto w par 18 umowy pożyczki wynika, że bank udostępnił pozwanej powyższy Regulamin oraz, że pozwana zapoznała się z jego treścią, zobowiązując się do stosowania jego treści.

Odnosząc powyższe zapisy do niniejszej sprawy stwierdzić należy, że zaistniały przesłanki do wypowiedzenia umowy pożyczki przez bank. W momencie wysłania wezwania ostatecznego do zapłaty z dnia 11 październik 2017r. pozwana zalegała z zapłatą kwoty 1.816,27 z., na którą składała się rata za sierpień i wrzesień 2017r. w kwocie po 600 zł. oraz rata za lipiec 2017r. w kwocie 597,07 zł. Na tamten czas rata miesięczna do spłaty została przez strony ustalona na kwotę 600 zł. (vide aneks nr (...)). Zatem, bez wątpienia na dzień sporządzenia pisma wzywającego do zapłaty należności, pozwana zalegała z zapłatą trzech pełnych rat pożyczki za o najmniej jeden okres płatności. Dlatego zarzut pozwanej, jakoby po jej stronie nie występowała zaległość uzasadniająca wypowiedzenie umowy, należy uznać za gołosłowne.

Również zarzut zakreślenia pozwanej pismem z dnia 11 października 2017r. zbyt krótkiego terminu do zapłaty należy uznać na niezasadny, albowiem powód wyznaczył pozwanej 14 dni roboczych na uregulowanie zaległości, a nie jak wskazuje pozwana w odpowiedzi na pozew – 7 dni.

Także zarzut nieprawidłowego doręczenia wezwania do zapłaty zaległości oraz wypowiedzenia umowy pożyczki nie zasługuje na aprobatę, albowiem pozwana w dniu 12 października 2016r. wskazała w powodowym banku adres zameldowania na ul. (...), (...)-(...) S.. Powyższe znajduje potwierdzenie w dokumencie pt „Informacja o osobie… z dnia 12 października 2016r., załączona do akt przez powoda. Zatem zachowanie powoda było prawidłowe.

W konsekwencji powyższego, Sąd uznał, że powód wykazał, że strony łączyła umowa pożyczki gotówkowej nr (...) zawarta w dniu 3 listopada 2015r. oraz, ze umowa ta została skutecznie rozwiązane w wyniku miesięcznego wypowiedzenia z dnia 23 listopada 2017r. dokonanego przez powodowy bank. Zatem roszczenie powoda jest słuszne co do zasady. Jednocześnie Sąd nie znalazł podstaw do uznania, by roszczeniu powoda sprzeciwiały się zasady współżycia społecznego.

Powód wykazał również wysokość zadłużenia. Wynika ono nie tylko z wyciągu z ksiąg bankowych (k. 18), ale również z aneksu do umowy pożyczki (k. 59 – 60). W aneksie tym, podpisanym przez obie strony umowy, wskazano, że zadłużenie pozwanej z tytułu umowy pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 3 listopada 2015r na dzień 23 czerwca 2017r. wynosi 112.969,16 zł. z tytułu należności głównej. Zatem zadłużenie określone na kwotę 112.366,23 zł. z tytuł należności głównej na dzień wystawienia tytułu bankowego uznać należy za udowodnioną. Należność odsetkowa nie była kwestionowana. Na marginesie wskazać należy, że jej wyliczenie przedstawiono w bankowym tytule egzekucyjnym (k. 18) oraz w piśmie procesowym z dnia 2 lipca 2019r.

W konsekwencji powyższych rozważań, Sąd uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie tak co do zasady, jak i co do wysokości. Dlatego też, na podstawie art.5 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo Bankowe w zw. z art. 720 k.c. orzeczono jak w sentencji.

O odsetkach umownych orzeczono art. 359 § 2 ¹ i art. 481 § 2 ¹ k.c., w zw. z art. 359 § 2 ² i art. 481 § 2 ² k.c.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na mocy art. 98 k.p.c. Skoro powód wygrał niniejszy spór, to pozwana winna mu zwrócić koszty procesu. Na koszty te złożyła się opłata od pozwu w kwoki 6.368 zł.