Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 939/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z 16 lipca 2019 r. w sprawie II K 371/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

J. N.

zachowanie skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, system odbywania kary, uzyskiwanie nagród, stosunek do popełnionych przestępstw

opinia o skazanym

89-92

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

opinia o skazanym

Opinia jest jasna, czytelna, została sporządzona w ramach służbowych obowiązków przez wyspecjalizowanych funkcjonariuszy Służby Więziennej niezainteresowanych wynikiem sprawy.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażąca niewspółmierność kary łącznej orzeczonej przez sąd rejonowy w stosunku co celów, jakie kara ma osiągnąć w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania na skutek niedostatecznego uwzględnienia treści pozytywnej opinii o skazanym z zakładu karnego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ferując karę łączną sąd rejonowy „poruszał się” w obszarze pomiędzy skrajnymi granicami, z jednej strony absorpcji, z drugiej kumulacji. Jak przyjmuje się w orzecznictwie, sięgnięcie po jedną z biegunowo odległych opcji wymiaru kary łącznej, powinno następować w wyjątkowych sytuacjach. Tak zsumowanie kar, jak pochłoniecie nie jest punktem wyjścia przy wydawaniu wyroku łącznego. Wyrok łączny jest instytucją racjonalizującą proces karania, ale nie można jej rozumieć, jako niosącą automatyczny nakaz polepszania sytuacji osoby skazanej (por. postanowienie SN z 22 września 2016 r., III KK 140/16, LEX nr 2142559, wyrok SA w Szczecinie z 10 grudnia 2018 r. w sprawie II Aka 215/18, LEX 2668207).

W przypadku absorpcji, która jest premią dla sprawcy, wymaga się, nie tylko, jak chce tego obrońca dobrej postawy skazanego w trakcie odbywania kary, ale i okoliczności przedmiotowych dotyczących przestępstw objętych wyrokami wchodzącymi w skład kary łącznej. Nie jest przecież tak, że sama krótkotrwała poprawa zachowania w trakcie odbywania kary ma usunąć z pola widzenia poprzednie "dokonania" skazanego na polu przestępczym, będąc wiodącą dyrektywą przy ferowaniu kary łącznej. Przy absorpcji konieczne jest stwierdzenie: krótkich odstępów czasu pomiędzy przestępstwami, ścisłego związku kwalifikacyjnego, podmiotowego, a także merytorycznego między nimi (chodzi o podsumowanie przestępczej działalności skazanego objętej tym samym zamiarem „podzielonej na raty” orzeczeniami różnych sądów). Jako przeciwwskazanie do sięgania po absorpcję podnosi się wielość popełnionych przez sprawcę przestępstw (por. wyrok SA w Warszawie z 12 lipca 2000 r. w sprawie II Aka 171/00, OSA 2001/1/5). W kontekście tych poglądów, których znajomością wykazał się sąd rejonowy, prawidłowe jest niekwestionowane w apelacji ustalenie, że skazania powiązane karą łączną nie pozostają w bliskim związku merytorycznym, podmiotowym czy kwalifikacyjnym, zatem warunek do uruchomienia absorpcji nie został spełniony. Czyn z wyroku II wypełniał znamiona art. 207 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw z art. 11 § 2 kk (będąc skierowanym przeciw rodzinie), z wyroku II - art. 178a § 1 kk (będąc skierowanym przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji), z wyroku IV - art. 278 § 1 kk (godząc w mienie), z wyroku V - art. 158 § 1 kk (godząc w życie i zdrowie). Pokrzywdzonymi opisanymi wyżej występkami były inne osoby. Związek między tymi czynami był więc praktycznie znikomy i nie mógł przemawiać na korzyść skazanego przy wymiarze kary łącznej, a tym bardziej doprowadzić do absorpcji. Nie była też mała liczba popełnionych przez skazanego czynów wynosząc 4, nie licząc skazania nieobjętego węzłem kary łącznej. Liczba ta świadczy ewidentnie na niekorzyść skazanego, któremu nic do myślenia nie dały toczące się postępowania karne, z których nie wyciągał właściwych wniosków ponownie popadając w konflikty z prawem. Gdyby przyjąć założenie lansowane przez obrońcę i skazanego w obu apelacjach i zdecydować się na zasadę pochłaniania kar łagodniejszych, J. N. uzyskałby w ten sposób niewytłumaczalne społecznie i nieuzasadnione niczym zwolnienie z odbycia kar za trzy pozostałe skazania.

Lakoniczne twierdzenie obrońcy skazanego w apelacji, iż sąd nie uwzględnił "wagi popełnionych czynów" kłóci się intelektualnie z dalszą tezą apelacji, iż na wymiar kary łącznej "nie może mieć wpływu stopień winy", przytoczoną fragmentarycznie Komentarza do Kodeksu Karnego pod. red. A. Zolla (str.562 teza 7). Jedynie z tym drugim poglądem można się zgodzić, ponieważ faktycznie to co zostało w myśl art. 53 kk wzięte pod uwagę przy wymiarze kary jednostkowej, nie może być drugi raz uwzględniane przy łączeniu kar.

Nie jest prawdziwe stwierdzenie, że sąd rejonowy nie uwzględnił w ogóle, czy też wystarczająco okoliczności pozytywnego zachowania skazanego J. N. w trakcie wykonywania kary. Z uzasadnienia wyroku wynika, że kwestia ta nie umknęła uwadze Sądu Rejonowego w Radomsku, który poczynił w tym zakresie ustalenia odpowiadające treści opinii o skazanym z jednostki penitencjarnej i o tym napisał (str. 2 i 2 v uzasadnienia). Skazany przebywa w izolacji penitencjarnej od 4 kwietnia 2019 r., karę odbywa w systemie programowego oddziaływania, był wielokrotnie nagradzany, ukończył szkolenia zawodowe i programy terapeutyczne i trend ten potwierdza aktualna opinia z Zakładu Karnego w W. (k. 89-92). Przemawia to ewidentnie na jego korzyść. Te starania skazanego zostały przez Sąd Rejonowy w Radomsku odpowiednio "wycenione" przy orzekaniu kary łącznej, skoro na wyroku łącznym zauważalnie skorzystał uzyskując nagrodę w postaci darowanych 10 miesięcy kary pozbawienia wolności w stosunku do tego, ile musiałby odbyć, gdyby wyroku łącznego nie wydano. Obrońca i skazany domagając się jeszcze większego obniżenia kary łącznej, poza niesłusznym i jednostronnym zarzutem, niedostatecznego uwzględnienia treści opinii penitencjarnej nie przedstawiają w swoich skargach żadnej przekonującej argumentacji, która nakazywałaby uznać rozumowanie sądu rejonowego za błędne. Jeszcze raz podkreślić należy, że krótkotrwała (skazany odbywa karę przez 8 miesięcy) poprawa zachowania skazanego w zakładzie karnym, aczkolwiek musi być zauważona przez sąd, nie może usunąć z pola widzenia dotychczasowego dorobku przestępczego skazanego, świadczącego o jego niepoprawności.

Wniosek

O obniżenie wymiaru kary łącznej do 10 miesięcy lub do 1 roku i 6 miesięcy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Kara nie jest niewspółmiernie rażąco surowa.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wszystkie orzeczenia wchodzące w skład wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok słuszny i odpowiadający prawu, kara nie spełnia kryterium rażąco surowej.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono skazanego od kosztów postępowania odwoławczego, bo odbywa karę, nie posiada dochodów, ani majątku, więc wyłożenie wydatków było by dla niego zbyt uciążliwe, a jednocześnie nie dałoby się ich wyegzekwować w drodze egzekucji.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Na podstawie § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016 poz. 1714) zasądzono na rzecz adwokata A. S. wynagrodzenie w wysokości 120 złotych, powiększone o VAT z tytułu pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu apelacyjnym.

3.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono skazanego od kosztów postępowania odwoławczego, bo odbywa karę, nie posiada dochodów, ani majątku, więc wyłożenie wydatków było by dla niego zbyt uciążliwe, a jednocześnie nie dałoby się ich wyegzekwować w drodze egzekucji.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

skazany J. N.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

orzeczenie o karze łącznej

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego J. N.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

orzeczenie o karze łącznej

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana