Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 612/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 29 maja 2019 roku w sprawie VII K 569/17

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

A. S.

Oskarżony opiekuje się niepełnosprawnymi zwierzętami.

Informacje z Internetu

574

2.1.1.2.

A. S.

Oskarżony posiada 5 nieruchomości rolnych w miejscowości Z..

Wydruki Ksiąg Wieczystych

476-510

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacje z Internetu

Okoliczność, iż oskarżony opiekuje się niepełnosprawnymi zwierzętami uzupełnia jego dane osobopoznawcze i świadczy o działalności humanitarnej.

2.1.1.2

Wydruki Ksiąg Wieczystych

Okoliczność, iż oskarżony jest właścicielem 5 nieruchomości rolnych uzupełnia dane o jego stanie majątkowym. Należy przy tym uwzględnić w tym zakresie, iż w większości nieruchomości te są przedmiotem postepowań egzekucyjnych oraz zadłużenie A. S., również w stosunku do oskarżycieli posiłkowych.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażącą niewspółmierność kary ( łagodność ) przez:

- niesłuszne zastosowanie warunkowego zawieszenia wykonania kary;

- rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary 6 miesięcy pozbawienia wolności w realizacji celów, jakie kara ta powinna spełniać w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania, wyrażająca się w niedostatecznym uwzględnieniu okoliczności niniejszej sprawy

- rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego w realizacji celów, jakie kara ta powinna spełniać w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania, wyrażająca się w niedostatecznym uwzględnieniu okoliczności niniejszej sprawy oraz gdy sytuacja majątkowa oskarżonego sprawia, że orzeczona wysokość stawki dziennej grzywny jawi się jako rażąco zaniżona.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie należy zaznaczyć, iż poczynione przez sąd ustalenia faktyczne co do sprawstwa oskarżonego znajdują odpowiednie oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Sprawstwo oskarżonego nie było kwestionowane przez skarżącego i nie musi być przedmiotem szczegółowych rozważań sądu odwoławczego. Prawidłowa jest też ocena prawna przypisanego oskarżonemu czynów.

Zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen można zasadnie podnosić, gdy kara ( zastosowana reakcja karna ), jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy – innymi słowy, gdy w społecznym odczuciu jest karą niesprawiedliwą.

Rażąca niewspółmierność kary zachodzić może tylko wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności mających zasadniczy wpływ na jej wymiar można by przyjąć, że zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą, jaką należałoby wymierzyć w instancji odwoławczej a karą wymierzoną w I instancji.

Sąd odwoławczy zgodził się z obrońcą, iż wymierzone oskarżonemu kary: 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat i grzywny 60 stawek po 20 złotych są rażąco łagodne.

W tym kontekście należy uwzględnić, iż przestępstwo z art. 234 kk zagrożone jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od lat 2.

Oskarżony był uprzednio już kilkakrotnie karany. Pomimo poprzedniego skazania za taki sam czyn na szkodę tych samych pokrzywdzonych ( wyrok uprawomocnił się w dniu 25 lutego 2015 roku ), 2 marca 2015 roku w Prokuraturze Okręgowej w Sieradzu złożył kolejne zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa, ponownie fałszywie oskarżając B. C. i J. C. o dokonanie szeregu przestępstw na jego szkodę, w tym wyłudzenia kwoty 400000 złotych. Okoliczności tego zawiadomienia jak również jego treść zwiększają stopień społecznej szkodliwości tego czynu, zwłaszcza iż oskarżony ma wykształcenie prawnicze, a jego zachowanie jaki się jako intencjonalne – ochrony jego własnych interesów.

W tej sytuacji sąd okręgowy uznał, iż wymierzona A. S. przez sąd I instancji kara 6 miesięcy lat pozbawienia wolności jest wręcz łagodna w stosunku do wagi czynu i sylwetki sprawcy. Zaakcentować w tym miejscu trzeba upór sprawcy, co wyraża również brakiem respektowania orzeczeń sądowych. Prawidłowa reakcja karna nie może służyć premiowaniu oskarżonego przez ograniczenie jego odpowiedzialności karnej lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynu, jakiego się dopuścił. W sprawie bowiem przeważają zdecydowanie okoliczności obciążające, które zresztą sąd I instancji nader umiarkowanie uwzględnił na niekorzyść oskarżonego przy wymiarze kary.

Dlatego sąd odwoławczy wymierzoną sprawcy karę pozbawienia wolności podwyższył do jednego roku.

Należy jednak uwzględnić, iż:

- oskarżony był karany przede wszystkim na kary grzywny ( na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w 2015 roku );

- opiekuje się kalekimi zwierzętami, co należy pozytywnie ocenić w ramach jego danych osobopoznawczych.

W tych realiach sąd odwoławczy uznał ostatecznie, iż jest możliwe osiągnięcie celów kary bez wykonania jej obecnie; to stanowisko wzmacnia wymierzenie najsurowszej rodzajowo kary, długi okres próby ( 3 lata ), w którym będzie weryfikowane prognoza resocjalizacyjna dotycząca oskarżonego oraz podwyższona wymiar kary grzywny. Orzeczona na podstawie art. 71 § 1 kk kara grzywny jest karą akcesoryjną, a więc zależną od bytu kary pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Wynika to wprost z treści przepisu art. 71 § 2 kk. W tej sytuacji wniosek zawarty w apelacji o wymierzenie oskarżonemu kary bezwzględniej pozbawienia wolności i orzeczenia grzywny jest bezpodstawny. Orzeczenie grzywny na podstawie art. 71 § 1 kk jest ściśle powiązane z zastosowaniem wobec skazanego środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności, a jej funkcją jest urealnienie dolegliwości związanej z orzeczeniem tego środka. Stąd w sytuacji, gdy ów środek nie byłby zastosowany, to i racje, które uzasadniały orzeczenie kary grzywny na podstawie art. 71 § 1 kk, też by się zdezaktualizowały. Brak natomiast w tym przypadku przesłanek do wymierzenia grzywny obok kary pozbawienia wolności na podstawie art. 33 § 2 kk.

Podwyższając grzywnę do 100 stawek sąd okręgowy miał na względzie wagę sygnalizowaną wcześniej wagę czynu, którą sąd I instancji niedostatecznie zwartościował. Natomiast podwyższając stawkę dzienną do 40 złotych miał na uwadze, iż:

- oskarżony nie ma nikogo na utrzymaniu;

- prowadzi jednak dalej działalność gospodarczą;

- posiada majątek w postaci nieruchomości;

- orzeczoną karę może wykonać w zastępczej postaci pracy społecznie użytecznej.

Sąd okręgowy nie uwzględnił wniosku skarżącego postulującego określenie jednej stawki dziennej na kwotę 100 złotych. Uwzględnił przy tym, iż oskarżony ma majątek, ale z drugiej strony jego zadłużenie, w tym na rzecz pokrzywdzonych i prowadzone z jego mienia postępowania egzekucyjne, co ogranicza jednak jego możliwości majątkowe w zakresie ewentualnej spłaty.

Reasumując - należy stwierdzić, iż już wystarczającym przejawem łagodnego potraktowania oskarżonego jest wymierzenie mu kary 1 roku pozbawienia wolności z zastosowaniem warunkowego jej zawieszenia, która uwzględnia w wystarczającej mierze okoliczności łagodzące. W tej sprawie znaczenie ma w szczególności rodzaj kary, która łącznie odzwierciedlając społeczną szkodliwość czynu, ma zapobiec też poczuciu bezkarności oskarżonego i przeciwdziałać w przyszłości naruszaniu przez niego porządku prawnego.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

- wymierzenie oskarżonemu kary 2 lat bezwzględnego pozbawienia wolności.

Alternatywnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Tryb. do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Powody zostały wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia. Wyrok mógł być skorygowany w postępowaniu odwoławczym bez potrzeby jego uchylania i przekazywania sprawy do rozpoznania sądowi I instancji.

3.2.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść w zakresie orzeczonej wobec oskarżonego kary grzywny poprze przyjęcie, iż z majątku oskarżony posiada jedynie mieszkanie w Ł. o wartości około 200000 złotych, podczas gdy oskarżony figuruje jako właściciel wielu innych nieruchomości ( działek ) na terenie miejscowości Z..

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest zasadny. Sąd I instancji ustalił, iż oskarżony posiada jedynie mieszkanie w Ł. o wartości około 200000 złotych. Tymczasem skarżący wykazał przez złożenie odpisów ksiąg wieczystych, iż A. S. figuruje jako właściciel pięciu działek ( gruntów ornych ) w miejscowości Z. o różnych powierzchniach od 0,88 ha do 2,93 ha ( k 475 – 510 ), w większości objętych jednak postępowaniami egzekucyjnymi.

Wniosek

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Nieruchomości są w większości przedmiotami postępowań egzekucyjnych i ich znaczenie dla osiągania bieżących zysków przez oskarżonego jest ograniczone. Przy ustalaniu jego sytuacji materialnej należy uwzględnić zadłużenie oskarżonego, w tym na rzecz oskarżycieli posiłkowych.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Podwyższenie kary pozbawienia wolności do jednego roku (przy pozostawieniu w mocy rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu jej wykonania ).

Zwięźle o powodach zmiany

Powody zmiany wynikają z wcześniejszego uzasadnienia.

5.2.2.

Przedmiot i zakres zmiany

Podwyższenie grzywny do 100 stawek dziennych.

Podwyższenie wysokości jednej stawki dziennej do 40 złotych.

Zwięźle o powodach zmiany

Powody zmiany wynikają z wcześniejszego uzasadnienia.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Oskarżony został ostatecznie skazany, a kara podlegała podwyższeniu w drugiej instancji w granicach wniosku skarżącego. Dlatego każdemu z oskarżycieli posiłkowych przysługuje od niego zwrot kosztów zastępstwa procesowego za postępowanie odwoławcze.

4

Nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od kosztów sądowych, sąd okręgowy zasądził od niego ( z powodów wskazanych wyżej ) 580 złotych opłaty za obie instancję oraz 20 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara pozbawienia wolności

Grzywna

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana