Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 749/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2019 roku

Sąd Rejonowy w Zgierzu, I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Ewelina Iwanowicz

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2019 roku w Zgierzu na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. F.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od M. F. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 917 (dziewięćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 749/18

UZASADNIENIE

Powódka reprezentowana przez opiekuna prawnego wniosła przeciwko (...) sp. z o.o. w W. pozew o pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Zgierzu w postępowaniu upominawczym z dnia 1 września 2008 roku w sprawie o sygn. akt. VI Nc 2000/08
(z powództwa (...) sp. z o.o. w W.) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 21 września 2017 roku
w sprawie o sygn. akt I Co 1134/17 (na rzecz następcy w/w wierzyciela czyli na rzecz pozwanego).

W uzasadnieniu pozwu podniosła, iż choruje od ponad 20 lat na schizofrenię paranoidalną, urojeniową, nie jest świadoma swoich czynów, np. jeździła pociągami (...), ponieważ uważała, że ma do spełnienia misję rządową. Opiekun prawny powódki wskazał, iż nie wiedział o nakazie zapłaty i postanowieniu o nadaniu klauzuli wykonalności, dowiedział się o nich dopiero od komornika.

(pozew – k. 11, pismo z 11 kwietnia 2018 roku – k. 27)

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podniosła, iż wszelkie zarzuty podniesione przez powódkę mogły być podniesione w sprawie o zapłatę, przy uwzględnieniu prawem przewidzianych środków zaskarżenia.

(odpowiedź na pozew – k. 84 - 85)

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniu 1 września 2008 roku Sąd Rejonowy w Zgierzu wydał w sprawie o sygn. akt
I Nc 2000/08 w postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty, w którym nakazał zapłacić przez M. F. na rzecz (...) sp. z o.o. w W. kwotę 1.065 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 15 listopada 2007 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 205 złotych tytułem kosztów procesu.

(nakaz zapłaty – k. 13 załączonych akt VI Nc 2000/08)

Odpis nakazu zapłaty wraz z pouczeniem o zaskarżalności został odebrany przez dorosłego domownika – E. F. w dniu 5 września 2008 roku.

(zwrotne potwierdzenie odbioru – k. 14 załączonych akt VI Nc 2000/08)

Nakaz zapłaty jest prawomocny od dnia 22 września 2008 roku.

(stwierdzenie prawomocności nakazu zapłaty – k. 13 załączonych akt VI Nc 2000/08)

Postanowieniem z dnia 21 września 2017 roku wydanym w sprawie o sygn. akt
I Co 1134/17 Sąd Rejonowy w Zgierzu nadał powyższemu nakazowi zapłaty klauzule wykonalności na rzecz (...) sp. z o.o. w W. jako następcy wierzyciela
(...) sp. z o.o. w W..

(postanowienie – k. 9 załączonych akt I Co 1134/17)

Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2017 roku, prawomocnym od 4 lipca 2017 roku, M. F. została uznana za całkowicie ubezwłasnowolnioną z powodu choroby psychicznej. Opiekunem prawnym dla powódki został ustanowiony Z. F..

(kopia postanowienia – k. 13, kopia zaświadczenia – k. 12)

W dniu 31 października 2017 roku na podstawie powyższego tytułu wykonawczego wszczęta została egzekucja prowadzona przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zgierzu M. D. (Km 217/18).

(wniosek o wszczęcie egzekucji – k. 1-2 załączonych akt KM 217/18)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 148 1 § 1 k.p.c. Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.

Zdaniem Sądu, po zapoznaniu się z treścią pozwu i jego uzasadnienia oraz pisma powódki z dnia 11 kwietnia 2018 roku, jak również odpowiedzią na pozew, przyjąć należało, iż w niniejszej sprawie zachodzi sytuacja oczywistego braku zasadności zgłoszonego powództwa. Powódka dochodzi bowiem pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności
z uwagi na jej stan psychiczny i znajdowanie się przez nią w dacie zawarcia umowy przewozu w stanie wyłączającym świadome powzięcie decyzji i wyrażenie woli. Natomiast powyższe okoliczności faktyczne nie podlegają pod którykolwiek przypadek z art. 840 § 1 k.p.c. statuującego podstawy powództwa opozycyjnego. Jeżeli bowiem przyjąć, iż podstawy do całkowitego ubezwłasnowolnienia powódki oraz okoliczności wyłączające świadome albo swobodne podjęcie przez nią decyzji i wyrażenie woli istniały już w dacie jazdy powódki bez biletu, to należało okoliczności te podnieść już w sprzeciwie od nakazu zapłaty (którego odpis odebrał dorosły domownik powódki). Przy czym, w takiej sytuacji umowa przewozu jako umowa powszechnie zawierana w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, stałaby się ważna z chwilą jej wykonania. Jeżeli natomiast powstały one po wydaniu nakazu zapłaty, to tym bardziej brak jest podstaw do jego podważania w drodze powództwa przeciwegzekucyjnego. Powództwo przeciwegzekucyjne w żadnym wypadku nie może prowadzić do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy prawomocnie zakończonej ani też do podważenia treści prawomocnego orzeczenia.

Na marginesie dodać należało, iż powyższe okoliczności Sąd podniósł już w uzasadnieniu postanowienia z dnia 26 marca 2018 roku o oddaleniu wniosku powódki o udzielenie zabezpieczenia powództwa, którą to argumentację podzielił Sąd Okręgowy w Łodzi rozpoznając zażalenie na to postanowienie oraz w uzasadnieniu postanowienia z dnia 7 marca 2019 roku o oddaleniu wniosku o zwolnienie powódki od kosztów sądowych oraz o ustanowienie dla niej i jej opiekuna prawnego pełnomocnika z urzędu i z dnia 28 czerwca 2019 roku o oddaleniu wniosku o zwolnienie opiekuna prawnego powódki od opłaty sądowej od pozwu, których to orzeczeń strona powodowa nie skarżyła. Pomimo tego powódka
w dalszym ciągu dochodziła uwzględnienia powództwa w całości.

Mając powyższe na względzie, Sąd oddalił powództwo jako bezzasadne.

Pozwana wniosła o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zgodnie z art. 108 § 1 k.p.c. Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c.
Na zasądzoną od powódki na rzecz pozwanej kwotę złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej w wysokości 900 złotych na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 roku (Dz. U. z 2015, poz. 1800) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych. Sąd nie znalazł przy tym podstaw do zastosowania przepisu art. 102 k.p.c., ponieważ strona powodowa podtrzymywała powództwo pomimo zapoznania się
z uzasadnieniami orzeczeń o oddaleniu wniosku o zabezpieczenie i o oddaleniu wniosku
o zwolnienie od kosztów sądowych lub ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Zatem wobec zaangażowania w proces strony pozwanej, która reprezentowana była przez zawodowego pełnomocnika, należał się jej zwrot poniesionych w związku z tym kosztów.