Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2019 r. w Rybniku

sprawy z odwołania Z. H.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury górniczej, o wysokość emerytury

na skutek odwołania Z. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 1 października 2018r. Znak (...) zmienionej decyzją

z dnia 15 stycznia 2019r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu Z. H. ( H. ) prawo do ponownego przeliczenia emerytury na podstawie art. 110 a ustawy o emeryturach i rentach z FUS począwszy od dnia (...)

Sędzia

Sygn. akt IX U 1510/18

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z 1 października 2018r., zmienioną zaskarżoną decyzją z 15.01.2019r., organ rentowy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., na podstawie art. 110 i art. 110a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił ubezpieczonemu Z. H. (H.), prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury, ponieważ wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalony w najkorzystniejszy sposób nie jest wyższy niż 250%, gdyż wynosi 246,30% oraz nie jest wyższy od poprzednio obliczonego (293,79%).

Ubezpieczony wniósł odwołania wskazując, że nie zgadza się z ustaloną wartością wskaźnika podstawy wymiaru i precyzując odwołanie na rozprawie 27.03.2019r. wskazał, że domaga się przeliczenia świadczenia na podstawie art. 110a i powołania biegłego w celu odtworzenia zarobków z Zakładu (...) z lat 1977-1978.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołania wniósł o ich oddalenie z przyczyn jak
w zaskarżonych decyzjach.

Sąd połączył sprawy z odwołań od obu decyzji do wspólnego rozpoznania.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczonemu, urodzonemu (...), przysługuje prawo do emerytury górniczej od(...). Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury, wyliczony na podstawie wynagrodzenia z okresu od 11/1985r. do 10/1986r. wyniósł 293,79% i został ograniczony do 250%.

Po przyznaniu prawa do świadczenia ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu do 31.12.1987r.

Ubezpieczony (...). złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia wg najkorzystniejszego wariantu. Do wniosku dołączył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu za lata 1979-1987 oraz legitymację ubezpieczeniową z zarobkami za lata 1960, 1963-1970.

W rozpoznaniu wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z 20 najkorzystniejszych lat, z uwzględnieniem wynagrodzenia po przyznaniu prawa do emerytury, wyniósł 246,30%, ustalony z lat: 1960, 1962-1971, 1979-1987).

(dowód: akta organu rentowego).

Ubezpieczony zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) w B. na stanowiskach:

- od 25.09.1958r. do 31.07.1979r. – tokarza przy budowie szybów,

- od 01.08.1979r. do 31.12.1987r. – ślusarza pod ziemią,

Ubezpieczony ukończył szkołę zawodową jako tokarz. W roku 1956 był zatrudniony w KWK (...) przez 20 miesięcy i tam pracował jako ładowacz na ścianie. Potem przyjął się, od 25.09.1958r. do pracy w Zakładzie (...). Ubezpieczony pracował jako tokarz -ślusarz na dole pod ziemią. Pracował w szybach w KWK (...). Po przyjeździe z RFN w 1975r. pracował w KWK (...) przy głębieniu szybów. Pracował w przodkach. W 1959r. zawarł związek małżeński. W latach 1977 - 1978 pracował w systemie trzyzmianowym. Dostawał stałe dodatki wynikające z Karty Górnika.

(dowód: akta osobowe ubezpieczonego, zeznania ubezpieczonego złożone na rozprawie 27 marca 2019r., protokół elektroniczny rozprawy k. 33 a.s.)

Najkorzystniejsze wynagrodzenie ubezpieczony uzyskał w latach 1960, 1963-1970, 1977-1987, po odtworzeniu zarobków z lat 1977-1978 w oparciu o dane dotyczące kształtowania się stawek płacy zasadniczej i dodatków do płacy wynikających z akt osobowych i z przepisów UZP, przy wzięciu pod uwagę, iż ubezpieczony miał przepracowane w roku 1977 - 303 dniówki przodkowe i w roku 1978 - 305 dniówek przodkowych, z uwzględnieniem zapisów w karcie ewidencyjnej ubezpieczonego za te lata w aktach osobowych, przy uwzględnieniu zapisów odnośnie zwolnień lekarskich ubezpieczonego z legitymacji ubezpieczeniowej, uwzględnieniu, iż miał on prawo do 6 ton deputatu węglowego w latach 1977 - 1978 i pracował w systemie trzyzmianowym oraz przy wzięciu pod uwagę zapisów odnośnie wynagrodzeń ubezpieczonego w legitymacji ubezpieczeniowej za lata 1960, 1963 - 1970 oraz druku Rp- 7 za lata 1979 – 1987.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z powyżej wskazanych lat jest wyższy niż 250% i wynosi 257,31%.

Przy odtworzeniu wynagrodzenia za lata 1977-1978 biegły uwzględnił dodatek za nocną i II zmianę w wymiarze po 1/3 wszystkich dniówek roboczych w miesiącu, co organ rentowy w swych zastrzeżeniach zakwestionował, gdyż nie zachowała się dokumentacja czasu pracy. Nadto, z tych samych powodów, organ rentowy kwestionował przyjęcie, do wyliczeń wynagrodzenia za lata jw., podwójnej karty górnika. Równocześnie organ rentowy wskazał (pismo organu rentowego k. 55 a.s.), że nawet z pominięciem kwestionowanych składników, przy przyjęciu wyłącznie stawki zasadniczej, pojedynczej Karty Górnika i deputat węglowy, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru byłby wyższy od 250% i wyniósłby 254,15%.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu emerytur i rent M. Ż. k. 37-44 a.s., legitymacja ubezpieczeniowa odwołującego, w tym wpisy dotyczące okresów przebywania przez ubezpieczonego na zwolnieniu lekarskim w latach 1977 – 1978, zapisy odnośnie wynagrodzeń ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) (1960r. i lata 1963 – 1970, druk Rp-7 Zakładu (...) za okres od listopada 1985 do października 1986, druk Rp-7 za lata 1979 do 1987 z Przedsiębiorstwa (...), akta osobowe ubezpieczonego z Zakładu (...), w tym załącznik do karty ewidencyjnej ubezpieczonego odnośnie dniówek w wymiarze półtorakrotnym, z którego wynika wysokość dniówek półtorakrotnych w poszczególnych miesiącach i w całym roku 1977, łącznie 303 dniówki, oraz wysokość dniówek w miesiącach i w roku 1978, z którego wynika, iż łącznie ubezpieczony miał 305 dniówek w wymiarze półtorakrotnym, zaświadczenie z 22.12.1981r., z którego wynika wykaz dniówek przepracowanych bezpośrednio w przodku, które stanowią podstawę do półtorakrotnego wymiaru pracy, które potwierdza 303 dniówki w roku 1977 i 305 dniówek w roku 1978r.)

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie kwestia sporna sprowadzała się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunki do przeliczenia emerytury górniczej na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. 2018r., poz.1270 ze zm.).

Zgodnie z powołanym przepisem wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art.15, z uwzględnieniem art.110 ust.3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia:

- z kolejnych 10 lat kalendarzowych przypadających w ostatnich 20 latach kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek
o ponowne ustalenie emerytury od przeliczonej podstawy,

- dowolnie wybranych przez emeryta 20 lat kalendarzowych, w których podlegał ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia o ponowne ustalenie wysokości emerytury,

a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art.15 ust.5, jest wyższy niż 250%.

Ustalenie wysokości emerytury w sposób wskazany powyżej może nastąpić tylko raz.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony spełnia warunki umożliwiające przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej.

Powyższe wynika z opinii powołanego biegłego sądowego, który na podstawie posiadanej dokumentacji, przy uwzględnieniu obowiązujących w górnictwie przepisów płacowych, odtworzył wynagrodzenie ubezpieczonego za lata 1977-1978. Sąd oparł się na opinii biegłego mając na uwadze, że ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od 250 % nawet po odjęciu, kwestionowanych przez organ rentowy, składników odtworzonego wynagrodzenia.

Niemniej, choć nie wpływa to na rozstrzygniecie w sprawie, Sąd wskazuje, że nie podziela zastrzeżeń organu rentowego w zakresie uwzględnienia dodatków za II i nocną zmianę, gdyż praca w systemie zmianowym pod zmienią w kopalni węgla kamiennego było zasadą w okresie spornym. Ubezpieczony jako ślusarz pod ziemią taką pracę zmianową musiał świadczyć. Praca tylko na jedną zmianę była odstępstwem od tej zasady i musiała być zaznaczana w dokumentacji, czego w dokumentacji ubezpieczonego za lata sporne nie ma.

Mając powyższe na uwadze Sąd, kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję jak w wyroku, przyznając odwołującemu prawo do przeliczenia emerytury na podstawie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przy czym ponowne obliczenie emerytury powinno nastąpić od (...)., tj. od miesiąca złożenia wniosku (art. 129 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS).

Sędzia Sądu Okręgowego Joanna Smycz