Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa – 385/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 12 września 2019r. sygn. akt III K 104/19.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

L. B. (1)

W dniu 14 lipca 2018r. w K. posługując się nożem przymocowanym do drewnianego trzonka oraz używając przemocy w stosunku do B. K. poprzez skrępowanie ją taśmą samoprzylepną i zakneblowanie ust skradł następnie pieniądze w kwocie 8.893,88 zł, papierosy oraz rejestrator video o łącznej wartości 13.801,38 zł na szkodę B. K. oraz D. L., tj. dokonał przestępstwa z art. 280 § 2 k.k.

Przestępstwo popełnione przez oskarżonego odznaczało się dużym stopniem społecznej szkodliwości, o czym świadczą okoliczności podmiotowe (umyślność, postać zamiaru bezpośredniego, zaplanowane działanie, niskie pobudki związane z działaniem w celu osiągnięcia szybkiego zysku) i okoliczności przedmiotowe (rodzaj dobra chronionego, wysokość wyrządzonej szkody).

zeznania świadka B. K.

k. 265-266

wycena strat

k. 15-18

protokół oględzin

k. 6-8

zeznania świadka D. L.

k. 266

opinia genetyczna

k. 88-97

Oskarżony L. B. (1) był w przeszłości 3-krotnie skazany za przestępstwa umyślne przeciwko mieniu:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 15 kwietnia 2014r. sygn. akt II K – 1565/13 na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym jej wykonaniem na okres próby lat 4. Za to, że w okresie od 27 września 2013r. do 1 października 2013 r. w L., działając dwukrotnie w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, zabrał w celu przywłaszczenia podkładki metalowe o łącznej wadze 810 kg i łącznej wartości 1,850,00 zł, czym działał na szkodę Zakładu (...) w L. tj. za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 4 października 2018r. sygn. akt II K – 509/18 na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności i wykonywanie nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym oraz zapłatę na rzecz pokrzywdzonego T. Z. kwoty 20,000 zł. Za to, że w dniu 23 października 2017r. w J., przywłaszczył powierzony mu samochód m-ki F. (...) o nr rej (...), rok prod. 2011, wartości 35,000 zł wraz z materiałem, narzędziami i elektronarzędziami służącymi do montażu wartości 20,000 zł powodując straty o łącznej wartości 55,000 zł na szkodę T. Z. tj. za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 26 lutego 2019r. sygn. akt II K – 854/18 na karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych, po 10 zł. Za to, że w kwietniu 2018r. w miejscowości L. z terenu zakładu pracy (...) przywłaszczył powierzoną szlifierkę m-ki B. o wartości 600 zł na szkodę (...) Sp. z o.o., tj. za przestępstwo z art. 284 § 3 k.k.

odpisy wyroków

karty karne

k. 66-68

k. 60, 222-223

Oskarżony L. B. (1) nie jest chory psychicznie i upośledzony umysłowo. Wykazuje natomiast nieprawidłowe cechy osobowości (nierespektowanie dotychczas norm prawnych, nieliczenie się z konsekwencjami podejmowanej aktywności, korzystanie dotychczas w niewielkim stopniu z doświadczeń życiowych, obniżona zdolność podejmowania odległych celów, skupienie się na doraźnej gratyfikacji i aktywności, niska tolerancja frustracji), co przełożyło się na zaburzenia zachowania wieku szkolnego, karalność, przebieg linii życiowej i reakcje dezadaptacyjne w przeszłości. Wykazuje objawy uzależnienia mieszanego (alkohol i amfetamina). Miał zachowaną poczytalność, a warunki art. 31 § i 2 k.k. nie zachodzą.

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 132-135

Oskarżony L. B. (1) ma pozytywną opinię wśród sąsiadów w miejscu zamieszkania, którzy postrzegali go jako grzecznego, spokojnego i niekonfliktowego. Nie było podejmowanych wobec niego żadnych interwencji policji. Wykonywał prawidłowo obowiązki wobec żony i dzieci. Przez ostatnie 6 miesięcy przed tymczasowym aresztowaniem pracował w Niemczech na budowach i był jedynym żywicielem rodziny. Przeszedł operację z powodu ciężkiej choroby żołądka, a także leczył się z uzależnienia od narkotyków i hazardu.

wywiad środowiskowy

k. 158-159

Oskarżony L. B. (1) od dnia 30.05.2019r. jest tymczasowo aresztowany, a nadto od dnia 22.11.2019r. do dnia 10.02.2020r. odbywa karę 80 dni pozbawienia wolności, jako karę zastępczą za orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Kluczborku z dnia 4 października 2018r. sygn. akt II K – 509/18 karę ograniczenia wolności.

Jest to pierwszy pobyt oskarżonego L. B. (1) w izolacji penitencjarnej.

Zachowanie oskarżonego w czasie osadzenia w zakładzie karmnym jest prawidłowe. Przestrzega porządku wewnętrznego i regulaminu. W oddziale mieszkalnym stara się wykazywać należytą dbałość o wygląd zewnętrzny, higienę osobistą i czystość w celi mieszkalnej. Prezentuje właściwą postawę w stosunku do przełożonych. Ze współosadzonymi nie ma konfliktów. Relacje z innymi osadzonymi układa sobie w prawidłowy sposób. Nie stwierdzono zachowań agresywnych, samoagresji w czasie pobytu w izolacji penitencjarnej. Nie stosowano środków przymusu bezpośredniego.

Oskarżony podczas pobytu w izolacji penitencjarnej nie był nagradzany regulaminowo, jak również nie był karany dyscyplinarnie. Zostały mu przedstawione możliwości podjęcia pracy na terenie jednostki, osadzony wyraził zainteresowanie. Napisał stosowną prośbę w tej kwestii. Legitymuje się wykształceniem zawodowym, jest murarzem.

Skazany do tej pory nie brał udziału w żadnym programie readaptacji społecznej.

Oskarżony nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej. Deklaruje obojętny stosunek do jej przejawów.

Oskarżony przyznał się do popełnionego przestępstwa. Jest krytyczny. Bardzo żałuje zaistniałej sytuacji. Jest mu wstyd, że dopuścił się czynów za które aktualnie odbywa karę pozbawienia wolności.

opinia o oskarżonym z zakładu karnego

k. 357-358

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.

L. B. (1)

Nie ma potrzeby długotrwałej kary 6 lat pozbawienia wolności w związku z okolicznościami przestępstwa, a także właściwościami i warunkami osobistymi oskarżonego.

odpisy wyroków

k. 66-68

karty karne

k. 60, 222-223

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 132-135

wywiad środowiskowy

k. 158-159

opinia o oskarżonym z zakładu karnego

k. 357-358

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

Opinia o oskarżonym z zakładu karnego (k. 357-358).

Dane o karalności (k. 60, 66-68, 222-223).

Opinia sądowo-psychiatryczna (k. 132-135).

Wywiad środowiskowy (k. 158-159).

Opinia o oskarżonym L. B. (1), w połączeniu z danymi o jego karalności (k. 60, 66-68, 222-223), a także opinią sądowo-psychiatryczną (k. 132-135) i wywiadem środowiskowym (k. 158-159) przekonują, że nie jest sprawcą na tyle zdemoralizowanym, aby konieczne było stosowanie kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 lat, wnioskowanej przez prokuratora. Oskarżony nie dopuszczał się poprzednio przestępstw z użyciem przemocy, a w trakcie pobytu w zakładzie karnym przestrzega zasad regulaminowych, nie uczestniczy w podkulturze przestępczej i i proces jego resocjalizacji rozpoczął się w zakładzie karnym i przebiega prawidłowo.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

Uwzględniono wszystkie dowody i okoliczności przy ocenie zasadności wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności.

Jak poprzednio.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut apelacji prokuratora

1.

Zarzuca rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu poprzez wymierzenie kary w wymiarze 4 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności podczas gdy wszystkie okoliczności podmiotowo przedmiotowe ustalone w sprawie przemawiają za tym, że kara ta jest nadmiernie łagodna w stosunku do zamiaru działania sprawcy i sposobu jego działania i nie spełni swych funkcji prewencyjno-wychowawczych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Orzeczona kara 4 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności spełnia wszelkie dyrektywy sędziowskiego wymiaru kary określone w art. 53 § 1 i 2 k.k., a także cele kary w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Wnioskowana przez prokuratora kara 6 lat pozbawienia wolności byłaby rażąco niewspółmierna (zbyt surowa).

Wniosek

Wniosek zmianę zaskarżonego wyroku poprzez i wymierzenie oskarżonemu L. B. (1) kary w wymiarze 6 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioskowana przez prokuratora kara 6 lat pozbawienia wolności byłaby rażąco niewspółmierna (zbyt surowa). Opinia o oskarżonym L. B. (1) z zakładu karnego (k. 357-358), w połączeniu z danymi o jego karalności (k. 60, 66-68, 222-223), a także opinią sądowo-psychiatryczną (k. 132-135) i wywiadem środowiskowym (k. 158-159) przekonują, że nie jest sprawcą na tyle zdemoralizowanym, aby konieczne było stosowanie kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 lat, wnioskowanej przez prokuratora. Oskarżony nie dopuszczał się poprzednio przestępstw z użyciem przemocy, a w trakcie pobytu w zakładzie karnym przestrzega zasad regulaminowych, nie uczestniczy w podkulturze przestępczej i i proces jego resocjalizacji rozpoczął się w zakładzie karnym i przebiega prawidłowo.

Nie był zasadny zarzut prokuratora, iż za surowszą karą powinien przemawiać brak przyznania się oskarżonego L. B. (1) do przestępstwa i „ zasłanianie się niepamięcią spowodowaną zażyciem substancji psychotropowych, a jego przeproszenie pokrzywdzonych po złożeniu przez nich zeznań przez pokrzywdzonych nie było szczere” (strona 3 apelacji prokuratora – k. 312). Po pierwsze, nie można stawiać zarzutu oskarżonemu, że realizuje swoją linię obrony, np. poprzez kwestionowanie swojej winy i sprawstwa, gdyż stanowi to jedną z naczelnych gwarancji procesowych oskarżonego (art. 6 k.p.k., art. 74 § 1 k.p.k. w zw. z art. 300 § 1 k.p.k. oraz art. 386 § 1 k.p.k.). W takich ramach mieści się także prawo oskarżonego do zasłania się niepamięcią, a realizowanie swojej linii obrony w ten sposób nie może być uznane za okoliczność obciążającą. Po wtóre, z opinii sądowo-psychiatrycznej (k. 132-135) wynika, że oskarżony rzeczywiście zażywał substancje psychotropowe. Po trzecie, Sąd I instancji słusznie uznał przeproszenie przez oskarżonego L. B. (1) pokrzywdzonych na rozprawie głównej za okoliczność łagodzącą. W ten sposób oskarżony w istocie potwierdził swoje sprawstwo, co więcej, pogodził się z uznaniem jego winy i krytycznie odniósł do popełnionego przestępstwa. Świadczy o tym opinia o oskarżonym L. B. (1) z zakładu karnego (k. 357-358), a także zakwestionowanie w apelacji złożonej na korzyść oskarżonego wyłącznie wysokości orzeczonej kary, a nie winy.

Lp.

Zarzut apelacji obrońcy oskarżonego L. B. (1)

2.

Zarzuca rażącą niewspółmierność - surowość kary wynikającą z wymierzenia oskarżonemu kary pozbawienia wolności w wymiarze 4 lat i 4 miesięcy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Orzeczona kara 4 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności spełnia wszelkie dyrektywy sędziowskiego wymiaru kary określone w art. 53 § 1 i 2 k.k., a także cele kary w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Wnioskowana przez obrońcę oskarżonego L. B. (1) znacznie łagodniejsza kara byłaby rażąco niewspółmierna (zbyt łagodna).

Sąd I instancji uwzględnił wszelkie dyrektywy wymiaru kary przewidziane w art. 53 § 1 k.k.

Przede wszystkim zwrócił uwagę na wysoką społeczną szkodliwość popełnionego przez oskarżonego L. B. (1) przestępstwa, jego właściwości i warunki osobiste, a także zachowanie po przestępstwie i postawę procesową.

Wniosek

Wniosek o zmianę orzeczenia co do kary poprzez wydatne jej złagodzenie oraz orzeczenie o kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu a nieopłaconej za dwie instancje według norm przepisanych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioskowana przez obrońcę oskarżonego L. B. (1) znacznie łagodniejsza kara byłaby rażąco niewspółmierna (zbyt łagodna). Sąd I instancji uwzględnił wszelkie dyrektywy wymiaru kary przewidziane w art. 53 § 1 k.k. Przede wszystkim zwrócił uwagę na wysoką społeczną szkodliwość popełnionego przez oskarżonego L. B. (1) przestępstwa, jego właściwości i warunki osobiste, a także zachowanie po przestępstwie i postawę procesową.

Lp.

Zarzut apelacji obrońcy oskarżonego L. B. (1)

3.

Zarzuca naruszenie prawa materialnego tj. §17 ust 1 pkt 2, §18 ust 2 w zw. z art. §4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu poprzez jego niezastosowanie i zasądzenie kosztów zastępstwa jedynie za postępowanie sądowe podczas gdy obrońca działał już na etapie śledztwa, poza tym był osobiście obecny na posiedzeniach w przedmiocie przedłużenia tymczasowego aresztowania w dniu 25.07.2019r. w SO w Opolu (sygn. IIIK 104/19) oraz na posiedzeniu w przedmiocie zażalenia na zastosowanie tymczasowego aresztu w SO w Opolu dniu 18. 06.2019r. (sygn. VII Kz 271/19).

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zasadny był zarzut obrończyni, że nie zostało jej przyznane wynagrodzenie za obronę oskarżonego z urzędu podczas śledztwa, mimo, że wykonywała obowiązki obrońcę, m.in. kierując zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania (k. 116-118) i biorąc udział w posiedzeniu sądu odwoławczego (k. 141). Nie był zasadny zarzut obrończyni, że należy jej się wynagrodzenie dodatkowe za wszelkie czynności w postępowaniu karnym w kwestiach incydentalnych (sporządzenie zażaleń, udział w posiedzeniu sądu rozpoznającego zażalenie na zastosowanie tymczasowego aresztowania). Jeżeli obrońcę powołano do całości poszczególnej fazy postępowania (przygotowawcze, rozpoznawcze, wykonawcze), to należy mu się jedno wynagrodzenie za całą fazę postępowania, bez względu na liczbę i rodzaj podejmowanych czynności incydentalnych. Takie wynagrodzenie zasądza się w orzeczeniu kończących postępowanie (art. 626 § 1 k.p.k.). Tylko w wypadku, gdyby obrońcę z urzędu wyznaczono wyłącznie do określonej czynności procesowej, to służyłoby za udział w niej odrębne wynagrodzenie. Nie został zatem naruszony przepis § 18 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2019r. poz. 18).

Wniosek

Wniosek o zmianę wyroku przez orzeczenie o kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu a nieopłaconej za dwie instancje według norm przepisanych.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zasadny był zarzut obrończyni, że nie zostało jej przyznane wynagrodzenie za obronę oskarżonego z urzędu podczas śledztwa, mimo, że wykonywała obowiązki obrońcę, m.in. kierując zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania (k. 116-118) i biorąc udział w posiedzeniu sądu odwoławczego (k. 141). Nie był zasadny zarzut obrończyni, że należy jej się wynagrodzenie dodatkowe za wszelkie czynności w postępowaniu karnym w kwestiach incydentalnych (sporządzenie zażaleń, udział w posiedzeniu sądu rozpoznającego zażalenie na zastosowanie tymczasowego aresztowania). Jeżeli obrońcę powołano do całości poszczególnej fazy postępowania (przygotowawcze, rozpoznawcze, wykonawcze), to należy mu się jedno wynagrodzenie za całą fazę postępowania, bez względu na liczbę i rodzaj podejmowanych czynności incydentalnych. Takie wynagrodzenie zasądza się w orzeczeniu kończących postępowanie (art. 626 § 1 k.p.k.). Tylko w wypadku, gdyby obrońcę z urzędu wyznaczono wyłącznie do określonej czynności procesowej, to służyłoby za udział w niej odrębne wynagrodzenie. Kwestia ta nie budziła żadnych wątpliwosci w orzecznictwie (por. postanowienie SN z 10.09.2019r. sygn. V KZ – 21/19, OSNKW 2019, z. 10, poz. 61; także wyrok S.A. w Gdańsku z 7.02.2019r. sygn. II AKa – 411/2018, (...)-133).

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Uwzględniono z urzędu okoliczności wynikające z opinii o oskarżonym z zakładu karnego (k. 357-358), aby zapewnić pełną realizację dyrektyw wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 k.k.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Uwzględniono z urzędu okoliczności wynikające z opinii o oskarżonym z zakładu karnego (k. 357-358), aby zapewnić pełną realizację dyrektyw wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 k.k.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymano w mocy orzeczenie

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Utrzymano w mocy orzeczenie o uznaniu oskarżonego L. B. (2) winnym przypisanego przestępstwa z art. 280 § 2 k.k., gdyż nie było podstaw do stosowania art. 440 k.p.k., a materiał dowodowy przekonywał o prawidłowości ustaleń dowodowych Sądu I instancji.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmieniono zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonego L. B. (1) w ten sposób, że zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. M. dodatkowo 369, - (trzysta sześćdziesiąt dziewięć) złotych tytułem nieopłaconej obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu podczas śledztwa, w tym z podatkiem VAT.

Zwięźle o powodach zmiany

Zasadny był zarzut obrończyni, że nie zostało jej przyznane wynagrodzenie za obronę oskarżonego z urzędu podczas śledztwa, mimo, że wykonywała obowiązki obrońcę, m.in. kierując zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania (k. 116-118) i biorąc udział w posiedzeniu sądu odwoławczego (k. 141). Z tych powodów należało dodatkowo zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. M. dodatkowo 369, - (trzysta sześćdziesiąt dziewięć) złotych tytułem nieopłaconej obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu podczas śledztwa, w tym z podatkiem VAT. Podstawę ku temu dawał przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity: Dz. U. z 2019r., poz. 1513, z późniejszymi zmianami). Wysokość wynagrodzenia adwokackiego, w tym co do zwrotu podatku VAT, ustalono w oparciu o § 17 ust. 1 pkt 3 oraz § 17 ust. 2 pkt 5, a także § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2019r. poz. 18).

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy.

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie zachodziła potrzeba uchylenia wyroku do ponownego rozpoznania. Dlatego nie formułowano zapatrywań prawnych i wskazań co do dalszego postępowania.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy.

Nie dotyczy.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. M. 738,- (siedemset trzydzieści osiem) złotych tytułem nieopłaconej obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym, w tym z podatkiem VAT. Podstawę ku temu dawał przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity: Dz. U. z 2019r., poz. 1513, z późniejszymi zmianami). Wysokość wynagrodzenia adwokackiego, w tym co do zwrotu podatku VAT, ustalono w oparciu o § 17 ust. 2 pkt 5, a także § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2019r. poz. 18).

IV.

W oparciu o przepisy art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolniono oskarżonego od ponoszenia przypadających na niego kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w tym od opłat za drugą instancję, obciążając Skarb Państwa wydatkami poczynionymi przez organy procesowe w tym postępowaniu.

7.  PODPISY SĘDZIÓW