Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2019 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Tomasz Choczaj

Protokolant: staż. Agnieszka Sobolczyk

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2019 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa T. P.

przeciwko Skarbowi Państwa - Szefowi (...) Zarządu (...)
w B.

o ochronę naturalnego środowiska człowieka

1.  zasądza od Skarbu Państwa - Szefa (...) Zarządu (...)
w B. na rzecz powoda T. P. kwotę:

a)  108 637,76 zł (sto osiem tysięcy sześćset trzydzieści siedem złotych 76/100) tytułem odszkodowania, w tym kwotę 93 187,76 zł (dziewięćdziesiąt trzy tysiące sto osiemdziesiąt siedem złotych 76/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 16 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, a kwotę 15 450,00 zł (piętnaście tysięcy czterysta pięćdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 września 2019 roku do dnia zapłaty,

b)  3 855,00 zł (trzy tysiące osiemset pięćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  oddala powództwo w zakresie odsetek ustawowych za opóźnienie
w pozostałej części;

3.  umarza postępowanie w pozostałej części dotyczącej odszkodowania wobec cofnięcia pozwu;

4.  nakazuje pobrać od pozwanego Skarbu Państwa - Szefa (...) Zarządu (...) w B. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 5 454,84 zł (pięć tysięcy czterysta pięćdziesiąt cztery złote 84/100) tytułem brakujących kosztów opinii instytutu i biegłych.

Sygn. akt I C 298/19

UZASADNIENIE

T. P. wniósł do Sądu Rejonowego w Łasku pozew przeciwko Skarbowi Państwa - Szefowi (...) Zarządu (...) w B., w którym zażądał zasądzenia na swoją rzecz kwoty 11 000,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 16 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości i ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości - z uwagi na utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego w Ł. oraz o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu.

W piśmie procesowym z 3 października 2018 r. pełnomocnik powoda rozszerzył powództwo do kwoty 40 000,00 zł z ustawowymi odsetkami
za opóźnienie od dnia 16 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty, w tym kwoty 34 831,73 zł tytułem kosztów rewitalizacji akustycznej budynku, a pozostałej kwoty tytułem obniżenia wartości nieruchomości.

W piśmie procesowym z 27 grudnia 2018 r. pełnomocnik powoda rozszerzył powództwo w zakresie utraty wartości nieruchomości i w związku z tym wniósł
o zapłatę łącznej kwoty 56 300,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie
od 16 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty.

W piśmie procesowym z 23 sierpnia 2019 r. pełnomocnika powoda kolejny raz rozszerzył powództwo w zakresie utraty wartości nieruchomości i w związku z tym wniósł o zasądzenie od pozwanego łącznie kwoty 108 637,76 zł
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 16 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty, wskazując, że na żądaną kwotę składa się kwota 75 450,00 zł z tytułu obniżenia wartości nieruchomości i kwota 33 187,76 zł tytułem kosztów rewitalizacji akustycznej (w tej części faktycznie ograniczył żądanie pozwu, gdyż pierwotnie wnosił o zasądzenie z tego tytułu kwoty 34 831,73 zł).

Postanowieniem z 3 września 2019 r. Sąd Rejonowy w Łasku stwierdził swoją niewłaściwość rzeczową i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Sieradzu.

W piśmie procesowym z 24 października 2019 r. pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa.

Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej przekazała wykonywanie czynności zastępstwa procesowego Szefowi (...) Zarządu (...) w B..

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

T. P. jest właścicielem nieruchomości położonej w Ł., gmina Ł., składającej się z działek o numerach: (...) (powierzchni 0,4309 ha), (...) (powierzchni 0,68 ha) i (...)(powierzchni 0,53 ha), dla której Sąd Rejonowy w Łasku prowadzi księgę wieczystą o nr (...), (dowód: odpis z księgi wieczystej - k. 7 - 8; wypis z rejestru gruntów - k. 9 - 12) .

Na działce o nr (...) znajduje się budynek mieszkalnym. Działka o nr (...) częściowo jest zadrzewiona, ponadto znajdują się na niej nieużytki, pastwiska
i grunty orne. Na działce o nr (...) znajdują się także pastwiska i grunty orne, (dowód: wypis z rejestru gruntów - k. 9 - 12) .

Działka o nr (...) ma kształt prostokąta i składa się z płaskiego terenu. Posiada dojazd do asfaltu z dwóch stron drogami utwardzonymi. Od frontu znajduje się budynek mieszkalny, a w głębi 4 budynki gospodarczo - garażowe. Teren od drogi ogrodzony jest płotem z metalowych prętów, a po bokach betonowymi płytami prefabrykowanymi. Obok budynku mieszkalnego nasadzone są iglaki i kwiaty, podwórze porasta trawa. Działka przyłączona jest do sieci wodnej i energetycznej, posiada własne szambo. Nie można budować na niej budynku mieszkalnego, (dowód: opinia biegłego rzeczoznawcy majątkowego A. D. - k. 114 - 131 wraz z opiniami uzupełniającymi - k. 163 - 169 i k. 189 - 193) .

Dojazd do działki o nr (...) prowadzi przez drogę asfaltową. Działka
ma kształt prostokątny. Teren działki jest pochyły, podmokły, porośnięty samosiejką drzew liściastych i iglastych, z siecią wodną i energetyczną w granicy drogi. Działka ma możliwość zabudowy. Nie można budować na niej budynku mieszkalnego, (dowód: opinia biegłego rzeczoznawcy majątkowego A. D. - k. 114 - 131 wraz z opiniami uzupełniającymi - k. 163 - 169 i k. 189 - 193) .

Działka nr (...) ma dostęp do drogi asfaltową drogą nieutwardzoną.
Ma kształt prostokątny. Teren działki jest płaski. Działka stanowi łąkę. Woda
i prąd znajdują się w granicy drogi. Nie można budować na niej budynku mieszkalnego, (dowód: opinia biegłego rzeczoznawcy majątkowego A. D. - k. 114 - 131 wraz z opiniami uzupełniającymi - k. 163 - 169 i k. 189 - 193) .

W dniu 25 października 2016 r. Sejmik Województwa (...) podjął nową uchwałę nr (...) w sprawie utworzenia strefy ograniczonego użytkowania, w której nastąpiło przesunięcie granic poszczególnych podobszarów oznaczonych wyodrębnionymi izoliniami, która to uchwała uchyliła jednocześnie poprzednią uchwałę w tym przedmiocie z dnia 9 lutego 2010 r.
w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego w Ł.. Zgodnie z § 8 powołanej uchwały w obszarze ograniczonego użytkowania wprowadza się następujące ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu:

a) w podobszarze A:

- zakaz przeznaczania terenu pod zabudowę mieszkaniową jedno
i wielorodzinną, zagrodową i zamieszkania zbiorowego, a także mieszkaniowo- usługową,

- zakaz tworzenia terenów rekreacyjno- wypoczynkowych,

- zakaz tworzenia stref ochronnych A uzdrowisk,

- zakaz przeznaczania terenu pod budowę: szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży;

b)w podobszarze B:

- zakaz tworzenia stref ochronnych A uzdrowisk,

- zakaz przeznaczania terenu pod budowę: szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, działających w porze nocy, (bezsporne) .

Z § 9 tej uchwały wynika, że w obszarze ograniczonego użytkowania wprowadza się następujące ograniczenia w zakresie korzystania z terenu:

a) w podobszarze A:

- zakaz budowy budynków jedno i wielorodzinnych oraz zamieszkania zbiorowego, zagrodowego, mieszkaniowo - usługowego, szpitali, domów opieki społecznej, a także obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,

- zakaz zmiany sposobu użytkowania obiektów budowlanych w całości lub części na budynki mieszkalne jedno- i wielorodzinne oraz zamieszkania zbiorowego, zabudowę zagrodową, mieszkaniowo- usługowe, szpitale, domy opieki społecznej, a także obiekty związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,

- dopuszcza się rozbudowę, odbudowę oraz nadbudowę istniejących szpitali, domów opieki społecznej i obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,

- dopuszcza się zmianę sposobu użytkowania budynków w całości lub części na cele mieszkaniowe oraz budowę nowych budynków mieszkalnych jednorodzinnych jako towarzyszących innym funkcjom, na warunkach określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu miejscowego, na warunkach określonych w decyzji o warunkach zabudowy;

a) w podobszarze B:

- zakaz budowy szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, działających w porze nocy,

- zakaz zmiany sposobu użytkowania obiektów budowlanych w całości lub części na szpitale, domy opieki społecznej oraz obiekty związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, działających w porze nocy,

- dopuszcza się rozbudowę odbudowę oraz nadbudowę istniejących szpitali, domów opieki społecznej i obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, (bezsporne) .

Z § 10 powyższej uchwały wynika, że w obszarze ograniczonego użytkowania wprowadza się następujące wymagania techniczne dotyczące budynków:

a) w podobszarze A - w budynkach istniejących oraz nowoprojektowanych należy zapewnić właściwy klimat akustyczny w pomieszczeniach wymagających ochrony akustycznej, zgodnie z obowiązującymi normami, poprzez zastosowanie przegród budowlanych o odpowiedniej izolacyjności akustycznej;

b) w podobszarze B - w budynkach szpitali, domów opieki społecznej i budynkach związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży należy zapewnić właściwy klimat akustyczny w pomieszczeniach wymagających ochrony akustycznej, zgodnie zobowiązującymi normami, poprzez zastosowanie przegród budowlanych o odpowiedniej izolacyjności akustycznej, (bezsporne) .

Na nieruchomości powoda, na skutek działania lotniska wojskowego
w Ł. może dochodzić do przekroczenia norm hałasu w dzień i w nocy. Budynek mieszkalny, będący własnością powoda, przed wejściem w życie uchwały Sejmiku Województwa (...) nr (...) dotyczącej ustanowienia strefy ograniczonego użytkowania był dostatecznie wyciszony zgodnie z normami prawa budowlanego, a wszystkie prace niezbędne do zapewnienia odpowiedniego klimatu akustycznego wynikają z wejścia w życie przedmiotowej uchwały.
Na konieczne prace składa się: wymiana 10 okien w 7 pokojach na okna
o zwiększonej izolacyjności; obłożenie od strony wewnętrznej stropodachu
w dwóch pomieszczeniach płytami zwiększającymi izolacyjność akustyczną; zamontowanie 9 wentylatorów sufitowych w 8 pomieszczeniach w celu skompensowania braku możliwości otwierania okien podczas występowania hałasu lotniczego, (dowód: opinia Politechniki (...) Katedry Akustyki i Multimediów - k. 62 - 82 verte) .

Łączny koszt powyższych robót wynosi 33 187,76 zł, (dowód: opinia biegłego ds. budownictwa J. O. - k. 90 - 106 wraz z opinią uzupełniającą - k. 156 - 157) .

Wprowadzenie uchwałą Sejmiku Województwa (...) obszaru ograniczonego użytkowania i ograniczenia związane z uciążliwością
w korzystaniu z nieruchomości przez konieczność znoszenia hałasu lotniska zmniejszyły wartość nieruchomości powoda o kwotę 75 450,00 zł, (dowód: opinia biegłego rzeczoznawcy majątkowego A. D. - k. 114 - 131 wraz
z opiniami uzupełniającymi - k. 163 - 169 i k. 189 - 193) .

Pismem z dnia 28 grudnia 2016 r. powód zgłosił pozwanemu swoje roszczenie i wezwał go do zapłaty odszkodowania w wysokości 130 000,00 zł,
w tym kwoty 60 000,00 zł tytułem zmniejszenia wartości nieruchomości
i kwoty 70 000,00 zł tytułem zapewnienia właściwego klimatu akustycznego
w budynku mieszkalnym poprzez zastosowanie przegród budowlanych
o odpowiedniej izolacji akustycznej oraz urządzeń zapewniających właściwą temperaturę w pomieszczeniach mieszkalnych wobec konieczności zastosowania okien zamkniętych. Powód wyznaczył pozwanemu termin do zapłaty wyżej wymienionej kwoty do 15 stycznia 2017 r. Pismem z 28 grudnia 2016 r. pozwany odmówił uznania roszczeń powoda, (dowód: pismo - k. 13; pismo - k. 14) .

Powyższy stan faktyczny częściowo jest bezsporny.

Sąd ustalił częściowo stan faktyczny na podstawie dokumentów przedłożonych przez powoda, których wiarygodność i prawdziwość nie była przez pozwanego kwestionowana.

Sąd ustalił: a) że na nieruchomości powoda, na skutek działania lotniska wojskowego w Ł. dochodzi do przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu
w dzień i w nocy; b) że budynek znajdujący się na działce o nr (...) był dostatecznie wyciszony przed wejściem w życie kolejnej uchwały; c) zakres robót potrzebnych
do zapewnienia budynkowi odpowiedniego klimatu akustycznego; d) wartość tych robót; e) utratę wartości działek - w oparciu o opinię instytutu i biegłych. Opinie te Sąd uznał za wiarygodne, albowiem są jasne, wewnętrznie niesprzeczne oraz naukowo i logicznie uzasadnione, a także w pełni z sobą korelują i wzajemnie
się uzupełniają. Opinie te zostały sporządzone w oparciu o oględziny nieruchomości oraz o przedstawioną przez strony dokumentacje, przy czym sporządzono je z uwzględnieniem zasad fachowej wiedzy i doświadczenia. Biegli szczegółowo opisali stan nieruchomości powoda, a także dokonali stosownych obliczeń. Biegli uwzględnili przy tym wątpliwości stron, fachowo i rzeczowo odnosząc się do nich w sporządzonych przez siebie kilku opiniach uzupełniających, w których zweryfikowali swoje wcześniejsze stanowiska biorąc pod uwagę zasadne wątpliwości stron. Wobec tego Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego do spraw wyceny nieruchomości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie prawie w całości.

Zgodnie z treścią art. 129 ust. 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn., Dz. U. z 2019 r., poz. 1396), w związku
z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę.

Przesłankami wynikającej z powyższej regulacji odpowiedzialności
są: wejście w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, szkoda poniesiona przez właściciela nieruchomości, jej użytkownika wieczystego lub osobę, której przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości i związek przyczynowy między wprowadzonym ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości a szkodą.

Z powyższego przepisu wynika także, iż szkodą jest także zmniejszenie wartości nieruchomości, co koresponduje z pojęciem straty w rozumieniu art. 361 § 2 k.c.

W orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego utrwalił
się pogląd, z którego wynika, że przy definiowaniu obszaru ograniczonego użytkowania trzeba dostrzegać z jednej strony związane z jego utworzeniem ograniczenia w zakresie sposobu korzystania z nieruchomości, z drugiej, przyczyny, które legły u podstaw utworzenia tego obszaru. Ograniczenia
są związane z konkretną nieruchomością położoną na tym obszarze i dotyczą każdego właściciela, gdyż dopóki będzie istniał obszar ograniczonego użytkowania, dopóty będą obowiązywały wprowadzone na jego terenie ograniczenia w zakresie przeznaczenia, wymagań technicznych dotyczących budynków oraz sposobu korzystania z gruntów.

Praktycznie zawsze obszar ograniczonego użytkowania ingeruje w prawo własności i w sferę wolności właściciela, wobec czego wyszczególnienie sytuacji, w których dojdzie do utworzenia go, jest wyczerpujące i wymaga uprzedniego stwierdzenia, że zastosowanie najlepszych dostępnych metod i środków
nie doprowadziło do utrzymania dopuszczalnych warunków środowiska. Konieczność utworzenia obszaru wynika z tego, że jest to jedyny sposób uzyskania efektu w postaci ochrony zasobów środowiska, który uwzględnić powinien wyczerpanie dostępnych środków i zasadę proporcjonalności przewidzianą w art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Samo już zatem utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania wskazuje na negatywne oddziaływanie lotniska na środowisko w stopniu wymagającym wprowadzenia ograniczeń
w wykonywaniu prawa własności. Ograniczenia te musi respektować każdy właściciel nieruchomości (patrz wyrok Sądu Najwyższego z 25 lutego 2009 r.,
II CSK 565/08, wyrok Sądu Najwyższego z 25 lutego 2009 r., II CSK 546/08, Lex 528219).

Mając powyższe na uwadze oraz zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, zwłaszcza opinię biegłego ds. wyceny nieruchomości, należy stwierdzić, że wskutek wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania powód poniósł szkodę, która polega na ograniczeniu go w sposobie korzystania
z nieruchomości i zmniejszeniu jej wartości, ponieważ znajduje się ona
w podobszarze A obszaru ograniczonego użytkowania wprowadzonym uchwałą Nr(...) Sejmiku Województwa (...) z 25 października 2016 r.

Mając na uwadze przepisy powoływanej wcześnie ustawy powód nie może dochodzić zakazania immisji hałasu przez lotnisko. Zatem ma ograniczoną możliwość wykonywania swojego prawa własności poprzez podejmowanie działań ochronnych. Istotne w niniejszej sprawie jest również i to, że z § 9 powyższej uchwały wynika m.in. zakaz przeznaczania terenu pod zabudowę mieszkaniową jedno i wielorodzinną, zagrodową i zamieszkania zbiorowego oraz mieszkaniowo - usługową. Zatem szkodę powoda należy badać pod kątem utraty zdolności swobodnego wykorzystania nieruchomości na te cele i oceniać pod kątem spadku jej wartości. Reasumując, wskutek uszczuplenia zakresu i sposobu dotychczasowego korzystania z nieruchomości oraz zmuszenia do zmiany dotychczasowego jej przeznaczenia, co wynika z utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania, w obrębie którego usytuowana jest nieruchomość powoda, doznał on szkody obejmującej obniżenie wartości nieruchomości. W tym miejscu należy zauważyć, że nieruchomość jest dobrem inwestycyjnym i o ile nie jest wyłączona spod obrotu podlega regułom rynkowym, a jej wartość jest weryfikowana przez wolny rynek, niezależnie od tego czy właściciel zamierza
ją zbyć, czy też nie poczynił w tym zakresie żadnych kroków (patrz wyroki SA
w P.: z 30 września 2009 r., I ACa 484/09, Lex 756606 i I ACa 772/09
z 17 czerwca 2010 r., Lex 756717). Zatem do zakresu szkody podlegającej naprawieniu na podstawie art. 129 ust. 2 cytowanej wcześniej ustawy należy obniżenie wartości nieruchomości wynikające z faktu, że jej właściciel będzie musiał znosić dopuszczalne na tym obszarze immisje, np. hałas (patrz wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 18 listopada 2010 r., I ACa 884/10, Lex 756735). Nieruchomość powoda znajduje się w pobliżu lotniska wojskowego w Ł., zatem hałas wytwarzany przez samoloty negatywnie postrzegany jest przez potencjalnych jej nabywców. Z opinii biegłego ds. wyceny nieruchomości wynika, że zainteresowanie nabyciem nieruchomości w okolicach lotniska w obszarze ograniczonego użytkowania spadło, a potencjalni nabywcy mogą być skłonni
do ich kupna za niższą cenę. Dlatego Sąd ustalił za biegłym, że wartość rynkowa nieruchomości powoda uległa obniżeniu o kwotę 74 500,00 zł i zasądził ją w pkt 1 a wyroku, na podstawie art. 129 ust. 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn., Dz. U. z 2019 r., poz. 1396).

Przechodząc do drugiego roszczenia powoda, które dotyczyło zwrotu nakładów na rewitalizację akustyczną budynku, należy przytoczyć treść art. 136 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy, z którego wynika, że w razie określenia
na obszarze ograniczonego użytkowania wymagań technicznych dotyczących budynków, szkodą, o której mowa w przepisie art. 129 ust. 2 ustawy, są także koszty poniesione w celu wypełnienia tych wymagań przez istniejące budynki, nawet w przypadku braku obowiązku podjęcia działań w tym zakresie.

W orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego utrwalił
się pogląd, z którego wynika, że obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą jej wyrządzenia i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić. Odszkodowanie bowiem ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę, istniejący
w chwili jej wyrządzenia do czasu, gdy zobowiązany wypłaci poszkodowanemu sumę pieniężną odpowiadającą szkodzie ustalonej w sposób prawem przewidziany (patrz uchwała Sądu Najwyższego z 15 listopada 2001 r., III CZP 68/01, OSNC 2002, zeszyt 6, poz. 74).

W tej sprawie obowiązek pozwanego do naprawienia szkody powoda, który polega na uiszczeniu odpowiedniej sumy pieniężnej, powstał z chwilą wejścia
w życie uchwały Sejmiku Województwa (...). Ustalała ona bowiem zakres koniecznych do wykonania nakładów rewitalizacyjnych, zmierzających
do uniknięcie hałasu przekraczającego poziomy normatywne i przyczynienia
się do zwiększenia atrakcyjności nieruchomości niewpływającej na podniesienie jej wartości z uwagi na lokalizację w strefie ograniczonego użytkowania. Koszty zapewnienia właściwego klimatu akustycznego budynku są uszczerbkiem bezpośrednio związanym z ustanowieniem strefy ograniczonego użytkowania.

Budynek powoda jest przeznaczony na potrzeby mieszkaniowe
i niewątpliwie wymaga ochrony akustycznej podlegając ochronie przed hałasem na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki
i ich usytuowanie. Z opinii instytutu wynika, że nie spełnia on obowiązujących wymogów, a przez to nie zapewnia należytego klimatu akustycznego. W celu ochrony akustycznej konieczne jest poczynienie nakładów, których koszty biegły
z zakresu budownictwa określił na kwotę 33 187,76 zł. Dlatego Sąd orzekł,
jak w pkt 1 a wyroku, na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn., Dz. U. z 2019 r., poz. 1396).

O odsetkach od zasądzonego roszczenia w łącznej wysokości 108 637,76 zł, Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. W tym miejscu należy zauważyć, że przed wytoczeniem powództwa powód wystąpił do pozwanego o zapłatę kwoty 130 000,00 zł do dnia 15 stycznia 2017 r., w tym kwoty 60 000,00 zł tytułem zmniejszenia wartości nieruchomości i kwoty 70 000,00 zł tytułem zapewnienia właściwego klimatu akustycznego w budynku mieszkalnym poprzez zastosowanie przegród budowlanych o odpowiedniej izolacji akustycznej oraz urządzeń zapewniających właściwą temperaturę w pomieszczeniach mieszkalnych wobec konieczności zastosowania okien zamkniętych. Zatem pozwany od dnia
16 stycznia 2017 r. pozostaje w zwłoce z zapłatą kwoty 60 000,00 zł tytułem zmniejszenia wartości nieruchomości i żądanej w toku tego postępowania kwoty 33 187,76 zł tytułem kosztów zapewnienia odpowiedniego klimatu akustycznego. Natomiast co do pozostałej kwoty tytułem zmniejszenia wartości nieruchomości, która nie była przedmiotem żądania przed wytoczeniem powództwa i która wynosi 15 450,00 zł, pozwany pozostaje w zwłoce od dnia 11 września 2019 r, czyli
od dnia otrzymania pisma z dnia 23 sierpnia 2019 r. (k. 187), w którym rozszerzono powództwo (k.185). Dlatego w pozostałej części Sąd powództwo
o odsetki oddalił, o czym orzekł, jak w pkt 2 wyroku.

W związku z tym, że pełnomocnik powoda ograniczył powództwo o zwrot kosztów zapewnienia budynkowi odpowiedniego klimatu akustycznego do kwoty 33 187,76 zł (początkowo wnosił o zasądzenie kwoty 34 831,73 zł), Sąd orzekł,
jak w pkt 3 wyroku, na podstawie art. 355 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 i 4 k.p.c., gdyż takie ograniczenie żądania należy traktować jak cofnięcie pozwu wraz
z zrzeczeniem się roszczenie, które zdaniem Sądu było zgodne z prawem, nie miało na celu obejście prawa i było zgodne z zasadami współżycia społecznego.

O kosztach procesu należnych powodowi, który wygrał sprawę, Sąd orzekł,
jak w pkt 1 b wyroku, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c.

Powód poniósł koszty procesu w wysokości 3 855,00 zł, w tym: koszty zastępstwa prawnego w wysokości 3 600,00 zł, które zostały ustalone
na podstawie § 2 pkt 5 w zw. z § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.), koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa
w wysokości 17,00 zł i koszty dojazdu na rozprawę w wysokości 238,00 zł (zestawienie kosztów - k. 213).

O brakujących kosztach procesu Sąd orzekł, jak w pkt 4 wyroku,
na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn., Dz. U. z 2019 roku, poz. 785 ze zm.) w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. Brakujące koszty procesu to brakująca zaliczka na koszty opinii instytutu i biegłych
w łącznej wysokości 5 454,84 zł.