Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 2610/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Lubin, dnia 15 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Magdalena Krajewska

Protokolant: st. sekr. sądowy Sylwia Rosa

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2016r. w Lubinie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) S.A. (...) w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. (...) w W. na rzecz powoda M. S. kwotę 45.050,17 zł (czterdzieści pięć tysięcy pięćdziesiąt złotych siedemnaście groszy) z odsetkami:

– od kwoty 7.000 zł ustawowymi od dnia 24.06.2013 r. do dnia 31.12.2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016r. do dnia zapłaty,

– od kwoty 2.602,80 zł ustawowymi od dnia 24.06.2013 r. do dnia 31.12.2015 r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty,

– od kwoty 800 zł ustawowymi od dnia 30.07.2013 r. do dnia 31.12.2015 r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty,

– od kwoty 1.087,37 zł ustawowymi od dnia 16.09.2013 r. do dnia 31.12.2015 r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty,

– od kwoty 560 zł ustawowymi od dnia 23.12.2014 r. do dnia 31.12.2015 r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty,

– od kwoty 33.000 zł ustawowymi za opóźnienie od dnia 3.11.2016 r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.419,07 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.417 zł tytułem zwrotu kosztów udziału w sprawie pełnomocnika,

IV.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lubnie kwotę 740,36 zł tytułem nie uiszczonych kosztów sądowych.

ASyg.akt IC 2610/14

UZASADNIENIE

Powód, M. S. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej, (...) S.A. (...) w W. kwoty 13.900,80 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 7.000 zł od dnia 24 czerwca 2013r. do dnia zapłaty, od kwoty 2.752,80 zł od dnia 24 czerwca 2013r.do dnia zapłaty, od kwoty 650 zł od dnia 26 lipca 2013r. do dnia zapłaty, od kwoty 1.300 zł od dnia 16 września 2013r. do dnia zapłaty i od kwoty 1.638 zł od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że w dniu 1 kwietnia 2012r. został poszkodowany w wypadku komunikacyjnym. Samochód którym kierował sprawca wypadku posiadał obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. W wyniku wypadku powód doznał między innymi uszkodzenia kręgosłupa szyjnego, stłuczenia i rozległych obrażeń barku i ramienia. Powód w dniu 25 czerwca 2013r. przeszedł w specjalistycznym zakładzie NZOZ (...) w P. zabieg artroskopii stawu barkowego. Po zabiegu powodowi zalecono noszenie kortezy przez okres sześciu tygodni. Konieczna okazała się także długotrwała rehabilitacja. Wypadek oraz będące jego następstwem ponad dwuletnie leczenie były dla powoda źródłem poważnego stresu. Powód zmuszony został znacznie ograniczyć swą aktywność życiową i przez długi okres czasu wymagał pomocy osób trzecich przy wykonywaniu codziennych czynności. Lekarz orzecznik stwierdził u powoda łącznie 4% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Powód poniósł koszty leczenia i rehabilitacji na które składały się wydatki na lekarstwa, środki medyczne i zabieg artroskopii barku w łącznej kwocie nie mniejszej niż 15.262,80 zł. Powód poniósł także znaczne wydatki związane z kosztami dojazdów prywatnym samochodem do lekarzy i na zabiegi rehabilitacyjne. Sumę tych wydatków powód obliczył na kwotę nie mniejszą niż 1.505 zł. Decyzją z dnia 17 lipca 2012r. strona pozwana uznała swą odpowiedzialność za skutki wypadku i przyznała powodowi zadośćuczynienie w kwocie 2.500 zł. Pismem z dnia 16 maja 2013r. powód za pośrednictwem swego pełnomocnika zażądał przeprowadzenia dalszego postępowania likwidacyjnego i wypłaty kwoty 30.000 zł zadośćuczynienia i kwoty 3.152,80 zł odszkodowania z tytułu poniesionych kosztów leczenia. Decyzją z dnia 21 czerwca 2013r. strona pozwana przyznała powodowi dodatkowe zadośćuczynienie w kwocie 3.500 zł i odszkodowanie z tytułu kosztów leczenia w kwocie 550 zł. W związku z dalszymi roszczeniami odszkodowawczymi zgłoszonymi przez powoda w dalszej korespondencji, strona pozwana przyznała powodowi decyzją z dnia 10 września 2013r. odszkodowanie z tytułu kosztów transportu w kwocie 182,54 zł i odmówiła uznania dalszych roszczeń. Powód udokumentował swe wydatki z tytułu kosztów leczenia i rehabilitacji, które to wydatki miały bezpośredni związek z leczeniem powoda po wypadku. Powód zgłosił stronie pozwanej także żądanie zwrotu kosztów dojazdu do lekarzy i na zabiegi rehabilitacyjne i posiadał uprawnienie domagania się od strony pozwanej dalszej części tych poniesionych kosztów, przy uwzględnieniu kwoty już wypłaconej na jego rzecz przez stronę pozwaną według zasad przyjętych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Powód bezpośrednio po wypadku, jak też przez okres 6 tygodni po zabiegu artroskopii, powód wymagał pomocy osób trzecich. Ubezpieczyciel odmówił powodowi uwzględnienia tych roszczeń. Powód wymagał pomocy osób trzecich przez sześć godzin dziennie przez 21 dni po wypadku i przez 42 dni po operacji. Do ustalenia wysokości tych kosztów opieki osób trzecich należało w ocenie powoda przyjąć stawkę 13 zł za 1 godzinę opieki. Żądana przez powoda kwota tytułem zadośćuczynienia za doznaną w związku z wypadkiem krzywdę nie była w ocenie powoda wygórowana i obejmowała zarówno cierpienia fizyczne, jak też stres odczuwalny przez powoda. Przyznana przez stronę pozwaną powodowi kwota zadośćuczynienia w ocenie powoda została zaniżona. Na dochodzoną pozwem przez powoda od strony pozwanej kwotę łączną 13.900,80 zł składały się: kwota 7.000 zł zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, kwota 3.962,80 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia, kwota 1.638 zł tytułem zwrotu kosztów opieki osób trzecich oraz kwota 1.300 zł tytułem zwrotu kosztów transportu.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana, (...) S.A. (...) w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych lub spisu kosztów przedstawionego przez pełnomocnika strony pozwanej i kwoty 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew strona pozwana podniosła, że w dniu 1 kwietnia 2012r. miał miejsce wypadek drogowy z udziałem powoda, który w tym wypadku doznał obrażeń kręgosłupa szyjnego, barku i ramienia. Sprawca kolizji w dacie zdarzenia posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej. Szkoda została zgłoszona i zarejestrowana przez stronę pozwaną. W toku postępowania likwidacyjnego strony pozwanej lekarz orzecznik stwierdził u powoda 4% uszczerbek na zdrowiu. Dlatego też, strona pozwana przy uwzględnieniu także dokumentacji leczenia powoda przyznała powodowi decyzją z dnia 17 lipca 2012r. zadośćuczynienie w kwocie 2.500 zł. Dnia 10 września 2013r. strona pozwana przyznała także powodowi kwotę 182,54 zł tytułem odszkodowania za koszty transportu. W dniu 21 czerwca 2013r. strona pozwana wydała także decyzję o podwyższeniu kwoty odszkodowania do 6.000 zł. Wartość świadczenia wypłaconego powodowi odpowiadała wartości poniesionej przez powoda szkody niemajątkowej. Kwota przyznanego powodowi zadośćuczynienia w ocenie strony pozwanej była odpowiednia do całokształtu dolegliwości w pełnym okresie od zdarzenia do całkowitego powrotu do zdrowia przez powoda. Dlatego też, w ocenie strony pozwanej żądanie powoda o wypłatę wyższej kwoty z tytułu zadośćuczynienia nie było zasadne, zwłaszcza przy uwzględnieniu okoliczności, że powód nie przedstawił żadnych nowych faktów i dowodów na ich poparcie z których wywodziłby skutki prawne uzasadniające przyznanie zadośćuczynienia w dochodzonej wysokości. Nadto, strona pozwana podniosła, że szereg usług medycznych na rzecz powoda świadczonych było odpłatnie, a to na powodzie ciążył obowiązek wykazania konieczności przeprowadzenia danego rodzaju leczenia, zabiegu, operacji w szpitalu prywatnym oraz wielkości kosztów z tym związanych. Powód nie wykazał natomiast zasadności poniesienia wydatków w powyższym zakresie. Strona pozwana podniosła także, że przejazdy powoda w dniach 26 kwietnia 2012r., 25 czerwca 2013r., 28 czerwca 2013r. i 13 maja 2013r. nie miały związku ze szkodą poniesioną przez powoda, a powód zasadności poniesienia tych wydatków nie wykazał. Podobnie strona pozwana zakwestionowała zasadność zwrotu kosztów opieki osób trzecich, gdyż powód nie wykazał, aby taka opieka była mu potrzebna. Strona pozwana zakwestionowała także zasadność poniesionych przez powoda kosztów zakupu środków (...) oraz S., a także leczenia falą uderzeniową w związku z urazem barku. Wyżej wymienione leki służyły bowiem do leczenia chorób zwyrodnieniowych, a przez stronę powodową nie został wykazany związek między leczeniem falą uderzeniową, a doznanym przez powoda urazem.

W piśmie procesowym z dnia 5 października 2016r. powód rozszerzył żądanie pozwu i wniósł o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej dodatkowo kwoty 33.000 zł z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, a więc kwoty łącznej 46.900,80 zł z ustawowymi odsetkami: od kwoty 9.752,80 zł od dnia 24 czerwca 2013r. do dnia zapłaty, od kwoty 650 zł od dnia 26 lipca 2013r. do dnia zapłaty, od kwoty 1.300 zł od dnia 16 września 2013r. do dnia zapłaty, od kwoty 2.198 zł od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty, od kwoty 33.000 zł od dnia doręczenia tego pisma stronie pozwanej do dnia zapłaty oraz zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Na rozprawie przed Sądem w dniu 4 listopada 2016r. strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, w tym w części rozszerzonego żądania pozwu i wniosła o zasądzenie na jej rzecz od powoda należnych kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 kwietnia 2012r. na drodze publicznej między miejscowościami (...) miał miejsce wypadek drogowy z udziałem dwóch pojazdów samochodowych, które zderzyły się czołowo. W wyniku tego wypadku obrażeń ciała doznał powód, M. S., który jechał jako pasażer w jednym z pojazdów uczestniczących w tym zdarzeniu drogowym. Z uwagi na nasilające się dolegliwości bólowe ze strony barku prawego powód w dniu następnym po wypadku tj. w dniu 2 kwietnia 2012r. zgłosił się w szpitalu Regionalnego Centrum Zdrowia w L.. Po przeprowadzeniu badań powoda, w tym wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego w szpitalu tym stwierdzono u powoda doznane w wyniku wypadku drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r. skręcenie kręgosłupa szyjnego. Powodowi wówczas udzielono niezbędnej pomocy lekarskiej i powód został zwolniony ze szpitala z zaleceniami zażywania leków przeciwbólowych oraz zgłoszenia się do poradni ortopedycznej. Z powodu dalszych, narastających dolegliwości bólowych obu stawów ramiennych powód podejmował dalsze leczenie urazów doznanych w wyniku wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r. w czasie późniejszym w poradni ortopedycznej, gdzie lekarz ortopeda zlecił wykonanie u powoda prześwietlenia USG. Powód miał w trakcie tego leczenia podawany czynnik wzrostu do obu stawów ramiennych i był długotrwale po wypadku rehabilitowany, lecz dolegliwości bólowe u powoda ze strony barku prawego i kręgosłupa szyjnego utrzymywały się u powoda nadal. W związku z tym, że przebyte leczenie nie przyniosło oczekiwanego rezultatu w postaci wyleczenia powoda, w związku z brakiem możliwości dalszego efektywnego leczenia na terenie miejsca swego zamieszkania, powód zgłosił się do R. C. w P., gdzie po badaniach został zakwalifikowany do leczenia operacyjnego. W dniu 26 czerwca 2013r. u powoda w powyżej wskazanej klinice w P. wykonano artroskopię stawu barkowego, (...) odbarczenie przestrzeni podbarkowej. Powód po tym zabiegu operacyjnym był niezdolny do pracy w okresie 182 dni, kiedy to korzystał ze zwolnienia lekarskiego, a następnie przez okres 6 miesięcy z uwagi na zły stan zdrowia także nie podejmował zatrudnienia i pobierał przyznany mu zasiłek rehabilitacyjny. Powód także podejmował długotrwałe leczenie rehabilitacyjne, w tym w okresie od dnia 28 października 2013r. do dnia 20 listopada 2013r. w placówce ZUS w Ś..

W wyniku wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r. powód, M. S. doznał obrażeń ciała w postaci skręcenia kręgosłupa szyjnego z uszkodzeniem aparatu więzadłowo torebkowego, które to obrażenie spowodowało u powoda 3% trwałego uszczerbku na zdrowiu doznał urazu stawu ramiennego lewego, które to obrażenie spowodowało u niego 10% stały uszczerbek na zdrowiu oraz uszkodzenia lewego splotu barkowego części nadobojczykowej górnej, które to obrażenie spowodowało u niego 10% trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Bezpośrednio po wypadku powód odczuwał silne dolegliwości bólu głowy, które trwały w pierwszych tygodniach po wypadku, pojawiły się u niego nudności, które trwały przez kilka dni po wypadku. Powód przyjmował wówczas leki przeciwbólowe. Po wypadku powód odczuwał także ból i ograniczenie ruchomości barku lewego, uwidoczniło się u niego zmniejszenie obwodu ramienia lewego i osłabienie ramienia przy prostowaniu ręki lewej. Pomimo stosowanego leczenia u powoda nadal utrzymują się także obecnie dolegliwości bólowe ze strony kręgosłupa szyjnego z ograniczeniem ruchomości. Po wykonanej w dniu 26 czerwca 2013r. operacji nadal utrzymują się u powoda zaniki mięśniowe obręczy barkowej i ramienia lewego oraz ograniczenie ruchomości czynnej w stawie ramiennym. Powód w związku z urazami kręgosłupa szyjnego, a zwłaszcza barku lewego doznanymi w wyniku wypadku nie mógł i nadal nie może wykonywać tak jak przed wypadkiem swej pracy trenera sportowego. Powód także w związku z powyższymi urazami musiał zrezygnować z uprawiania swych ulubionych sportów i zajęć związanych z wysiłkiem fizycznym. Powód także w wyniku wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r. doznał urazu psychicznego związanego z obawami przed jazdą samochodem.

Powód bezpośrednio po wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r. oraz po leczeniu operacyjnym w klinice w P., w związku z doznanymi obrażeniami ciała w wyniku tego wypadku wymagał opieki osób trzecich przez łączny okres ośmiu tygodni przez 3-4 godziny dziennie. Opiekę tę nad powodem sprawowali członkowie jego najbliższej rodziny tj. córka i matka powoda, które opiekę tę sprawowały w stosunku do powoda nieodpłatnie i z tego tytułu nie utraciły też żadnych własnych dochodów.

Powód także w związku z leczeniem obrażeń ciała doznanych w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r. poniósł zasadnie koszty tego leczenia i badań lekarskich w postaci:

- (...)– rehabilitacji zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 24 maja 2012r. w kwocie 150 zł,

- zakupu leków zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 4 sierpnia 2012r. w kwocie 712,80 zł,

- leczenia (...) zgodnie z rachunkiem nr (...) z dnia 27 grudnia 2012r. w kwocie 840 zł,

-zakupu leków zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 28 stycznia 2013r. w kwocie 840 zł,

- badania USG barku zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 3 kwietnia 2013r. w kwocie 120 zł,

- leczenia (...) zgodnie z rachunkiem nr (...) z dnia 4 marca 2013r. w kwocie 210 zł,

- konsultacji ortopedycznej zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 26 kwietnia 2013r. w kwocie 180 zł,

- porady lekarskiej zgodnie z rachunkiem z dnia 18 kwietnia 2012r. w kwocie 100 zł,

- badania USG narządu ruchu zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 13 maja 2013r. w kwocie 400 zł,

- zakupu aparatu na bark zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 26 czerwca 2013r. w kwocie 500 zł,

- zabiegu operacyjnego (...) barku zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 26 czerwca 2013r. w kwocie 10.500 zł,

- usługi rehabilitacyjnej zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 28 czerwca 2013r. w kwocie 150 zł,

- usługi rehabilitacyjnej i konsultacji lekarskiej zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 23 sierpnia 2013r. w kwocie 280 zł,

- usługi rehabilitacyjnej i konsultacji lekarskiej zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 26 lipca 2013r. w kwocie 280 zł.

Nadto, powód w związku z leczeniem doznanych obrażeń ciała w wyniku wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r. poniósł także koszty swego dojazdu do placówek medycznych, celem zakupu leków w aptece, celem zabiegów rehabilitacyjnych i badań. W szczególności powód poniósł koszty dojazdów do (...) spółka z o.o. w P.: w dniu 26 kwietnia 2013r. w związku z konsultacją lekarską, w dniu 28 czerwca 2013r. w związku z zabiegami rehabilitacyjnymi, w dniu 25 czerwca 2013r. w związku z zabiegiem (...) i w dniu 13 maja 2013r. w związku z badaniem USG. Powód do kliniki w P. jeździł swym samochodem marki A. jako pasażer, gdy kierowcą była inna osoba dowożąca go na wykonywane w tej klinice zabiegi lecznicze i rehabilitacyjne. Każdorazowo też powód do kliniki w P. przejeżdżał swym samochodem drogę w dwie strony o długości 309,60 km. Nadto, powód także w dniu 18 października 2012r. poniósł koszt swego dojazdu samochodem do E. (...) Centrum Medycznego w L. celem wykonania badania (...) i swym samochodem powód przejechał w tym celu drogę o długości 62,6 km w dwie strony.

Sprawca wypadku drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r. w którym to wypadku powód doznał obrażeń ciała w dacie tego zdarzenia był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej, (...) S.A. (...) w W. na podstawie zawartej w powyższym zakresie umowy ubezpieczenia.

Powód w dniu 22 czerwca 2012r. zgłosił stronie pozwanej swe roszczenia odszkodowawcze w związku z doznanymi przez powoda obrażeniami ciała w wyniku wypadku drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r.

Strona pozwana uznała swą odpowiedzialność odszkodowawczą wobec powoda za skutki dla zdrowia powoda wyżej wymienionego wypadku drogowego jako ubezpieczyciel sprawcy tego zdarzenia i decyzją z dnia 17 lipca 2012r. przyznała powodowi zadośćuczynienie pieniężne za doznaną przez powoda krzywdę w związku z obrażeniami ciała powstałymi u powoda w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r. w kwocie 2.500 zł.

Pismem z dnia 16 maja 2013r. powód za pośrednictwem swego pełnomocnika wniósł o podjęcie przez stronę pozwaną dalszej likwidacji szkody, wyznaczenie komisji lekarskiej z udziałem lekarzy ortopedy i neurologa celem ustalenia wysokości trwałego uszczerbku na zdrowiu jakiego doznał powód w wyniku zdarzenia z dnia 1 kwietnia 2012r., wypłatę kwoty 30.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę i wypłatę kwoty 3.152,80 zł tytułem kosztów leczenia.

Pismem z dnia 21 czerwca 2013r. strona pozwana zawiadomiła pełnomocnika powoda o zasadności podwyższenia kwoty przyznanego powodowi zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę do kwoty 6.000 zł i odmowie przyznania zadośćuczynienia w wyższej wysokości oraz o przyznaniu powodowi kwoty 550 zł z tytułu poniesionych kosztów leczenia oraz o odmowie uwzględnienia dalszych roszczeń odszkodowawczych. W dniu 21 czerwca 2013r. strona pozwana wydała także decyzję o przyznaniu powodowi zadośćuczynienia w łącznej kwocie 6.000 zł i odszkodowania z tytułu kosztów leczenia w kwocie 550 zł.

Pismem z dnia 17 lipca 2013r. powód za pośrednictwem swego pełnomocnika ponownie wniósł o ustalenie wysokości trwałego uszczerbku na zdrowiu doznanego przez powoda w wyniku zdarzenia z dnia 1 kwietnia 2012r. po przeprowadzeniu badań lekarskich przez lekarzy ortopedę i neurologa oraz o wypłatę na rzecz powoda kwoty 11.550 zł z tytułu dalszych, poniesionych przez powoda kosztów leczenia.

Pismem z dnia 25 lipca 2013r. strona pozwana powiadomiła pełnomocnika powoda o odmowie przeprowadzenia dalszego postępowania likwidacji szkody powoda oraz o odmowie uwzględnienia dalszych roszczeń odszkodowawczych powoda.

Pismem z dnia 13 sierpnia 2013r. powód za pośrednictwem swego pełnomocnika wniósł do strony pozwanej o zapłatę na jego rzecz kwoty 1.638 zł z tytułu kosztów opieki osób trzecich oraz kwoty 1.505,94 zł tytułem zwrotu kosztów transportu.

Pismem z dnia 9 września 2013r. strona pozwana zawiadomiła pełnomocnika powoda o przyznaniu na rzecz powoda kwoty 182,54 zł z tytułu kosztów transportu i odmowie uwzględnienia dalszych roszczeń odszkodowawczych powoda i co do przyznania powyżej wskazanych kosztów dojazdów strona pozwana wydała pisemną decyzję z dnia 10 września 2013r..

DOWODY: decyzja z dnia 17 lipca 2012r.k.23 akt,

pismo z dnia 16 maja 2013r. k.24-25 akt,

pismo z dnia 21 czerwca 2013r. k.27 akt,

decyzja z dnia 21 czerwca 2013r. k.28 akt,

pismo z dnia 17 lipca 2013r. k.29 akt,

pismo z dnia 25 lipca 2013r. k.30 akt,

pismo z dnia 13 sierpnia 2013r. wraz z załącznikiem k.31-34 akt,

kopia dowodu rejestracyjnego pojazdu k.35 akt,

pismo z dnia 9 września 2013r. k.36 akt,

decyzja z dnia 10 września 2013r. k.37 akt,

kopia dokumentacji leczenia i rehabilitacji powoda k.40-68 akt,

kopie faktur i rachunków k.69-70, k.72-83 akt,

opinia biegłego lekarza sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii

dr n. med. M. J. k.147-151 i k.183-184 akt,

opinia biegłej lekarza sądowego z zakresu neurologii M. Z.

k.206-208 akt,

dołączone akta szkody strony pozwanej nr (...),

zeznania powoda, M. S. – zapis protokołu rozprawy z dnia

4 listopada 2016r. k.239-240 akt.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo było w znacznej części zasadne, a przez to w znacznej części zasługiwało na uwzględnienie.

Okolicznością bezsporną między stronami w przedmiotowej sprawie był fakt, że powód, M. S. w dniu 1 kwietnia 2012r. uległ wypadkowi drogowemu, którego sprawcą była osoba ubezpieczona w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej tj. w (...) S.A. (...) w W.. Strona pozwana ponosiła więc wobec powoda odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki dla zdrowia powoda powyżej wskazanego wypadku drogowego na zasadzie ryzyka, za sprawcę tej szkody niemajątkowej powstałej na zdrowiu powoda, jako ubezpieczyciel tego sprawcy odpowiadającego wobec powoda na zasadzie winy.

Jak ustalił Sąd w toku niniejszego postępowania, w wyniku powyższego wypadku drogowego powód, M. S. doznał obrażeń ciała wynikających z przeprowadzonych dowodów, a to dokumentacji lekarskiej leczenia powoda zawartej w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach szkody strony pozwanej, z wydanych w przedmiotowej sprawie opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu ortopedii i neurologii oraz zeznań powoda.

Zgodnie z art.415 kc kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Zgodnie także z art.822§1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Dlatego też zgodnie z powyższymi przepisami prawa odpowiedzialność za skutki dla zdrowia powoda wypadku drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r. w stosunku do powoda jako uprawnionego poszkodowanego, ponosiła strona pozwana, jako ubezpieczyciel sprawcy tego wypadku.

Zgodnie z art.445§1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Z materiału dowodowego zgromadzonego i przeprowadzonego w przedmiotowej sprawie wynikało, że powód, M. S. w wyniku wypadku drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r. doznał licznych obrażeń ciała w postaci skręcenia kręgosłupa odcinka szyjnego z uszkodzeniem aparatu więzadłowo torebkowego, urazu stawu ramiennego lewego oraz uszkodzenia lewego splotu barkowego części nadobojczykowej górnej.

Powyższą okoliczność co doznanych przez powoda obrażeń ciała w wyniku wypadku drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r. Sąd ustalił na podstawie dokumentacji leczenia powoda oraz na podstawie pisemnych opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu ortopedii i traumatologii oraz neurologii, które to opinie znajdują się w aktach sprawy oraz w oparciu o zeznania powoda, M. S. składane w przedmiotowej sprawie na rozprawie przed Sądem.

Z opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu ortopedii i traumatologii oraz neurologii wydanych w przedmiotowej sprawie, jak też z zeznań powoda wynikało, że powód po wypadku bardzo cierpiał, gdyż przez dłuższy okres czasu utrzymywały się u niego bardzo dolegliwe bóle głowy, bóle kręgosłupa szyjnego, a zwłaszcza uszkodzonego barku lewego. Powód po wypadku przez długi okres czasu zażywał leki przeciwbólowe, miał poważne problemy z ruchomością barku lewego w związku z uszkodzeniem włókien nerwowych tego barku. W związku z brakiem możliwości prawidłowego poruszania uszkodzonym barkiem u powoda powstały także zaniki mięśnia naramiennego, co powodowało utrudnienia w normalnym funkcjonowaniu powoda w życiu codziennym. Powód także bezpośrednio po wypadku oraz po zabiegu operacyjnym w P. nie był w stanie samodzielnie funkcjonować i musiał korzystać przez to z pomocy osób trzecich przy wykonywaniu prostych, codziennych czynności. Powód nadto, jak wynikało z opinii biegłych lekarzy sądowych wydanych w przedmiotowej sprawie po wypadku nie powrócił już do całkowitego zdrowia i negatywne skutki dla jego zdrowia urazów doznanych w wyniku wypadku były trwałe i nieodwracalne.

Jak wynikało z opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii w związku z doznanymi obrażeniami ciała w zakresie skręcenia kręgosłupa szyjnego powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3%, a w związku z doznanymi obrażeniami ciała w zakresie urazu stawu ramiennego lewego trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 10%. Nadto, jak wynikało z opinii biegłej sądowej z zakresu neurologii powód także w związku z doznanym w wyniku wypadku uszkodzeniem lewego splotu barkowego doznał nadto trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości dodatkowych 10%. Łącznie więc powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 23%. Powód po wypadku bardzo więc cierpiał, a skutki dla jego zdrowia tego wypadku są już trwałe i nieodwracalne. Uszkodzony bark powoda nie wróci już nigdy do dawnej sprawności, a powód będzie musiał borykać się z dolegliwościami bólowymi tego barku oraz skręconego kręgosłupa szyjnego do końca swego życia.

Sąd nie stracił przy tym z pola wiedzenia faktu, że powód przed wypadkiem był osobą bardzo sprawną fizycznie, uprawiającą różne dyscypliny sportowe, w tym narciarstwo, z czego obecnie musiał zrezygnować z uwagi na urazy doznane w wyniku wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r. Powód także przed wypadkiem zawodowo trudnił się propagowaniem ćwiczeń fizycznych, prowadząc osobiści studio fitness i wykonując w tym studio osobistą pracę trenera personalnego. Obecnie, w związku z obrażeniami ciała doznanymi w wyniku wypadku powód już osobiście swego zawodu nie może wykonywać, co jest dla niego także, jak wynikało z jego zeznań dolegliwością traumatyczną.

Dlatego też, w ocenie Sądu kwota przyznanego i wypłaconego przez stronę pozwaną powodowi zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wynikającą z wypadku drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r. w kwocie 6.000 zł nie była kwotą odpowiednią i adekwatną do doznanych krzywd i cierpień powoda i została w bardzo dużym zakresie przez stronę pozwaną zaniżona.

Przy uwzględnieniu powyżej wskazanych krzywd i cierpień powoda oraz przy uwzględnieniu wysokości trwałego uszczerbku na zdrowiu jakiego doznał powód w wyniku wypadku, w ocenie Sądu zasadne w pełni było roszczenie powoda w zakresie należności głównej dochodzonej pozwem z tytułu dopłaty do wypłaconego już zadośćuczynienia w kwocie 40.000 zł. Powód bowiem odczuwał i nadal odczuwa liczne dolegliwości bólowe związane z urazami doznanymi w wyniku wypadku, zmuszony jest przez to zażywać leki przeciwbólowe, kontynuować leczenie którego rokowania są niepewne i nie może wykonywać wielu czynności związanych z wysiłkiem fizycznym.

Dlatego też, mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uznał za właściwe uwzględnić powództwo w zakresie dochodzonej przez powoda od strony pozwanej dalszej części należnego zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną w wyniku wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r. w kwocie 40.000 zł w całości i w takiej też wysokości Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda powyżej wskazane dodatkowe zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę.

Sąd natomiast nie znalazł żadnych podstaw faktycznych i prawnych do uwzględnienia powództwa w zakresie dochodzonej pozwem przez powoda od strony pozwanej kwoty 1.638 zł z tytułu kosztów opieki osób trzecich wykonywanej wobec powoda po wypadku i po zabiegu operacyjnym z dnia 26 czerwca 2013r.

Zgodnie bowiem z art.444§1 zd.1 kc, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

Jak wynikało z pisemnej opinii biegłego lekarza sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii wydanej w przedmiotowej sprawie, powód faktycznie bezpośrednio po wypadku, jak też po zabiegu operacyjnym uszkodzonego barku w P. wymagał pomocy osób trzecich w wykonywaniu codziennych czynności przez czas 3-4 godzin dziennie. Jak wynikało także z zeznań powoda złożonych na rozprawie przed Sądem w przedmiotowej sprawie, powód korzystał z takiej opieki i pomocy osób trzecich, a to swej córki i matki. Opieka ta jednakże jak wynikało z zeznań powoda świadczona była na jego rzecz przez wymienionych członków jego najbliższej rodziny nieodpłatnie i z tego tytułu powód nie poniósł żadnych kosztów. Jak wynikało z zeznań powoda żadnych także kosztów w związku ze sprawowaniem opieki nad powodem nie poniosła jego córka, ani też jego matka. Dlatego też brak było podstaw do uznania, aby zgodnie z powyżej wskazanym przepisem prawa strona pozwana była zobowiązana do zwrotu powodowi poniesionych przez niego kosztów opieki osób trzecich, gdyż kosztów takich powód nie ponosił. Dlatego też, Sąd w żadnym zakresie nie uwzględnił roszczenia powoda o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej kosztów opieki osób trzecich w żądanej kwocie 1.638 zł i w tym zakresie również w zakresie dochodzonych od tej kwoty odsetek ustawowych Sąd powództwo oddalił.

Sąd natomiast uwzględnił w całości roszczenie powoda o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej dalszej części odszkodowania z tytułu poniesionych przez powoda kosztów leczenia w kwocie łącznej 3.962,80 zł. Powód bowiem w toku niniejszego postępowania oraz wcześniej w toku postępowania likwidacji szkody przez stronę pozwaną wykazał przedłożonymi rachunkami i fakturami, że poniósł koszty swego leczenia w zakresie kosztów zakupu leków, wykonanych badań, zabiegów rehabilitacyjnych oraz wykonanego w dniu 26 czerwca 2013r. zabiegu operacyjnego w związku z obrażeniami kręgosłupa, a zwłaszcza barku lewego doznanymi w wyniku wypadku. Koszty te w znacznym stopniu przewyższały wypłaconą powodowi z tego tytułu kwotę 550 zł tytułem odszkodowania oraz w znacznym stopniu także przewyższały kwotę odszkodowania dochodzoną z tego tytułu w niniejszym postępowaniu sądowym.

Jak wynikało z pisemnej opinii biegłego lekarza sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii wydanej w przedmiotowej sprawie, biegły celem wydania opinii, zgodnie ze zleceniem Sądu analizował faktury i rachunki zawarte w aktach sprawy, a dotyczące poniesionych przez powoda kosztów leczenia wynikających z tych rachunków i w swej wydanej opinii stwierdził, że wydatki powoda związane z konsultacjami, lekami i rehabilitacją były ze wszech miar wskazane do prawidłowego przeprowadzenia leczenia powoda po wypadku. Nadto biegły lekarz sądowy z zakresu ortopedii i traumatologii w wyżej wymienionej opinii stwierdził także, że efektem rozległego urazu stawu ramiennego lewego u powoda było leczenie farmakologiczne, które nie przyniosło oczekiwanego rezultatu wyleczenia, a przez to powód był operowany techniką (...) w klinice w P.. Biegły lekarz sądowy ortopeda uznał więc leczenie urazu stawu ramiennego lewego powoda za właściwe, w tym w zakresie wykonanego u powoda zabiegu operacyjnego.

Dlatego też, Sąd na podstawie powyższej opinii biegłego lekarza sądowego wieloletniego specjalisty z zakresu ortopedii przyjął i ustalił, że koszty leczenia powoda wykazane w przedstawionych przez niego w toku niniejszego postępowania fakturach i rachunkach były zasadnie poniesione celem leczenia urazów doznanych w wyniku wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r., a przez to także te koszty strona pozwana powinna była powodowi zwrócić jako zasadnie poniesione. Jak wynikało także z zeznań powoda był on zmuszony poddać się odpłatnej operacji (...) stawu ramiennego w klinice w P., gdyż na wykonanie u niego takiego zabiegu refundowanego musiałby czekać przez okres ponad trzech lat, a dolegliwości bólowe ze strony tego stawu ramiennego po wypadku były tak dolegliwe dla niego, że zdecydował się na odpłatny zabieg.

W związku z powyższym Sąd w całości uwzględnił roszczenie powoda w zakresie zasądzenia na jego rzecz od strony pozwanej dalszej części odszkodowania z tytułu poniesionych kosztów leczenia w dochodzonej pozwem kwocie 3.962,80 zł, gdyż koszty te wynikały z przedłożonych przez powoda faktur i rachunków stanowiących dowody w niniejszym postępowaniu.

Powód wniósł także w niniejszym postępowaniu o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej poniesionych kosztów do placówek medycznych celem leczenia obrażeń ciała doznanych w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r. w kwocie łącznej 1.300 zł. Sąd natomiast jedynie częściowo uwzględnił powyższe roszczenie powoda w zakresie dochodzonego od strony pozwanej odszkodowania z tytułu poniesionych kosztów dojazdów, a to w łącznej kwocie 1.087,37 zł w pozostałym zakresie roszczenie to uznając za niezasadne.

Strona pozwana bowiem w toku postępowania likwidacji szkody wypłaciła powodowi z powyższego tytułu kwotę 182,54 zł, nie uznając roszczenia powoda w zakresie kosztów jego wyjazdów do kliniki w P. celem przeprowadzenia leczenia , w tym poddania się zabiegowi operacyjnemu oraz w ocenie Sądu przyjmując także niewłaściwe kryteria ustalenia wysokości kosztów dojazdów.

W ocenie Sądu zasadnym było przyznanie powodowi od strony pozwanej poniesionych kosztów dojazdów do kliniki w P. w dniach 26 kwietnia 2013r., 25 czerwca 2013r. i 28 czerwca 2013r.oraz do E. (...) Centrum Medyczne w L. w dniu 18 października 2012r. Powód bowiem w tych placówkach medycznych zasadnie poddawał się leczeniu doznanych urazów w wyniku wypadku drogowego z dnia 1 kwietnia 2012r., a placówki te były na tyle daleko położone od miejsca zamieszkania powoda, że nie byłby on w ówczesnym wówczas stanie zdrowia po wypadku przebyć tak dalekiej podróży środkami komunikacji publicznej. Dlatego też, w ocenie Sądu zasadnym było ustalenie, że strona pozwana powinna była powodowi zwrócić powyższe koszty dojazdu do placówek medycznych znajdujących się poza miejscowością jego zamieszkania i to w odpowiedniej, przewidzianej przepisami prawa wysokości. Sąd natomiast nie znalazł żadnych podstaw, aby przyznać powodowi od strony pozwanej żądaną dalszą część odszkodowania z tytułu poniesionych kosztów dojazdów do placówek medycznych i aptek znajdujących się na terenie miasta L.. Powód bowiem nie posiadał urazu nóg po wypadku, lecz uraz kręgosłupa i barku, a przez to w ocenie Sądu na terenie miejscowości swego miejsca zamieszkania miał możliwość celem dojazdów do placówek medycznych skorzystać z krótkotrwałego transportu komunikacji miejskiej, a wypłacona przez stronę pozwaną kwota odszkodowania z tytułu kosztów dojazdów do placówek medycznych na terenie L. była wystarczająca na poniesienie tych kosztów.

Sąd dlatego uznał za właściwe zasądzić od strony pozwanej na rzecz powoda dalszą część niewypłaconego odszkodowania z tytułu poniesionych przez powoda kosztów podróży do placówek medycznych w P. i L.. Powód przebył celem dojazdu do kliniki w P. czterokrotnie drogę w dwie strony 309,60 km oraz jednokrotnie do placówki medycznej w L. drogę w dwie strony o długości 62,60 km. Łącznie więc powód przebył w powyższych celach leczniczych drogę o długości 1.301 km. Strona pozwana powinna więc była z tego tytułu zwrócić powodowi kwotę 1.087,37 zł przy przyjęciu stawki za 1 przejechany kilometr w kwocie 0,8358 zł analogicznie do stawki obowiązującej przy rozliczeniu kosztów podróży służbowych samochodem prywatnym. Powód bowiem przy wykorzystaniu swego samochodu marki A. do tych podróży celem swego leczenia po wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r. nie tylko poniósł koszty paliwa zużytego do tych podróży, lecz także koszty amortyzacji, a to zużycia swego pojazdu, co także w rozliczeniu tych kosztów dojazdów przez stronę pozwaną powinno być uwzględnione. Dlatego też, z powyższych przyczyn Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda z tytułu poniesionych kosztów dojazdów do placówek medycznych dalszą kwotę dochodzoną pozew w wysokości 1.087,37 zł, w pozostałym zakresie powództwo w zakresie zwrotu kosztów dojazdów oddalając jako niezasadne.

Mając powyższe okoliczności na względzie Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji niniejszego wyroku zasądzając od strony pozwanej na rzecz powoda łącznie kwotę 45.050,17 zł, w tym kwotę 40.000 zł tytułem dalszej części zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, kwotę 1.087,37 zł tytułem dalszej części odszkodowania z tytułu kosztów dojazdów do placówek medycznych oraz kwotę 3.962,80 zł tytułem dalszej części odszkodowania za poniesione koszty leczenia.

O należnych odsetkach ustawowych od zasądzonych kwot jak w punkcie I sentencji niniejszego wyroku Sąd orzekł:

- co do kwoty 7.000 zł dochodzonego pierwotnie pozwem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art.481 kc w zw. z art.14 ust.1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity Dz.U. z 2013r. poz.392 z późn.zm.), w związku z tym, że roszczenie w zakresie wypłaty odpowiedniego do doznanej przez powoda krzywdy w wyniku wypadku z dnia 1 kwietnia 2012r. zostało zgłoszone stronie pozwanej w dniu 22 czerwca 2012r., a strona pozwana posiadała ustawowy obowiązek wypłaty tej należności w prawidłowej wysokości w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody, a więc zasadnym było zasądzenie tych odsetek od dnia wskazanego w pozwie tj. od dnia 24 czerwca 2013r., gdyż w tej dacie strona pozwana pozostawała już w opóźnieniu z zapłatą tego świadczenia wobec powoda,

- co do kwoty 2.602,80 zł dalszego odszkodowania z tytułu poniesionych przez powoda kosztów leczenia na podstawie art.481 kc w zw. z art.455 kc, w związku z tym, że powód wniósł do strony pozwanej o wypłatę łącznej kwoty 3.152,80 zł w piśmie które wpłynęło do strony pozwanej w dniu 22 maja 2013r. za należności wynikające z ośmiu przedłożonych faktur, z tych żądanych należności strona pozwana wypłaciła powodowi kwotę 550 zł, pozostała do zapłaty kwota 2.602,80 zł uwzględniona przez Sąd i przez to zasadnym było żądanie zasądzenia odsetek ustawowych od tej kwoty od dnia wskazanego żądaniem pozwu tj. od dnia 24 czerwca 2013r.,

- co do kwoty 800 zł dalszego odszkodowania z tytułu poniesionych przez powoda kosztów leczenia na podstawie art.481 kc w zw. z art.455 kc, powód bowiem żądał dalszej kwoty odszkodowania z tytułu kosztów leczenia w kwocie 150 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 24 czerwca 2013r., które to żądanie nie było zasadne, gdyż koszty te zostały zgłoszone wraz z dalszą kwotą 650 zł z tego tytułu w piśmie otrzymanym przez stronę pozwaną dnia 22 lipca 2013r. i dlatego też, od tej łącznej należności z tytułu kosztów leczenia odsetki ustawowe były należne od dnia 30 lipca 2013r. tj. po upływie siedmiu dni od otrzymania wezwania do zapłaty tej należności, gdyż powód nie wyznaczył stronie pozwanej terminu zapłaty, a przez to należało przyjąć, że strona pozwana powinna była zapłacić powodowi tę należność niezwłocznie po wezwaniu, a więc w ocenie Sądu nie później niż po upływie siedmiu dni od wezwania,

- co do kwoty 1.087,37 zł odszkodowania z tytułu poniesionych kosztów dojazdów do placówek medycznych na podstawie art.481 kc w zw. z art.455 kc tj. od dnia następnego po upływie 7 dni od zgłoszenia tego żądania w dniu 19 sierpnia 2013r.,

- co do kwoty 560 zł z tytułu dalszych kosztów leczenia także na podstawie art.481 kc w zw. z art.455 kc, które to żądanie zostało zgłoszone w pozwie, powinno być spełnione niezwłocznie po doręczeniu wezwania, a więc Sąd przyjął także co do tej należności jej wymagalność w dniu następnym po upływie siedmiu dni od doręczenia stronie pozwanej pozwu,

- co do kwoty 33.000 zł z tytułu dalszej zgłoszonej w toku niniejszego postępowania części należnego zadośćuczynienia za krzywdę na podstawie art.481 kc w zw. z art.455 kc, uznając, że roszczenie to było wymagalne także po upływie siedmiu dni od doręczenia pisma procesowego rozszerzającego o tę kwotę powództwo.

Sąd także po dacie 1 stycznia 2016r. zasądzone odsetki od poszczególnych kwot pieniężnych składających się na należność główną określił jako odsetki ustawowe za opóźnienie zgodnie z obowiązującym od tej daty art.481 kc.

Z przyczyn wskazanych we wcześniejszych rozważaniach Sąd orzekł także jak w punkcie II sentencji niniejszego wyroku oddalając powództwo w dalszej dochodzonej części z tytułu dochodzonego pozwem odszkodowania w zakresie kosztów opieki osób trzecich, dalszej części odszkodowania z tytułu kosztów dojazdów do placówek medycznych oraz dalszych dochodzonych odsetek ustawowych od poszczególnych części należności głównej.

O kosztach procesu jak w punkcie III sentencji wyroku Sąd orzekł zgodnie z art.100 kpc, obciążając stronę pozwaną obowiązkiem zwrotu na rzecz powoda poniesionych kosztów procesu w całości, w związku z tym, że powód w nieznacznym zakresie uległ co do swego żądania, gdyż wygrał sprawę w 96,05%. Na powyższe koszty procesu należne powodowi od strony pozwanej w łącznej kwocie 5.419,07 zł składały się: kwota 696 zł uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, kwota 1.650 zł uzupełniającej opłaty sądowej od pozwu, kwota 600 zł uiszczonych zaliczek pieniężnych na poczet wynagrodzeń biegłych sądowych, kwota 2.400 zł wynagrodzenia pełnomocnika powoda, kwota 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i kwota 56,07 zł kosztów dojazdu pełnomocnika powoda na termin rozprawy przed Sądem.

O nie uiszczonych kosztach sądowych w zakresie kosztów opinii biegłych lekarzy sądowych jak w punkcie IV sentencji niniejszego wyroku Sąd orzekł na podstawie art.100 kpc w zw. z art.113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz.U. z 2010r. nr 90 poz.594 z późn.zm.) także tymi nie uiszczonymi kosztami sądowymi obciążając w całości w kwocie 740,36 zł stronę pozwaną, jaką stronę która w przeważającej części przegrała sprawę.