Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Ns 805/19

POSTANOWIENIE

Dnia 13 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Jaromir Antoszewski

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2019 r. w Jeleniej Górze

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku : Miasta Na Prawach Powiatu J.

z udziałem : R. G.

o orzeczenie przepadku pojazdu

postanawia:

oddalić wniosek.

Sygn. akt I Ns 805/19

UZASADNIENIE

Wnioskodawca Miasto na prawach powiatu J. wystąpił o orzeczenie przepadku na jego rzecz samochodu marki F. (...) o nr rej. (...) będącego własnością uczestnika R. G..

W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu 26.05.2019r. Komenda Miejska Policji w J., w związku z art. 244 kk. zabezpieczyła w/w pojazd na parkingu strzeżonym. Następnie po ustaleniu danych właściciela pojazdu dnia 26.05.2019r. powiadomiła go o skutkach nieodebrania samochodu z parkingu strzeżonego. Uczestnik jednak nie odebrał pojazdu do dnia wniesienia wniosku. Nadmienił również, iż wg art. 91 ustawy z dnia 05.06.1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2016 r. poz. 814 ze zm.) Miasto J. jest „miastem na prawach powiatu” i zadanie wskazane w art. 130a ust.10 ustawy prawo o ruchu drogowym jako zadanie starosty jest zadaniem własnym wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca nie posiadał legitymacji procesowej czynnej.

Kwestia ta była już przedmiotem rozważań wskutek apelacji uczestnika od postanowienia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 3 kwietnia 2019 r., w sprawie o sygn. akt I Ns 1026/18, którym uwzględniono wniosek Miasta na prawach powiatu J. o orzeczenie przepadku pojazdu . Na skutek apelacji uczestnika postępowania Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2019 r. ( Sygnatura akt II Ca 528/19 ) zmienił zaskarżone postanowienie z dnia 3 kwietnia 2019 r. w całości w ten sposób, że wniosek oddalił i zasądził od wnioskodawcy na rzecz uczestnika postępowania kwotę 40 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego. W sprawie tamtej sąd II instancji przywołując art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r., poz. 511 stwierdził , że Miasto na prawach powiatu J. (Gmina J.) nie posiadała uprawnienia do wystąpienia z przedmiotowym wnioskiem , a wnioskodawcą powinien być Prezydent Miasta J.. Sąd Okręgowy w swoich zważaniach , podzielanych w niniejszej sprawie przez Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze , przypomniał , że w Kodeksie postępowania cywilnego oraz w innych ustawach niektórym podmiotom, niebędącym ani osobami prawnymi, ani osobami, o których mowa w art. 33 1 k.c., ustawodawca w wyraźny sposób przyznał zdolność sądową, stanowiąc, że „mają zdolność sądową i procesową” albo „są stroną postępowania przed sądem”. W odniesieniu do jednostek organizacyjnych oraz organów państwowych lub organów samorządowych osób prawnych, które ustawodawca jedynie wymienił w przepisach określających uprawnienie do występowania z określonymi żądaniami, nie stwierdzając jednak – ani w sposób wyraźny, jak to uczynił np. w art. 460 § 1 i art. 691 3 k.p.c., ani przez użycie formuły przyjętej w art. 479 29 § 1, art. 479 50, art. 479 61 § 1 i art. 479 72 k.p.c. – że są stroną postępowania przed sądem, Sąd Okręgowy przyjął, że samo wymienienie w przepisach takich jednostek, jako uprawnionych do zgłoszenia na drodze sądowej określonego żądania, nie musi oznaczać przyznania im zdolności sądowej; w wielu przypadkach jest jedynie wskazaniem stationis fisci Skarbu Państwa lub stationis municipi samorządowej osoby prawnej, w niektórych natomiast sytuacjach oznacza, że podmioty te mogą samodzielnie dochodzić określonych roszczeń. Jako przykład tej ostatniej sytuacji Sąd Okręgowy w/m przywołał m.in. sprawy o przepadek pojazdów wg. ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1990 z późn. zm. – dalej: „u.p.r.d.”) podlegających przepadkowi na rzecz powiatu (art. 610 6 § 1 k.p.c.), gdzie treść art. 610 7 § 1 k.p.c. stanowi o wszczęciu postępowania na wniosek starosty. Przepis ten odpowiada art. 130a ust. 10 zdanie pierwsze u.p.r.d., zgodnie z którym starosta w stosunku do pojazdu usuniętego z drogi, w przypadkach określonych w ust. 1 lub 2 tego artykułu, występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu. Uprawnienie starosty przewidziane w obu wymienionych przepisach dotyczy działalności państwa w sferze imperium, a nie w sferze dominium, co wzmacnia tezę o jego samodzielnej pozycji w sprawach o przepadek pojazdu, wynikającej z przyznanej mu zdolności sądowej (art. 64 § 1 1 k.p.c.) (por. uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 października 2014 r., II CSK 781/13, OSNC 2015, nr 9, poz. 108).

Z uwagi na powyższe wskutek złożenia w niniejszej sprawie wniosku przez podmiot nieposiadający legitymacji procesowej czynnej, wniosek podlegał oddaleniu.

Marginalnie już tylko zauważyć można, że w przywołanym orzeczeniu Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze podniesiono również brak uprawnienia Sądu pierwszej instancji do samodzielnego oznaczenia prawidłowego wnioskodawcy w myśl art. 70 § 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., bowiem brak w zdolności sądowej, o którym mowa w tym przepisie, odnosi się do podmiotu będącego stroną procesową (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 19 kwietnia 2001 r., III CZP 10/01, OSNC 2001, nr 10, poz. 147). Konieczną zatem przesłanką uzupełnienia tego typu braku jest zachowanie tożsamości strony, a więc zachowanie takiego stanu rzeczy, w którym zarówno przed uzupełnieniem, jak i po uzupełnieniu braku zdolności sądowej stroną pozostaje ten sam podmiot. W rozważanym wypadku warunek ten nie został spełniony , gdyż zabieg taki prowadziłby do podmiotowego przekształcenia po stronie wnioskodawcy, narzucając rolę wnioskodawcy nowemu podmiotowi, który w sprawie w tym charakterze nie występował.