Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Ka 852/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 stycznia 2020 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący sędzia Przemysław Wasilewski

Protokolant Agnieszka Malewska

po rozpoznaniu w dniu 09 stycznia 2020 roku

sprawy W. B.

obwinionego o czyny z art. 90 k.w., art. 85 § 1 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim

z dnia 11 października 2019 roku, sygnatura akt VIII W 317/19

I. Zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy.

II. Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30,- (trzydzieści) złotych tytułem opłaty za drugą instancję oraz obciąża w/w zryczałtowanymi wydatkami za postępowanie odwoławcze w kwocie 50,- (pięćdziesiąt) złotych.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 11 października 2019 r. w sprawie VIII W 317/19 Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny w Siemiatyczach uznał obwinionego W. B. za winnego tego, że:

1. w dniu 11 lipca 2019 roku w S. na ulicy (...), na drodze publiczne ustawił w poprzek drogi metalową rurę, którą przymocował z jednej strony do metalowego słupka, a z drugiej do drzewa, czym zatamował ruch na drodze i zmusił jadące pojazdy do zawrócenia, to jest popełnienia wykroczenia z art. 90 k.w.;

2. w czasie, miejscu i okolicznościach jak w punkcie 1, samowolnie ustawił i przymocował do metalowej rury własnoręcznie zrobiony znak drogowy „zakaz ruchu” z napisem „teren prywatny” oraz około 20 metrów przed zaporą ustawił drugi własnoręcznie wykonany znak pionowy D-$A „droga bez przejazdu”, to jest popełnienia wykroczenia z art. 85 § 1 k.w.

i za to na podstawie art. 85 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. skazał go na karę grzywny w wysokości 100 złotych. Zwolnił obwinionego od zapłaty kosztów sądowych, przejmując je na rzecz Skarbu Państwa.

Apelację od wyroku wniósł obwiniony. Z uzasadnienia apelacji wynika, że w/w w całości nie zgadza się z rozstrzygnięciem.

Nie podając merytorycznych, odnoszących się do toczącego się postępowania zarzutów, W. B. wniósł o uchylenie wyroku w całości i uniewinnienie od zarzucanego czynu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotowy środek zaskarżenia nie zawiera zarzutów odnoszących się do ewentualnych błędów natury materialnej, procesowej jakich w toku procesu miałby dopuścić się Sąd Rejonowy. Skarżący w obszernym uzasadnieniu apelacji po raz kolejny przedstawił historię części nieruchomości, objętej zarzutami, która w odczuciu w/w stanowi jego własność. Z apelacji wynika również, że W. B. wszczynał postępowania administracyjne starając się wyjaśnić losy prawne nieruchomości oraz odzyskać jej własność, ze skutkiem niekorzystnym dla w/w. Z wywodów skarżącego w sposób niezbity wynika, że nie został w świetle prawa na datę czynów uznany za właściciela spornej części nieruchomości. Na żadnym etapie postępowania obwiniony nie zaprzeczał podjęciu działań opisanych w dwóch zarzutach.

Sąd Odwoławczy poddając zaskarżone orzeczenie totalnej kontroli, w tym sposób przeprowadzenia postępowania przez Sąd Rejonowy, ocenę materiału dowodowego i wyciągnięte na tej podstawie wnioski, nie znalazł jakichkolwiek uchybień skutkujących koniecznością nie tylko uchylenia ale i zmiany zaskarżonego orzeczenia w jakiejkolwiek części.

Nie budzi żadnych wątpliwości, że bezprawnymi działaniami podjętymi w dniu 11 lipca 2019 roku na drodze publicznej – ul. (...) w S. W. B. popełnił wykroczenia z art. 90 k.w oraz z art. 85 § 1 k.w.

Analizując zachowanie podsądnego na rozprawie odwoławczej dodać należy, że w/w musi sobie uświadomić, iż w sposób oczywisty dopuścił się złamania porządku prawnego „biorąc sprawiedliwość w swoje ręce”. Skarżący musi zrozumieć, że jedyną skuteczną drogą do wyjaśnienia i zmiany aktualnego statusu prawnego nieruchomości, która w jego ocenie, winna stanowić jego własność, jest zgodne z prawem wszczęcie i zakończenie właściwego postępowania sądowego ewentualnie administracyjnego.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.w.

Sąd obciążył obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 50 złotych na podstawie art. 118 § 1 k.p.w. w zw. z § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 29 grudnia 2017 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty sądowej od wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U.2017.2467). Natomiast o należnej Skarbowi Państwa opłacie orzeczono na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U.1983. 223 z późn. zm.).

SSO Przemysław Wasilewski

VIII Ka 852/19

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE