Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 15/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Sądu Okręgowego Maria Olszowska

Protokolant:

St. Sekretarz Sądowy Jolanta Nagrodzka

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2019 r. w Rybniku

sprawy z odwołania C. K. /K./

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury i ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania C. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 22 listopada 2018r. Znak: END/25/034177829

z dnia 13 grudnia 2018r. Znak: (...)-2018

zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do ponownego obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego po uprzednim ustaleniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego w wysokości 91,14% począwszy

od daty złożenia wniosku.

Sędzia

Sygn. akt IX U 15/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22.11.2018r., zmienioną decyzją z dnia 14.12.2018r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przyznał ubezpieczonemu C. K. (K.) prawo do emerytury oraz ustalił jej wysokość na podstawie art.26 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wcześniej decyzją z dnia 13.09.2018r. zmienioną decyzją z dnia 13.12.2018r. ustalił ubezpieczonemu wartość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999r.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się ponownego przeliczenia kapitału początkowego oraz emerytury poprzez przyjęcie wynagrodzenia jakie faktycznie otrzymywał w latach 1972, 1975 i 1977-1978.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonych decyzjach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony C. K. urodził się w dniu (...)

Zaskarżoną decyzją z dnia 22.11.2018r. i 14.12.2018r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury, której wysokość ustalono na zasadach określonych w art.26 ustawy emerytalnej, gdzie podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury.

Wcześniej decyzją z dnia 13.09.2018r., zmienioną zaskarżoną decyzją z 13.12.2018r. organ rentowy ustalił ubezpieczonemu wartość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999r. Na wysokość kapitału organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu okres zatrudnienia wynoszący 25 lat, 1 m-c i 5 dni okresów składkowych (tj. 301 miesięcy) oraz 8 miesięcy i 3 dni okresów nieskładkowych.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 01.01.1972r. do 31.12.1981r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 72,76%.

Ubezpieczony nie zgodził się z decyzjami kwestionując wysokość wynagrodzenia, przyjętego do wyliczeń kapitału początkowego oraz emerytury.

Celem ponownego obliczenia wysokości emerytury przy uprzednim wyliczeniu wartości kapitału początkowego po odtworzeniu wartości wynagrodzeń za lata 1972, 1975 oraz 1977 i 1978 na podstawie dokumentacji znajdującej się w aktach emerytalnych, aktach osobowych Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu emerytur, rent i kapitału początkowego.

Jak ustalił biegły ubezpieczony w spornych latach uzyskał wynagrodzenia co najmniej w wysokościach:

- 1972r. – 22.215,00 zł

-1975r. - 45.674,00zł

-1977r. – 43.194,00 zł

- 1978r. – 62.609,00 zł

Najkorzystniejszy dla ubezpieczonego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego obliczony z lat 1972-1981 wynosi 91,14%, natomiast wartość kapitału początkowego obliczonego z zastosowaniem tego wwpw wynosi na dzień 01.01.1999r. – 125.132,48 zł, a po waloryzacji od 2018r. – 497.382,87 zł.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta emerytalne ubezpieczonego, akta osobowe, dokumentację złożoną przez ubezpieczonego do akt sprawy, jego zeznania (k.20), opinię biegłego z zakresu emerytur, rent i kapitału początkowego H. P. z dnia 06.06.2019r. (k.25-43) wraz z opinią uzupełniającą z dnia 31.07.2019r. (k.62-65).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była wysokość kapitału początkowego ubezpieczonego oraz emerytury w sytuacji, gdy domagał się on ich ustalenia
z uwzględnieniem faktycznego wynagrodzenia z lat 1972, 1975 i 1977-1978, które w jego ocenie zostały przyjęte w zaniżonej wysokości.

Zgodnie z art. 174 ust.1 i ust.3 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz.U. z 2018r., poz.1270) kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999r.

Powołany w sprawie biegły z zakresu emerytur, rent i kapitału początkowego odtworzył wynagrodzenie ubezpieczonego za sporne lata, a następnie na ich podstawie obliczył nową wartość kapitału początkowego i emerytury.

Orzekając w sprawie Sąd oparł się na niniejszej opinii.

W ocenie Sądu opinia ta jest rzetelna, wydana w oparciu o fachową wiedzę na podstawie szczegółowej analizy przedłożonej dokumentacji oraz obowiązujących w tych okresach przepisów.

Opinia ta, ostatecznie nie została zakwestionowana przez żadną ze stron postępowania.

Mając powyższe na uwadze zasadne jest ustalenie wysokości kapitału początkowego oraz emerytury w wysokościach obliczonych przez biegłego.

Zatem Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżone decyzje orzekając jak w sentencji.

Sędzia